Relaties
alle pijlers
Detectives en spyware kunnen veel schade voorkomen
zaterdag 29 september 2007 om 12:10
Ik zag op een ander item nogal boze reacties omdat iemand overwoog een detective te raadplegen i.v.m schending van de privacy.Emotioneel gezien is dat begrijpelijk maar dingen moeten soms ook verstandelijk benaderd worden en stel jezelf eens de vraag : het zou niet ok zijn iemands gangen na te gaan maar wel ok dat iemand je beliegt en bedriegd?
Hier wat argumenten van centra voor geestelijke gezondheidszorg om wel iemands gangen na te gaan
-emtioneel gezien is het heel ongezond met vragen rond te blijven lopen die dan jouw dagdagelijkse functioneren kunnen verstoren
-het argument als je iemand niet vertrouwd is er geen basis voor een relatie en kan je deze beter verbreken is heel oppervlakkig want:
iemand kan zo introvert zijn dat hij/zij onterecht signalen opwekt die op ontrouw wijzen
En alleen met het nagaan van gangen achterhaal je de realiteit
-Naast emotioneel leed kan men door het achterhalen van de waarheid zichzelf ook heel wat ander leed besparen want
: iemand die ontrouw is kan ook je gezondheid in gevaar brengen , denk maar aan h.i.v en andere soa``s.
:iemand die oneerlijk in het gezin is kan jouw financiele toekomst breken : het langzaam oversluizen van gezamelijke gelden e.d
Zeker in langdurige huwelijken waar soms ook nog beroepsmatig en financieel zware zaken bijkomen kijken (mensen die een gezamelijk bedrijf hebben enzo) en waar ook de financiele toekomst van eventuele kinderen op het spel staan ...
Ook een tendens is het voorhuwelijksonderzoek en volgens mij mis mee want tenslotte gaat het hier over een langetermijns engagement en dan moet je toch weten met wie je te maken hebt?
Hier wat argumenten van centra voor geestelijke gezondheidszorg om wel iemands gangen na te gaan
-emtioneel gezien is het heel ongezond met vragen rond te blijven lopen die dan jouw dagdagelijkse functioneren kunnen verstoren
-het argument als je iemand niet vertrouwd is er geen basis voor een relatie en kan je deze beter verbreken is heel oppervlakkig want:
iemand kan zo introvert zijn dat hij/zij onterecht signalen opwekt die op ontrouw wijzen
En alleen met het nagaan van gangen achterhaal je de realiteit
-Naast emotioneel leed kan men door het achterhalen van de waarheid zichzelf ook heel wat ander leed besparen want
: iemand die ontrouw is kan ook je gezondheid in gevaar brengen , denk maar aan h.i.v en andere soa``s.
:iemand die oneerlijk in het gezin is kan jouw financiele toekomst breken : het langzaam oversluizen van gezamelijke gelden e.d
Zeker in langdurige huwelijken waar soms ook nog beroepsmatig en financieel zware zaken bijkomen kijken (mensen die een gezamelijk bedrijf hebben enzo) en waar ook de financiele toekomst van eventuele kinderen op het spel staan ...
Ook een tendens is het voorhuwelijksonderzoek en volgens mij mis mee want tenslotte gaat het hier over een langetermijns engagement en dan moet je toch weten met wie je te maken hebt?
zaterdag 29 september 2007 om 12:26
Muriel, waar ben jij allemaal mee bezig? Vraag me oprecht af wat er in jouw hoofd rondgaat. In je andere topics geeft je al aan eerder op wraakgericht te zijn dan oplossingsgericht te werk willen gaan. En nu open je een hier een topic over.
Wanneer je zo te werk gaat in een relatie, dan is het de vraag of deze relatie het wel is voor je. Wanneer je een dergelijke wantrouw richting je partner hebt, dan zal een prive detective of installatie van spyware nog steeds geen uitkomst bieden.
Dat vooronderzoeken nodig zijn bij het aangaan van een huwelijk op grond van, dat je moet weten met wie je te maken hebt??? Lijkt me dat je dat al gedurende de tijd daarvoor al aan de weet gekomen moet zijn.
Verstandiger zou zijn, wanneer je een dergelijke vorm van wantrouwen hebt, eerst eens bij jezelf te gaan kijken waarom jij zo ziekelijk wantrouwend bent. Ik denk, dat je dan veel dichter bij een oplossing komt dan dergelijke vreemde manieren om achter iemands werkelijke identiteit te komen.
Wanneer je zo te werk gaat in een relatie, dan is het de vraag of deze relatie het wel is voor je. Wanneer je een dergelijke wantrouw richting je partner hebt, dan zal een prive detective of installatie van spyware nog steeds geen uitkomst bieden.
Dat vooronderzoeken nodig zijn bij het aangaan van een huwelijk op grond van, dat je moet weten met wie je te maken hebt??? Lijkt me dat je dat al gedurende de tijd daarvoor al aan de weet gekomen moet zijn.
Verstandiger zou zijn, wanneer je een dergelijke vorm van wantrouwen hebt, eerst eens bij jezelf te gaan kijken waarom jij zo ziekelijk wantrouwend bent. Ik denk, dat je dan veel dichter bij een oplossing komt dan dergelijke vreemde manieren om achter iemands werkelijke identiteit te komen.
zaterdag 29 september 2007 om 12:32
Muriel,
Je (zo goed als identieke) topics schieten werkelijk als paddestoelen uit de grond zeg.
Als je aangeeft dat het ongezond is om met vragen rond te blijven lopen die je dagelijkse gang van zaken belemmeren dan denk ik niet dat een detective daar de oplossing voor is eerlijk gezegd. Het stellen van de vraag lijkt me voordehandliggender. Als het antwoord je niet bevalt of je vertrouwt het niet, dan kun je het onderwerp mogelijk nog een keer aankaarten. Maar als er uiteindelijk geen bevredigend antwoord op komt lijkt het me dat je kunt kiezen om dat te accepteren, of kunt kiezen om dat niet te accepteren.
Niet accepteren zou je kunnen uitleggen als dat er 'geen basis' is voor de relatie. Geen basis hoeft niet te betekenen dat er geen oprechte liefde is. Het kan ook betekenen dat je ondanks de grote liefde niet voldoende met elkaar op één lijn zit om samen gelukkig te kunnen zijn of worden.
Onderdeel van liefhebben is dat het goed voelt, dat er vertrouwen is. Als dat er niet is, dan zal een voorhuwelijksonderzoek dat ook niet komen brengen.
Als je in het verleden dusdanig beschadigd bent dat je niet durft te vertrouwen op je eigen oordeel dan zou ik mijn geld eerder uitgeven aan een psycholoog om je eigen 'ik' te helen dan aan een detective (en ik weet waar ik over praat, ik ben namelijk beschadigd en ik ga naar een psycholoog, dus het is niet neerbuigend bedoeld). Als je niet beschadigd bent en toch niet voldoende vertrouwen hebt dan zou ik als ik jou was bij mezelf te raden gaan of je eigenlijk al wel toe bent aan een relatie.
Je (zo goed als identieke) topics schieten werkelijk als paddestoelen uit de grond zeg.
Als je aangeeft dat het ongezond is om met vragen rond te blijven lopen die je dagelijkse gang van zaken belemmeren dan denk ik niet dat een detective daar de oplossing voor is eerlijk gezegd. Het stellen van de vraag lijkt me voordehandliggender. Als het antwoord je niet bevalt of je vertrouwt het niet, dan kun je het onderwerp mogelijk nog een keer aankaarten. Maar als er uiteindelijk geen bevredigend antwoord op komt lijkt het me dat je kunt kiezen om dat te accepteren, of kunt kiezen om dat niet te accepteren.
Niet accepteren zou je kunnen uitleggen als dat er 'geen basis' is voor de relatie. Geen basis hoeft niet te betekenen dat er geen oprechte liefde is. Het kan ook betekenen dat je ondanks de grote liefde niet voldoende met elkaar op één lijn zit om samen gelukkig te kunnen zijn of worden.
Onderdeel van liefhebben is dat het goed voelt, dat er vertrouwen is. Als dat er niet is, dan zal een voorhuwelijksonderzoek dat ook niet komen brengen.
Als je in het verleden dusdanig beschadigd bent dat je niet durft te vertrouwen op je eigen oordeel dan zou ik mijn geld eerder uitgeven aan een psycholoog om je eigen 'ik' te helen dan aan een detective (en ik weet waar ik over praat, ik ben namelijk beschadigd en ik ga naar een psycholoog, dus het is niet neerbuigend bedoeld). Als je niet beschadigd bent en toch niet voldoende vertrouwen hebt dan zou ik als ik jou was bij mezelf te raden gaan of je eigenlijk al wel toe bent aan een relatie.
zaterdag 29 september 2007 om 12:52
Jee Muriel, vogens mij zie jij een relatie niet als een liefdevol samenzijn van twee mensen, maar als een westerse vechtsport... Verder gaat het wel goed met je?
Weet je, ik denk dat jij maar eens een tijdje op eigen benen moet staan... zónder relatie. En eens hard aan jezelf moet werken. Want je komt niet echt euh, normaal over. (Ik pobeer me netjes uit te drukken)
Weet je, ik denk dat jij maar eens een tijdje op eigen benen moet staan... zónder relatie. En eens hard aan jezelf moet werken. Want je komt niet echt euh, normaal over. (Ik pobeer me netjes uit te drukken)
zaterdag 29 september 2007 om 13:48
Beste Muriel,
Ik heb nu drie topics van je gelezen en ik kan je slechts één advies geven: Zoek hulp!
Dan bedoel ik niet hier op het forum maar professionele hulp. Misschien heb je het zelf niet in de gaten maar er gaat iets heel erg mis in jouw gedachtengang. Je bent nu nog jong, zoek hulp, ga aan jezelf werken en dan komt er vast wel eens een leuke man waar je heel gewoon gelukkig mee kunt zijn.
Sterkte!
Groetjes Search
Ik heb nu drie topics van je gelezen en ik kan je slechts één advies geven: Zoek hulp!
Dan bedoel ik niet hier op het forum maar professionele hulp. Misschien heb je het zelf niet in de gaten maar er gaat iets heel erg mis in jouw gedachtengang. Je bent nu nog jong, zoek hulp, ga aan jezelf werken en dan komt er vast wel eens een leuke man waar je heel gewoon gelukkig mee kunt zijn.
Sterkte!
Groetjes Search
zaterdag 29 september 2007 om 14:13
Ja als ik een paranoide persoonlijkheidsstoornis had dan zou het me wel bevrediging geven om een detective te huren en iemands gangen op allerlei manieren na te gaan. Maar die heb ik zover ik weet niet.
Als je het idee hebt dat iemand ontrouw is dan dump je hem gewoon, en als je het idee hebt dat je altijd het idee hebt dat je partners ontrouw zijn dan ga je in therapie.
Als je het idee hebt dat iemand ontrouw is dan dump je hem gewoon, en als je het idee hebt dat je altijd het idee hebt dat je partners ontrouw zijn dan ga je in therapie.
