Relaties
alle pijlers
Dilemma: goede vrienden zijn uit elkaar gegaan....kan ik met beiden bevriend blijven??
maandag 7 mei 2007 om 00:00
Hoi allemaal!
Zoals de topictitel als zegt, zijn twee maanden geleden twee hele goede vrienden van mij uit elkaar gegaan. Ik ken mijn vriendin al een jaar of zes, ze woonde toen naast mij. Kort nadat we buren werden, kreeg zij een relatie. We bleven veel met elkaar optrekken en al snel werd haar vriend ook een goede vriend van mij.
Toen ze uit elkaar gingen, heb ik mijn vriendin zoveel mogelijk gesteund en getroost. Van haar ex hoorde ik niet zoveel meer en dat vond ik jammer, tenslotte waren we al tijden bevriend. Na een week of twee belde hij me ineens op, hij wilde wel even koffie komen drinken en bij kletsen. Toen hij langs kwam bleek echter dat hij geen slaapplaats had voor de nacht. In zijn oude huis kon hij niet terecht, ook niet bij de collega waar hij al die tijd had gelogeerd. Tot mijn grote verbazing had mijn vriendin, zijn ex, aan hem voorgesteld dat hij dan maar moest vragen of hij bij mij kon slapen. Een beetje vreemd vond ik dat wel, maar ja...aangezien het enige alternatief dan was om in zijn auto te slapen, heb ik hem twee nachten laten logeren op de logeerbank. We hebben inderdaad flink bijgekletst, ik hoorde nu ook zijn kant van het verhaal.
Daarna leek het me ook heel raar om dan ineens weer helemaal geen contact met hem te hebben. Mijn vriendin zei dat ze er geen moeite mee had als ik hem af en toe sprak en hij vond het fijn om af en toe zijn verhaal kwijt te kunnen. Hij heeft namelijk verder weinig vrienden. Dus de afgelopen maanden sturen we af en toe een sms, bellen we soms en is hij 2 keer komen eten. Ook heb ik hem geholpen met zijn nieuwe huisje en zijn we bij ikea inkopen gaan doen.
Tot zover natuurlijk geen probleem, maar waar ik steeds meer tegenaan loop is het feit dat ik nog steeds (en voor mijn gevoel steeds meer) tussen mijn vriendin en vriend in kom te staan. Hoewel ze allebei om het hardst roepen dat de ander hen niks meer kan schelen, dat ze niet meer geïnteresseerd zijn in elkaar en niets meer van elkaar willen weten, informeren ze wel iedere keer tussen neus en lippen door naar elkaar. Ook worden er over en weer (lelijke) dingen over elkaar gezegd. Als ik bij haar ben en er zijn nog meer vrienden, dan wordt haar ex volop afgekraakt...waar ik me niet lekker bij voel, omdat ik goed met hem om ga en ook zijn kant van het verhaal ken. Als ik bij hem op bezoek ben, hoor ik weer allemaal dingen over haar, die ik niet wil weten. Ik heb ook tegen allebei gezegd dat ik niets over de ander wil horen, maar het gebeurt iedere keer weer. Ik vind het lastig om altijd weer neutraal te blijven.
Nu heeft hij inmiddels een nieuwe vriendin, zij is nogal jaloers en vindt het maar niks dat hij met mij omgaat. Mijn vriendin is ook druk bezig met daten. Nu vertelde zij me dat ze dit weekend huilend tegen een vriend had gezegd dat ze toch erg veel moeite had met het contact tussen haar ex en mij: "mijn ex gaat gvd met mijn beste vriendin naar de ikea!" En ja, ergens moest ik haar wel gelijk geven...ik zou het ook niet leuk vinden als mijn beste vriendin met mijn ex om zou blijven gaan. Maar aan de andere kant, vind ik het rot als ik de vriendschap met hem op moet geven om deze reden.
Uiteraard heb ik het hier ook met andere vriendinnen over gehad. De één vindt dat ik gewoon bevriend met hem moet kunnen blijven, de ander vindt dat ik...hoe vervelend dat ook is...moet kiezen voor mijn vriendin omdat ik haar al langer ken.
Wat vinden jullie? Moet ik een keuze maken tussen hen? En als ik voor mijn vriendin kies (want die keuze zou ik dan wel maken), hoe vertel ik dat dan aan hem?
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal! Ik kijk uit naar jullie reacties!
Zoals de topictitel als zegt, zijn twee maanden geleden twee hele goede vrienden van mij uit elkaar gegaan. Ik ken mijn vriendin al een jaar of zes, ze woonde toen naast mij. Kort nadat we buren werden, kreeg zij een relatie. We bleven veel met elkaar optrekken en al snel werd haar vriend ook een goede vriend van mij.
Toen ze uit elkaar gingen, heb ik mijn vriendin zoveel mogelijk gesteund en getroost. Van haar ex hoorde ik niet zoveel meer en dat vond ik jammer, tenslotte waren we al tijden bevriend. Na een week of twee belde hij me ineens op, hij wilde wel even koffie komen drinken en bij kletsen. Toen hij langs kwam bleek echter dat hij geen slaapplaats had voor de nacht. In zijn oude huis kon hij niet terecht, ook niet bij de collega waar hij al die tijd had gelogeerd. Tot mijn grote verbazing had mijn vriendin, zijn ex, aan hem voorgesteld dat hij dan maar moest vragen of hij bij mij kon slapen. Een beetje vreemd vond ik dat wel, maar ja...aangezien het enige alternatief dan was om in zijn auto te slapen, heb ik hem twee nachten laten logeren op de logeerbank. We hebben inderdaad flink bijgekletst, ik hoorde nu ook zijn kant van het verhaal.
Daarna leek het me ook heel raar om dan ineens weer helemaal geen contact met hem te hebben. Mijn vriendin zei dat ze er geen moeite mee had als ik hem af en toe sprak en hij vond het fijn om af en toe zijn verhaal kwijt te kunnen. Hij heeft namelijk verder weinig vrienden. Dus de afgelopen maanden sturen we af en toe een sms, bellen we soms en is hij 2 keer komen eten. Ook heb ik hem geholpen met zijn nieuwe huisje en zijn we bij ikea inkopen gaan doen.
Tot zover natuurlijk geen probleem, maar waar ik steeds meer tegenaan loop is het feit dat ik nog steeds (en voor mijn gevoel steeds meer) tussen mijn vriendin en vriend in kom te staan. Hoewel ze allebei om het hardst roepen dat de ander hen niks meer kan schelen, dat ze niet meer geïnteresseerd zijn in elkaar en niets meer van elkaar willen weten, informeren ze wel iedere keer tussen neus en lippen door naar elkaar. Ook worden er over en weer (lelijke) dingen over elkaar gezegd. Als ik bij haar ben en er zijn nog meer vrienden, dan wordt haar ex volop afgekraakt...waar ik me niet lekker bij voel, omdat ik goed met hem om ga en ook zijn kant van het verhaal ken. Als ik bij hem op bezoek ben, hoor ik weer allemaal dingen over haar, die ik niet wil weten. Ik heb ook tegen allebei gezegd dat ik niets over de ander wil horen, maar het gebeurt iedere keer weer. Ik vind het lastig om altijd weer neutraal te blijven.
Nu heeft hij inmiddels een nieuwe vriendin, zij is nogal jaloers en vindt het maar niks dat hij met mij omgaat. Mijn vriendin is ook druk bezig met daten. Nu vertelde zij me dat ze dit weekend huilend tegen een vriend had gezegd dat ze toch erg veel moeite had met het contact tussen haar ex en mij: "mijn ex gaat gvd met mijn beste vriendin naar de ikea!" En ja, ergens moest ik haar wel gelijk geven...ik zou het ook niet leuk vinden als mijn beste vriendin met mijn ex om zou blijven gaan. Maar aan de andere kant, vind ik het rot als ik de vriendschap met hem op moet geven om deze reden.
Uiteraard heb ik het hier ook met andere vriendinnen over gehad. De één vindt dat ik gewoon bevriend met hem moet kunnen blijven, de ander vindt dat ik...hoe vervelend dat ook is...moet kiezen voor mijn vriendin omdat ik haar al langer ken.
Wat vinden jullie? Moet ik een keuze maken tussen hen? En als ik voor mijn vriendin kies (want die keuze zou ik dan wel maken), hoe vertel ik dat dan aan hem?
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal! Ik kijk uit naar jullie reacties!
maandag 7 mei 2007 om 00:21
Ik zou de nadruk niet leggen om kiezen. Want dat kun je denk ik niet. Ga op je gevoel af. Is het soms een morele verplichting om iets te doen met één van beiden? Of doe je het omdat je het graag doet?
Ik zou negatieve verhalen ook meteen afkappen. Steeds zeggen dat je daar niet in mee wilt. Ze mogen best vertellen wat ze gekwetst heeft maar als het zwart maken is, hoef jij daar niet naar te luisteren.
Ik heb zelf altijd de regel gehanteerd: wie me dwingt te kiezen valt af. Ik wil nl niet gedwongen worden. Ik wil met mensen bevriend zijn omdat ik om ze geef. En als dat om de één of andere reden niet (meer) zo is, laat ik die vriendschap voor wat hij is.
Misschien heeft het dus wat tijd nodig. En een jaloerse nieuwe vriendin is lastig. Ik blijf dan het liefst op een afstand, de vriend in kwestie kan zelf beslissen of hij de vriendschap belangrijk genoeg vind om door te zetten.
Ik zou negatieve verhalen ook meteen afkappen. Steeds zeggen dat je daar niet in mee wilt. Ze mogen best vertellen wat ze gekwetst heeft maar als het zwart maken is, hoef jij daar niet naar te luisteren.
Ik heb zelf altijd de regel gehanteerd: wie me dwingt te kiezen valt af. Ik wil nl niet gedwongen worden. Ik wil met mensen bevriend zijn omdat ik om ze geef. En als dat om de één of andere reden niet (meer) zo is, laat ik die vriendschap voor wat hij is.
Misschien heeft het dus wat tijd nodig. En een jaloerse nieuwe vriendin is lastig. Ik blijf dan het liefst op een afstand, de vriend in kwestie kan zelf beslissen of hij de vriendschap belangrijk genoeg vind om door te zetten.
maandag 7 mei 2007 om 00:31
Als jij nu kiest en zij gaan over een half jaar of zo weer goed met elkaar om, ben jij één van de twee kwijt.
Ik zou niet kiezen en tegen allebei zeggen dat ze je veel waard zijn. Zij mogen ook best rekening met jou houden, het is hun relatie die over is, niet die van jou en hem of haar.
Heb ik meermalen gedaan en tot nu toe heeft het altijd gewerkt...
Ik zou niet kiezen en tegen allebei zeggen dat ze je veel waard zijn. Zij mogen ook best rekening met jou houden, het is hun relatie die over is, niet die van jou en hem of haar.
Heb ik meermalen gedaan en tot nu toe heeft het altijd gewerkt...
dinsdag 8 mei 2007 om 20:54
Hoi,
Ben zelf gescheiden en ik heb gemerkt dat het ontzettend moeilijk is als je behalve je partner ook nog andere mensen om je een waar je veel om geeft kwijtraakt.
Hartstikke goed dat je probeert met allebei om te blijven gaan! En jammer dat het toch problemen geeft. Maar dat kan haast niet anders, denk ik. In zo'n overgangsfase. Iedereen moet z'n plek weer vinden.
Als voor ze uit elkaar gingen je vooral met je vriendin omging, dan is het misschien verstandig om dat nu ook zo te houden. En het contact met haar ex wat oppervlakkiger te houden. Heb je met allebei een band dan ligt het weer anders. Dan zullen ze eraan moeten wennen dat jij met hen allebei omgaat.
Het lijkt me wel redelijk om te vragen dat er geen negatieve verhalen over de ander worden afgestoken als jij er bent. Ik kom nog bij mijn ex-schoonfamilie, maar daar praat ik zo min mogelijk over mijn ex. Gelukkig heb ik ook een eigen leven, dus er zijn genoeg andere dingen om te bespreken.
Ik hoop dat het je lukt om het zo op te lossen als jij het zelf het prettigst vindt.
Ben zelf gescheiden en ik heb gemerkt dat het ontzettend moeilijk is als je behalve je partner ook nog andere mensen om je een waar je veel om geeft kwijtraakt.
Hartstikke goed dat je probeert met allebei om te blijven gaan! En jammer dat het toch problemen geeft. Maar dat kan haast niet anders, denk ik. In zo'n overgangsfase. Iedereen moet z'n plek weer vinden.
Als voor ze uit elkaar gingen je vooral met je vriendin omging, dan is het misschien verstandig om dat nu ook zo te houden. En het contact met haar ex wat oppervlakkiger te houden. Heb je met allebei een band dan ligt het weer anders. Dan zullen ze eraan moeten wennen dat jij met hen allebei omgaat.
Het lijkt me wel redelijk om te vragen dat er geen negatieve verhalen over de ander worden afgestoken als jij er bent. Ik kom nog bij mijn ex-schoonfamilie, maar daar praat ik zo min mogelijk over mijn ex. Gelukkig heb ik ook een eigen leven, dus er zijn genoeg andere dingen om te bespreken.
Ik hoop dat het je lukt om het zo op te lossen als jij het zelf het prettigst vindt.
