Relaties
alle pijlers
De vriendschap van mijn man en mijn zus
donderdag 19 oktober 2023 om 16:21
‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij. 
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
laat-het-los wijzigde dit bericht op 20-10-2023 17:34
0.01% gewijzigd
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:09
Dat wordt dan een semantische discussie. Bij mij wekt hij die indruk wel, een man zonder kwade opzet. Een ander krapt zich nog eens achter de oren bij een relatie met de zus van. Hij dacht waarschijnlijk omdat zus hun koppelde dat er geen gevoeligheid zat voor de zussen. Ik vind het overigens wel raar dat TO hier pas na getrouwd te zijn mee komt. Van daaruit kan ik mij voorstellen dat het voor man heftig is om dit nu pas te vernemen. Een voor hem mogelijk waardevolle vriendschap die hij al jaren had blijkt nu ineens ongepast. Omdat er aan zijn bedoelingen getwijfeld wordt? Vergis je niet wat voor vertrouwensbreuk dit kan geven. Misschien gaat hij zich afvragen wat er verder nog anders is dan het al die jaren leek.Susan schreef: ↑21-10-2023 14:21Maar dan vind ik hem nog steeds geen goedzak, hooguit neutraal/argeloos. TO zet hem neer als iemand die vooral anderen niet teleur wil stellen, maar dit doet hij niet voornamelijk voor een ander.
Overigens vind ik hem ook wel een klein beetje naïef als hij zich helemaal niet kan indenken dat dit steekt. Tenzij hij niet weet dat TO weet dat hij verliefd op die zus is geweest, maar volgens mij weet hij dat gewoon wel.
Het zou heel goed zijn als TO leert wat haar eigen gezonde behoeften zijn als ze geen verlatingsangst ervaart, zodat die ook een plek krijgen in hun relatie.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:14
Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:51Je man heeft er geen enkele moeite mee om het risico te lopen jou af te stoten. >> Dit vind ik ook pijnlijk. Ik kreeg het gevoel dat hij de 1-op-1 afspraken met haar misschien belangrijker vindt dan mijn gevoel daarover.
We hebben het er net nog even over gehad en hij geeft aan dat het er waarschijnlijk wel op uitdraait dat ze niet meer 1-op-1 met elkaar gaan afspreken, dat hij er gewoon nog even aan moet wennen. Hij vindt het oprecht rot dat ik me er verdrietig over voel.
Vaker naar je gevoel luisteren.
En hij is niet oprecht, hij praat je naar de mond. En hij neemt nu de gelegenheid dat er even rust is tussen jullie, jij niet verdrietig bent of 'zeurt' of wat dan ook maar ondertussen zit hij te broeden op een nieuwe smoes om er op terug te komen. Aka gashlighten of manipuleren.
Hij komt straks met een andere smoes om je zus toch te zien.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:16
Lieve TO, je hebt hier al heel veel (terechte) reacties gekregen. Voor ons als buitenstaander is het heel makkelijk om te oordelen en te zeggen dat je hard moet wegrennen. Ik probeer me even in jouw situatie te verplaatsen. Ikzelf heb namelijk ook last van verlatingsangst, sommige van jouw reacties zijn heel herkenbaar en vanuit emotioneel oogpunt begrijp ik je helemaal. Mensen met verlatingsangst hebben sterk de neiging om iemand anders belang en gevoelens boven die van hen te plaatsen. Ze hebben schrik voor het doorbreken van patronen, het uitspreken van gevoelens uit angst om geliefden te verliezen. Wij weten zelf ook dat dit niet goed is en dat we meer voor onszelf zouden moeten opkomen.
Chapeau dat je je gevoelens hebt uitgesproken, TO. Dit was al een eerste stap in het opkomen voor jezelf. Je bent door hem gesust, maar hij wéét het nu tenminste. Wat hij en je zus hier verder mee doen, is hun keuze. Besef alleen goed dat het niet hun keuze was om ermee te stoppen… Wat ik het meest zorgwekkend vind, is dat je man gehoord heeft hoe je eronder lijdt, en toch nog oppert om ermee door te gaan. Hij kiest voor zichzelf, én voor je zus, niet voor jou. Dat is de harde waarheid. Hij mag zelfs nog steeds met haar afspreken (weliswaar met jou erbij), maar dat is voor hem niet voldoende. Ook je zus weet al jaren hoe onzeker je dit maakt, maar ook zij gaat er gretig mee door. Het stoppen van hun 1+1 ‘dates’ is niet vanuit hun eigen wil. Hier moet je echt mee oppassen TO. Het kan in 2 richtingen uitgaan: 1) ze spreken toch nog stiekem af tijdens jouw werkuren, 2) ze spreken even niet meer af, maar de kans is zeer reëel dat ze dit jou na verloop van tijd ‘doorsteken’ (verwijten), en jou een schuldgevoel aanpraten. Aangezien jouw man je goed kent weet hij hoe hij op je gevoel moet inspelen. Ik voorspel dat scenario 2 wel eens (snel) zou kunnen uitkomen, waardoor je het – gezien je verlatingsangst - uiteindelijk toch weer oogluikend toelaat, en jij je hierdoor steeds ongelukkiger en onzekerder voelt. Uiteindelijk wordt alles weer zoals het ooit was uit angst om je geliefden te verliezen.
(Sommigen opperen hier dat haar man misschien oprecht het probleem niet inzag. Maar dan nog gaat dit niet voorbij aan het feit dat hij de vriendschap alsnog bovenop plaatst ondanks dat TO aangaf zich hier echt niet goed bij te voelen. Dat maakt de situatie niet minder erg.)
TO, de toekomst zal uitwijzen hoe belangrijk jij écht bent voor je man. Maak voor jezelf dus een zeer relationele overweging en maak een sprong in de toekomst, bekijk het eens op lange termijn. Er zal jou in dit huwelijk, hoe dan ook, altijd angst en onzekerheid boven het hoofd blijven hangen. Besef a.u.b. wat je zelf waard bent en of deze personen jou ook wel waarderen voor wie je bent, want zo lijkt het niet. Stel jezelf de vraag: wil ik hier altijd onder blijven lijden? Wil je geen rust voor jezelf, rust die je nodig hebt, die je verdient?
Je bent nog een jonge vrouw TO, je kan je leven nog volledig anders invullen. Je bent géén kopie van je zus, je bent géén 2de keus, jij bent uniek als persoon en jij verdient het om op de 1ste plaats gezet te worden! Je ziet je man graag, jullie zijn getrouwd, wonen samen, hebben een leven samen opgebouwd en je hebt een immense schrik om hem te verliezen. Ik begrijp dat je het niet ziet zitten om je huwelijk op te blazen. Maar besef dat indien jullie samen blijven, dit altijd een issue zal blijven. Je zus blijft je zus, maar een relatie kan soms eindigen, en dat is helemaal oké. Zeker als dat betekent dat je je eigen geluk voorop stelt. Je hebt maar één leven TO, zorg goed voor jezelf en je eigenwaarde.
Chapeau dat je je gevoelens hebt uitgesproken, TO. Dit was al een eerste stap in het opkomen voor jezelf. Je bent door hem gesust, maar hij wéét het nu tenminste. Wat hij en je zus hier verder mee doen, is hun keuze. Besef alleen goed dat het niet hun keuze was om ermee te stoppen… Wat ik het meest zorgwekkend vind, is dat je man gehoord heeft hoe je eronder lijdt, en toch nog oppert om ermee door te gaan. Hij kiest voor zichzelf, én voor je zus, niet voor jou. Dat is de harde waarheid. Hij mag zelfs nog steeds met haar afspreken (weliswaar met jou erbij), maar dat is voor hem niet voldoende. Ook je zus weet al jaren hoe onzeker je dit maakt, maar ook zij gaat er gretig mee door. Het stoppen van hun 1+1 ‘dates’ is niet vanuit hun eigen wil. Hier moet je echt mee oppassen TO. Het kan in 2 richtingen uitgaan: 1) ze spreken toch nog stiekem af tijdens jouw werkuren, 2) ze spreken even niet meer af, maar de kans is zeer reëel dat ze dit jou na verloop van tijd ‘doorsteken’ (verwijten), en jou een schuldgevoel aanpraten. Aangezien jouw man je goed kent weet hij hoe hij op je gevoel moet inspelen. Ik voorspel dat scenario 2 wel eens (snel) zou kunnen uitkomen, waardoor je het – gezien je verlatingsangst - uiteindelijk toch weer oogluikend toelaat, en jij je hierdoor steeds ongelukkiger en onzekerder voelt. Uiteindelijk wordt alles weer zoals het ooit was uit angst om je geliefden te verliezen.
