Relaties
alle pijlers
De vriendschap van mijn man en mijn zus
donderdag 19 oktober 2023 om 16:21
‘Stel ik me aan’-topics vind ik altijd het leukst om te lezen, dus uiteraard draag ik daar zelf ook graag aan bij. 
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
Sinds een paar jaar ben ik getrouwd met mijn man. We zijn begin 30, geen kinderen. En enorm blij met elkaar, alles gaat (meer dan) goed! We kennen elkaar via mijn iets oudere zus.
Nu is het zo dat hij, voordat hij mij kende, een tijd erg verliefd was op mijn zus (meer/langer dan hij ooit op mij is geweest). Ze wees hem af en is inmiddels samen met iemand anders. Hij heeft het daar moeilijk mee gehad, nu niet meer.
Mijn man en mijn zus zien elkaar geregeld. We spreken vaak af met zijn drieën/vieren of met de hele familie.
Daarnaast willen ze ook nog steeds met zijn tweeën blijven afspreken (hij vooral). Meestal eten/drinken ze dan een paar uur iets samen. En ik merk dat ik dat laatste heel moeilijk vind.
Rationeel gezien kan ik alleen maar toejuichen dat hun vriendschap samen altijd bewaard is gebleven. Ik zal nooit van ze vragen daarmee te stoppen. Ik vertrouw ze allebei 100% en gun hen beiden uiteraard een fijne vriendschap.
Gevoelsmatig vind ik het lastig. Soms tijdens onze afspraak met zijn drieën (of vlak erna) plannen ze alweer de volgende afspraak dat ze met zijn tweetjes zijn. Ik voel me buitengesloten dat er momenten zijn dat hij liever alleen met haar is dan met mij erbij. Hoewel ik weet dat hun jarenlange vriendschap niets met mij te maken heeft.
Zelf heb ik een keer in hun schoenen gestaan, er bloeide iets op tussen mijn beste vriendin en een goede vriend van mij met wie ik ooit wat heb gedate. Ik vond het toen vanzelfsprekend om niet meer 1-op-1 met hem af te spreken, omdat me dat ergens ongepast zou lijken.
Ik merk nu dat ik het eigenlijk logisch zou vinden als mijn man hier ook zo mee zou omgaan en dat hun 1-op-1 contact als vanzelf zou verwateren. Maar ik ben me ervan bewust dat iedereen dit anders ziet en ik vind vooral dat mensen elkaar nooit moeten willen beperken.
Alles triggert mij nu als het om hun vriendschap gaat.
Als hij zoiets zegt als ‘ik moet haar echt weer snel zien’ dan word ik totaal beroerd.
Of hij vraagt bijvoorbeeld aan haar wanneer ze weer gaan daten, een woord dat ik nooit zou gebruiken in zo’n situatie.
Zij vertelde mij in vertrouwen dat hij zich af en toe op een sexy-achtige, plagerige manier naar haar gedraagt, op een manier waarop hij ook met mij omgaat. Omdat ze liever heeft dat ik dat voor me hou, heb ik dit nooit met hem besproken.
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Ik weet dat ik dit in mezelf moet oplossen en dat wil ik ook zo graag. Een inzicht krijgen waardoor ik deze kwestie kan loslaten en zij gewoon kunnen doen wat ze willen. Ik wil niet zo zijn, ik wil leven vanuit vertrouwen, niet vanuit angst. En normaal kan ik dat ook goed, met andere vriendinnen van mijn man heb ik geen enkele moeite. Hoe zouden jullie deze situatie vinden? En hoe zouden jullie ermee omgaan?
Alvast erg bedankt voor het meedenken!
laat-het-los wijzigde dit bericht op 20-10-2023 17:34
0.01% gewijzigd
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:15
Ik heb het jou zelf niet zien schrijven, maar lees in reacties dat hij het met zijn ouders wil bespreken?
Dit geeft toch aan dat hij jou dus niet serieus neemt? Moet hij nu echt van anderen horen dat jouw gevoelens er toe doen?
En uit eigen ervaring heb ik meegemaakt dat hij het verhaal zo kan draaien dat hij erg onschuldig overkomt. Hij hoeft er niet eens om te liegen, het is de toon en een bepaalde slachtofferrol aannemen waardoor zijn ouders ook nog eens naar zijn mond gaan praten en jij er uitkomt als de jaloerse vrouw die hem wil beperken. In dat geval ben je echt ver van huis en heb je dus meerdere mensen die jou niet zien en horen.
Ik voel een begin van het einde. Zoals iemand al schreef: het creëren van kampen.
Dit geeft toch aan dat hij jou dus niet serieus neemt? Moet hij nu echt van anderen horen dat jouw gevoelens er toe doen?
En uit eigen ervaring heb ik meegemaakt dat hij het verhaal zo kan draaien dat hij erg onschuldig overkomt. Hij hoeft er niet eens om te liegen, het is de toon en een bepaalde slachtofferrol aannemen waardoor zijn ouders ook nog eens naar zijn mond gaan praten en jij er uitkomt als de jaloerse vrouw die hem wil beperken. In dat geval ben je echt ver van huis en heb je dus meerdere mensen die jou niet zien en horen.
Ik voel een begin van het einde. Zoals iemand al schreef: het creëren van kampen.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:22
Jullie spreken toch ook samen met haar af. Hij vindt het alleen nog net wat meer top om zonder jou met jouw zus af te spreken.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 09:53Dat hij met haar afspreekt als ik werk, is mijn eigen voorstel geweest en ik vond het heel lief dat hij daarin wilde meegaan. Ik vond het te moeilijk dat hij met haar wilde afspreken op momenten dat hij ook met mij kon afspreken, vandaar dat ik toen geopperd heb om het dan te doen op momenten dat ik niet kan. Ik vind het jammer van mezelf dat nu blijkt dat ik het alsnog niet kan loslaten.
Je hebt gelijk dat het eigenlijk heel fijn is dat we allebei dezelfde persoon graag mogen! Dan zou het in mijn ogen inderdaad top zijn als we samen met haar kunnen afspreken.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:32
Alleen de op gelezen. Hier zou ik ook niet blij van worden. Zeker omdat je schrijft dat hij verliefder op haar was, dan op jou. Dat is nogal pijnlijk, ook al vertrouw je zowel je zus als je man volledig.
Ik heb geen moeite tussen het contact tussen mijn man en zijn ex-vrouw en mijn man (hij heeft die relatie
beëindigd destijds) en een ex-vriendin. Maar dat ligt toch wel iets anders. En als je man je verlatingsangst kent, kan hij er ook rekening mee houden.
Ik heb geen moeite tussen het contact tussen mijn man en zijn ex-vrouw en mijn man (hij heeft die relatie
beëindigd destijds) en een ex-vriendin. Maar dat ligt toch wel iets anders. En als je man je verlatingsangst kent, kan hij er ook rekening mee houden.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:33
Dit was ook wat ik direct dacht. En als je zus en man weten hoe jij je voelt vind ik het zwaar respectloos naar jou toe.
Je bent nog jong. Wil je telkens met deze gevoelens/angsten leven? Of gun je jezelf een man die 100% voor jou gaat?
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:33
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:45
Dit vind ik ook zo tekenend. Hij weet dus dat jij er moeite mee hebt, en jij bent blij dat hij dan in ieder geval wil afspreken onder jouw werktijd?Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 09:53Dat hij met haar afspreekt als ik werk, is mijn eigen voorstel geweest en ik vond het heel lief dat hij daarin wilde meegaan. Ik vond het te moeilijk dat hij met haar wilde afspreken op momenten dat hij ook met mij kon afspreken, vandaar dat ik toen geopperd heb om het dan te doen op momenten dat ik niet kan. Ik vind het jammer van mezelf dat nu blijkt dat ik het alsnog niet kan loslaten.
Je hebt gelijk dat het eigenlijk heel fijn is dat we allebei dezelfde persoon graag mogen! Dan zou het in mijn ogen inderdaad top zijn als we samen met haar kunnen afspreken.
