Relaties
alle pijlers
~ de longdistancedames gaan door met allerlei perikelen - deel 6 ~
woensdag 18 april 2007 om 15:16
Kim, dat wilde ik net posten. Misschien blijf jij wel daar....... Leuke Spanjaarden genoeg!
Hoe gaat het verder met je? Moeten de hulptroepen met chocola en tissues nog uitrukken of is dat allang niet meer nodig? Hoe kijk jij nu eigenlijk op het afscheid met je ex terug. Denk je nu dat jij toen al stiekem wist dat dit het einde zou betekenen? Heb je ergens spijt van? Veel vragen hè? Ik heb dat zelf altijd aan het einde van een relatie dat ik denk dat ik al eerder wist dat het zo zou lopen... Maar ja dan redeneer je achteraf natuurlijk. Al is hert vaak zo dat signalen pas later duidelijk worden.
Mellebel en Nadja(?) welkom. Hoe moet ik mij dat voorstellen iemand via internet leren kennen? Chatbox, datingsite, online-games? Apart. En gek dat het kan. Ik heb mijn vriend welliswaar ook gedownload, maar daar volgde heel snel een ontmoeting en daarvoor was ik echt niet verliefd en zat er ook niet op te wachten met iemand alleen maar eeuwen te msnen en webcammen. Maar goed, genoeg mensen die ook het 'gewone internetdaten' zoals ik gedaan heb nooit zouden doen.... Ben wel benieuwd hoe dat afloopt, vooral bij Nadja (volgens mij klopt die naam niet, maar ben te lui om op te zoeken).
Verder blijf ik duimen en doe dat lekker ook voor Margaretha, al wil zij het niet. Als het dan niets wordt met de master kun jij mij de schuld geven:P.
Ik moet verder. Zwaai
Hoe gaat het verder met je? Moeten de hulptroepen met chocola en tissues nog uitrukken of is dat allang niet meer nodig? Hoe kijk jij nu eigenlijk op het afscheid met je ex terug. Denk je nu dat jij toen al stiekem wist dat dit het einde zou betekenen? Heb je ergens spijt van? Veel vragen hè? Ik heb dat zelf altijd aan het einde van een relatie dat ik denk dat ik al eerder wist dat het zo zou lopen... Maar ja dan redeneer je achteraf natuurlijk. Al is hert vaak zo dat signalen pas later duidelijk worden.
Mellebel en Nadja(?) welkom. Hoe moet ik mij dat voorstellen iemand via internet leren kennen? Chatbox, datingsite, online-games? Apart. En gek dat het kan. Ik heb mijn vriend welliswaar ook gedownload, maar daar volgde heel snel een ontmoeting en daarvoor was ik echt niet verliefd en zat er ook niet op te wachten met iemand alleen maar eeuwen te msnen en webcammen. Maar goed, genoeg mensen die ook het 'gewone internetdaten' zoals ik gedaan heb nooit zouden doen.... Ben wel benieuwd hoe dat afloopt, vooral bij Nadja (volgens mij klopt die naam niet, maar ben te lui om op te zoeken).
Verder blijf ik duimen en doe dat lekker ook voor Margaretha, al wil zij het niet. Als het dan niets wordt met de master kun jij mij de schuld geven:P.
Ik moet verder. Zwaai
woensdag 18 april 2007 om 15:33
Het gaat eigenlijk wel goed... Al heb ik vandaag wel al de halve zak paaseitjes van mijn collega op en een zakje chocoladekoekjes :P
s'Avonds in bed pieker ik soms nog wel en ik vind het echt heel erg zonde. Het scheelt misschien ook wel dat het echt mijn eigen keus is om nu niet nog langer te gaan wachten. Als ik wil is hij in principe gewoon nog mijn vriendje, alleen zie ik hem dan bijna nooit. En het scheelt echt heel veel in het verdriet dat het contact zo weinig was, ik mis hem niet heel hard, dat heb ik al gehad toen hij weg ging... Ik was er zeker wel bang voor dat dit zou gebeuren toen hij weg ging, maar doordat hij steeds zei 'het komt wel goed met ons' geloofde ik dat ook wel. In principe zei hij dat ook nog toen hij had besloten om langer weg te blijven, alleen toen zei ik dat het niet 'wel goed met ons' zou komen op deze manier.
Ik ben wel een beetje bang dat ik me altijd af zal vragen 'hoe zou t geweest zijn als ik wel zou wachten'. We zijn immers niet echt met ruzie uit elkaar gegaan of omdat we niet meer van elkaar hielden ofzo. Normaal sta je er meestal wel achter als een relatie uitgaat omdat het niet meer werkt ofzo. Dan is het ook moeilijk, maar kan je het accepteren. Maar ik ben in ieder geval blij dat we zo een supertijd samen hebben gehad, en ik heb in die korte tijd ook veel van hem geleerd...
Ik ben nu alleen nog vreselijk aan het twijfelen of ik hem op schiphol op wil gaan halen of niet...
Als ik zelf ook weg ga, dan denk ik dat ik het wel aan kan. Dan heb ik een prima vooruitzicht, en ben ik degene die weg gaat, en niet weer hij. Mochten mijn Spanje plannen op de een of andere manier niet door gaan dan weet ik het nog niet...
En ja, ik mis hem nog steeds, hij heeft toch echt wel een bijzonder plekje bij me veroverd... Ook omdat ik dacht (en nog steeds ook wel denk) dat het anders was/is dan dat het met andere vriendjes was. Maar wie weet, over een paar jaar, als hij echt weer terug is...
Wat dat betreft geloof ik wel dat het goed komt als het echt 'ment to be' is!
s'Avonds in bed pieker ik soms nog wel en ik vind het echt heel erg zonde. Het scheelt misschien ook wel dat het echt mijn eigen keus is om nu niet nog langer te gaan wachten. Als ik wil is hij in principe gewoon nog mijn vriendje, alleen zie ik hem dan bijna nooit. En het scheelt echt heel veel in het verdriet dat het contact zo weinig was, ik mis hem niet heel hard, dat heb ik al gehad toen hij weg ging... Ik was er zeker wel bang voor dat dit zou gebeuren toen hij weg ging, maar doordat hij steeds zei 'het komt wel goed met ons' geloofde ik dat ook wel. In principe zei hij dat ook nog toen hij had besloten om langer weg te blijven, alleen toen zei ik dat het niet 'wel goed met ons' zou komen op deze manier.
Ik ben wel een beetje bang dat ik me altijd af zal vragen 'hoe zou t geweest zijn als ik wel zou wachten'. We zijn immers niet echt met ruzie uit elkaar gegaan of omdat we niet meer van elkaar hielden ofzo. Normaal sta je er meestal wel achter als een relatie uitgaat omdat het niet meer werkt ofzo. Dan is het ook moeilijk, maar kan je het accepteren. Maar ik ben in ieder geval blij dat we zo een supertijd samen hebben gehad, en ik heb in die korte tijd ook veel van hem geleerd...
Ik ben nu alleen nog vreselijk aan het twijfelen of ik hem op schiphol op wil gaan halen of niet...
Als ik zelf ook weg ga, dan denk ik dat ik het wel aan kan. Dan heb ik een prima vooruitzicht, en ben ik degene die weg gaat, en niet weer hij. Mochten mijn Spanje plannen op de een of andere manier niet door gaan dan weet ik het nog niet...
En ja, ik mis hem nog steeds, hij heeft toch echt wel een bijzonder plekje bij me veroverd... Ook omdat ik dacht (en nog steeds ook wel denk) dat het anders was/is dan dat het met andere vriendjes was. Maar wie weet, over een paar jaar, als hij echt weer terug is...
Wat dat betreft geloof ik wel dat het goed komt als het echt 'ment to be' is!
woensdag 18 april 2007 om 16:42
ff snelle update.... er is geen foto, komt ook geen foto, hij had namelijk geen foto en moest het van zijn baas weer zwart verven (meteen de grijze haren meegenomen??)
Ik heb m heel even online gesproken.... maar ik hoop toch echt dat er meer volgt... even webcams**en?? Ben ik namelijk hard aan toe, maar dat heb ik al een paar keer eerder verteld haha.
Ik heb m heel even online gesproken.... maar ik hoop toch echt dat er meer volgt... even webcams**en?? Ben ik namelijk hard aan toe, maar dat heb ik al een paar keer eerder verteld haha.
woensdag 18 april 2007 om 17:18
Haha, ja wie weet ;)
Lijkt me zowiezo wel handig om in ieder geval een klein beetje te kunnen begrijpen waarover gesproken wordt daar! En ook handig als ik eens wat dingetjes moet regelen daar enzo, omdat ik er ook een beetje marketing zal gaan doen.