(Sommigen opperen hier dat haar man misschien oprecht het probleem niet inzag. Maar dan nog gaat dit niet voorbij aan het feit dat hij de vriendschap alsnog bovenop plaatst ondanks dat TO aangaf zich hier echt niet goed bij te voelen. Dat maakt de situatie niet minder erg.)
TO, de toekomst zal uitwijzen hoe belangrijk jij écht bent voor je man. Maak voor jezelf dus een zeer relationele overweging en maak een sprong in de toekomst, bekijk het eens op lange termijn. Er zal jou in dit huwelijk, hoe dan ook, altijd angst en onzekerheid boven het hoofd blijven hangen. Besef a.u.b. wat je zelf waard bent en of deze personen jou ook wel waarderen voor wie je bent, want zo lijkt het niet. Stel jezelf de vraag: wil ik hier altijd onder blijven lijden? Wil je geen rust voor jezelf, rust die je nodig hebt, die je verdient?
Je bent nog een jonge vrouw TO, je kan je leven nog volledig anders invullen. Je bent géén kopie van je zus, je bent géén 2de keus, jij bent uniek als persoon en jij verdient het om op de 1ste plaats gezet te worden! Je ziet je man graag, jullie zijn getrouwd, wonen samen, hebben een leven samen opgebouwd en je hebt een immense schrik om hem te verliezen. Ik begrijp dat je het niet ziet zitten om je huwelijk op te blazen. Maar besef dat indien jullie samen blijven, dit altijd een issue zal blijven. Je zus blijft je zus, maar een relatie kan soms eindigen, en dat is helemaal oké. Zeker als dat betekent dat je je eigen geluk voorop stelt. Je hebt maar één leven TO, zorg goed voor jezelf en je eigenwaarde.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:16
Klopt, dat vind ik ook lastig. En ik neem mijn gevoelens inderdaad niet altijd serieus, vraag me altijd af of ze 'terecht' zijn. Zeker in deze situatie omdat ik 100% zeker weet dat er niets meer speelt tussen mijn zus en mijn man, en ook dat er tussen hen niets fysieks gebeurd is.Snuffelkleed schreef: ↑21-10-2023 12:40Waarom zou hij het moeten toetsen? Is het niet genoeg dat hij je er pijn mee doet. Als jij van de trap valt moet hij dan ook horen van zijn ouders dat dat echt pijn kan doen? Het gaat erom dat hij het niet wil opgeven en het echt echt echt zeker moet weten. Daarmee neemt hij jou niet serieus en is zijn belang te groot. Eigenlijk neem je je eigen gevoelens ook niet serieus.
'Lief' karakteriseert inderdaad onze familie; alles wordt in ons gezin met de mantel der liefde bedekt, en sociaal contact en er voor andere mensen zijn zijn ook voor mijn vriend erg belangrijke waarden. Ik denk dat we het alle drie heel belangrijk vinden om elkaar niet teleur te stellen. Ik zie mijn zus ook absoluut niet als een kutwijf, integendeel. Wel geloof ik in de patronen die in de loop van ons leven zijn ontstaan en deze situatie er niet makkelijker op maken.
laat-het-los wijzigde dit bericht op 22-10-2023 11:01
0.25% gewijzigd
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:19
Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 12:02Haha nee, dat geloof ik niet. Ik ken mijn man nu al lange tijd en een van zijn beste eigenschappen is zijn eerlijk- en oprechtheid. Hij is altijd erg voor open communicatie, alles bespreken.
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 21-10-2023 15:53
Reden: trollhinten
Reden: trollhinten
24.41% gewijzigd
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:20
Lief Lieveheersbeestje, ook jij bedankt voor je fijne reactie!
"Wat ik het meest zorgwekkend vind, is dat je man gehoord heeft hoe je eronder lijdt, en toch nog oppert om ermee door te gaan. Hij kiest voor zichzelf, én voor je zus, niet voor jou. Dat is de harde waarheid. Hij mag zelfs nog steeds met haar afspreken (weliswaar met jou erbij), maar dat is voor hem niet voldoende." >> Hiermee leg je de vinger precies op de zere plek.
"Wat ik het meest zorgwekkend vind, is dat je man gehoord heeft hoe je eronder lijdt, en toch nog oppert om ermee door te gaan. Hij kiest voor zichzelf, én voor je zus, niet voor jou. Dat is de harde waarheid. Hij mag zelfs nog steeds met haar afspreken (weliswaar met jou erbij), maar dat is voor hem niet voldoende." >> Hiermee leg je de vinger precies op de zere plek.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:21
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:29
Klopt, het was geen moment in hem opgekomen dat dit een lastige situatie voor mij zou zijn. Ik heb het eerder aangekaart, maar heb er toen bij gezegd dat ik er zelf mee aan de slag was om met mijn gevoel om te gaan. Dat was ook zo, ik zag het als mijn probleem want ik weet dat mijn man en mijn zus volledig te vertrouwen zijn. Dus begrijpelijk dat hij toen het 1-op-1 contact niet meteen heeft gestopt.Daglichtjebijdag schreef: ↑21-10-2023 15:09Dat wordt dan een semantische discussie. Bij mij wekt hij die indruk wel, een man zonder kwade opzet. Een ander krapt zich nog eens achter de oren bij een relatie met de zus van. Hij dacht waarschijnlijk omdat zus hun koppelde dat er geen gevoeligheid zat voor de zussen. Ik vind het overigens wel raar dat TO hier pas na getrouwd te zijn mee komt. Van daaruit kan ik mij voorstellen dat het voor man heftig is om dit nu pas te vernemen. Een voor hem mogelijk waardevolle vriendschap die hij al jaren had blijkt nu ineens ongepast. Omdat er aan zijn bedoelingen getwijfeld wordt? Vergis je niet wat voor vertrouwensbreuk dit kan geven. Misschien gaat hij zich afvragen wat er verder nog anders is dan het al die jaren leek.
Het zou heel goed zijn als TO leert wat haar eigen gezonde behoeften zijn als ze geen verlatingsangst ervaart, zodat die ook een plek krijgen in hun relatie.
En ik snap als het ook voor hem vervelend is dat ik nu mijn grens aangeef; ik wist natuurlijk vanaf het begin van onze relatie dat hij 1-op-1 contact had met mijn zus. Ik had alleen ergens de verwachting dat dat contact vanzelf zou verschuiven naar groepsafspraken en merkte in de loop van de tijd dat ik meer moeite met hun 1-op-1 afspraken had dan ik dacht.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:32
Maar dat is ook maar een invulling… voor zelfde geld wilt zus wel haar zusje mega pijn doen omdat ze vroeger haar barbie heeft kaal geknipt (ofzo) en zit niet lekker in eigen relatie.. dus wilde nacht met man van TO is het wel waard??!! Je weet het niet…
Spreekwoord kat op het spek binden is al eerder in topic langs gekomen
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:34
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:37
Niet in het verleden, ook in het heden. Dit soort “niet verder vertellen hoor, maar hij sexy praat nog steeds tegen me” is haar manier om jou te laten zien dat hij nog altijd gek op haar is en jij 2e viool speelt.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:56Inderdaad is er wat oud zeer tussen mij en mijn zus, er is in het verleden wel vaker rivaliteit geweest. Toch is ze nog altijd een van mijn beste vriendinnen. Ik kijk zeker tegen haar op, zoals ik tegen al mijn vriendinnen opkijk. En ik gun haar de wereld.
Open je ogen eens en zie je zus en man zoals ze zijn
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:39
Er voor andere mensen zijn? Voor wie is hij er dan? Je zus leeft gewoon verder zonder dates met jouw man. En door haar te blijven daten is jouw leven moeilijker. Dus hij is er vooral voor zichzelf.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 15:16Klopt, dat vind ik ook lastig. En ik neem mijn gevoelens inderdaad niet altijd serieus, vraag me altijd af of ze 'terecht' zijn. Zeker in deze situatie omdat ik 100% zeker weet dat er niets meer speelt tussen mijn zus en mijn man, en ook dat er tussen hen niets fysieks gebeurd is.
'Lief' karakteriseert inderdaad onze familie; alles wordt in ons gezin onder de mantel der liefde bedekt, en sociaal contact en er voor andere mensen zijn zijn ook voor mijn vriend erg belangrijke waarden. Ik denk dat we het alle drie heel belangrijk vinden om elkaar niet teleur te stellen. Ik zie mijn zus ook absoluut niet als een kutwijf, integendeel. Wel geloof ik in de patronen die in de loop van ons leven zijn ontstaan en deze situatie er niet makkelijker op maken.
Je zus heeft vast ook veel leuke kanten maar het jou in geuren en kleuren vertellen dat hij flirt, de opmerking over dat hij op haar wel verliefd was en dat ze niet uit zichzelf aanvoelt dat het best ongepast is om je ex en tevens man van je zus te daten tonen wel haar mindere kant.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:40
Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 15:29Klopt, het was geen moment in hem opgekomen dat dit een lastige situatie voor mij zou zijn. Ik heb het eerder aangekaart, maar heb er toen bij gezegd dat ik er zelf mee aan de slag was om met mijn gevoel om te gaan. Dat was ook zo, ik zag het als mijn probleem want ik weet dat mijn man en mijn zus volledig te vertrouwen zijn. Dus begrijpelijk dat hij toen het 1-op-1 contact niet meteen heeft gestopt.
En ik snap als het ook voor hem vervelend is dat ik nu mijn grens aangeef; ik wist natuurlijk vanaf het begin van onze relatie dat hij 1-op-1 contact had met mijn zus. Ik had alleen ergens de verwachting dat dat contact vanzelf zou verschuiven naar groepsafspraken en merkte in de loop van de tijd dat ik meer moeite met hun 1-op-1 afspraken had dan ik dacht.
Er is niets opgelost. Ook al voelt het nu even zo. Je zegt zelf dat je weet dat er niks tussen hem en je zus speelt.
Over een tijdje komt het zelfde gevoel weer bij jou de kop opsteken in een andere jasje.
Waarom zoek je geen hulp, dit gaat toch niet goed zo?
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:40
Fijn dat je geen moeite hebt met het contact tussen je man en zijn ex-vrouw. Dat zou ik ook niet hebben, omdat hij degene is die de relatie beëindigd heeft.Baggal schreef: ↑21-10-2023 11:32Alleen de op gelezen. Hier zou ik ook niet blij van worden. Zeker omdat je schrijft dat hij verliefder op haar was, dan op jou. Dat is nogal pijnlijk, ook al vertrouw je zowel je zus als je man volledig.
Ik heb geen moeite tussen het contact tussen mijn man en zijn ex-vrouw en mijn man (hij heeft die relatie
beëindigd destijds) en een ex-vriendin. Maar dat ligt toch wel iets anders. En als je man je verlatingsangst kent, kan hij er ook rekening mee houden.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:43
Hmm, wie weet. Ik zag niet direct iets kwaads in deze opmerking, ging er gewoon vanuit dat ze het even wilde delen zoals we altijd alles met elkaar delen.pindakaasmetnootjes schreef: ↑21-10-2023 15:37Niet in het verleden, ook in het heden. Dit soort “niet verder vertellen hoor, maar hij sexy praat nog steeds tegen me” is haar manier om jou te laten zien dat hij nog altijd gek op haar is en jij 2e viool speelt.