Die man is wel echt een meester manipulator dat jij nu alsnog de 'schuld' van jouw gevoelens bij jezelf legt. Ik vind man helemaal niet leuk klinken
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:45
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:49
Oh oh oh TO… je hebt wel een beetje een bord voor je kop, sorry om het te zeggen.
Het is toch overduidelijk dat je man alleen maar zegt wat je graag wil horen? Maar kijk eens naar wat zijn gedrag laat zien?
Nee, dit zou mijn type relatie zeker niet zijn. Ik zou me echt altijd een tweede keus voelen en ik verdien het om in een relatie op nummer 1 te staan. Dat mag voor jou ook gelden. En dat principe geldt nu niet voor je man. Hij voelt duidelijk nog steeds wat voor je zus, anders zou hij niet zoveel “moeite hebben met zijn gevoelens”. Echt hoor TO, ik denk dat je vooral bang bent voor het accepteren van jouw onderbuikgevoelens die kloppen. En die intuïtie heeft meestal echt gelijk.
Ik zou de relatie verbreken en jezelf iemand gunnen die wel 100% voor jou gaat.
Het is toch overduidelijk dat je man alleen maar zegt wat je graag wil horen? Maar kijk eens naar wat zijn gedrag laat zien?
Nee, dit zou mijn type relatie zeker niet zijn. Ik zou me echt altijd een tweede keus voelen en ik verdien het om in een relatie op nummer 1 te staan. Dat mag voor jou ook gelden. En dat principe geldt nu niet voor je man. Hij voelt duidelijk nog steeds wat voor je zus, anders zou hij niet zoveel “moeite hebben met zijn gevoelens”. Echt hoor TO, ik denk dat je vooral bang bent voor het accepteren van jouw onderbuikgevoelens die kloppen. En die intuïtie heeft meestal echt gelijk.
Ik zou de relatie verbreken en jezelf iemand gunnen die wel 100% voor jou gaat.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:50
Die zus weet dat hij haar wil. hij flirt met haar als ze met z'n tweetjes afspreken. Maar zegt dat tegen zus en die mag dan niet met haar partner bespreken, helemaal gek die zus.
En TO doet dat dan eerst ook niet, waarom??
Iedereen in dit scenario doet echt heel raar.
TO, dumpt die vent en ga in therapie. Leer daar van je afhankelijkheid van je zus af te komen en wat je qua relatie wel zou moeten willen.
En TO doet dat dan eerst ook niet, waarom??
Iedereen in dit scenario doet echt heel raar.
TO, dumpt die vent en ga in therapie. Leer daar van je afhankelijkheid van je zus af te komen en wat je qua relatie wel zou moeten willen.
Jaja.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:51
Je man heeft er geen enkele moeite mee om het risico te lopen jou af te stoten. >> Dit vind ik ook pijnlijk. Ik kreeg het gevoel dat hij de 1-op-1 afspraken met haar misschien belangrijker vindt dan mijn gevoel daarover.Susan schreef: ↑20-10-2023 14:16Je man heeft er geen enkele moeite mee om het risico te lopen jou af te stoten. Of hij is gewoon overtuigend genoeg om je wijs te maken dat JIJ het probleem bent. Ik zou maar eens wat meer voor mezelf gaan opkomen en wat minder nadenken over hoe sneu dat allemaal voor hem is. Hij walst echt over je heen.
Hij was niet zo verliefd op je als op je zus; was hij soms ook niet zo verliefd op jou als jij op hem?
We hebben het er net nog even over gehad en hij geeft aan dat het er waarschijnlijk wel op uitdraait dat ze niet meer 1-op-1 met elkaar gaan afspreken, dat hij er gewoon nog even aan moet wennen. Hij vindt het oprecht rot dat ik me er verdrietig over voel.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:53
Not gonna happen. Hij komt jou nu eerst weer tegemoet om jou weer even gerust te stellen.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:51Je man heeft er geen enkele moeite mee om het risico te lopen jou af te stoten. >> Dit vind ik ook pijnlijk. Ik kreeg het gevoel dat hij de 1-op-1 afspraken met haar misschien belangrijker vindt dan mijn gevoel daarover.
