Relaties
alle pijlers
even van me afschrijven
dinsdag 11 september 2007 om 11:22
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier. Ik weet even niet hoe ik moet beginnen, t s namelijk de eerste keer dat ik op een forum ben en iets over mezelf vertel. Eigenlijk is t meer van me afschrijven en praten. En stiekem hopen op een advies van iemand. Ik heb een relatie van 3 jaar die nu onder vuur ligt. Er werd me vannacht doodleuk medegedeeld dat er niet meer van me gehouden werd. Zomaar uit t niets. Sta je dan, met je mond vol tanden, je afvragend waar dit vandaag komt! Net 5 dagen terug van een vakantie wat erg leuk en gezellig was. Zelfs over trouwen gehad!
Na enig doorvragen bleek dat ie 1 1/2 maand geleden iemand anders heeft ontmoet die hij meer dan leuk vind. Maar er is niks gebeurt, geen date of wat dan ook. Op de vraag of dat was omdat ik in de weg sta, was zijn antwoord nee echt niet.
het verhaal kreeg een andere wending op het moment hj me vertelde dat hij weer vrijgezel wil zijn om de dingen te kunnen doen die hij wilt doen. We laten elkaar erg vrij en we hebben naast elkaar ook ons eigen leven. Hoe vrijer kan een relatie zijn?
Hij twijfelt al 1 1/2 maandaan ons, maar wilde niks zeggen omdat ie t eerst voor zichzelf wilde uitzoeken. Voel me daardoor erg gekwetst. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik van mijn hart geen moordkuil maak en eerlijk ben over oa mijn onzekerheden binnen de relatie. T gaat nl niet vanzelf, je moet eraan blijven werken.
Hij wilde gister al zn spullen meenemen. Maar t s nu zo dat we een pauze van 2 weken hebben. Is er hoop? Of is het uitstel van executie? Zijn spullen staan nog bij mij. Zit te dubben of k t al moet inpakken voor hem, ritueel moet verbranden of moet wachten tot over 2 weken?
x
Ik ben nieuw hier. Ik weet even niet hoe ik moet beginnen, t s namelijk de eerste keer dat ik op een forum ben en iets over mezelf vertel. Eigenlijk is t meer van me afschrijven en praten. En stiekem hopen op een advies van iemand. Ik heb een relatie van 3 jaar die nu onder vuur ligt. Er werd me vannacht doodleuk medegedeeld dat er niet meer van me gehouden werd. Zomaar uit t niets. Sta je dan, met je mond vol tanden, je afvragend waar dit vandaag komt! Net 5 dagen terug van een vakantie wat erg leuk en gezellig was. Zelfs over trouwen gehad!
Na enig doorvragen bleek dat ie 1 1/2 maand geleden iemand anders heeft ontmoet die hij meer dan leuk vind. Maar er is niks gebeurt, geen date of wat dan ook. Op de vraag of dat was omdat ik in de weg sta, was zijn antwoord nee echt niet.
het verhaal kreeg een andere wending op het moment hj me vertelde dat hij weer vrijgezel wil zijn om de dingen te kunnen doen die hij wilt doen. We laten elkaar erg vrij en we hebben naast elkaar ook ons eigen leven. Hoe vrijer kan een relatie zijn?
Hij twijfelt al 1 1/2 maandaan ons, maar wilde niks zeggen omdat ie t eerst voor zichzelf wilde uitzoeken. Voel me daardoor erg gekwetst. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik van mijn hart geen moordkuil maak en eerlijk ben over oa mijn onzekerheden binnen de relatie. T gaat nl niet vanzelf, je moet eraan blijven werken.
Hij wilde gister al zn spullen meenemen. Maar t s nu zo dat we een pauze van 2 weken hebben. Is er hoop? Of is het uitstel van executie? Zijn spullen staan nog bij mij. Zit te dubben of k t al moet inpakken voor hem, ritueel moet verbranden of moet wachten tot over 2 weken?
x
dinsdag 11 september 2007 om 11:32
Hij twijfelt, houdt niet meer van je, wil zijn vrijheid terug, heeft iemand ontmoet..
Sja, het klinkt niet echt hoopvol..
Maar spullen verbranden.. dat gaat wat ver. Hij heeft je wel gekwetst, maar met de boodschap dat hij twijfelt. Hij heeft je niet bedonderd o.i.d. (zover je weet).
Meid, sterkte ermee.. ik heb eigenlijk geen advies behalve dat je goed bij jezelf moet blijven en je eigen plan trekken.
Sja, het klinkt niet echt hoopvol..
Maar spullen verbranden.. dat gaat wat ver. Hij heeft je wel gekwetst, maar met de boodschap dat hij twijfelt. Hij heeft je niet bedonderd o.i.d. (zover je weet).
Meid, sterkte ermee.. ik heb eigenlijk geen advies behalve dat je goed bij jezelf moet blijven en je eigen plan trekken.
dinsdag 11 september 2007 om 11:40
dinsdag 11 september 2007 om 12:05
Moeilijk is dat hoor, om vanaf de zijlijn te zeggen hoe de echte stand van zaken nu is.
Geen idee of er hoop is, maar ik denk wel dat een pauze van 2 weken heel veel duidelijkheid kan gaan geven. Laat hem even met rust en mogelijk komt hij tot 'bezinning'. Wat afstand kan voor hem wat duidelijkheid geven.
De situatie waar je in zit, is absoluut geen leuke situatie en juist voor jou zeer frustrerend. Ga nu niet zijn spullen inpakken, maar wat leuke dingen voor jezelf ondernemen.Even het huis uit, naar vriendinnen toe, shoppen, dingen doen waardoor je beter afstand kunt nemen.
In de tussentijd kun je ook eens nadenken hoe je zelf nu tegen je relatie aankijkt. Een relatie waar toch je vriend kiest om 1,5 maand zijn mond over zijn problemen te houden om er eerst zelf een mening over te vormen.
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
Geen idee of er hoop is, maar ik denk wel dat een pauze van 2 weken heel veel duidelijkheid kan gaan geven. Laat hem even met rust en mogelijk komt hij tot 'bezinning'. Wat afstand kan voor hem wat duidelijkheid geven.
De situatie waar je in zit, is absoluut geen leuke situatie en juist voor jou zeer frustrerend. Ga nu niet zijn spullen inpakken, maar wat leuke dingen voor jezelf ondernemen.Even het huis uit, naar vriendinnen toe, shoppen, dingen doen waardoor je beter afstand kunt nemen.
In de tussentijd kun je ook eens nadenken hoe je zelf nu tegen je relatie aankijkt. Een relatie waar toch je vriend kiest om 1,5 maand zijn mond over zijn problemen te houden om er eerst zelf een mening over te vormen.
Hoe oud zijn jullie eigenlijk?
dinsdag 11 september 2007 om 12:09
dinsdag 11 september 2007 om 12:11
Bedankt voor al jullie reacties....
Ik ben 29 en hij is 26, wonen niet samen, maar latten. Daarnaast zijn we ook 2 enorme tegenpolen van elkaar. Hij gelooft, ik niet. Ook daar is al de nodige onenigheid en strijd over geweest in het begin van onze relatie. Dat hebben we overwonnen, ik ga 1x per maand mee naar de kerk en probeer me zo goed als ik kan me te verplaatsen en verdiepen in hem en zijn geloof. Daarnaast is hij een enorme binnenvetter en ik praat over alles. Hij werkt in een kroeg, ik in het onderwijs. Hebben dus ook een heel andere leefpatroon.
Tweede keuze wil ik zeker niet zijn, en ik kan me voorstellen dat je iemand kan tegenkomen die je ook leuk vind. Maar hou dat niet voor je denk ik dan. Praat daarover zoek naar een oplossing, voor zover mogelijk. ik vind 3 jaar niet zomaar iets om maar meteen als t even niet gaat weg te gooien.
x
Ik ben 29 en hij is 26, wonen niet samen, maar latten. Daarnaast zijn we ook 2 enorme tegenpolen van elkaar. Hij gelooft, ik niet. Ook daar is al de nodige onenigheid en strijd over geweest in het begin van onze relatie. Dat hebben we overwonnen, ik ga 1x per maand mee naar de kerk en probeer me zo goed als ik kan me te verplaatsen en verdiepen in hem en zijn geloof. Daarnaast is hij een enorme binnenvetter en ik praat over alles. Hij werkt in een kroeg, ik in het onderwijs. Hebben dus ook een heel andere leefpatroon.
Tweede keuze wil ik zeker niet zijn, en ik kan me voorstellen dat je iemand kan tegenkomen die je ook leuk vind. Maar hou dat niet voor je denk ik dan. Praat daarover zoek naar een oplossing, voor zover mogelijk. ik vind 3 jaar niet zomaar iets om maar meteen als t even niet gaat weg te gooien.
x
dinsdag 11 september 2007 om 12:21
Monic5, je moet gewoon nu doen wat voor jezelf het beste voelt! Ik zat vorige week in de dezelfde situatie, ook wij waren toen voor onszelf aan het uitzoeken wat we wilden in onze relatie. Ik heb toen zijn spullen alvast bij elkaar gezocht en in een tas klaargezet voor hem. Datzelfde heb ik trouwens met mijn spullen gedaan in zijn huis. Sinds donderdagavond is het bij ons ook definitief uit...
Ik merkte heel erg aan mezelf dat ik zo'n week (en bij jou dus twee weken) nog verschrikkelijker vond dan nu het uit is. Ik kan namelijk absoluut niet tegen onduidelijkheid en wil verder, en dat kan ik zo'n week niet. Je gedachtes blijven alleen maar in kringetjes ronddraaien, je denkt jezelf ziek over hem (terwijl je dat toch niet weet...) enz.
Dus doe wat jij wil! Wil je zijn spullen inpakken? Doen! Wil je dat niet? Niet doen! En probeer voor jezelf op een rijtje te zetten wat jíj wil, zonder dat jij daarbij denkt aan wat hij wil. Probeer van een afstandje naar je relatie te kijken, eventueel samen met vriendinnen. Wil jij met hem verder? En zo ja, op welke manier dan? Wat zou hij je dan moeten bieden? En jij hem?
Meer kan je niet doen in zo'n week. En bewaak je eigen grenzen! Als jij gek wordt van die twee weken, dan gewoon 'eisen' van hem dat het korter duurt. Je moet echt voor jezelf opkomen meis!!! Sterkte!
Ik merkte heel erg aan mezelf dat ik zo'n week (en bij jou dus twee weken) nog verschrikkelijker vond dan nu het uit is. Ik kan namelijk absoluut niet tegen onduidelijkheid en wil verder, en dat kan ik zo'n week niet. Je gedachtes blijven alleen maar in kringetjes ronddraaien, je denkt jezelf ziek over hem (terwijl je dat toch niet weet...) enz.
Dus doe wat jij wil! Wil je zijn spullen inpakken? Doen! Wil je dat niet? Niet doen! En probeer voor jezelf op een rijtje te zetten wat jíj wil, zonder dat jij daarbij denkt aan wat hij wil. Probeer van een afstandje naar je relatie te kijken, eventueel samen met vriendinnen. Wil jij met hem verder? En zo ja, op welke manier dan? Wat zou hij je dan moeten bieden? En jij hem?
Meer kan je niet doen in zo'n week. En bewaak je eigen grenzen! Als jij gek wordt van die twee weken, dan gewoon 'eisen' van hem dat het korter duurt. Je moet echt voor jezelf opkomen meis!!! Sterkte!
dinsdag 11 september 2007 om 12:53
Monic5, wat een vervelende situatie voor jou zeg! Ik begrijp je helemaal dat je nu met vragen zit. Over zijn spullen: dat moet je helemaal zelf weten. Wat geeft je gevoel je in? (alhoewel, verbranden zou ik niet meteen doen). Doe gewoon met zijn spullen wat jij het fijnste vindt.
Verder... het is slim van jullie om 2 weken rust te nemen en allebei na te denken over de relatie. Dat is nu echt nodig denk ik. Je vriend heeft het pas na 1,5 maand gezegd dat hij twijfelt... Maar besef wel dat je vriend wel eerlijk is geweest door te zeggen dat hij iemand anders leuks heeft ontmoet en dat hij daar over na wil denken. Hij had het ook gewoon uit kunnen maken en zijn spullen pakken en zeggen "doei monic", of zelfs vreemd kunnen gaan in die 1,5 maand. (Ik ga er van uit dat dat niet het geval is). Hij heeft er misschien tegenaan lopen hikken, wist niet wat hij met zijn gevoel moest.... Je zegt zelf al dat je vriend een gesloten persoon is.... dus hij heeft er misschien enorm mee gezeten. Nou wil ik het absoluut niet goed praten voor je vriend... volgens mij lijkt dat wel zo. Is dus niet zo mijn bedoeling. Ik probeer alleen alle kanten te belichten.
Maar in ieder geval: ga de komende twee weken leuke dingen doen met je vrienden en familie, en probeer je eigen gedachten en gevoelens duidelijk op een rijtje te krijgen. Zet het anders maar op het forum als dat makkelijker werkt voor jou, dan krijg je er nog advies bij ook. Denk goed na wat je wil en hoe je het wil. Heel veel sterkte meid!
Verder... het is slim van jullie om 2 weken rust te nemen en allebei na te denken over de relatie. Dat is nu echt nodig denk ik. Je vriend heeft het pas na 1,5 maand gezegd dat hij twijfelt... Maar besef wel dat je vriend wel eerlijk is geweest door te zeggen dat hij iemand anders leuks heeft ontmoet en dat hij daar over na wil denken. Hij had het ook gewoon uit kunnen maken en zijn spullen pakken en zeggen "doei monic", of zelfs vreemd kunnen gaan in die 1,5 maand. (Ik ga er van uit dat dat niet het geval is). Hij heeft er misschien tegenaan lopen hikken, wist niet wat hij met zijn gevoel moest.... Je zegt zelf al dat je vriend een gesloten persoon is.... dus hij heeft er misschien enorm mee gezeten. Nou wil ik het absoluut niet goed praten voor je vriend... volgens mij lijkt dat wel zo. Is dus niet zo mijn bedoeling. Ik probeer alleen alle kanten te belichten.
Maar in ieder geval: ga de komende twee weken leuke dingen doen met je vrienden en familie, en probeer je eigen gedachten en gevoelens duidelijk op een rijtje te krijgen. Zet het anders maar op het forum als dat makkelijker werkt voor jou, dan krijg je er nog advies bij ook. Denk goed na wat je wil en hoe je het wil. Heel veel sterkte meid!
dinsdag 11 september 2007 om 12:55
Monic, je schrijft dat je een relatie van drie jaar niet iets vindt om zomaar weg te gooien 'als het even niet gaat'. Daar ben ik het mee eens, maar dat je vriend zomaar plots zegt dat hij niet meer van je houdt, is volgens mij heel wat erger dan 'even niet gaan'.
Hij zegt dus niet dat hij twijfelt of hij nog van je houdt (dat zou ik zelf al erg genoeg vinden), nee, hij houdt gewoon niet meer van je. (Dat zegt hij immers toch!?)
Zoiets lijkt me wel duidelijk. Waarom zou je nog moeite doen voor die relatie? Hoe kun je ooit nog gelukkig worden met iemand die je doodleuk verteld heeft dat hij niet meer van je houdt?
Bovendien lijken jullie niet echt veel raakpunten te hebben.
Jij vindt dat een relatie niet vanzelf gaat en dat je eraan moet werken.
Dat is misschien zo, in iedere relatie is wel eens een verschil van mening of een misverstand waarover gepraat moet worden, maar als er meer 'gewerkt' moet worden in een relatie dan genoten, word je daar toch niet gelukkig van.
Bovendien, als iemand niet meer van je houdt, dan houdt het gewoon op. Ik zou je ten stelligste adviseren om hem los te laten. Er zijn ook relaties waarin mensen helemaal nooit twijfelen aan hun liefde voor elkaar, en dat wil jij toch ook? Maar dan moet je nu even sterk zijn en uit deze eenzijdige relatie stappen. Sterkte!
Hij zegt dus niet dat hij twijfelt of hij nog van je houdt (dat zou ik zelf al erg genoeg vinden), nee, hij houdt gewoon niet meer van je. (Dat zegt hij immers toch!?)
Zoiets lijkt me wel duidelijk. Waarom zou je nog moeite doen voor die relatie? Hoe kun je ooit nog gelukkig worden met iemand die je doodleuk verteld heeft dat hij niet meer van je houdt?
Bovendien lijken jullie niet echt veel raakpunten te hebben.
Jij vindt dat een relatie niet vanzelf gaat en dat je eraan moet werken.
Dat is misschien zo, in iedere relatie is wel eens een verschil van mening of een misverstand waarover gepraat moet worden, maar als er meer 'gewerkt' moet worden in een relatie dan genoten, word je daar toch niet gelukkig van.
Bovendien, als iemand niet meer van je houdt, dan houdt het gewoon op. Ik zou je ten stelligste adviseren om hem los te laten. Er zijn ook relaties waarin mensen helemaal nooit twijfelen aan hun liefde voor elkaar, en dat wil jij toch ook? Maar dan moet je nu even sterk zijn en uit deze eenzijdige relatie stappen. Sterkte!
dinsdag 11 september 2007 om 14:02
Moeilijk moeilijk. In al jullie adviezen zit een kern van waarheid.
In de eerste instantie wilde ie zn spullen meenemen en was t over en uit. Uiteindelijk werd het, we lassen een pauze van 2 weken in en k laat mn spullen staan. Dat verward mij ook heel erg.
Natuurlijk ben ik zelf erg bezig met het hele gebeuren, balen dat ik nu net vandaag een vrije dag moet hebben.
T verward me dat hij eerst zegt t s over en uit en vervolgens zegt we lassen een pauze van 2 weken in.
Aan de ene kant wil ik geen relatie waarin ik t gevoel heb gekwetst te worden doordat de ander niet open over zn gevoelens praat. En als hij er over praat het meteen zo drastische beslissing moet zijn.
Aan de andere kant, je gaat je toch aan zo'n beestje hechten.
We hebben het over het algemeen erg leuk, goed en gezellig gehad. Natuurlijk waren er wel wat onenigheden over stomme dingen die er eigenlijk niet toe doen. Maar we hebben wel altijd voor ogen gehad dat het omlaag doen van de wcbril eigenlijk niet het belangrijkste in een relatie is, om maar een voorbeeld te noemen. Het jezelf kunnen zijn, kunnen lachen om en met elkaar en er voor de ander zijn was voor onze relatie kenmerkend.
Merk wel dat ik t prettig vind om jullie reacties te lezen en t van me af te schrijven. xx
In de eerste instantie wilde ie zn spullen meenemen en was t over en uit. Uiteindelijk werd het, we lassen een pauze van 2 weken in en k laat mn spullen staan. Dat verward mij ook heel erg.
Natuurlijk ben ik zelf erg bezig met het hele gebeuren, balen dat ik nu net vandaag een vrije dag moet hebben.
T verward me dat hij eerst zegt t s over en uit en vervolgens zegt we lassen een pauze van 2 weken in.
Aan de ene kant wil ik geen relatie waarin ik t gevoel heb gekwetst te worden doordat de ander niet open over zn gevoelens praat. En als hij er over praat het meteen zo drastische beslissing moet zijn.
Aan de andere kant, je gaat je toch aan zo'n beestje hechten.
We hebben het over het algemeen erg leuk, goed en gezellig gehad. Natuurlijk waren er wel wat onenigheden over stomme dingen die er eigenlijk niet toe doen. Maar we hebben wel altijd voor ogen gehad dat het omlaag doen van de wcbril eigenlijk niet het belangrijkste in een relatie is, om maar een voorbeeld te noemen. Het jezelf kunnen zijn, kunnen lachen om en met elkaar en er voor de ander zijn was voor onze relatie kenmerkend.
Merk wel dat ik t prettig vind om jullie reacties te lezen en t van me af te schrijven. xx
woensdag 12 september 2007 om 12:08
Monic5, natuurlijk is het erg moeilijk om nu van jezelf uit te gaan... Jij zou in principe (als dit niet gebeurd zou zijn) gewoon verder willen gaan met jullie relatie, voor jou zat het goed (genoeg.) En nu kom je ineens in een situatie waarbij dat voor hem ineens niet blijkt te gelden. En voel je je waarschijnlijk afhankelijk van zijn keuze, omdat wanneer je zelf de knoop doorhakt, je nooit zal weten wat er gebeurd zou zijn als je dat niet gedaan had...
Toch zal je echt je eigen keuze moeten maken. Je moet gaan beslissen of je met hem door wil en zo ja, onder welke 'voorwaarden.' Want mocht jullie met elkaar doorgaan, dan zal de angst om opnieuw een 'nachtelijke boodschap' nog heel lang blijven...
Probeer dus voor jezelf helder te krijgen wat je wil en waar je heen wil... Ga voor jezelf staan en probeer sterk te zijn!
Toch zal je echt je eigen keuze moeten maken. Je moet gaan beslissen of je met hem door wil en zo ja, onder welke 'voorwaarden.' Want mocht jullie met elkaar doorgaan, dan zal de angst om opnieuw een 'nachtelijke boodschap' nog heel lang blijven...
Probeer dus voor jezelf helder te krijgen wat je wil en waar je heen wil... Ga voor jezelf staan en probeer sterk te zijn!
woensdag 12 september 2007 om 16:53
Vandaag gewerkt, was een lekkere afleiding.
Vond t raar om wakker te worden met niemand naast me. Was meteen weer even duidelijk waarom.
Natuurlijk ben ik ook zelf gaan nadenken, wat wil ik.
Natuurlijk hou ik nog van m, gaat ook niet zomaar over.
Maar ik wil geen relatie met iemand die dingen voor zichzelf hou. Daarnaast als t weer goed komt, wie zegt mij dat het dan niet weer gebeurt. De kans is heel groot. Ik weet het allemaal heel goed, maar t s moeilijk en t maakt me op dit moment ook erg verdrietig. Heb net even stiekum op zn hyves gekeken en hij heeft de foto's van ons daar vanaf gehaald. Zegt genoeg denk ik.
Maar mag ik niet wat hoop houden?
Moet ik wachten tot de 2 weken om zijn, of moet ik bellen met de mededeling dat ie zn spullen nu kan komen ophalen?
xxx
Vond t raar om wakker te worden met niemand naast me. Was meteen weer even duidelijk waarom.
Natuurlijk ben ik ook zelf gaan nadenken, wat wil ik.
Natuurlijk hou ik nog van m, gaat ook niet zomaar over.
Maar ik wil geen relatie met iemand die dingen voor zichzelf hou. Daarnaast als t weer goed komt, wie zegt mij dat het dan niet weer gebeurt. De kans is heel groot. Ik weet het allemaal heel goed, maar t s moeilijk en t maakt me op dit moment ook erg verdrietig. Heb net even stiekum op zn hyves gekeken en hij heeft de foto's van ons daar vanaf gehaald. Zegt genoeg denk ik.
Maar mag ik niet wat hoop houden?
Moet ik wachten tot de 2 weken om zijn, of moet ik bellen met de mededeling dat ie zn spullen nu kan komen ophalen?
xxx
woensdag 12 september 2007 om 18:07
Ook in zn profiel staat dat ie single is. Duidelijker kan niet. Heb net dan ook een enorme jankaanval gehad. Ben bezig om zn spullen in te pakken.
Zal ik m bellen en t m komen laten ophalen, over niks doen en over 2 weken de spullen geven?
Dit voelt zo klote. ik ben mn verkering, mn maatje, iemand met wie je lief en leed heb gedeeld en je geheimen.
Zal ik m bellen en t m komen laten ophalen, over niks doen en over 2 weken de spullen geven?
Dit voelt zo klote. ik ben mn verkering, mn maatje, iemand met wie je lief en leed heb gedeeld en je geheimen.
woensdag 12 september 2007 om 18:28
zaterdag 15 september 2007 om 13:13
Heb even n paar dagen kunnen nadenken en mn gevoel en mn verstand lopen dan ook erg door elkaar heen. Het ene moment denk ik dat ik de hele wereld aan kan en een kwartier later ben ik erg verdrietig. Het ene moment denk ik dat ik dat ik ook niet meer met hem verder wil en het andere moment wil ik wel met m verder. Het ene moment wil ik hem bellen om te zeggen dat t klaar is en dat ie zn spullen kan komen ophalen t andere moment denk ik ik wacht de 2 weken af. Op zn hyves is zn profiel inmiddels gewijzigd in vrijgezel. Nog een keer keihard gekwetst. Als reactie daarop heb ik dat ook gedaan en inmiddels draag ik zijn ringen ook niet meer. Ik kan me niet voorstellen dat t houden van in 1 keer weg is, dat t je helemaal niks doe dat je relatie verdriet heeft op t moment dat je komt met t verhaal ik wil niet met je verder ik hou niet van je. S t stoer doen van zijn kant? Heeft hij tijd nodig? S t n muur omhoog trekken? Waarom weet de hele wereld dat ie vrijgezel is (op Hyves) en weet ik het "nog niet"? Wees dan zo'n vent en bel me op goh de rustpauze die we hadden gaat m niet worden ik blijf bij mn besluit. Of zie ik t verkeerd?
Wat denken jullie?
xx
Wat denken jullie?
xx
woensdag 19 september 2007 om 16:37
Hallo allemaal,
ben nu een week verder en t ene moment denk ik t s goed zo en t andere moment denk ik ik wil dit helemaal niet. Mn gevoel zegt dat ik me niet druk moet maken dat t allemaal wel goed komt. Geloven jullie hierin? Gevoel, voorgevoel? k heb m n mail gestuurd waarin ik alles heb opgeschreven wat ik wilde. Ook heb ik hem een aantal vragen gesteld waar ik graag antwoord op wil.
Op msn heb ik net gevraagd of ie de mail ontvangen had, dat had ie en we hebben t er maandag wel over. Moet ik nu niet te positief zijn?
T feit dat ie wil praten ipv spullen meenemen en mijn vragen beantwoorden. Of ben ik nu erg naief? HELP Zouden jullie naar jullie gevoel luisteren. Als iemand bereiedt is om te praten zijn dan alle kansen nog niet verkeken?
x
ben nu een week verder en t ene moment denk ik t s goed zo en t andere moment denk ik ik wil dit helemaal niet. Mn gevoel zegt dat ik me niet druk moet maken dat t allemaal wel goed komt. Geloven jullie hierin? Gevoel, voorgevoel? k heb m n mail gestuurd waarin ik alles heb opgeschreven wat ik wilde. Ook heb ik hem een aantal vragen gesteld waar ik graag antwoord op wil.
Op msn heb ik net gevraagd of ie de mail ontvangen had, dat had ie en we hebben t er maandag wel over. Moet ik nu niet te positief zijn?
T feit dat ie wil praten ipv spullen meenemen en mijn vragen beantwoorden. Of ben ik nu erg naief? HELP Zouden jullie naar jullie gevoel luisteren. Als iemand bereiedt is om te praten zijn dan alle kansen nog niet verkeken?
x
woensdag 19 september 2007 om 17:05
Ik zou niet al te positief zijn als ik jou was... het kan zo ontzettend tegen gaan vallen op die manier. Valse hoop is een veradelijk gevoel...
Praten kan ook betekenen, dat hij je gaat vertellen dat het echt beter is zo... antwoord geven op je vragen, maar je tevens uitleggen dat het wat hem betreft over is.
En dan meteen zijn spullen meenemen.
Natuurlijk hoop je ergens dat het goed komt, maar bereid je voor op het tegenovergestelde
Sterkte
Praten kan ook betekenen, dat hij je gaat vertellen dat het echt beter is zo... antwoord geven op je vragen, maar je tevens uitleggen dat het wat hem betreft over is.
En dan meteen zijn spullen meenemen.
Natuurlijk hoop je ergens dat het goed komt, maar bereid je voor op het tegenovergestelde
Sterkte
woensdag 19 september 2007 om 17:38
Niemand van ons kan voorspellen wat zijn plannen zullen zijn. Ik zou je daarom het volgende willen vragen: wil jij hem nog terug? Hij heeft niet open gecommuniceerd, heeft je vervolgens aan het lijntje gehouden met vage beloften en heeft onderwijl zijn Hyves-profiel aangepast in vrijgezel. Wil jij eigenlijk wel met hem verder?
dinsdag 25 september 2007 om 16:35
Hoi allemaal,
Gisteravond hebben we gepraat. En er is een punt achter gezet. Met pijn in mijn hart en voel me doodongelukkig. Nu ik dit aan t typen ben, zit ik te huilen. Hij kwam binnen en we hebben in de 1e instantie over de koetjes en de kalfjes gepraat. Dat was eigenlijk ook heel gezellig. Daarna gepraat over de situatie. Hij heeft twijfels en weet t niet. Houdt van me, maar is bang dat dit niet de relatie is die ie wil. Of toch wel? Uiteindelijk heb ik gezegd, t s beter dat je je spullen pak en ga. Met pijn in mn hart. Nadat hij zn spullen heeft gepakt hebben we elkaar 20 minuten vastgehouden en samen gehuild.
Hij zei dat als god wil dat we weer samen komen, dat dat ook gaat gebeuren.
Hij wil geen nieuwe relatie. Hi wil rust. Werken en aan zn motor sleutelen en nadenken.
Ik is m nu al. Hoe lang duurt t voor dat dit vervelende gevoel weg is?
Gisteravond hebben we gepraat. En er is een punt achter gezet. Met pijn in mijn hart en voel me doodongelukkig. Nu ik dit aan t typen ben, zit ik te huilen. Hij kwam binnen en we hebben in de 1e instantie over de koetjes en de kalfjes gepraat. Dat was eigenlijk ook heel gezellig. Daarna gepraat over de situatie. Hij heeft twijfels en weet t niet. Houdt van me, maar is bang dat dit niet de relatie is die ie wil. Of toch wel? Uiteindelijk heb ik gezegd, t s beter dat je je spullen pak en ga. Met pijn in mn hart. Nadat hij zn spullen heeft gepakt hebben we elkaar 20 minuten vastgehouden en samen gehuild.
Hij zei dat als god wil dat we weer samen komen, dat dat ook gaat gebeuren.
Hij wil geen nieuwe relatie. Hi wil rust. Werken en aan zn motor sleutelen en nadenken.
Ik is m nu al. Hoe lang duurt t voor dat dit vervelende gevoel weg is?
woensdag 26 september 2007 om 22:05
Goh, rot zeg. Ik reageer even omdat dit me tot op zekere hoogte heel bekend voorkomt. Behalve het verhaal over de ander (die was er waarschijnlijk wel, maar dat is nooit door mijn ex bevestigd) zou het zo mijn verhaal kunnen zijn van een jaar of 3 geleden. Out of the Blue, na de oh-zo-gezellige vakantie, werd mij verteld "ik denk dat mijn gevoelens voor jou over zijn". En ja, hij had er ook zelf al over nagedacht, zijn eigen conclusies getrokken, zonder zijn twijfels ooit naar mij uit te spreken. Niet dat ik geen vermoedens had, maar die werden door hem altijd tegengesproken.
Mijn advies: houd de eer nu aan jezelf, hoe moeilijk het ook is. Ga NIET sms-en, NIET bellen, NIET in de slachtofferrol. Hoe hard het ook is, zijn keuze is gemaakt. Hij wil niet met je verder. Een "pauze" is, zoals je zelf ook uitsprak, gewoon uitstel van executie.
Je kunt je beter zo snel mogelijk weer op je toekomst gaan richten. En dan bedoel ik niet meteen met iemand anders, maar neem even de tijd om op adem te komen en probeer er vrede mee te krijgen (moeilijk, I know). In het begin ga je hem hartverscheurend missen en moet je de neiging hem te bellen vaak onderdrukken, maar het slijt.
Denk hieraan: waar de ene deur sluit, gaat de andere weer open. Vertrouw erop dat er iets beters op je pad komt. Dat is nu moeilijk te geloven, maar voor mij is het zeker zo gegaan. Ik had toch nooit willen leven met iemand die niet 100% voor mij ging. U deserve better!
Mijn advies: houd de eer nu aan jezelf, hoe moeilijk het ook is. Ga NIET sms-en, NIET bellen, NIET in de slachtofferrol. Hoe hard het ook is, zijn keuze is gemaakt. Hij wil niet met je verder. Een "pauze" is, zoals je zelf ook uitsprak, gewoon uitstel van executie.
Je kunt je beter zo snel mogelijk weer op je toekomst gaan richten. En dan bedoel ik niet meteen met iemand anders, maar neem even de tijd om op adem te komen en probeer er vrede mee te krijgen (moeilijk, I know). In het begin ga je hem hartverscheurend missen en moet je de neiging hem te bellen vaak onderdrukken, maar het slijt.
Denk hieraan: waar de ene deur sluit, gaat de andere weer open. Vertrouw erop dat er iets beters op je pad komt. Dat is nu moeilijk te geloven, maar voor mij is het zeker zo gegaan. Ik had toch nooit willen leven met iemand die niet 100% voor mij ging. U deserve better!
