Relaties
alle pijlers
Gedoe met ex
woensdag 8 januari 2025 om 16:44
Ik heb gedoe met mijn ex, en heb even een second opinion nodig over wat ik hiermee kan. Ik ben ruim 8 jaar gescheiden, heb 2 oudere pubers in co-ouderschap, tot voor kort een redelijke verstandhouding met mijn ex, en dit jaar gaan mijn nieuwe liefde en ik trouwen.
We hebben de trouwdatum vastgelegd en dat was nog een hele puzzel omdat we rekening wilden houden met gasten uit het buitenland, vakanties, van de kinderen, examens en proefwerkweken, en natuurlijk een locatie met beperkte beschikbaarheid. Het enige nadeel van de datum is dat het in een weekend valt dat de kinderen officieel bij onze exen zijn. Echter, aangezien de kinderen al oudere pubers zijn, en de bruiloft gewoon in onze eigen stad, dachten we dat dit wel op te lossen was met onze exen. We hebben allebei dus keurig ruim van tevoren onze exen geïnformeerd en voorgesteld dat we eventueel een weekend zouden ruilen. De ex van mijn aanstaande reageerde positief en vriendelijk. Helaas was de reactie van mijn ex heel anders. Hij schreef me een mail met een aantal nare scheldwoorden en de strekking dat het voor hem onverteerbaar en respectloos is dat ik iets wat voor hem zo gevoelig is, gepland heb in zijn weekend met de kinderen. Hij wil nu onze kinderen niet toestaan erbij te zijn. Ik ben flabbergasted, want had geen idee dat dit allemaal zo gevoelig lag. Als ik dat had geweten, had ik er rekening mee kunnen houden. Maar mijn ex is een man die nooit emoties toont, dus ik had werkelijk geen idee dat hij de scheiding en mijn nieuwe relatie na 8 jaar nog niet verwerkt had. Het was een onhandige actie, maar ik bedoelde er niets kwaads mee.
Ben ik nu echt zo respectloos en egocentrisch, of is mijn ex onredelijk? En wat nu? Verzetten gaat eigenlijk niet meer, en het is natuurlijk ondenkbaar dat mijn kinderen er niet bij kunnen zijn.
We hebben de trouwdatum vastgelegd en dat was nog een hele puzzel omdat we rekening wilden houden met gasten uit het buitenland, vakanties, van de kinderen, examens en proefwerkweken, en natuurlijk een locatie met beperkte beschikbaarheid. Het enige nadeel van de datum is dat het in een weekend valt dat de kinderen officieel bij onze exen zijn. Echter, aangezien de kinderen al oudere pubers zijn, en de bruiloft gewoon in onze eigen stad, dachten we dat dit wel op te lossen was met onze exen. We hebben allebei dus keurig ruim van tevoren onze exen geïnformeerd en voorgesteld dat we eventueel een weekend zouden ruilen. De ex van mijn aanstaande reageerde positief en vriendelijk. Helaas was de reactie van mijn ex heel anders. Hij schreef me een mail met een aantal nare scheldwoorden en de strekking dat het voor hem onverteerbaar en respectloos is dat ik iets wat voor hem zo gevoelig is, gepland heb in zijn weekend met de kinderen. Hij wil nu onze kinderen niet toestaan erbij te zijn. Ik ben flabbergasted, want had geen idee dat dit allemaal zo gevoelig lag. Als ik dat had geweten, had ik er rekening mee kunnen houden. Maar mijn ex is een man die nooit emoties toont, dus ik had werkelijk geen idee dat hij de scheiding en mijn nieuwe relatie na 8 jaar nog niet verwerkt had. Het was een onhandige actie, maar ik bedoelde er niets kwaads mee.
Ben ik nu echt zo respectloos en egocentrisch, of is mijn ex onredelijk? En wat nu? Verzetten gaat eigenlijk niet meer, en het is natuurlijk ondenkbaar dat mijn kinderen er niet bij kunnen zijn.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:25
Hij heeft jullie allemaal mooi in de tang met zijn gedrag en als jij het al niet durft, dan is de kans groot dat je kinderen dat ook nooit gaan durven. Heb je zelf wel eens met een hulpverlener gesproken over deze situatie? Ik snap best dat je na 8 jaar denkt dat het normaal is maar dat is het natuurlijk niet, jij zou niet bang voor je ex moeten zijn en je kinderen niet voor hun vader maar jullie zijn het allemaal wel en ergens moet dit patroon doorbroken worden. Ik hoop echt dat je wat gaat doen om te kijken hoe het voor jullie alle 3 mogelijk is om niet op je tenen te lopen in de buurt van hem, desnoods met een professional.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:32
Nou ja, als hij binnen een week of twee bijdraait, scheelt dat natuurlijk gedoe - in deze kwestie, het lijkt wel aanleiding om na te denken over de hele huidige situatie. Dus dat begrijp ik wel. Of het heel realistisch is, weet ik niet. Die paar weken maakt dan weer niet zoveel uit. Ik vraag me wel af of de kinderen het tussentijds toch niet oppikken, dus wel goed om na te denken hoe je het gesprek dan insteekt.Raver schreef: ↑10-01-2025 12:23Is het mogelijk om met de kinderen hier globaal over te praten zonder dat het (meteen) bij hun vader terecht komt? Ze zullen volgens mij juist heel voorzichtig met dit soort dingen omgaan, gezien hun relatie met hun vader.
Ik denk wel dat het goed is om met hun te praten. Op een volwassen manier. Dit voorlopig verzwijgen voor hun om jouw angst voor vaders reactie vind ik niet het beste uitgangspunt eerlijk gezegd.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:44
Die man spoort echt niet en blijft hangen in zijn eigen emoties. Hij denkt niet in het belang van kinderen (dochter die graag wil winkelen met moeder in een specifiek weekend), maar denkt alleen aan zichzelf. Bah.Charlotta schreef: ↑10-01-2025 13:19Nee joh. Mijn dochter (toen 12) zei zelf: ik vraag het wel even aan papa, dat vind hij wel goed. En zij zei vervolgens tegen mij dat hij het prima vond. En ik zag er ook geen kwaad in, maar kreeg later de wind van voren. Niet omdat hij naar de Efteling had gewild, hij had die dag helemaal geen plannen (als ik het me goed herinner was het ook op een middag dat mijn jongste een wedstrijd had waar zijn vader mee naar toe zou gaan). Het punt was dat het ZIJN weekend was en daarnaast was het 'laf' van mij geweest om mijn dochter 'voor mijn karretje te spannen'. Terwijl dit nu net een gevalletje was geweest van het kind eigen verantwoordelijkheid willen geven..
vrijdag 10 januari 2025 om 13:46
Elk huis heeft zijn eigen regels, dat is bij gescheiden ouders en bij niet gescheiden ouders.appelientjex schreef: ↑10-01-2025 13:04En waarom zou dat niet kunnen, geef me 1 goede reden? Kinderen hebben geen oppas meer nodig, kinderen hebben hun eigen leven. Ik vind het best eng als een kind niet met de andere ouder iets mag doen in “het weekend van de andere ouder”. Brrrr.
Heb een vriendin met tieners, en die komen om de haverklap bij haar aanwaaien in “het weekend van vader”.
Daar heeft hij weinig van te vinden. Als ouder bezit je je kinderen niet hè.
Als je gescheiden bent vallen de (soms verschillende) regels natuurlijk veel meer op en komen ze meer ter sprake.
Ik mocht als 17 jarige niet overal zomaar naartoe en er was tussen mij en mijn ouders ook overleg met afspraken.
Mijn ouders hebben ook een (hechte) vriendengroep en wij gingen als kind (verplicht) mee naar sommige gezamenlijke afspraken ook al ging ik soms liever iets anders doen. En achteraf heb ik het altijd leuk en gezellig gehad.
Dus ja, als kind heb je ook een eigen leven maar zolang je bij je ouders thuis woont, zij jou onderhouden zal je soms dingen moeten doen waar je geen zin in hebt. Voor de duidelijkheid, geen strafbare dingen...
Ik kan niet terugvinden hoe vaak de kinderen bij vader zijn maar als de kinderen niet veel bij vader zijn dan kan ik mij heel goed voorstellen dat deze tijd 'heilig' is voor vader.
Ook als je samen bent kunnen er redenen zijn om als kind iets niet te mogen of niet te kunnen, dat is vervelend op dat moment maar daar worden kinderen vaak niet slechter van.
Hoe is er persoonlijk in sta heeft hier weinig mee te maken, iedereen doet het anders omdat iedereen een andere kijk heeft op de opvoeding van kinderen. Dit maakt het ene niet beter of slechter.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:47
Ja dat vind ik ook. Ik vind het niet normaal dat jij niet durft te bespreken dat de omgangsregeling wat losser moet, en dat kinderen daarin een eigen stem moeten hebben. Dat er niks mis is met afspreken met de andere ouder in het weekend van de ene ouder. Dat kinderen dat gewoon moeten kunnen bespreken zonder dat ze bang hoeven zijn dat vader boos wordt.DingDong schreef: ↑10-01-2025 13:25Hij heeft jullie allemaal mooi in de tang met zijn gedrag en als jij het al niet durft, dan is de kans groot dat je kinderen dat ook nooit gaan durven. Heb je zelf wel eens met een hulpverlener gesproken over deze situatie? Ik snap best dat je na 8 jaar denkt dat het normaal is maar dat is het natuurlijk niet, jij zou niet bang voor je ex moeten zijn en je kinderen niet voor hun vader maar jullie zijn het allemaal wel en ergens moet dit patroon doorbroken worden. Ik hoop echt dat je wat gaat doen om te kijken hoe het voor jullie alle 3 mogelijk is om niet op je tenen te lopen in de buurt van hem, desnoods met een professional.
Hoe gaat vader het doen als dochter 18 is en omgangsregeling überhaupt vervalt? Ik zou daar ook maar snel een gesprek over inplannen.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:51
Vader zijn redenen zijn duidelijk: HIJ vind het moeilijk dat zijn ex verder is gegaan met haar leven en na 8 jaar (!!!!) de stap neemt om met een ander te trouwen.Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 13:46Elk huis heeft zijn eigen regels, dat is bij gescheiden ouders en bij niet gescheiden ouders.
Als je gescheiden bent vallen de (soms verschillende) regels natuurlijk veel meer op en komen ze meer ter sprake.
Ik mocht als 17 jarige niet overal zomaar naartoe en er was tussen mij en mijn ouders ook overleg met afspraken.
Mijn ouders hebben ook een (hechte) vriendengroep en wij gingen als kind (verplicht) mee naar sommige gezamenlijke afspraken ook al ging ik soms liever iets anders doen. En achteraf heb ik het altijd leuk en gezellig gehad.
Dus ja, als kind heb je ook een eigen leven maar zolang je bij je ouders thuis woont, zij jou onderhouden zal je soms dingen moeten doen waar je geen zin in hebt. Voor de duidelijkheid, geen strafbare dingen...
Ik kan niet terugvinden hoe vaak de kinderen bij vader zijn maar als de kinderen niet veel bij vader zijn dan kan ik mij heel goed voorstellen dat deze tijd 'heilig' is voor vader.
Ook als je samen bent kunnen er redenen zijn om als kind iets niet te mogen of niet te kunnen, dat is vervelend op dat moment maar daar worden kinderen vaak niet slechter van.
Hoe is er persoonlijk in sta heeft hier weinig mee te maken, iedereen doet het anders omdat iedereen een andere kijk heeft op de opvoeding van kinderen. Dit maakt het ene niet beter of slechter.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:51
Co-ouderschap. Dus 50% van het jaar. En je kind verbieden naar de andere ouder te gaan in “jouw” weekend is gewoon ziek.Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 13:46
Ik kan niet terugvinden hoe vaak de kinderen bij vader zijn maar als de kinderen niet veel bij vader zijn dan kan ik mij heel goed voorstellen dat deze tijd 'heilig' is voor vader.
En dan biedt TO ook nog aan om van weekend te ruilen.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:52
Het probleem is dat ik geen gesprek kan inplannen. Ik heb vorig jaar al aangegeven dat ik wilde hebben over de regeling en flexibiliteit daarin nu ze ouder worden. De afspraak met de mediator daarover is nooit doorgegaan omdat ex daar geen zin in had.
Als ze 18 wordt (nog een dik jaar, halleluja) dan vervalt de regeling sowieso en dan ga ik me er zeker niet meer aan houden. Ik voer de laatste tijd wel gesprekken met haar over wat ze dan wil qua wonen, want op kamers gaan is in deze tijd niet zo evident dus het lijkt me beter voor haar als ze dan zelf een keuze maakt.
Als ze 18 wordt (nog een dik jaar, halleluja) dan vervalt de regeling sowieso en dan ga ik me er zeker niet meer aan houden. Ik voer de laatste tijd wel gesprekken met haar over wat ze dan wil qua wonen, want op kamers gaan is in deze tijd niet zo evident dus het lijkt me beter voor haar als ze dan zelf een keuze maakt.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:56
Zoals ik het lees zijn ze wezen winkelen. Vader heeft bij moeder wel aangegeven dat hij er niet blij mee was dat het in zijn weekend was.appelientjex schreef: ↑10-01-2025 13:44Die man spoort echt niet en blijft hangen in zijn eigen emoties. Hij denkt niet in het belang van kinderen (dochter die graag wil winkelen met moeder in een specifiek weekend), maar denkt alleen aan zichzelf. Bah.
Dochter heeft dit zelf aan vader gevraagd dus dochter is niet altijd bang om iets aan te geven of te vragen.
Zelf heb ik ook weleens de situatie gehad dat de kinderen een verzoek hadden waar ik zelf niet blij mee was maar waar ik toch akkoord op heb gegeven. Daarna heb ik ook bij vader aangegeven dit liever via hem (ook) te horen.
Je kan prima als ouders samen overleg hebben en de kinderen het alsnog zelf te laten vragen.
Dan heb je alleen als ouders al overleg gehad. In een situatie waarin je samen bent heb je toch ook overleg samen en ben je het ook niet altijd met elkaar eens.
En het belang van de kinderen....ik vind winkelen nou niet perse echt een onwijs belang
vrijdag 10 januari 2025 om 13:58
Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 13:56Zoals ik het lees zijn ze wezen winkelen. Vader heeft bij moeder wel aangegeven dat hij er niet blij mee was dat het in zijn weekend was.
Dochter heeft dit zelf aan vader gevraagd dus dochter is niet altijd bang om iets aan te geven of te vragen.
Zelf heb ik ook weleens de situatie gehad dat de kinderen een verzoek hadden waar ik zelf niet blij mee was maar waar ik toch akkoord op heb gegeven. Daarna heb ik ook bij vader aangegeven dit liever via hem (ook) te horen.
Je kan prima als ouders samen overleg hebben en de kinderen het alsnog zelf te laten vragen.
Dan heb je alleen als ouders al overleg gehad. In een situatie waarin je samen bent heb je toch ook overleg samen en ben je het ook niet altijd met elkaar eens.
En het belang van de kinderen....ik vind winkelen nou niet perse echt een onwijs belang
Waarom wilde je het dan perse via hem horen als de kinderen het zelf al hadden gevraagd? Ik kan dat oprecht niet zo goed begrijpen. Als het andersom had ik gewoon gezegd: prima meid, veel plezier, laat even weten hoe laat je thuis denkt te zijn.
vrijdag 10 januari 2025 om 13:59
Is er een reden waarom je dit niet via een advocaat hebt laten lopen? Dan zal hij moeten reageren of kan het ouderschapsplan eenzijdig worden aangepast.Charlotta schreef: ↑10-01-2025 13:52Het probleem is dat ik geen gesprek kan inplannen. Ik heb vorig jaar al aangegeven dat ik wilde hebben over de regeling en flexibiliteit daarin nu ze ouder worden. De afspraak met de mediator daarover is nooit doorgegaan omdat ex daar geen zin in had.
Als ze 18 wordt (nog een dik jaar, halleluja) dan vervalt de regeling sowieso en dan ga ik me er zeker niet meer aan houden. Ik voer de laatste tijd wel gesprekken met haar over wat ze dan wil qua wonen, want op kamers gaan is in deze tijd niet zo evident dus het lijkt me beter voor haar als ze dan zelf een keuze maakt.
Al weet ik niet hoe rechters hiermee omgaan als er co-ouderschap is.
Als vader op geen enkele manier mee wil denken hierin zou dat wellicht een stap geweest zijn, als snap ik het ook dat je het nu zo laat.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:01
Dochter gaat in weekend van vader toch gewoon ook ‘eigen’ dingen doen? Zoals afspreken met vriendinnen (om bijvoorbeeld te gaan winkelen), dat lijkt geen probleem te zijn. Dat dochter nu ging winkelen met haar moeder, dát is het probleem. En dat is vanuit vader gedacht dus helemaal niet in het belang van kinderen.Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 13:56Zoals ik het lees zijn ze wezen winkelen. Vader heeft bij moeder wel aangegeven dat hij er niet blij mee was dat het in zijn weekend was.
Dochter heeft dit zelf aan vader gevraagd dus dochter is niet altijd bang om iets aan te geven of te vragen.
Zelf heb ik ook weleens de situatie gehad dat de kinderen een verzoek hadden waar ik zelf niet blij mee was maar waar ik toch akkoord op heb gegeven. Daarna heb ik ook bij vader aangegeven dit liever via hem (ook) te horen.
Je kan prima als ouders samen overleg hebben en de kinderen het alsnog zelf te laten vragen.
Dan heb je alleen als ouders al overleg gehad. In een situatie waarin je samen bent heb je toch ook overleg samen en ben je het ook niet altijd met elkaar eens.
En het belang van de kinderen....ik vind winkelen nou niet perse echt een onwijs belang
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
vrijdag 10 januari 2025 om 14:03
Chienandalou schreef: ↑10-01-2025 14:01Dochter gaat in weekend van vader toch gewoon ook ‘eigen’ dingen doen? Zoals afspreken met vriendinnen (om bijvoorbeeld te gaan winkelen), dat lijkt geen probleem te zijn. Dat dochter nu ging winkelen met haar moeder, dát is het probleem. En dat is vanuit vader gedacht dus helemaal niet in het belang van kinderen.
Ja precies. En als ik dit wekelijks zou doen dan zou ik echt wel snappen dat het niet oké was. Maar een enkel keertje, op een middag dat ze verder niets te doen had (en vader nota bene met de jongste weg was). Tja. Ik zag, en zie het probleem zelf echt niet. Ik had het andersom gewoon leuk voor haar gevonden.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:09
Omdat ik eigenlijk altijd het belang van de kinderen voorop heb maar ik wel ook uitkijk naar de weekenden samen omdat ik ze maar 50% van hun tijd heb. Dus ik zal niet zo snel nee zeggen als zij iets vragen maar ik wel eerder nee durf te zeggen als vader het vraagt.
In het geval dat de kinderen zelf iets vragen hoeft hij het daarna uiteraard niet meer opnieuw te vragen.
Nu overleggen wij sowieso nog veel.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:11
Volgens mij wilde dochter graag winkelen met moeder en was het op het initiatief van dochter. Dus dan heeft het toch niet echt te maken met de afspraken t.a.v. de omgangsregeling die eenzijdig door moeder worden verbroken? Dan had in de omgangsregeling opgenomen moeten worden dat de kinderen onder geen beding tijd mogen doorbrengen met de andere ouder in de tijd van de ene ouder. Dat is toch waanzin? Zeker als de kinderen oud genoeg zijn om zelf plannen te maken.Tavistock schreef: ↑10-01-2025 13:10Tja, dat ligt eraan. Je spreekt iets af en dan ga je er vanuit dat men zich aan de afspraken houdt, en niet eenzijdig besluit dat het ook wel anders kan. Misschien kan het wel anders, maar dan in overleg. Daar zit de crux. Het gaat niet om bezit ofzo, het gaat om eenzijdig afspraken verbreken.
Wat als vader iets gepland heeft dit weekend? Kan he. Misschien had hij al wel kaartjes voor de Efteling die specifieke winkeldag, zonder dat dochter het wist. Dat is dan toch mooi kut als moeders besluit dat het leuk is met dochter te winkelen op die dag.
En voor dat weekend van de bruiloft ook: misschien had hij net in zijn hoofd met de kinderen dat weekend naar de Ardennen te gaan. Je kunt gewoon in een co-ouderschap met afspraken niet eenzijdig besluiten dat die afspraken op een bepaald moment niet gelden, omdat het jou beter uitkomt.
Tja, ik snap wel dat hij boos is. Dit is kennelijk al de tweede keer dat moeder besluit dat ze zonder te overleggen wel iets anders met/voor de kinderen kan regelen. Dat is niet heel sociaal.
Edit: mosterd zie ik
alouette wijzigde dit bericht op 10-01-2025 14:15
0.69% gewijzigd
vrijdag 10 januari 2025 om 14:12
Dan weet je dus precies waarom hij doet zoals hij doet: hij doet het omdat het kán.Charlotta schreef: ↑10-01-2025 14:03Ja precies. En als ik dit wekelijks zou doen dan zou ik echt wel snappen dat het niet oké was. Maar een enkel keertje, op een middag dat ze verder niets te doen had (en vader nota bene met de jongste weg was). Tja. Ik zag, en zie het probleem zelf echt niet. Ik had het andersom gewoon leuk voor haar gevonden.
En jij tracht een poging en hij zegt nee en jij bent weer in je hok en hij is weer van je af.
Ik denk dat je jezelf in dit half jaar weerbaarder mag gaan maken, om daarmee je kinderen ook te helpen dat afspraak = afspraak altijd zijn om duidelijkheid en helderheid te schaffen, maar niet om je te smoren en te onderdrukken.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 10 januari 2025 om 14:17
Als je normaal kan overleggen wel ja. Maar dat kan dus niet.Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 13:56Zoals ik het lees zijn ze wezen winkelen. Vader heeft bij moeder wel aangegeven dat hij er niet blij mee was dat het in zijn weekend was.
Dochter heeft dit zelf aan vader gevraagd dus dochter is niet altijd bang om iets aan te geven of te vragen.
Zelf heb ik ook weleens de situatie gehad dat de kinderen een verzoek hadden waar ik zelf niet blij mee was maar waar ik toch akkoord op heb gegeven. Daarna heb ik ook bij vader aangegeven dit liever via hem (ook) te horen.
Je kan prima als ouders samen overleg hebben en de kinderen het alsnog zelf te laten vragen.
Dan heb je alleen als ouders al overleg gehad. In een situatie waarin je samen bent heb je toch ook overleg samen en ben je het ook niet altijd met elkaar eens.
En het belang van de kinderen....ik vind winkelen nou niet perse echt een onwijs belang
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:18
Blonddubbelblond schreef: ↑10-01-2025 14:09Omdat ik eigenlijk altijd het belang van de kinderen voorop heb maar ik wel ook uitkijk naar de weekenden samen omdat ik ze maar 50% van hun tijd heb. Dus ik zal niet zo snel nee zeggen als zij iets vragen maar ik wel eerder nee durf te zeggen als vader het vraagt.
In het geval dat de kinderen zelf iets vragen hoeft hij het daarna uiteraard niet meer opnieuw te vragen.
Nu overleggen wij sowieso nog veel.
Bedankt voor je uitleg, goed om 'de andere kant' te zien. Mag ik vragen hoe oud je kinderen zijn? En of leeftijd er voor jou überhaupt toe zou doen in dit geval?
vrijdag 10 januari 2025 om 14:18
En dat afspraken niet 8 jaar lang hetzelfde hoeven te blijven en daarna óók nog jaren zo moeten blijven.Doreia* schreef: ↑10-01-2025 14:12Dan weet je dus precies waarom hij doet zoals hij doet: hij doet het omdat het kán.
En jij tracht een poging en hij zegt nee en jij bent weer in je hok en hij is weer van je af.
Ik denk dat je jezelf in dit half jaar weerbaarder mag gaan maken, om daarmee je kinderen ook te helpen dat afspraak = afspraak altijd zijn om duidelijkheid en helderheid te schaffen, maar niet om je te smoren en te onderdrukken.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:26
Mijn kinderen zijn tussen de 8 en 12.
Of de leeftijd uit zou maken dat durf ik nu niet te zeggen, ik moet het doen met wat ik nu weet en hoe mijn eigen referentiekader is.
Ik kan mij in onze situatie zo voorstellen dat er op een gegeven moment een andere regeling zal komen qua dagen. Dit baseer ik dan op de flexibiliteit vanuit beide kanten.
Wel vind ik het zelf belangrijk dat mijn kinderen zowel mij als hun vader (blijven) zien en dat het niet automatisch is dat de wil van de kinderen wet is zeg maar. Het moet een gezonde balans zijn.
vrijdag 10 januari 2025 om 14:29
Als pa echt kwaad wil, een rechtszaak aanspant en alvast een advocaat in de arm neemt dan wordt het wel vervelend. Daar gaat natuurlijk tijd overheen dus voor je daar een keer iets van hoort ben je maanden verder waarschijnlijk.Pianissimo schreef: ↑10-01-2025 14:24Ik heb geen verstand van omgangsregelingen, maar ik vroeg me af wat de consequenties kunnen zijn als de kinderen gewoon dat hele weekend niet naar hun vader gaan als hij dwars blijft liggen.
Doet hij dat niet dan heb je "enkel" een kwaaie pa. Maar ja, dat was hij toch al.
.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in