Relaties
alle pijlers
combinatie van problemen omtrent ex
zondag 6 april 2008 om 17:14
(Alvast sorry als ik dit onderwerp bij de verkeerde pijler heb geplaatst)
Ik ben niet nieuw hier, lees al tijden mee, maar heb nu zelf ook een dilemma, waar ik toch heel graag advies over zou willen krijgen van jullie.
Zal het probleem kort samenvatten om een en ander duidelijk te maken.
In 2002 heb ik een jongen leren kennen (hij toen 27, ik 21), en we kregen een relatie.
Deze relatie was niet om wat je zegt erg geslaagd, hij met zijn minderwaardigheidscomplex heeft me langzamerhand ook afgebroken tot ik mezelf niets meer waard vond,studie voor hem afbrak, vriendschappen verbrak en zelfs familie niet meer zag.
In 2004 raakte ik per ongeluk zwanger en hij dwong me tot een abortus.Daarna heeft hij me gedwongen tot prostitutie.
In 2005 was voor mij de maat vol en was sterk genoeg om hem de deur te wijzen.
Een zeer ongelukkig toeval wees uit dat ik weer zwanger was van hem.
Ik besloot dat dit mijn tweede kans was en ervoor te gaan.
(wat resulteerde in een geweldige zoon in 2006!)
Ik vond niet dat ik degene was die mocht beslissen over het feit of mijn ex zijn zoon wel of niet mocht leren kennen, dus ik vertelde hem van mijn zwangerschap.
Hier was hij erg blij mee, en hij veranderde weer in de lieve jongen zoals ik hem heb leren kennen.Stom als ik was, ben ik er met open ogen ingetrapt en hij heeft net als ik ouderlijk gezag en zelfs zijn achternaam.
Nadat mijn zoon geboren is, ging het een tijdje goed, tot hij weer veranderde in een duivel en ik voorgoed de deur achter hem heb dichtgeslagen. nooit heb ik hem enige omgang met zijn zoon ontzegd, maar ik heb tot op heden niets meer van hem vernomen.
Dit is nu ruim een jaar geleden.
Nu is de situatie zo: ik heb ondertussen een geweldige jongen leren kennen, hebben bijna een jaar een relatie, (ja, is ditmaal wel door mijn ouders goedgekeurd ) en we willen graag verder.
Maar hij woont in Frankrijk en ik wil graag met mijn zoon bij hem gaan wonen.
Heeft enig iemand van jullie verstand van of dit mag, kan, of ik de achternaam van mijn zoon kan wijzigen in die van mij, ouderlijk gezag kan onttrekken van mijn ex?
Krijg hele tegenstrijdige raadgevingen uit mijn omgeving en wil geen advocaat raadplegen voor ik een beetje meer op de hoogte ben van gang van zaken.
Ben al tijden aan het spitten op het internet, maar al die wetten, zijn ofwel tegenstrijdig of kom er gewoon niet uit.
daarom hoop ik dat er hier misschien iemand rondslingerd op het forum die hier wat meer verstand van heeft en mij misschien kan/ wil adviseren?
Alvast bedankt en mochten er nog vragen zijn, dan hoor ik ze wel!
Ik ben niet nieuw hier, lees al tijden mee, maar heb nu zelf ook een dilemma, waar ik toch heel graag advies over zou willen krijgen van jullie.
Zal het probleem kort samenvatten om een en ander duidelijk te maken.
In 2002 heb ik een jongen leren kennen (hij toen 27, ik 21), en we kregen een relatie.
Deze relatie was niet om wat je zegt erg geslaagd, hij met zijn minderwaardigheidscomplex heeft me langzamerhand ook afgebroken tot ik mezelf niets meer waard vond,studie voor hem afbrak, vriendschappen verbrak en zelfs familie niet meer zag.
In 2004 raakte ik per ongeluk zwanger en hij dwong me tot een abortus.Daarna heeft hij me gedwongen tot prostitutie.
In 2005 was voor mij de maat vol en was sterk genoeg om hem de deur te wijzen.
Een zeer ongelukkig toeval wees uit dat ik weer zwanger was van hem.
Ik besloot dat dit mijn tweede kans was en ervoor te gaan.
(wat resulteerde in een geweldige zoon in 2006!)
Ik vond niet dat ik degene was die mocht beslissen over het feit of mijn ex zijn zoon wel of niet mocht leren kennen, dus ik vertelde hem van mijn zwangerschap.