We hebben het er net nog even over gehad en hij geeft aan dat het er waarschijnlijk wel op uitdraait dat ze niet meer 1-op-1 met elkaar gaan afspreken, dat hij er gewoon nog even aan moet wennen. Hij vindt het oprecht rot dat ik me er verdrietig over voel.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:54
TO, je krijgt hier nu veel reacties die aangeven dat je de relatie beter kunt verbreken en dat is vast niet wat je wilt horen.
Daarom schiet je in de verdedigingsstand en probeer je het minder erg te maken met allemaal argumenten waaruit zou moeten blijken dat jouw man 100% voor jou gaat.
Uit al jouw argumenten blijkt echter juist het tegendeel helaas. Ik zou dus zeker zijn mooie woorden niet allemaal voor zoete koek aannemen en aan de slag gaan met jouw afhankelijkheid en angst om alleen te zijn. Maar geloof me: van deze relatie ga je op de lange termijn echt niet gelukkig worden vrees ik. Wat je aandacht geeft groeit, dus je zult je altijd “het zusje van de vrouw op wie hij écht verliefd was” blijven voelen. Gun jezelf wat beters door aan je eigenwaarde te gaan werken.
Daarom schiet je in de verdedigingsstand en probeer je het minder erg te maken met allemaal argumenten waaruit zou moeten blijken dat jouw man 100% voor jou gaat.
Uit al jouw argumenten blijkt echter juist het tegendeel helaas. Ik zou dus zeker zijn mooie woorden niet allemaal voor zoete koek aannemen en aan de slag gaan met jouw afhankelijkheid en angst om alleen te zijn. Maar geloof me: van deze relatie ga je op de lange termijn echt niet gelukkig worden vrees ik. Wat je aandacht geeft groeit, dus je zult je altijd “het zusje van de vrouw op wie hij écht verliefd was” blijven voelen. Gun jezelf wat beters door aan je eigenwaarde te gaan werken.
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:56
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:58
zaterdag 21 oktober 2023 om 11:59
Nou, probleem opgelost dus.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:58Hij appt me net dat zijn ouders mij ook gelijk geven. Zo fijn dat ik me niet alleen voel hierin.
Sorry TO, maar je leeft in een illusie.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:00
Dit soort dingen steken me, terwijl ik eigenlijk vind dat iemands intenties belangrijker zijn dan hoe iemand (onbedoeld) overkomt. En ik geloof volledig dat zijn intentie niet is om haar alsnog voor zich te winnen. Hij geeft aan dat hij liever met mij is dan dat hij met haar zou zijn.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Natuurlijk geeft hij aan dat hij liever bij jou is dan bij haar…. Gedraag je niet langer naief want dat ben je niet. Je legt haarfijn uit wat er mis is in je relatie met man, en zus — dat ze niet wilde dat je het met hem besprak dus deed je dat niet -benoem je omdat je weet dat het niet klopt. Het staat haaks op wie je zelf bent, toch schik je.
Je voelt aan alles dat het niet klopt, en dat is ook wat het is. Het klopt niet. Net zo min dat het niet klopt dat deze twee mensen de belangrijkste mensen in je leven zouden zijn. Door het gebrek aan vertrouwen in jezelf zijn ze al van je verwijdert, ze zien jou niet als gelijkwaardig. Het gaat hun nergens over jou.
Verlatingsangst heeft niet met het verlies van een ander te maken, maar met het verlies van het vertrouwen in jezelf en daarmee de liefde voor jezelf. Richt al je aandacht op jezelf, zoek professionele hulp. En dan niet in de valkuil trappen om over je relatie te praten dat leidt af, de relatie met je man en zus zijn een symptoom. Een goede therapeut weet dat. Die zegt, ik vind het veel interessanter om het over jou te hebben, ik ben hier voor jou.
De verandering ligt bij jou. Niet bij hun, ze hebben je al laten zien dat ze egocentrisch zijn, geloof de daden niet de woorden.
