De vriendschap van mijn man en mijn zus

‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij.

Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.

Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.

Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.

Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.

Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.

Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.

Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.

Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).

Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.

Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?

Alvast erg bedankt voor het meedenken!

Susan schreef: ↑

21-10-2023 16:25

Dat vind ik oprecht heel vervelend voor je. Ik hoop dat je op de een of andere manier kunt gaan geloven dat je niet minder bent dan hij en dat hij net zo goed blij zou moeten zijn dat hij iemand als jou heeft weten te vinden. En dan niet alleen als zijn belangen de hele tijd voor de jouwe gaan en je de hele tijd meegaat in wat hij wil, maar ook als je eens je grenzen aangeeft. Hij is niet meer dan jij. Jij moet niet het gevoel hebben door hoepeltjes te moeten springen om hem te verdienen.

Dankjewel! Jullie lieve woorden hebben me heel erg geholpen. Ik ben me er meer van bewust geworden dat ik mijn relaties door mijn onzekerheid ongelijkwaardig maak.

nitflex schreef: ↑

22-10-2023 11:02

Ik zou schoonouders maar een bedankje sturen. Stel dat ze je geen gelijk hadden gegeven!

Haha, inderdaad.

Baggal schreef: ↑

21-10-2023 23:36

Goede post en ja, al lezende verbaasde ik mij ook of over de rol van zus. Waarom (bijna triomfantelijk) melden dat bij verliefd op haar is en nog steeds flirt? Fijn dat de 1:1 tussen jouw man en zus stoppen.

Ja, goed punt, dat is inderdaad niet zo leuk van haar.

Tothier1 schreef: ↑

21-10-2023 16:18

Ik haal uit deze discussie dat de man van TO niet (echt) of nauwelijks verliefd op haar is geweest?
Of is dit inmiddels alweer recht gepraat om de reacties in dit topic een beetje in toom te houden?

Ik trek mijn conclusie dat de man van TO niet echt verliefd is geweest op haar.
Want waarom zegt haar zus anders dattie op haar wél verliefd is geweest?

Mensen bagatelliseren graag hun eigen openingsposten om de reacties niet de spuigaten te laten uitlopen.
Als mijn conclusie klopt zou het helemaal een vernedering zijn.

Mijn man kreeg gevoelens voor mij toen we nog niet samen waren. Op het moment dat we samen kwamen, was ik straalverliefd en hij minder. Daar was ik toen nogal onzeker over. Hij vond me wel heel leuk en had al jaren in zijn hoofd dat hij met mij samen zou willen zijn.

m-april schreef: ↑

21-10-2023 23:49

Ja heb nog wat toegevoegd aan mijn post (drukte per ongeluk op verzenden)

Die zus speelt hier echt een grote rol in.
Die zus voelt zich volgens mij enorm minderwaardig waardoor ze haar zusje elke keer naar beneden haalt en haar het gevoel geeft dat ze minder geslaagd is dan zij is.
Het komt op mij echt over als jaloezie.. Zij wilde hem niet, maar hij moest haar wel blijven willen en er zeker niet met haar zusje vandoor gaan..

Dank je. Het kan zijn dat de rol van mijn zus in dit verhaal inderdaad groter is dan ik dacht. Ik denk absoluut niet dat ze mij bewust probeert naar beneden te halen. Maar misschien gebeurt het wel soms onbewust, door patronen vanuit vroeger.

Dubois schreef: ↑

22-10-2023 00:07

Hoe staan jouw ouders in deze situatie?
Als mijn ouders een situatie als tussen jou en je zus zouden waarnemen denk ik wel dat ze ons daar al dan niet subtiel op zouden wijzen. Het is namelijk een toxische situatie dat jouw zus 1 op 1 blijft afspreken met jouw man.

Dank je voor je reactie. Ik denk dat mijn ouders niet weten dat mijn man en mijn zus nog 1-op-1 afspraken.

Baggal schreef: ↑

21-10-2023 16:41

Ja, dat snap ik. Maar in dit geval is het niet alleen het feit dat je man nog steeds een zwak voor haar heeft, het is ook de manier waarop hij met haar omgaat en dit ten koste van jou. Hij weet dat jij het niet prettig vindt en toch doet hij het. Jouw zus “in al haar wijsheid” vindt het passend om jou deelgenoot te malen van zijn geflirt. Echt WTF…
En neen, contact met een ex hoeft geen probleem te zijn. Ik moedig mijn man zelfs wel eens aan om zijn ex te contacten, maar dat ligt volkomen anders. Hij heeft die relatie heel lang geleden verbroken en delen kinderen. Wat jouw man nog met jouw zus moet is voor mij een raadsel.

Klopt, je hebt helemaal gelijk, thanks. Mooi hoe je helemaal oké bent met het contact van je man en zijn ex, ook erg fijn voor de kinderen. Inderdaad zou ik het in jullie situatie ook geen enkel probleem vinden.

Susan schreef: ↑

22-10-2023 11:26

Maar hoe wist je dat dan? Merkte je dat aan zijn gedrag richting jou of heeft hij dat zo benoemd naar jou? En als hij het heeft benoemd, waarom dan? Wat voegde het voor jou toe om dat te weten?

Hij heeft dat toen zo benoemd naar mij. Dat hij op dat moment niet verliefd was, maar mij wel heel leuk vond, het heel goed voelde en lange tijd heeft gehoopt dat we samen zouden komen. Hij deelde dat met mij omdat we altijd oprecht/eerlijk willen zijn naar elkaar.

fruityjuice schreef: ↑

21-10-2023 16:28

Goed gezegd en sterke post.

TO, durf je schaduwkanten
aan te kijken TO. Die mogen in het licht gezet worden en daar zit jouw groei.....

Je hebt helemaal gelijk, dankjewel voor deze post! Ik denk ook dat groei zit in het belichten van schaduwkanten. Dat merk ik nu ook na het openen van mijn topic. Zo goed om te lezen hoe jullie denken over de manier waarop ik met deze situatie omga. Het is voor buitenstaanders soms helderder dan voor iemand die er middenin zit.