Hier was hij erg blij mee, en hij veranderde weer in de lieve jongen zoals ik hem heb leren kennen.Stom als ik was, ben ik er met open ogen ingetrapt en hij heeft net als ik ouderlijk gezag en zelfs zijn achternaam.
Nadat mijn zoon geboren is, ging het een tijdje goed, tot hij weer veranderde in een duivel en ik voorgoed de deur achter hem heb dichtgeslagen. nooit heb ik hem enige omgang met zijn zoon ontzegd, maar ik heb tot op heden niets meer van hem vernomen.
Dit is nu ruim een jaar geleden.
Nu is de situatie zo: ik heb ondertussen een geweldige jongen leren kennen, hebben bijna een jaar een relatie, (ja, is ditmaal wel door mijn ouders goedgekeurd ) en we willen graag verder.
Maar hij woont in Frankrijk en ik wil graag met mijn zoon bij hem gaan wonen.
Heeft enig iemand van jullie verstand van of dit mag, kan, of ik de achternaam van mijn zoon kan wijzigen in die van mij, ouderlijk gezag kan onttrekken van mijn ex?
Krijg hele tegenstrijdige raadgevingen uit mijn omgeving en wil geen advocaat raadplegen voor ik een beetje meer op de hoogte ben van gang van zaken.
Ben al tijden aan het spitten op het internet, maar al die wetten, zijn ofwel tegenstrijdig of kom er gewoon niet uit.
daarom hoop ik dat er hier misschien iemand rondslingerd op het forum die hier wat meer verstand van heeft en mij misschien kan/ wil adviseren?
Alvast bedankt en mochten er nog vragen zijn, dan hoor ik ze wel!
zondag 6 april 2008 om 18:25
zondag 6 april 2008 om 18:33
UWW, dat is zo afhankelijk van de omstandigheden, of dit te wijzigen is. Maar vanzelf gaat het in ieder geval niet, ook niet als je ex niets meer van zichzelf heeft laten horen. Je kunt een verzoek indienen tot wijziging van het gezag, van tweehoofdig naar éénhoofdig, als je ex geen toestemming wil verlenen. Maar dan wordt het dus een rechtzaak.
Stap één is dus gewoon contact opnemen met je ex en het vragen. Misschien geeft hij wel zondermeer toestemming.
Naamsverandering is nu nog niet mogelijk, dus die kun je even laten liggen.
Stap één is dus gewoon contact opnemen met je ex en het vragen. Misschien geeft hij wel zondermeer toestemming.
Naamsverandering is nu nog niet mogelijk, dus die kun je even laten liggen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 6 april 2008 om 18:33
zondag 6 april 2008 om 18:41
Ik weet dat het het simpelste zou zijn het mijn ex zelf te vragen, maar ik wil geen slapende honden wakker maken.
Hij is al zo wispelturig en weet dat hij alleen maar zal weigeren om mij dwars te zitten.
En hoelanger hij niets van zich laat horen hoe sterker ik eventueel later in een rechtszaak sta.
maar wil gewoon niet dat hij de kans krijgt mijn, mijn zoons leven en dat van mijn vriend te verzieken.
Denk dat ik inderdaad maar eens langsga bij het juridisch loket voor meer informatie.
Was alleen heel nieuwsgierig of er hier misschien iemand was die iets meer wist, want om even eerlijk te zijn, ben van mening dat vaders beschermd moeten worden tegen wraakacties van moeders, maar vind ook dat moeders niet aan de kant moeten worden geschoven.
En 5 jaar! belachelijk! zit min zoon al die tijd aan die eikel vast? en wat als ik ga trouwen in die tussentijd?
Hij is al zo wispelturig en weet dat hij alleen maar zal weigeren om mij dwars te zitten.
En hoelanger hij niets van zich laat horen hoe sterker ik eventueel later in een rechtszaak sta.
maar wil gewoon niet dat hij de kans krijgt mijn, mijn zoons leven en dat van mijn vriend te verzieken.
Denk dat ik inderdaad maar eens langsga bij het juridisch loket voor meer informatie.
Was alleen heel nieuwsgierig of er hier misschien iemand was die iets meer wist, want om even eerlijk te zijn, ben van mening dat vaders beschermd moeten worden tegen wraakacties van moeders, maar vind ook dat moeders niet aan de kant moeten worden geschoven.