Ook al zijn hun privé-afspraken maar af en toe, ik ben er vaak continu mee bezig. Ik zou zelf nooit 1-op-1 afspreken met de broer van mijn man, of de man van mijn zus (maar misschien is dat logisch omdat dat geen vriendschappen zijn).
Ik ben bekend met verlatingsangst, wat maakt dat ik me afvraag of ik dit soort dingen realistisch zie.
En zowel mijn man als mijn zus horen bij de belangrijkste personen in mijn leven, dus het laatste wat ik wil is dat ik een van hen (of hen allebei) van me afstoot door mijn gebrek aan vertrouwen.
Natuurlijk geeft hij aan dat hij liever bij jou is dan bij haar…. Gedraag je niet langer naief want dat ben je niet. Je legt haarfijn uit wat er mis is in je relatie met man, en zus — dat ze niet wilde dat je het met hem besprak dus deed je dat niet -benoem je omdat je weet dat het niet klopt. Het staat haaks op wie je zelf bent, toch schik je.
Je voelt aan alles dat het niet klopt, en dat is ook wat het is. Het klopt niet. Net zo min dat het niet klopt dat deze twee mensen de belangrijkste mensen in je leven zouden zijn. Door het gebrek aan vertrouwen in jezelf zijn ze al van je verwijdert, ze zien jou niet als gelijkwaardig. Het gaat hun nergens over jou.
Verlatingsangst heeft niet met het verlies van een ander te maken, maar met het verlies van het vertrouwen in jezelf en daarmee de liefde voor jezelf. Richt al je aandacht op jezelf, zoek professionele hulp. En dan niet in de valkuil trappen om over je relatie te praten dat leidt af, de relatie met je man en zus zijn een symptoom. Een goede therapeut weet dat. Die zegt, ik vind het veel interessanter om het over jou te hebben, ik ben hier voor jou.
De verandering ligt bij jou. Niet bij hun, ze hebben je al laten zien dat ze egocentrisch zijn, geloof de daden niet de woorden.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:01
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:01
Zo lief, al jullie reacties.Doreia* schreef: ↑20-10-2023 15:17Nog geen reacties gelezen.
Voor mij voelt het alsof hij via jou lekker dicht bij zijn eigenlijke vrouw kan zijn en als je zus ja zegt, hij je voor haar verlaat.
Ik zou je hele relatie opnieuw overwegen. Ik vind het niet kies. Ook niet van je zus. Ik zou haar vragen hem niet meer te voeden door een op een af te spreken. Maar eigenlijk zou ik de eer aan mezelf houden.
Ik geloof niet dat hij via mij lekker dicht bij zijn eigenlijke vrouw kan zijn. Ik heb een sterke intuïtie en voel sterk dat dat niet het geval is. Ik vind het alleen lastig dat hij de 1-op-1 afspraken met haar (en ook dat wat zij ervan zou vinden als hij daarmee stopt) misschien belangrijker vindt dan mijn gevoel daarover.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:01
Het feit dat hij zijn ouders daarvoor nodig heeft zegt genoeg.Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:58Hij appt me net dat zijn ouders mij ook gelijk geven. Zo fijn dat ik me niet alleen voel hierin.
Die twee gaan straks gewoon stiekem afspreken, als jij op je werk zit. Alleen zeggen ze het dan niet meer. En hij kan jou nu mooi voorhouden dat het stopt.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:02
Haha nee, dat geloof ik niet. Ik ken mijn man nu al lange tijd en een van zijn beste eigenschappen is zijn eerlijk- en oprechtheid. Hij is altijd erg voor open communicatie, alles bespreken.
zaterdag 21 oktober 2023 om 12:04
Laat-het-los schreef: ↑21-10-2023 11:56Inderdaad is er wat oud zeer tussen mij en mijn zus, er is in het verleden wel vaker rivaliteit geweest. Toch is ze nog altijd een van mijn beste vriendinnen. Ik kijk zeker tegen haar op, zoals ik tegen al mijn vriendinnen opkijk. En ik gun haar de wereld.
Gun jij jezelf ook de wereld?
En waarom tegen iemand opkijken?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
