Relaties
alle pijlers
En.....?
maandag 11 juni 2007 om 09:52
Hallo Meiden,
Ik heb jullie advies nodig en misschien kunnen jullie mij helpen.
Situatieschets van mijn leven. Samenwonend, 10 jaar bijelkaar, 2 kinderen een eigen huis, leuke mensen om mij heen. Heb het op sociaal gebied allemaal wel voorelkaar. Maar ik weet niet of ik nog wel supergelukkig ben met mijn relatie. Ik heb het idee dat ik overal alleen voor sta en dat ik meer alleenstaande moeder ben, als samenwonend!
Als ik dit tegen mijn vriend zeg, dan heeft hij daar geen passend antwoord op. Hij vindt dat ik me gewoon aanstel en neemt me dan op dat moment niet serieus.
Werk alle ochtenden als de kinderen naar school zijn, daarna kom ik thuis en kan de plunje van iedereen opruimen en schoonmaken en zorgen dat het allemaal weer spik en span is hoe iedereen het graag ziet.
Mijn vriend is voor zijn hobby twee keer in de week weg. Geen probleem, toch? Maar het begint steeds vaker dat hij in het weekend ook weg is en geen tijd heeft voor onze kinderen en dat mag ik dan weer opknappen. Begrijp me goed hoor, voor onze kinderen doe ik alles en ga door het vuur. Maar als hij dan thuis is, dan moet ik alles vragen of hij iets voor ons wil doen. Het gaat dan allemaal met een zucht en een kreun en alles is te veel. Daar wordt ik dan weer boos over! Hij weer boos tegen mij dat hij zijn hobby wel afzegt, bla bla bla. Dat hoeft voor mij niet, alleen ik wil wel als hij dan WEL thuis is er ook voor ons is. Of verlang ik dan te veel? Ik heb echt het idee dat alles om hem draait en dat ik me maar aan elke situatie moet aanpassen en dat ben ik beu.
Ben gewoon heel opstandig aan het worden, ik wil ook een keer rust.
Willen jullie mij een beetje helpen?
XXX
Ik heb jullie advies nodig en misschien kunnen jullie mij helpen.
Situatieschets van mijn leven. Samenwonend, 10 jaar bijelkaar, 2 kinderen een eigen huis, leuke mensen om mij heen. Heb het op sociaal gebied allemaal wel voorelkaar. Maar ik weet niet of ik nog wel supergelukkig ben met mijn relatie. Ik heb het idee dat ik overal alleen voor sta en dat ik meer alleenstaande moeder ben, als samenwonend!
Als ik dit tegen mijn vriend zeg, dan heeft hij daar geen passend antwoord op. Hij vindt dat ik me gewoon aanstel en neemt me dan op dat moment niet serieus.
Werk alle ochtenden als de kinderen naar school zijn, daarna kom ik thuis en kan de plunje van iedereen opruimen en schoonmaken en zorgen dat het allemaal weer spik en span is hoe iedereen het graag ziet.
Mijn vriend is voor zijn hobby twee keer in de week weg. Geen probleem, toch? Maar het begint steeds vaker dat hij in het weekend ook weg is en geen tijd heeft voor onze kinderen en dat mag ik dan weer opknappen. Begrijp me goed hoor, voor onze kinderen doe ik alles en ga door het vuur. Maar als hij dan thuis is, dan moet ik alles vragen of hij iets voor ons wil doen. Het gaat dan allemaal met een zucht en een kreun en alles is te veel. Daar wordt ik dan weer boos over! Hij weer boos tegen mij dat hij zijn hobby wel afzegt, bla bla bla. Dat hoeft voor mij niet, alleen ik wil wel als hij dan WEL thuis is er ook voor ons is. Of verlang ik dan te veel? Ik heb echt het idee dat alles om hem draait en dat ik me maar aan elke situatie moet aanpassen en dat ben ik beu.
Ben gewoon heel opstandig aan het worden, ik wil ook een keer rust.
Willen jullie mij een beetje helpen?
XXX
maandag 11 juni 2007 om 10:02
En als jullie nou eens tijdelijk uit elkaar zouden gaan?
Dan weet jij hoe het voelt zonder hem en dan weet je misschien of je hem gaat missen, of dat je het eigenlijk prima in je eentje af kan.
Maar weet hij ook dat je zo negatief over jullie relatie bent? Of ziet hij het alleen maar als een beetje gezeur tusendoor ofzo?
Dan weet jij hoe het voelt zonder hem en dan weet je misschien of je hem gaat missen, of dat je het eigenlijk prima in je eentje af kan.
Maar weet hij ook dat je zo negatief over jullie relatie bent? Of ziet hij het alleen maar als een beetje gezeur tusendoor ofzo?
maandag 11 juni 2007 om 10:02
Hahah BGB dat is mijn eerste reactie ook. En aansluitend op jouw posting kan ik nog iets posten: hulp bij het praten met je partner? Zodat hij toch meer zijn handen thuis laat wapperen? Zeggen dat jij niet de enige bent die voor jullie kids en het huishouden moet zorgen? Nee daar kan ik je niet bij helpen. Dat moet je toch echt zelf met hem aanpakken. En lijkt mij ook wel wat als jij ook aan een hobby of iets voor jezelf gaat krijgen. Zodat je ook eens wat anders doet dan alleen maar werken, poetsen en de kids opvoeden. Een avondje in de week even niets voor anderen of het huis maar lekker tijd voor jezelf. Taken beter verdelen dus. En duidelijke heldere afspraken maken. Hij zijn hobby's jij dus ook en jij het huishouden en de kids hij dus ook. Gelijke monnikken gelijke kappen.
maandag 11 juni 2007 om 10:04
Moeilijke situatie, ik heb ook 25 jaar in zo'n relatie gezeten.
Ik heb vanalles geprobeerd (van boosheid tot superlief zijn en met ik-boodschappen praten). Toen niets hielp heb ik het boek 'Het heft in eigen handen' gelezen en ben ik gestopt met zijn was doen. Dat was het begin van het einde ;) (Daar ben ik nu overigens heel blij om...)
Misschien is jouw partner wel gevoelig voor een goed gesprek; op een goede manier praten is de enige tip die ik je kan geven.
Ik heb vanalles geprobeerd (van boosheid tot superlief zijn en met ik-boodschappen praten). Toen niets hielp heb ik het boek 'Het heft in eigen handen' gelezen en ben ik gestopt met zijn was doen. Dat was het begin van het einde ;) (Daar ben ik nu overigens heel blij om...)
Misschien is jouw partner wel gevoelig voor een goed gesprek; op een goede manier praten is de enige tip die ik je kan geven.
maandag 11 juni 2007 om 10:09
Jullie zitten nu waarschijnlijk in zo'n gezellig viciues cirkeltje van ; jij moppert, hij ontloopt jouw gezanik , jij mekkert omdat hij 'm peert, hij denkt ; blijf zo lang mogelijk weg..............
Wat doen jullie op e avonden dat jullie beiden thuis zijn ; kassie kijken, strijken , bankhangen .......?
Misschien een idee om één avond in de zoveel tijd echt iets leuks samen te doen en één gplande dag in de zoveel tijd voor het hele gezin en jij dan ook nog een vaste avond ? Weet iedereen waar die aan toe is , heeft iedereen het beter naar zijn zin.
Wat doen jullie op e avonden dat jullie beiden thuis zijn ; kassie kijken, strijken , bankhangen .......?
Misschien een idee om één avond in de zoveel tijd echt iets leuks samen te doen en één gplande dag in de zoveel tijd voor het hele gezin en jij dan ook nog een vaste avond ? Weet iedereen waar die aan toe is , heeft iedereen het beter naar zijn zin.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 11 juni 2007 om 10:14
Ik vraag me af of het voor jou een voornamelijk een praktisch probleem is, qua huishouding en opvoeding.
Of mis je je man als gelijkwaardige deelnemer in jullie relatie, als partner en als vader?
Ik krijg de indruk dat jij (het gevoel hebt dat jij) nu degene bent die "Huize Pandora" runt en dat je vriend zich gedraagt als kostganger of hotelgast.
Of mis je je man als gelijkwaardige deelnemer in jullie relatie, als partner en als vader?
Ik krijg de indruk dat jij (het gevoel hebt dat jij) nu degene bent die "Huize Pandora" runt en dat je vriend zich gedraagt als kostganger of hotelgast.
maandag 11 juni 2007 om 10:16
Hahaha, nou je hoeft me niet te helpen hoor met huishouding en kinderen. Zoals ik al aangaf, kan ik dat allemaal wel prima alleen.
Maar ik baal gewoon dat hij niet meewerkt in dit gezin. Moet zowat slijmen om wat voorelkaar te krijgen. Daar baal ik gewoon van. Je ziet toch ook wel wat zelf, lijkt mij. Vandaag ben ik sinds lange tijd vrij en dat is ook wel lekker, maar hij verwacht ook dingen van mij op zo'n dag, dan is er niet zoveel gevraagd of hij ook wat voor mij doet.
Het is geven en nemen in een relatie, maar ik heb het gevoel dat hij meer neemt dan geeft.
Vraag al tijden of hij de schuur wil opruimen, want mijn fiets kan er niet meer tussen, zegt dat ie het doet, maar het is nu een half jaar verder en mijn fiets past er nog niet. Zo zijn er zoveel klusjes die hij gewoon niet doet.
Als hij die 2 avonden weggaat, dan gaat hij gewoon weg, zonder achterom te kijken wat er nog gedaan moet worden. Kinderen moeten nog gedoucht worden, afwas moet nog gedaan worden en het huis en de tuin moet nog speelgoedvrij worden gemaakt. Het is al zo vanzelfsprekend dat ik dan allemaal doe. Maar als ik 1 keer in de week even wegga, dan verwacht hij wel van mij dat de kinderen dan al in bed gedoucht en wel zijn, want zoals hij dat zegt, hij krijgt ze er niet in. Maar hoe komt dat vraag ik dan? Gewoon is het antwoordt, omdat jij het altijd doet. Ja, hehe, maar daarom kun je zoiets toch wel leren?
het botst ongelofelijk te laatste tijd. Maar hij wil het gewoon niet zien!!
Maar ik baal gewoon dat hij niet meewerkt in dit gezin. Moet zowat slijmen om wat voorelkaar te krijgen. Daar baal ik gewoon van. Je ziet toch ook wel wat zelf, lijkt mij. Vandaag ben ik sinds lange tijd vrij en dat is ook wel lekker, maar hij verwacht ook dingen van mij op zo'n dag, dan is er niet zoveel gevraagd of hij ook wat voor mij doet.
Het is geven en nemen in een relatie, maar ik heb het gevoel dat hij meer neemt dan geeft.
Vraag al tijden of hij de schuur wil opruimen, want mijn fiets kan er niet meer tussen, zegt dat ie het doet, maar het is nu een half jaar verder en mijn fiets past er nog niet. Zo zijn er zoveel klusjes die hij gewoon niet doet.
Als hij die 2 avonden weggaat, dan gaat hij gewoon weg, zonder achterom te kijken wat er nog gedaan moet worden. Kinderen moeten nog gedoucht worden, afwas moet nog gedaan worden en het huis en de tuin moet nog speelgoedvrij worden gemaakt. Het is al zo vanzelfsprekend dat ik dan allemaal doe. Maar als ik 1 keer in de week even wegga, dan verwacht hij wel van mij dat de kinderen dan al in bed gedoucht en wel zijn, want zoals hij dat zegt, hij krijgt ze er niet in. Maar hoe komt dat vraag ik dan? Gewoon is het antwoordt, omdat jij het altijd doet. Ja, hehe, maar daarom kun je zoiets toch wel leren?
het botst ongelofelijk te laatste tijd. Maar hij wil het gewoon niet zien!!
maandag 11 juni 2007 om 10:28
Mijn allereerste reactie is: waarom neem je niet je eigen vrijheid een keer op. Een weekje met je moeder, zus of vriendin (of alleen) naar een Grieks eiland ofzo en dan laat je je kinderen achter bij je man. Jij hebt even je rust, je kan zien hoeveel je je gezin mist en je man zal voor het eerst echt alles zelf moeten oplossen. Wellicht dat hij daardoor iets meer respect voor jouw werk in het huis gaat krijgen. En wellicht ook dat hij je zo gaat missen, dat ie later spontaan leuke dingen met je wil gaan doen en je wil gaan helpen bij het huishouden. 'a change will do you good'.
maandag 11 juni 2007 om 10:47
maandag 11 juni 2007 om 10:53
Maar als ik 1 keer in de week even wegga, dan verwacht hij wel van mij dat de kinderen dan al in bed gedoucht en wel zijn, want zoals hij dat zegt, hij krijgt ze er niet in.
Hij verwacht het wel, maar dat hoef je helemaal niet te doen.
Gewoon gaan!!!.
Maarrrrrrrrr.... kun je dat wel??
Kun je wel weggaan dan en de boel de boel laten??
Of vind je het diep van binnen eigenlijk wel heel leuk dat hij zo afhankelijk van je is........
Want hoe kan het anders dat je er steeds weer intrapt??
Laat hem maar aanmodderen, dan weet hij meteen wat jij altijd doet.
Succes *;
Hij verwacht het wel, maar dat hoef je helemaal niet te doen.
Gewoon gaan!!!.
Maarrrrrrrrr.... kun je dat wel??
Kun je wel weggaan dan en de boel de boel laten??
Of vind je het diep van binnen eigenlijk wel heel leuk dat hij zo afhankelijk van je is........
Want hoe kan het anders dat je er steeds weer intrapt??
Laat hem maar aanmodderen, dan weet hij meteen wat jij altijd doet.
Succes *;
maandag 11 juni 2007 om 11:00
Haha Yoyo, dat heb ik al eens tegen hem gezegd, van we gaan aan dat programma meedoen, dan kom je nog eens van de koude kermis terug. Maar ook daar wil hij niet aan meewerken 
Hij verwacht wel van mij dat het huis spik en span is, want hij ergert zich aan rommel. Als hij vanavond binnen stapt en hij struikelt over de lego die de jongens nog over de grond bezaaid hebben, dan is ie geiriteerd en dan heb ik al het gevoel om mij te gaan verantwoorden dat ze daar de hele tijd lief mee aan het spelen zijn. Maar kinderen mogen toch wel de boel een beetje overhoop trekken om dat samen daarna met mama weer op te ruimen? Vind ik hoor!
Hij heeft altijd een mening klaar over andere, maar hij is geen haar beter.
Als ik vraag terwijl ik achter de potten en pannen sta om de tafel te dekken, dan gaat hij doodleuk door mijn potten roeren en zeggen dat ik het gas te hoog heb staan. En dan kan ik zo ontploffen, want ik heb het eten nooit laten aanbranden oid, dus dan vindt ik gewoon dat hij zich moet bemoeien met het tafeldekken, maar op het laatst ben ik dat ook aan het doen.
Grrrrrr, ben echt op mijn kookpunt nu!
Hij is altijd moe, ligt vaak op de bank al te meuren sávonds, een boekje voorlezen voor de kinderen is er al te veel, maar samen met de kinderen liggen op de bank kijkend naar een dvd kan weer wel, want dan kan hij zijn ogen even toedoen. Wat krijgen ze dan voor aandacht van hun vader. ik kan me daar echt aan ergeren!
Geduld heeft ie ook niet met ze, ze moeten naar 1 keer in de houding springen en naar papa luisteren, maar dat werkt niet met een kind. Je zou ze toch moeten begeleiden.
Als we hierover praten, dan wordt ie vijandig en boos op mij, dat ik me gewoon niet zo moet aanstellen.
Als ik mijn vriendenkring bekijk, doen andere vaders veel meer met hun kinderen. Fietsen leren, idem dito, heb ik ze aangeleerd, want meneer krijgt er last van zijn rug mee. Maar hij is niet de enige, maar ze moeten dat toch leren, dan maar even last van je rug, heb ik ook gehad, maar om dat weer op de lange baan te zetten, werkt ook niet.
Grrrrr
Hij verwacht wel van mij dat het huis spik en span is, want hij ergert zich aan rommel. Als hij vanavond binnen stapt en hij struikelt over de lego die de jongens nog over de grond bezaaid hebben, dan is ie geiriteerd en dan heb ik al het gevoel om mij te gaan verantwoorden dat ze daar de hele tijd lief mee aan het spelen zijn. Maar kinderen mogen toch wel de boel een beetje overhoop trekken om dat samen daarna met mama weer op te ruimen? Vind ik hoor!
Hij heeft altijd een mening klaar over andere, maar hij is geen haar beter.
Als ik vraag terwijl ik achter de potten en pannen sta om de tafel te dekken, dan gaat hij doodleuk door mijn potten roeren en zeggen dat ik het gas te hoog heb staan. En dan kan ik zo ontploffen, want ik heb het eten nooit laten aanbranden oid, dus dan vindt ik gewoon dat hij zich moet bemoeien met het tafeldekken, maar op het laatst ben ik dat ook aan het doen.
Grrrrrr, ben echt op mijn kookpunt nu!
Hij is altijd moe, ligt vaak op de bank al te meuren sávonds, een boekje voorlezen voor de kinderen is er al te veel, maar samen met de kinderen liggen op de bank kijkend naar een dvd kan weer wel, want dan kan hij zijn ogen even toedoen. Wat krijgen ze dan voor aandacht van hun vader. ik kan me daar echt aan ergeren!
Geduld heeft ie ook niet met ze, ze moeten naar 1 keer in de houding springen en naar papa luisteren, maar dat werkt niet met een kind. Je zou ze toch moeten begeleiden.
Als we hierover praten, dan wordt ie vijandig en boos op mij, dat ik me gewoon niet zo moet aanstellen.
Als ik mijn vriendenkring bekijk, doen andere vaders veel meer met hun kinderen. Fietsen leren, idem dito, heb ik ze aangeleerd, want meneer krijgt er last van zijn rug mee. Maar hij is niet de enige, maar ze moeten dat toch leren, dan maar even last van je rug, heb ik ook gehad, maar om dat weer op de lange baan te zetten, werkt ook niet.
Grrrrr
maandag 11 juni 2007 om 11:05
Eens met houvanjezelf.
In feite ben je niet boos omdat hij weinig aan het huishouden doet, maar omdat je zelf ook wel eens de boel de boel wilt laten. Doe dat dan ook! Spreek gewoon iets af met een vriendin ofzo en ga gewoon weg. Tegen tegenputterende echtgenoot heb je niet veel meer of minder te melden dan "fijne vader ben je, als je je kinderen niet eens op bed kan leggen" Trek de deur achter je dicht en kom 4 uren later pas weer terug. Is dat nou zo moeilijk?
Daarbij: het is ook zeer bevredigend om eens lekker te slonzen en de huiskamer en tuin NIET speelgoedvrij te maken, en de afwas nog een dagje te laten staan.
In feite ben je niet boos omdat hij weinig aan het huishouden doet, maar omdat je zelf ook wel eens de boel de boel wilt laten. Doe dat dan ook! Spreek gewoon iets af met een vriendin ofzo en ga gewoon weg. Tegen tegenputterende echtgenoot heb je niet veel meer of minder te melden dan "fijne vader ben je, als je je kinderen niet eens op bed kan leggen" Trek de deur achter je dicht en kom 4 uren later pas weer terug. Is dat nou zo moeilijk?
Daarbij: het is ook zeer bevredigend om eens lekker te slonzen en de huiskamer en tuin NIET speelgoedvrij te maken, en de afwas nog een dagje te laten staan.
maandag 11 juni 2007 om 11:39
Oke Pandora, we kennen nu de tekortkomingen van je vriend; Bedenk eens wat er leuk aan hem is, waarom je van hem houdt, hoe en waarmee hij je inspireert, waarom je hem voor geen goud wilt missen.
Nee, je hoeft het niet hier te vertellen, zet het eens voor jezelf op een rijtje. En gebruik die informatie als insteek voor een hèèl serieus gesprek met je vriend. Nl dat alles wat zo waardevol is en wat je niet kwijt wilt, nu wel erg ondergesneeuwd wordt door de ergernis over o.a.huishoudelijke futiliteiten.
Probeer samen eens de sfeer terug te vinden van je jaren geleden. Ik neem aan dat dat ooit goed was, jullie zijn tenslotte samen gaan wonen en hebben kinderen gekregen. Ik heb het gevoel dat jullie in een akelig patroontje zijn verzand.
Nee, je hoeft het niet hier te vertellen, zet het eens voor jezelf op een rijtje. En gebruik die informatie als insteek voor een hèèl serieus gesprek met je vriend. Nl dat alles wat zo waardevol is en wat je niet kwijt wilt, nu wel erg ondergesneeuwd wordt door de ergernis over o.a.huishoudelijke futiliteiten.
Probeer samen eens de sfeer terug te vinden van je jaren geleden. Ik neem aan dat dat ooit goed was, jullie zijn tenslotte samen gaan wonen en hebben kinderen gekregen. Ik heb het gevoel dat jullie in een akelig patroontje zijn verzand.
maandag 11 juni 2007 om 11:52
Ik vind jouw vriend nogal conservatief in deze relatie staan.
Je hebt een part time baan en tja dan mag je wel verwachten dat hij veel meer tijd besteed aan de kids en huishoudelijke zaken
Het is wel erg makkelijk zo voor hem he?
Maar voor jouw is dit een ander verhaal
Ga meer tijd voor jezelf maken, echt, anders hou je het echt niet vol!
Duidelijk tegen je vriend zijn en jullie opvoeding in een lijn zien te krijgen
Laat hem maar moederen door meer dingen voor jezelf te gaan doen
Sorry maar ik heb een bloedhekel aan dit soort mannen gedrag
Suc*;
PlomO+
Je hebt een part time baan en tja dan mag je wel verwachten dat hij veel meer tijd besteed aan de kids en huishoudelijke zaken
Het is wel erg makkelijk zo voor hem he?
Maar voor jouw is dit een ander verhaal
Ga meer tijd voor jezelf maken, echt, anders hou je het echt niet vol!
Duidelijk tegen je vriend zijn en jullie opvoeding in een lijn zien te krijgen
Laat hem maar moederen door meer dingen voor jezelf te gaan doen
Sorry maar ik heb een bloedhekel aan dit soort mannen gedrag
Suc*;
PlomO+
maandag 11 juni 2007 om 11:58
Nee, ik vind het niet prettig dat hij afhankelijk van mij is, sterker nog daar baal ik van!!
Ik kan best tegen rommel, maar omdat hij er niet van houdt dan ruim ik alles op..
Weet je, het is niet zo makkelijk voor mij op hier de deur dicht te trekken, onze kinderen huilen als mama wegmoet en dat maakt het voor mij zo moeilijk om de deur dicht te trekken en zeggen van, je redt je kont maar even. Want als hun verdrietig erom worden, dan is de stap voor mij moeilijker. Dus misschien is het mijn schuld wel, omdat ik het ook zelde doe.
Misschien wordt dit mijn nieuwe uitdaging wel. Voel me soms echt zijn moeder ook.
Ik kan best tegen rommel, maar omdat hij er niet van houdt dan ruim ik alles op..
Weet je, het is niet zo makkelijk voor mij op hier de deur dicht te trekken, onze kinderen huilen als mama wegmoet en dat maakt het voor mij zo moeilijk om de deur dicht te trekken en zeggen van, je redt je kont maar even. Want als hun verdrietig erom worden, dan is de stap voor mij moeilijker. Dus misschien is het mijn schuld wel, omdat ik het ook zelde doe.
Misschien wordt dit mijn nieuwe uitdaging wel. Voel me soms echt zijn moeder ook.
maandag 11 juni 2007 om 12:05
Precies, behandel hem als echtgenote en niet als zijn moeder.
Dan zal hij ook niet vinden dat je zeurt.
Zeuren doe je alleen als je het er steeds over hebt, maar er verder niets aan of mee doet!.
En je kinderen gedragen zich hetzelfde als hun vader, huilen en dreinen om je om te turnen en naar hun pijpen te laten dansen......
Dan zal hij ook niet vinden dat je zeurt.
Zeuren doe je alleen als je het er steeds over hebt, maar er verder niets aan of mee doet!.
En je kinderen gedragen zich hetzelfde als hun vader, huilen en dreinen om je om te turnen en naar hun pijpen te laten dansen......