En 5 jaar! belachelijk! zit min zoon al die tijd aan die eikel vast? en wat als ik ga trouwen in die tussentijd?
zondag 6 april 2008 om 19:55
Als jij gaat trouwen in die tussentijd? Nou niks. Dan houdt jou zoon gewoon zijn eigen achternaam. Sta er ook even bij stil dat dit niet alleen de achternaam van je ex is, inmiddels is het ook de achternaam van je zoon. Een achternaam is onderdeel van je identiteit, van waar je vandaan komt, je achtergrond. En die 'eikel' is nu eenmaal wel de vader van je zoon.
Als jij naar het buitenland wilt met je zoon, zal je toch op een gegeven moment naar je ex toe moeten stappen, of een gerechtelijke procedure moeten starten. Maar als die procedure gaat om die toestemming, dan zal je ook in eerste instantie worden gevraagd of je het de vader zelf al gevraagd hebt.
Idd, eerst maar eens naar het juridisch loket.
Als jij naar het buitenland wilt met je zoon, zal je toch op een gegeven moment naar je ex toe moeten stappen, of een gerechtelijke procedure moeten starten. Maar als die procedure gaat om die toestemming, dan zal je ook in eerste instantie worden gevraagd of je het de vader zelf al gevraagd hebt.
Idd, eerst maar eens naar het juridisch loket.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 6 april 2008 om 19:59
quote:Nanoe2 schreef op 06 april 2008 @ 19:47:
Stel de vader betaald wel alimentatie (dmv dwang) maar ziet zijn kind al ruim 2 jaar niet, kan je dan na 5 jaar ook naamverandering aanvragen?
Das een goeie, zou ik niet eentweedrie weten. Je kunt naamsverandering aanvragen als je al 5 jaar alleen voor je kind zorgt. Maar of alimentatie ontvangen wordt beschouwd als niet alleen voor je kind zorgen, weet ik eigenlijk niet.
Overigens moet je best goede redenen hebben om de naam van je kind te kunnen veranderen, bijvoorbeeld alle kinderen in het gezin dezelfde achternaam willen laten dragen. Zoals ik al meldde, de achternaam van een kind is ook onderdeel van zijn identiteit. Je kunt ook wachten tot je kind oud genoeg is om zelf een verzoek in te dienen, 12 jaar is dat geloof ik. Dan weet je in ieder geval zeker dat de naamsverandering ook is wat je kind graag wil.
Stel de vader betaald wel alimentatie (dmv dwang) maar ziet zijn kind al ruim 2 jaar niet, kan je dan na 5 jaar ook naamverandering aanvragen?
Das een goeie, zou ik niet eentweedrie weten. Je kunt naamsverandering aanvragen als je al 5 jaar alleen voor je kind zorgt. Maar of alimentatie ontvangen wordt beschouwd als niet alleen voor je kind zorgen, weet ik eigenlijk niet.
Overigens moet je best goede redenen hebben om de naam van je kind te kunnen veranderen, bijvoorbeeld alle kinderen in het gezin dezelfde achternaam willen laten dragen. Zoals ik al meldde, de achternaam van een kind is ook onderdeel van zijn identiteit. Je kunt ook wachten tot je kind oud genoeg is om zelf een verzoek in te dienen, 12 jaar is dat geloof ik. Dan weet je in ieder geval zeker dat de naamsverandering ook is wat je kind graag wil.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 6 april 2008 om 20:39
Ik ken ook een éénoudergezin waarin alle kinderen de naam van hun moeder gebruiken omdat ze hun vader ook nooit zien. Officieel heten ze dus anders maar dat weet alleen een instantie, als het ergens moet worden ingevuld. Wij kennen die kinderen ook al jaren onder de naam van die moeder en ze kijken raar op als iemand ze aanspreekt met de naam van hun vader.
Zou daar dus geen rechtszaak om beginnen. Ik weet helaas uit ervaring hoe lang het kan duren en hoeveel energie het kost met een onwillige ex.
En wbt het verhuizen naar een ander land: ik zou dat niet meteen doen maar in fases. Dus eerst een half jaar op proef (want weet jij veel: misschien is het wel helemaal niet zo leuk als je nu denkt?) en als het allemaal naar wens verloopt misschien nog eens verlengen met een half jaar? En dan pas definitief en er werk van maken?
En wbt die naam van zijn vader en het een eikel vinden: sja. Ook dat snap ik, uit ervaring. Maar ik ben er inmiddels aan gewend en denk er niet meer over na.
Zou daar dus geen rechtszaak om beginnen. Ik weet helaas uit ervaring hoe lang het kan duren en hoeveel energie het kost met een onwillige ex.
En wbt het verhuizen naar een ander land: ik zou dat niet meteen doen maar in fases. Dus eerst een half jaar op proef (want weet jij veel: misschien is het wel helemaal niet zo leuk als je nu denkt?) en als het allemaal naar wens verloopt misschien nog eens verlengen met een half jaar? En dan pas definitief en er werk van maken?
En wbt die naam van zijn vader en het een eikel vinden: sja. Ook dat snap ik, uit ervaring. Maar ik ben er inmiddels aan gewend en denk er niet meer over na.
zondag 6 april 2008 om 23:32
Hmm, uit alle antwoorden begrijp ik dat ik dus niet zo vreselijk veel kans maak.
@ poezewoes: die eikel is wel de vader...ik vind dat een vader iemand is die voor zijn kind zorgt, niet iemand die alleen maar een zaadje heeft bezorgd.
Hij mag dan wel biologisch de vader zijn, maar voor de rest heb ik niets meer van hem vernomen, en daarmee heeft hij voor mij ook alle rechten verspeeld.
Ik gun mijn kind een fijne en leuke vader, en mocht ik gaan trouwen en meer kinderen mag krijgen, dan is mijn zoontje altijd een soort van buitenbeentje omdat hij de naam heeft van iemand die hij nooit heeft gekend.
@ bloesem: mijn zoontje is nu net 2 geworden en ik ben zeer bekend in frankrijk en spreek de taal vloeiend, dus de overgang is nu nog erg gemakkelijk voor hem, hij gaat hier nog niet naar school en hoeft nog geen vriendjes te missen.
ergens vind ik het niet kloppen allemaal, snap wel dat er regels bestaan ter bescherming etc. etc. maar uitzonderingen zijn er ook altijd, en vind dat daar in nederland erg weinig rekening mee wordt gehouden. maar goed dat is weer een andere discussie.
@ poezewoes: die eikel is wel de vader...ik vind dat een vader iemand is die voor zijn kind zorgt, niet iemand die alleen maar een zaadje heeft bezorgd.
Hij mag dan wel biologisch de vader zijn, maar voor de rest heb ik niets meer van hem vernomen, en daarmee heeft hij voor mij ook alle rechten verspeeld.
Ik gun mijn kind een fijne en leuke vader, en mocht ik gaan trouwen en meer kinderen mag krijgen, dan is mijn zoontje altijd een soort van buitenbeentje omdat hij de naam heeft van iemand die hij nooit heeft gekend.
@ bloesem: mijn zoontje is nu net 2 geworden en ik ben zeer bekend in frankrijk en spreek de taal vloeiend, dus de overgang is nu nog erg gemakkelijk voor hem, hij gaat hier nog niet naar school en hoeft nog geen vriendjes te missen.
ergens vind ik het niet kloppen allemaal, snap wel dat er regels bestaan ter bescherming etc. etc. maar uitzonderingen zijn er ook altijd, en vind dat daar in nederland erg weinig rekening mee wordt gehouden. maar goed dat is weer een andere discussie.
maandag 7 april 2008 om 09:06
Voor uitzonderingen zijn er rechters, UWW. En als je dit wilt aanpakken moet je door de zure appel heenbijten en naar een advocaat, denk ik.
Het voordeel daarvan is dat je er meteen een alimentatie-eis kan neerleggen. Ook al wil je één oudergezag, omdat deze vader er niet is voor zijn kind: je hebt wel recht op een bijdrage voor zijn levensonderhoud. En omdat een rechtszaak je geld gaat kosten zou ik meteen met terugwerkende kracht eisen. Want veel hoef je niet te verwachten denk ik. (minimaal 130 euro per kind per maand zou moeten lukken, is heel redelijke eis.)
Succes met je kruistocht!
Het voordeel daarvan is dat je er meteen een alimentatie-eis kan neerleggen. Ook al wil je één oudergezag, omdat deze vader er niet is voor zijn kind: je hebt wel recht op een bijdrage voor zijn levensonderhoud. En omdat een rechtszaak je geld gaat kosten zou ik meteen met terugwerkende kracht eisen. Want veel hoef je niet te verwachten denk ik. (minimaal 130 euro per kind per maand zou moeten lukken, is heel redelijke eis.)
Succes met je kruistocht!
