~ de longdistancedames gaan door met allerlei perikelen - deel 6 ~

16-04-2007 22:38 701 berichten
haha, ben ik nou de 3e die 'n nieuwe opent?



Zo nee:  op weer 'n deel!
Alle reacties Link kopieren
@Mellebel: Gert is de vriend van Yasmijn en die benaming kwam na een melig gesprek dat om onduidelijke redenen op Gert en Hermien uitkwam. Of Negert en Yasmien, Hermijn, zoiets.
Alle reacties Link kopieren
Mellebel, mijn vriend in Kenia is een neger, op het vivaforum genoemd: negert.

Daar kwam Gert uit. En ik ben dan Hermijn.



Maar anyway, je had erbij  moeten zijn.:D
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Alle reacties Link kopieren
ooooo ok!! :D

en kan iemand die foto van die negert nog een keer erop zetten?
Alle reacties Link kopieren
Gert zat dus achter zijn pc in Kenya en ik hier. Zoals gewoonlijk viel de verbinding in Kenya weg of de stroom viel uit.

Dus ik zat hier achter mijn pc (en dit is al zeker een meer dan half jaar geleden) en Gert in Diani Beach.

Maar fuck! Gert kwam er maar niet door en ik was heel sjielug, dus toen werd er een plaatje geplakt van een negert achter een pc.

Ja, als je nieuw bent, klinkt dat allemaal verwarrend, ik weet het.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, die foto! Die zou ook wel weer willen zien. Alleen dan wel met lege blaas, anders komt er narigheid van. :)
Alle reacties Link kopieren
Ik ben driftig aan het zoeken, maar ik heb zoveel vivabestanden bewaard in de loop der jaren......;)
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
Alle reacties Link kopieren
:o

:? Vanavond heb ik besloten om mijn baan maar op te zeggen! Aan jullie heb ik een dagtaak! Jemig wat schrijven jullie veeeel.



Van negerts naar niet durven boeken en hoppa 2 nieuwe aanwinsten (welkom) erbij naar een visum dat er hoe dan ook gaat komen, no doubt bij de nieuwbakken bruid......tsssk ik ga gek worden.



Fille, bedankt voor je *; en nu moet ik alweer slapen, mannetje zal vannacht wel weer tig keer wakker worden. Kan bijna op de babypijler weer een topic openen over "wanneer slaapt dat monster nou eens 1 nacht door?"



Oh ja, even snel  voorstellen. Cadi, oud, LDR met Cadiman in Turkije, samen 1 zoon van net 1 jaar (die hij amper gezien heeft) en ik had al een dochter van 8.



Trusten!
Alle reacties Link kopieren
Lieve lieve schatten, ik vind jullie zo lief en het is zo fijn om hier te lezen en er zo bij te horen en... en... en..! Ben in beetje sentimentele bui, maar ik voel het even echt zo. :)



Voor Yas: ik denk dat Kjong het het beste zei van allemaal. Of zoals mijn therapeut dan altijd zei: "mooi, ga dat dan maar zitten voelen". Je kunt altijd nog gaan. Er is veel gebeurd, neem de tijd waarvan iets van binnen blijkbaar nu aangeeft dat je het nodig hebt. Sluit het niet te impulsief af, ga er niet te impulsief mee door, laat het open, neem je tijd.



Wat de visa betreft: ik blijf duimen. En ik weet niks van wetten over visa, behalve dat het voor mijn lief bijna onmogelijk is om hier zelfs maar op vakantie te komen, dus dat het ingewikkeld is, dat weet ik dan weer wel. Ik hou het maar bij duimen als mijn bijdrage en die hart van nederland actie, I'm in! (al is het al over half twaalf nu).



Dat topic, ach ja. Ik heb er gelezen maar voor de rest... 't is duidelijk weer een dagje met minder goed weer, za'k maar zeggen. Ik heb me wel even bemoeid met het topic waar de term nep-psychiater in begon te vallen, want ja, daar voel ik me dan toch even aangesproken. :)



Verder de auto: die is absoluut geen optie. Ik kreeg al te horen dat als ik een auto wil, ik een baan moet zoeken waar ze lease-auto's aanbieden. Dus ja. Vandaag gesprek gehad met mijn mentor die ook weinig nieuws te bieden had. Wel gaf hij aan dat ik maar moest genieten (of had ik dat nou al geschreven?) van mijn rustige tijd nu en dat het waarschijnlijk nog wel rustig blijft tot mijn vakantie. Ik baalde eerst, maar later zat ik op de fiets en dacht ik: hoera! Ik mag thuis werken en als er niks te doen is, mag ik thuis leuke dingen doen. En ik krijg er gewoon voor betaald! Ik hoef niet eens van 9 tot 5 op een suf kantoor verveeld op internet te surfen. Een vriendin die net kwam eten bood al aan dat ik voor geld haar administratie en belasting wel mag doen. ;) Beetje zwart bijklussen en voor Afrika sparen. Fout! Maar wel leuk. Een ander raadde me al aan er een uitzendbaantje bij te nemen. Nou ja, da's allebei geen optie, maar ik heb wel andere plannen waar ik nu tijd voor heb: een website maken, boek schrijven en netwerken voor Afrika. Ik ga me niet vervelen en maar gewoon genieten. En komt er nog een leuke baan voorbij, dan houd ik me aanbevolen.



Kijken hoe lang ik dit volhoud. :D



Dag lieve schatten! Kijken hoeveel jullie nu alweer gepost hebben terwijl ik dit zit te tikken. *;
Alle reacties Link kopieren
Ach Smoon, jouw berichtje was helemaal ondergesneeuwd ergens in den beginne en zover was ik nog niet teruggegaan. Klinkt mij als een vreemd gesprek in de oren. Ze zijn dus wel heel erg overtuigd van jouw kwaliteiten maar als puntje bij paaltje komt kan er niets vanaf om je zeeer tevreden te maken? Ik zou dan dus denken als leidinggevende: Tsjonge, dit is een aanwinst voor ons team, die moeten we tevreden houden. Desnoods ritselen ze iets met een bedrijfsauto waar jij dan in mag rijden. Vreemd hoor. Wel lekker dat alle kaarten op tafel liggen maar ook weer vreemd dat ze dan zomaar zegt dat je bij een bedrijf-met-lease-wagen moet gaan werken. Welk gevoel heb je er zelf over dan? Of zie ik nou allemaal spoken? Nou ja, any way, tis toch al te laat voor mij. (ennu, er was zomaar niets bijgeschreven)
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor, Cadi, da's exact mijn gedachte ook. Ze zeggen heel blij te zijn maar ze doen er niks mee. Zeggen en doen, hoe zat dat ook alweer? Dus ik sta ook wel wat op een afstandje hoor, ik ga hier niet volledig met mijn hele ziel en zaligheid induiken. Maar ja, een baan en geld is wel handig natuurlijk. Ik doe mijn ding, maar niet overdreven energiek, zal ik maar zeggen.



Wat de auto betreft schermen zij steeds met het zinnetje dat ze geen scheve ogen willen maken of precedenten willen scheppen. 't Is toch een organisatie met 600 medewerkers en dus vrij strikte regels. En als ik een auto krijg... dan willen er nog wel meer.



Ach, voor nu voel ik me er wel iets relaxter over en ik zie wel hoe lang dat aanhoudt. :)
Smoon, het klinkt allemaal zeer apart, die baan van jou. Zelf weten wat je doet, dat is fijn natuurlijk. En als 't niet druk is legaal leuke dingen gaan doen, betaald, onder werktijd, dat is héél fijn. Maar ook heel apart.

Beter dan illegaal onder werktijd forummen :$.
Alle reacties Link kopieren


Smoon, het klinkt allemaal zeer apart, die baan van jou. Zelf weten wat je doet, dat is fijn natuurlijk. En als 't niet druk is legaal leuke dingen gaan doen, betaald, onder werktijd, dat is héél fijn. Maar ook heel apart.

Beter dan illegaal onder werktijd forummen :$.







Weet je wat het is, deze baan werkt sowieso anders dan de meesten. Als trainer werk je met targets. Ik word geacht per jaar een x aantal dagdelen betaald te worden door een klant. Dat aantal wordt van tevoren afgesproken en is gelinkt aan het aantal uur dat je werkt in de week. Dat moet ik halen en daarop word ik eind van het jaar afgrekend. Maar of ik daar nou 20 uur in de week of 60 uur in de week werk om dat voor elkaar te krijgen en of ik nou op zaterdag mijn offertes zit te schrijven of op dinsdag, dat maakt niet uit.



Bovendien werkt het zo dat ik in het eerste jaar een lagere target heb omdat ik ingewerkt moet worden en nog geen vast netwerk heb van klanten die, zoals de meeste OR'en, drie jaar lang geregeld blijven terugkomen. Het duurt een tijd voordat dat echt goed loopt en opgestart is. Dus wat dat betreft is het al sowieso al heel anders dan een 'gewone' kantoorbaan.



Kreeg trouwens vandag via de mail wel een aanvraag binnen van een nieuwe klant. Informatieverzoek via de website vor een eventuele training, met het verzoek van het secretriaat of ik dat op wilde pakken. Kijk, zo gaat dat dus. :)



Maar dat het hier nog extra raar gaat, dat ben ik helemaal met je eens!
Alle reacties Link kopieren
Smoon, misschien zijn mijn werkgevers iets minder teleurgesteld als ik ze vertel dat ik weg ga, als ik ze ook vertel dat ik een vervanger heb :D



Dus, partime baantje, bij een marketing en reclamebureau, veel vrijheid en een auto van de zaak! Over ca 2 maanden beschikbaar... ;)

Ow ja, en je mag ook nog tijdelijk in mijn huisje wonen in dezelfde plaats als waar t werk is, dus maar 10 minuten reistijd!

(hmm, nu lijkt het net alsof ik zit te spiegelen misschien, zo is het niet bedoelt hoor!)
Alle reacties Link kopieren


Smoon, misschien zijn mijn werkgevers iets minder teleurgesteld als ik ze vertel dat ik weg ga, als ik ze ook vertel dat ik een vervanger heb :D



Dus, partime baantje, bij een marketing en reclamebureau, veel vrijheid en een auto van de zaak! Over ca 2 maanden beschikbaar... ;)

Ow ja, en je mag ook nog tijdelijk in mijn huisje wonen in dezelfde plaats als waar t werk is, dus maar 10 minuten reistijd!

(hmm, nu lijkt het net alsof ik zit te spiegelen misschien, zo is het niet bedoelt hoor!)



Wat schuift het? :D
Alle reacties Link kopieren
Oh en wat moet ik doen?
Alle reacties Link kopieren
Wat het schuift? Nou ik heb wel een aardig salaris voor iemand die nog niet is afgestudeerd... Verder een leuk gezellig klein team.

Wat je moet doen? creatief zijn, teksten schrijven voor websites, brochures etc, acties, mailings en campagnes bedenken, overleggen met klanten, soms een beetje acauisitie, de hond uit laten en af en toe een keer de afwas doen als er echt geen schone glazen meer zijn.

En op zijn tijd een keer ontspannen door het viva forum te bezoeken ;) (hmm... al geloof ik niet dat dat in mijn functieomschrijving staat)
Alle reacties Link kopieren
@ Taromit, ik zou het prettig vinden als je niet op alles wat ik schrijf een weerwoord probeert te hebben wat lijkt op alles beter weten. Het stoort mij nml. enorm.
Owhow... Ik schreef gewoon wat ik heb meegemaakt en wat dus kan gebeuren.
Prima als je idd dezelfde dingen hebt meegemaakt, maar zoals ik dacht te herinneren was het in jouw geval heel anders. En dan komen zo'n soort opmerkingen heel betweterig over.
Alle reacties Link kopieren
Het ging ook over het feit dat hij papieren voor belgië moest krijgen en dat ondanks een stevig onderbouwd dossier dat bestond uit meer dan 50bewijsstukken, ze steeds volhielden dat het een schijnhuwelijk was en hij dus geen papieren kon hebben. Na 9 maanden procederen was het dan wel in orde, maar ik was echt op. Elke keer zijn we zowel in België als in Marokko van het kastje naar de muur gestuurd en met een kluitje het riet ingestuurd. 't Was echt een enorm vermoeiende tijd en elke keer dat ik dacht: Deze keer krijgen we het visum eindelijk, kwam er altijd wel iets tussen... Leve de bureaucratie!!!
Alle reacties Link kopieren
ff copypaste van het marokko onderwerp:



Verder:... goed nieuws eigenlijk (hoop ik tochà. Ik had gisteren eindelijk es de moed om m'n ex op te bellen. Eerst had hij niet door wie ik was, omdat hij m'n stem niet meer herkende en ik in het berbers sprak. Daarna ff over koetjes en kalfjes gebabbeld en toen begon hij over een SMSje van m'n moeder waarin er werd gevraagd of hij al es aan een scheiding gedacht had. Dus toen sprong ik daar meteen op in en zei hij iets over na de vakantie, dus na augustus. En toen ik vroeg waarom zei hij dat hij geen geld had, dat hij net z'n auto had afbetaald en dat hij nu z'n vakantie (naar Marokko) ging boeken. (enkel maar de vlucht natuurlijk) Dus ik zei meteen dat ik het wel zelf zou betalen en dan was het voor hem natuurlijk in orde (GRRRR, is nog niet genoeg dat m'n familie ons samenwonen en het huwelijk volledig zelf heeft bekostigd, mag ik nu ook de scheiding helemaal zelf bekostigen... Ahja... Eigen schuld dikke bult :() En toen ik vroeg wanneer we dan zouden gaan om de scheiding in te zetten zei hij terug dat het pas voor na augustus zou zijn. Ik heb hem maar meteen gezeged dat ik geen zin heb dat het een tien jaren plan wordt. En hij zei dat hij tegne augustus wel psychisch en materieel (wat hij daar ook mij wil zeggen, aangezien ik de kosten betaal) klaar zou zijn. Nu ga ik me incha'allah deze week ff i nformeren en wil ik die procedure zo snel mogelijk inzetten. Want scheiding inzetten in augustus, betekent dat ik pas m'n scheidingpapieren zou krijgen in april/mei...

Ik realiseer me nu nog meer dat we nu een paar maanden/jaar enorm gaan moeten doorbijten, aangezien ik daar in Marokko dus niet meer veilig ben. Ik ga straks ff kijken met hem om deze avond ff te MSN'en, zo kunnen we het er ff over hebben, want hij is nog niet op de hoogte van het gesprek met m'n ex.
Alle reacties Link kopieren
@yasmijn: *; Moet wel klote zijn zo'n gevoel. Soms denk ik: That's it, ik ga niet meer terug. Maar na 5 minuutjes is zo'n bui wel over. Ik kan hier nier meer aarden, m'n thuis is daar. Maar kan me voorstellen als je kinderen hebt, dat je moederhart er heel veel moeite mee heeft, maar zoals sommigen ook al zeiden: je moet jouw leven leiden, net zoals je kinderen het hunne leiden.

Vaak wordt er aan m'n moeder gevraagd hoe ze mijn verblief in marokko ziet enzo... en dan zegt zij steeds dat ik toch niet in België moet blijven om hen, al zou dat haar natuurlijk veel plezier doen. ZE heeft liever dat ik gelukkig in Marokko ben, ipv ongelukkig hier.
Alle reacties Link kopieren
Het ging ook over het feit dat hij papieren voor belgië moest krijgen en dat ondanks een stevig onderbouwd dossier dat bestond uit meer dan 50bewijsstukken, ze steeds volhielden dat het een schijnhuwelijk was en hij dus geen papieren kon hebben. Na 9 maanden procederen was het dan wel in orde, maar ik was echt op. Elke keer zijn we zowel in België als in Marokko van het kastje naar de muur gestuurd en met een kluitje het riet ingestuurd. 't Was echt een enorm vermoeiende tijd en elke keer dat ik dacht: Deze keer krijgen we het visum eindelijk, kwam er altijd wel iets tussen... Leve de bureaucratie!!!






