Relaties
alle pijlers
Geen zin meer in vrienden en familie
dinsdag 25 september 2007 om 14:29
Mijn man en ik zijn bijna 10 jaar samen en hebben het erg leuk samen. We doen veel leuke dingen samen en vermaken ons eigenlijk prima met elkaar.
Een paar jaar geleden zijn we ook samen een jaar op reis geweest.
Ik merk nu steeds meer, dat ik minder behoefte heb aan sociale contacten.
De band met mijn familie is al niet zo geweldig, dus die zie ik al niet zo vaak.(Zijn (directe) familie leeft niet meer)
Nu merk ik ook dat ik minder zin heb in mijn vrienden. Ik ben het liefste lekker thuis, kunnen de kinderen lekker buiten spelen. Met mijn buren heb ik een prima contact en dat vind ik erg fijn.
Met veel vrienden merk ik dat de raakvlakken steeds minder worden, dus die vriendschappen verwateren een beetje.
Aan de ene kant denk ik, laat ik wat gaan doen om nieuwe mensen te leren kennen, maar aan de andere kant heb ik er eigenlijk geen behoefte aan. Ik vind het wel prima om wat kennissen op afstand te hebben en leuke dingen met mijn man te doen.
Herkennen mensen dit? Ik heb bijna het gevoel dat uit een soort sociaal plichtsgevoel je wel wat vrienden hoort te hebben.
Een paar jaar geleden zijn we ook samen een jaar op reis geweest.
Ik merk nu steeds meer, dat ik minder behoefte heb aan sociale contacten.
De band met mijn familie is al niet zo geweldig, dus die zie ik al niet zo vaak.(Zijn (directe) familie leeft niet meer)
Nu merk ik ook dat ik minder zin heb in mijn vrienden. Ik ben het liefste lekker thuis, kunnen de kinderen lekker buiten spelen. Met mijn buren heb ik een prima contact en dat vind ik erg fijn.
Met veel vrienden merk ik dat de raakvlakken steeds minder worden, dus die vriendschappen verwateren een beetje.
Aan de ene kant denk ik, laat ik wat gaan doen om nieuwe mensen te leren kennen, maar aan de andere kant heb ik er eigenlijk geen behoefte aan. Ik vind het wel prima om wat kennissen op afstand te hebben en leuke dingen met mijn man te doen.
Herkennen mensen dit? Ik heb bijna het gevoel dat uit een soort sociaal plichtsgevoel je wel wat vrienden hoort te hebben.
dinsdag 25 september 2007 om 14:35
dinsdag 25 september 2007 om 15:11
Blijkbaar is die sociale politieke correctheid er flink ingeramd, want ik heb het idee dat ik iets doet wat eigenlijk niet kan.
Plus en dat is echt een hele slechte reden, ben ik soms bang dat er iets met mijn man gebeurd waardoor ik opeens helemaal alleen ben, door gebrek aan vrienden. Maar ja om nou met die reden vriendschappen te onderhouden.
Plus en dat is echt een hele slechte reden, ben ik soms bang dat er iets met mijn man gebeurd waardoor ik opeens helemaal alleen ben, door gebrek aan vrienden. Maar ja om nou met die reden vriendschappen te onderhouden.
dinsdag 25 september 2007 om 15:17
Zelf heb ik nu ook niet veel mensen meer om me heen, heb gewoon geen zin meer in oppervlakkige contacten. De mensen die ik wel om me heen heb spreek ik niet te vaak en bevalt me prima.
Wat anderen daarvan vinden kan me nu niets meer schelen maar ik herken wel wat je zegt over het sociaal "wenselijke". Verjaardagen doe ik dus ook niet meer aan en tja sommige mensen vinden dat egoistisch...nou ja dat mogen ze vinden.
En ja je kan niet in de toekomst kijken dus lekker genieten van het heden zou ik zeggen
Wat anderen daarvan vinden kan me nu niets meer schelen maar ik herken wel wat je zegt over het sociaal "wenselijke". Verjaardagen doe ik dus ook niet meer aan en tja sommige mensen vinden dat egoistisch...nou ja dat mogen ze vinden.
En ja je kan niet in de toekomst kijken dus lekker genieten van het heden zou ik zeggen
dinsdag 25 september 2007 om 16:20
Ik heb eigenlijk maar één vriendin die ik regelmatig zie en waar ik heel graag mee afspreek. Ik zie vriendschappen al snel als verplichtend en krijg het snel benauwd als mensen zeggen 'we moeten nodig weer eens bijkletsen'. Ik zit niet veel samen met mijn vriend, ongeveer de helft van de week, maar vind het ook niet erg om alleen te zijn. Ik voel me dan niet eenzaam ofzo en vind het dan lekker om wat te forummen, TV kijken, lezen etc. Dat doe ik vaak liever dan met iemand afspreken.
Familie zie ik trouwens wel regelmatig, vooral mijn broer en dat vind ik wel prettig. Ik heb een goede band met hem en mijn schoonzusje.
Familie zie ik trouwens wel regelmatig, vooral mijn broer en dat vind ik wel prettig. Ik heb een goede band met hem en mijn schoonzusje.
dinsdag 25 september 2007 om 16:38
grappig ik krijg het ook benauwd als mensen zeggen "we moeten nodig of snel weer afspreken". Ook al is het goed bedoeld
ik vermaak me vaak prima alleen. Maar af en toe wat afspreken vind ik wel leuk.
Als ik het druk heb gehad dan vind ik het helemaal heerlijk om even niets te moeten en dat is mijn geval dan lekker alleen zijn.
dinsdag 25 september 2007 om 21:24
Een tijdje terug had ik contact met iemand die ook veel wilde afspreken. Ze sms-te ook wel eens en een keer toen ik niet direct had gereageerd begon ze te sms-en of ik haar sms wel had gekregen. Ik kreeg het daar stik-benauwd van, plus dat ik een aantal dingen aan haar niet zo leuk vond. Gelukkig heb ik het contact wat af kunnen houden en uiteindelijk ben ik ook redelijk eerlijk geweest en heb ik gezegd dat ik gewoon niet zoveel behoefte heb aan veel contacten. Sindsdien ben ik zelfs nog iets terughoudender in het maken van contacten, ben dan gewoon bang om iemand te ontmoeten die te pas en te onpas langs wil komen.
Wat vriendschappen betreft heb ik geloof ik een soort bindingsangst.
Wat vriendschappen betreft heb ik geloof ik een soort bindingsangst.
woensdag 26 september 2007 om 18:33
Ik vind oppervlakkige contacten juist fijn. Ik werk fulltime en leg makkelijk contact met collega's en klanten. Daar haal ik sociale waardering uit. Verder vind ik contact met familie altijd zo zwaar beladen. Een paar jaar geleden ben ik experimenteel begonnen met hen te verwaarlozen. Ook een beetje met dezelfde gadachte in mijn achterhoofd als jij: als ik iemand nodig heb, kan ik geen beroep op ze doen. Maar dat valt in de praktijk reuze mee. Zo zet mijn buurjongen al jaren mijn vuilnisbak aan de straat, zonder dat ik hem daar ooit voor gevraagd heb. Ik bedoel: er zullen altijd mensen zijn die graag helpen. Het lijkt soms wel een natuurlijk proces, waar iemand verdwijnt, duikt er weer een ander op.
donderdag 27 september 2007 om 18:51
Ik kijk hier een beetje raar van op. Ik heb wel veel vriendschappen en ik doe er ook moeite voor om die te onderhouden, ook al kost dat soms tijd. Mijn relatie is nu een paar maanden over en ik heb toen ZO ontzettend veel aan mijn vrienden en familie gehad.
Nu, als vrijgezel, ben ik blij met alle contacten waar ik op kan terugvallen. Maar ook in de jaren dat ik nog samenwoonde vond ik wel dat die vriendschappen iets toevoegden aan mijn leven.
Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat iemand er zo over denkt als hoe jij denkt (niet bot bedoeld). Maar het klopt natuurlijk wel wat de rest hier zegt: als jij je er prima bij voelt... geen probleem!
Nu, als vrijgezel, ben ik blij met alle contacten waar ik op kan terugvallen. Maar ook in de jaren dat ik nog samenwoonde vond ik wel dat die vriendschappen iets toevoegden aan mijn leven.
Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat iemand er zo over denkt als hoe jij denkt (niet bot bedoeld). Maar het klopt natuurlijk wel wat de rest hier zegt: als jij je er prima bij voelt... geen probleem!
donderdag 27 september 2007 om 22:18
Als ik eerlijk ben heb ik ooit ook zo gedacht. Dat was tijdens mijn relatie die 7 jaar geduurd heeft. Totdat ik het uitmaakte...sociaal gat. Het was niet zo dat ik bewust m'n vrienden verwaarloosde, ze verdwenen meer naar de achtergrond tijdens de relatie.
Gelukkig is het onderhand weer hersteld en zie ik door deze ervaring de waarde van vriendschappen beter in. Het is niet zo dat ik nu ineens veel vrienden heb, ik heb een paar goede vriendinnen en de rest zit zelf in een relatie en hebben het druk met andere dingen. Voelt soms een beetje als payback voor mij, aangezien ik nu wel heel graag investeer in een vriendschap, wat ik dus ook doe en lang niet altijd beantwoord wordt.
Daarnaast vind ik het zelf ook gezond om naast de relatie ook vriendschappen te onderhouden, het is tegelijkertijd ook een manier om elkaar vrij te laten en de relatie ook leuk te houden. Ik werd er op een gegeven moment raar van enkel met mijn toenmalige vriend te praten bij wijze van spreken.
Afijn, dit is mijn ervaring. Ik ben het niet geheel oneens met de uitspraken hier, heel herkenbaar zelfs...maar ik ben er dus voor een gedeelte wel op teruggekomen.
Gelukkig is het onderhand weer hersteld en zie ik door deze ervaring de waarde van vriendschappen beter in. Het is niet zo dat ik nu ineens veel vrienden heb, ik heb een paar goede vriendinnen en de rest zit zelf in een relatie en hebben het druk met andere dingen. Voelt soms een beetje als payback voor mij, aangezien ik nu wel heel graag investeer in een vriendschap, wat ik dus ook doe en lang niet altijd beantwoord wordt.
Daarnaast vind ik het zelf ook gezond om naast de relatie ook vriendschappen te onderhouden, het is tegelijkertijd ook een manier om elkaar vrij te laten en de relatie ook leuk te houden. Ik werd er op een gegeven moment raar van enkel met mijn toenmalige vriend te praten bij wijze van spreken.
Afijn, dit is mijn ervaring. Ik ben het niet geheel oneens met de uitspraken hier, heel herkenbaar zelfs...maar ik ben er dus voor een gedeelte wel op teruggekomen.
