Relaties
alle pijlers
Dacht mijn langverwachte soulmate te hebben gevonden....
maandag 21 januari 2008 om 13:06
Hallo allemaal,
Na een heftig, kort contact met een bijzondere man voel ik mij nu verward en verdrietig. Ik zal proberen kort uit te leggen wat er is gebeurd...
Het afgelopen jaar heb ik mij persoonlijk ontwikkeld tot iemand die weet wat ze wilt op relatie gebied en zoekt in een man. Na een aantal heftige, mislukte relaties ontmoette ik een tijd geleden een bijzondere man die mijn wereld op zijn kop zette. Het is een (wat oudere) enorm knappe vent en is succesvol muziekant. Hij reist de hele wereld over met zijn band en leeft dus in een snel, apart wereldje. In eerste instantie vond ik de ontmoeting spannend en verwachtte er niet veel van omdat eigenlijk niet kon geloven dat zo'n man zich zou kunnen binden (door zijn leven, looks etc) Hij is altijd omgeven door de meest mooie vrouwen. We konden uren met elkaar praten over diepgaande dingen. We zijn uiteindelijk ook met elkaar naar bed gegaan maar daar bleef het niet bij. Hij wilde blijven afspreken en gaf me een heel bijzonder gevoel. Ik kreeg te horen dat ik een mooie en intelligente vrouw was, bijzonder was, leuk etc etc. Hij vertelde dat hij nu serieus aan zijn toekomst ging denken en kinderen wilde... . (hij is wel een korte tijd getrouwd geweest, maar uiteindelijk is zijn hart gebroken). Hij stelde zich enorm open over zijn gevoel en denkwijze mbt het leven, liefde etc. Hij gaf aan dat hij wel eens depressief is geweest en soms nog sombere periodes kon hebben. snachts hield hij me de hele nacht stevig vast, knuffelde me en was ontzettend liefdevol. Hij gaf ook aan dat hij oprecht was en niet wilde dat ik een negatief beeld van hem had, hij deed echt zijn best voor me. Door alle signalen die ik kreeg had ik gevoel dat deze man verliefd op mij was en dat er misschien stiekem wel een relatie in zou zitten (of al was). Ik heb mijn gevoel echter nooit geuit. Afgelopen week hoorde ik opeens niks meer van hem en hij negeerde mijn belletjes en sms. Toen ik hem uiteindelijk sprak gaf hij aan niet goed in zijn vel te zitten. Dit weekend belde hij mij en het kwam er op neer dat hij nu eigenlijk geen relatie wilt blabla... wat er verkapt op neer komt dat hij dus niet verliefd op mij is.
Nu ben ik niet naief en snap dus dat meneer gewoon niet voelt voor mij wat ik voor hem voel en dat ik het moet laten, move on. Maar ik begrijp werkelijk niet waarom hij dan een paar maanden zoveel energie in mij heeft gestoken en het gevoel heeft gegeven dat hij verliefd op me was en serieuze bedoelingen had. ALS hij gevoel voor mij had, kan dat dan in een keer omslaan?
Na een heftig, kort contact met een bijzondere man voel ik mij nu verward en verdrietig. Ik zal proberen kort uit te leggen wat er is gebeurd...
Het afgelopen jaar heb ik mij persoonlijk ontwikkeld tot iemand die weet wat ze wilt op relatie gebied en zoekt in een man. Na een aantal heftige, mislukte relaties ontmoette ik een tijd geleden een bijzondere man die mijn wereld op zijn kop zette. Het is een (wat oudere) enorm knappe vent en is succesvol muziekant. Hij reist de hele wereld over met zijn band en leeft dus in een snel, apart wereldje. In eerste instantie vond ik de ontmoeting spannend en verwachtte er niet veel van omdat eigenlijk niet kon geloven dat zo'n man zich zou kunnen binden (door zijn leven, looks etc) Hij is altijd omgeven door de meest mooie vrouwen. We konden uren met elkaar praten over diepgaande dingen. We zijn uiteindelijk ook met elkaar naar bed gegaan maar daar bleef het niet bij. Hij wilde blijven afspreken en gaf me een heel bijzonder gevoel. Ik kreeg te horen dat ik een mooie en intelligente vrouw was, bijzonder was, leuk etc etc. Hij vertelde dat hij nu serieus aan zijn toekomst ging denken en kinderen wilde... . (hij is wel een korte tijd getrouwd geweest, maar uiteindelijk is zijn hart gebroken). Hij stelde zich enorm open over zijn gevoel en denkwijze mbt het leven, liefde etc. Hij gaf aan dat hij wel eens depressief is geweest en soms nog sombere periodes kon hebben. snachts hield hij me de hele nacht stevig vast, knuffelde me en was ontzettend liefdevol. Hij gaf ook aan dat hij oprecht was en niet wilde dat ik een negatief beeld van hem had, hij deed echt zijn best voor me. Door alle signalen die ik kreeg had ik gevoel dat deze man verliefd op mij was en dat er misschien stiekem wel een relatie in zou zitten (of al was). Ik heb mijn gevoel echter nooit geuit. Afgelopen week hoorde ik opeens niks meer van hem en hij negeerde mijn belletjes en sms. Toen ik hem uiteindelijk sprak gaf hij aan niet goed in zijn vel te zitten. Dit weekend belde hij mij en het kwam er op neer dat hij nu eigenlijk geen relatie wilt blabla... wat er verkapt op neer komt dat hij dus niet verliefd op mij is.