Bij de Spaanse mannen heb ik waarschijnlijk meer aan de zinnetjes op de groep! ;)
Lijkt me zowiezo wel handig om in ieder geval een klein beetje te kunnen begrijpen waarover gesproken wordt daar! En ook handig als ik eens wat dingetjes moet regelen daar enzo, omdat ik er ook een beetje marketing zal gaan doen.
Bij de Spaanse mannen heb ik waarschijnlijk meer aan de zinnetjes op de groep! ;)
woensdag 18 april 2007 om 17:46
Kim, natuurlijk is het verdrietig en geeft het een gek idee dat je niet meer samen bent, maar in plaats van op de plaats zitten wachten, ga je een heel avontuur tegemoet, omdat je voor jou koos.
Taromit, ik weet niet zo goed wat ik met je aan moet: 21 jaar, nog getrouwd, wil scheiden, en tegelijkertijd een vriend met problemen en zwaar negatief. En dan weet ik niet eens alles, want ik merk dat ik je negeer.
Ik vind je tot nu toe een "Ja, maar..."-type.
Ik vind het zo ontzettend jammer dat een jonge meid zichzelf zo in de problemen weet te brengen.
Ik heb een hoop geflikt in mijn leven, een hoop rare en soms ook destructieve dingen uitgehaald en onbewust niet de slimste keuzes gemaakt, maar ik heb wel altijd heel goed voor mezelf gezorgd (nee geen contradictie) in de zin dat ik me nergens aan vast heb gelegd.
Ik denk dat het tijd is dat jij dat ook gaat doen. Stel je niet zo afhankelijk op, krijg ballen, en doe er iets mee, want bij uitspraken als: 'ik durfde mijn ex te bellen om eens te vragen wanneer hij aan een scheiding toe is', krijg ik zowat moordneigingen van.
Taromit, ik weet niet zo goed wat ik met je aan moet: 21 jaar, nog getrouwd, wil scheiden, en tegelijkertijd een vriend met problemen en zwaar negatief. En dan weet ik niet eens alles, want ik merk dat ik je negeer.
Ik vind je tot nu toe een "Ja, maar..."-type.
Ik vind het zo ontzettend jammer dat een jonge meid zichzelf zo in de problemen weet te brengen.
Ik heb een hoop geflikt in mijn leven, een hoop rare en soms ook destructieve dingen uitgehaald en onbewust niet de slimste keuzes gemaakt, maar ik heb wel altijd heel goed voor mezelf gezorgd (nee geen contradictie) in de zin dat ik me nergens aan vast heb gelegd.
Ik denk dat het tijd is dat jij dat ook gaat doen. Stel je niet zo afhankelijk op, krijg ballen, en doe er iets mee, want bij uitspraken als: 'ik durfde mijn ex te bellen om eens te vragen wanneer hij aan een scheiding toe is', krijg ik zowat moordneigingen van.
woensdag 18 april 2007 om 18:09
Kim, als ik je een tip mag geven (weet eigenlijk niet of je al eerder voor langere tijd naar 't buitenland ben geweest?): geef jezelf drie maanden. Of dwing jezelf drie maanden te blijven.
Misschien is 't vanaf 't begin al hartstikke tof, en dat hoop ik voor je, en dat kan ook best aangezien jij werk ed. al geregeld hebt, maar misschien is het in 't begin ook best lastig. Bij mij was dat wel zo in elk geval. Ik had geen werk, geen vrienden, en kon ook niet alleen uit om ze te maken (vanwege veiligheid), met de taal ging 't behoorlijk knudde en niemand sprak engels. Als ik niet zo trots was geweest was ik binnen één maand terug geweest. Nu ben ik hartstikke blij dat ik gezegd heb 'drie maanden', want ruim vóór die drie maanden had ik mijn draai helemaal gevonden. Als 't nou echt he-le-maal niks is met geen uitzicht op beter, okee, dan kan je idd beter terugkomen, maar over 't algemeen vind ik mensen die binnen een maand terug zijn toch wel vaak watjes hoor :):$. Alle begin is moeilijk.
Over 'wat als', ik zie jullie situatie meer als één waarin ieder nu even zijn eigen ding doet en zijn eigen plannen maakt en zelf de wereld ontdekt, en wie weet hoe 't loopt als jullie straks weer terug zijn in Nederland allebei. Misschien wordt 't dan wel weer iets. Ik ben 't helemaal eens met Kjong, ik vind 't hartstikke stoer wat je doet. Eerlijk gezegd, toen je net ging meeschrijven kwam je veel 'mietiger' over dan nu. Nu we je wat langer 'kennen' vind ik je een superstoer wijf!!!!
Es, je mag best duimen :D, ik wil alleen niet precies vertellen op internet waar ik op wacht, wat er gezegd is, etc. aangezien ik bang ben dat er dan mensen kunnen zijn die niet zo graag willen duimen (zoals meelezers :D)en het juist ten nadele beïnvloeden. Nu ik 't opschrijf lijkt 't vergezocht, :$:$.
Bigg!!!!!!! :D en dan kan iedereen die langsloopt jou in de meest onmogelijke standjes bewonderen op zijn scherm? Straks loopt die computer vast of wordt 't opgeslagen !!!! (je ziet 't ik ben niet gemaakt voor webcamseks, en helemaal niet in een internetcafé).
Taromit ik heb ook eens gegoogled, en zie nu wat bedoeld wordt met die twee jaar van jou. Ik had geen idee dat het zo in elkaar stak. Kan je niet op grond van feiten scheiden? Ik zie dat dat kan bij geweldpleging en mishandeling, grove beledigingen (vb. gokschulden, publieke vernedering, enz.) en overspel. Is er niet één van deze drie op jullie van toepassing? Op de pagina www.houvast.be kan je meer lezen (misschien ken je 'm al hoor). Ik zie ook dat wanneer je kan aantonen twee jaar niet samen te hebben gewoond, je kan scheiden. Volgens de website kan dat op heel veel manieren: domicilie, een vonnis, getuigenissen, adres op loonstrook, enz. Als jij kan aantonen dat je in Marokko hebt gewoond bv. ook al stond je nog ingeschreven bij ex, kan dat misschien ook in je voordeel werken. Ik zou in elk geval zeker eens een advocaat raadplegen.
Misschien is 't vanaf 't begin al hartstikke tof, en dat hoop ik voor je, en dat kan ook best aangezien jij werk ed. al geregeld hebt, maar misschien is het in 't begin ook best lastig. Bij mij was dat wel zo in elk geval. Ik had geen werk, geen vrienden, en kon ook niet alleen uit om ze te maken (vanwege veiligheid), met de taal ging 't behoorlijk knudde en niemand sprak engels. Als ik niet zo trots was geweest was ik binnen één maand terug geweest. Nu ben ik hartstikke blij dat ik gezegd heb 'drie maanden', want ruim vóór die drie maanden had ik mijn draai helemaal gevonden. Als 't nou echt he-le-maal niks is met geen uitzicht op beter, okee, dan kan je idd beter terugkomen, maar over 't algemeen vind ik mensen die binnen een maand terug zijn toch wel vaak watjes hoor :):$. Alle begin is moeilijk.
Over 'wat als', ik zie jullie situatie meer als één waarin ieder nu even zijn eigen ding doet en zijn eigen plannen maakt en zelf de wereld ontdekt, en wie weet hoe 't loopt als jullie straks weer terug zijn in Nederland allebei. Misschien wordt 't dan wel weer iets. Ik ben 't helemaal eens met Kjong, ik vind 't hartstikke stoer wat je doet. Eerlijk gezegd, toen je net ging meeschrijven kwam je veel 'mietiger' over dan nu. Nu we je wat langer 'kennen' vind ik je een superstoer wijf!!!!
Es, je mag best duimen :D, ik wil alleen niet precies vertellen op internet waar ik op wacht, wat er gezegd is, etc. aangezien ik bang ben dat er dan mensen kunnen zijn die niet zo graag willen duimen (zoals meelezers :D)en het juist ten nadele beïnvloeden. Nu ik 't opschrijf lijkt 't vergezocht, :$:$.
Bigg!!!!!!! :D en dan kan iedereen die langsloopt jou in de meest onmogelijke standjes bewonderen op zijn scherm? Straks loopt die computer vast of wordt 't opgeslagen !!!! (je ziet 't ik ben niet gemaakt voor webcamseks, en helemaal niet in een internetcafé).
Taromit ik heb ook eens gegoogled, en zie nu wat bedoeld wordt met die twee jaar van jou. Ik had geen idee dat het zo in elkaar stak. Kan je niet op grond van feiten scheiden? Ik zie dat dat kan bij geweldpleging en mishandeling, grove beledigingen (vb. gokschulden, publieke vernedering, enz.) en overspel. Is er niet één van deze drie op jullie van toepassing? Op de pagina www.houvast.be kan je meer lezen (misschien ken je 'm al hoor). Ik zie ook dat wanneer je kan aantonen twee jaar niet samen te hebben gewoond, je kan scheiden. Volgens de website kan dat op heel veel manieren: domicilie, een vonnis, getuigenissen, adres op loonstrook, enz. Als jij kan aantonen dat je in Marokko hebt gewoond bv. ook al stond je nog ingeschreven bij ex, kan dat misschien ook in je voordeel werken. Ik zou in elk geval zeker eens een advocaat raadplegen.
woensdag 18 april 2007 om 18:33
woensdag 18 april 2007 om 19:07
soooo, er wordt echt veel geschreven hier!! in een dag bijna een hele pagina!
ik weet niet meer wie het was, (sorry, sorry) maar iemand had een relatie met een cubaan die nu in Spanje woont met een visum.
ons nieuwe plan is om een werkverguning voor Spanje te krijgen, want Y krijgt een contract voor een bedrijf in Spanje. (nou, we hopen dat hij dat krijgt, nooit te vroeg juichen heb ik geleerd)
is het bij jou ook zo gegaan? hoe is jouw vriend aan dat visum gekomen? en als je dan een werkvergunning hebt krijg je dan automatisch een spaanse identiteitskaart? toch gewoon een werkvergunning voor een jaar?
(kan ik deze info trouwens hier op internet zetten of is dat niet verstandig? het is allemaal legaal hoor, maar misschien zitten er meelezers bij die dit op de een of andere manier kunnen verzieken voor mij. volgens mij ben ik nog superanoniem, maar ik ben echt achterdochtig en vergeef het mezelf nooit als de visum om zo'n reden niet door kan gaan. nou ja, we zien wel!)
het is trouwens wel moeilijk bij te houden waar iedereen over schrijft. over werk en vertrekken en relaties die uit zijn. maar ik lees stug door en hopelijk snap ik t over een tijdje beter.
ik weet niet meer wie het was, (sorry, sorry) maar iemand had een relatie met een cubaan die nu in Spanje woont met een visum.
ons nieuwe plan is om een werkverguning voor Spanje te krijgen, want Y krijgt een contract voor een bedrijf in Spanje. (nou, we hopen dat hij dat krijgt, nooit te vroeg juichen heb ik geleerd)
is het bij jou ook zo gegaan? hoe is jouw vriend aan dat visum gekomen? en als je dan een werkvergunning hebt krijg je dan automatisch een spaanse identiteitskaart? toch gewoon een werkvergunning voor een jaar?
(kan ik deze info trouwens hier op internet zetten of is dat niet verstandig? het is allemaal legaal hoor, maar misschien zitten er meelezers bij die dit op de een of andere manier kunnen verzieken voor mij. volgens mij ben ik nog superanoniem, maar ik ben echt achterdochtig en vergeef het mezelf nooit als de visum om zo'n reden niet door kan gaan. nou ja, we zien wel!)
het is trouwens wel moeilijk bij te houden waar iedereen over schrijft. over werk en vertrekken en relaties die uit zijn. maar ik lees stug door en hopelijk snap ik t over een tijdje beter.
woensdag 18 april 2007 om 19:08
woensdag 18 april 2007 om 19:10
@Margaretha: Thanks voor de site, die ga ik nu ff checken. 2 van die 3 punten (geweldpleging en mishandeling, grove beledigingen (vb. gokschulden, publieke vernedering, enz.)) zijn op mij van toepassing, maar ik heb er geen harde bewijzen voor. Ik schaamde me zo naar de buitenwereld toe, dat ik er niet durfde voor uit te komen. Daar ben ik nu dus de pineut :(
woensdag 18 april 2007 om 19:34
hallo meiden!
ik lees jullie topic al een poosje mee, maar durf eigenlijk niet zo goed aan te sluiten. Jullie kennen elkaar al een hele tijd, pas ik hier wel tussen?
Ik zal ff snel m'n situatie uitleggen:
Ik ging net samenwonen met m'n vriend, toen hij voor een half jaar voor zijn werk naar het buitenland moest. Steeds 3,5 week werken en dan 4 dagen een lang weekend thuis. En als dit voor een half jaar zou zijn, was ik allang tevreden. Maar je begrijpt het al: het duurde (veel) langer.
Inmiddels is hij al bijna 2 jaar op dezelfde manier van huis en begin ik er een beetje van te balen. Een einddatum is wel al genoemd (einde van dit kalenderjaar), maar goed, de vorige keer hebben ze het ook met zeer veel gemak uitgesteld. Ik vertrouw die 'einddatum' dus niet.
Mijn vriend vind het op zich balen dat hij niet vaak thuis is, maar ook heerlijk dat hij nu zoveel vrijheid heeft qua werk en dat z'n baas hem niet de hele tijd op z'n vingers kan kijken. Hij heeft daar een leidinggevende functie, dus kan daar ook niet makkelijk weg.
Toen hij voor het eerst daarheen moest, had ik zoiets van: lekker doen en laten wat ik wil en over een half jaartje weer lekker samen verder. Maar nu kom ik tot de ontdekking dat het met onze relatie niet zo heel erg opschiet zo. Ik baal ervan, maar weet ook dat mijn vriend niet eerder terug kan komen als dat het project klaar is.
Wie heeft er in de zelfde situatie gezeten of zit er nu ook middenin? Misschien kunnen we een beetje steun hebben aan elkaar.
Help!
ik lees jullie topic al een poosje mee, maar durf eigenlijk niet zo goed aan te sluiten. Jullie kennen elkaar al een hele tijd, pas ik hier wel tussen?
Ik zal ff snel m'n situatie uitleggen:
Ik ging net samenwonen met m'n vriend, toen hij voor een half jaar voor zijn werk naar het buitenland moest. Steeds 3,5 week werken en dan 4 dagen een lang weekend thuis. En als dit voor een half jaar zou zijn, was ik allang tevreden. Maar je begrijpt het al: het duurde (veel) langer.
Inmiddels is hij al bijna 2 jaar op dezelfde manier van huis en begin ik er een beetje van te balen. Een einddatum is wel al genoemd (einde van dit kalenderjaar), maar goed, de vorige keer hebben ze het ook met zeer veel gemak uitgesteld. Ik vertrouw die 'einddatum' dus niet.
Mijn vriend vind het op zich balen dat hij niet vaak thuis is, maar ook heerlijk dat hij nu zoveel vrijheid heeft qua werk en dat z'n baas hem niet de hele tijd op z'n vingers kan kijken. Hij heeft daar een leidinggevende functie, dus kan daar ook niet makkelijk weg.
Toen hij voor het eerst daarheen moest, had ik zoiets van: lekker doen en laten wat ik wil en over een half jaartje weer lekker samen verder. Maar nu kom ik tot de ontdekking dat het met onze relatie niet zo heel erg opschiet zo. Ik baal ervan, maar weet ook dat mijn vriend niet eerder terug kan komen als dat het project klaar is.
Wie heeft er in de zelfde situatie gezeten of zit er nu ook middenin? Misschien kunnen we een beetje steun hebben aan elkaar.
Help!
woensdag 18 april 2007 om 19:41
Ik ben misschien redelijk paranoide... maar ik zou zulke info niet op internet gooien (dit is gewoon een algemene vraag natuurlijk). Met visa ed. ben je toch wel redelijk afhankelijk van willekeur heb ik 't idee, en ik wilde absoluut nooit 't risico lopen dat iemand op een invloedrijke positie het kon verzieken. Je weet zelf wel hoe 't gaat. Ik vertel in detail alles aan een vriendin, die heeft geen flauw idee van visumperikelen zoals de meeste Nederlanders, en zit op een verjaardagsfeestje waar haar oom vraagt 'goh, hoe zit 't eigenlijk met margaretha, die had toch een buitenlandse vriend?' (je weet zelf wel dat dit een goed onderwerp is op feestjes, niet eens uit sensatiezucht maar ook gewoon oprechte interesse), waarop vriendin weer alles in detail doorverteld, en toevallig zit er een nieuw vriendje van een nichtje bij, wiens vader toevallig voor de IND werkt, en de naam Margaretha of Fulano Gutierrez blijft op één of andere manier hangen, en toevallig komt 't later weer eens ter sprake, enz. enz. enz.
Omdat het niet gaat om mijn eigen toekomst maar om die van mijn vriend, en omdat ik absoluut niet wist wat te doen mocht hij niet naar Europa of VS kunnen gaan, en ook niet op m'n geweten wilde hebben dat er wat misging had ik 't er met niemand over. Wat hij wil vertellen tegen mensen moet hij zelf weten, maar ik zei eigenlijk niets. Of héél vaag. Als ze vroegen 'hoe gaat 't met de papieren van je vriend?' zei ik meestal 'ohh dat weet ik niet hoor dat zit zo ingewikkeld in elkaar, ik ben gestopt met proberen het te begrijpen', zo luchtig mogelijk :D. Waarschijnlijk dachten ze dat we een flutrelatie hadden, maar liever dat dan bovenstaande :D. Maar dat is tegelijk een nadeel want veel mensen maken gebruik van de mazen van de wet en zullen jou dan niet precies uitleggen hoe ze het hebben gedaan, omdat ze bang zijn zelf de dupe te worden weer.
Mijn vriend is profsporter, en dat is een groot geluk . Hij heeft een 'communautaire verblijfsvergunning' (residencia communitaria) wat zoveel inhoudt als een permanente verblijfs- of vestigingsvergunning. Hij kan ook gewoon reizen binnen de EU zonder aparte visa, en hij heeft een spaanse identiteitskaart (maar nog niet de spaanse nationaliteit, dat komt wellicht ooit). Als je een werkvergunning hebt moet die natuurlijk elke zoveel tijd vernieuwd worden, en dat is een heel andere verblijfsvergunning. Een veel minder zekere. Ik weet niet of je dan ook een identiteitskaart krijgt, mischien wel, mijn vriend heeft er in elk geval een zonder de spaanse nationaliteit te hebben dus wie weet geven ze die gewoon uit aan iedereen die een verblijfsvergunning heeft. Wat ook best veel mensen doen is trouwen met een Spanjaard (schijnhuwelijk dus) dan is het ook zo geregeld. Maarja daar moet je natuurlijk maar tegenkunnen als échte vriendin . Ik kende een Cubaans meisje dat haar vriend naar Spanje wilde halen (zelf woonde ze er al) en toen ik informeerde hoe ze dat van plan was zei ze 'ach ik trouw 'm met de eerste de beste'. Soms (altijd) moet je daarvoor een vergoeding betalen van een paar duizend euro.
Heel veel (maar wel superlegaal, niet de mazen van de wet) kan je vinden op www.conpapeles.es en www.conpapeles.com
Taromit, getuigenissen waren ook bewijs he! Dus als je nou veel mensen hebt die dat kunnen verklaren kan je misschien ook eea voor elkaar krijgen! Ik snap trouwens niet waarom jij 't bij de Marokkaanse vrouwen gezellig vindt, hier is 't toch veel gezelliger man! :P
woensdag 18 april 2007 om 19:43
Ik vond net ook de site http://www.onzewegenscheiden.be/ En daar staat dus dat er nieuwe wetten zijn, maar die worden pas "actief" vanaf 1 september. O.a. echtscheiding met onderlinge toestemming wordt verkort van 6 maanden naar 3 maanden en dan wat betreft echtscheiding op basis van feitelijke scheiding wordt echtscheiding op basis van onherstelbare ontwrichting. Daar had ik dus misschien meer kans bij gehad. Nu wordt het waarschijnlijk met onderlinge toestemming, maar ik heb schrik dat hij bv. de eerste keer wel opdaagt en wanneer we dan de 2e keer moeten tekenen, definitief, dat hij dan z'n kat stuurt en ik m'n geld voor niks heb verspild.
woensdag 18 april 2007 om 19:48
ik heb mijn vriend via Skype leren kennen. ik zat voor het eerst op Skype en blijkbaar als je op 'online' staat kunnen alleen contactpersonen je zien. en ik stond dus op 'skype mij' en dan ziet de hele wereld je. ik werd overspoelt door allemaal vervelende mannen, merendeel uit Marokko hahah! dat ik zo lief en mooi was (huh?) en of ik niet eens naar hen toe wilde komen en dat ze met me wilde trouwen. (aahh wegwezen!!)
toen klikte Y mij ook aan. Theo van Gogh was net vermoord en hij wilde weten hoe het zat omdat hij had gehoord dat een marokkaan hem vermoord had. en hoe wij nederlanders nu over marokkanen denken etc. dus daar begonnen we een gesprek over. na 4 uur Skypen (!!) was het 2 uur 's nachts en wilde ik echt naar bed. maar we waren echt nog niet uitgekletst dus afgesproken voor de volgende avond op Skype.
daarna hebben we emailadressen uitgewisseld en zijn we een tijd gaan mailen. na een tijdje heb ik hem toegevoegd op mijn msn. en zo is het eigenlijk langzaam aan gegroeid. ik merkte (en hij had dat ook) dat we echt uitkeken naar de momenten wanneer we weer konden chatten. we bespraken vanalles en leerden elkaar supergoed kennen. en ik merkte dat ik verliefd geworden was maar ik durfde het eingelijk niet toe te geven aan mezelf. toen hij op een dag mij de liefde verklaarde kon ik er niet meer omheen! we waren verliefd! na nog een tijd doorchatten heb ik besloten om dus naar hem toe te gaan en hem 'live' te ontmoeten en hem zo te leren kennen. dat is allemaal supergoed bevallen en we zijn nu verliefder dan ooit!
(sommigen zeggen dat via internet je iemand niet echt leert kennen. maar ik ben het daar niet mee eens. via webcam en microfoon zie je echt wel hoe iemand is. en omdat we geen leuke dingen konden doen samen, bvb filmpje kijken, uitgaan, konden we alleen maar praten. dat is alles wat we konden doen, praten praten praten. dus ik heb het gevoel dat ik hem nu beter ken dan wanneer hij hier in de buurt zou wonen. ik heb nog nooit met iemand zoveel besproken, haha!)
woensdag 18 april 2007 om 20:20
Aangezien hier altijd wel tijd is voor iets ontopic, lees dit onderstaande! Erg leuk en oh wat vreselijk van toepassing op mezelf (ik had in het stenentijdperk moet leven!)
Je weet dat je leeft in 2007 als...
1. Je per ongeluk je paswoord intoetst op de Magnetron
2. Je in geen jaren patience gespeeld hebt met echte kaarten...
3. Je een lijst hebt van 12 telefoonnummers voor een familie van drie personen...
4. Je een e-mail stuurt naar de persoon van het bureau naast het jouwe...
5. Je reden om geen contact te houden met bepaalde familie of vrienden is dat ze geen e-mail adressen hebben...
6. Je je eigen oprit oprijdt en dan met je gsm belt om te zien of er iemand binnen is om de boodschappen mee uitje auto te laden...
7. Elke reclame-spot op tv een website vermeldt onderaan het scherm...
8. Je huis verlaten zonder je gsm, die je de eerste 20, 30 of zelfs veertig jaar van je leven niet gehad hebt, is nu reden om in paniek te raken en als een gek terug naar huis te keren om het verrekte ding op te halen...
10. Je ‘s morgens opstaat en eerst on line gaat alvorens koffie te zetten...
11. Je je hoofd schuin begint te houden als je glimlacht...
12. Dat je dit allemaal al knikkend en lachend leest...
13. Erger nog, je weet precies naar wie je deze mail gaat doorsturen...
14. Je zelfs te bezig bent om te merken dat er geen nummer 9 is op deze lijst....
15. Dat je zelfs terug gescrold bent om te checken of er inderdaad geen nummer 9 IS!
EN DAT JE NU MET JEZELF ZIT TE LACHEN....
Vooruit, stuur het maar door naar je vrienden, je wilt het toch zo graag!?
Je weet dat je leeft in 2007 als...
1. Je per ongeluk je paswoord intoetst op de Magnetron
2. Je in geen jaren patience gespeeld hebt met echte kaarten...
3. Je een lijst hebt van 12 telefoonnummers voor een familie van drie personen...
4. Je een e-mail stuurt naar de persoon van het bureau naast het jouwe...
5. Je reden om geen contact te houden met bepaalde familie of vrienden is dat ze geen e-mail adressen hebben...
6. Je je eigen oprit oprijdt en dan met je gsm belt om te zien of er iemand binnen is om de boodschappen mee uitje auto te laden...
7. Elke reclame-spot op tv een website vermeldt onderaan het scherm...
8. Je huis verlaten zonder je gsm, die je de eerste 20, 30 of zelfs veertig jaar van je leven niet gehad hebt, is nu reden om in paniek te raken en als een gek terug naar huis te keren om het verrekte ding op te halen...
10. Je ‘s morgens opstaat en eerst on line gaat alvorens koffie te zetten...
11. Je je hoofd schuin begint te houden als je glimlacht...
12. Dat je dit allemaal al knikkend en lachend leest...
13. Erger nog, je weet precies naar wie je deze mail gaat doorsturen...
14. Je zelfs te bezig bent om te merken dat er geen nummer 9 is op deze lijst....
15. Dat je zelfs terug gescrold bent om te checken of er inderdaad geen nummer 9 IS!
EN DAT JE NU MET JEZELF ZIT TE LACHEN....
Vooruit, stuur het maar door naar je vrienden, je wilt het toch zo graag!?
woensdag 18 april 2007 om 21:00