
Elkaars grote liefde en toch..
maandag 21 februari 2022 om 12:20
Dag ladies,
ik heb lang getwijfeld om hier iets te plaatsen maar ik ben toch wel nieuwsgierig naar hoe anderen naar mijn situatie kijken en hoop wat advies oid te krijgen. Ik doe me best zo kort mogelijk te blijven.
Ik ben vier jaar samen met mijn vriend en wij hebben elkaar echt gevonden. We hebben een hele leuke relatie - we kunnen goed praten met elkaar, we kunnen goed lachen met elkaar, we zijn naast partners ook elkaars best maatje en er is gewoon heel veel liefde in onze relatie. Echter hebben wij in de afgelopen jaren wat problemen gehad met ons seks leven wat al de nodige frustraties en ruzies heeft veroorzaakt. Mijn vriend is een tijd lang erg depressief geweest (geld problemen, familie ruzies, familieleden overleden) waardoor wij langere periodes geen seks hadden of hij kon niet presteren tijdens. Inmiddels gaat het beter met hem maar is ons seks leven nog steeds niet wat het ooit was - hij verliest vaak zijn erectie en heeft moeite met klaarkomen. Nu zijn wij tevens bezig met kinderen krijgen maar bemoeilijkt dit de situatie natuurlijk. Daarbij heb ik het gevoel dat ik ''niet veel tijd meer heb'' omdat ik ouder wordt en ik heb veel moeite met mijzelf en mijn verlangen in bedwang te houden, want oh wat voel ik weer verdriet wanneer mijn menstruatie weer komt. Inmiddels besef ik wel dat het forceren niet werkt en probeer ik het enigszins los te laten (ook al schreeuwt paniek vaak binnen in mijn lichaam).
Maar omdat ik merkte dat er toch iets aan de hand is ben ik het gesprek aangegaan met mijn vriend en heb ik het een en ander uit hem moeten trekken. En nu komt het: tot mijn grote verdriet en schrik gaf mijn vriend toe dat hij moeite heeft met een monogame relatie en zich afvraagt of hij daar wel voor gemaakt is. En daar bedoelt hij niet mee dat hij nu zo graag wilt vreemd gaan en moeite heeft zich in te houden - hij krijgt te weinig prikkels of juist eenzelfde prikkels wat ervoor zorgt dat hij niet meer zo opgewonden raakt. Hij hoeft mij niet meer te ''veroveren'', hij weet immers precies wat hij krijgt bij mij en dat maakt het minder spannend voor hem. En we hebben ondertussen van alles geprobeerd hoor, lingerie, speeltjes etc. Maar ik merk aan hem dat dat niet zo veel voor hem doet en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat het ligt aan dat onze seks voorspelbaar of saai oid is. Ik prikkel hem gewoonweg niet voldoende. Hij heeft altijd veel afwisseling van vrouwen gehad, vaak ook tegelijkertijd, hij zat nooit om aandacht verlegen.
Ik ben dankbaar dat wij hier zo open over kunnen communiceren maar weet niet wat ik moet doen. We hebben besproken uit elkaar te gaan maar we vinden het beide pijnlijk en willen dat eigenlijk niet. Mijn vriend gaf aan dat hij mij helemaal niet wil laten gaan maar dat hij tegelijkertijd bang is dat hij door dit probleem mij bepaalde dingen niet kan geven en daarmee een beetje mijn tijd ''verdoet'' (want ik wordt er niet jonger op en wil toch wel heel graag kinderen verwekken binnen een afzienbare tijd). Ook is hij bang dat hij in de toekomst misschien wel spanning gaat opzoeken en vreemd zal gaan en dat wil hij helemaal niet. Ik ben natuurlijk gekwetst want dit betekend dat ik gewoonweg niet voldoende ben op bepaalde vlakken. Daarbij ben ik nu al bang voor de situatie die er mogelijk zal ontstaan indien wij wel bij elkaar blijven maar het lukt nog steeds allemaal niet.. En ook vraag ik mij af of ik wel nu bij hem kan blijven terwijl ik ergens weet dat hij niet geprikkeld genoeg is. Het was in ieder geval echt een klap in mijn gezicht en heeft me echt intens verdrietig gemaakt en nu weet ik niet hoe ik verder moet.
ik heb lang getwijfeld om hier iets te plaatsen maar ik ben toch wel nieuwsgierig naar hoe anderen naar mijn situatie kijken en hoop wat advies oid te krijgen. Ik doe me best zo kort mogelijk te blijven.
Ik ben vier jaar samen met mijn vriend en wij hebben elkaar echt gevonden. We hebben een hele leuke relatie - we kunnen goed praten met elkaar, we kunnen goed lachen met elkaar, we zijn naast partners ook elkaars best maatje en er is gewoon heel veel liefde in onze relatie. Echter hebben wij in de afgelopen jaren wat problemen gehad met ons seks leven wat al de nodige frustraties en ruzies heeft veroorzaakt. Mijn vriend is een tijd lang erg depressief geweest (geld problemen, familie ruzies, familieleden overleden) waardoor wij langere periodes geen seks hadden of hij kon niet presteren tijdens. Inmiddels gaat het beter met hem maar is ons seks leven nog steeds niet wat het ooit was - hij verliest vaak zijn erectie en heeft moeite met klaarkomen. Nu zijn wij tevens bezig met kinderen krijgen maar bemoeilijkt dit de situatie natuurlijk. Daarbij heb ik het gevoel dat ik ''niet veel tijd meer heb'' omdat ik ouder wordt en ik heb veel moeite met mijzelf en mijn verlangen in bedwang te houden, want oh wat voel ik weer verdriet wanneer mijn menstruatie weer komt. Inmiddels besef ik wel dat het forceren niet werkt en probeer ik het enigszins los te laten (ook al schreeuwt paniek vaak binnen in mijn lichaam).
Maar omdat ik merkte dat er toch iets aan de hand is ben ik het gesprek aangegaan met mijn vriend en heb ik het een en ander uit hem moeten trekken. En nu komt het: tot mijn grote verdriet en schrik gaf mijn vriend toe dat hij moeite heeft met een monogame relatie en zich afvraagt of hij daar wel voor gemaakt is. En daar bedoelt hij niet mee dat hij nu zo graag wilt vreemd gaan en moeite heeft zich in te houden - hij krijgt te weinig prikkels of juist eenzelfde prikkels wat ervoor zorgt dat hij niet meer zo opgewonden raakt. Hij hoeft mij niet meer te ''veroveren'', hij weet immers precies wat hij krijgt bij mij en dat maakt het minder spannend voor hem. En we hebben ondertussen van alles geprobeerd hoor, lingerie, speeltjes etc. Maar ik merk aan hem dat dat niet zo veel voor hem doet en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat het ligt aan dat onze seks voorspelbaar of saai oid is. Ik prikkel hem gewoonweg niet voldoende. Hij heeft altijd veel afwisseling van vrouwen gehad, vaak ook tegelijkertijd, hij zat nooit om aandacht verlegen.
Ik ben dankbaar dat wij hier zo open over kunnen communiceren maar weet niet wat ik moet doen. We hebben besproken uit elkaar te gaan maar we vinden het beide pijnlijk en willen dat eigenlijk niet. Mijn vriend gaf aan dat hij mij helemaal niet wil laten gaan maar dat hij tegelijkertijd bang is dat hij door dit probleem mij bepaalde dingen niet kan geven en daarmee een beetje mijn tijd ''verdoet'' (want ik wordt er niet jonger op en wil toch wel heel graag kinderen verwekken binnen een afzienbare tijd). Ook is hij bang dat hij in de toekomst misschien wel spanning gaat opzoeken en vreemd zal gaan en dat wil hij helemaal niet. Ik ben natuurlijk gekwetst want dit betekend dat ik gewoonweg niet voldoende ben op bepaalde vlakken. Daarbij ben ik nu al bang voor de situatie die er mogelijk zal ontstaan indien wij wel bij elkaar blijven maar het lukt nog steeds allemaal niet.. En ook vraag ik mij af of ik wel nu bij hem kan blijven terwijl ik ergens weet dat hij niet geprikkeld genoeg is. Het was in ieder geval echt een klap in mijn gezicht en heeft me echt intens verdrietig gemaakt en nu weet ik niet hoe ik verder moet.
maandag 21 februari 2022 om 16:18
Door blauwe pilletjes wordt hij niet opgewonden van haar. Straks krijgt zij allerlei tips hoe ze hem moet geprikkeld krijgen terwijl vriendlief op haar uitgekeken is. Dat zou ik heel erg vinden voor haar want als iets je zelfbeeld vernietigt is als je alles uit de kast trekt voor een ijskonijn die daar niet op reageert.blijfgewoonbianca schreef: ↑21-02-2022 16:01Naar de huisarts voor lekkere, blauwe pilletjes en daarna naar de seksuoloog met die gast.
Die seksuoloog moet er eerst eens uit krijgen wat de echte reden is dat hij niet meer wil. Dan kunnen die pilletjes daarna altijd nog.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 21 februari 2022 om 16:25
Denk niet dat het zo werkt bij een seksuoloog.Vitamini schreef: ↑21-02-2022 16:18Door blauwe pilletjes wordt hij niet opgewonden van haar.
Straks krijgt zij allerlei tips hoe ze hem moet geprikkeld krijgen terwijl vriendlief op haar uitgekeken is. Dat zou ik heel erg vinden voor haar want als iets je zelfbeeld vernietigt is als je alles uit de kast trekt voor een ijskonijn die daar niet op reageert.
Die seksuoloog moet er eerst eens uit krijgen wat de echte reden is dat hij niet meer wil. Dan kunnen die pilletjes daarna altijd nog.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 21 februari 2022 om 16:28
En porno kijken en vroeger veel afwisseling van vrouwen gehad hebben is geen reden om nu niet geprikkeld meer te worden door de liefde van je leven die hij, neem ik aan, niet alleen om haar kookkunsten als vriendin heeft genomen. Maak jezelf dat niet wijs.
Als hij niet in staat is om binnen een stabiele relatie voldoende geprikkeld te worden om succesvol seks te kunnen hebben dan moet hij daaraan gaan werken en het niet bij jou neerleggen met zijn 'ik ben bang dat ik vreemd zal gaan'. Sterker nog, dit speelde ook in zijn vorige relatie(s) dus het had hem gesierd hier eerder mee aan de slag te gaan ipv zijn meisje het gevoel te geven dat ze tekort schiet.
Als hij niet in staat is om binnen een stabiele relatie voldoende geprikkeld te worden om succesvol seks te kunnen hebben dan moet hij daaraan gaan werken en het niet bij jou neerleggen met zijn 'ik ben bang dat ik vreemd zal gaan'. Sterker nog, dit speelde ook in zijn vorige relatie(s) dus het had hem gesierd hier eerder mee aan de slag te gaan ipv zijn meisje het gevoel te geven dat ze tekort schiet.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
maandag 21 februari 2022 om 16:39
Beste TO als je je hele leven met deze partner;
* in relatie moet ploeteren om in stand te houden door je best te gaan doen hem naar zijn zin te maken,
* je niet gewaardeerd wil voelen
* en niet bemind,
* het hele gezinsleven met de kinderen op "je schouders" wil dragen omdat hij te snel overprikkeld is,
dan moet je vooral met hem deze relatie voortzetten.
Of een ander partner gaat zoeken die je wel waardeert en accepteert hoe je bent in een relatie die gewoon makkelijk gaat waar je gelukkig in voelt zonder deze ervaringen.
Geloof me als je seksueel niet bij elkaar past dan wordt dit altijd een obstakel in de relatie die voor de nodige problemen en verdriet gaat zorgen. Je blijft altijd geconfronteerd met deze ongemakken die voor hem alleen maar groter en zwaarder worden. Waarom? Omdat hij geconfronteerd word met zijn eigen niet kunnen en vallen! Zeker als hij nu al niet de problemen bij zichzelf zoekt, maar bij jou heel gemakkelijk neer legt en jouw probleem van maakt.
Is dit je visie op je toekomst?
* in relatie moet ploeteren om in stand te houden door je best te gaan doen hem naar zijn zin te maken,
* je niet gewaardeerd wil voelen
* en niet bemind,
* het hele gezinsleven met de kinderen op "je schouders" wil dragen omdat hij te snel overprikkeld is,
dan moet je vooral met hem deze relatie voortzetten.
Of een ander partner gaat zoeken die je wel waardeert en accepteert hoe je bent in een relatie die gewoon makkelijk gaat waar je gelukkig in voelt zonder deze ervaringen.
Geloof me als je seksueel niet bij elkaar past dan wordt dit altijd een obstakel in de relatie die voor de nodige problemen en verdriet gaat zorgen. Je blijft altijd geconfronteerd met deze ongemakken die voor hem alleen maar groter en zwaarder worden. Waarom? Omdat hij geconfronteerd word met zijn eigen niet kunnen en vallen! Zeker als hij nu al niet de problemen bij zichzelf zoekt, maar bij jou heel gemakkelijk neer legt en jouw probleem van maakt.
Is dit je visie op je toekomst?
maandag 21 februari 2022 om 16:40
De tijd zal raad geven....
Je weet het zelf beter dus zal je het op de harde manier moeten leren.
Geloof gewoon wat hij zegt, hij zegt letterlijk dat hij niet gemaakt is om monogaam te leven.
Dat kan je maar op één manier interpreteren hoor.
En hij is zo eerlijk om je te verwittigen. Er komt een dag dat hij zegt 'maar dat had ik je toch verteld?'
Je weet het zelf beter dus zal je het op de harde manier moeten leren.
Geloof gewoon wat hij zegt, hij zegt letterlijk dat hij niet gemaakt is om monogaam te leven.
Dat kan je maar op één manier interpreteren hoor.
En hij is zo eerlijk om je te verwittigen. Er komt een dag dat hij zegt 'maar dat had ik je toch verteld?'
maandag 21 februari 2022 om 16:47
Ik kan me voorstellen dat je je misschien je zelfs een beetje beledigd voelt omdat we én je vriend niet kennen én toch doen alsof we hem doorhebben. Want alleen jij ziet hoe lief hij kan zijn, en begrijpt hem volledig.
Toch is de ervaring dat de ‘wisdom of a crowd’ hier ook vaak van toepassing is. Obv wat jij schrijft, en jij dus zelf zo ervaart, veroordeel ik je vriend niet. Hij gaat zijn gang maar, ik denk alleen dat jij eens echt naar hem moet luisteren, en niet laten afleiden door de gedáchte dat hij je op handen draagt.
Want het is niet dat je pas sinds dit gesprek weet dat hij je niet lekker genoeg vindt. Dat merkte je al, want de seks is niet zo vaak of zo langdurig als jij wil en loopt al langer stroef. Dat was tenslotte de reden dat je dat gesprek voerde. En dat gesprek kwam er omdat jíj wat mist. Niet omdat híj met jou wilde praten over hoe júllie seksleven verbeterd kan worden.
Aangezien je in je eigen Posts ook zegt niet open te staan voor een open relatie omdat je dat niet aankunt, is het dus aan jezelf de vraag. Als je nu al die blabla over op handen dragen en je kinderwens even parkeert, wat levert deze opmerking van je vriend je dan op? Maakt het je blij in je relatie? Denk je dat je met deze wetenschap, dat je seksueel niet genoeg bent voor hem, nog 40 jaar vooruit kunt? Kun je met die kennis de stormen die kinderen krijgen veroorzaken aan? Geeft het je energie, te weten dat je je eigen vriend niet kunt prikkelen?
Of zie je kans zijn prikkelbehoefte bespreekbaar te maken en mee te nemen naar een relatietherapeut, want het is best een bijzondere uitleg voor geen seks maar wel de gedachte aan vreemd gaan?
Toch is de ervaring dat de ‘wisdom of a crowd’ hier ook vaak van toepassing is. Obv wat jij schrijft, en jij dus zelf zo ervaart, veroordeel ik je vriend niet. Hij gaat zijn gang maar, ik denk alleen dat jij eens echt naar hem moet luisteren, en niet laten afleiden door de gedáchte dat hij je op handen draagt.
Want het is niet dat je pas sinds dit gesprek weet dat hij je niet lekker genoeg vindt. Dat merkte je al, want de seks is niet zo vaak of zo langdurig als jij wil en loopt al langer stroef. Dat was tenslotte de reden dat je dat gesprek voerde. En dat gesprek kwam er omdat jíj wat mist. Niet omdat híj met jou wilde praten over hoe júllie seksleven verbeterd kan worden.
Aangezien je in je eigen Posts ook zegt niet open te staan voor een open relatie omdat je dat niet aankunt, is het dus aan jezelf de vraag. Als je nu al die blabla over op handen dragen en je kinderwens even parkeert, wat levert deze opmerking van je vriend je dan op? Maakt het je blij in je relatie? Denk je dat je met deze wetenschap, dat je seksueel niet genoeg bent voor hem, nog 40 jaar vooruit kunt? Kun je met die kennis de stormen die kinderen krijgen veroorzaken aan? Geeft het je energie, te weten dat je je eigen vriend niet kunt prikkelen?
Of zie je kans zijn prikkelbehoefte bespreekbaar te maken en mee te nemen naar een relatietherapeut, want het is best een bijzondere uitleg voor geen seks maar wel de gedachte aan vreemd gaan?
maandag 21 februari 2022 om 17:08
Oei dat is naar... ik zou de kinderwens nu wel echt in de ijskast zetten... want nu kinderen krijgen lijkt me echt niet slim.
En dan... sja je zal zelf moeten bedenken of je een ander soort relatie oke vindt. Ikzelf zou vooral moeite hebben met dat hij dus bij mij niet opgewonden raakt. Ik zou dat echt heel verdrietig vinden en de relatie verbreken. Ik weet dat ik me anders telkens ga afvragen of hij vreemd gaat en of hij een ander leuker vindt.
Knuf to. Niet leuk dit.
En dan... sja je zal zelf moeten bedenken of je een ander soort relatie oke vindt. Ikzelf zou vooral moeite hebben met dat hij dus bij mij niet opgewonden raakt. Ik zou dat echt heel verdrietig vinden en de relatie verbreken. Ik weet dat ik me anders telkens ga afvragen of hij vreemd gaat en of hij een ander leuker vindt.
Knuf to. Niet leuk dit.
maandag 21 februari 2022 om 17:11
Je maakt er nu wel een heel mooi verhaal van. Het lijkt me eerder iemand die als hij dan vreemd gaat zegt "ik zei het toch"...Lionesss schreef: ↑21-02-2022 13:45Bedankt mensen voor de reacties! Ik ben alleen bang dat jullie het anders interpreteren dan zou moeten..
Mijn vriend draagt mij op handen en er is geen sprake van willen vreemd gaan of uitgekeken zijn op mij als persoon. Wat hij aangeeft is dat het hem niet voldoende prikkelt. Hij zinspeelt hiermee niet op willen vreemd gaan, een open relatie willen of wat dan ook. Hij geeft gewoon aan dat hij door het leven heen altijd veel prikkels heeft gehad en nodig is geweest en dat hij minder geprikkeld is geraakt omdat wij een tijdje samen zijn, samen wonen, heel serieus zijn e.d. Hij hoeft niet op mij te jagen. Ik ben juist degene die een open relatie heeft geopperd en wij hebben hier meerdere gesprekken over gehad. Hij vind het zelf niet echt een goed idee en is bang dat het juist de relatie zal veranderen in negatieve zin, en ik krabbel altijd terug omdat ik diep van binnen weet dat ik het niet aan kan. Dat hij zegt dat hij bang is vreemd te gaan in de toekomst, is niet manipulatief of verkeerd bedoeld. Hij is gewoon open over zijn angsten en ik ben juist dankbaar voor die openheid. Wij kunnen tenminste gesprekken over vreemdgaan voeren, in hoeveel relaties wordt gepretendeerd dat sprake is van monogamie terwijl de man stiekem vreemd gaat?
Maar goed, het blijft gewoon uitermate pijnlijk voor mij. Hij wil juist helemaal niet uit elkaar en het doet hem juist pijn mij te zien huilen en hier verdriet van te hebben. Hij is echter bang dat het ons (door alle stress, druk, omstandigheden) niet lukt om kinderen te verwekken en dat hij mij daarmee niet kan geven wat ik wil. Hij zegt zelf dat wat hij het liefste wil gewoon een gezin met mij krijgen is
Maar goed ik wil geen man die moeite heeft met monogaam zijn of die bang is om vreemd te gaan. Dat zou voor mij een tikkende tijdbom zijn en dat wil ik zeker geen kind aandoen.
maandag 21 februari 2022 om 17:36
Ik denk dat ik hem wel een beetje begrijp. Als je altijd veel bedpartners hebt gehad en steeds de spanning van een vers lijf mocht ervaren dan is het best lastig om elkaar spannend te blijven vinden.
Ik denk trouwens wel dat er iets aan te doen is.
Hij kan jou "the centre" van zijn seksualiteit maken door over je te fantaseren in plaats van over wie dan ook. Het lijkt me ook een goede zaak als hij een poosje stopt met porno kijken want het klinkt alsof hij een behoorlijke death grip heeft ontwikkeld.
Misschien kan een seksuoloog ofzo hem helpen om zijn seksualiteit aan jou te plakken, in plaats van de constante drang te ervaren om op zoek te gaan naar prikkels.
Ik denk dat jouw vriend dit zelf ook helemaal niet leuk vindt maar hij weet niet zo goed hoe hij dit anders moet doen, zo leest het voor mij.
Je schrijft dat jullie vrijpartijen lang duren omdat hij niet snel klaarkomt. Is het een goed idee om kort en hevig te vrijen zónder dat er enorme druk ligt op dat orgasme? Verplaats je even in hem, eindeloos moeten seksen omdat dat orgasme maar moet komen, ik zou daar ook mijn opwinding van verliezen denk ik.
En ben je ervan bewust dat een extreme kinderwens sommige mannen gewoon castreert?
Je bent eind 20, je hebt nog heel veel tijd om moeder te worden, misschien is het een goed idee om dat even aan de zijlijn te leggen. Als jullie dit overleven en jullie seksleven heeft een nieuwe impuls gekregen, dan kun je voorzichtig eens na gaan denken over het ouderschap.
Ik denk trouwens wel dat er iets aan te doen is.
Hij kan jou "the centre" van zijn seksualiteit maken door over je te fantaseren in plaats van over wie dan ook. Het lijkt me ook een goede zaak als hij een poosje stopt met porno kijken want het klinkt alsof hij een behoorlijke death grip heeft ontwikkeld.
Misschien kan een seksuoloog ofzo hem helpen om zijn seksualiteit aan jou te plakken, in plaats van de constante drang te ervaren om op zoek te gaan naar prikkels.
Ik denk dat jouw vriend dit zelf ook helemaal niet leuk vindt maar hij weet niet zo goed hoe hij dit anders moet doen, zo leest het voor mij.
Je schrijft dat jullie vrijpartijen lang duren omdat hij niet snel klaarkomt. Is het een goed idee om kort en hevig te vrijen zónder dat er enorme druk ligt op dat orgasme? Verplaats je even in hem, eindeloos moeten seksen omdat dat orgasme maar moet komen, ik zou daar ook mijn opwinding van verliezen denk ik.
En ben je ervan bewust dat een extreme kinderwens sommige mannen gewoon castreert?
Je bent eind 20, je hebt nog heel veel tijd om moeder te worden, misschien is het een goed idee om dat even aan de zijlijn te leggen. Als jullie dit overleven en jullie seksleven heeft een nieuwe impuls gekregen, dan kun je voorzichtig eens na gaan denken over het ouderschap.
.
maandag 21 februari 2022 om 17:44
Ik kan me voorstellen dat het heel erg pijnlijk is voor je, TO! En hoe het voelt als je denkt je grote liefde te hebben, en net nou dit éne ding de kink in de kabel is... Ik snap ook dat het voor jou heel anders voelt, jij kent je vriend, bent emotioneel betrokken bij hem, je hebt een leven samen opgebouwd, en ziet een toekomst samen.
Toch denk ik inderdaad ook dat, als zoveel mensen hier er wantrouwig over zijn, zij toch ook gelijk hebben. Juist de emotionele afstand maakt dat je soms beter de werkelijkheid onder ogen ziet. Dat is voor jou nu juist heel lastig. Maar op mij (en vele anderen) komt dit verhaal niet helemaal zuiver over. Hoeveel mooie praatjes of (krokodillen)tranen hij er ook tegenaan gooit; het blijft manipulatief om alvast zijn straatje schoon te vegen het probleem bij jou neer te leggen.
Ik zie je niets schrijven over hoe hij denkt dit probleem op te lossen, het initiatief om hulp te zoeken, naar een seksuoloog te gaan of weet ik veel. Niks! Maar met goeie gesprekken en openheid alleen kom je er niet.
Als hij nou werkelijk zoveel om jou geeft, zou hij toch álles willen doen om een oplossing te zoeken? Dat mis ik in in verhaal compleet. Het zijn vooral (mooie) woorden, en geen daden. En echt: daden zeggen in zo'n situaties zoveel meer. Dat hij zo passief hierin is, zegt mij dat het eigenlijk niet zo geïnteresseerd is in een oplossing.
Je bent eind 20, nog kansen zat, mannen genoeg op de wereld die je willen opvreten, nog dik tien vruchtbare jaren voor je. Laat hem maar lekker zijn polygame leven kijken met zijn porno; je verdient een vent die voor je gaat, en alle liefde en geluk van de wereld
Toch denk ik inderdaad ook dat, als zoveel mensen hier er wantrouwig over zijn, zij toch ook gelijk hebben. Juist de emotionele afstand maakt dat je soms beter de werkelijkheid onder ogen ziet. Dat is voor jou nu juist heel lastig. Maar op mij (en vele anderen) komt dit verhaal niet helemaal zuiver over. Hoeveel mooie praatjes of (krokodillen)tranen hij er ook tegenaan gooit; het blijft manipulatief om alvast zijn straatje schoon te vegen het probleem bij jou neer te leggen.
Ik zie je niets schrijven over hoe hij denkt dit probleem op te lossen, het initiatief om hulp te zoeken, naar een seksuoloog te gaan of weet ik veel. Niks! Maar met goeie gesprekken en openheid alleen kom je er niet.
Als hij nou werkelijk zoveel om jou geeft, zou hij toch álles willen doen om een oplossing te zoeken? Dat mis ik in in verhaal compleet. Het zijn vooral (mooie) woorden, en geen daden. En echt: daden zeggen in zo'n situaties zoveel meer. Dat hij zo passief hierin is, zegt mij dat het eigenlijk niet zo geïnteresseerd is in een oplossing.
Je bent eind 20, nog kansen zat, mannen genoeg op de wereld die je willen opvreten, nog dik tien vruchtbare jaren voor je. Laat hem maar lekker zijn polygame leven kijken met zijn porno; je verdient een vent die voor je gaat, en alle liefde en geluk van de wereld


maandag 21 februari 2022 om 18:24
Dan ben je toch niet elkaars grote liefde?
Ik denk dat deze kwiebus alvast een exit aan t voorbereiden is of al voorgevallen vreemdgaan aan het witwassen is of zich aan het indekken is voor toekomstig vreemdgaan.
En wat een onzin dat ie eind twintig al gillende bloedspoed hebt om zwanger te raken. Je hebt nog tijd genoeg hoor!
Ik denk dat deze kwiebus alvast een exit aan t voorbereiden is of al voorgevallen vreemdgaan aan het witwassen is of zich aan het indekken is voor toekomstig vreemdgaan.
En wat een onzin dat ie eind twintig al gillende bloedspoed hebt om zwanger te raken. Je hebt nog tijd genoeg hoor!
Anoniem11072022100711 wijzigde dit bericht op 21-02-2022 18:42
21.55% gewijzigd
maandag 21 februari 2022 om 18:34
Dat kan echt minder worden hoor. Zoals gezegd als hij geen open relatie wil... en wel graag alleen sex met jou wil dan is de sexuoloog een goede optie.Lionesss schreef: ↑21-02-2022 14:39Ik begrijp dat jullie er objectief naar kijken maar ik denk ook dat men gauw geneigd is om te veroordelen en daarbij kennen jullie mij of mijn vriend niet persoonlijk dus vind ik het apart dat men nu al denkt te weten hoe hij exact is. Dit alles is tot uiting gekomen na een gesprek he, het is niet alsof hij op een dag naar mij toe kwam en zei ''ik voel me niet meer aangetrokken tot je, ik wil het graag ergens anders gaan zoeken''. Ik ben me gewoon gaan afvragen waarom het nog steeds soms stroef loopt en dit is zijn kijk erop. Als ik hem vraag of hij me wel aantrekkelijk vindt etc zegt hij altijd dat hij mij erg aantrekkelijk vindt en hij is ook hartstikke gek op mij, volgens hem heeft het niks te maken met mij. Het is ook niet dat hij geen seks met mij wil, het probleem is dat zijn opwinding vaak na een tijd afneemt. Hij kan überhaupt niet snel klaarkomen (dit heeft hij altijd al gehad) en soms duurt het een tijd en dan is de seks niet prikkelend genoeg.
Ik beantwoord hiermee ook meteen andere vragen. Mijn vriend wil heel graag kinderen en ook heel graag met mij. We hebben verder een stabiele en liefdevolle relatie, ik ben eind 20, hij begin 30. Hij heeft inderdaad veel porno gekeken in zijn leven, nu wij samen wonen doet hij dit minder. Maar hij weet dat dat er tevens aan heeft bijgedragen dat hij vroeger overprikkeld is en wrs nu minder snel opgewonden raakt. Hij heeft dit in zijn laatste relatie ook gehad
maandag 21 februari 2022 om 18:41
maandag 21 februari 2022 om 18:42
Dus:
De seks loopt voor geen meter.
Hij gaat sowieso ooit vreemd.
Maar hij is wel je droompartner én straks de vader van je kinderen.
Als hij tenminste kan presteren in bed.
Binnenkort een topic "help, ik ben zwanger, maar hij gaat vreemd én dat wist ik vooraf"?
De seks loopt voor geen meter.
Hij gaat sowieso ooit vreemd.
Maar hij is wel je droompartner én straks de vader van je kinderen.
Als hij tenminste kan presteren in bed.
Binnenkort een topic "help, ik ben zwanger, maar hij gaat vreemd én dat wist ik vooraf"?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 21 februari 2022 om 18:48
Ik denk niet dat dit je gelukkig gaat maken. Wat nu gezegd is zal hoe dan ook blijven rotten in het fundament van je relatie. Dus, hoe moeilijk nu ook, ik zou de knoop doorhakken. Je bent nog hartstikke jong en hebt nog alle tijd om een leukere man te vinden om kindjes mee te maken.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused

maandag 21 februari 2022 om 19:05