De toegevoegd waarde van een liefdesrelatie?

09-08-2024 17:58 245 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik de vele verhalen hier lees mbt relatieperikelen waar mensen doorheen gaan en ook wat ik om mij heen zie, vraag ik mij steeds vaker af ; heeft een relatie eigenlijk (veel) toegevoegde waarde?

Heb niet de beste voorbeelden om mij heen gehad, dus ben mij ervan bewust dat mijn bril negatief gekleurd kan zijn daardoor, maar ook als ik objectief kijk zie ik in grote lijnen steeds dezelfde situaties voorbij komen. De periode voorafgaand aan een relatie en ook de eerste jaren zijn vaak leuk en zorgeloos, daarna wordt het iets wat ook een hoop energie vraagt. Continu zorg dragen voor elkaar op elk gebied/elkaars behoeftes vervullen is al een topsport op-zich 😉 Op den duur komen er kinderen en dat is de periode waarin de meeste relaties flink op de proef worden gesteld. Heel cliché maar hoor het toch super vaak ; Partner voelt zich niet meer gezien, behoeftes worden niet vervuld, een affaire met alle ellende tot gevolg. Dan kun je kiezen kop in het zand tot de kinderen groot zijn of op naar de volgende, maar voor wat eigenlijk? Zouden mensen niet veel gelukkiger zijn alleen?
Waar doe je het eigenlijk voor zo’n relatie? Status? Omdat je denkt dat het zo hoort/sociale druk? Bang om alleen achter te blijven? Seks? Of gewoon de behoefte om voort te planten?

Hoe zien jullie dit?

En zijn er ook mensen die al tientallen jaren dolgelukkig zijn met hun partner?
Misschien moet ik gewoon wat meer succesverhalen horen/lezen!
Met je partner leef je vaak samen 24/7. Als die wegvalt heeft dat meer impact dan als een vriendin wegvalt. Dat laatste is verschrikkelijk, maar bij mijn partner zou ik het nog erger vinden. Met hem deel ik mijn leven, elke dag weer en hij kent me beter dan wie dan ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Elfje* schreef:
10-08-2024 19:55
Met je partner leef je vaak samen 24/7. Als die wegvalt heeft dat meer impact dan als een vriendin wegvalt. Dat laatste is verschrikkelijk, maar bij mijn partner zou ik het nog erger vinden. Met hem deel ik mijn leven, elke dag weer en hij kent me beter dan wie dan ook.
Precies.
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
iceteapeach schreef:
10-08-2024 18:46
Ik hou het liefst mijn BBB-zones voor mezelf (Bed-Badkamer-Bank).
:rofl:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken behoorlijk wat mensen die zijn gescheiden of weduwe zijn geworden (soms al best jong). En steeds minder mensen willen weer een relatie in de traditionele vorm. Bij mensen die nog kinderen willen zie je dat wel. Maar als die er eenmaal zijn komen er opeens heel andere voorkeuren naar voren.

Ik zie dus veel meer mensen die na het wegvallen van de partner bewust single zijn. Die alleen nog willen latten. Of andere relatievormen hebben (denk aan fwb etc).

Goede vriendin bijvoorbeeld heeft nooit willen samenwonen. Wel eens langdurige relaties gehad. Maar nu heel bewust en gelukkig als single. Ze heeft een goede baan en rijk sociaal leven (waar ook alle tijd voor is). Zeer diepgaande contacten die zeker vergelijkbaar zijn met een partner. En voor intimiteit al jaren een vaste goede vriend. Zij zou niet anders meer willen.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Elfje* schreef:
10-08-2024 19:55
Met je partner leef je vaak samen 24/7. Als die wegvalt heeft dat meer impact dan als een vriendin wegvalt. Dat laatste is verschrikkelijk, maar bij mijn partner zou ik het nog erger vinden. Met hem deel ik mijn leven, elke dag weer en hij kent me beter dan wie dan ook.
Maar dat is alleen als je een echt goede relatie hebt. Ik ken genoeg mensen die zo'n band hebben met een goede vriend of vriendin. Sommige vriendschappen bestaan immers al langer dan de relatie.

En er zijn ook mensen die ondanks dat ze verdrietig zijn juist weer opleven van het leven alleen. Een relatie is niet voor iedereen het hoogste doel. Zelfs niet voor mensen in (langdurige relaties).

