Relaties
alle pijlers
Hekel aan 'big fish' verhalen
vrijdag 2 november 2007 om 23:04
Dit topic open ik niet omdat ik door woede en ellende verscheurd wordt, maar omdat ik het eens fijn ongenuanceerd over stompzinnige-verhalenvertellers wil hebben. Ik heb in mijn leven zo veel mensen ontmoet die de meest onwaarschijnlijke verhalen vertelden en hoe ouder ik word, hoe minder geduld ik er voor heb. Zo heb ik een paar maanden geleden een meisje ontmoet dat echt heel ongeloofwaardige verhalen ophangt. Ze vertelde bijvoorbeeld dat ze na een blowtje een kat een paar uur in een vriezer had gezet (de kat leefde nog, want (?) ze zat in een plastic zak). Ook verdiende ze 6000 Euro per maand als serveerster in een Biergarten in de buurt van Nueremberg. En dat ging zo maar door. Het punt is: ik probeer me dan in te leven in die persoon. Wat gaat er door je hoofd als je zo'n onzinnig verhaal vertelt? Hoe goedgelovig kom ik op je over en wat denk je hier in hemelsnaam mee te bereiken? Ik lees hier eigenlijk nooit over, maar alsjeblieft, zeg me dat ik niet de enige ben die hier echt een schurfthekel aan heeft!
zaterdag 3 november 2007 om 21:29
quote:quattro35 schreef op 03 november 2007 @ 18:05:
Zijn dus ook "bekende" mensen die dat soort dingen doen blijkbaar, al weet ik zo 1 2 3 geen andere voorbeelden te bedenken.Wat dacht je van Tara Singh Varma? Paar jaar geleden roerend afscheid genomen als Tweede Kamerlid, wegens terminale kanker, huilende collega's alom..... totdat bleek dat ze zo gezond was als een vis. Uhhh, lichamelijk in ieder geval
Zijn dus ook "bekende" mensen die dat soort dingen doen blijkbaar, al weet ik zo 1 2 3 geen andere voorbeelden te bedenken.Wat dacht je van Tara Singh Varma? Paar jaar geleden roerend afscheid genomen als Tweede Kamerlid, wegens terminale kanker, huilende collega's alom..... totdat bleek dat ze zo gezond was als een vis. Uhhh, lichamelijk in ieder geval
zaterdag 3 november 2007 om 23:09
Ik heb 2 collega's die verschrikkelijk liegen.
Een jong grietje, begin 20. Is al 2 keer getrouwd geweest. Haar eerste man kwamom bij een ongeluk. Haar tweede man lag opeens dood naast haar in bed en zij had niets gemerkt. Ze was 6 maanden zwanger en kreeg een miskraam. Dat soort verhalen....
Een andere collega,een man van flink in de 50 is nog het ergst. Die lijkt het zelf echt niet door te hebben, of daar liegt ie ook over. Hij is met iedereen bevriend, bekende mensen etc.Iedereen roemt hemomzijn kennis en bij alle belangrijke gebeurtenissen op vakgebied wordt hij gevraagd om zijn enorme kennis. Nou geloof me, hij weet amper wat.... en wat ie weet kopieert ie van anderen.
Hij presteert het zelfs om keihard te liegen over een bijeenkomst waar we beiden waren en hij als een dood vogeltje in een hoekzat later op kantoor volglorie te vertellen hoe geweldig hij georeert heeft en hoe iedereen aan zijn voeten lag. He, Isa? Vraagt ie dan....
Gelukkig weten mijn collega's ook hoe het zit.
Hij heeft een keer afgebeld voor een vergadering omdat zijn allerbeste vriend Johan Cruif jarig was.
En na de moord op Theo van Gogh presteerde hij het middenin een vergadering op te staan en 2 minuten stilte te vragen voor zijn allerbeste vriend die was vermoord...
Hij heeft kanker etc.
Wij maken altijd grappen dat hij de rechterhand van Bush is,en bij alle belangrijke wereldgebeurtenissen dat hij er de hand in heeft gehad,we lachen er maar om...
Een jong grietje, begin 20. Is al 2 keer getrouwd geweest. Haar eerste man kwamom bij een ongeluk. Haar tweede man lag opeens dood naast haar in bed en zij had niets gemerkt. Ze was 6 maanden zwanger en kreeg een miskraam. Dat soort verhalen....
Een andere collega,een man van flink in de 50 is nog het ergst. Die lijkt het zelf echt niet door te hebben, of daar liegt ie ook over. Hij is met iedereen bevriend, bekende mensen etc.Iedereen roemt hemomzijn kennis en bij alle belangrijke gebeurtenissen op vakgebied wordt hij gevraagd om zijn enorme kennis. Nou geloof me, hij weet amper wat.... en wat ie weet kopieert ie van anderen.
Hij presteert het zelfs om keihard te liegen over een bijeenkomst waar we beiden waren en hij als een dood vogeltje in een hoekzat later op kantoor volglorie te vertellen hoe geweldig hij georeert heeft en hoe iedereen aan zijn voeten lag. He, Isa? Vraagt ie dan....
Gelukkig weten mijn collega's ook hoe het zit.
Hij heeft een keer afgebeld voor een vergadering omdat zijn allerbeste vriend Johan Cruif jarig was.
En na de moord op Theo van Gogh presteerde hij het middenin een vergadering op te staan en 2 minuten stilte te vragen voor zijn allerbeste vriend die was vermoord...
Hij heeft kanker etc.
Wij maken altijd grappen dat hij de rechterhand van Bush is,en bij alle belangrijke wereldgebeurtenissen dat hij er de hand in heeft gehad,we lachen er maar om...
zondag 4 november 2007 om 15:38
Triest zeg, al die verhalen. Ik had vroeger op de lagere school een meisje in mijn klas en dat was toen al een heel sneu meisje. Loog de hele boel bij elkaar. Op een reünie, jaren later, zat ze vrolijk te vertellen dat ze actrice was, een fantastisch leven/huis/man had en bla bla bla. Op de reünie van vorig jaar hoorde ik dat ze in de prostitutie zat, haar kinderen bij haar weggehaald waren en dat ze onder verdachte omstandigheden dood in haar kamertje was aangetroffen. Heel triest allemaal. Haar leugens waren dus gewoon een vlucht uit haar eigen, miserabele bestaan.
Ik ben mijn eigen bananenschil
zondag 4 november 2007 om 21:25
Toen mijn zusje geboren was kregen wij een kraamverzorgster, die niks anders deed als cigaretten roken in de keuken! Ze had een plastic tasje opgehangen en dat zat aan het eind van de week vol met peuken!
Daarbij beweerde ze dat een hele beroemde zangeres haar beste vriendin was, regelmatig had ze kleren aan en zei dan: 'ja, die Bloes/rok/schoenen heb ik ook van haar gekregen. Gelukkig hebben we dezelfde maat.
En dan waren het dus kleren die regelrecht uit de CA kwamen.
Af en toe kwam ze zomaar een dag niet opdagen, want dan was die beroemde zangeres dus bij haar aan het logeren....
Tsja, waar die nou mee bezig was, wij hebben er wel heel erg om moeten lachen.
Daarbij beweerde ze dat een hele beroemde zangeres haar beste vriendin was, regelmatig had ze kleren aan en zei dan: 'ja, die Bloes/rok/schoenen heb ik ook van haar gekregen. Gelukkig hebben we dezelfde maat.
En dan waren het dus kleren die regelrecht uit de CA kwamen.
Af en toe kwam ze zomaar een dag niet opdagen, want dan was die beroemde zangeres dus bij haar aan het logeren....
Tsja, waar die nou mee bezig was, wij hebben er wel heel erg om moeten lachen.
zondag 4 november 2007 om 21:29
Oh, ja, ik heb ook nog een collega die zegt dat de Vice President hem steeds om raad vraagt. Ook heeft hij onze hele afdeling gereorganiseerd.
Het is dankzij hem dat wij nu brede beeldschermen hebben (waarbij we twee documenten naast elkaar kunnen openen). Dat wij nu beveiliging hebben op onze deur en dat wij extra krachten in kunnen zetten tijdens de vakantie!
Hij is chauffeur!
Het is dankzij hem dat wij nu brede beeldschermen hebben (waarbij we twee documenten naast elkaar kunnen openen). Dat wij nu beveiliging hebben op onze deur en dat wij extra krachten in kunnen zetten tijdens de vakantie!
Hij is chauffeur!
vrijdag 21 december 2007 om 22:29
Hoi,
Ik ben een big story teller. Het begon toen ik 7 jaar was, een verhaal over misbruik. Mensen geloofde me, al wisten ze niet hoe en wat precies. Ook loog ik over andere dingen, maar men zag het door de vingers omdat het klopte met het beeld "misbruik". Ik ben het grootste gedeelte van mijn leven in therapie geweest. En altijd lag alles aan misbruik. Maar ik ben nooit misbruikt. Als ik mensen vertel dat ik het gelogen heb, dan is het begrijpelijk, dan kan ik niet aanvaarden dat ik zwaar mishandeld ben... Al mijn andere liegen is nog steeds "verklaarbaar" vanuit mijn jeugd, die ik nooit gehad heb. Het lukt me niet om gewoon met mensen om te gaan, ik leef in deze leugen, zal er altijd mee moeten leven. Het zit perfekt in elkaar. Soms denk ik dat de enige manier is om eruit te komen om naar een ander land te verhuizen. Maar omdat ik nooit geleerd heb hoe het is om gewoon te zijn, zou ik niet eens weten of ik wel zonder die leugens kan leven. Ik ben bang van niet.
Mensen die liegen, doen dat niet zomaar. Ik geloof niet dat mensen van me kunnen houden, me aardig vinden als ze mijn echte ik zien en met mijn leugens weerhoudt ik ze ervan om dat te zien. Ik zal nooit mensen dichtbij kunnen laten, ik zal nooit een relatie kunnen aangaan waarbij ik met mijn partner zou trouwen, want ik kan niet eerlijk zijn. Het is hel en de enige echte emotie, het enige wat niet gelogen is, is dat soms zelfmoord de enige uitweg lijkt. Maar iedereen ziet die emotie vanuit de leugen en verteld me dat het beter zal worden. En voor wie wel ooit de waarheid ziet, zal me waarschijnlijk daar ook niet meer in geloven.
Eénmaal erin, kom je er nooit uit.
Ik wou dat ik anders was, anders kon zijn. geloof me. En ik wil de mensen om me heen echt geen pijn berokkenen.
Ik ben een big story teller. Het begon toen ik 7 jaar was, een verhaal over misbruik. Mensen geloofde me, al wisten ze niet hoe en wat precies. Ook loog ik over andere dingen, maar men zag het door de vingers omdat het klopte met het beeld "misbruik". Ik ben het grootste gedeelte van mijn leven in therapie geweest. En altijd lag alles aan misbruik. Maar ik ben nooit misbruikt. Als ik mensen vertel dat ik het gelogen heb, dan is het begrijpelijk, dan kan ik niet aanvaarden dat ik zwaar mishandeld ben... Al mijn andere liegen is nog steeds "verklaarbaar" vanuit mijn jeugd, die ik nooit gehad heb. Het lukt me niet om gewoon met mensen om te gaan, ik leef in deze leugen, zal er altijd mee moeten leven. Het zit perfekt in elkaar. Soms denk ik dat de enige manier is om eruit te komen om naar een ander land te verhuizen. Maar omdat ik nooit geleerd heb hoe het is om gewoon te zijn, zou ik niet eens weten of ik wel zonder die leugens kan leven. Ik ben bang van niet.
Mensen die liegen, doen dat niet zomaar. Ik geloof niet dat mensen van me kunnen houden, me aardig vinden als ze mijn echte ik zien en met mijn leugens weerhoudt ik ze ervan om dat te zien. Ik zal nooit mensen dichtbij kunnen laten, ik zal nooit een relatie kunnen aangaan waarbij ik met mijn partner zou trouwen, want ik kan niet eerlijk zijn. Het is hel en de enige echte emotie, het enige wat niet gelogen is, is dat soms zelfmoord de enige uitweg lijkt. Maar iedereen ziet die emotie vanuit de leugen en verteld me dat het beter zal worden. En voor wie wel ooit de waarheid ziet, zal me waarschijnlijk daar ook niet meer in geloven.
Eénmaal erin, kom je er nooit uit.
Ik wou dat ik anders was, anders kon zijn. geloof me. En ik wil de mensen om me heen echt geen pijn berokkenen.
vrijdag 21 december 2007 om 22:44
quote:toetyfroety schreef op 04 november 2007 @ 21:32:
Ik ben nu toch lekker bezig.....wat vinden jullie van die vrouwen die zeggen:
Ja hoor, ik kom altijd vaginaal klaar op hetzelfde tijdstip als mijn man/vriend/minnaar.
Nou, dan denk ik dat ze samen flink geoefend hebben , op elkaar ingespeeld zijn en het tot kunst verheven hebben .
Sommige mensen hebben gewoon mázzel
Ik ben nu toch lekker bezig.....wat vinden jullie van die vrouwen die zeggen:
Ja hoor, ik kom altijd vaginaal klaar op hetzelfde tijdstip als mijn man/vriend/minnaar.
Nou, dan denk ik dat ze samen flink geoefend hebben , op elkaar ingespeeld zijn en het tot kunst verheven hebben .
Sommige mensen hebben gewoon mázzel
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 31 december 2007 om 15:33
Mariposal Pappilon, wat goed dat je hier zo voor uit komt.
Je schrijft dat je in therapie bent geweest, maar dat heeft helemaal niks geholpen?
Kan me voorstellen dat je bij mensen die je kent altijd die leugens moet volhouden, maar als je nieuwe mensen leert kennen, val je dan ook meteen terug in je gewoonte om te gaan liegen?
Nu ik al het bovenstaande heb gelezen valt me op dat het dus best veel voorkomt. Helaas had ik ook zo'n vriendin, en onze vriendschap is hierdoor ook kapot gegaan, hoewel ze echt een heel goede vriendin was. Maar toen ik erachter kwam hoe zij in elkaar zat en wat ze me allemaal heeft voorgelogen wilde ik haar echt nooit meer zien. Ik wist niet dat mensen zo ver konden gaan in hun leugens. Hele relaties heeft ze verzonnen, ik heb 2 jaar lang geloofd dat ze een relatie had met een getrouwde man, en ook de bekende ziektes zijn voorbij gekomen. Avonden heb ik haar getroosd om die rottige relatie van haar, de zelfmoordpogingen van haar exman die in de gevangenis zat en wat heb ik gehuild toen ik hoorde dat ze ongeneeselijk ziek was. En wat voel ik me daar stom over nu, het was dus allemaal gelogen.
Ik ben er echt kapot van geweest toen ik erachter kwam dat alles een grote leugen was. Zij was echt mijn beste vriendin, we zagen elkaar dagelijks, dus het heeft haar grote moeite gekost om dit allemaal vol te houden. Hoewel dit nu zo'n 2.5 jaar geleden is kan ik het af en toe nog steeds niet geloven. Ze is zo vreselijk ver gegaan in haar leugens. Ik kon ook gewoon niet geloven dat die leuke meid me zo voor de gek heeft gehouden. (en mij ook nog de schuld in de schoenen wilde schuiven toen het uitkwam dat zij nooit een relatie had met die getrouwde man, die man wist van niks en was natuurlijk des duivels. Toen kreeg ik ook nog de schuld, dat ik alles verzonnen zou hebben)
Ondanks dat ik echt vreselijk boos was had ik het ergens ook nog met haar te doen, het was wel duidelijk dat ze echt ziek in dr hoofd is. Had haar willen helpen, als dat kon maar toen ik achteraf hoorde hoe ze mij liet opdraaien voor al haar leugens was ik echt klaar met haar. Maar heb het er echt moeilijk mee gehad, en kan het af en toe nog steeds niet geloven. Niet dat ik zo dom was, maar zij ging gewoon heel erg ver om mij alles te laten geloven.
Je schrijft dat je in therapie bent geweest, maar dat heeft helemaal niks geholpen?
Kan me voorstellen dat je bij mensen die je kent altijd die leugens moet volhouden, maar als je nieuwe mensen leert kennen, val je dan ook meteen terug in je gewoonte om te gaan liegen?
Nu ik al het bovenstaande heb gelezen valt me op dat het dus best veel voorkomt. Helaas had ik ook zo'n vriendin, en onze vriendschap is hierdoor ook kapot gegaan, hoewel ze echt een heel goede vriendin was. Maar toen ik erachter kwam hoe zij in elkaar zat en wat ze me allemaal heeft voorgelogen wilde ik haar echt nooit meer zien. Ik wist niet dat mensen zo ver konden gaan in hun leugens. Hele relaties heeft ze verzonnen, ik heb 2 jaar lang geloofd dat ze een relatie had met een getrouwde man, en ook de bekende ziektes zijn voorbij gekomen. Avonden heb ik haar getroosd om die rottige relatie van haar, de zelfmoordpogingen van haar exman die in de gevangenis zat en wat heb ik gehuild toen ik hoorde dat ze ongeneeselijk ziek was. En wat voel ik me daar stom over nu, het was dus allemaal gelogen.
Ik ben er echt kapot van geweest toen ik erachter kwam dat alles een grote leugen was. Zij was echt mijn beste vriendin, we zagen elkaar dagelijks, dus het heeft haar grote moeite gekost om dit allemaal vol te houden. Hoewel dit nu zo'n 2.5 jaar geleden is kan ik het af en toe nog steeds niet geloven. Ze is zo vreselijk ver gegaan in haar leugens. Ik kon ook gewoon niet geloven dat die leuke meid me zo voor de gek heeft gehouden. (en mij ook nog de schuld in de schoenen wilde schuiven toen het uitkwam dat zij nooit een relatie had met die getrouwde man, die man wist van niks en was natuurlijk des duivels. Toen kreeg ik ook nog de schuld, dat ik alles verzonnen zou hebben)
Ondanks dat ik echt vreselijk boos was had ik het ergens ook nog met haar te doen, het was wel duidelijk dat ze echt ziek in dr hoofd is. Had haar willen helpen, als dat kon maar toen ik achteraf hoorde hoe ze mij liet opdraaien voor al haar leugens was ik echt klaar met haar. Maar heb het er echt moeilijk mee gehad, en kan het af en toe nog steeds niet geloven. Niet dat ik zo dom was, maar zij ging gewoon heel erg ver om mij alles te laten geloven.
dinsdag 1 januari 2008 om 05:24
Hee, Mariposa, ik had jouw stukje helemaal nog niet gelezen, maar wat fijn dat je gereageerd hebt, dat waardeer en bewonder ik zeer. Wat heb jij een moeilijke situatie voor jezelf geschapen zeg! Dat is dus wat ik niet snap; dat weet je toch van te voren dat je in de problemen komt als eenmaal duidelijk wordt dat je dingen gelogen en verzonnen hebt? Het lijkt me heel zwaar om te weten dat je al die tijd gelogen hebt en dat mensen je tot op de dag van vandaag juist door je ergste leugen nog geloven. Ik hoop dat je er uit gaat komen. Dank je wel dat je me een beetje inzicht hebt gegeven in het hoe en waarom van dit gedrag, dat had ik helemaal niet verwacht van dit topic. Maar niet van die enge gedachten hebben over jezelf hoor. Je laatste stukje maakt me wel wat ongemakkelijk, niet zo eenlijnig denken joh, er is heus wel een uitweg, maar zelfmoord zou daar niet 1 van moeten zijn.
blond009; ik heb precies hetzelfde meegemaakt met een meisje op de middelbare school, en net als jij had ik eigenlijk medelijden met haar, omdat het blijkbaar niet goed ging met haar. Jouw verhaal is alleen wel erger, omdat jij dus al volwassen was (dan verwacht je dat al helemaal niet, toch?) en omdat mijn fantaste geen enge ziektes verzon. Dat vind ik wel het allerergste hoor, je gaat mensen toch niet vertellen dat je een gruwelijke ziekte hebt, mensen schrikken zich lam!
blond009; ik heb precies hetzelfde meegemaakt met een meisje op de middelbare school, en net als jij had ik eigenlijk medelijden met haar, omdat het blijkbaar niet goed ging met haar. Jouw verhaal is alleen wel erger, omdat jij dus al volwassen was (dan verwacht je dat al helemaal niet, toch?) en omdat mijn fantaste geen enge ziektes verzon. Dat vind ik wel het allerergste hoor, je gaat mensen toch niet vertellen dat je een gruwelijke ziekte hebt, mensen schrikken zich lam!