Nu ben ik niet naief en snap dus dat meneer gewoon niet voelt voor mij wat ik voor hem voel en dat ik het moet laten, move on. Maar ik begrijp werkelijk niet waarom hij dan een paar maanden zoveel energie in mij heeft gestoken en het gevoel heeft gegeven dat hij verliefd op me was en serieuze bedoelingen had. ALS hij gevoel voor mij had, kan dat dan in een keer omslaan?
maandag 21 januari 2008 om 13:11
maandag 21 januari 2008 om 13:57
Mijn ex heeft ruim 2 jaar energie in onze relatie gestopt. Hij hield echt van me, daar ben ik (nog steeds) heilig van overtuigd. We woonden samen en hadden oprechte toekomstplannen. Toch is hij, na pas nog gezegd te hebben dat hij echt niet zonder me kon en dat hij zoveel van me hield, op een dag zo vertrokken. Zonder een woord van uitleg. Geen contact meer niks. Ik weet dat hij een moeilijk leven heeft gehad en denk dat dat voor een hoop psychische problemen heeft gezorgd. Nee ik denk het niet, ik wéét het. Hoewel daar tijdens onze relatie niks van naar buiten is gekomen. Dus misschien zit Pinksterbloempje er niet ver naast. Hoewel ik natuurlijk niet met zekerheid kan zeggen dat bij jullie dit de situatie is. Zelfs bij mezelf weet ik niks met zekerheid, het blijft gissen naar wat er gebeurd is. Wat je eraan doet? Geen idee eerlijk gezegd. Je kunt niks doen. Behalve misschien beseffen, dat je niet gelukkig wordt in een leven met iemand die zo ziek is, zoveel problemen heeft en daar niet op een normale manier mee om kan gaan. Flink uithuilen (en ja, ik weet hoe moeilijk dat is) en hopen dat op een dag alles er weer beter uitziet dan nu. En dat je misschien met een ander wel gelukkig wordt, een ander die wel voor je openstaat en je niet buiten sluit. Hoe moeilijk dat nu misschien ook lijkt. Ik wens je veel sterkte!
maandag 21 januari 2008 om 14:04
Hetgeen mij meteen opvalt is het volgende:
Je geeft aan dat hij zijn hele ziel en zaligheid bij je heeft blootgelegd.
Jij zelf zegt letterlijk: Door alle signalen die ik kreeg had ik het gevoel dat deze man verliefd op mij was en dat er stiekum wel een relatie in zou zitten (of al was) Ik heb echter mijn gevoel nooit geuit.
Nergens is dus zeker geweest of er daadwerkelijk een relatie was.
Komt bij, jij uit je gevoel niet.......ergo geen relatie.
Hij heeft lang zijn best gedaan, maar had niet het goede gevoel terug bij jou.
Nu neemt hij afstand, bang nog verder gekwetst te worden.
Ik weet uiteraard niet of bovenstaande klopt, maar het zou een mogelijkheid kunnen zijn. Als je zelf je gevoel niet uit.... tja.
Je geeft aan dat hij zijn hele ziel en zaligheid bij je heeft blootgelegd.
Jij zelf zegt letterlijk: Door alle signalen die ik kreeg had ik het gevoel dat deze man verliefd op mij was en dat er stiekum wel een relatie in zou zitten (of al was) Ik heb echter mijn gevoel nooit geuit.
Nergens is dus zeker geweest of er daadwerkelijk een relatie was.
Komt bij, jij uit je gevoel niet.......ergo geen relatie.
Hij heeft lang zijn best gedaan, maar had niet het goede gevoel terug bij jou.
Nu neemt hij afstand, bang nog verder gekwetst te worden.
Ik weet uiteraard niet of bovenstaande klopt, maar het zou een mogelijkheid kunnen zijn. Als je zelf je gevoel niet uit.... tja.
maandag 21 januari 2008 om 14:42
He-le-maal eens met houvanjezelf. Nachtenlang hebben jullie met elkaar doorgebracht, hij uitte zijn gevoel continu en uiteindelijk heeft hij geconcludeerd dat hij aan een dood paard aan het trekken was omdat jij je gevoel maar niet uitte. Als ik die man was, zou ik er ook vandoor zijn gegaan, hoor. Misschien toch nog maar eens met hem praten en hem dan vertellen wat jij voor hem voelt?
.
maandag 21 januari 2008 om 16:20
Bedankt voor jullie reactie zover.
Wat betreft zijn psyche: ja het is een man die veel heeft meegemaakt, maar op zich heeft hij wel 2 a 3 serieuze relaties gehad. Dus hij is wel in staat om deze aan te gaan. Ook heb ik gedacht dat ik misschien niet duidelijk was geweest in mijn gevoel.... daarom heb ik hem afgelopen week wel 3 keer gebeld om te vragen hoe het met hem ging, om te zeggen dat ik er verdriet van had hoe hij zich opstelde en dat ik het idee had dat we elkaar leuk vonden. In eerste instantie reageerde hij als volgt: dat hij niet lekker in zijn vel zat en dat het niks met mij te maken had. Hij beloofde te bellen maar deed het niet. Vervolgens kreeg ik een telefoontje dat hij geen relatie wilt en zich uiteindelijk wel wilt settelen maar nu niet. Ik zei tegen hem dat als hij een vrouw tegenkomt die wél een bepaald gevoel bij hem wekt, dat hij dan wél zou willen settelen. Hierin gaf hij mij gelijk, m.a.w. dat gevoel heeft hij bij mij niet.
Ik weet dat dit soort dingen nou eenmaal gebeuren; dat men soms ergens voor gaat maar uiteindelijk beseffen dat ze niet verliefd zijn. Maar ik dácht dat hij dat wel was... twijfel nu aan mijn manier van 'dingen opvatten'.
@Soleil: wat een nare situatie voor je, kan me voorstellen dat je verdrietig en radeloos bent. Ik hoop dat je snel antwoord zult krijgen. Sterkte.
Wat betreft zijn psyche: ja het is een man die veel heeft meegemaakt, maar op zich heeft hij wel 2 a 3 serieuze relaties gehad. Dus hij is wel in staat om deze aan te gaan. Ook heb ik gedacht dat ik misschien niet duidelijk was geweest in mijn gevoel.... daarom heb ik hem afgelopen week wel 3 keer gebeld om te vragen hoe het met hem ging, om te zeggen dat ik er verdriet van had hoe hij zich opstelde en dat ik het idee had dat we elkaar leuk vonden. In eerste instantie reageerde hij als volgt: dat hij niet lekker in zijn vel zat en dat het niks met mij te maken had. Hij beloofde te bellen maar deed het niet. Vervolgens kreeg ik een telefoontje dat hij geen relatie wilt en zich uiteindelijk wel wilt settelen maar nu niet. Ik zei tegen hem dat als hij een vrouw tegenkomt die wél een bepaald gevoel bij hem wekt, dat hij dan wél zou willen settelen. Hierin gaf hij mij gelijk, m.a.w. dat gevoel heeft hij bij mij niet.
Ik weet dat dit soort dingen nou eenmaal gebeuren; dat men soms ergens voor gaat maar uiteindelijk beseffen dat ze niet verliefd zijn. Maar ik dácht dat hij dat wel was... twijfel nu aan mijn manier van 'dingen opvatten'.
@Soleil: wat een nare situatie voor je, kan me voorstellen dat je verdrietig en radeloos bent. Ik hoop dat je snel antwoord zult krijgen. Sterkte.
dinsdag 22 januari 2008 om 01:42
Dankje, OrientalDreamer. De pijn, het verdriet en de verwarring zijn inderdaad nog erg groot. Dat zal wel komen omdat het zo onafgesloten is. Zoveel vragen, maar geen antwoord en ik zal waarschijnlijk wel nooit antwoorden krijgen. Ik zal een manier moeten vinden om met het verdriet te leren omgaan, maar dit valt me nog erg zwaar.