Voor mij zegt de duur in ieder geval niets over de stabiliteit of het geluk.
evelien2010 schreef:
10-08-2024 20:18
Ik ken behoorlijk wat mensen die zijn gescheiden of weduwe zijn geworden (soms al best jong). En steeds minder mensen willen weer een relatie in de traditionele vorm. Bij mensen die nog kinderen willen zie je dat wel. Maar als die er eenmaal zijn komen er opeens heel andere voorkeuren naar voren.

Ik zie dus veel meer mensen die na het wegvallen van de partner bewust single zijn. Die alleen nog willen latten. Of andere relatievormen hebben (denk aan fwb etc).

Goede vriendin bijvoorbeeld heeft nooit willen samenwonen. Wel eens langdurige relaties gehad. Maar nu heel bewust en gelukkig als single. Ze heeft een goede baan en rijk sociaal leven (waar ook alle tijd voor is). Zeer diepgaande contacten die zeker vergelijkbaar zijn met een partner. En voor intimiteit al jaren een vaste goede vriend. Zij zou niet anders meer willen.
Zeker. Maar als ik naar mijn moeder kijk, die denkt nooit meer te kunnen vinden wat ze met mijn vader had. In een relatie om een relatie heeft ze geen zin.

Zelf heb ik helemaal niet zo’n behoefte aan een relatie, laat staan aan samenwonen. Maar dat betekent niet dat ik een goede vriendschap gelijkstel aan relatie. Integendeel. Het is die diepere verbinding in een relatie waar ik juist niet zo’n behoefte aan heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
*Elfje* schreef:
10-08-2024 19:55
Met je partner leef je vaak samen 24/7. Als die wegvalt heeft dat meer impact dan als een vriendin wegvalt. Dat laatste is verschrikkelijk, maar bij mijn partner zou ik het nog erger vinden. Met hem deel ik mijn leven, elke dag weer en hij kent me beter dan wie dan ook.
Ja. En bij een partner kun je thuiskomen na een lange dag en zeggen: ik tune even uit, laat mij maar lekker m’n boek lezen, morgen weer een dag. Dat zie ik mezelf toch niet zo snel doen bij een vriendin die de moeite heeft genomen - groot verschil met een relatie - om tijd voor mij vrij te maken. Dan voel ik de verplichting om ‘aan te staan’ en mijn vermoeidheid te verbergen. Bij een partner niet. Andersom werkt het precies zo: van een partner zou ik het helemaal prima vinden als hij met zijn ogen dicht op bank gaat liggen na een zware dag (en hem een glas wijn en een kus geven), maar met een vriendin spreek ik heel bewust af en dan is het best gek als zij de hele avond gaat liggen slapen op mijn bank. Die ruimte is er gewoon niet, omdat het een ‘afspraak’ is, terwijl een relatie altijd doorloopt.
evelien2010 schreef:
10-08-2024 20:21
Maar dat is alleen als je een echt goede relatie hebt. Ik ken genoeg mensen die zo'n band hebben met een goede vriend of vriendin. Sommige vriendschappen bestaan immers al langer dan de relatie.

En er zijn ook mensen die ondanks dat ze verdrietig zijn juist weer opleven van het leven alleen. Een relatie is niet voor iedereen het hoogste doel. Zelfs niet voor mensen in (langdurige relaties).

Voor mij zegt de duur in ieder geval niets over de stabiliteit of het geluk.
Men is niet verplicht om een relatie aan te gaan he. Als je gelukkiger bent alleen is dat toch fijn?!

Mijn huwelijk is stabiel en we zijn heel gelukkig samen. Dat wat mijn man en ik hebben gaat dieper dan mijn vriendschappen. Mijn oudste vriendschap is een half jaar langer dan de relatie met mijn man.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
10-08-2024 19:32
Al is het maar omdat deze vriendinnen zelf vaak ook nog een eigen partner hebben.

Ik ken vele van mijn vriendinnen ook al 30+ jaar, maar met een fijne partner beleef je het leven samen, en maak je samen keuzes voor de toekomst. Een vriendin, hoe close ook, bekijkt jouw leven eigenlijk van buitenaf.

