Grip kwijt op dochter (15)

Claire45 donderdag 6 juni 2024 om 15:17

Beste forummers,
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt, schaam me erg voor de situatie waar ik in zit. Ik heb geen grip meer op mijn dochter (15) en ben bang om haar te verliezen aan mijn ex. We hebben co-ouderschap, maar ik voel dat ze van me wegdrijft. Ze neemt mij de scheiding kwalijk en snapt niet waarom ik mijn ex eruit heb gegooid (hij ging vreemd, ik heb te lang mijn ogen gesloten). Dochter wil haar oude leventje terug. Snap ik, ik zou ook niets liever willen. Maar het is zoals het is. Haar verdriet en boosheid doen me pijn. Voor mij is de scheiding beter, maar zij is ongelukkig en ik zie haar afglijden. Ze heeft al therapie, maar komt vaak de afspraken niet na. Spijbelt, drinkt, rookt, en het ergste: ze vertrekt naar ex als wij ruzie hebben en dreigt om bij hem te gaan wonen. Wat dan? Ik moet er niet aan denken om haar kwijt te raken. Ex woont bij zijn nieuwe liefde en haar kids. Het is daar de zoete inval. Dochter geniet van die sfeer. Ik ben alleen en kan geen echt gezinsleven bieden met gezelligheid en alle dagen feest. Wat als ze straks daar wil wonen?

En nog iets. Dochter heeft sinds een paar maanden een vriendje (19). Ze is erg verliefd, maar mijn gevoel over hem is dubbel. Ik weet het niet goed, soms denk ik dat het aan mij ligt, maar ik kan mijn gevoel niet negeren. Hij heeft erg veel geld voor zijn leeftijd, koopt dure cadeaus voor dochter, is vaag over hoe hij het geld verdient. Dochter is kwetsbaar, ik wil haar beschermen maar hoe? Bij mijn ex mag haar vriendje altijd blijven slapen dus ik heb ook toestemming gegeven. Het wringt wel. Ik voel me niet meer thuis in mijn eigen huis. Laatst lag de jongen opeens in ons bad, ook nog te roken (had deur niet op slot gedaan). Ik heb me snel omgedraaid en later gezegd dat hij niet mag roken in huis. Daarna kreeg ik meteen bonje met dochter. Het is ook haar huis, zegt ze, en anders gaat ze wel bij haar vader wonen, die doet niet moeilijk. Ik weet het even niet. Mijn kind heeft het zwaar, maar ik wil haar niet verliezen aan mijn ex.

Wat zouden jullie doen? Veel dank voor het lezen.

Nanouk maandag 24 juni 2024 om 21:46

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 21:02
Maar intussen zit ik met een opstandige dochter die van de gelegenheid gebruik wil maken om zichzelf het middelpunt te maken van alle drama. Omdat ze 15 is. Omdat ze een flapdrol van een vader heeft (dit is geen demoniseren, dit is het beestje bij de naam noemen). Omdat het kán.

En hier gaat het al meteen weer mis, dat jij zo denkt voelt je dochter.
En dit is niet het beestje bij zijn naam noemen.
Je bent verlaten voor een jongere vrouw en dat is echt mega verdrietig en vervelend voor jou. Ik snap dat je daar heel verdrietig over bent. Hij had niet vreemd mogen gaan als jullie leven hem zo beklemde. Hij had van je moeten scheiden voordat hij wat met haar begon. Maar onderaan de streep had het verder weinig uitgemaakt. Hij was vetrokken, jij was achtergebleven en hij zou verder gaan met haar.
Ik snap dat je boos bent, je leven heel anders had bedacht, je ego een klap heeft gekregen. Een flapdrol van een partner was het wellicht, maar een flapdrol van een vader is het niet. Want de punten waar jij boos over bent zijn helemaal geen gekke ideeën.

En nogmaals zoek een manier om te leren communiceren met elkaar in het belang van jullie dochter, dit is echt nog maar het begin als jullie zo doorgaan.

noorderlicht76 maandag 24 juni 2024 om 21:46

meisje85 schreef: ↑
19-06-2024 17:06
Ik denk dat Noorderlicht bedoelt dat het natuurlijk heel leuk en bijna romantisch klinkt: een beetje van "wij tegen de rest van de wereld", in je eigen gezinsbubbel etc. Klein en veilig noem je het. Maar hoe leuk en romantisch en veilig is het werkelijk als één van de twee er vervolgens een heel ander leven op na blijkt te houden, dat misschien juist wel kon bestaan bij de gratie van dit isolement. (En in het slechtste geval was het misschien zelfs zo vooropgezet)

ja precies dat bedoel ik. dat het niet zo was van jullie tegen de wereld, maar dat jij tevreden thuis zat en hij zijn gang kon gaan. Ik heb zoeits van dichtbij gezien en deed me er sterk aan denken

noorderlicht76 maandag 24 juni 2024 om 22:04

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 21:29
Er is intussen ook goed nieuws: dochter blijft niet zitten als ze de laatste periode op school niet spijbelt en gebruik maakt van huiswerkbegeleiding. Op school denken ze echt lief mee. Ze zien ook dat dochter een zware tijd heeft en wat is het fijn dat er aandacht is voor buitenschoolse problematiek! Dus dat is even een meevaller.

er zit iets niets niet helemaal lekker in je post. alsof je de omgeving problematiseert en je je kind een verlangstuk van jouw behoeften maakt. ik denk dat je nog een heleboel te verwerken hebt, wat je nu externaliseert. en dat is niet raar, maar op den duur wel schadelijk.

Claire45 maandag 24 juni 2024 om 22:11

Nanouk schreef: ↑
24-06-2024 21:46
En hier gaat het al meteen weer mis, dat jij zo denkt voelt je dochter.
En dit is niet het beestje bij zijn naam noemen.
Je bent verlaten voor een jongere vrouw en dat is echt mega verdrietig en vervelend voor jou. Ik snap dat je daar heel verdrietig over bent. Hij had niet vreemd mogen gaan als jullie leven hem zo beklemde. Hij had van je moeten scheiden voordat hij wat met haar begon. Maar onderaan de streep had het verder weinig uitgemaakt. Hij was vetrokken, jij was achtergebleven en hij zou verder gaan met haar.
Ik snap dat je boos bent, je leven heel anders had bedacht, je ego een klap heeft gekregen. Een flapdrol van een partner was het wellicht, maar een flapdrol van een vader is het niet. Want de punten waar jij boos over bent zijn helemaal geen gekke ideeën.

En nogmaals zoek een manier om te leren communiceren met elkaar in het belang van jullie dochter, dit is echt nog maar het begin als jullie zo doorgaan.

Hij is inderdaad geen flapdrol van een vader, daar heb je gelijk in. Ik sprak vanuit mijn eigen perspectief, niet vanuit mijn dochter. Hij is wel een flapdrol van een man (als in: wat hij uitdraagt en welke waarden hij heeft) maar dat zeg ik als zijn ex-geliefde.

Communiceren is op dit moment gewoon een ramp. Ik hoop dat het wat tijd nodig heeft. Ook vanuit mezelf hoor. Ik herken mezelf ook niet terug (boos, onzeker, bang) dus ik moet (ben) hard aan de slag met mezelf.

Claire45 maandag 24 juni 2024 om 22:18

noorderlicht76 schreef: ↑
24-06-2024 21:46
ja precies dat bedoel ik. dat het niet zo was van jullie tegen de wereld, maar dat jij tevreden thuis zat en hij zijn gang kon gaan. Ik heb zoeits van dichtbij gezien en deed me er sterk aan denken

Klopt, ik zat tevreden thuis. Hij had altijd al zijn eigen drukke, wilde, nachtelijke leven maar ik ging mee als het zo uitkwam of als hij het vroeg (liefst wilde hij mij erbij hebben). Ik was zelf degene die graag thuisbleef. Niet altijd maar wel steeds vaker. Ik heb een normale 9-5 baan en hield dat leven niet vol. Ben geen 20 meer hè. Dus ja, ik zat tevreden thuis maar niet omdat hij mij isoleerde.

Claire45 maandag 24 juni 2024 om 22:40

noorderlicht76 schreef: ↑
24-06-2024 22:04
er zit iets niets niet helemaal lekker in je post. alsof je de omgeving problematiseert en je je kind een verlangstuk van jouw behoeften maakt. ik denk dat je nog een heleboel te verwerken hebt, wat je nu externaliseert. en dat is niet raar, maar op den duur wel schadelijk.

