Gedoe met ex

08-01-2025 16:44 547 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb gedoe met mijn ex, en heb even een second opinion nodig over wat ik hiermee kan. Ik ben ruim 8 jaar gescheiden, heb 2 oudere pubers in co-ouderschap, tot voor kort een redelijke verstandhouding met mijn ex, en dit jaar gaan mijn nieuwe liefde en ik trouwen.

We hebben de trouwdatum vastgelegd en dat was nog een hele puzzel omdat we rekening wilden houden met gasten uit het buitenland, vakanties, van de kinderen, examens en proefwerkweken, en natuurlijk een locatie met beperkte beschikbaarheid. Het enige nadeel van de datum is dat het in een weekend valt dat de kinderen officieel bij onze exen zijn. Echter, aangezien de kinderen al oudere pubers zijn, en de bruiloft gewoon in onze eigen stad, dachten we dat dit wel op te lossen was met onze exen. We hebben allebei dus keurig ruim van tevoren onze exen geïnformeerd en voorgesteld dat we eventueel een weekend zouden ruilen. De ex van mijn aanstaande reageerde positief en vriendelijk. Helaas was de reactie van mijn ex heel anders. Hij schreef me een mail met een aantal nare scheldwoorden en de strekking dat het voor hem onverteerbaar en respectloos is dat ik iets wat voor hem zo gevoelig is, gepland heb in zijn weekend met de kinderen. Hij wil nu onze kinderen niet toestaan erbij te zijn. Ik ben flabbergasted, want had geen idee dat dit allemaal zo gevoelig lag. Als ik dat had geweten, had ik er rekening mee kunnen houden. Maar mijn ex is een man die nooit emoties toont, dus ik had werkelijk geen idee dat hij de scheiding en mijn nieuwe relatie na 8 jaar nog niet verwerkt had. Het was een onhandige actie, maar ik bedoelde er niets kwaads mee.

Ben ik nu echt zo respectloos en egocentrisch, of is mijn ex onredelijk? En wat nu? Verzetten gaat eigenlijk niet meer, en het is natuurlijk ondenkbaar dat mijn kinderen er niet bij kunnen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rozenbloem schreef:
10-01-2025 10:40
Dit gaat over een conflict tussen de ouders, en het is niet eerlijk om de pubers in het midden te plaatsen of hen te laten worstelen met loyaliteit of keuzes. Want uiteindelijk is dit natuurlijk geen fijne situatie voor die kinderen. Zij zitten klem tussen twee ouders en krijgen nu onterecht de last van dit conflict op hun schouders. Dat is precies wat je als ouder zou moeten willen voorkomen.

Beiden zouden zich moeten richten op een oplossing waarbij de kinderen zonder schuldgevoelens of spanningen gewoon naar de bruiloft kunnen.
Het is vader die ervoor zorgt.
Laten we wel even de schuld bij de juiste mensen houden alsjeblieft.

Pubers gaan hun eigen leven leiden en hun eigen volwassen leven in. En dan past een ouderschapsplan niet meer zo lekker als anders. Het zijn eigen individuen, waar je inmiddels mee moet óverleggen, in plaats van ópleggen.
Het is vader die de pubers nog wil vasthouden als de 8-jarigen waarvoor het plan is opgesteld.

De pubers gaan straks ook zelf op vakantie. Ongeacht welke weken het dan zijn, zij zijn er dan niet. Of het komt beter uit om eerst bij de andere ouder te zijn omwille van 'bedenk het maar'. De keus voor waar ze zijn wordt dan meer en meer overlegd vanuit de pubers en hun eigen levens en agenda's, dan vanuit de ouders. Volgend jaar klaar met middelbare school en dan het vervolgonderwijs in. Dan zullen ze nog meer zelf bepalen waar ze het beste kunnen zitten. Want dat is een vloeiend proces. En als beide ouders dan zeggen: dit is wat we hebben afgesproken, wil je, als je plannen veranderen, dit heel tijdig aangeven, want ik heb ook mijn eigen planning? Dan heb je iedereen zonder enig conflict gewoon lekker in huis.

Het is vader die de omslag moet gaan maken. Voor dit ene feest, maar ook voor het feit dat zijn kinderen nu richting jong-volwassenheid aan het gaan zijn.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
10-01-2025 10:37
Als hij echt niet meer reageert of de boel actief gaat boycotten, dan zal ik wel op haar aanbod ingaan.
Is stap één niet dit met de kinderen bespreken? Ze eerlijk vertellen dat vader voor hun bruiloftsbezoek is gaan liggen? Misschien hebben zij een briljant idee hoe dit aan te varen of misschien durven zij iemand uit te nodigen om dit met hun vader te bespreken. Ik heb geen idee hoe de verhoudingen liggen hoor, zo te lezen zijn ze behoorlijk bang voor de reacties van hun vader.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
10-01-2025 10:50
Het is vader die ervoor zorgt.
Laten we wel even de schuld bij de juiste mensen houden alsjeblieft.

Het is vader die de omslag moet gaan maken. Voor dit ene feest, maar ook voor het feit dat zijn kinderen nu richting jong-volwassenheid aan het gaan zijn.
Mail jij m anders even. Jij weet het zo goed allemaal.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toe even Roos....
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is te vroeg om het met de kinderen te bespreken. Het is pas over een dik half jaar, dus er is echt nog wel tijd. 1 of 2 weken geduld om mijn ex de kans te geven om weer een beetje bij zinnen te komen maakt echt niet veel uit. Als hij over een dikke week nog niets heeft laten horen, dan zal ik gaan kijken wat ik kan doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
10-01-2025 10:37
Praten ja, was het maar zo simpel. Ex gaat al jaren persoonlijke gesprekken uit de weg en heeft zelfs het traject met de mediator afgekapt. Dus hem even bellen om het uit te praten zit er echt niet in helaas.

Verder heb ik even niet zoveel te melden. Excuses zijn gemaakt, en er is vanuit ex geen uitsluitsel gekomen. Dat is inderdaad kinderachtig, maar ik heb het er maar mee te doen en wacht even af. Mijn zus heeft nog aangeboden te bemiddelen maar ik kan zijn reactie al inschatten: dat het laf is van mij om anderen voor mijn karretje te spannen. Als hij echt niet meer reageert of de boel actief gaat boycotten, dan zal ik wel op haar aanbod ingaan.
Lijkt me heel goed om even af te wachten. Mensen hebben vaak even de tijd nodig om alles te laten bezinken.

Ik vind het overigens heel goed hoe je naar jezelf wil kijken en dat je hem excuses hebt gemaild. Het is heel normaal in een relatie (ook een tussen ex-partners) dat er eens iets gebeurd wat een van de twee niet leuk vindt. Dan moet je daar samen mee omgaan, dat is ook lastig.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
10-01-2025 10:27
Het zijn al oudere pubers. Geen kleine kinderen meer.
Op deze leeftijd gaan ze, als het goed is, al veel meer hun eigen gang en hoeven ze geen oppas in de vorm van een ouder meer.
Dus mocht vader niet akkoord gaan, eigenlijk heeft hij niet meer zoveel daarover te zeggen. Er is een feest waar de pubers heen willen. Het is geen drugsfeest/illegale raveparty, dus er valt weinig aan te kunnen verbieden. Als vader toch zijn ware gezicht laat zien en de pubers wil verbieden erheen te gaan, dan staat vader in zijn hemd. Dan is voor iedereen duidelijk dat hij alleen zijn eigen belang voorop heeft staan. De pubers hebben dan hun mooie kleding hopelijk bij vrienden liggen, om vanuit daar om te kleden en richting feest te vertrekken.
Echt, uiteindelijk heb je zoveel macht als andere mensen je macht geven.


Het raadsel van wie de macht heeft
https://www.youtube.com/watch?v=2W0nVis ... hannel=Max
Uiteraard hebben ze een bepaalde mate van autonomie op die leeftijd. Ik bedoel meer dat het al een smet is als vader geen toestemming geeft en daar gedoe over is. Natuurlijk kan hij ze niet vastbinden, maar überhaupt deze situatie is al een smet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
10-01-2025 10:55
Toe even Roos....
Verplaats je even in de situatie van een bang kind, Doreia. Dat kun jij best.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
10-01-2025 10:46
Ach, Doreia, dit uit jouw toetsenbord. Jij die als geen ander weet hoeveel macht je iemand geeft waar je schijtsbenauwd voor bent. Best stuitend als ik eerlijk ben.

Moeten bange kinderen tegen hun vader in het harnas om op te komen voor hun rechten?
JIj deed dat ook niet toen jouw ex alles maar dan ook alles bepaalde en van een 17 jarige puber met enorme angst voor confrontaties verwacht jij dat ze in opstand komt? Jij was volwassen....

Mijn hart gaat uit naar kinderen die bang zijn voor hun vader(ouder) of in een loyaliteitsconflict zitten. Ook als ze 17 zijn.
Rechten?

Zoals ik het lees gaan ze gewoon naar hun vrienden, sportclubjes en afspraken MAAR moeten ze dit wel afstemmen/laten weten aan vader, daar is toch niets mis mee?
De oudste is 17, dat is nog niet volwassen te noemen en natuurlijk creëren ze nu ook hun eigen leven maar die ene keer dat ze mee moeten naar de vriendengroep van vader gaan ze echt niet kapot van.

Deze kinderen hadden helemaal niet in deze positie gebracht moeten worden.
TO had eerst afstemming moeten zoeken met hun vader als dit in zijn weekend valt en dan pas een bruiloft moeten regelen, zeker als je al 8 jaar weet dat hun vader vaart op regels, structuur en duidelijkheid (waar in mijn ogen niet direct iets mis mee is).

Bang is ook een ruim begrip.
Dat ze tegen moeder klaagt over de regels bij vader dat is uiteraard makkelijker.

Mijn kinderen zijn het ook niet altijd eens met de regels bij hun vader en klagen dan bij mij maar zo absurd zijn de regels niet.

Bij mijn niet gescheiden ouders wist ik ook altijd precies bij wie ik moest zijn om even te klagen over de andere ouder en haalde het niet in mijn hoofd om tegen (sommige) regels in te gaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
10-01-2025 10:57
Het is te vroeg om het met de kinderen te bespreken.
Waar ben je bang voor?
Ik voel bij jou een enorme weerstand om je kinderen een stukje verantwoordelijkheid te geven.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
10-01-2025 11:00
Verplaats je even in de situatie van een bang kind, Doreia. Dat kun jij best.
Nou, daar donder je mooi even een heel aantal punten aan respect van mij aan jou naar beneden Roos. SMH.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
10-01-2025 10:50
Het is vader die ervoor zorgt.
Laten we wel even de schuld bij de juiste mensen houden alsjeblieft.
Het is moeder die iets inplande in het weekend van vader.

Natuurlijk kun je niet de verantwoordelijkheid bij de kinderen leggen om het op te lossen.

Moeder heeft in eerste instantie niet opgelet, kan gebeuren. Vader stelt zich grimmig op, kan hopelijk nog bijdraaien.

Maar conflictmijdende kinderen met loyaliteitsissues zijn niet degenen die als eerste hoeven te bewegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blonddubbelblond schreef:
10-01-2025 11:01
Rechten?

Zoals ik het lees gaan ze gewoon naar hun vrienden, sportclubjes en afspraken MAAR moeten ze dit wel afstemmen/laten weten aan vader, daar is toch niets mis mee?
Zoals je kunt lezen ontstaan de problemen wanneer de kinderen iets met hun moeder willen gaan doen in zijn weekend, ik heb het helemaal niet over sportclubjes en vrienden, ik weet dus ook niet waarom je dat erbij haalt.

Moeder is een keer met dochter gaan winkelen in paps weekend, daarna een hoop gezeur. Ik weet niet of je dat gelezen hebt? Dus ja rechten. Het recht om iets met moeder te doen. Het recht om naar moeders bruiloft te gaan. Daar gaat dit topic namelijk over.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
10-01-2025 11:04
Nou, daar donder je mooi even een heel aantal punten aan respect van mij aan jou naar beneden Roos. SMH.
Ik weet niet wat SMH is maar je laat je respect wel heel makkelijk naar beneden donderen dan. Maar helaas is dat wederzijds want ik vind het verdrietig te lezen dat je vindt dat de kinderen maar voor zichzelf op moeten komen terwijl ik uit de postings van TO prima uit kan filteren dat er angst meespeelt.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
10-01-2025 11:05
Zoals je kunt lezen ontstaan de problemen wanneer de kinderen iets met hun moeder willen gaan doen in zijn weekend, ik heb het helemaal niet over sportclubjes en vrienden, ik weet dus ook niet waarom je dat erbij haalt.

Moeder is een keer met dochter gaan winkelen in paps weekend, daarna een hoop gezeur. Ik weet niet of je dat gelezen hebt? Dus ja rechten. Het recht om iets met moeder te doen. Het recht om naar moeders bruiloft te gaan. Daar gaat dit topic namelijk over.
In dat geval is het toch zijn 'recht' om hier iets van te vinden? Dit is namelijk zo afgesproken in hun ouderschapsplan.

Het gebeurt in zijn weekend.
Waarom moet de bruiloft in zijn weekend en waarom moet er gewinkeld worden met moeder in zijn weekend?
Alle reacties Link kopieren Quote
Blonddubbelblond schreef:
10-01-2025 11:11
In dat geval is het toch zijn 'recht' om hier iets van te vinden? Dit is namelijk zo afgesproken in hun ouderschapsplan.
Natuurlijk heeft hij het recht er iets van te vinden, hij mag overal van alles van vinden, prima.
Maar vind je het niet een heel klein beetje star en rigide dat hij niet een tikkeltje flexibiliteit tentoon kan spreiden als zijn ex opnieuw trouwt? En uit de goedheid van zijn hart het zijn kinderen gunt om daar gewoon bij te zijn? Ook al is het zijn weekend?
.
Alle reacties Link kopieren Quote
ldp schreef:
10-01-2025 11:05
Het is moeder die iets inplande in het weekend van vader.

Natuurlijk kun je niet de verantwoordelijkheid bij de kinderen leggen om het op te lossen.

Moeder heeft in eerste instantie niet opgelet, kan gebeuren. Vader stelt zich grimmig op, kan hopelijk nog bijdraaien.

Maar conflictmijdende kinderen met loyaliteitsissues zijn niet degenen die als eerste hoeven te bewegen.
Dit dus.

Succes ermee iig aan Charlotte! Hopelijk komt er een oplossing.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wil de kinderen op dit moment nog niet bij het conflict betrekken, aangezien er nog een gerede kans is dat het met een beetje tijd wel weer goed komt.

Dat winkelen was een keer een speciale winkel die op dat moment een speciale sale had waar dochter graag met mij heen wilde.

Yep, het is zeker zijn recht er wat van te vinden en ik had het anders aan moeten pakken. Nu zit ik even op de blaren en wacht ik nog even rustig af voordat ik allerlei vervolgstappen onderneem door het betrekken van de kinderen en/of familieleden. Geduld is soms een schone zaak toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Duidelijk, begrijpelijk. Ik hoop zo hard dat hij een beetje bijdraait, Charlotta!

En absoluut waar hoor, soms is geduld beslist een schone zaak.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blonddubbelblond schreef:
10-01-2025 11:01
Rechten?

Zoals ik het lees gaan ze gewoon naar hun vrienden, sportclubjes en afspraken MAAR moeten ze dit wel afstemmen/laten weten aan vader, daar is toch niets mis mee?
De oudste is 17, dat is nog niet volwassen te noemen en natuurlijk creëren ze nu ook hun eigen leven maar die ene keer dat ze mee moeten naar de vriendengroep van vader gaan ze echt niet kapot van.

Deze kinderen hadden helemaal niet in deze positie gebracht moeten worden.
TO had eerst afstemming moeten zoeken met hun vader als dit in zijn weekend valt en dan pas een bruiloft moeten regelen, zeker als je al 8 jaar weet dat hun vader vaart op regels, structuur en duidelijkheid (waar in mijn ogen niet direct iets mis mee is).

Bang is ook een ruim begrip.
Dat ze tegen moeder klaagt over de regels bij vader dat is uiteraard makkelijker.

Mijn kinderen zijn het ook niet altijd eens met de regels bij hun vader en klagen dan bij mij maar zo absurd zijn de regels niet.

Bij mijn niet gescheiden ouders wist ik ook altijd precies bij wie ik moest zijn om even te klagen over de andere ouder en haalde het niet in mijn hoofd om tegen (sommige) regels in te gaan.
Voor kinderen lijkt dat me niet ideaal. Natuurlijk zijn er bepaalde afspraken en regels, maar die zijn er in de eerste plaats om het leven met gescheiden ouders gemakkelijker en leefbaarder te maken voor de kinderen, en níet om de ouders de ruimte te geven om hun frustraties en hang-ups te botvieren op de ex-partner. Als je de kinderen even centraal stelt, kun je de meeste regels gewoon aanpassen aan de situatie en dan veer je mee met de wensen van degenen om wie het gaat, de kinderen dus.

Natuurlijk moeten kinderen zich aan bepaalde afspraken houden (school, etenstijd, geld), dat hoort bij de opvoeding, maar een vader die krampachtig blijft vasthouden aan ‘zíjn dagen’, zelfs als er een bruiloft wordt gevierd, doet daar echt helemaal niemand een plezier mee (behalve zijn eigen ego) en met opvoeden heeft het ook al niets te maken. Regels en afspraken moeten redelijk en logisch zijn; kinderen moeten er baat bij hebben (en soms vinden ze dat niet leuk, nee) maar welke les valt hier voor hen uit te trekken? Dat het loont om net zo lang onredelijk door te drammen tot je je zin krijgt? Dat ‘regels nu eenmaal regels zijn’?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou toch overwegen om het nu al met kinderen te bespreken. Of in ieder geval snel. Want als je het pas kort voor de datum doet dan zet je hun ook voor een voldongen feit: je moet tegen papa opkomen want anders mag je niet naar mijn bruiloft. Ik zou ze nu al kennis geven van zijn reserveringen. Dan hebben zij ze tijd om (samen met jou of tante oid) te bedenken hoe zij hun standpunt willen aanvliegen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
10-01-2025 11:15
Natuurlijk heeft hij het recht er iets van te vinden, hij mag overal van alles van vinden, prima.
Maar vind je het niet een heel klein beetje star en rigide dat hij niet een tikkeltje flexibiliteit tentoon kan spreiden als zijn ex opnieuw trouwt? En uit de goedheid van zijn hart het zijn kinderen gunt om daar gewoon bij te zijn? Ook al is het zijn weekend?
Uiteraard maar in dit geval heeft hij dat al 8 jaar niet gedaan en ligt dat ook niet in zijn persoonlijkheid. Dus is het te makkelijk gedacht om te denken dat dit nu wel zo zou zijn.
Door dan juist in zijn weekend je bruiloft te plannen is in mijn ogen best naïef.

En de oorzaak van het hele 'probleem' is dat er in zijn weekend iets gepland is, zonder dat hier overleg over is geweest vooraf. Dat ligt dus niet bij vader maar bij moeder.

Persoonlijk sta ik er anders in en vind ik flexibiliteit van 2 kanten én zeker voor de kinderen heel prettig maar als ik graag iets zou willen doen met mijn kids in het weekend van hun vader zorg ik eerst voor overleg met vader. Kan het dan niet dan baal ik heel erg maar het is nou eenmaal zijn weekend. De kinderen neem ik dus bewust niet mee in die plannen om hun die teleurstelling te voorkomen.
En over zoiets als een bruiloft zou ik absoluut niet moeilijk doen, kan me niet voorstellen dat hij al plannen heeft precies in dat weekend over een half jaar maar het gaat niet om mij :).
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
10-01-2025 10:51
Is stap één niet dit met de kinderen bespreken? Ze eerlijk vertellen dat vader voor hun bruiloftsbezoek is gaan liggen? Misschien hebben zij een briljant idee hoe dit aan te varen of misschien durven zij iemand uit te nodigen om dit met hun vader te bespreken. Ik heb geen idee hoe de verhoudingen liggen hoor, zo te lezen zijn ze behoorlijk bang voor de reacties van hun vader.
Helemaal mee eens. Allemaal geheimen gaan bewaren en de kinderen dus niet voor vol aanzien lijkt me de ellende alleen maar groter maken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
10-01-2025 11:21
Ik wil de kinderen op dit moment nog niet bij het conflict betrekken, aangezien er nog een gerede kans is dat het met een beetje tijd wel weer goed komt.

Dat winkelen was een keer een speciale winkel die op dat moment een speciale sale had waar dochter graag met mij heen wilde.

Yep, het is zeker zijn recht er wat van te vinden en ik had het anders aan moeten pakken. Nu zit ik even op de blaren en wacht ik nog even rustig af voordat ik allerlei vervolgstappen onderneem door het betrekken van de kinderen en/of familieleden. Geduld is soms een schone zaak toch?
Hopelijk draait hij op tijd bij.

Als hij enigszins aan zijn kinderen denkt en gevoel heeft zal dit toch wel moeten gebeuren.

Succes en vast veel plezier met de voorbereidingen naar de grote dag :D
Alle reacties Link kopieren Quote
ldp schreef:
10-01-2025 11:05
Het is moeder die iets inplande in het weekend van vader.

Natuurlijk kun je niet de verantwoordelijkheid bij de kinderen leggen om het op te lossen.

Moeder heeft in eerste instantie niet opgelet, kan gebeuren. Vader stelt zich grimmig op, kan hopelijk nog bijdraaien.

Maar conflictmijdende kinderen met loyaliteitsissues zijn niet degenen die als eerste hoeven te bewegen.
Als kind van vechtende ouders kan ik je meegeven dat het niet eens zozeer uitmaakt wie de "schuldige" is. Het gaat erom dat kinderen (van jong tot de oudere pubers van TS) meekrijgen dat er gedoe is en dat ze daartussen staan.

In dat licht gaf ik eerder in dit topic voorbeelden van een verziekte sfeer tussen de ouders, wat helaas werd opgepakt als beschuldiging aan het adres van TS.

Met het laatste hartgrondig eens!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven