Relaties
alle pijlers
Getrouwd, maar gaat toch vreemd
zaterdag 2 november 2024 om 22:25
Beste,
Dit is mijn eerste post hier. Graag deel ik onderstaand verhaal omdat ik advies wil. Vanwege de ''gevoeligheid van de situatie'' heb ik een aantal details bewust vaag gehouden.
Een aantal weken geleden heeft een vriend, die getrouwd is en kinderen heeft, mij verteld dat hij weleens vreemdgaat. Ik schrok hier enigszins van, omdat hij altijd een andere indruk heeft gewekt omtrent zijn ''loyaliteit'' in relaties. Zijn vrouw weet dus van niets en hij heeft benadrukt haar niets te willen vertellen omdat het haar alleen maar zou kwetsen.
Een aantal dagen later heeft hij avances gemaakt naar mij. Ook hier schrok ik van en ik heb hem dan ook afgewezen. In de dagen erna merkte ik dat ik kwaad op hem werd. Vooral vanwege mijn goede band met zijn vrouw en kinderen. Ik vind het immoreel dat hij geen bezwaren leek te zien om deze situatie met mij te creëren, ondanks deze goede band. Ook ontstond bij mij de angst, vanwege een aantal redenen, dat zijn vrouw mij hier ooit over zou bevragen en dat ik dan zou moeten liegen. Ik heb hem een aantal dagen later dan ook laten weten nooit in laatstgenoemde situatie te willen belanden en de vriendschap af te willen kappen. Hier toonde hij begrip voor en sindsdien is er geen contact meer geweest,
Ik blijf ongemak voelen bij de onzekerheid of zijn vrouw mij nog zal benaderen voor iets totaal anders of juist met de vraag waarom er geen contact meer is. Mijn vraag aan jullie is dan ook: wat zouden jullie in die situatie doen, moest deze zich voordoen? Liegen of de waarheid zeggen? Negeren of haar aansporen te praten met haar man/mijn vriend?
Het voelt voor mij ook onrechtvaardig dat ik dit over hem weet en dat ik dit zijn vrouw niet vertel. Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk een huwelijk om zeep helpen als ik me hier verder mee zou bemoeien. Persoonlijk zou ik zoiets wel willen weten over mijn man... maar ik kan niet inschatten hoe dat voor haar is. Vandaar dat ik tot nu toe zoveel mogelijk niets heb gedaan en afstand heb gezocht.
Ik ben benieuwd naar de reacties. Alvast dank!
Hier is een UPDATE. Ik heb wederom wat details weggelaten. Hopelijk is het verhaal goed te volgen.
Ik heb ervoor gekozen om IETS te doen. De situatie waarin ik zat was namelijk veilig, maar voelde niet alsof ik dicht genoeg bij mezelf bleef. Dat verklaart het knagende schuldgevoel, denk ik. Ik heb me dus gericht op dicht bij mijzelf te blijven en voor mij is eerlijkheid in ál mijn relaties erg belangrijk.
Na het lezen van jullie uiteenlopende reacties over normen en waarden ben ik van mening dat mijn vriend rekening had moeten houden met míjn normen en waarden (waar hij absoluut vanaf weet), alvorens mij bij een situatie te betrekken waar ik nooit om gevraagd heb. Het feit dat het niet mijn huwelijk is, wil niet zeggen dat ik nu tegen mijn eigen waarde van eerlijkheid in moet handelen in mijn relatie tot zijn vrouw.
Ik heb hem een whatsapp-bericht gestuurd. Ik heb hiervoor gekozen, omdat:
1. voor mij het het minst spannend zou zijn als hij de knuppel in het hoenderhok zou gooien
2. ik hem een kans wilde geven de situatie zelf recht te zetten
3. het me voor zijn vrouw fijner leek als ze het van hem hoorde
Kort samengevat, ik heb hem geschreven hoe ik me voelde: schuldig en dat ik zijn bedrog mede in stand hield.
Hij gaf toe dat deze situatie hem inderdaad niet sierde, maar bagatelliseerde deze vervolgens: die ene keer dat hij vreemd was gegaan was een behoorlijke tijd geleden en met mij had hij het niet zo ver moeten laten komen.
Gebaseerd op wat hij me allemaal verteld heeft, betwijfel ik of het slechts een keer is geweest. Misschien is het hem maar een keer gelukt, maar ik vermoed dat er meerdere pogingen zijn geweest.
Ik antwoordde met dat deze reactie niet echt raakte aan de gevoelens waar ik mee zat. Waarop hij reageerde met dat ik hem hier ook erg mee overviel. Toen werd ik kwaad, aangezien hij mij natuurlijk eerst overvallen heeft. Hij gaf aan daar spijt van te hebben en daar nog regelmatig aan terug te denken.
Ik heb toen herhaald dat dit op mij drukt en gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie die hij gecreëerd heeft en eerlijk te zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft hier nog niet op gereageerd. Dat was drie dagen geleden… To be continued dus.
Ik ben voornemens om, als zijn reactie uitblijft, hem te laten weten dat ik zijn vrouw op de hoogte ga stellen en dat dan ook te doen.
Dit is mijn eerste post hier. Graag deel ik onderstaand verhaal omdat ik advies wil. Vanwege de ''gevoeligheid van de situatie'' heb ik een aantal details bewust vaag gehouden.
Een aantal weken geleden heeft een vriend, die getrouwd is en kinderen heeft, mij verteld dat hij weleens vreemdgaat. Ik schrok hier enigszins van, omdat hij altijd een andere indruk heeft gewekt omtrent zijn ''loyaliteit'' in relaties. Zijn vrouw weet dus van niets en hij heeft benadrukt haar niets te willen vertellen omdat het haar alleen maar zou kwetsen.
Een aantal dagen later heeft hij avances gemaakt naar mij. Ook hier schrok ik van en ik heb hem dan ook afgewezen. In de dagen erna merkte ik dat ik kwaad op hem werd. Vooral vanwege mijn goede band met zijn vrouw en kinderen. Ik vind het immoreel dat hij geen bezwaren leek te zien om deze situatie met mij te creëren, ondanks deze goede band. Ook ontstond bij mij de angst, vanwege een aantal redenen, dat zijn vrouw mij hier ooit over zou bevragen en dat ik dan zou moeten liegen. Ik heb hem een aantal dagen later dan ook laten weten nooit in laatstgenoemde situatie te willen belanden en de vriendschap af te willen kappen. Hier toonde hij begrip voor en sindsdien is er geen contact meer geweest,
Ik blijf ongemak voelen bij de onzekerheid of zijn vrouw mij nog zal benaderen voor iets totaal anders of juist met de vraag waarom er geen contact meer is. Mijn vraag aan jullie is dan ook: wat zouden jullie in die situatie doen, moest deze zich voordoen? Liegen of de waarheid zeggen? Negeren of haar aansporen te praten met haar man/mijn vriend?
Het voelt voor mij ook onrechtvaardig dat ik dit over hem weet en dat ik dit zijn vrouw niet vertel. Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk een huwelijk om zeep helpen als ik me hier verder mee zou bemoeien. Persoonlijk zou ik zoiets wel willen weten over mijn man... maar ik kan niet inschatten hoe dat voor haar is. Vandaar dat ik tot nu toe zoveel mogelijk niets heb gedaan en afstand heb gezocht.
Ik ben benieuwd naar de reacties. Alvast dank!
Hier is een UPDATE. Ik heb wederom wat details weggelaten. Hopelijk is het verhaal goed te volgen.
Ik heb ervoor gekozen om IETS te doen. De situatie waarin ik zat was namelijk veilig, maar voelde niet alsof ik dicht genoeg bij mezelf bleef. Dat verklaart het knagende schuldgevoel, denk ik. Ik heb me dus gericht op dicht bij mijzelf te blijven en voor mij is eerlijkheid in ál mijn relaties erg belangrijk.
Na het lezen van jullie uiteenlopende reacties over normen en waarden ben ik van mening dat mijn vriend rekening had moeten houden met míjn normen en waarden (waar hij absoluut vanaf weet), alvorens mij bij een situatie te betrekken waar ik nooit om gevraagd heb. Het feit dat het niet mijn huwelijk is, wil niet zeggen dat ik nu tegen mijn eigen waarde van eerlijkheid in moet handelen in mijn relatie tot zijn vrouw.
Ik heb hem een whatsapp-bericht gestuurd. Ik heb hiervoor gekozen, omdat:
1. voor mij het het minst spannend zou zijn als hij de knuppel in het hoenderhok zou gooien
2. ik hem een kans wilde geven de situatie zelf recht te zetten
3. het me voor zijn vrouw fijner leek als ze het van hem hoorde
Kort samengevat, ik heb hem geschreven hoe ik me voelde: schuldig en dat ik zijn bedrog mede in stand hield.
Hij gaf toe dat deze situatie hem inderdaad niet sierde, maar bagatelliseerde deze vervolgens: die ene keer dat hij vreemd was gegaan was een behoorlijke tijd geleden en met mij had hij het niet zo ver moeten laten komen.
Gebaseerd op wat hij me allemaal verteld heeft, betwijfel ik of het slechts een keer is geweest. Misschien is het hem maar een keer gelukt, maar ik vermoed dat er meerdere pogingen zijn geweest.
Ik antwoordde met dat deze reactie niet echt raakte aan de gevoelens waar ik mee zat. Waarop hij reageerde met dat ik hem hier ook erg mee overviel. Toen werd ik kwaad, aangezien hij mij natuurlijk eerst overvallen heeft. Hij gaf aan daar spijt van te hebben en daar nog regelmatig aan terug te denken.
Ik heb toen herhaald dat dit op mij drukt en gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie die hij gecreëerd heeft en eerlijk te zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft hier nog niet op gereageerd. Dat was drie dagen geleden… To be continued dus.
Ik ben voornemens om, als zijn reactie uitblijft, hem te laten weten dat ik zijn vrouw op de hoogte ga stellen en dat dan ook te doen.
annejet1234321 wijzigde dit bericht op 08-11-2024 15:52
42.02% gewijzigd
maandag 4 november 2024 om 12:15
Ik niet.Snuffelkleed schreef: ↑03-11-2024 23:45Nee maar ik voelde me wel unheimlich in mijn omgeving. Wie had het allemaal geweten, wie had hem geholpen? Ik snap wel dat ze niks zeiden ergens en waarschijnlijk moet het ook voor hun ongemakkelijk zijn geweest, maar niet alleen mijn huwelijk was bezoedeld maar voor mijn gevoel mijn hele leefomgeving.
Maar als ik zou weten dat de man van één van mijn vriendinnen vreemd ging, zou ik het wel melden.
Het is en dun lijntje tussen zaken aan mensen zelf laten en onverschilligheid of misplaatste loyaliteit.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
maandag 4 november 2024 om 12:23
Denk dat TO geen man heeft en dat vriend daarom avance heeft gemaakt.becky1702 schreef: ↑04-11-2024 11:06Kan jou man hier geen rol inspelen en het afhandelen met zijn vriend door ermee te gaan praten? Zo kom jij buitenspel te staan en is het jou zorg niet meer. Denk dat jou man van het voorval op de hoogte is en hoe reageert hij daarop? Ik zou niet blij zijn moest er iemand mijn vriendin aanspreken om eens lekker te gaan rollen bollen achter mijn rug. Denk jou man ook niet en zou na dit voorval hem vermoedelijk mijden. Nergens lees ik hier iets van hoe jou man hierin staat.
Maar dan nog, wat een bizar idee, zo wordt het echt een hele heisa. Afkappen die handel en door.
maandag 4 november 2024 om 12:25
Ik weet van al mijn goede vriendinnen precies hoe ze over vreemdgaan denken. Daar praten we over, meestal hypothetisch maar soms is er ook een concrete aanleiding. Dus bij hen zou ik het in de meeste gevallen vertellen en bij een enkeling weet ik: zij gaat losser om met dit soort dingen, of: zij gaat zelf wel eens vreemd en vermoedt dat haar man dat weet enzovoort.Rooss4.0 schreef: ↑04-11-2024 11:53
Het probleem is dat je nooit weet of iemand het wil weten en je weet al helemaal niet of ze het van jou wil weten. In mijn geval zou ik beslist ongeamuseerd zijn als iemand vindt dat hij of zij dat op mijn bord moet gooien want oeioei, straks komt het uit, weet ze dat ik het wist en dan ben ik het bokje.
Houd gewoon je knar.
Bij mensen die verder van me afstaan blijf ik erbuiten, dan kan ik inderdaad niet inschatten hoe zo’n boodschap gaat vallen. Maar bij een goede vriendin…??
maandag 4 november 2024 om 12:26
Het is natuurlijk wel zaak dat je niet met anderen gaat zitten kleppen. Niemand weet wat ik eventueel weet.NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 11:24Nog een aanvulling: als ik als onderdeel van een kennissen of vrienden netwerk rondom deze vrouw zou weten dat er meer mensen het zouden weten, betrokken zouden zijn bij die vrouw en er voor zouden kiezen om niks te zeggen, zou ik die mensen ook niet meer vertrouwen. Prima voor koetjes en kalfjes, maar je zou voor mij absoluut geen betrouwbare vriendschap zijn.
Als je dit soort dingen op je theekransje gaat zitten bespreken, ja, dan moet je de betrokkenen wel inlichten.
maandag 4 november 2024 om 13:48
Dit is imo het enige juiste dat je kunt doen. Polsen hoe men erin staat, bij voorkeur lang voor dit ooit aan de orde zou kunnen zijn. En daarnaar handelen.
Bij een redelijk vage kennis zou ik dit risico echt niet nemen.
Of ik moet ook een pasklaar plan hebben als ze besluit haar man te verlaten na mijn altruïstische biecht.
Want eerlijk zijn en jezelf in de spiegel aankijken is één. Maar wat daarna?
.
maandag 4 november 2024 om 13:48
Klopt, ik leg het langs mijn lat. Ik handel meestal naar mijn normen, niet naar de normen van een ander.Marianneke schreef: ↑04-11-2024 11:42TO zit in zijn cirkel. Niet in die van haar. Kent haar via hem. Jij legt het langs jouw lat.
maandag 4 november 2024 om 13:53
Dat is jouw mening, niet mijn mening. Ik vind het juist heel wreed wat jij doet als je haar best redelijk goed kent (to kent deze vrouw best redelijk goed). Heeft niks met het bokje zijn te maken. Maar dat ik mezelf simpelweg niet recht aan kan kijken als ik dit voor haar zou achterhouden. Jij schrijft dat ik niet weet of ze het wil weten. Datzelfde geldt ook voor jou. Jij weet niet of ze het wél zou willen weten. En dan handel ik toch naar mijn eigen maatstaven, tenzij ik andere kennis heb en bijv. kan aannemen dat ze idd niet op dergelijke informatie zit te wachten. Dan hou ik idd mijn mond. En tot die tijd handel ik vanuit mijn perspectief. En ik ben daarin echt niet de enige. Meer dan genoeg vrouwen die hadden willen weten dat hun partner vreemdging en zich ontzettend eenzaam voelden toen bleek dat de halve omgeving ook nog eens op de hoogte was en niemand haar had ingelicht.Rooss4.0 schreef: ↑04-11-2024 11:53De bom leggen en dan zoekt ze het verder maar uit.
Ik vind het bijzonder onsjiek en ik hoop dat ik geen vriendinnen heb die zo met me omgaan.
Het probleem is dat je nooit weet of iemand het wil weten en je weet al helemaal niet of ze het van jou wil weten. In mijn geval zou ik beslist ongeamuseerd zijn als iemand vindt dat hij of zij dat op mijn bord moet gooien want oeioei, straks komt het uit, weet ze dat ik het wist en dan ben ik het bokje.
Houd gewoon je knar.
Ga in gesprek met de vreemdganger en trek je conclusies maar hou degene die bedonderd wordt erbuiten. Zo ontzettend wreed dit. Vele malen wreder dan die klotekeuze die je haar geeft met je bemoeienis.
Mijn norm hoeft niet de jouwe te zijn. Maar andersom de jouwe ook niet de mijne.
maandag 4 november 2024 om 13:57
Bijtie moet misschien de mannen van zich afslaan? Geen idee hoor. Ik maak dat niet mee. Zou behoorlijk vervreemdend voor mij zijn iig, want ik maak dergelijke avances niet mee. Ik heb in het verleden heus wel eens een bepaalde spanning gevoeld bij mannen binnen een relatie. Kennelijk hangt er dan wat in de lucht. Maar zodra je daar geen aandacht meer aan geeft, is die spanning ook snel weer weg. Althans, mijn ervaring. Nooit zover gekomen dat een bevriende man of de partner van een vriendin of buurman avances begon te maken. Ik zou me echt het leplazerus schrikken.
maandag 4 november 2024 om 14:03
Zie je het non-altruïsme hier zelf ook in?NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 13:53Maar dat ik mezelf simpelweg niet recht aan kan kijken als ik dit voor haar zou achterhouden.
Het heeft niks met haar te maken of eerlijkheid maar alles met jouw rechte aankijken.
Je zorgt er direct voor dat de vrouw in kwestie in een enorme spagaat terechtkomt, moet handelen en keuzes moet maken. Voel je je daar dan ook verantwoordelijk voor of mag ze dit zelf allemaal lekker opknappen? Maar hee, jouw geweten is schoon, fantastisch.
Natuurlijk is het jouw mening en dat mag, ik schrijf nergens dat dat niet zo is.
Maar denk potdikke ook eens na over de consequenties van je biecht. Deze bom droppen en het haar dan allemaal zelf laten uitzoeken vind ik echt niet getuigen van zorgen voor je medemens.
Wreed is het. Niks minder.
.
maandag 4 november 2024 om 14:10
Sorry hoor, maar wie denk je dat je bent om mij de les te lezen omdat ik een andere mening heb dan jij? Normen en waarden maken dat je meestal handelt vanuit een geweten. Dat geweten is bijna altijd egoistisch. Je geweten stuurt je aan, omdat het andere alternatief voor je geweten niet te verkopen is. ALLES wat mensen doen en laten is gebaseerd op egoistische motieven. De jouwe net zo goed als de mijne. Dat maakt de mijne niet slecht en de jouwe goed.Rooss4.0 schreef: ↑04-11-2024 14:03Zie je het non-altruïsme hier zelf ook in?
Het heeft niks met haar te maken of eerlijkheid maar alles met jouw rechte aankijken.
Je zorgt er direct voor dat de vrouw in kwestie in een enorme spagaat terechtkomt, moet handelen en keuzes moet maken. Voel je je daar dan ook verantwoordelijk voor of mag ze dit zelf allemaal lekker opknappen? Maar hee, jouw geweten is schoon, fantastisch.
Natuurlijk is het jouw mening en dat mag, ik schrijf nergens dat dat niet zo is.
Maar denk potdikke ook eens na over de consequenties van je biecht. Deze bom droppen en het haar dan allemaal zelf laten uitzoeken vind ik echt niet getuigen van zorgen voor je medemens.
Wreed is het. Niks minder.
Jij kan bljikbaar niet leven met deze vrouw verdriet heeft van deze kennis. JIJ. Want misschien heeft zij dat er wel voor over. Maar nee, JIJ vindt dat een slecht idee. Omdat JIJ het wreed vindt en JIJ niet gelooft een een andere keuze optie. En misschien ook wel omdat JIJ het idee op JOUW leven plakt en dan liever in het ongewisse blijft. JOUW motief, JOUW ego.
MIJN motief, MIJN ego.
Natuurlijk wens ik niemand dergelijk verdriet toe.
nomennesci0 wijzigde dit bericht op 04-11-2024 14:12
4.10% gewijzigd
maandag 4 november 2024 om 14:11
Ik vind het ook heel apart om te lezen dat je als single vrouw continu benaderd zou worden door getrouwde/bezette mannen voor seks? Is dat echt zo, of wordt een nieuwsgierige blik of een beetje aantrekkingskracht in dat geval verward met serieuze avances maken?
Ik krijg ook vaak genoeg blikken van mannen maar geen één die het waagt om er serieus werk van te maken hoor. Ik kan het me ook bijna niet voorstellen. Een beetje normale man komt pas in actie als hij vrijwel zeker weet dat ie geen blauwtje gaat lopen, is mijn ervaring.
Ik krijg ook vaak genoeg blikken van mannen maar geen één die het waagt om er serieus werk van te maken hoor. Ik kan het me ook bijna niet voorstellen. Een beetje normale man komt pas in actie als hij vrijwel zeker weet dat ie geen blauwtje gaat lopen, is mijn ervaring.
maandag 4 november 2024 om 14:12
Maar dan zou jij dus bozer zijn op de (externe) verkondiger van dit gebeuren dan op de pogingen van je partner? Met andere woorden, het staat de partner helemaal vrij om aan iedereen te vertellen hoe geil hij van ze wordt, maar diegenen die deze boodschap te horen krijgen kunnen dit maar beter niet aan jou vertellen, want dan zijn zíj de kwaaie?Rooss4.0 schreef: ↑04-11-2024 11:53De bom leggen en dan zoekt ze het verder maar uit.
Ik vind het bijzonder onsjiek en ik hoop dat ik geen vriendinnen heb die zo met me omgaan.
Het probleem is dat je nooit weet of iemand het wil weten en je weet al helemaal niet of ze het van jou wil weten. In mijn geval zou ik beslist ongeamuseerd zijn als iemand vindt dat hij of zij dat op mijn bord moet gooien want oeioei, straks komt het uit, weet ze dat ik het wist en dan ben ik het bokje.
Houd gewoon je knar.
Ga in gesprek met de vreemdganger en trek je conclusies maar hou degene die bedonderd wordt erbuiten. Zo ontzettend wreed dit. Vele malen wreder dan die klotekeuze die je haar geeft met je bemoeienis.
maandag 4 november 2024 om 14:14
Ik ken dit soort situaties vooral van mensen die dingen op werkreisjes doen die niet helemaal door de beugel kunnen, en waarvan ik echt wel weet dat die mensen thuis een partner hebben (die ik vaak ook wel zijdelings ken).
En in mijn twintiger/dertiger jaren waren er ook wel vakanties met vrienden waar van alles gebeurde. Ook daar nooit de behoefte gevoeld me ergens in te mengen, ook al kende ik thuisblijvende partner wel.
Maar inmiddels is het al er stuk rustiger. Ik hoor nog weleens dingen, maar ik zal me sowieso pertinent nergens mee bemoeien als ik iets niet 100% zeker weet, op basis van vermoedens en roddel.
En in mijn twintiger/dertiger jaren waren er ook wel vakanties met vrienden waar van alles gebeurde. Ook daar nooit de behoefte gevoeld me ergens in te mengen, ook al kende ik thuisblijvende partner wel.
Maar inmiddels is het al er stuk rustiger. Ik hoor nog weleens dingen, maar ik zal me sowieso pertinent nergens mee bemoeien als ik iets niet 100% zeker weet, op basis van vermoedens en roddel.
maandag 4 november 2024 om 14:17
Eén van de redenen waarom ik het wel zou vertellen aan de vriendin is omdat ik die man dus enorm zou vermijden. Afstandelijk gaan doen, niet meer gezellig lachen aan tafel, een geïrriteerde blik wellicht. En stel dat dit de vriendin ook zou opvallen en die zou dan zeggen: wat doet Olea toch apart/afstandelijk/vreemd zou zo'n lul er maanden later misschien van maken: "Ja, Olea had ooit gevoelens voor mij maar ik heb haar meteen afgewezen. En daarom doet ze nou zo."
maandag 4 november 2024 om 14:19
NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 13:53Jij schrijft dat ik niet weet of ze het wil weten. Datzelfde geldt ook voor jou. Jij weet niet of ze het wél zou willen weten. En dan handel ik toch naar mijn eigen maatstaven, tenzij ik andere kennis heb en bijv. kan aannemen dat ze idd niet op dergelijke informatie zit te wachten. Dan hou ik idd mijn mond. En tot die tijd handel ik vanuit mijn perspectief. En ik ben daarin echt niet de enige. Meer dan genoeg vrouwen die hadden willen weten dat hun partner vreemdging en zich ontzettend eenzaam voelden toen bleek dat de halve omgeving ook nog eens op de hoogte was en niemand haar had ingelicht.
Mijn norm hoeft niet de jouwe te zijn. Maar andersom de jouwe ook niet de mijne.
Dit dus.
maandag 4 november 2024 om 14:19
En weet je wat ik nog meer vind, aanhakend op de post van Roos. Ik geloof er niet zo in dat vreemdgaan niet uitkomt. Vreemdgaan komt vroeg of laat meestal wél uit. Zeker als je zo'n babbelkous hebt als de man in dit topic die het zelfs bij een gewone vriendin nog probeert. Het enige wat zwijgen doet is dat stuk verlengen. Zodat deze vrouw er niet NU, maar over 2 jaar achterkomt. Nou, nee hoor, dan is het verdriet idd stukken minder. Had ze misschien wel hele andere keuzes willen maken. Bijvoorbeeld niet dat huis met hem kopen of niet aan kinderen beginnen of niet emigreren of wat voor grote levensveranderende beslissingen in een mensenleven voorbij komen. Je krijgt van niemand garantie dat je geen verdriet meemaakt, maar soms had je dingen echt wel graag eerder willen weten.
maandag 4 november 2024 om 14:20
Dingen die ik zie gebeuren of mij worden toevertrouwd daar zou ik verder ook niet veel mee doen. Avances die richting mij gemaakt zouden worden, dat wel. Gaat het alleen over iemand die me iets toevertrouwd van, "ik doe het wel eens buiten de deur, zit op second love, beschouw mezelf polyamorisch maar mijn partner weet het nog niet etc etc" daar doe ik verder niets mee.Lorem_Ipsum schreef: ↑04-11-2024 14:14Ik ken dit soort situaties vooral van mensen die dingen op werkreisjes doen die niet helemaal door de beugel kunnen, en waarvan ik echt wel weet dat die mensen thuis een partner hebben (die ik vaak ook wel zijdelings ken).
En in mijn twintiger/dertiger jaren waren er ook wel vakanties met vrienden waar van alles gebeurde. Ook daar nooit de behoefte gevoeld me ergens in te mengen, ook al kende ik thuisblijvende partner wel.
Maar inmiddels is het al er stuk rustiger. Ik hoor nog weleens dingen, maar ik zal me sowieso pertinent nergens mee bemoeien als ik iets niet 100% zeker weet, op basis van vermoedens en roddel.
maandag 4 november 2024 om 14:24
Och, ik denk dat er best situaties kunnen zijn waarin het niet uitkomt, zoals inderdaad op een zakenreisje wat hierboven al wordt geschetst. Maar binnen de inner circle, tussen vrienden, in de nabije omgeving. Dat vind ik zelf dus inderdaad ook te risicovol. Ook omdat ik bang zou zijn voor een verdraaiing van de feiten. Jij schreef iets over jezelf niet meer kunnen aankijken. Ik zou mijn vrienden vooral niet meer kunnen aankijken. Dusdanig geïrriteerd zijn door het hele gebeuren dat dat bij elk weerzien veel te goed merkbaar is.NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 14:19En weet je wat ik nog meer vind, aanhakend op de post van Roos. Ik geloof er niet zo in dat vreemdgaan niet uitkomt. Vreemdgaan komt vroeg of laat meestal wél uit. Zeker als je zo'n babbelkous hebt als de man in dit topic die het zelfs bij een gewone vriendin nog probeert. Het enige wat zwijgen doet is dat stuk verlengen. Zodat deze vrouw er niet NU, maar over 2 jaar achterkomt. Nou, nee hoor, dan is het verdriet idd stukken minder. Had ze misschien wel hele andere keuzes willen maken. Bijvoorbeeld niet dat huis met hem kopen of niet aan kinderen beginnen of niet emigreren of wat voor grote levensveranderende beslissingen in een mensenleven voorbij komen. Je krijgt van niemand garantie dat je geen verdriet meemaakt, maar soms had je dingen echt wel graag eerder willen weten.
maandag 4 november 2024 om 14:25
Hoe vaak heb je iemand al verteld dat zijn/haar partner vreemdging?NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 14:19En weet je wat ik nog meer vind, aanhakend op de post van Roos. Ik geloof er niet zo in dat vreemdgaan niet uitkomt. Vreemdgaan komt vroeg of laat meestal wél uit. Zeker als je zo'n babbelkous hebt als de man in dit topic die het zelfs bij een gewone vriendin nog probeert. Het enige wat zwijgen doet is dat stuk verlengen. Zodat deze vrouw er niet NU, maar over 2 jaar achterkomt. Nou, nee hoor, dan is het verdriet idd stukken minder. Had ze misschien wel hele andere keuzes willen maken. Bijvoorbeeld niet dat huis met hem kopen of niet aan kinderen beginnen of niet emigreren of wat voor grote levensveranderende beslissingen in een mensenleven voorbij komen. Je krijgt van niemand garantie dat je geen verdriet meemaakt, maar soms had je dingen echt wel graag eerder willen weten.
maandag 4 november 2024 om 14:27
maandag 4 november 2024 om 14:28
Nog nooit. Want? Ik hou me niet zo op die manier met anderen bezig dat ik dat soort dingen weet. Ik zit niet in roddelcircuits en ben meestal de laatste die dingen hoort. Er gaat een heleboel langs me heen.
maandag 4 november 2024 om 14:31
Ja, dingen komen wel uit, maar dat kan rustig jaren duren.NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 14:19En weet je wat ik nog meer vind, aanhakend op de post van Roos. Ik geloof er niet zo in dat vreemdgaan niet uitkomt. Vreemdgaan komt vroeg of laat meestal wél uit. Zeker als je zo'n babbelkous hebt als de man in dit topic die het zelfs bij een gewone vriendin nog probeert. Het enige wat zwijgen doet is dat stuk verlengen. Zodat deze vrouw er niet NU, maar over 2 jaar achterkomt. Nou, nee hoor, dan is het verdriet idd stukken minder. Had ze misschien wel hele andere keuzes willen maken. Bijvoorbeeld niet dat huis met hem kopen of niet aan kinderen beginnen of niet emigreren of wat voor grote levensveranderende beslissingen in een mensenleven voorbij komen. Je krijgt van niemand garantie dat je geen verdriet meemaakt, maar soms had je dingen echt wel graag eerder willen weten.
maandag 4 november 2024 om 14:37
Ik ook nog nooit, dus in die zin is het allemaal nogal hypothetisch wat ik zou doen, want ik heb nog nooit voor dat dilemma gestaan. Ik denk nog eerder dat ik in de situatie terecht zou komen waarin een vriendin aan mij vertelt dat ze zélf degene is die vreemdgaat dan dat een van de partners van mijn vriendinnen dat over zichzelf aan mij zou vertellen en/of dat die partners interesse in mij zouden tonen.NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 14:28Nog nooit. Want? Ik hou me niet zo op die manier met anderen bezig dat ik dat soort dingen weet. Ik zit niet in roddelcircuits en ben meestal de laatste die dingen hoort. Er gaat een heleboel langs me heen.
maandag 4 november 2024 om 14:53
Want je hebt wel erg veel morele praatjes in dit topic, voor iemand die nog nooit voor deze beslissing heeft gestaan.NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 14:28Nog nooit. Want? Ik hou me niet zo op die manier met anderen bezig dat ik dat soort dingen weet. Ik zit niet in roddelcircuits en ben meestal de laatste die dingen hoort. Er gaat een heleboel langs me heen.
maandag 4 november 2024 om 14:55
NomenNesci0 schreef: ↑04-11-2024 01:53Ik wil een ander kunnen wijzen op het sprookje dat ze voorgehouden wordt.
Oef, en dat vind ik dan weer heel naar klinken. Ook al bedoel je het misschien goed.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
