Relaties
alle pijlers
Getrouwd, maar gaat toch vreemd
zaterdag 2 november 2024 om 22:25
Beste,
Dit is mijn eerste post hier. Graag deel ik onderstaand verhaal omdat ik advies wil. Vanwege de ''gevoeligheid van de situatie'' heb ik een aantal details bewust vaag gehouden.
Een aantal weken geleden heeft een vriend, die getrouwd is en kinderen heeft, mij verteld dat hij weleens vreemdgaat. Ik schrok hier enigszins van, omdat hij altijd een andere indruk heeft gewekt omtrent zijn ''loyaliteit'' in relaties. Zijn vrouw weet dus van niets en hij heeft benadrukt haar niets te willen vertellen omdat het haar alleen maar zou kwetsen.
Een aantal dagen later heeft hij avances gemaakt naar mij. Ook hier schrok ik van en ik heb hem dan ook afgewezen. In de dagen erna merkte ik dat ik kwaad op hem werd. Vooral vanwege mijn goede band met zijn vrouw en kinderen. Ik vind het immoreel dat hij geen bezwaren leek te zien om deze situatie met mij te creëren, ondanks deze goede band. Ook ontstond bij mij de angst, vanwege een aantal redenen, dat zijn vrouw mij hier ooit over zou bevragen en dat ik dan zou moeten liegen. Ik heb hem een aantal dagen later dan ook laten weten nooit in laatstgenoemde situatie te willen belanden en de vriendschap af te willen kappen. Hier toonde hij begrip voor en sindsdien is er geen contact meer geweest,
Ik blijf ongemak voelen bij de onzekerheid of zijn vrouw mij nog zal benaderen voor iets totaal anders of juist met de vraag waarom er geen contact meer is. Mijn vraag aan jullie is dan ook: wat zouden jullie in die situatie doen, moest deze zich voordoen? Liegen of de waarheid zeggen? Negeren of haar aansporen te praten met haar man/mijn vriend?
Het voelt voor mij ook onrechtvaardig dat ik dit over hem weet en dat ik dit zijn vrouw niet vertel. Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk een huwelijk om zeep helpen als ik me hier verder mee zou bemoeien. Persoonlijk zou ik zoiets wel willen weten over mijn man... maar ik kan niet inschatten hoe dat voor haar is. Vandaar dat ik tot nu toe zoveel mogelijk niets heb gedaan en afstand heb gezocht.
Ik ben benieuwd naar de reacties. Alvast dank!
Hier is een UPDATE. Ik heb wederom wat details weggelaten. Hopelijk is het verhaal goed te volgen.
Ik heb ervoor gekozen om IETS te doen. De situatie waarin ik zat was namelijk veilig, maar voelde niet alsof ik dicht genoeg bij mezelf bleef. Dat verklaart het knagende schuldgevoel, denk ik. Ik heb me dus gericht op dicht bij mijzelf te blijven en voor mij is eerlijkheid in ál mijn relaties erg belangrijk.
Na het lezen van jullie uiteenlopende reacties over normen en waarden ben ik van mening dat mijn vriend rekening had moeten houden met míjn normen en waarden (waar hij absoluut vanaf weet), alvorens mij bij een situatie te betrekken waar ik nooit om gevraagd heb. Het feit dat het niet mijn huwelijk is, wil niet zeggen dat ik nu tegen mijn eigen waarde van eerlijkheid in moet handelen in mijn relatie tot zijn vrouw.
Ik heb hem een whatsapp-bericht gestuurd. Ik heb hiervoor gekozen, omdat:
1. voor mij het het minst spannend zou zijn als hij de knuppel in het hoenderhok zou gooien
2. ik hem een kans wilde geven de situatie zelf recht te zetten
3. het me voor zijn vrouw fijner leek als ze het van hem hoorde
Kort samengevat, ik heb hem geschreven hoe ik me voelde: schuldig en dat ik zijn bedrog mede in stand hield.
Hij gaf toe dat deze situatie hem inderdaad niet sierde, maar bagatelliseerde deze vervolgens: die ene keer dat hij vreemd was gegaan was een behoorlijke tijd geleden en met mij had hij het niet zo ver moeten laten komen.
Gebaseerd op wat hij me allemaal verteld heeft, betwijfel ik of het slechts een keer is geweest. Misschien is het hem maar een keer gelukt, maar ik vermoed dat er meerdere pogingen zijn geweest.
Ik antwoordde met dat deze reactie niet echt raakte aan de gevoelens waar ik mee zat. Waarop hij reageerde met dat ik hem hier ook erg mee overviel. Toen werd ik kwaad, aangezien hij mij natuurlijk eerst overvallen heeft. Hij gaf aan daar spijt van te hebben en daar nog regelmatig aan terug te denken.
Ik heb toen herhaald dat dit op mij drukt en gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie die hij gecreëerd heeft en eerlijk te zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft hier nog niet op gereageerd. Dat was drie dagen geleden… To be continued dus.
Ik ben voornemens om, als zijn reactie uitblijft, hem te laten weten dat ik zijn vrouw op de hoogte ga stellen en dat dan ook te doen.
Dit is mijn eerste post hier. Graag deel ik onderstaand verhaal omdat ik advies wil. Vanwege de ''gevoeligheid van de situatie'' heb ik een aantal details bewust vaag gehouden.
Een aantal weken geleden heeft een vriend, die getrouwd is en kinderen heeft, mij verteld dat hij weleens vreemdgaat. Ik schrok hier enigszins van, omdat hij altijd een andere indruk heeft gewekt omtrent zijn ''loyaliteit'' in relaties. Zijn vrouw weet dus van niets en hij heeft benadrukt haar niets te willen vertellen omdat het haar alleen maar zou kwetsen.
Een aantal dagen later heeft hij avances gemaakt naar mij. Ook hier schrok ik van en ik heb hem dan ook afgewezen. In de dagen erna merkte ik dat ik kwaad op hem werd. Vooral vanwege mijn goede band met zijn vrouw en kinderen. Ik vind het immoreel dat hij geen bezwaren leek te zien om deze situatie met mij te creëren, ondanks deze goede band. Ook ontstond bij mij de angst, vanwege een aantal redenen, dat zijn vrouw mij hier ooit over zou bevragen en dat ik dan zou moeten liegen. Ik heb hem een aantal dagen later dan ook laten weten nooit in laatstgenoemde situatie te willen belanden en de vriendschap af te willen kappen. Hier toonde hij begrip voor en sindsdien is er geen contact meer geweest,
Ik blijf ongemak voelen bij de onzekerheid of zijn vrouw mij nog zal benaderen voor iets totaal anders of juist met de vraag waarom er geen contact meer is. Mijn vraag aan jullie is dan ook: wat zouden jullie in die situatie doen, moest deze zich voordoen? Liegen of de waarheid zeggen? Negeren of haar aansporen te praten met haar man/mijn vriend?
Het voelt voor mij ook onrechtvaardig dat ik dit over hem weet en dat ik dit zijn vrouw niet vertel. Aan de andere kant zou ik waarschijnlijk een huwelijk om zeep helpen als ik me hier verder mee zou bemoeien. Persoonlijk zou ik zoiets wel willen weten over mijn man... maar ik kan niet inschatten hoe dat voor haar is. Vandaar dat ik tot nu toe zoveel mogelijk niets heb gedaan en afstand heb gezocht.
Ik ben benieuwd naar de reacties. Alvast dank!
Hier is een UPDATE. Ik heb wederom wat details weggelaten. Hopelijk is het verhaal goed te volgen.
Ik heb ervoor gekozen om IETS te doen. De situatie waarin ik zat was namelijk veilig, maar voelde niet alsof ik dicht genoeg bij mezelf bleef. Dat verklaart het knagende schuldgevoel, denk ik. Ik heb me dus gericht op dicht bij mijzelf te blijven en voor mij is eerlijkheid in ál mijn relaties erg belangrijk.
Na het lezen van jullie uiteenlopende reacties over normen en waarden ben ik van mening dat mijn vriend rekening had moeten houden met míjn normen en waarden (waar hij absoluut vanaf weet), alvorens mij bij een situatie te betrekken waar ik nooit om gevraagd heb. Het feit dat het niet mijn huwelijk is, wil niet zeggen dat ik nu tegen mijn eigen waarde van eerlijkheid in moet handelen in mijn relatie tot zijn vrouw.
Ik heb hem een whatsapp-bericht gestuurd. Ik heb hiervoor gekozen, omdat:
1. voor mij het het minst spannend zou zijn als hij de knuppel in het hoenderhok zou gooien
2. ik hem een kans wilde geven de situatie zelf recht te zetten
3. het me voor zijn vrouw fijner leek als ze het van hem hoorde
Kort samengevat, ik heb hem geschreven hoe ik me voelde: schuldig en dat ik zijn bedrog mede in stand hield.
Hij gaf toe dat deze situatie hem inderdaad niet sierde, maar bagatelliseerde deze vervolgens: die ene keer dat hij vreemd was gegaan was een behoorlijke tijd geleden en met mij had hij het niet zo ver moeten laten komen.
Gebaseerd op wat hij me allemaal verteld heeft, betwijfel ik of het slechts een keer is geweest. Misschien is het hem maar een keer gelukt, maar ik vermoed dat er meerdere pogingen zijn geweest.
Ik antwoordde met dat deze reactie niet echt raakte aan de gevoelens waar ik mee zat. Waarop hij reageerde met dat ik hem hier ook erg mee overviel. Toen werd ik kwaad, aangezien hij mij natuurlijk eerst overvallen heeft. Hij gaf aan daar spijt van te hebben en daar nog regelmatig aan terug te denken.
Ik heb toen herhaald dat dit op mij drukt en gevraagd om verantwoordelijkheid te nemen voor de situatie die hij gecreëerd heeft en eerlijk te zijn tegen zijn vrouw. Hij heeft hier nog niet op gereageerd. Dat was drie dagen geleden… To be continued dus.
Ik ben voornemens om, als zijn reactie uitblijft, hem te laten weten dat ik zijn vrouw op de hoogte ga stellen en dat dan ook te doen.
annejet1234321 wijzigde dit bericht op 08-11-2024 15:52
42.02% gewijzigd
dinsdag 5 november 2024 om 20:38
Wij hadden het er ook weer eens over n.a.v. dit topic. Man wil het sowieso weten, hoe ‘eenmalig’ of ‘nietsbetekenend’ ook. Dat bepaalt hij namelijk graag voor zichzelf, of het ‘niets voorstelt’.
Ikzelf: bij een eenmalig slippertje, zeker waarbij niemand erachter zou/kan komen, hoef ik niks te weten. Indien man zich achteraf schuldig voelt mag ie zelf lekker op de blaren zitten, val mij er niet mee lastig om je geweten te zuiveren.
Bij een echte affaire; ja, dan wel.
dinsdag 5 november 2024 om 22:04
Wat dan als man regelmatig eenmalige slippertjes heeft, maar geen affaire?Lieveheersbeestje schreef: ↑05-11-2024 20:38Wij hadden het er ook weer eens over n.a.v. dit topic. Man wil het sowieso weten, hoe ‘eenmalig’ of ‘nietsbetekenend’ ook. Dat bepaalt hij namelijk graag voor zichzelf, of het ‘niets voorstelt’.
Ikzelf: bij een eenmalig slippertje, zeker waarbij niemand erachter zou/kan komen, hoef ik niks te weten. Indien man zich achteraf schuldig voelt mag ie zelf lekker op de blaren zitten, val mij er niet mee lastig om je geweten te zuiveren.
Bij een echte affaire; ja, dan wel.
dinsdag 5 november 2024 om 22:13
dinsdag 5 november 2024 om 22:21
Ik zou zelf met eenmalig bedoelen: het vreemdgaan is eenmalig. Niet eenmalig in de betekenis van: eenmalig met een persoon, en de volgende keer weer met een andere persoon.
In mijn ogen is een eenmalig slippertje dus niet een regelmatig terugkerend iets. Dan is het gewoon structureel vreemdgaan, wat iets totaal anders is dan een eenmalig slippertje.
dinsdag 5 november 2024 om 22:39
Ik weet dat dus niet van iedereen. Nou ja, ik weet het van sommigen inderdaad wel, maar dan alleen als een afspraak die tussen hen geldt en niet in de situatie van: wat als de partner het probeert aan te leggen met een van de vriendinnen van zijn geliefde. Of: wat als de partner ineens vanuit het niets privé met een van de besties van zijn vrouw gaat appen, daar zijn hart komt uitstorten over zijn escapades en *hint hint* loop jij misschien ook wel een beetje warm voor mij?GeweldigWeer schreef: ↑05-11-2024 19:52Ik zou mijn vriendin (dus geen kennis) pas inlichten als ik zéker zou weten dat zij het zou willen weten! Dus mocht mijn kennis over vermoedens gaan, hou ik sowieso mijn mond. Niet mijn relatie, absoluut niet mijn verantwoordelijkheid……
Aanvulling: ik weet van mijn vriendinnen wie het wel/niet zouden willen horen/weten als hun partner buiten de pot piest…
Dat soort situaties hebben we nooit aan elkaar voorgelegd en hoewel ik ze godsonmogelijk vind klinken in mijn eigen situatie is het nou ook weer niet zo absurd dat het bij niemand kan gebeuren.
Maar die gesprekken gaan dus meer over: "Als Leo op zijn hike-weekend met zijn vrienden op een leuke dameswielrenner-groep stuit in de plaatselijke kroeg in de Ardennen, en er vindt was plaats, dan moet hij dat voor zich houden." of "Ik wil niet dat Nico het met zegt als hij tijdens een van die vele feesten met een andere vrouw heeft gezoend."
Nog nooit ging zo'n gesprek van: "Als mijn lieve Dominique op een dag vanuit het niets bij jóu komt kletsen over dat hij/zij nooit echt een al te trouwe geliefde blijkt te zijn geweest en dat hij het met jou eigenlijk ook wel zou zien zitten" wat we in zo'n geval dan zouden willen.
En ik denk dat niemand het dan raar zou vinden dat we Dominique snel de deur uit zitten en elkaar appen met de mededeling: Ik weet niet wat er aan de hand is, maar Dominique doet raar. Praat met hem (of met haar, als Dominique een vrouw is)
dinsdag 5 november 2024 om 22:40
Dit is echt zo'n rare stelling, omdat anderen vreemdgaan is het maar okay om zelf maar vreemd te gaan? Omdat anderen vreemdgaan mag je eigen zelfrespect en moraliteit uit het raam, lang leve de lol en f*ck de gevoelens van je partner? Liever vreemdgaan dat de ander het niet weet, dan de waarheid vertellen ook al doet het pijn? Als hij of zij het maar niet weet is het okay? Het is beter zo voor de kinderen dat ze denken dat pappa en mamma nog vrolijk bij elkaar zijn, terwijl één van hen de boel keihard loopt te bedonderen?FaceofOZ schreef: ↑05-11-2024 12:55Ik vind het gemoraalridder vermoeiend. Seks met een ander is niet verboden, dat to dat niet wil helemaal prima. Ik vraag mij oprecht af hoeveel relaties langdurig 100% monnogaan zijn. Er is in langdurige monogame relaties 40 tot 70% kans op overspel. Lijkt mij vervelend wanneer je de gedachte hebt dat je al die mensen van klootzakken moet gaan redden.
Hoeveel is een relatie überhaupt waard als je achter je partners rug om iemand anders ligt te neuken? En wat als de man het onbeschermd met die andere vrouwen doet, met mogelijke kans op onfrisheden en ziektes van dien?
Bij mij zou m'n partner het raam uitvliegen, met z'n spullen er gelijk achteraan. Ik begrijp dat dit met kinderen, gedeeld huis etc. een veel lastigere situatie is, maar een vriendin in een leugen laten leven omdat het beter is 'voor de relatie' of 'verstandhouding' vind ik ook niet heel kies, als je zoiets groots voor een vriendin verzwijgt wat houdt je dan nog meer achter de hand? Lekkere vriendin ben je dan (wil TO hier geen verwijten aanpraten, snap dat het lastig aan te kaarten is, als je het überhaupt wil doen, dit is meer mijn gevoel dat nu even spreekt.)
(deze post is trouwens niet persoonlijk tegen jou FaceofOZ, maar gaat meer om mijn verbazing dat vreemdgaan door toch behoorlijk wat posters hier wordt goedgekeurd 'to keep the peace'. Vind dat niet alleen leugenachtig, maar ook behoorlijk laf en onrespectvol.)
woensdag 6 november 2024 om 06:01
Wauw. Ik zou willen dat degene die het eerder wist bij mijn ouders, het had gezegd, had ons 10 jaar ellende bespaard.Rooss4.0 schreef: ↑05-11-2024 08:31Klopt. Maar als iedereen daar gewoon netjes zijn mond overhoudt zet je het leven van de bedrogene niet op zijn kop. Ik zou daar in elk geval niet voor kiezen, ik vind dat risico echt te groot.
Want wat daarna?
"Je man gaat vreemd".
"Dat is niet zo mooi, ik ga mijn koffers maar eens pakken en neem onder elke arm een kind".
"Goed zo meid, sterk van je. Je weet van het huizentekort hè? Ach, er is vast wel iemand die jullie warm onthaalt. Het ga je goed hè, doei!"
IK vind dat best wel ronduit kut zeg maar.
Kutter dan de boel op zn beloop laten en hopen dat de mevrouw in kwestie er nooit achterkomt. Als je je mond opentrekt weet je zéker dat je haar leven op de schop gooit, los van wat ze daarna gaat doen.
Als je je er niet mee bemoeit leeft ze in (zalige?) onwetendheid. Wellicht tot de volgende dit ter ore krijgt en zijn mond opentrekt maar dat weet je niet. Vreemdgaan komt natuurlijk heel vaak gewoon niet uit.
woensdag 6 november 2024 om 08:12
Ik denk dat je hier iets belangrijks aanhaalt: namelijk dat het de mens zelf is, hoe hij denkt, hoe hij voelt, hoe en welke emoties opspelen, het karakter enz wat bepaalt of iemand het vertelt aan bijvoorbeeld een goede vriend of vriendin (partner gaat vreemd). Door hoe jij in elkaar zit, dat wat je allemaal verteld hebt over jezelf, en jouw reacties in het algemeen, dan kan ik helemaal begrijpen dat je niks zegt. En ik denk dat als je zou weten hoe ik vanalles bekijk en beleef enz. dat je ook zou begrijpen dat ik het wèl vertel. In feite kun je ook niet spreken van het moraal, of de normen en waarden, omdat ze bij iedereen, door ieders gekleurde glazen, verschillend opgevat en gebruikt worden.Lorem_Ipsum schreef: ↑05-11-2024 12:34Ik ga ergens ook wat meer van mezelf uit, ik registreer dat soort dingen ook niet niet echt als groot nieuws. Dus een vriend kan me zoiets vertellen, maar ik zit daar dan niet in shock en horror naar te luisteren. Het gesprek kan bij mij dan prima op iets anders overgaan.
Ik heb in het verleden weleens meegemaakt dat stellen uit elkaar gingen vanwege vreemdgaan, en dan komen er dingen uit die ik dan van jaren terug al had gehoord. Maar waar ik eigenlijk nooit meer aan gedacht had. Het is niet iets dat als een molensteen om mijn nek hangt. Ik ga gewoon over tot de orde van de dag.
Dat is lastiger als je er, zoals TO, wel mee zit. Dan kun je eigenlijk niet anders dan het vertellen, anders ga je er aan onderdoor.
Ik zie mensen hier zo vaak andermans mening onderuit schoffelen omdat deze niet goed genoeg is voor degene. Dit is dus eigenlijk best wel raar (netjes gezegd) te noemen. En ik heb mij daar zeker ook schuldig aan gemaakt. Maar eigenlijk moet je eerst weten hoe iemand in elkaar zit, (gewired is) en als je dat weet, en dan wat begrip kunt opbrengen, dan snap je waarom andermans keuze niet slechter is, alleen maar anders.
Maar toch heb ik moeite met mensen die andermans mening afkeuren. Ook al begrijp ik het. Het zegt alles over mij (voor mij dan) en niets over de ander. Ook niet als de ander daar weer een mening over heeft.
Moraal van dit verhaal: hier hoef je niks mee
woensdag 6 november 2024 om 08:28
Hoeveel mensen precies lees jij in dit topic die vreemdgaan goedkeuren?betweenthewaves schreef: ↑05-11-2024 22:40maar gaat meer om mijn verbazing dat vreemdgaan door toch behoorlijk wat posters hier wordt goedgekeurd 'to keep the peace'. Vind dat niet alleen leugenachtig, maar ook behoorlijk laf en onrespectvol.)
Ik zou mijn mond houden maar daarmee keur ik vreemdgaan natuurlijk niet goed, wat een vreemde conclusie.
.
woensdag 6 november 2024 om 09:48
Maar dat is dan ook wat dit is: je bedriegt je partner. Je liegt. Doe het dan met open vizier, weet iedereen ten minste wat die kan verwachten.Hexopbezemsteel schreef: ↑06-11-2024 00:16Ik ben niet principieel tegen seks met een ander. Het levert alleen heel veel gezeik en dat hoeft van mij echt niet. Liegen en bedriegen vind ik wel heel schadelijk in een relatie.
woensdag 6 november 2024 om 16:28
Want je mag pas scheiden na overspel ? Niet omdat je al jaren ellende hebt ?Tafelkleed schreef: ↑06-11-2024 06:01Wauw. Ik zou willen dat degene die het eerder wist bij mijn ouders, het had gezegd, had ons 10 jaar ellende bespaard.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 6 november 2024 om 17:22
Nou, idd. Ik vind dat echt een geval van schuld neerleggen waar hij niet hoort. Het is niet de schuld van degene die zijn mond gehouden heeft. Net zo min als het de schuld van diegene was geweest als hij het wél verteld had.blijfgewoonbianca schreef: ↑06-11-2024 16:28Want je mag pas scheiden na overspel ? Niet omdat je al jaren ellende hebt ?
woensdag 6 november 2024 om 19:01
Ja, je leest heel vaak van mensen in relaties die vermoeden dat partner vreemdgaat, maar ze hebben geen bewijs. En dan verbreken ze de relatie niet. Dat ze een relatie hebben met iemand die ze om wat voor reden dan ook niet vertrouwen, of het voelt gewoon niet goed, dat doet er dan blijkbaar niet toe. Daar moet een buitenstaander die er verder niets mee van doen heeft het verlossende woord brengen. Ik snap dat ook niet.
woensdag 6 november 2024 om 19:21
Ik wilde net typen, had dat nou niet wat korter gekundRaver schreef: ↑06-11-2024 08:12Ik denk dat je hier iets belangrijks aanhaalt: namelijk dat het de mens zelf is, hoe hij denkt, hoe hij voelt, hoe en welke emoties opspelen, het karakter enz wat bepaalt of iemand het vertelt aan bijvoorbeeld een goede vriend of vriendin (partner gaat vreemd). Door hoe jij in elkaar zit, dat wat je allemaal verteld hebt over jezelf, en jouw reacties in het algemeen, dan kan ik helemaal begrijpen dat je niks zegt. En ik denk dat als je zou weten hoe ik vanalles bekijk en beleef enz. dat je ook zou begrijpen dat ik het wèl vertel. In feite kun je ook niet spreken van het moraal, of de normen en waarden, omdat ze bij iedereen, door ieders gekleurde glazen, verschillend opgevat en gebruikt worden.
Ik zie mensen hier zo vaak andermans mening onderuit schoffelen omdat deze niet goed genoeg is voor degene. Dit is dus eigenlijk best wel raar (netjes gezegd) te noemen. En ik heb mij daar zeker ook schuldig aan gemaakt. Maar eigenlijk moet je eerst weten hoe iemand in elkaar zit, (gewired is) en als je dat weet, en dan wat begrip kunt opbrengen, dan snap je waarom andermans keuze niet slechter is, alleen maar anders.
Maar toch heb ik moeite met mensen die andermans mening afkeuren. Ook al begrijp ik het. Het zegt alles over mij (voor mij dan) en niets over de ander. Ook niet als de ander daar weer een mening over heeft.
Moraal van dit verhaal: hier hoef je niks mee
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
woensdag 6 november 2024 om 19:33
Ik snap wat je bedoelt, maar je verbreekt ook niet zomaar een lange relatie zeker niet als er kinderen zijn, omdat het even niet goed voelt of als er twijfel is in het vertrouwen. En niet altijd meteen als een buitenstaander vertelt dat er sprake is van vreemdgaan. Het kan wel een uitleg geven aan al eerder aanwezige twijfels en eventueel de doorslag geven omdat het vertrouwen te erg geschonden is. Is situatie en persoons-/relatieafhankelijk, denk ik.Lorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2024 19:01Ja, je leest heel vaak van mensen in relaties die vermoeden dat partner vreemdgaat, maar ze hebben geen bewijs. En dan verbreken ze de relatie niet. Dat ze een relatie hebben met iemand die ze om wat voor reden dan ook niet vertrouwen, of het voelt gewoon niet goed, dat doet er dan blijkbaar niet toe. Daar moet een buitenstaander die er verder niets mee van doen heeft het verlossende woord brengen. Ik snap dat ook niet.
sad wijzigde dit bericht op 06-11-2024 19:46
Reden: Foutje..
Reden: Foutje..
0.10% gewijzigd
woensdag 6 november 2024 om 20:10
Je chargeert de situatie heel erg, zo simpel en zwart-wit is het nooit. Vooral dat: ‘…dat doet er dan blijkbaar niet toe.’ Natuurlijk doet dat ertoe maar gevoelsmatig kun je het vergelijken met jouw slechte gevoel over een collega (ik noem maar wat) die door de leidinggevende steeds opgehemeld wordt en die bij andere collega’s wel lekker ligt, dus het zal wel aan jou liggen dat je hem niet vertrouwt. Toch? Misschien ben je ook wel jaloers, zeg je tegen jezelf. Kortom: het ‘doet er niet toe’ omdat er geen bewijs is en alles erop wijst dat jij ten onrechte een raar gevoel bij collega X hebt.Lorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2024 19:01Ja, je leest heel vaak van mensen in relaties die vermoeden dat partner vreemdgaat, maar ze hebben geen bewijs. En dan verbreken ze de relatie niet. Dat ze een relatie hebben met iemand die ze om wat voor reden dan ook niet vertrouwen, of het voelt gewoon niet goed, dat doet er dan blijkbaar niet toe. Daar moet een buitenstaander die er verder niets mee van doen heeft het verlossende woord brengen. Ik snap dat ook niet.
En dan, op een dag, komt een andere collega je vertellen dat collega X op staande voet is ontslagen omdat hij zijn CV en diploma’s had vervalst en omdat hij al jaren een affaire had met de leidinggevende. Alles fictief hè, maar dán denk je dus: ahhhhh, zie je wel, waarom heb ik niet naar mijn gevoel geluisterd?!
woensdag 6 november 2024 om 21:20
Ik ben in mijn eigen leven waarschijnlijk iets te rechtlijnig voor dit soort voorbeelden, maar ik snap het op zich wel hoor.Claire45 schreef: ↑06-11-2024 20:10Je chargeert de situatie heel erg, zo simpel en zwart-wit is het nooit. Vooral dat: ‘…dat doet er dan blijkbaar niet toe.’ Natuurlijk doet dat ertoe maar gevoelsmatig kun je het vergelijken met jouw slechte gevoel over een collega (ik noem maar wat) die door de leidinggevende steeds opgehemeld wordt en die bij andere collega’s wel lekker ligt, dus het zal wel aan jou liggen dat je hem niet vertrouwt. Toch? Misschien ben je ook wel jaloers, zeg je tegen jezelf. Kortom: het ‘doet er niet toe’ omdat er geen bewijs is en alles erop wijst dat jij ten onrechte een raar gevoel bij collega X hebt.
En dan, op een dag, komt een andere collega je vertellen dat collega X op staande voet is ontslagen omdat hij zijn CV en diploma’s had vervalst en omdat hij al jaren een affaire had met de leidinggevende. Alles fictief hè, maar dán denk je dus: ahhhhh, zie je wel, waarom heb ik niet naar mijn gevoel geluisterd?!
Alleen ik voel zelf niet de noodzaak een rol te spelen in dat soort overwegingen in andermans leven.
donderdag 7 november 2024 om 07:52
Dat heeft toch helemaal niets te maken met het verlossende woord van een buitenstaander?Lorem_Ipsum schreef: ↑06-11-2024 19:01Ja, je leest heel vaak van mensen in relaties die vermoeden dat partner vreemdgaat, maar ze hebben geen bewijs. En dan verbreken ze de relatie niet. Dat ze een relatie hebben met iemand die ze om wat voor reden dan ook niet vertrouwen, of het voelt gewoon niet goed, dat doet er dan blijkbaar niet toe. Daar moet een buitenstaander die er verder niets mee van doen heeft het verlossende woord brengen. Ik snap dat ook niet.
Ze zitten in een relatie en hebben het gevoel dat er iets niet klopt. Maar ze hebben kinderen, en verder is het misschien op het oog geen heel erg slechte relatie.
Partner maakt ze wijs dat ze spoken zien. Komt met een mogelijke verklaring voor wat zijn vrouw waarneemt. Huilt uit bij gezamenlijke vrienden. "Ik weet echt niet wat er met haar aan de hand is. Ze denkt steeds maar dat er een ander is. Ze is zo onzeker, ik denk dat het de overgang is." Waarna vrienden op haar inpraten. (Dit uit mijn eigen ervaring, mijn ex heeft dit echt gedaan. In ons geval was vreemdgaan niet eens een reden geweest om uit elkaar te gaan, en toch manipuleerde hij de boel al op deze manier.)
Iemand die ik goed ken ging na 30 jaar in gesprek met zijn vrouw omdat hij al heel lang niet gelukkig was. Met zijn vrouw was niet goed te praten volgens hem, omdat ze zo enorm emotioneel reageerde. Natuurlijk, ze herkende de verwijten helemaal niet. Hij had namelijk gewoon een ander en was verliefd. De minnares verbrak de relatie, hij is nog samen met zijn vrouw en beweert nu glashard dat hij altijd een ijzersterk team is geweest met haar. Zij weet nog steeds van niks. Echt misselijk.
Heel subtiel, supermakkelijk. Want de bedrieger laat zijn partner, inclusief de hele sociale omgeving, denken dat ze gek is. Hij laat haar denken dat er van alles mis is met haar. Komt met verwijten die de oprecht niet herkent en die schijnbaar uit het niets komen. Verwijt haar dat ze het niet begrijpt. Terwijl de man in kwestie glashard zit te liegen.
Ik had het niet geloofd tot het mezelf overkwam.
En velen, ook hier, wijzen de bedrogen vrouw aan als het probleem. Dan moet ze maar gewoon weggaan, niet zo dom zijn, etc. Misschien wel dezelfde mensen die het opnemen voor die man als zo'n vrouw hier komt vragen of ze spoken ziet.
Dat is wat vreemdgaan zo naar maakt, het is niet eens de seks zelf.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 7 november 2024 om 08:26
Maar jij hebt dus ook niks gezegd.Hexopbezemsteel schreef: ↑07-11-2024 07:52
Iemand die ik goed ken
. Zij weet nog steeds van niks. Echt misselijk.
.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 7 november 2024 om 09:52
Dat is allemaal vreselijk, maar wat heb ik daar mee te maken?Hexopbezemsteel schreef: ↑07-11-2024 07:52Dat heeft toch helemaal niets te maken met het verlossende woord van een buitenstaander?
Ze zitten in een relatie en hebben het gevoel dat er iets niet klopt. Maar ze hebben kinderen, en verder is het misschien op het oog geen heel erg slechte relatie.
Partner maakt ze wijs dat ze spoken zien. Komt met een mogelijke verklaring voor wat zijn vrouw waarneemt. Huilt uit bij gezamenlijke vrienden. "Ik weet echt niet wat er met haar aan de hand is. Ze denkt steeds maar dat er een ander is. Ze is zo onzeker, ik denk dat het de overgang is." Waarna vrienden op haar inpraten. (Dit uit mijn eigen ervaring, mijn ex heeft dit echt gedaan. In ons geval was vreemdgaan niet eens een reden geweest om uit elkaar te gaan, en toch manipuleerde hij de boel al op deze manier.)
Iemand die ik goed ken ging na 30 jaar in gesprek met zijn vrouw omdat hij al heel lang niet gelukkig was. Met zijn vrouw was niet goed te praten volgens hem, omdat ze zo enorm emotioneel reageerde. Natuurlijk, ze herkende de verwijten helemaal niet. Hij had namelijk gewoon een ander en was verliefd. De minnares verbrak de relatie, hij is nog samen met zijn vrouw en beweert nu glashard dat hij altijd een ijzersterk team is geweest met haar. Zij weet nog steeds van niks. Echt misselijk.
Heel subtiel, supermakkelijk. Want de bedrieger laat zijn partner, inclusief de hele sociale omgeving, denken dat ze gek is. Hij laat haar denken dat er van alles mis is met haar. Komt met verwijten die de oprecht niet herkent en die schijnbaar uit het niets komen. Verwijt haar dat ze het niet begrijpt. Terwijl de man in kwestie glashard zit te liegen.
Ik had het niet geloofd tot het mezelf overkwam.
En velen, ook hier, wijzen de bedrogen vrouw aan als het probleem. Dan moet ze maar gewoon weggaan, niet zo dom zijn, etc. Misschien wel dezelfde mensen die het opnemen voor die man als zo'n vrouw hier komt vragen of ze spoken ziet.
Dat is wat vreemdgaan zo naar maakt, het is niet eens de seks zelf.
En ja, ik snap niet dat iemand in een relatie blijft met een man die je laat denken dat er met jou van alles mis is. Kinderen of niet. Maar dat moet iedereen zelf weten.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