Open je ogen eens en zie je zus en man zoals ze zijn
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:46
je man pakt het heel handig aan, hij luistert naar je, hij zegt dat hij je begrijpt, hij belooft je niet meer 1-1 af te spreken. Top! Om dan 2 uur later zijn keutel weer in te trekken, want ja, toch wel lastig blablabla.
Je zus is heel lief en heel belangrijk voor je, maar ze prikt wel op gevoelige punten voor jou. Wat is daar lief aan?
Je zegt dat verbinding heel belangrijk voor je is en dat je niet durft uit te spreken, omdat je bang bent die verbinding kwijt te raken. Ik heb inmiddels geleerd dat anderen die verbinding pas gaan voelen als je je wel uitspreekt en jezelf laat zien.
Je zus is heel lief en heel belangrijk voor je, maar ze prikt wel op gevoelige punten voor jou. Wat is daar lief aan?
Je zegt dat verbinding heel belangrijk voor je is en dat je niet durft uit te spreken, omdat je bang bent die verbinding kwijt te raken. Ik heb inmiddels geleerd dat anderen die verbinding pas gaan voelen als je je wel uitspreekt en jezelf laat zien.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:47
Je eigen zus zegt over je eigen man dat hij sexy tegen haar praat. In welke wereld is dat een normale, neutrale opmerking?Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 15:43Hmm, wie weet. Ik zag niet direct iets kwaads in deze opmerking, ging er gewoon vanuit dat ze het even wilde delen zoals we altijd alles met elkaar delen.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:47
maar waarom zou iemand zoiets willen delen met de partner van de flirter?Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 15:43Hmm, wie weet. Ik zag niet direct iets kwaads in deze opmerking, ging er gewoon vanuit dat ze het even wilde delen zoals we altijd alles met elkaar delen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:48
Dit klopt, Susan. >> "Het gevoel dat ik erbij krijg is dat ze bijna niet kan geloven dat een man als hij voor haar heeft gekozen en dat ze vindt dat ze niet genoeg credits heeft om hierover te klagen en dus niet meer de ultiem lieve, begrijpende vrouw te zijn. Maar diep van binnen gaat het steeds meer wringen. Daarom denk ik dat ze hier ook het liefst had gehoord dat ze zich aanstelt, dan kan ze haar zorgen wegstoppen en doorgaan zoals ze nu doet (en dus lief en meegaand blijven). Het allerliefst had ze hem niets laten merken, maar ze is nu op het punt gekomen dat ze er echt niet meer omheen kan."
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:48
Een hele rake post met een hoop zinnige tips. Ik hoop dat je daar je voordeel mee doet, TO. Ze wisten, althans behoorde te weten dat jij er moeite mee had. En dan toch doorgaan…Lieveheersbeestje90 schreef: ↑21-10-2023 15:16Lieve TO, je hebt hier al heel veel (terechte) reacties gekregen. Voor ons als buitenstaander is het heel makkelijk om te oordelen en te zeggen dat je hard moet wegrennen. Ik probeer me even in jouw situatie te verplaatsen. Ikzelf heb namelijk ook last van verlatingsangst, sommige van jouw reacties zijn heel herkenbaar en vanuit emotioneel oogpunt begrijp ik je helemaal. Mensen met verlatingsangst hebben sterk de neiging om iemand anders belang en gevoelens boven die van hen te plaatsen. Ze hebben schrik voor het doorbreken van patronen, het uitspreken van gevoelens uit angst om geliefden te verliezen. Wij weten zelf ook dat dit niet goed is en dat we meer voor onszelf zouden moeten opkomen.
Chapeau dat je je gevoelens hebt uitgesproken, TO. Dit was al een eerste stap in het opkomen voor jezelf. Je bent door hem gesust, maar hij wéét het nu tenminste. Wat hij en je zus hier verder mee doen, is hun keuze. Besef alleen goed dat het niet hun keuze was om ermee te stoppen… Wat ik het meest zorgwekkend vind, is dat je man gehoord heeft hoe je eronder lijdt, en toch nog oppert om ermee door te gaan. Hij kiest voor zichzelf, én voor je zus, niet voor jou. Dat is de harde waarheid. Hij mag zelfs nog steeds met haar afspreken (weliswaar met jou erbij), maar dat is voor hem niet voldoende. Ook je zus weet al jaren hoe onzeker je dit maakt, maar ook zij gaat er gretig mee door. Het stoppen van hun 1+1 ‘dates’ is niet vanuit hun eigen wil. Hier moet je echt mee oppassen TO. Het kan in 2 richtingen uitgaan: 1) ze spreken toch nog stiekem af tijdens jouw werkuren, 2) ze spreken even niet meer af, maar de kans is zeer reëel dat ze dit jou na verloop van tijd ‘doorsteken’ (verwijten), en jou een schuldgevoel aanpraten. Aangezien jouw man je goed kent weet hij hoe hij op je gevoel moet inspelen. Ik voorspel dat scenario 2 wel eens (snel) zou kunnen uitkomen, waardoor je het – gezien je verlatingsangst - uiteindelijk toch weer oogluikend toelaat, en jij je hierdoor steeds ongelukkiger en onzekerder voelt. Uiteindelijk wordt alles weer zoals het ooit was uit angst om je geliefden te verliezen.
(Sommigen opperen hier dat haar man misschien oprecht het probleem niet inzag. Maar dan nog gaat dit niet voorbij aan het feit dat hij de vriendschap alsnog bovenop plaatst ondanks dat TO aangaf zich hier echt niet goed bij te voelen. Dat maakt de situatie niet minder erg.)
TO, de toekomst zal uitwijzen hoe belangrijk jij écht bent voor je man. Maak voor jezelf dus een zeer relationele overweging en maak een sprong in de toekomst, bekijk het eens op lange termijn. Er zal jou in dit huwelijk, hoe dan ook, altijd angst en onzekerheid boven het hoofd blijven hangen. Besef a.u.b. wat je zelf waard bent en of deze personen jou ook wel waarderen voor wie je bent, want zo lijkt het niet. Stel jezelf de vraag: wil ik hier altijd onder blijven lijden? Wil je geen rust voor jezelf, rust die je nodig hebt, die je verdient?
Je bent nog een jonge vrouw TO, je kan je leven nog volledig anders invullen. Je bent géén kopie van je zus, je bent géén 2de keus, jij bent uniek als persoon en jij verdient het om op de 1ste plaats gezet te worden! Je ziet je man graag, jullie zijn getrouwd, wonen samen, hebben een leven samen opgebouwd en je hebt een immense schrik om hem te verliezen. Ik begrijp dat je het niet ziet zitten om je huwelijk op te blazen. Maar besef dat indien jullie samen blijven, dit altijd een issue zal blijven. Je zus blijft je zus, maar een relatie kan soms eindigen, en dat is helemaal oké. Zeker als dat betekent dat je je eigen geluk voorop stelt. Je hebt maar één leven TO, zorg goed voor jezelf en je eigenwaarde.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 21 oktober 2023 om 15:51
Dit gaat toch over jezelf?Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 15:48Dit klopt, Susan. >> "Het gevoel dat ik erbij krijg is dat ze bijna niet kan geloven dat een man als hij voor haar heeft gekozen en dat ze vindt dat ze niet genoeg credits heeft om hierover te klagen en dus niet meer de ultiem lieve, begrijpende vrouw te zijn. Maar diep van binnen gaat het steeds meer wringen. Daarom denk ik dat ze hier ook het liefst had gehoord dat ze zich aanstelt, dan kan ze haar zorgen wegstoppen en doorgaan zoals ze nu doet (en dus lief en meegaand blijven). Het allerliefst had ze hem niets laten merken, maar ze is nu op het punt gekomen dat ze er echt niet meer omheen kan."
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