Je gaat bijvoorbeeld ook niet met je vriendinnen naar familiegelegenheden, je vertelt er misschien over. Als je vriendin van baan wisselt, leef je mee, maar het heeft geen effect op jou. Ook als je als partners gescheiden financiën hebt, is dat anders in een relatie. Zo maar wat kleine voorbeelden. Uiteindelijk leid je als vrienden ieder je eigen leven.

Natuurlijk, een vriendin die je al lang kent zal misschien meer over je weten en je op punten beter kennen dan een nieuwe partner, maar het is emotioneel een ander soort liefde dan een partner.

Ik zie het nu bijvoorbeeld bij mijn moeder (weduwe), die mist mijn vader nog zó ontzettend, dat is echt anders dan bij vriendinnen van haar die zijn overleden, ook al kende ze die ook al 60 jaar.

Ik heb zelf ook niet zo’n partner, maar ik heb die behoefte niet zo. Maar als je relaties het niveau vriendschapsniveau niet overstijgen, dan snap ik dat iemand denkt dat het min of meer hetzelfde is.
Ik denk dat dit heel erg afhankelijk is van hoe goed je relatie in elkaar steekt mbt wat daar de meerwaarde van is. Je kunt in éen huis met iemand wonen, echt het leven samen doen en tegelijkertijd toch veel afstand ervaren, omdat de communicatie bv heel slecht is, er geen echte emotionele intimiteit is of nog tal van andere redenen. Dan ben je misschien wel samen, maar ergens toch ook heel alleen. En ja na tig jaren samen raak je wel gehecht aan elkaar natuurlijk en snap ik dat je het mist als dat wegvalt. Ook gewoon een stukje gewenning denk ik.

Vrienden en familie zijn er niet altijd om een arm om mij heen te slaan op de momenten dat ik het nodig heb, maar dat zijn dan juist de momenten dat ik naar binnen keer en werk aan de relatie met mezelf. Voor mij heel waardevol om niet altijd afhankelijk te hoeven zijn van een ander.
Ben sowieso iemand die veel behoefte heeft aan tijd voor mezelf, heb dat ook erg gemist de tijden dat ik in een relatie zat.
*Elfje* schreef:
10-08-2024 21:25
Men is niet verplicht om een relatie aan te gaan he. Als je gelukkiger bent alleen is dat toch fijn?!

Mijn huwelijk is stabiel en we zijn heel gelukkig samen. Dat wat mijn man en ik hebben gaat dieper dan mijn vriendschappen. Mijn oudste vriendschap is een half jaar langer dan de relatie met mijn man.
Precies. Dat je geen relatie wil om wat voor redenen dan ook, prima (wil ik ook niet). Maar stellen dat je hetzelfde uit vriendschappen kunt halen klopt volgens mij niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Claire45 schreef:
10-08-2024 20:35
Ja. En bij een partner kun je thuiskomen na een lange dag en zeggen: ik tune even uit, laat mij maar lekker m’n boek lezen, morgen weer een dag. Dat zie ik mezelf toch niet zo snel doen bij een vriendin die de moeite heeft genomen - groot verschil met een relatie - om tijd voor mij vrij te maken. Dan voel ik de verplichting om ‘aan te staan’ en mijn vermoeidheid te verbergen. Bij een partner niet. Andersom werkt het precies zo: van een partner zou ik het helemaal prima vinden als hij met zijn ogen dicht op bank gaat liggen na een zware dag (en hem een glas wijn en een kus geven), maar met een vriendin spreek ik heel bewust af en dan is het best gek als zij de hele avond gaat liggen slapen op mijn bank. Die ruimte is er gewoon niet, omdat het een ‘afspraak’ is, terwijl een relatie altijd doorloopt.

Grappig hoe dat beleeft wordt want ik zou er nl. geen enkele moeite mee hebben als ik op de bank in slaap zou sukkelen bij een vriendin of andersom.
Binnen een relatie is dat uiteindelijk wel vaker een probleem, want, geen moeite in de relatie willen steken, te laks, hij/zij is alleen maar moe, luistert niet, wil diepgang, gesprekken lopen op niets uit, seks is ruk etc. etc. Dus ja, zeg maar waar het voordeel zit ;-).
wij slapen nooit.
*andere reacties niet gelezen*

Sinds mijn bijna 16e samen, inmiddels al 29 jaar met één kind van 13. Ik kan mij eigenlijk niet voorstellen dat ik niet met hem samen ben. We zijn gewoon vergroeid. Ik kan ook geen voordelen opsommen van een relatie an sich, het idee dat hij er niet meer zou zijn zou voor mij gelijk staan aan het verliezen van mijn benen of zicht. Ik houd gewoon van hem en zijn onhebbelijkheden neem ik erbij zoals hij ook mijn onhebbelijkheden erbij neemt. Ik wil hem bij mij en daarom hebben we dus een relatie.
Mocht hij ooit willen scheiden of erger overlijden, dan blijf ik (denk ik nu) single. Ik kan mij niet voorstellen dat ik ooit nog iemand zou vinden waarmee ik zo’n relatie kan opbouwen waarbij ik volledig en ongecensureerd mijzelf kan zijn (en ik zou steeds vergelijken wat natuurlijk niet eerlijk is).

In de situatie waarin ik single zou worden op oudere leeftijd, zou ik misschien gaan samenwonen met mijn beste vriendin, daarmee ben ik al 40 jaar ‘samen’. Een van de weinige mensen die ook alle kanten, letterlijk en figuurlijk van mij heeft gezien en waarvan ik weet dat ik het totaalpakket ook volledig neem zoals het is. Zij is single omdat ze in die levensfase waarin mensen een partner zoeken vooral bezig is geweest met haar carrière. Kinderen heeft ze nooit gewild om diverse redenen. De mannen die ze tegenkwam en overbleven na de ‘geen kinderen filter’, waren het steeds ‘net niet’ en ze wil geen genoegen nemen met ‘net niet’. Ik snap dat, ik zou ook geen ‘net niet’ relatie willen of maar steeds aan mijzelf zitten te sleutelen om maar een passend dekseltje te vinden. Of mij te laten vertellen dat ik teveel noten op mijn zang heb. Er is niets wat ze moet laten omdat ze geen relatie heeft dus waarom compromissen sluiten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan niet slapen dus even een mijmering. Ik denk dat veel mensen, of in ieder geval ik, ook niet zo rationeel kijken naar relaties.

Ik leerde mijn ex kennen, echt een lekker ding en ik dacht die mag wel een weekendje blijven slapen. Dat werd 11 jaar. Was niet gepland, ik was niet op zoek en eigenlijk heel tevree met mn leven maar werd hartstikke verliefd. Geen enkel moment gedacht oh, heb in hier wel zin in of stel je voor dat ie straks dit en dit doet. Hij was er en zoals ik eerder zei, het was leuk tot het niet meer leuk was. En toen weer een tijdje leuk en daarna definitief niet meer leuk.

Huidige vriend idem. Nog nooit zo allesoverheersend verliefd geweest. Zelfde idee, leuke vent voor een paar zomerse weken en dan is t weer klaar, zoals ik vaak heb. En toen was ik juist bewust niet op zoek naar een relatie, zat er niet op te wachten. Rationeel zaten (zitten) er best een paar haken en ogen aan, in tegenstelling tot ex. Maar de essentie is dat hij me zo enorm blij maakt :heart:

Misschien beetje zelfde als een kinderwens. Je hebt voor- en tegenargumenten maar in essentie is het in eerste instantie een gevoelskwestie. Je wil wel of niet en daarna komen de argumenten pas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of een relatie toegevoegde waarde heeft, maar mijn man heeft wel toegevoegde waarde. En dat is voor mij precies wat het is; het gaat niet om de relatie, maar om de man.
Stellen dat een liefdesrelatie zich alleen onderscheidt van een vriendschap door het seksdeel, is voor mij volstrekt niet te volgen. Ik kan niet eens beginnen met uitleggen waarom dat wat mij betreft zo ongelooflijk niet het geval is. Alleen al het feit dat ik iedere avond met mijn naakte lijf tegen dat van hem in slaap val, dat geeft een intimiteit die je in een vriendschap niet evenaart. Sowieso heb ik met hem op elk vlak een intimiteit die ik niet heb met vriendinnen, ook al ken ik er eentje 20 jaar langer dan ik hem ken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met de bovenstaande reacties, ik kan mijzelf zijn bij mijn partner, hoe mijn humeur ook staat. Partner snapt mij en ik hem ook. We zijn bijna vergroeid. Maar we laten elkaar wel vrij. Ik ben er 15 jaar geleden ook ingestapt met “we zien wel”. En dat is nu een enorme echte band. Veel dingen meegemaakt, leuke dingen maar ook minder leuke dingen. We hebben alles overleefd. Ja ook wel hele nare dingen.. maar dat hoort erbij. Kan ik dit bij vriendschappen zeggen? Nee. Oja en in bed kan ik volledig mijzelf zijn, terwijl ik normaal heel preuts was. Door partner ben ik dat niet meer.
Voor iedereen een groene tuin
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
11-08-2024 05:16
Ik weet niet of een relatie toegevoegde waarde heeft, maar mijn man heeft wel toegevoegde waarde. En dat is voor mij precies wat het is; het gaat niet om de relatie, maar om de man.
Stellen dat een liefdesrelatie zich alleen onderscheidt van een vriendschap door het seksdeel, is voor mij volstrekt niet te volgen. Ik kan niet eens beginnen met uitleggen waarom dat wat mij betreft zo ongelooflijk niet het geval is. Alleen al het feit dat ik iedere avond met mijn naakte lijf tegen dat van hem in slaap val, dat geeft een intimiteit die je in een vriendschap niet evenaart. Sowieso heb ik met hem op elk vlak een intimiteit die ik niet heb met vriendinnen, ook al ken ik er eentje 20 jaar langer dan ik hem ken.
Stiekem warme scheetjes laten in het lepeltje.

Let niet op mij ben gewoon jaloers.
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
11-08-2024 05:16
Ik weet niet of een relatie toegevoegde waarde heeft, maar mijn man heeft wel toegevoegde waarde. En dat is voor mij precies wat het is; het gaat niet om de relatie, maar om de man.
Stellen dat een liefdesrelatie zich alleen onderscheidt van een vriendschap door het seksdeel, is voor mij volstrekt niet te volgen. Ik kan niet eens beginnen met uitleggen waarom dat wat mij betreft zo ongelooflijk niet het geval is. Alleen al het feit dat ik iedere avond met mijn naakte lijf tegen dat van hem in slaap val, dat geeft een intimiteit die je in een vriendschap niet evenaart. Sowieso heb ik met hem op elk vlak een intimiteit die ik niet heb met vriendinnen, ook al ken ik er eentje 20 jaar langer dan ik hem ken.
Mooi gezegd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een relatie alleen voor een relatie is niet per se een goed idee, maar dan ga je ook een relatie aan om de verkeerde reden. Maar een relatie waar mensen gelijk zijn, met een goede communicatie.... tja, ik vind het wel een verrijking. Ik vind het fijn om tijd door te brengen met mijn man, dingen met hem te delen, zowel emotioneel als fysiek. We zijn nu 12 jaar samen en ik ben nog steeds blij als hij of ik thuiskom uit werk. Hij is een super goede vader, we verdelen alles goed. En ik kan oprecht zeggen dat mijn leven mooier is met hem erin.
Ik las hier ook ergens dat iemand zei dat je voor je partner altijd aan moet staan, maar dat ervaar ik ook helemaal niet. Val ik in slaap op de bank, dan is dat prima want ik ben moe. En heeft hij zin om wat met vrienden te doen, dan kan dat gewoon. We zijn geen Siamese tweeling die niets zonder elkaar kunnen en we genieten ook van onze tijd zonder elkaar (we wonen wel samen).
Dus voor mij is niet elke relatie van toegevoegde waarde, maar de relatie met mijn man wel.
Ik ben het eens met het mooie verhaal van Lemoos en ook met meisje85.
Alle reacties Link kopieren Quote
Men kan zeggen over vriendschappen wat ze willen, maar ik heb twee hele dierbare vriendschappen die 25+ jaar duren en die mij heel veel waard zijn. We zijn er voor elkaar in goede en slechte tijden, dat is nooit anders geweest.

Over het algemeen (in mijn optiek): men come and go! Als de liefde/koek op is, is de man ook vetrokken. Een échte vriendschap gaat mee in allerlei fases.

Dus voor mij voegen vriendschappen véél meer toe dan een liefdesrelatie. Ik vind een liefdesrelatie een leuke aanvulling, maar echte vriendschappen betekenen meer. Is mijn mening dus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kitty30plus schreef:
11-08-2024 11:46
Men kan zeggen over vriendschappen wat ze willen, maar ik heb twee hele dierbare vriendschappen die 25+ jaar duren en die mij heel veel waard zijn. We zijn er voor elkaar in goede en slechte tijden, dat is nooit anders geweest.

Over het algemeen (in mijn optiek): men come and go! Als de liefde/koek op is, is de man ook vetrokken. Een échte vriendschap gaat mee in allerlei fases.

Dus voor mij voegen vriendschappen véél meer toe dan een liefdesrelatie. Ik vind een liefdesrelatie een leuke aanvulling, maar echte vriendschappen betekenen meer. Is mijn mening dus.
In mijn optiek juist andersom. Veel relaties in de omgeving die al jaren samen zijn, maar vrienden die uit elkaar groeien. Ik was 20+ jaar bevriend, maar uiteindelijk toch uit elkaar gegroeid. Zij wilde elk weekend stappen tot in de late uurtjes, ik had daar geen behoefte aan. En je ziet hier op het forum van dat relaties stranden, maar ook dat vriendschappen doodbloeden. Ik denk dat beiden eindig zijn als het voor een van de partijen niet meer werkt.

Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er juist met een andere bril naar kijk als jij, want ik hecht minder waarde aan vriendschappen dan de gemiddelde persoon. Echt vriendschappen vind ik wel waardevol, maar enkele vriend(in) zijn genoeg.
babygroot wijzigde dit bericht op 11-08-2024 12:15
0.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Vriendschappen met mensen die een relatie hebben zijn (of worden) in mijn ogen vaak ook minder diep. Vriendschappen tussen singles zijn voor mij het meest waardevol en ook echt een ander level. Dat is voor mensen in een koppel, denk ik, soms lastig te begrijpen.

Overigens wel een beetje een pessimistisch topic hoor. Ik ben al zo lang vrijgezel en zo problematisch dat ik totáál niet in staat ben nog normaal een relatie aan te gaan, maar toch blijf ik wel geloven in de liefde :flirting:
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren Quote
BabyGroot schreef:
11-08-2024 11:55
In mijn optiek juist andersom. Veel relaties in de omgeving die al jaren samen zijn, maar vrienden die uit elkaar groeien. Ik was 20+ jaar bevriend, maar uiteindelijk toch uit elkaar gegroeid. Zij wilde elk weekend stappen tot in de late uurtjes, ik had daar geen behoefte aan. En je ziet hier op het forum van dat relaties stranden, maar ook dat vriendschappen doodbloeden. Ik denk dat beiden eindig als het voor een van de partijen niet meer werkt.

Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik er juist met een andere bril naar kijk als jij, want ik hecht minder waarde aan vriendschappen dan de gemiddelde persoon. Echt vriendschappen vind ik wel waardevol, maar enkele vriend(in) zijn genoeg.

Prima om er anders naar te kijken toch?

Ik vind oprecht vriendschappen gewoon belangrijker. Maar ik heb zelf een aantal relaties gehad en de connectie die ik met m'n ex-partners had was gewoon heel anders dan de connectie die ik met m'n vriendinnen heb. Daarom zie ik een relatie als een aanvulling. Het is leuk als het er is (en de relatie klopt), maar prima als het er niet is.

Ik vraag me wel af: als je aan de kant wordt gezet door je partner, wie is er dan om op terug te vallen? Degene die jou steunt en bij wie je terecht kunt omdat je bijvoorbeeld zwaar bedrogen bent?
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFolie schreef:
11-08-2024 12:13
Vriendschappen met mensen die een relatie hebben zijn (of worden) in mijn ogen vaak ook minder diep. Vriendschappen tussen singles zijn voor mij het meest waardevol en ook echt een ander level. Dat is voor mensen in een koppel, denk ik, soms lastig te begrijpen.
Ik herken dit persoonlijk niet. Ik ben best lange periodes single geweest, vriendinnen toen ook. Mijn vriendschappen met hen waren niet anders dan hoe ze waren toen er wel relaties kwamen. Ik vind een vriendschap en een relatie gewoon echt van een totaal andere orde, niet te vergelijken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kitty30plus schreef:
11-08-2024 12:20

Ik vraag me wel af: als je aan de kant wordt gezet door je partner, wie is er dan om op terug te vallen? Degene die jou steunt en bij wie je terecht kunt omdat je bijvoorbeeld zwaar bedrogen bent?
Nou, vrienden/vriendinnen? Het is niet dat er niemand is, of geen mooie vriendschappen zijn natuurlijk, naast die relatie.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven