Relaties
alle pijlers
Dingen zeggen die je niet meent in een ruzie
maandag 21 januari 2008 om 14:44
Is dat normaal??
Ik heb daar helemaal geen last van eigenlijk. Als ik ruzie heb met mijn man bijvoorbeeld dan houd ik het bij het onderwerp en ga niet allerlei dingen naar zijn hoofd gooien die nergens op slaan..
Hij had dat pas wel toen we een fikse ruzie hadden. Ik was gestoord, hij had spijt dat ie met me getrouwd was, ik moest opdonderen, m'n bek houden.
En dit kwetst je natuurlijk enorm. De volgende dag zat ie hulpeloos op het randje van ons bed en hij had zo'n enorme spijt en hij meende het allemaal niet, hij is juist dolgelukkig met me...
Maar waarom zeg je zoiets dan????
Ik heb het verder laten rusten, maar als ik erover nadenk vind ik het ronduit belachelijk dat je zomaar dingen roept naar je geliefde (en we zijn nog maar net getrouwd) die je (waarschijnlijk) niet meent..
Of zit er dan toch een kern van waarheid in?
Ik heb daar helemaal geen last van eigenlijk. Als ik ruzie heb met mijn man bijvoorbeeld dan houd ik het bij het onderwerp en ga niet allerlei dingen naar zijn hoofd gooien die nergens op slaan..
Hij had dat pas wel toen we een fikse ruzie hadden. Ik was gestoord, hij had spijt dat ie met me getrouwd was, ik moest opdonderen, m'n bek houden.
En dit kwetst je natuurlijk enorm. De volgende dag zat ie hulpeloos op het randje van ons bed en hij had zo'n enorme spijt en hij meende het allemaal niet, hij is juist dolgelukkig met me...
Maar waarom zeg je zoiets dan????
Ik heb het verder laten rusten, maar als ik erover nadenk vind ik het ronduit belachelijk dat je zomaar dingen roept naar je geliefde (en we zijn nog maar net getrouwd) die je (waarschijnlijk) niet meent..
Of zit er dan toch een kern van waarheid in?
maandag 21 januari 2008 om 14:50
hoi Lieke,
Ik heb daar ook geen last van, wel gebeurt het dat ik ontzettend eerlijk ben in een ruzie...
je hebt best kans dat je man een onzekerheid ergens... Misschien moet je er toch maar nog eens over praten. niet uit boosheid maar om je eigen onzekerheid naar aanleiding van zijn uitspraken uit te spreken.
iedereen heeft wel eens een moment van verstandsverbijstering moet je maar denken..
Liefs
Ik heb daar ook geen last van, wel gebeurt het dat ik ontzettend eerlijk ben in een ruzie...
je hebt best kans dat je man een onzekerheid ergens... Misschien moet je er toch maar nog eens over praten. niet uit boosheid maar om je eigen onzekerheid naar aanleiding van zijn uitspraken uit te spreken.
iedereen heeft wel eens een moment van verstandsverbijstering moet je maar denken..
Liefs
maandag 21 januari 2008 om 14:50
Hij was gewoon flink boos op je, dan kan het wel eens uit de hand lopen. Inderdaad, waarom zeg je dan zoiets? Ja, dat is een hele goede vraag. Het is echter zo dat dit zowel bij mannen als vrouwen ooit gebeurt. Nou is het wel zo dat wat hij zei ook niet helemaal goed te praten is.
Als ik jou was zou ik iets zeggen in de richting van: natuurlijk vergeef ik je, maar let de volgende keer een beetje op met je woorden...
Als je hem ook echt vergeefd natuurlijk,
Veel succes.
Als ik jou was zou ik iets zeggen in de richting van: natuurlijk vergeef ik je, maar let de volgende keer een beetje op met je woorden...
Als je hem ook echt vergeefd natuurlijk,
Veel succes.
maandag 21 januari 2008 om 14:53
Doe ik altijd!!! En het mooiste is dat ik dat op dat moment ook nog weet, maar dan ben zooooo boos.
Gelukkig doet mijn man het ook, dus weten we wat we aan elkaar hebben.
Ik denk dat je op dat moment inderdaad iemand zo hard mogelijk wilt kwetsen.
Hoe vaak hoor je niet bij ruzies ook allerlei dingen als "kl...zak" enzo...dat doen wij gelukkig niet. Meestal blijft het bij oude koeien uit de sloot halen of de hele familie erbij sleuren.
Vergeef hem...kan gebeuren.
Gelukkig doet mijn man het ook, dus weten we wat we aan elkaar hebben.
Ik denk dat je op dat moment inderdaad iemand zo hard mogelijk wilt kwetsen.
Hoe vaak hoor je niet bij ruzies ook allerlei dingen als "kl...zak" enzo...dat doen wij gelukkig niet. Meestal blijft het bij oude koeien uit de sloot halen of de hele familie erbij sleuren.
Vergeef hem...kan gebeuren.
maandag 21 januari 2008 om 15:01
Nou, ik vind dat de vorige posters wel erg makkelijk over dit fenomeen heenstappen, hoor. Ik vind het ook niet kunnen, dingen roepen die je niet meent, bijvoorbeeld " omdat je de ander keihard wilt kwetsen". Huh??? Ik mag toch hopen dat mijn man mij in een ruzie niet keihard wil kwetsen, net zo min als ik hém wil kwetsen. Dus roep ik tijdens een ruzie nooit dingen die ik niet meen en haal ook geen ouwe koeien uit de sloot, en verwacht ook van hem dat hij geen dingen roept die hij later moet rechtzetten.
.
maandag 21 januari 2008 om 15:01
Ik heb het hem vergeven dat wel. En het is gelijk uitgepraat in 1 dag en daarna heb ik het er ook niet meer over gehad.
En ik heb ook gezegd dat ik zoiets nooit meer wil horen.. Hij verandert dan zo enorm dat ik echt zoiets heb van: Hoe kun je dat in hemelsnaam... Hij had er goed spijt van dat wel. Want normaal ben ik de goedmaker in een ruzie, maar nu heb ik hem lekker even aan laten kloten. En pas na een uur smeken (dit hielt niet op, ik lag nog lekker in bed) of ik hem alsjeblieft wilde vergeven en vasthouden vergaf ik hem..
Dit geeft wel aan dat hij er echt spijt van had...
Maar dan ga je toch weer na lopen denken, waarom hij in godsnaam zoiets zegt. En eigenlijk wil ik hem dat nogmaals vragen. Ook al weet ik wat zijn antwoord zou zijn (dat hij er niets van meende en dat hij kwaad was)...
Maar ik snap dat gewoon niet zo... Omdat ik zelf niet zo hatelijk praat in een ruzie... Het lijkt mij dat je het op dat moment wel meent en echt liever niet getrouwd was..
En ik heb ook gezegd dat ik zoiets nooit meer wil horen.. Hij verandert dan zo enorm dat ik echt zoiets heb van: Hoe kun je dat in hemelsnaam... Hij had er goed spijt van dat wel. Want normaal ben ik de goedmaker in een ruzie, maar nu heb ik hem lekker even aan laten kloten. En pas na een uur smeken (dit hielt niet op, ik lag nog lekker in bed) of ik hem alsjeblieft wilde vergeven en vasthouden vergaf ik hem..
Dit geeft wel aan dat hij er echt spijt van had...
Maar dan ga je toch weer na lopen denken, waarom hij in godsnaam zoiets zegt. En eigenlijk wil ik hem dat nogmaals vragen. Ook al weet ik wat zijn antwoord zou zijn (dat hij er niets van meende en dat hij kwaad was)...
Maar ik snap dat gewoon niet zo... Omdat ik zelf niet zo hatelijk praat in een ruzie... Het lijkt mij dat je het op dat moment wel meent en echt liever niet getrouwd was..
maandag 21 januari 2008 om 15:09
Eens met Mariannas. Ongelooflijk dat zoveel mensen het blijkbaar toch vrij normaal vinden als dit gebeurt, "omdat je de ander wil kwetsen/ontzettend veel pijn wil doen". Nou, ik zou behoorlijk staan te kijken als mijn partner het zover laat komen (of ikzelf). Wij hebben dan wel nooit ruzie, dus het zal hoogstwaarschijnlijk gelukkig nooit zover komen. Om eerlijk te zijn ben ik ook érg blij dat ik geen relatie heb waarbij de één op de ander scheldt, de ander opzettelijk kwetst, oude koeien uit de sloot haalt of de hele familie erbij sleurt. Getver, wat lijkt me dat vermoeiend, energievretend en totaal overbodig...
maandag 21 januari 2008 om 15:11
Wij doen het ook, over en weer, al moet ik zeggen dat hetgeen hij dan kan roepen vaak veel denigrerender is dan wat ik naar hem toe roep. Op dat moment laat het hem ook koud.
Helaas dat we dit doen, probeer er ook op te letten. Achteraf kunnen we het er wel over hebben.
Ik denk dat je tijdens ruzies niet zozeer op kwetsen uit bent, eerder op de andere de mond snoeren. Althans zo beleef ik het en dat jij degene wilt zijn die het laatste woord heeft.
Helaas dat we dit doen, probeer er ook op te letten. Achteraf kunnen we het er wel over hebben.
Ik denk dat je tijdens ruzies niet zozeer op kwetsen uit bent, eerder op de andere de mond snoeren. Althans zo beleef ik het en dat jij degene wilt zijn die het laatste woord heeft.
maandag 21 januari 2008 om 15:21
hmm ik woon in Spanje en dit is dé manier van ruziemaken. Ook op tv bijvoorbeeld, in de politiek, etc. Ik snap er zelf ook vrij weinig van, want ik doe 't niet. Ik zou 't alleen doen als ik 't zou menen (en dus nog steeds zou menen als de gemoederen bedaard zijn). Mijn vriendje doet 't ook wel. Verschrikkelijk. Als ik dan vroeg 'maar waarom zei je dat dan, als je het niet meende?' vond hij 'nou omdat ik boos was natuurlijk' een heel logisch antwoord.
maandag 21 januari 2008 om 15:26
maandag 21 januari 2008 om 15:29
Als je man duidelijk zulke spijt heeft van zijn woorden, zal hij ze hoogstwaarschijnlijk alleen maar uit gekwetstheid geroepen hebben.
Daarmee praat ik het niet goed, ik wil alleen maar aangeven dat er niet noodzakelijk een 'kern van waarheid' in hoeft te zitten. Sommige mensen reageren erg primair en heftig, en hebben daar later ontzettende spijt over. Ze doen het uit onmacht, het is een manier om aan te geven hoe ontzettend gekwetst ze zijn, als ze er niet in slagen om dat met argumenten en redelijke woorden aan te geven.
Daarmee praat ik het niet goed, ik wil alleen maar aangeven dat er niet noodzakelijk een 'kern van waarheid' in hoeft te zitten. Sommige mensen reageren erg primair en heftig, en hebben daar later ontzettende spijt over. Ze doen het uit onmacht, het is een manier om aan te geven hoe ontzettend gekwetst ze zijn, als ze er niet in slagen om dat met argumenten en redelijke woorden aan te geven.
maandag 21 januari 2008 om 15:30
Ik denk dat het ook te maken heeft met een gevoel van machteloosheid bij degene die onzin uitkraamt. Door zo hard mogelijk te kwetsen heb je dan toch de overhand en voel je je even boven de ander staan. Die ander lul je immers totaal de grond in, al heeft die ander betere argumenten, gelijk, ongelijk of wat het geval ook mag zijn. Constructief is 't niet, want uiteraard voel je je daarna hardstikke schuldig en nog machtelozer dan voor je woedeuitbarsting.
maandag 21 januari 2008 om 15:31
quote:Mariannanas schreef op 21 januari 2008 @ 15:01:
Nou, ik vind dat de vorige posters wel erg makkelijk over dit fenomeen heenstappen, hoor. Ik vind het ook niet kunnen, dingen roepen die je niet meent, bijvoorbeeld " omdat je de ander keihard wilt kwetsen". Huh??? Ik mag toch hopen dat mijn man mij in een ruzie niet keihard wil kwetsen, net zo min als ik hém wil kwetsen. Dus roep ik tijdens een ruzie nooit dingen die ik niet meen en haal ook geen ouwe koeien uit de sloot, en verwacht ook van hem dat hij geen dingen roept die hij later moet rechtzetten.Ach, laat ik me weer eens bij je aansluiten M'rie.
Nou, ik vind dat de vorige posters wel erg makkelijk over dit fenomeen heenstappen, hoor. Ik vind het ook niet kunnen, dingen roepen die je niet meent, bijvoorbeeld " omdat je de ander keihard wilt kwetsen". Huh??? Ik mag toch hopen dat mijn man mij in een ruzie niet keihard wil kwetsen, net zo min als ik hém wil kwetsen. Dus roep ik tijdens een ruzie nooit dingen die ik niet meen en haal ook geen ouwe koeien uit de sloot, en verwacht ook van hem dat hij geen dingen roept die hij later moet rechtzetten.Ach, laat ik me weer eens bij je aansluiten M'rie.
maandag 21 januari 2008 om 15:34
Winniedepoeh: dingen zeggen die je niet meent omdat je de ander de mond wilt snoeren, snap ik ook niet. Als ik woorden heb met mijn man, dan is het doel nog altijd: eruit komen en een oplossing/compromis vinden. Dan is het wel handig als ik naar hem luister en omgekeerd, en dan ga ik hem ook niet de mond snoeren door dingen te roepen die ik niet meen en waarvoor ik dan later mijn excuses moet aanbieden.
Zoals Celeone al zegt: energievretend en vooral enorm overbodig (en wellicht op de langere termijn ook heel erg schadelijk, want ik zou nooit bevriend of getrouwd willen zijn met iemand die alles dat voor zijn mond komt, ook gelijk maar roept. Eén keer, en dan misschien nog een keer, zou ik me eroverheen zetten, maar op termijn zou ik concluderen dat ik zo iemand niet in mijn omgeving zou willen hebben en zou het met de liefde snel gedaan zijn).
Zoals Celeone al zegt: energievretend en vooral enorm overbodig (en wellicht op de langere termijn ook heel erg schadelijk, want ik zou nooit bevriend of getrouwd willen zijn met iemand die alles dat voor zijn mond komt, ook gelijk maar roept. Eén keer, en dan misschien nog een keer, zou ik me eroverheen zetten, maar op termijn zou ik concluderen dat ik zo iemand niet in mijn omgeving zou willen hebben en zou het met de liefde snel gedaan zijn).
.
maandag 21 januari 2008 om 15:46
Ik had het in het begin van mijn relatie ook. Alles was nog heel verwarrend voor mij (een vorige relatie was op een minder leuke manier afgesprongen) en ik zat met heel veel woede ten opzichte van mijn ex in mij, die ik uitwerkte op mijn vriend. Ik had toen contact met een psycholoog die me zei dat het heel belangrijk was om die gevoelens echt wel te uiten, als ik kwetsende dingen wou zeggen, dat ik ze moest zeggen, wel op voorwaarde dat ik achteraf zei dat ik het niet meende. Mijn vriend wist ervan, dus wist ook dat het niet naar hem toe was dat ik zo'n lelijke dingen zei, maar toen ik zag hoe veel het hem pijn deed (hoewel het niet voor hem bedoeld was), hield ik er vanzelf mee op. Dus ik denk dat dit ook eenmalig was, zeker als je vriend er zo van afzag.
Toch zou ik er met je vriend nog eens goed over praten, dan weet hij dat je er nog steeds mee bezig loopt...
Toch zou ik er met je vriend nog eens goed over praten, dan weet hij dat je er nog steeds mee bezig loopt...
maandag 21 januari 2008 om 15:46
Iedereen maakt zich er wel een schuldig aan. Lijkt mij vrij onmogelijk dat je altijd precies zegt wat je meent tijdens een woordenwisseling. Je bent namelijk emotioneel en stelt je vanzelf kwetsbaar op waardoor je sneller gevoelig bent om irreel te reageren. Je bent tijdens een ruzie niet met je volle verstand bezig. Ik ben bijvoorbeeld altijd degene die wilt uitpraten, mijn man niet, die gaat zo in zijn trip op dat ie liever wilt afkoelen. Maar dan loopt het vaker uit op een niet uitgesproken situatie die onbewust blijft borrelen. Nu zijn we zijn allebei vrij explosief en kunnen gelukkig als we een stevig meningsverschil zien aankomen, ingrijpen voor het te laat is, zeker omdat we kindjes hebben. Het maakt ook niet zoveel uit wanneer je het weer goed maakt met elkaar zonder het perse eens te hoeven zijn en zolang de ruzie niet veranderd in een scheldpartij waarin je elkaar weet niet wat noemt. Geven en nemen zeg ik maar!
maandag 21 januari 2008 om 15:54
Nah, ik let doorgaans goed op mijn woorden hoor. Ik ben niet zo van mijn tater een douw geven, dat doe ik op het forum niet eens, dus live ook niet. Wat gezegd is is gezegd en lang niet alles is weer goed te maken met een excuus of een 'ik was zo boos, ik wist niet meer wat ik zei'. Tel maar tot 10 en als dat niet helpt tot 50 en als je dan nog razend bent ga je maar even in de tuin zitten maar niet alles er uit kledderen wat je omhoog voelt komen.
Geven en nemen maar er zijn grenzen en niet voor niks zeg ik altijd.
Geven en nemen maar er zijn grenzen en niet voor niks zeg ik altijd.
maandag 21 januari 2008 om 15:57
quote:Vana77 schreef op 21 januari 2008 @ 15:26:
Ik vind het ook verbijsterend, maar kennelijk hebben sommige mensen dat niet onder controle zodra ze woedend worden.
Het is heel schadelijk. TENZIJ je het allebei doet in een ruzie en het van elkaar begrijpt. Dan is het jullie stijl van ruziemaken.
Maar ik vind het niks en laag-bij-de-gronds.
Ik vraag mij zomaar af welke ruzie-stijl dat niet is. Als ik 't volgens de feedbackregels aanpak noem ik 't persoonlijk geen ruzie, maar discussie of meningsverschil. Bij ruzie hoort voor mij dit ja. Dingen roepen die je niet meent, stemverheffen of schreeuwen, emotioneel chanteren (huilen!), negeren, onredelijk worden, oude koeien uit de sloot halen, passief-agressief doen, manipuleren, trucjes gebruiken om de ander te overreden, seks ontzeggen, uit je slof schieten, met deuren smijten, etc.
Ik gebruik ze niet allemaal, sommigen zelfs nooit, maar in een ruzie moet toch tenminste één van die dingen gebruikt worden, wil ik 't ruzie noemen.
Als ik zus vind en vriend zo en we bespreken dat op een volwassen manier zou ik nooit zeggen dat we ruzie hebben. Zelfs niet als we 't niet eens worden.
Vraag me af hoe clean jullie allemaal ruziemaken dan
Ik vind het ook verbijsterend, maar kennelijk hebben sommige mensen dat niet onder controle zodra ze woedend worden.
Het is heel schadelijk. TENZIJ je het allebei doet in een ruzie en het van elkaar begrijpt. Dan is het jullie stijl van ruziemaken.
Maar ik vind het niks en laag-bij-de-gronds.
Ik vraag mij zomaar af welke ruzie-stijl dat niet is. Als ik 't volgens de feedbackregels aanpak noem ik 't persoonlijk geen ruzie, maar discussie of meningsverschil. Bij ruzie hoort voor mij dit ja. Dingen roepen die je niet meent, stemverheffen of schreeuwen, emotioneel chanteren (huilen!), negeren, onredelijk worden, oude koeien uit de sloot halen, passief-agressief doen, manipuleren, trucjes gebruiken om de ander te overreden, seks ontzeggen, uit je slof schieten, met deuren smijten, etc.
Ik gebruik ze niet allemaal, sommigen zelfs nooit, maar in een ruzie moet toch tenminste één van die dingen gebruikt worden, wil ik 't ruzie noemen.
Als ik zus vind en vriend zo en we bespreken dat op een volwassen manier zou ik nooit zeggen dat we ruzie hebben. Zelfs niet als we 't niet eens worden.
Vraag me af hoe clean jullie allemaal ruziemaken dan
maandag 21 januari 2008 om 15:59
En nu sluit ik me op mijn beurt weer bij Leo aan.
NoYo: ik kan met mijn hand op mijn hart beweren dat ik tijdens een ruzie nooit iets zeg dat ik later moet terugdraaien. Ik kan ook met droge ogen beweren dat ik tijdens een ruzie nooit zo eeeemoosjioneeeeel word dat ik ineens niet meer weet wat ik zeg. Sterker nog: tijdens een ruzie word ik meestal heel kalm en let nog eens extra op mijn woorden. Dus nee, niet iedereen maakt zich daar weleens schuldig aan.
NoYo: ik kan met mijn hand op mijn hart beweren dat ik tijdens een ruzie nooit iets zeg dat ik later moet terugdraaien. Ik kan ook met droge ogen beweren dat ik tijdens een ruzie nooit zo eeeemoosjioneeeeel word dat ik ineens niet meer weet wat ik zeg. Sterker nog: tijdens een ruzie word ik meestal heel kalm en let nog eens extra op mijn woorden. Dus nee, niet iedereen maakt zich daar weleens schuldig aan.
.
maandag 21 januari 2008 om 16:21
maandag 21 januari 2008 om 16:25
Bij mijn ex was ik ook vrij explosief en zei ik ook vaak dingen die ik achteraf niet meende. Mijn ex was niet zo goed in communiceren en hij negeerde liever de situatie/ het onderwerp van gesprek dan er over te praten. Door zijn onveschilligheid werd ik zo boos en in de hoop toch een reactie te krijgen begon ik kwetsende dingen te zeggen.
Ik ben er bepaald niet trots op maar ik wist niet hoe ik tot hem door moest dringen. Die boosheid die ik jegens hem had is eigenlijk het eerste waaraan ik moet denken als ik aan die relatie terugdenk. Wil dit ook nooit weer! Met mijn andere ex heb ik eigenlijk nooit ruzie gehad, we konden over alles eigenlijk wel praten.
Ik ben er bepaald niet trots op maar ik wist niet hoe ik tot hem door moest dringen. Die boosheid die ik jegens hem had is eigenlijk het eerste waaraan ik moet denken als ik aan die relatie terugdenk. Wil dit ook nooit weer! Met mijn andere ex heb ik eigenlijk nooit ruzie gehad, we konden over alles eigenlijk wel praten.