Ik denk dat iedereen dat wel herkent, niet het specifieke schijnhuwelijk idee ofzo, maar elke keer denken 'yes, nu lukt 't' en dan toch niet. Ik weet niet hoe vaak ik zelf weer in een diep dal gekomen ben doordat iets wat leek op een mogelijkheid, een oplossing, een stap vooruit, het uiteindelijk niet was. Ik denk dat Isiss deze dingen ook wel meegemaakt heeft, anders zou ze niet naar België verhuisd zijn. Uiteindelijk meet je jezelf dan een andere houding aan, eentje van 'eerst zien dan geloven'. Ik denk dat de meesten van ons die houding wel hebben aangenomen; je moet wel na een paar keer op je bek te zijn gegaan, uit zelfbescherming. Ik denk dat Isiss dat ook wel herkent. Maar ondanks die houding, kan je wel inschatten hoe en wat denk ik. Wanneer je aan alle eisen voldoet, zoals Isiss en R. is de kans toch wel héél klein dat het allemaal niet meer gaat lukken. Mocht dat nou zo zijn, dat het om één of andere reden uitgesteld wordt, dan komen ze daar zeker wel weer overheen! Maar ze hebben eigenlijk geen reden dat te denken, en ik snap goed dat je je daar NU ook niet mee bezig wil houden (ik wil mij zelfs nog niet bezighouden met wat ik doe als ik niet toegelaten word tot de master :)).

Toen mijn vriend zijn verblijfsvergunning ging krijgen, tuurlijk, ik geloofde het pas toen we het papiertje in handen hadden. Of eigenlijk pas toen hij de Spaanse identiteitskaart opgehaald had. Dat was leuk genoeg in een periode dat ik er was, en mijn ouders ook, dus het was echt geweldig. Ik kan me nog het gevoel herinneren. Maar toen hij er mee bezig was, toen dacht ik al wel 'tja, eigenlijk is er geen reden dat hij de verblijfsvergunning niet zou krijgen'. Ik denk dat Isiss nu ook in zo'n situatie zit. Eigenlijk is er geen reden dat R. de verblijfsvergunning niet zou krijgen (en er zijn ook al duizenden hen voorgegaan bij wie 't ook gelukt is). Tuurlijk zal ze een gat in de lucht springen wanneer het verlossende document in handen is, uiteraard zal er een last van haar afvallen, zal ze superopgelucht zijn, als hij zijn verblijfsvergunning krijgt, of als hij hier is, en er zal echt nog wel taart aan te pas komen en traantjes weggepinkt worden. Ze zegt zelf toch al dat ze het spannender vindt dan trouwen? En hoe vaak er ook iets tussen is gekomen, uiteindelijk is er ALTIJD een oplossing. Dit is 'm voor Isiss en R.
Alle reacties Link kopieren
Bovendien denk ik niet dat Isiss in deze constructie zou zitten (naar België verhuizen dus) als dat niet haar kansen heel veel zou vergroten. Dat maakt echt een verschil in de wetgeving, zoals Marg gisteren al beschreven heeft en het lijkt een beetje alsof je dat niet helemaal mee neemt in je opmerkingen, Taromit.



Kim, mocht ik opeens met lege handen komen te staan en Smoon geen interesse hebben, dan wil ik die baan ook wel. En het huis ook wel. ;)
Alle reacties Link kopieren
Maar mijn huisje is wel maar totdat ik terug kom hoor! En als t niet bevalt is dat misschien wel al na een maand... Maar als t wel bevalt is t misschien wel een jaar of langer...

Ik ben helemaal in mijn nopjes van mijn plannetje!
@ Margaretha & Fille: beter verwoord dan ik zelf heb gedaan, thanks.



@ Kim: goed bezig!



('in je nopjes zijn' is zo'n grappig gezegde, krijg er visuele voorstellingen bij maar die zijn nergens op gebaseerd. Heb ook geen idee waar 't vandaan komt, maar het klinkt heel grappig. Net zoiets als 'verkneukelen' ofzo)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven