Relaties
alle pijlers
Hekel aan 'big fish' verhalen
vrijdag 2 november 2007 om 23:04
Dit topic open ik niet omdat ik door woede en ellende verscheurd wordt, maar omdat ik het eens fijn ongenuanceerd over stompzinnige-verhalenvertellers wil hebben. Ik heb in mijn leven zo veel mensen ontmoet die de meest onwaarschijnlijke verhalen vertelden en hoe ouder ik word, hoe minder geduld ik er voor heb. Zo heb ik een paar maanden geleden een meisje ontmoet dat echt heel ongeloofwaardige verhalen ophangt. Ze vertelde bijvoorbeeld dat ze na een blowtje een kat een paar uur in een vriezer had gezet (de kat leefde nog, want (?) ze zat in een plastic zak). Ook verdiende ze 6000 Euro per maand als serveerster in een Biergarten in de buurt van Nueremberg. En dat ging zo maar door. Het punt is: ik probeer me dan in te leven in die persoon. Wat gaat er door je hoofd als je zo'n onzinnig verhaal vertelt? Hoe goedgelovig kom ik op je over en wat denk je hier in hemelsnaam mee te bereiken? Ik lees hier eigenlijk nooit over, maar alsjeblieft, zeg me dat ik niet de enige ben die hier echt een schurfthekel aan heeft!
vrijdag 2 november 2007 om 23:11
Ik herken helemaal niet wat je zegt. Ik ken wel mensen die de boel wat 'opleuken' als ze een verhaal vertellen, doe ik zelf ook weleens maar veel mensen ontmoeten die ongeloofwaardige flauwekul uitslaan, geen ervaring mee. Vervelend probleem. Geen idee wat ik er op moet zeggen eigenlijk.
Misschien heeft dat blowen of andere geestverruimende middelen iets te maken met de nogal ruime fantasie van je vrienden?
Misschien heeft dat blowen of andere geestverruimende middelen iets te maken met de nogal ruime fantasie van je vrienden?
)
vrijdag 2 november 2007 om 23:54
Aandacht is wat ze wil bereiken en die heeft ze. Helaas hebben deze verhalen eerder een trieste uitwerking dan een imponerende.
Niemand vindt het leuk als dit soort verhalen vertelt worden.
Er is een groep waar je dit veel bij ziet, jonge kinderen, die laten zich zo meeslepen door fantasie, dat ze in hun beleving gevochten hebben met krokodillen, brandweermannen voor overgave geholpen hebben, hun vader eigenlijk Robocop is etc. Veel groeien erover heen, maar sommigen dus duidelijk niet.
Maar zeg jij zelf dan niets tegen haar? Of ga je die discussie niet aan? Mogelijk kom je dan wel dichter bij het waarom.
Niemand vindt het leuk als dit soort verhalen vertelt worden.
Er is een groep waar je dit veel bij ziet, jonge kinderen, die laten zich zo meeslepen door fantasie, dat ze in hun beleving gevochten hebben met krokodillen, brandweermannen voor overgave geholpen hebben, hun vader eigenlijk Robocop is etc. Veel groeien erover heen, maar sommigen dus duidelijk niet.
Maar zeg jij zelf dan niets tegen haar? Of ga je die discussie niet aan? Mogelijk kom je dan wel dichter bij het waarom.
vrijdag 2 november 2007 om 23:55
Pathologisch liegen is de onbedwingbare drang om te liegen. Natuurlijk vertelt iedereen wel eens een leugen, bij kinderen is er ook vaak sprake van fantasie, maar pas als het liegen tot ernstige problemen leidt in de omgang tussen de leugenaar en zijn omgeving spreken we van pathologisch of ziekelijk gedrag.
Pathologisch liegen kan dan een symptoom zijn van verschillende psychische aandoeningen, bijvoorbeeld een gedragsstoornis bij kinderen of jongeren, een onvermogen om de impuls te beheersen of een persoonlijkheidsstoornis (met name ASPS).
In de bovenstaande gevallen is de leugenaar zich er goed van bewust dat hij liegt. Het kan echter ook voorkomen dat iemand zijn onjuiste weergave van de waarheid niet als leugen ziet, maar er werkelijk in gelooft of nieuwe feiten nodig heeft om gaten in het geheugen te 'dichten'. Dit verschijnsel heet pseudologia fantastica of confabulatie
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Pathologisch_liegen
Pathologisch liegen kan dan een symptoom zijn van verschillende psychische aandoeningen, bijvoorbeeld een gedragsstoornis bij kinderen of jongeren, een onvermogen om de impuls te beheersen of een persoonlijkheidsstoornis (met name ASPS).
In de bovenstaande gevallen is de leugenaar zich er goed van bewust dat hij liegt. Het kan echter ook voorkomen dat iemand zijn onjuiste weergave van de waarheid niet als leugen ziet, maar er werkelijk in gelooft of nieuwe feiten nodig heeft om gaten in het geheugen te 'dichten'. Dit verschijnsel heet pseudologia fantastica of confabulatie
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Pathologisch_liegen
zaterdag 3 november 2007 om 00:08
Ja, Summerbreeze, over pseudologica fantastica heb ik ook weleens gelezen, en dat verklaarde bij 2 mensen van de middelbare school erg veel. Bovengenoemd meisje is overigens absoluut geen vriendin van me, het is een vage kennis, dus als ze zo'n verhaal ophangt is dat altijd in een grote groep. Meestal kijk ik haar dan aan met zo'n uitdrukking als 'ach meisje toch' op mijn gezicht. Ik ben bang dat dit soort types al te ver heen zijn om ooit nog zonder onzinverhalen een kroeg in te kunnen stappen/een gesprek aan te gaan, dus om daar nou mee in discussie te gaan over waarheid en leugens... Nee.
En idd, Pom, de aandacht hebben deze mensen altijd, dat wel. Ik snap alleen absoluut niet hoe je dat soort aandacht kunt willen hebben, omdat het eerder triest is dan indrukwekkend, zoals jij net al schreef. Echt, ik blijf er bij: ik snapput niet!
En idd, Pom, de aandacht hebben deze mensen altijd, dat wel. Ik snap alleen absoluut niet hoe je dat soort aandacht kunt willen hebben, omdat het eerder triest is dan indrukwekkend, zoals jij net al schreef. Echt, ik blijf er bij: ik snapput niet!
zaterdag 3 november 2007 om 00:22
Erg he, ik had dat ook met diegene waar ik het al eerder over had, een excollega van 21.
Zijn ouders waren gescheiden, hadden samen een bedrijf in Dubai en Argentinie.. Overal ter wereld hadden ze huizen, ook eentje in A'dam Zuid, waar hij een paar maanden opzichzelf gewoond had. Toen ik het adres vroeg; eeuhh... weet ik niet.. ja we hebben ook zoveel huizen.. En nu op msn staat in zijn naam: Kamer gezocht... weet jij iets?
Erg logisch he!
Hij had een blindedarmoperatie gehad onlangs, het litteken laten weghalen met speciale plastische chirurgie in Azie.
Hij is de hele wereld al overgeweest, hij vliegt met zo'n speciale KLM kaart en mag daar ook in de lounge.
Hij heeft een goldcard, maar die had hij nooit bij zich.
Zucht en nog veel meer, dat het mij en de rest gewoon meteen zooo duidelijk was. Het is idd niet te begrijpen, maar goed. Het is gewoon een ziekte! Dat valt niet altijd te begrijpen.
Zijn ouders waren gescheiden, hadden samen een bedrijf in Dubai en Argentinie.. Overal ter wereld hadden ze huizen, ook eentje in A'dam Zuid, waar hij een paar maanden opzichzelf gewoond had. Toen ik het adres vroeg; eeuhh... weet ik niet.. ja we hebben ook zoveel huizen.. En nu op msn staat in zijn naam: Kamer gezocht... weet jij iets?
Erg logisch he!
Hij had een blindedarmoperatie gehad onlangs, het litteken laten weghalen met speciale plastische chirurgie in Azie.
Hij is de hele wereld al overgeweest, hij vliegt met zo'n speciale KLM kaart en mag daar ook in de lounge.
Hij heeft een goldcard, maar die had hij nooit bij zich.
Zucht en nog veel meer, dat het mij en de rest gewoon meteen zooo duidelijk was. Het is idd niet te begrijpen, maar goed. Het is gewoon een ziekte! Dat valt niet altijd te begrijpen.
zaterdag 3 november 2007 om 00:28
Oh vreselijk ja, haha! Die goldcard is zo herkenbaar! Dat is net als die griet waar ik 't over heb met d'r serveerstersinkomen van 6000 Euro per maand; ze hebben altijd de wildste verhalen over hoeveel poen ze hebben, omdat ze dat blijkbaar erg belangrijk vinden. De verhalen worden naarmate je langer met ze spreekt trouwens ook steeds ongeloofwaardiger.
Ik zou daar doodmoe van worden. Ik zou helemaal niet meer weten wat ik nou ook weer tegen wie gelogen had.
Ik zou daar doodmoe van worden. Ik zou helemaal niet meer weten wat ik nou ook weer tegen wie gelogen had.
zaterdag 3 november 2007 om 00:32
Nee en daarom kwam hij ook altijd in de knoop met zichzelf. Als iemand dan vroeg: ooh maar ik dacht dat je toen daar en daar was...?!
Maar hij was daar zo in 'getraind' dat hij overal wel weer een passend antwoord voor had.
En serveerstersinkomen van 6000 p/m.. Moest ze dan ook met de klanten naar bed ofzo.. hehe
Maar hij was daar zo in 'getraind' dat hij overal wel weer een passend antwoord voor had.
En serveerstersinkomen van 6000 p/m.. Moest ze dan ook met de klanten naar bed ofzo.. hehe
zaterdag 3 november 2007 om 00:34
Sommige mensen hebben al zoveel meegemaakt, volgens hen dan, dat ze minstens 200 jaar moeten zijn .
Maar pathologisch liegen is een ziekte, en helaas ken ik er eentje in mijn omgeving. Of heb ik gekend, want hij is hiervoor in behandeling (geweest). De laatste keer dat ik hem sprak had hij niets te vertellen, geen hoogdravende verhalen, geen spraakmakende belevenissen, bijna niets. Ik vermoed dat de behandeling succes vol is (geweest). Hij heeft met zijn pathologisch liegen zijn hele sociale leven weggevaagd, en alhoewel hij schijnbaar is genezen kan ik hem niet meer als "vriend" zien, teveel schade.
Maar pathologisch liegen is een ziekte, en helaas ken ik er eentje in mijn omgeving. Of heb ik gekend, want hij is hiervoor in behandeling (geweest). De laatste keer dat ik hem sprak had hij niets te vertellen, geen hoogdravende verhalen, geen spraakmakende belevenissen, bijna niets. Ik vermoed dat de behandeling succes vol is (geweest). Hij heeft met zijn pathologisch liegen zijn hele sociale leven weggevaagd, en alhoewel hij schijnbaar is genezen kan ik hem niet meer als "vriend" zien, teveel schade.
zaterdag 3 november 2007 om 00:38
Erg zeg Jaschenca. Maar goed dat hij er wat aan heeft gedaan!
Ik snap het wel. Je durft iemand ook niet meer te geloven. Als er een keer écht iets is, dan denk je: jaaa daaag.
Die collega was ook eens flauwgevallen en voelde zich beroerd. Toen had iedereen echt zoiets van: het zal wel.. maar het was dus écht zo.
Ik snap het wel. Je durft iemand ook niet meer te geloven. Als er een keer écht iets is, dan denk je: jaaa daaag.
Die collega was ook eens flauwgevallen en voelde zich beroerd. Toen had iedereen echt zoiets van: het zal wel.. maar het was dus écht zo.
zaterdag 3 november 2007 om 00:50
Dat werd je vroeger als kind ook ingepeperd: "als je altijd liegt gelooft niemand je als het echt zo is". Ik vond dat wel een waarheid als een koe, en ik ben ook zooooo slecht in liegen!
En "sterke" verhalen pik je er wel uit, zoals die vriendin van TO die ¤ 6000,00 verdient bij die biergarten. Jaja, sexgarten!!
En "sterke" verhalen pik je er wel uit, zoals die vriendin van TO die ¤ 6000,00 verdient bij die biergarten. Jaja, sexgarten!!
zaterdag 3 november 2007 om 02:21
quote:summerbreeze21 schreef op 03 november 2007 @ 00:22:
Erg he, ik had dat ook met diegene waar ik het al eerder over had, een excollega van 21.
Zijn ouders waren gescheiden, hadden samen een bedrijf in Dubai en Argentinie.. Overal ter wereld hadden ze huizen, ook eentje in A'dam Zuid, waar hij een paar maanden opzichzelf gewoond had. Toen ik het adres vroeg; eeuhh... weet ik niet.. ja we hebben ook zoveel huizen.. En nu op msn staat in zijn naam: Kamer gezocht... weet jij iets?
Erg logisch he!
Hij had een blindedarmoperatie gehad onlangs, het litteken laten weghalen met speciale plastische chirurgie in Azie.
Hij is de hele wereld al overgeweest, hij vliegt met zo'n speciale KLM kaart en mag daar ook in de lounge.
Hij heeft een goldcard, maar die had hij nooit bij zich.
Zucht en nog veel meer, dat het mij en de rest gewoon meteen zooo duidelijk was. Het is idd niet te begrijpen, maar goed. Het is gewoon een ziekte! Dat valt niet altijd te begrijpen.
Tjee summerbreeze, lijkt haast wel of wij dezelfde persoon kennen...
Degene over wie ik het heb bleek borderliner te zijn (en mss nog wel meer afwijkingen, dat weet ik verder niet) en heeft ook al vele mensen opgelicht met zijn verhalen. Heeft ook een strafblad hierdoor.
Denk idd dat mensen die die doen altijd aan een een of andere aandoening lijden, erg triest.
Erg he, ik had dat ook met diegene waar ik het al eerder over had, een excollega van 21.
Zijn ouders waren gescheiden, hadden samen een bedrijf in Dubai en Argentinie.. Overal ter wereld hadden ze huizen, ook eentje in A'dam Zuid, waar hij een paar maanden opzichzelf gewoond had. Toen ik het adres vroeg; eeuhh... weet ik niet.. ja we hebben ook zoveel huizen.. En nu op msn staat in zijn naam: Kamer gezocht... weet jij iets?
Erg logisch he!
Hij had een blindedarmoperatie gehad onlangs, het litteken laten weghalen met speciale plastische chirurgie in Azie.
Hij is de hele wereld al overgeweest, hij vliegt met zo'n speciale KLM kaart en mag daar ook in de lounge.
Hij heeft een goldcard, maar die had hij nooit bij zich.
Zucht en nog veel meer, dat het mij en de rest gewoon meteen zooo duidelijk was. Het is idd niet te begrijpen, maar goed. Het is gewoon een ziekte! Dat valt niet altijd te begrijpen.
Tjee summerbreeze, lijkt haast wel of wij dezelfde persoon kennen...
Degene over wie ik het heb bleek borderliner te zijn (en mss nog wel meer afwijkingen, dat weet ik verder niet) en heeft ook al vele mensen opgelicht met zijn verhalen. Heeft ook een strafblad hierdoor.
Denk idd dat mensen die die doen altijd aan een een of andere aandoening lijden, erg triest.
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
zaterdag 3 november 2007 om 08:46
Weet niet of ik hier goed zit, gaat nl. meer om de uitvluchten die mensen verzinnen om iets niet te doen.
B.v. mijn zusje die te dik is, conversatie gaat als volgt:
Zij: Ik ben er zo ziek van dat ik te dik ben, ik heb er nou echt genoeg van, ik zou er ALLES voor geven om van dat vet af te zijn.
Ik: Nou ik heb weleens gehoord dat Sonja Bakker....
Zij: Ach, dat mens heeft een Loi examen gedaan, wat weet zij er nou helemaal van, trouwens ik weet heus wel wat ik moet eten hoor, ik eet helemaal niet veel, daar ligt het echt niet aan.
Ik: Ga dan naar de sportschool, want je hebt helemaal geen beweging, je gaat in de auto naar kantoor, in de auto weer naar huis...
Zij: Ja zeg, wanneer moet ik dat in godsnaam doen dan, ik kom 's avonds om 6 uur thuis, dan moet ik nog eten, nee, daar heb ik echt geen tijd voor, trouwens ik zie me al zitten tussen al die strakke lijven, nee dat is niks voor mij...
Ik: Nou ja, ga dan af en toe een eindje fietsen of lopen of zo..
Zij: Ja, dat zou ik dolgraag willen, maar dan krijg ik meteen last van mijn knie, nee dat kan echt niet...
Ik: Ben je wel eens naar de dokter geweest voor die knie dan? Wat is eraan dan..
Zij: Ach die dokter gooit alles erop dat ik te dik ben en dat ik gewoon moet afvallen, hij zegt dat er niks mis is met mijn knie.
Ik: Sja...
Zij: Eerlijk hoor ik zou er wat voor GEVEN als ik weer maatje 40 heb zoals jij, ik bedoel, ik hoef echt niet superslank te zijn...
Ik: Zucht!
B.v. mijn zusje die te dik is, conversatie gaat als volgt:
Zij: Ik ben er zo ziek van dat ik te dik ben, ik heb er nou echt genoeg van, ik zou er ALLES voor geven om van dat vet af te zijn.
Ik: Nou ik heb weleens gehoord dat Sonja Bakker....
Zij: Ach, dat mens heeft een Loi examen gedaan, wat weet zij er nou helemaal van, trouwens ik weet heus wel wat ik moet eten hoor, ik eet helemaal niet veel, daar ligt het echt niet aan.
Ik: Ga dan naar de sportschool, want je hebt helemaal geen beweging, je gaat in de auto naar kantoor, in de auto weer naar huis...
Zij: Ja zeg, wanneer moet ik dat in godsnaam doen dan, ik kom 's avonds om 6 uur thuis, dan moet ik nog eten, nee, daar heb ik echt geen tijd voor, trouwens ik zie me al zitten tussen al die strakke lijven, nee dat is niks voor mij...
Ik: Nou ja, ga dan af en toe een eindje fietsen of lopen of zo..
Zij: Ja, dat zou ik dolgraag willen, maar dan krijg ik meteen last van mijn knie, nee dat kan echt niet...
Ik: Ben je wel eens naar de dokter geweest voor die knie dan? Wat is eraan dan..
Zij: Ach die dokter gooit alles erop dat ik te dik ben en dat ik gewoon moet afvallen, hij zegt dat er niks mis is met mijn knie.
Ik: Sja...
Zij: Eerlijk hoor ik zou er wat voor GEVEN als ik weer maatje 40 heb zoals jij, ik bedoel, ik hoef echt niet superslank te zijn...
Ik: Zucht!
zaterdag 3 november 2007 om 09:18
Ik heb ooit een collega gehad, dat was echt te bizar voor woorden.
Na een vrije dag kwam ze op het werk met de mededeling dat haar vriend gisteren te horen had gekregen in het ziekenhuis dat hij terminaal kanker had en hij nog maar een paar maanden te leven had. Ze was hysterisch en verdrietig.
Iedereen heeft maanden met haar meegeleefd, ze kon vrij krijgen wanneer ze wilde.
Na een paar maanden is haar manager haar samen met haar vriend in de stad tegen gekomen en de vriend was natuurlijk erg verbaasd toen de manager verbaasd was dat hij nog kon lopen, buiten was etc.
Niet lang daarna was ze haar baan kwijt en haar vriend.
Na een vrije dag kwam ze op het werk met de mededeling dat haar vriend gisteren te horen had gekregen in het ziekenhuis dat hij terminaal kanker had en hij nog maar een paar maanden te leven had. Ze was hysterisch en verdrietig.
Iedereen heeft maanden met haar meegeleefd, ze kon vrij krijgen wanneer ze wilde.
Na een paar maanden is haar manager haar samen met haar vriend in de stad tegen gekomen en de vriend was natuurlijk erg verbaasd toen de manager verbaasd was dat hij nog kon lopen, buiten was etc.
Niet lang daarna was ze haar baan kwijt en haar vriend.
zaterdag 3 november 2007 om 09:19
Heel herkenbaar!
Ik ben er onlangs achter gekomen dat een 'vriend' van mij zo'n pathalogische leugenaar is. Hij verteld de sterkste verhalen, over hersentumoren, een verongelukte zoon die hij nooit gekend heeft tot overvallen die hij gepleegd zou hebben vroeger. Ik kwam er achter toen hij vertelde dat zijn oma was overleden, hij zou een paar dagen later naar de begravenis. Ik heb nog gevraagd hoe de dienst was geweest en heb hem gesteund want hij leek echt van slag. TOT zijn moeder mij belde, om te vragen waar hij was. Ik condoleerde zijn moeder met het verlies. Maar wat bleek? Zijn oma was nog springlevend! ..
Wat is dit? Aandacht vragen? Dit verzin je toch niet? Echt ziek gewoon!
Ik wil ook niets meer met hem te maken hebben.
Ik ben er onlangs achter gekomen dat een 'vriend' van mij zo'n pathalogische leugenaar is. Hij verteld de sterkste verhalen, over hersentumoren, een verongelukte zoon die hij nooit gekend heeft tot overvallen die hij gepleegd zou hebben vroeger. Ik kwam er achter toen hij vertelde dat zijn oma was overleden, hij zou een paar dagen later naar de begravenis. Ik heb nog gevraagd hoe de dienst was geweest en heb hem gesteund want hij leek echt van slag. TOT zijn moeder mij belde, om te vragen waar hij was. Ik condoleerde zijn moeder met het verlies. Maar wat bleek? Zijn oma was nog springlevend! ..
Wat is dit? Aandacht vragen? Dit verzin je toch niet? Echt ziek gewoon!
Ik wil ook niets meer met hem te maken hebben.
zaterdag 3 november 2007 om 10:05
Mijn eerste vriendje heeft mij ook een complete leugen verteld. Ergens had ik het wel kunnen weten en had ik wel zo mijn vermoedens, maar je bent jong, je wil ook een vriendje en je kan ergens niet geloven dat mensen over deze dingen liegen.
Hij heeft mij altijd verteld dat hij al eerder een vriendinnetje had gehad. Een vreselijk mooi meisje waar hij werkelijk prachtige tijden mee heeft doorgebracht. De seks was ook absoluut fantastisch, 15x op een avond was nog magertjes. Maar dit meisje is naar Denemarken verhuisd en is daar zeer tragisch onder een vrachtauto beland. Hij heeft nooit afscheid van haar kunnen nemen/ bij de begrafenis kunnen zijn en zij was echt een grote liefde voor hem. Hij heeft dus (zo vertelde hij mij) alle foto's die hij van haar had in een kistje gestopt en ritueel begraven in een bos.
Veel later ben ik erachter gekomen dat dit verhaal inderdaad van begin tot einde gelogen is geweest en dat ik zijn eerste vriendinnetje was. Sja.
Hij heeft mij altijd verteld dat hij al eerder een vriendinnetje had gehad. Een vreselijk mooi meisje waar hij werkelijk prachtige tijden mee heeft doorgebracht. De seks was ook absoluut fantastisch, 15x op een avond was nog magertjes. Maar dit meisje is naar Denemarken verhuisd en is daar zeer tragisch onder een vrachtauto beland. Hij heeft nooit afscheid van haar kunnen nemen/ bij de begrafenis kunnen zijn en zij was echt een grote liefde voor hem. Hij heeft dus (zo vertelde hij mij) alle foto's die hij van haar had in een kistje gestopt en ritueel begraven in een bos.
Veel later ben ik erachter gekomen dat dit verhaal inderdaad van begin tot einde gelogen is geweest en dat ik zijn eerste vriendinnetje was. Sja.
zaterdag 3 november 2007 om 11:24
Niet te geloven hoe ver somige mensen gaan!
Hier gaat het niet zo ver als bij sommigen van jullie maar ik heb de ervaring dat er iemand in mijn kennissenkring altijd bezig is met plannen maken, maar er nooit ééntje van de grond krijgt:
-ziet ze een advertentie in de krant voor een leuke baan die ze écht wel wil hebben, maar schrijft geen brief...Tja...veel kans maak je dan niet.
-dan begint ze een nagelstudio, maakt de cursus ook nog af (Tjonge), maar een half jaar later als ik vraag of ze mijn nagels wil doen heeft ze heel haar handeltje verkocht...
-wil ze een ontzettend walgelijk dure bestekset aanschaffen door elke maand een couvertje te kopen...ze is nooit verder gekomen dan één set en laatst liet ze haar nieuwe aanwinst aan me zien: een complete set van de blokker!
-idemvehaal met een servies..(één bordje ¤34)
-and so on....
Ook waagt ze het ook om mijn mening te vragen als ze aan zoiets als bijv het servies wil beginnen. Ik zeg dat ik het geen goed idee vind, het zelf nooit zou doen omdat ik bang zou zijn om het te gebruiken , want stel je voor dat je iets laat vallen! En laat haar vol trots mijn wannabe-wedgewood zien van de Action.
Vervolgens belt ze me de volgende dag om te zeggen dat ze een bordje heeft gekocht. (want ze 'wilde het zo graag....')
Al bij al zet ik mezelf al schrap om niet om te vallen van verbazing als ze haar mond opentrekt om me haar volgende plan te vertellen...
Ik wijt het trouwens aan haar jeugd. Ze groeide op in een gezin waar alles tweedehands was. Er is nooit een compleet servies in huis geweest. Nu is daar helemaal niks mis mee, maar ik vermoed dat zij dit met haar koop- gedag op een of andere manier een beetje probeert te compenseren...
Hier gaat het niet zo ver als bij sommigen van jullie maar ik heb de ervaring dat er iemand in mijn kennissenkring altijd bezig is met plannen maken, maar er nooit ééntje van de grond krijgt:
-ziet ze een advertentie in de krant voor een leuke baan die ze écht wel wil hebben, maar schrijft geen brief...Tja...veel kans maak je dan niet.
-dan begint ze een nagelstudio, maakt de cursus ook nog af (Tjonge), maar een half jaar later als ik vraag of ze mijn nagels wil doen heeft ze heel haar handeltje verkocht...
-wil ze een ontzettend walgelijk dure bestekset aanschaffen door elke maand een couvertje te kopen...ze is nooit verder gekomen dan één set en laatst liet ze haar nieuwe aanwinst aan me zien: een complete set van de blokker!
-idemvehaal met een servies..(één bordje ¤34)
-and so on....
Ook waagt ze het ook om mijn mening te vragen als ze aan zoiets als bijv het servies wil beginnen. Ik zeg dat ik het geen goed idee vind, het zelf nooit zou doen omdat ik bang zou zijn om het te gebruiken , want stel je voor dat je iets laat vallen! En laat haar vol trots mijn wannabe-wedgewood zien van de Action.
Vervolgens belt ze me de volgende dag om te zeggen dat ze een bordje heeft gekocht. (want ze 'wilde het zo graag....')
Al bij al zet ik mezelf al schrap om niet om te vallen van verbazing als ze haar mond opentrekt om me haar volgende plan te vertellen...
Ik wijt het trouwens aan haar jeugd. Ze groeide op in een gezin waar alles tweedehands was. Er is nooit een compleet servies in huis geweest. Nu is daar helemaal niks mis mee, maar ik vermoed dat zij dit met haar koop- gedag op een of andere manier een beetje probeert te compenseren...
zaterdag 3 november 2007 om 13:59
Goeiedag hee, die verhalen van Maschoep en Joepie... Hoe KOM je op het idee om iemand waar je van houdt dood te verklaren omdat je daar zo fijn veel aandacht door krijgt?? Dat is echt wel heel ziek. Voor mijzelf heb ik sinds ik genoemd meisje ontmoette besloten dat ik er niet meer aanga. Dit is de vierde (!) persoon die dit vervelende gedrag vertoond, en ik vind dat echt 3 teveel (1 zou je nog als 'les' kunnen opvatten of zo). Zodra een verhaal te mooi klinkt om waar te zijn, ga ik goed opletten of er 'toevallig' meer van zulke vertelsels volgen en zo ja, dan ben ik weg (eh, als dat kan tenminste, bij een collega zal ik mij er uiteraard gewoon bij neer moeten leggen, tot 1 van ons weggaat).
Mijn eerste leugenaar was trouwens een meisje op de middelbare school dat altijd sterke verhalen vertelde. Dat wist iedereen, dus niemand geloofde ook maar een woord van wat ze zei. Op een dag vertelde zij mij dat ze door haar stiefvader was misbruikt toen ze een jaar of vijf was. Ik natuurlijk heel meelevend, luisterend oor aanbieden, etc. Nou ja, gezien het topic voelen jullie al waar dit heen gaat... Ze vertelde vervolgens hetzelfde verhaal met zeer tegenstrijdige details aan een klasgenote. Opeens was ze toch een jaar of zeven, had het niet ongeveer een jaar geduurd, maar kon de man zich zelfs nu maar nauwelijks inhouden, en had hij het ook bij haar broer gedaan, al hadden zij en haar broer er nooit overgesproken. Intuitief voelde ze dat aan... Toen besefte ik dat ze weer gelogen had. Echt ongelooflijk! Dat doe je toch niet!
Mijn eerste leugenaar was trouwens een meisje op de middelbare school dat altijd sterke verhalen vertelde. Dat wist iedereen, dus niemand geloofde ook maar een woord van wat ze zei. Op een dag vertelde zij mij dat ze door haar stiefvader was misbruikt toen ze een jaar of vijf was. Ik natuurlijk heel meelevend, luisterend oor aanbieden, etc. Nou ja, gezien het topic voelen jullie al waar dit heen gaat... Ze vertelde vervolgens hetzelfde verhaal met zeer tegenstrijdige details aan een klasgenote. Opeens was ze toch een jaar of zeven, had het niet ongeveer een jaar geduurd, maar kon de man zich zelfs nu maar nauwelijks inhouden, en had hij het ook bij haar broer gedaan, al hadden zij en haar broer er nooit overgesproken. Intuitief voelde ze dat aan... Toen besefte ik dat ze weer gelogen had. Echt ongelooflijk! Dat doe je toch niet!
zaterdag 3 november 2007 om 15:16
quote:Bronny schreef op 03 november 2007 @ 12:51:
Ik heb ook zo'n kennis...als je 's avonds hem belt zit-ie altijd nét in een bespreking, (hij is kapper?!) en ik zeg dan gewoon : "O, zit je weer te poepen?"
Volgens mij zijn zulke reacties de enige remedie tegen die verzinsels, gewoon gelijk laten merken dat je niet van gister bent!
Ik heb ook zo'n kennis...als je 's avonds hem belt zit-ie altijd nét in een bespreking, (hij is kapper?!) en ik zeg dan gewoon : "O, zit je weer te poepen?"
Volgens mij zijn zulke reacties de enige remedie tegen die verzinsels, gewoon gelijk laten merken dat je niet van gister bent!
zaterdag 3 november 2007 om 18:05
Na het overlijden van Boudewijn Buch bleek ook dat hij redelijk wat verzonnen had. Althans, dat kan ik mij herinneren van wat er in de media werd geschreven door mensen die hem gekend hadden. Zijn dus ook "bekende" mensen die dat soort dingen doen blijkbaar, al weet ik zo 1 2 3 geen andere voorbeelden te bedenken.
Ik vond Boudewijn altijd een perfecte presentator, hij wist alles van zijn onderwerp, en kon heel enthousiast vertellen. Die "onwaarheden" van hem gingen ook meer over dingen in zijn prive leven dacht ik.
Ik vond Boudewijn altijd een perfecte presentator, hij wist alles van zijn onderwerp, en kon heel enthousiast vertellen. Die "onwaarheden" van hem gingen ook meer over dingen in zijn prive leven dacht ik.