Dit snap ik niet? Hoe problematiseer ik de omgeving als de school overwoog om dochter (weer) te laten zitten, maar nu inziet dat ze nog een kans verdient? Mijn kind is niet het verlengstuk van mijn behoeftes in dit geval, ze wil zelf ook niet van school af.

Charlotta dinsdag 25 juni 2024 om 08:15

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 21:29
Er is intussen ook goed nieuws: dochter blijft niet zitten als ze de laatste periode op school niet spijbelt en gebruik maakt van huiswerkbegeleiding. Op school denken ze echt lief mee. Ze zien ook dat dochter een zware tijd heeft en wat is het fijn dat er aandacht is voor buitenschoolse problematiek! Dus dat is even een meevaller.

Dat is fijn om te horen Claire! Van school moeten wisselen in deze toch al ronduit verwarrende tijd zou heel problematisch zijn. Hopelijk wordt het volgend schooljaar thuis rustiger en ziet ze dan het licht weer qua leren.

charlotta wijzigde dit bericht op 25-06-2024 08:17

4.25% gewijzigd

Charlotta dinsdag 25 juni 2024 om 08:16

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 22:40
Dit snap ik niet? Hoe problematiseer ik de omgeving als de school overwoog om dochter (weer) te laten zitten, maar nu inziet dat ze nog een kans verdient? Mijn kind is niet het verlengstuk van mijn behoeftes in dit geval, ze wil zelf ook niet van school af.

Ik snapte deze reactie ook niet. Ik vind sommige mensen hier wel erg streng tegen je. Je krijgt nogal wat voor je kiezen en volgens mij heb je voldoende zelfinzicht om te zien dat je aan jezelf moet gaan werken.

maree dinsdag 25 juni 2024 om 10:04

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 21:02
Waarom vind jij dat ik me onveilig gedraag?

Het spijt me, maar zo komt het ook op mij over. Je gedraagt je inconsequent om haar niet bij je vandaan te jagen (je houdt bijv niet voet bij stuk bij die 23.00 thuis) maar waait met haar mee om de sfeer niet nog vervelender te maken. Zo lees ik het in elk geval. Juist in deze verwarrende tijd heeft ze denk ik het ontzettend nodig om te weten waar ze aan toe is, net als een peuter die ontdekt waar de grenzen liggen. Ze is natuurlijk ook nog steeds een kind. Ik denk dat je haar uiteindelijk heel erg helpt als je heel duidelijk bent en je ook zo handelt, in liefde natuurlijk. Dan heeft ze, nu alles overhoop ligt, jou om zich aan vast te houden en dat geeft haar de veiligheid waar ze duidelijk naar op zoek is. Je gedraagt je nu het tegenovergestelde.

Succes, het lijkt me echt niet makkelijk alles zo bij elkaar.

Nanouk dinsdag 25 juni 2024 om 10:17

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 22:11
Hij is inderdaad geen flapdrol van een vader, daar heb je gelijk in. Ik sprak vanuit mijn eigen perspectief, niet vanuit mijn dochter. Hij is wel een flapdrol van een man (als in: wat hij uitdraagt en welke waarden hij heeft) maar dat zeg ik als zijn ex-geliefde.

Communiceren is op dit moment gewoon een ramp. Ik hoop dat het wat tijd nodig heeft. Ook vanuit mezelf hoor. Ik herken mezelf ook niet terug (boos, onzeker, bang) dus ik moet (ben) hard aan de slag met mezelf.

En ook dit klopt natuurlijk niet. Want je bent jaren met hem samen geweest en dat was toen prima.
Hij heeft je wel een nare streek geleverd en daar mag je boos over zijn.
Ik snap als geen ander dat met elkaar communiceren voor nu ontzettend lastig kan zijn maar het is zo ontzettend belangrijk, juist in deze fase met een puber goede afspraken met elkaar te maken en hierover te blijven communiceren. Als dat jullie niet zelf lukt zoek daar dan hulp bij. Je kan nu nog erger voorkomen, straks is het te laat.
Ik zeg dit niet omdat ik hetv euk vind met mijn vinger te wijzen en je een slecht gevoel wil geven. Ik heb helaas in een zelfde soort schuitje gezeten alleen dan andersom. Dit heeft bij de kinderen enorme schade aangericht en daar wil ik je graag voor behoeden.

Nanouk dinsdag 25 juni 2024 om 10:17

Claire45 schreef: ↑
24-06-2024 22:11
Hij is inderdaad geen flapdrol van een vader, daar heb je gelijk in. Ik sprak vanuit mijn eigen perspectief, niet vanuit mijn dochter. Hij is wel een flapdrol van een man (als in: wat hij uitdraagt en welke waarden hij heeft) maar dat zeg ik als zijn ex-geliefde.

Communiceren is op dit moment gewoon een ramp. Ik hoop dat het wat tijd nodig heeft. Ook vanuit mezelf hoor. Ik herken mezelf ook niet terug (boos, onzeker, bang) dus ik moet (ben) hard aan de slag met mezelf.

En ook dit klopt natuurlijk niet. Want je bent jaren met hem samen geweest en dat was toen prima.
Hij heeft je wel een nare streek geleverd en daar mag je boos over zijn.
Ik snap als geen ander dat met elkaar communiceren voor nu ontzettend lastig kan zijn maar het is zo ontzettend belangrijk, juist in deze fase met een puber goede afspraken met elkaar te maken en hierover te blijven communiceren. Als dat jullie niet zelf lukt zoek daar dan hulp bij. Je kan nu nog erger voorkomen, straks is het te laat.
Ik zeg dit niet omdat ik hetv euk vind met mijn vinger te wijzen en je een slecht gevoel wil geven. Ik heb helaas in een zelfde soort schuitje gezeten alleen dan andersom. Dit heeft bij de kinderen enorme schade aangericht en daar wil ik je graag voor behoeden.

Rooss4.0 dinsdag 25 juni 2024 om 10:22

Nanouk schreef: ↑
25-06-2024 10:17
Ik zeg dit niet omdat ik hetv euk vind met mijn vinger te wijzen en je een slecht gevoel wil geven. Ik heb helaas in een zelfde soort schuitje gezeten alleen dan andersom. Dit heeft bij de kinderen enorme schade aangericht en daar wil ik je graag voor behoeden.

Een ander behoeden terwijl je jezelf niet eens kon behoeden? Gaat niet lukken en ik vind je echt onnodig hard tegen TO.

Ik ben nog steeds "team" loslaten en meebewegen. Je dochter doet wat ze doet TO, voorlopig zal het nog wel even pappen en nathouden blijven. Wat je wél kunt doen is de schade aan jezelf beperken.
Hoe meer last je hebt van haar en haar gedrag, hoe lastiger je het voor jezelf maakt. Met heel veel kinderen komt het, na een lastige periode, echt vanzelf weer goed.

.

Nanouk dinsdag 25 juni 2024 om 11:37

Rooss4.0 schreef: ↑
25-06-2024 10:22
Een ander behoeden terwijl je jezelf niet eens kon behoeden? Gaat niet lukken en ik vind je echt onnodig hard tegen TO.

Ik ben nog steeds "team" loslaten en meebewegen. Je dochter doet wat ze doet TO, voorlopig zal het nog wel even pappen en nathouden blijven. Wat je wél kunt doen is de schade aan jezelf beperken.
Hoe meer last je hebt van haar en haar gedrag, hoe lastiger je het voor jezelf maakt. Met heel veel kinderen komt het, na een lastige periode, echt vanzelf weer goed.

Je kent kij en mijn situatie niet.
Ik heb de afgelopen jaren een hoop hulp en daarbij inzichten gekregen over hoe het vooral niet moet. Daarnaast was ik niet To maar de Ex en valt mij na alle hulp niks te verwijten in mijn handelen in die tijd. Mijn ex handelde zoals TO doet wat grote gevolgen heeft gehad. Als hij toen deze inzichten had gekregen had het heel anders gelopen.

Choco-fan dinsdag 25 juni 2024 om 11:44

Surebaby schreef: ↑
06-06-2024 16:26
Lees je in over ouderverstoting.
Ik weet niet hoe je met je ex omgaat, maar misschien kun je een gezamenlijk plan de campagne maken met evt een professional?
En het klinkt ook een beetje alsof je een soort schuldgevoel hebt dat je je vreemdgaande ex niet langer hebt laten vreemdgaan terwijl jij zijn natje en droogje verzorgde en gezellig eronder bleef, zo zit het niet natuurlijk!

Misschien beetje mosterd, maar over ouderverstoting is heel weinig te zeggen in de openingspost van TO.
We weten nauwelijks iets over de houding van vader, behalve dat hij heel veel goed vindt.

Ouderverstoting vindt plaats wanneer 1 ouder actief bezig is (meestal heel bewust) met de andere ouder in een negatief daglicht te zetten bij de kinderen, waardoor het kind op den duur de mening vormt dat hij de ene ouder niet meer wil zien en het contact (meestal volledig) wil verbreken.

Ik lees nergens dat vader bewust probeert om zijn dochter te beinvloeden of zodanig te indoctrineren dat zij haar moeder niet meer wil zien.

Het kan wel (gaan) spelen in deze situatie, dus het kan nuttig zijn voor TO om zich te verdiepen in het fenomeen.

p.s Nu rest van het topic even lezen

choco-fan wijzigde dit bericht op 25-06-2024 11:55

1.72% gewijzigd

Charlotta dinsdag 25 juni 2024 om 11:45

Nanouk schreef: ↑
25-06-2024 11:37
Je kent kij en mijn situatie niet.
Ik heb de afgelopen jaren een hoop hulp en daarbij inzichten gekregen over hoe het vooral niet moet. Daarnaast was ik niet To maar de Ex en valt mij na alle hulp niks te verwijten in mijn handelen in die tijd. Mijn ex handelde zoals TO doet wat grote gevolgen heeft gehad. Als hij toen deze inzichten had gekregen had het heel anders gelopen.

Dus jij was de ex die vertrokken is na een lange affaire, meteen is gaan samenwonen met een nieuwe liefde + gezin, en die nu helemaal geen grenzen aangeeft aan je dochter, maar jou valt niets te verwijten? Hmmm... ik vind dat je wel heel eenzijdig over het verhaal van TO denkt, vanuit alleen je eigen perspectief. Niet fair.

Charlotta dinsdag 25 juni 2024 om 11:46

Rooss4.0 schreef: ↑
25-06-2024 10:22
Een ander behoeden terwijl je jezelf niet eens kon behoeden? Gaat niet lukken en ik vind je echt onnodig hard tegen TO.

Ik ben nog steeds "team" loslaten en meebewegen. Je dochter doet wat ze doet TO, voorlopig zal het nog wel even pappen en nathouden blijven. Wat je wél kunt doen is de schade aan jezelf beperken.
Hoe meer last je hebt van haar en haar gedrag, hoe lastiger je het voor jezelf maakt. Met heel veel kinderen komt het, na een lastige periode, echt vanzelf weer goed.

Meebewegen is mooi, maar wel binnen door de door ouders gestelde kaders wat mij betreft. Ik zie het ouderschap in de puberteit als een soort vangrail. Je geeft bepaalde grenzen aan en daarbinnen kan je kind vrij bewegen.

Kellebel87 dinsdag 25 juni 2024 om 12:02

Ik heb niet alle pagina's gelezen maar een aantal dingen die ik (heel gemakkelijk vanuit deze positie) je zou willen zeggen:
- Stel duidelijke regels en grenzen (hou het bij een aantal simpele basisregels): "Dit zijn de regels in mijn huis (niet roken in huis, X tijd thuis zijn, vriendje mag langskomen maar alleen in de weekenden slapen etc), hier houd je je aan en als dat niet zo is dan zeg ik er iets van en op den duur zal dat een consequentie opleveren" "Als je naar je vader gaat is dat prima, maar dan wil ik graag dat je dat laat weten" "Weet dat je ook altijd weer welkom bent om naar huis te komen, hoe boos je ook op me geweest bent (of andersom), de deur staat altijd open".
- Laat je schuldgevoel niet je drijfveer zijn om alles van je dochter te tolereren of goed te praten. Het is niet jouw schuld dat haar leven op zijn kop staat, ook al ziet zij dat wel zo. Later als ze ouder is zal ze begrijpen dat dat niet zo is en dat je juist heel sterk bent geweest door voor jezelf te kiezen. Ook voor haar zit er rouw om het verlies van een gezin dat er niet meer is. Zeker als ze 14-15 jaar zijn is dat natuurlijk super moeilijk! Je dochter speelt heel goed in op jouw schuldgevoel en dat moet je los zien te trekken.
- Ook al heb jij niet een gezellig gezin, je hebt wel je dochter waar je leuke dingen mee kunt doen. Misschien vindt ze het leuk om met je te gaan winkelen of te lunchen of naar de bioscoop.
- Vriendjes afkeuren is alleen maar een grotere reden om er naartoe te rennen. Hou haar en hem dicht bij je, zodat je ze in de gaten kunt houden.

Misschien heb je iets aan het boek van Kluun, Help ik heb een puber. Het is een simpel boek waar toch wel handige tips in staan.

En ik snap dat dit allemaal heel makkelijk gezegd en gedaan is vanuit de andere kant, maar probeer niet je schuldgevoel met je aan de haal te laten gaan, want hier heb je alleen jezelf mee. Succes en sterkte!

Kellebel87 dinsdag 25 juni 2024 om 12:05

En oh ja, nog een laatste tip betreft ex. Ik zou toch wel proberen om te kijken of jullie meer één front kunnen vormen. Als dochter klaagt over jou zou het helpen als hij dit tegenspreekt bijvoorbeeld. Dus dat jullie beiden neutraal over de ander blijven zonder mee te gaan in de meningen van dochter.

Nanouk dinsdag 25 juni 2024 om 20:58

Charlotta schreef: ↑
25-06-2024 11:45
Dus jij was de ex die vertrokken is na een lange affaire, meteen is gaan samenwonen met een nieuwe liefde + gezin, en die nu helemaal geen grenzen aangeeft aan je dochter, maar jou valt niets te verwijten? Hmmm... ik vind dat je wel heel eenzijdig over het verhaal van TO denkt, vanuit alleen je eigen perspectief. Niet fair.

Ik ben wel de ex die vertrokken is, niet met een affaire maar eerder een nieuwe partner gevonden dan mijn ex. Een ex die zijn gevoel, vooral boosheid en verdriet omdat ik hem verlaten had op de kinderen projecteerde. Ik was de ex die de kinderen vrijer liet en ze eigen keuzes en fouten leerde maken. Mijn ex hield ze strak wilde ze dicht bij hem houden, hield ze strak en probeerde alles voor ze te bepalen. Hij wilde niet met mij communiceren omdat hij boos was en vond dat alleen zijn manier goed was en ik de kinderen te vrij liet. Uiteindelijk hebben de kinderen hier erg onder geleden en is zelfs ouderverstoting aan de orde geweest. Na de nodige hulp is alles nu gelukkig rustig. En ja ik ben altijd dicht bij mezelf gebleven van alle betrokken hulpverleners de nodige complimenten gekregen dat ik het zo goed aanpakte en de kinderen er niet tussen plaatste. Dat deze manier echt enorm heeft bijgedragen in de oplossing. Hij heeft uiteindelijk de juiste hulp gekregen om zijn boosheid en frustratie niet niet op hun te projecteren en mij als ouder te respecteren.

Ik bekijk het helemaal niet alleen vanuit mijn eigen perspectief. Maar kan wel zeggen dat de boosheid en verdriet, waarvan ik echt wel snap dat ze er zijn erg schadelijk is op de manier zoals het nu op dochter geprojecteerd wordt. Evenals het klein houden en de dingen voor dochter willen bepalen en het afgeven op vader enorm schadelijk is.
Het is niet makkelijk, dat besef ik me echt wel. Maar op.deze leeftijd, zo net in de pubertijd kunnen er enorme problemen ontstaan. Met de kennis van nu had ik veel eerder aan de bel.getrokken. dan was er een hoop leed voorkomen. Ik zou wensen dat iemand toen dit advies gegeven had.

Pontipiene woensdag 26 juni 2024 om 09:27

Claire45 schreef: ↑
17-06-2024 19:25
Ik snap dat het ongezond overkomt maar het was ons gezinsleven, voor ons was het normaal om een klein en veilig huis te hebben en niet, zoals je wel eens hoort, steeds mensen/familie/vrienden over de vloer te hebben (wel vriendinnetjes van dochter uiteraard). En ik snap ook dat mijn dochter nu haar eigen weg gaat. Wat het lastig maakt is mijn dubbele gevoel over haar vriendje. Ik ben bang dat hij handig gebruik maakt van haar kwetsbaarheid, ze is verdrietig en boos en mist haar oude leventje, en hij is op dit moment niet alleen haar steunpilaar maar ook degene met wie ze zich kan afzetten tegen haar ouders. Mijn ex ziet ook wel dat het vriendje niet de ideale schoonzoon is, zeg maar, maar hij geloof in zelf fouten maken en zo volwassen worden. Ik vind dat heel moeilijk. Ik heb het gevoel dat onze dochter nog sturing en begrenzing nodig heeft in dit opzicht. Ze weet zelf ook wel dat deze jongen niet onze ‘cup of tea’ is (ook niet van mijn ex, maar die ziet het als een “fase” en wil door zijn eigen strenge jeugd vooral laten zien dat hij niet oordeelt over dochters keuzes) maar dat is volgens mij precies waarom ze hem leuk vind. Omdat wij hem niet leuk vinden.

Dus ja, ze wil loskomen van ons kleine gezin (dat sowieso niet meer bestaat) en dat is haar goed recht en ik gun het haar ook, maar waarom moet dat nou met deze jongen zijn? Ik zou het minder moeilijk vinden als ze gewoon met haar vriendinnen rebelleerde.

Beste Claire ik loop een beetje achter met lezen en las je OP gisteren. Ik weet dat anderen je goed adviseren hier op het forum, maar dit is iets waar ik wat over wil zeggen. Al weet ik niet of mijn mening een verstandige mening is. Het lijkt me super lastig om een 15 jarige te begrenzen en al helemaal als er grote veranderingen in het gezin hebben plaatsgevonden.

Ik had op mijn 15e ook een vriend (mijn eerste) van 19 en daar stelden mijn ouders geen vragen over noch werden er grenzen gesteld. Nu ik zelf een dochter heb zou ik tegen zo'n man zeggen (want hij is een man nietwaar?) "als je mijn dochter echt zo leuk vind dan kom je maar terug als ze 18 is. Ze is nog een kind en ik ben verantwoordelijk voor haar bescherming." Ik zal hierom wel keihard uitgelachen worden, maar ik vind het niet gelijkwaardig tussen hen.

Waarom neemt die 19 jarige geen vriendinnetje van z'n eigen leeftijd? Dat is omdat hij iemand nodig heeft die tegen hem opkijkt en hem niet aanspreekt op bepaald gedrag. Iemand van z'n eigen leeftijd heeft meer levenservaring en zelfvertrouwen en kan mede daardoor beter haar grenzen aangeven en verwacht ook meer van hem.

Voor jou dochter is dat nu ook te laat, want die jongeman voelt zich al vrij genoeg om in jouw huis in bad te gaan en te roken. Je dochter mag best weten dat dat brutaal is van hem. Verder kun je haar niet veel meer begrenzen hierin, behalve de regels in jouw huis. Wees niet bang hem aan te spreken op zijn gedrag.

Wat voor voorbehoedsmiddel gebruikt ze? Besef dat ze zwanger kan worden he. Die vriend van haar hoeft de eventuele gevolgen daarvan niet te ondergaan, maar jouw meisje wel.

Sjaantje37 woensdag 26 juni 2024 om 10:19

Nanouk schreef: ↑
25-06-2024 20:58
Ik ben wel de ex die vertrokken is, niet met een affaire maar eerder een nieuwe partner gevonden dan mijn ex. Een ex die zijn gevoel, vooral boosheid en verdriet omdat ik hem verlaten had op de kinderen projecteerde. Ik was de ex die de kinderen vrijer liet en ze eigen keuzes en fouten leerde maken. Mijn ex hield ze strak wilde ze dicht bij hem houden, hield ze strak en probeerde alles voor ze te bepalen. Hij wilde niet met mij communiceren omdat hij boos was en vond dat alleen zijn manier goed was en ik de kinderen te vrij liet. Uiteindelijk hebben de kinderen hier erg onder geleden en is zelfs ouderverstoting aan de orde geweest. Na de nodige hulp is alles nu gelukkig rustig. En ja ik ben altijd dicht bij mezelf gebleven van alle betrokken hulpverleners de nodige complimenten gekregen dat ik het zo goed aanpakte en de kinderen er niet tussen plaatste. Dat deze manier echt enorm heeft bijgedragen in de oplossing. Hij heeft uiteindelijk de juiste hulp gekregen om zijn boosheid en frustratie niet niet op hun te projecteren en mij als ouder te respecteren.

Ik bekijk het helemaal niet alleen vanuit mijn eigen perspectief. Maar kan wel zeggen dat de boosheid en verdriet, waarvan ik echt wel snap dat ze er zijn erg schadelijk is op de manier zoals het nu op dochter geprojecteerd wordt. Evenals het klein houden en de dingen voor dochter willen bepalen en het afgeven op vader enorm schadelijk is.
Het is niet makkelijk, dat besef ik me echt wel. Maar op.deze leeftijd, zo net in de pubertijd kunnen er enorme problemen ontstaan. Met de kennis van nu had ik veel eerder aan de bel.getrokken. dan was er een hoop leed voorkomen. Ik zou wensen dat iemand toen dit advies gegeven had.

Ik vind jouw situatie toentertijd niet te vergelijken met TO. Zij is bedrogen en verlaten voor een andere vrouw. Haar ex-man vind ik overigens wel een flapdrol want hij zou TO meer kunnen steunen met hun dochter, hij is nota bene de oorzaak van alle ellende.

Charlotta woensdag 26 juni 2024 om 10:35

Sjaantje37 schreef: ↑
26-06-2024 10:19
Ik vind jouw situatie toentertijd niet te vergelijken met TO. Zij is bedrogen en verlaten voor een andere vrouw. Haar ex-man vind ik overigens wel een flapdrol want hij zou TO meer kunnen steunen met hun dochter, hij is nota bene de oorzaak van alle ellende.

Helemaal eens. Het is een beetje makkelijk om te zeggen dat de boze verlaten ouder degene is die alle problemen veroorzaakt en niet degene die vertrokken is. Het is voor degene die vertrekt vast fijn om tegen zichzelf te kunnen zeggen: kijk mij dit eens verstandig en volwassen aanpakken, maar feit blijft dat je je ex-partner tot op het bot gekwetst hebt en dat hij/zij ook recht heeft om daar emoties over te voelen. Het zou de ex van Claire sieren als hij met meer empathie kon kijken naar wat hij veroorzaakt heeft.

Rooss4.0 woensdag 26 juni 2024 om 16:47

Charlotta schreef: ↑
25-06-2024 11:46
Meebewegen is mooi, maar wel binnen door de door ouders gestelde kaders wat mij betreft. Ik zie het ouderschap in de puberteit als een soort vangrail. Je geeft bepaalde grenzen aan en daarbinnen kan je kind vrij bewegen.

Niet elk kind trekt zich daar wat van aan en wat is dan het alternatief? Aan een tafelpoot binden en hopen dat het goedkomt? De pubertijd is bedoelt om aan touwen te trekken en de randjes op te zoeken en het is niks meer dan mazzel als je kind zich kan vinden in de door jou gestelde vangrail.
De dochter van TO kan dat duidelijk niet. Kies je dan je ruzies uit of blijf je halsstarrig vasthouden aan dat vangrail?

.

Rooss4.0 woensdag 26 juni 2024 om 16:50

Nanouk schreef: ↑
25-06-2024 20:58
Met de kennis van nu had ik veel eerder aan de bel.getrokken. dan was er een hoop leed voorkomen. Ik zou wensen dat iemand toen dit advies gegeven had.

Dit kun je nooit 100% weten. En dan nog, wat voor jou en jullie situatie werkt hoeft voor een ander helemaal niet te werken.

Iemand willen behoeden heeft iets aanmatigends, zeker als het gaat om een volwassene op een anoniem forum. En bovendien is het onmogelijk.

.

Pioen00 woensdag 26 juni 2024 om 17:24

Claire45 schreef: ↑
06-06-2024 15:17
Bij mijn ex mag haar vriendje altijd blijven slapen dus ik heb ook toestemming gegeven.

Ben je nou helemaal? Jij bepaalt wat er in jouw huis gebeurt hoor. Haar 19-jarige vriend met verdacht veel geld die in je bad ligt te roken?? Waarom laat je dat allemaal gebeuren??
Voortaan kan hij op bezoek komen en that's it. Gedraagt hij zich niet dan ook niet meer welkom.
En ik leef met je mee wat betreft je dochter maar de angst om haar kwijt te raken laat je de verkeerde signalen afgeven als ik het zo lees.

Actieve topics