Relaties
alle pijlers
De toegevoegd waarde van een liefdesrelatie?
vrijdag 9 augustus 2024 om 17:58
Als ik de vele verhalen hier lees mbt relatieperikelen waar mensen doorheen gaan en ook wat ik om mij heen zie, vraag ik mij steeds vaker af ; heeft een relatie eigenlijk (veel) toegevoegde waarde?
Heb niet de beste voorbeelden om mij heen gehad, dus ben mij ervan bewust dat mijn bril negatief gekleurd kan zijn daardoor, maar ook als ik objectief kijk zie ik in grote lijnen steeds dezelfde situaties voorbij komen. De periode voorafgaand aan een relatie en ook de eerste jaren zijn vaak leuk en zorgeloos, daarna wordt het iets wat ook een hoop energie vraagt. Continu zorg dragen voor elkaar op elk gebied/elkaars behoeftes vervullen is al een topsport op-zich
Op den duur komen er kinderen en dat is de periode waarin de meeste relaties flink op de proef worden gesteld. Heel cliché maar hoor het toch super vaak ; Partner voelt zich niet meer gezien, behoeftes worden niet vervuld, een affaire met alle ellende tot gevolg. Dan kun je kiezen kop in het zand tot de kinderen groot zijn of op naar de volgende, maar voor wat eigenlijk? Zouden mensen niet veel gelukkiger zijn alleen?
Waar doe je het eigenlijk voor zo’n relatie? Status? Omdat je denkt dat het zo hoort/sociale druk? Bang om alleen achter te blijven? Seks? Of gewoon de behoefte om voort te planten?
Hoe zien jullie dit?
En zijn er ook mensen die al tientallen jaren dolgelukkig zijn met hun partner?
Misschien moet ik gewoon wat meer succesverhalen horen/lezen!
Heb niet de beste voorbeelden om mij heen gehad, dus ben mij ervan bewust dat mijn bril negatief gekleurd kan zijn daardoor, maar ook als ik objectief kijk zie ik in grote lijnen steeds dezelfde situaties voorbij komen. De periode voorafgaand aan een relatie en ook de eerste jaren zijn vaak leuk en zorgeloos, daarna wordt het iets wat ook een hoop energie vraagt. Continu zorg dragen voor elkaar op elk gebied/elkaars behoeftes vervullen is al een topsport op-zich
Op den duur komen er kinderen en dat is de periode waarin de meeste relaties flink op de proef worden gesteld. Heel cliché maar hoor het toch super vaak ; Partner voelt zich niet meer gezien, behoeftes worden niet vervuld, een affaire met alle ellende tot gevolg. Dan kun je kiezen kop in het zand tot de kinderen groot zijn of op naar de volgende, maar voor wat eigenlijk? Zouden mensen niet veel gelukkiger zijn alleen? Waar doe je het eigenlijk voor zo’n relatie? Status? Omdat je denkt dat het zo hoort/sociale druk? Bang om alleen achter te blijven? Seks? Of gewoon de behoefte om voort te planten?
Hoe zien jullie dit?
En zijn er ook mensen die al tientallen jaren dolgelukkig zijn met hun partner?
Misschien moet ik gewoon wat meer succesverhalen horen/lezen!
zondag 11 augustus 2024 om 12:28
Ik zie dus vrienden zoals ik jij relaties ziet. Leuk als het er is en een fijne aanvulling, maar ook prima als het er niet is.Kitty30plus schreef: ↑11-08-2024 12:20Prima om er anders naar te kijken toch?
Ik vind oprecht vriendschappen gewoon belangrijker. Maar ik heb zelf een aantal relaties gehad en de connectie die ik met m'n ex-partners had was gewoon heel anders dan de connectie die ik met m'n vriendinnen heb. Daarom zie ik een relatie als een aanvulling. Het is leuk als het er is (en de relatie klopt), maar prima als het er niet is.
Ik vraag me wel af: als je aan de kant wordt gezet door je partner, wie is er dan om op terug te vallen? Degene die jou steunt en bij wie je terecht kunt omdat je bijvoorbeeld zwaar bedrogen bent?
Ik zeg niet dat ik helemaal geen vrienden heb hoor, dus daar zou ik mijn ei echt wel kwijt kunnen. Maar ik zie mijn vrienden niet wekelijks, want daar heb ik geen behoefte aan. Ook niet toen ik nog single was, dus daar heeft mijn relatie niets aan veranderd. Ik ben gewoon geen mensen mens haha. Maar mocht mijn partner mij ooit aan de kant zetten, dan zal ik mijn steun het meest zoeken bij mijn moeder denk ik. Maar dat is koffiedik kijken, want ik heb nog nooit in die positie gestaan en ik ga daar ook niet vanuit.
zondag 11 augustus 2024 om 12:35
zondag 11 augustus 2024 om 12:37
BabyGroot schreef: ↑11-08-2024 12:28Ik zie dus vrienden zoals ik jij relaties ziet. Leuk als het er is en een fijne aanvulling, maar ook prima als het er niet is.
Ik zeg niet dat ik helemaal geen vrienden heb hoor, dus daar zou ik mijn ei echt wel kwijt kunnen. Maar ik zie mijn vrienden niet wekelijks, want daar heb ik geen behoefte aan. Ook niet toen ik nog single was, dus daar heeft mijn relatie niets aan veranderd. Ik ben gewoon geen mensen mens haha. Maar mocht mijn partner mij ooit aan de kant zetten, dan zal ik mijn steun het meest zoeken bij mijn moeder denk ik. Maar dat is koffiedik kijken, want ik heb nog nooit in die positie gestaan en ik ga daar ook niet vanuit.
Een echte vriendschap is niet gebaseerd op hoe vaak je elkaar ziet en daar zitten verder geen voorwaarden aan
.
zondag 11 augustus 2024 om 12:45
Ik zeg ook nergens dat geen echte vriendschappen heb. En die zijn idd prima ook al spreken en zien we elkaar niet veel. Het was meer dat in mijn omgeving veel vrienden vaak afspreken en dat ik daar niet aan wil/kan voldoen, waardoor een aantal vriendschappen dus idd niet werken voor mij. Maar ik hecht er gewoon niet extreem veel waarde aan. Voor jou is een relatie een leuke aanvulling, maar als het er niet is dan mis je het niet. Voor mij is een vriendschap dat. En weer andere mensen vinden beiden heel belangrijk of geen van beiden. En dat is allemaal prima.Kitty30plus schreef: ↑11-08-2024 12:37Een echte vriendschap is niet gebaseerd op hoe vaak je elkaar ziet en daar zitten verder geen voorwaarden aan
TO vraagt zich af wat de toegevoegde waarde van een relatie is. Ik zou dat zelf eerder met vriendschappen hebben.
zondag 11 augustus 2024 om 13:01
Dat valt ook onder het fysieke stukje. En niet uitsluitend te verkrijgen in een liefdesrelatie.meisje85 schreef: ↑11-08-2024 05:16Ik weet niet of een relatie toegevoegde waarde heeft, maar mijn man heeft wel toegevoegde waarde. En dat is voor mij precies wat het is; het gaat niet om de relatie, maar om de man.
Stellen dat een liefdesrelatie zich alleen onderscheidt van een vriendschap door het seksdeel, is voor mij volstrekt niet te volgen. Ik kan niet eens beginnen met uitleggen waarom dat wat mij betreft zo ongelooflijk niet het geval is. Alleen al het feit dat ik iedere avond met mijn naakte lijf tegen dat van hem in slaap val, dat geeft een intimiteit die je in een vriendschap niet evenaart. Sowieso heb ik met hem op elk vlak een intimiteit die ik niet heb met vriendinnen, ook al ken ik er eentje 20 jaar langer dan ik hem ken.
Alles wat jij ervaart dat ervaar ik ook, alleen niet allemaal in éen persoon. Dus geen idee wat een liefdespartner nog extra aan mij leven zou kunnen toevoegen.
zondag 11 augustus 2024 om 13:05
Als ik de positieve verhalen hier lees, hoop ik toch wel dat ooit nog mee te mogen maken. Maar ik kan me bijna niet voorstellen dat het bestaat.
In mijn laatste (en enige
) relatie vond ik het vertrouwelijke en die kleine dingetjes die je deelt heel fijn. Mijn relatie was ongezond verder, maar dat waren wel de positieve dingen en wat ik nu als single wel mis. Die verbondenheid. Maar ook intimiteit en seks.
Tegelijkertijd vind ik het alleen zijn ook prima. En kan ik me sowieso slecht voorstellen dat iemand mij überhaupt ooit op die manier leuk vindt en dat dat zo zou mogen zijn.
In mijn laatste (en enige
) relatie vond ik het vertrouwelijke en die kleine dingetjes die je deelt heel fijn. Mijn relatie was ongezond verder, maar dat waren wel de positieve dingen en wat ik nu als single wel mis. Die verbondenheid. Maar ook intimiteit en seks. Tegelijkertijd vind ik het alleen zijn ook prima. En kan ik me sowieso slecht voorstellen dat iemand mij überhaupt ooit op die manier leuk vindt en dat dat zo zou mogen zijn.
zondag 11 augustus 2024 om 13:05
Volgens mij zegt niemand dat vriendschappen niet belangrijk of minder waardevol zijn, maar het is wat anders dan een relatie.Kitty30plus schreef: ↑11-08-2024 12:35Die vraag stelde ik ook niet aan jou
Alleen al het feit dat mannen “komen en gaan” bewijst al dat een relatie toch een ander soort liefde is.
Als wie eigenlijk geen relatie zoekt en wel vriendschap, zegt daarmee ook meteen dat het dus twee verschillende dingen zijn. Misschien past het één wel bij je, en het ander niet, dat kan.
zondag 11 augustus 2024 om 13:30
Ik zie dat eigenlijk niemand zeggen. Ik vind vriendschappen heel erg belangrijk. Maar mijn relatie is niet te vergelijken met mijn dierbare en hechte vriendschappen.Kitty30plus schreef: ↑11-08-2024 12:35Die vraag stelde ik ook niet aan jou
zondag 11 augustus 2024 om 13:34
Het lijkt nu net alsof mensen jou moeten overtuigen om een relatie te hebben maar dat hoeft toch niet. Ik hoef ook geen golden retriever of ratelslang dus geen enkel verhaal erover zal me over de streep trekken.
Zij maar blijven vertellen dat een golden retriever gaaf is en ik maar blijven zeggen dat het niets toevoegt...
De antwoorden over het waarom wel of niet en hoe je je leven wil invullen liggen volledig in jezelf.
zondag 11 augustus 2024 om 13:35
Maar het gaat juist om op dagelijkse (of bijna dagelijkse) basis intimiteit delen met één persoon. Want dat is dus precies wat een liefdespartner toevoegt. Dat is anders dan bij iedereen een stukje.
zondag 11 augustus 2024 om 13:37
Ik probeer helemaal niemand te overtuigen een relatie aan te gaan. Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken. Ik ga alleen in tegen de dingen die voor mij niet kloppen en zeg hoe het voor mij is.bijtie schreef: ↑11-08-2024 13:34Het lijkt nu net alsof mensen jou moeten overtuigen om een relatie te hebben maar dat hoeft toch niet. Ik hoef ook geen golden retriever of ratelslang dus geen enkel verhaal erover zal me over de streep trekken.
Zij maar blijven vertellen dat een golden retriever gaaf is en ik maar blijven zeggen dat het niets toevoegt...
De antwoorden over het waarom wel of niet en hoe je je leven wil invullen liggen volledig in jezelf.
zondag 11 augustus 2024 om 13:48
Ja, snap ik. Maar daar komen ook weer andere “lasten”/niet leuke dingen bij van een relatie, waardoor het voor mij aan de eindstreep niet tegen elkaar opweegt. Ben sowieso iemand die goed alleen kan zijn en daar ook vaak behoefte aan heeft.
Dat scheelt.
zondag 11 augustus 2024 om 13:53
zondag 11 augustus 2024 om 13:56
Ik merk weinig van de niet leuke kanten van een relatie. Een vriendschap, in mijn geval, kost me meer energie dan mijn huwelijk. Alleen zijn kan ik ook prima. Maar mijn leven is zoveel leuker met mijn man.
Als een relatie niet bij je past is dat toch ook helemaal prima.
zondag 11 augustus 2024 om 14:09
Ja dat lijkt mij logischMurgatroyd schreef: ↑11-08-2024 13:53Ik zou denk ik het liefste in een heel goede relatie zitten. Zolang dat niet aan de orde is ben ik graag single met af en toe een lover. In een slechte/matige relatie zou ik me veel eenzamer voelen dan alleen.
maar veel mensen zitten in een relatie om niet alleen te hoeven zijn..
Voor iedereen een groene tuin
zondag 11 augustus 2024 om 14:11
zondag 11 augustus 2024 om 14:17
Bij alles wat we doen in dit leven zijn er onloskomelijk voor en nadelen aan verbonden. In het begin is het idd leuk , omdat er op dat moment behoeftes ( leegte) worden vervuld. Eens die behoeftes vervuld zijn, verplaats onze focus zich op een andere behoefte die dan buiten onze relatie kan liggen. Het moeilijke aan een relatie vind ik ( eens de behoeftes zijn vervuld ) de balans tussen autonomie en verbondenheid. Ik kan liever alleen zijn, terwijl die partner bij mij wil zijn en vice versa. Het is een continu emoties reguleren . Ik heb het gehad met dit gedoe . Ik ben daardoor zeer onafhankelijk geworden en heb de rust gevonden waar ik nood aan had.
zondag 11 augustus 2024 om 14:20
In mijn omgeving zit niemand in een relatie om niet alleen te hoeven zijn.GroenTuintje schreef: ↑11-08-2024 14:09Ja dat lijkt mij logisch
zondag 11 augustus 2024 om 14:33
*Elfje* schreef: ↑11-08-2024 13:56Ik merk weinig van de niet leuke kanten van een relatie. Een vriendschap, in mijn geval, kost me meer energie dan mijn huwelijk. Alleen zijn kan ik ook prima. Maar mijn leven is zoveel leuker met mijn man.
Als een relatie niet bij je past is dat toch ook helemaal prima.
Dat heeft toch niets te maken met vriendschap an sich, maar juist met die persoon die jou energie kost, of zie ik dat verkeerd?
Als je bonje krijgt met je man, gaat ie jou ook energie kosten. Of als jullie relatie niet lekker loopt, dan gaat het ook energie kosten.
zondag 11 augustus 2024 om 14:37
Ik herken het ook niet. Wel dat mensen zich prettiger voelen als ze die ene persoon in hun leven hebben, of dat ze meer genieten omdat ze ervaringen kunnen delen met die ene persoon, maar niet alleen willen zijn vind ik wel erg negatief klinken, alsof het dan ook niet uitmaakt met wie je een relatie hebt. Het lijkt me verschrikkelijk om mijn leven te moeten delen met iemand die het nét niet is, of zelfs helemaal niet is.
zondag 11 augustus 2024 om 14:38
Inderdaad. Totdat het uitgaat, dan komen er vaak apen uit de mouw “ het was nooit echt wat” “ het was al jaren niks meer” “we bleven bij elkaar voor de kids” “ ja ik heb meteen een ander gevonden, want wel zo gezellig” allemaal uitspraken van mensen om mij heen, die af gescheiden zijn, of in een scheiding liggen. Of je kan gewoon zien en merken dat mensen niet alleen kunnen zijn. Schoonzus date zich een ongeluk, is nooit alleen thuis en altijd de hort op, heeft jarenlang een hele slechte relatie gehad met veel geweld. Een bevriend stel die gescheiden zijn en meteen weer de 1e beste hebben uitgekozen qua relatie ( ja echt). schoonmoeder is nog nooit alleen geweest sinds haar 16e. Nu bij de 3e relatie kan zijn nog steeds niet alleen zijn. Heeft een eigen huis maar is daar nooit, maar altijd bij haar vriend. Tenzij de kinderen of kleinkinderen langskomen. Wil altijd meteen weer naar haar vriend want thuis is het eenzaam en saai ofzoiets.Kitty30plus schreef: ↑11-08-2024 14:31Meestal wordt dat niet openlijk verteld nee
Maar er zijn er zeker heel veel ja!
Voor iedereen een groene tuin
zondag 11 augustus 2024 om 14:49
GroenTuintje schreef: ↑11-08-2024 14:38Inderdaad. Totdat het uitgaat, dan komen er vaak apen uit de mouw “ het was nooit echt wat” “ het was al jaren niks meer” “we bleven bij elkaar voor de kids” “ ja ik heb meteen een ander gevonden, want wel zo gezellig” allemaal uitspraken van mensen om mij heen, die af gescheiden zijn, of in een scheiding liggen. Of je kan gewoon zien en merken dat mensen niet alleen kunnen zijn. Schoonzus date zich een ongeluk, is nooit alleen thuis en altijd de hort op, heeft jarenlang een hele slechte relatie gehad met veel geweld. Een bevriend stel die gescheiden zijn en meteen weer de 1e beste hebben uitgekozen qua relatie ( ja echt). schoonmoeder is nog nooit alleen geweest sinds haar 16e. Nu bij de 3e relatie kan zijn nog steeds niet alleen zijn. Heeft een eigen huis maar is daar nooit, maar altijd bij haar vriend. Tenzij de kinderen of kleinkinderen langskomen. Wil altijd meteen weer naar haar vriend want thuis is het eenzaam en saai ofzoiets.
Ik vind dat wel heel treurig, dat je je eigen gezelschap niet kunt waarderen.
Ik ben zelf blij dat ik dat niet herken: altijd maar de deur uit moeten omdat je anders met jezelf alleen thuis zit. Als een man zo is, vind ik dat ook niet aantrekkelijk. Lijkt me ook enorm vermoeiend.
Ik heb een broer die ook niet met zichzelf alleen in een kamer kan zijn. Als z'n vrouw en kind niet thuis zijn, gaat ie ook maar weg. Vrijgezel zijn is niets voor hem. Hij is in staat een relatie aan te gaan met de eerste de beste totdat het hoofdgerecht zich aandiend.
Nu is ie al 10 jaar met dezelfde, maar als ze uit elkaar gaan heeft ie ook binnen een week weer een ander zei die.
Overigens zijn het vooral mannen die ik dit soort dingen altijd hoor zeggen......
zondag 11 augustus 2024 om 14:58
Ik snap je vraag wel een beetje. Maar natuurlijk heeft een forum nogal een selectieve werking: als alles goed gaat, open je natuurlijk geen topic vanwege twijfels over je relatie.
En vaak zie je ook wel joekels van rode vlaggen in de beschrijving van zo'n topicstarter, ik denk in ieder geval vaak: "Jemig, dat dit figuur ooit een vriendin heeft kunnen krijgen.
"
Mijn vriend komt uit het buitenland en we hebben een langeafstandsrelatie die nu 5 jaar duurt. Ik ben pas 29 dus dat voelt als erg lang, maar ik hoop natuurlijk dat ook wij samen oud mogen worden.
Ik ben vrijdag weer naar huis gegaan na een maand bij hem en bedacht me na thuiskomst: "Wat is hij toch een fijne man om mee te zijn." Hij doet zo veel voor mij dat ik er zelf ook een leukere partner van word, want ik vind dan dat ook hij zo'n lieve partner verdient. Ik krijg energie van hem, hij doet zijn best voor mij en respecteert zelfs mijn meer aparte wensen (ik kan niet tegen chaos en heb een beetje smetvrees) en we hebben goede gesprekken, een aantal gedeelde hobby's en veel lol.
Op seksueel vlak voelde ik me aan het begin niet begrepen en had ik best vaak pijn, daar hebben we toen veel over gepraat en mee geëxperimenteerd. Hij heeft echt iets gedaan met mijn woorden, neemt veel meer de tijd en aandacht voor mijn lichaam, en ik kan me de laatste keer pijn inmiddels eigenlijk al niet meer herinneren. Ook blijk ik klaar te kunnen komen op twee manieren die ik zelf nooit had verwacht, en kom ik veel vaker in plaats van "standaard niet". Ik ben heel blij dat dit ook voor hem belangrijk was, dat merkte je in al zijn reacties en het heeft mijn beleving van seks enorm goed gedaan. Die van hem denk ik ook.
Natuurlijk moeten we nog zien hoe de toekomst loopt, maar ik heb er best vertrouwen in dat het wel goed komt. We hebben een sterke basis en we willen allebei graag met elkaar zijn. Ik voel me gelukkig, gerespecteerd en geliefd als ik bij hem ben, en ik meen toch te merken dat hij dat ook voelt.
Volgende maand gaan we samenwonen, en ik kan eigenlijk al een jaar bijna niet wachten tot dat moment. Hopelijk mag ik over nog eens 5 jaar zeggen dat we nog steeds erg blij met elkaar zijn. 
En vaak zie je ook wel joekels van rode vlaggen in de beschrijving van zo'n topicstarter, ik denk in ieder geval vaak: "Jemig, dat dit figuur ooit een vriendin heeft kunnen krijgen.
"Mijn vriend komt uit het buitenland en we hebben een langeafstandsrelatie die nu 5 jaar duurt. Ik ben pas 29 dus dat voelt als erg lang, maar ik hoop natuurlijk dat ook wij samen oud mogen worden.
Ik ben vrijdag weer naar huis gegaan na een maand bij hem en bedacht me na thuiskomst: "Wat is hij toch een fijne man om mee te zijn." Hij doet zo veel voor mij dat ik er zelf ook een leukere partner van word, want ik vind dan dat ook hij zo'n lieve partner verdient. Ik krijg energie van hem, hij doet zijn best voor mij en respecteert zelfs mijn meer aparte wensen (ik kan niet tegen chaos en heb een beetje smetvrees) en we hebben goede gesprekken, een aantal gedeelde hobby's en veel lol.
Op seksueel vlak voelde ik me aan het begin niet begrepen en had ik best vaak pijn, daar hebben we toen veel over gepraat en mee geëxperimenteerd. Hij heeft echt iets gedaan met mijn woorden, neemt veel meer de tijd en aandacht voor mijn lichaam, en ik kan me de laatste keer pijn inmiddels eigenlijk al niet meer herinneren. Ook blijk ik klaar te kunnen komen op twee manieren die ik zelf nooit had verwacht, en kom ik veel vaker in plaats van "standaard niet". Ik ben heel blij dat dit ook voor hem belangrijk was, dat merkte je in al zijn reacties en het heeft mijn beleving van seks enorm goed gedaan. Die van hem denk ik ook.
Natuurlijk moeten we nog zien hoe de toekomst loopt, maar ik heb er best vertrouwen in dat het wel goed komt. We hebben een sterke basis en we willen allebei graag met elkaar zijn. Ik voel me gelukkig, gerespecteerd en geliefd als ik bij hem ben, en ik meen toch te merken dat hij dat ook voelt.
Volgende maand gaan we samenwonen, en ik kan eigenlijk al een jaar bijna niet wachten tot dat moment. Hopelijk mag ik over nog eens 5 jaar zeggen dat we nog steeds erg blij met elkaar zijn.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
