frustratie uiten

he



even mijn frustratie uiten.had gedicht geschreven aan vriend voor gelezen. hij vond dat ik gefrustreerd was

dus tja dan uit ik het hier ook maar even.











Ik zit hier nu in mijn kamer,

helemaal alleen,

ik voel opeens zoveel warmte , maar niemand om mijn heen,

ik kijk naar je foto’s, een traan stroomt over mijn wang,

de liefde die jij toen uitsraalde is weg, dat maakt mij zo bang,

je lach je mooie bruine ogen, .

Is alles dan gelogen?

Je ogen stralen geen warmte meer naar bij uit , ze zijn koud

Ik zie in je ogen dat je niet meer van me houd,

Ik kan het niet meer,

Je fotos zien, doen zo’n zeer,

In je ogen zie ik alleen maar verdriet,

Heb ik me al die tijd vergist?of zag ik het toen gewoon niet

Ik vraag me af,Hou ik van jouw  zoals je bent?

Of zoals ik je had gekend?

Hoeis het gekomen, waar is het mis gegaan

Dat wij nu zo leven, elkaar niet meer zien staan

k weet niet meer wat jij wilt

heb heb het gevoel dat jij je tijd aan mij verspilt

maak je toch om mij niet druk

kies voor je zelf ga voor je eigen geluk

ik wil dat je het zegt

het is over of je vecht

maar zo kunnen we niet door gaan

Ik ga hier an kapot , kan het niet meer aan

zo kan ik niet verder leven die onzekerheid

Het verdriet de pijn en de angst hoe raak ik het kwijt

Hoe raak ik dat kwijt?zonder jouw te verliezen

Het kan niet beide, we zullen moeten kiezen

Kiezen voor mijn geluk of het jouwe

Lieverd neem deze beslissing ik zal er op vertrouwen

Ik weet dat jij de juiste keuze zal maken

Wees niet bang, in mijn hart zal ik je nooit kwijt raken

Want jij hebt mij gegeven wat niemand anders ooit heeft gedaan

En dat gevoel zal altijd in mijn hart voort blijven bestaan

Dus laat me gaan, en ga door met  leven

Ooit vinden we een ander die ons het wel kan geven

Ik gun je het geluk, het is goed geweest

jij niet van mij ik van jouw het meest

hey



dankje voor je reactie



ja praten over gevoelens gaat hem niet goed af





we hebben nu dik 4 jaar relatie, wonen al 2 jaar samen.ik ben 11 jaar jonger



heaas gaat het niet meer goed. ik heb gevoel dat ik niks goed kan doen in zijn ogen, en andersom.

over 2 maanden gaat hij verhuizen naar een koophuis en blijf ik hier.



ik heb het erg erg moeilijk mee dat hij weg gaat.



ik las laatst een zin he:

waarom weet mijn gevoel niet, wat mijn hoofd alz o lang weet. dat het tijd is dat ik jouw en ons vergeet.



hiermee bedoel ik, ik weet dat het niet goed gaat dat verkeerde kant op gaat. sex vnd ik heel moeilijk voelt gewoon niet oke, maar me gevoel is nog heel hevig hou van hem en weet niet wat ik straks moet al  die weg gaat



vind moeilijk iets over ons te vertellen, vind makkelijker duidelijke vragen te beantwoorden

Nou, je hebt nu al iets meer verteld en dat maakt het iets duidelijker..

Jullie gaan dus een lat relatie aan als ik het goed begrijp? Hebben jullie samen die keuze gemaakt en waar is die keuze precies op gebaseerd?

hi,

ja klopt we nemen een lat relatie,

de beslissing hoe die is genomen, begon als een grap van zijn kant. ik dacht er overna hij sprak het uit.

ik heb  het door gezet, besloten dat dit beter was.

hij heeft hele goeie baan, ik zit nog op school. hij had er veel problemen mee dat hij alles betaalde ondanks zijn goeie baan. dus leek mij beter om het ook zo te doen, om wel mijn zelfstandigheid te krijgen.



valt niet mee ik werk nu 130 uur in de maand naast 4 dagen school(nachtdiensten)

ook waren er veel ruzie's en aan gezien hij en koophuis neemt wat op zijn naam staat heb ik risico dat ik over half jaar op straat sta,ook dat zie ik niet zitten





ja , zo is het ook wel, mijn hoofd weet het ,mar mijn hart nog niet, gek klinkt dat he