Relaties
alle pijlers
help!!! ik denk dat mijn man vreemd is gegaan!!!!!!!
dinsdag 11 december 2007 om 14:26
Ik heb jullie hulp echt nodig ik voel me ten einde raad en zo eenzaam! ik sta te trillen ik rook me een ongeluk en krijg geen hap door mijn keel....
begin dit jaar biechte mijn man op dat hij heel erg verliefd was op een vriendin van mij en dat hij van mij wilde scheiden.
later heeft hij toch voor mij gekozen (ook omdat hij christen is) en heeft hij al het contact met haar verbroken. toch bleef het maar in mijn hoofd spoken van wat is er precies gebeurd. hij zegt dat hij nooit is vreemd gegaan en ook nooit met haar heeft afgesproken. hij zegt dat hij alleen met haar heeft gesmst.. 2 per dag ofzo.
hij zegt als ik was vreemdgegaan had ik jou nooit meer aan kunnen kijken en mensen die vreemd gaan houden niet echt van hun partner....en hij wel van mij dus...zij hield ook vol dat er nooit iets is gebeurd behalve wat onschuldige sms-jes..
nu, maanden later, kijk ik in een specificatie van zijn telefoonrekening op internet en zie ik dat hij in maart en april wel 5 tot tien smsen PER DAG heeft gestuurd aan haar... dus dat zijn er veel meer dan ik dacht....maar wat ik nog het engste vind; VAAK begonnen die smsjes al om 7 of 8 uur 's morgens en hielden ze op rond 12 uur 'smiddags en dan nog eentje 's avonds heel laat... waarom ik dit doodeng vind is omdat mijn man TOENDERTIJD in de ziektewet zat en HALVE DAGEN WERKTE!! dus mijn idee is nu van; WAAROM stopte dat heftige sms-verkeer rond 12 uur 's middags... ik DENK omdat ze mekaar NA twaalf uur 's middags ontmoetten en er dus geen REDEN was om na die tijd te sms-en omdat ze elkaar toch zagen!!! en dan 's avonds misschien nog een sms van hoe leuk het was die middag? of slaap lekker schat?
ik voel me nu zo angstig nu ik dit lees. diep van binnen heb ik nooit echt gelooft dat hij mij alles had verteld.... en ik heb hem HEEL VAAK gevragd; hoe kun je zoveel smsen en toch niet een keertje afspreken, als je allebei zo verliefd bent wil je elkaar toch zien? want toen hij wou scheiden zei hij ook; ik zou nu liever bij haar zijn als bij jou... verder zagen ze elkaar alleen bij de kerk, maar daar was ik ook bij...
ik wil gewoon weten wat er gebeurd is want we zijn nu nog bezig om samen een kind te maken, maar ik wil niet dat mijn kind zo'n vader krijgt. maar aan de andere kant wil ik ook niet zomaar scheiden als ik niet ZEKER weet of hij is vreemdgegaan. ten eerst omdat ik heel veel van hem houd en ten tweede omdat ik ook christen ben en ik vind alleen overspel een goede reden om te scheiden en smsen vind ik niet genoeg reden, zeker omdat hij nu als een 'heilige' leeft....
maar wat moet ik nou doen? ik weet zeker dat hij het NOOIT toe zal geven als het zo is omdat hij alles niet kwijt wil en mij ook niet, we hebben ook veel opgebouwd met mooi huis en auto enzo en hij is behoorlijk materialistisch ingesteld. hij kan liegen als de best, dat heb ik in die periode wel gemerkt toen ik hem wel honderd keer vroeg of hij verliefd was op die vriendin en hij kon zo goed ontkennen dat ik begon te denken dat IK ZELF gek was geworden of over-jaloers...
aan de andere kant walg ik nu van het idee om nog sex met hem toe hebben want stel je voor dat ik gelijk heb.... dus hij zal toch iets aan mij gaan merken!! soms kijk ik hem aan en denk ik; wie ben jij???? ben jij twee personen in een?? of ben ik gek??
wat moet ik nu? ik wil gewoon de waarheid nu weten want ik ben nog geen dertig en kan anders misschien nog met een ander een gezinnetje stichten en gelukkig worden......
hebben jullie een TIP HOE IK ERACHTER kan komen? hoe ik hem zijn mond voorbij kan laten praten, hem 'erin kan laten luizen' om het even heel grof te zeggen?
ik heb er al aan gedacht om misschien die vriendin via zijn telefoon een sms te sturen en te zeggen; heb jij iets gezegd tegen mijn vrouw over onze afspraakjes, want ze zeurt zo aan mijn hoofd erover' zodat zei misschien zegt; nee, en dan kan ik vragen; heb jij gezegd dat wij sex hebben gehad, en als zei dan zegt; nee, dan weet ik dat ze dus wel hebben afgesproken en sex gehad....
het is ook een risico want ze hebben al maanden geen contact meer, dat heb ik gecontroleerd en het kan zijn dat ze gelijk doorheeft dat ik erachter zit en dan sta ik eerder voor lul..........
Ergens kan ik me haast niet voorstellen dat hij zoiets zou doen, maar ja HOEVEEL MEER VROUWEN hebben deze zin gezegd en kwamen erachter dat hij het wel kon.....
HELPEN JULLIE MIJ ALSTJEBLIEFT MET NUTTIGE TIPS! ik hoop ook van mensen die dit zelf hebben meegemaakt....
groetjes van een hele verdrietig en angstige vrouw......
begin dit jaar biechte mijn man op dat hij heel erg verliefd was op een vriendin van mij en dat hij van mij wilde scheiden.
later heeft hij toch voor mij gekozen (ook omdat hij christen is) en heeft hij al het contact met haar verbroken. toch bleef het maar in mijn hoofd spoken van wat is er precies gebeurd. hij zegt dat hij nooit is vreemd gegaan en ook nooit met haar heeft afgesproken. hij zegt dat hij alleen met haar heeft gesmst.. 2 per dag ofzo.
hij zegt als ik was vreemdgegaan had ik jou nooit meer aan kunnen kijken en mensen die vreemd gaan houden niet echt van hun partner....en hij wel van mij dus...zij hield ook vol dat er nooit iets is gebeurd behalve wat onschuldige sms-jes..
nu, maanden later, kijk ik in een specificatie van zijn telefoonrekening op internet en zie ik dat hij in maart en april wel 5 tot tien smsen PER DAG heeft gestuurd aan haar... dus dat zijn er veel meer dan ik dacht....maar wat ik nog het engste vind; VAAK begonnen die smsjes al om 7 of 8 uur 's morgens en hielden ze op rond 12 uur 'smiddags en dan nog eentje 's avonds heel laat... waarom ik dit doodeng vind is omdat mijn man TOENDERTIJD in de ziektewet zat en HALVE DAGEN WERKTE!! dus mijn idee is nu van; WAAROM stopte dat heftige sms-verkeer rond 12 uur 's middags... ik DENK omdat ze mekaar NA twaalf uur 's middags ontmoetten en er dus geen REDEN was om na die tijd te sms-en omdat ze elkaar toch zagen!!! en dan 's avonds misschien nog een sms van hoe leuk het was die middag? of slaap lekker schat?
ik voel me nu zo angstig nu ik dit lees. diep van binnen heb ik nooit echt gelooft dat hij mij alles had verteld.... en ik heb hem HEEL VAAK gevragd; hoe kun je zoveel smsen en toch niet een keertje afspreken, als je allebei zo verliefd bent wil je elkaar toch zien? want toen hij wou scheiden zei hij ook; ik zou nu liever bij haar zijn als bij jou... verder zagen ze elkaar alleen bij de kerk, maar daar was ik ook bij...
ik wil gewoon weten wat er gebeurd is want we zijn nu nog bezig om samen een kind te maken, maar ik wil niet dat mijn kind zo'n vader krijgt. maar aan de andere kant wil ik ook niet zomaar scheiden als ik niet ZEKER weet of hij is vreemdgegaan. ten eerst omdat ik heel veel van hem houd en ten tweede omdat ik ook christen ben en ik vind alleen overspel een goede reden om te scheiden en smsen vind ik niet genoeg reden, zeker omdat hij nu als een 'heilige' leeft....
maar wat moet ik nou doen? ik weet zeker dat hij het NOOIT toe zal geven als het zo is omdat hij alles niet kwijt wil en mij ook niet, we hebben ook veel opgebouwd met mooi huis en auto enzo en hij is behoorlijk materialistisch ingesteld. hij kan liegen als de best, dat heb ik in die periode wel gemerkt toen ik hem wel honderd keer vroeg of hij verliefd was op die vriendin en hij kon zo goed ontkennen dat ik begon te denken dat IK ZELF gek was geworden of over-jaloers...
aan de andere kant walg ik nu van het idee om nog sex met hem toe hebben want stel je voor dat ik gelijk heb.... dus hij zal toch iets aan mij gaan merken!! soms kijk ik hem aan en denk ik; wie ben jij???? ben jij twee personen in een?? of ben ik gek??
wat moet ik nu? ik wil gewoon de waarheid nu weten want ik ben nog geen dertig en kan anders misschien nog met een ander een gezinnetje stichten en gelukkig worden......
hebben jullie een TIP HOE IK ERACHTER kan komen? hoe ik hem zijn mond voorbij kan laten praten, hem 'erin kan laten luizen' om het even heel grof te zeggen?
ik heb er al aan gedacht om misschien die vriendin via zijn telefoon een sms te sturen en te zeggen; heb jij iets gezegd tegen mijn vrouw over onze afspraakjes, want ze zeurt zo aan mijn hoofd erover' zodat zei misschien zegt; nee, en dan kan ik vragen; heb jij gezegd dat wij sex hebben gehad, en als zei dan zegt; nee, dan weet ik dat ze dus wel hebben afgesproken en sex gehad....
het is ook een risico want ze hebben al maanden geen contact meer, dat heb ik gecontroleerd en het kan zijn dat ze gelijk doorheeft dat ik erachter zit en dan sta ik eerder voor lul..........
Ergens kan ik me haast niet voorstellen dat hij zoiets zou doen, maar ja HOEVEEL MEER VROUWEN hebben deze zin gezegd en kwamen erachter dat hij het wel kon.....
HELPEN JULLIE MIJ ALSTJEBLIEFT MET NUTTIGE TIPS! ik hoop ook van mensen die dit zelf hebben meegemaakt....
groetjes van een hele verdrietig en angstige vrouw......
dinsdag 11 december 2007 om 16:30
quote:wanda_p schreef op 11 december 2007 @ 16:27:
[...]
Volgens de Bijbel mag allebei niet. Je mag ook niet verlangen naar een andere vrouw. Jouw man is al veel verder gegaan dan dat.Dat bedoelde ik. Begrijp wel dat het moeilijk is om nadat je iets hebt opgebouwd en er je 'thuis' van maakt, afstand van te moeten doen. Maar als je 'thuis' je pijn doet zou ik verhuizen
[...]
Volgens de Bijbel mag allebei niet. Je mag ook niet verlangen naar een andere vrouw. Jouw man is al veel verder gegaan dan dat.Dat bedoelde ik. Begrijp wel dat het moeilijk is om nadat je iets hebt opgebouwd en er je 'thuis' van maakt, afstand van te moeten doen. Maar als je 'thuis' je pijn doet zou ik verhuizen
dinsdag 11 december 2007 om 16:34
Elvie, vind je de ongelofelijk harde woorden van je man over jou dan niet duizend maal erger dan als hij vreemdgegaan zou zijn?
Als ik lees wat hij allemaal tegen jou gezegd heeft, ben ik verdrietig in jouw plaats. Ik hou het ook voor onmogelijk dat hij zoveel lelijke dingen tegen jou gezegd heeft en dat hij daar nu opeens anders over zou denken.
Daarnaast komt jouw man op mij over als iemand die het christendom alleen maar met het woord beoefent: hij liegt, hij is materialistisch, hij kwetst jou, hij hecht belang aan grote borsten, enz...
Ik hoop dat ik je niet te veel verdriet doe met mijn woorden, maar ik bespeur helemaal geen liefde voor jou in zijn houding.
Ik vind hem eerlijk gezegd (sorry...) een liefdeloze botterik.
Ik ben heel lange tijd getrouwd geweest met een man die me aan de jouwe doet denken en ik heb ook kinderen met hem. Ik was ook net zo'n 'trouwe hond' als jij. Nu, achteraf, kan ik niet meer begrijpen wat me toen bezield heeft om zo lang bij hem te blijven. Ik klampte me vast aan allerlei dingetjes waaruit ik afleidde dat hij eigenlijk toch nog wel van me hield, ik hield mezelf een blinddoek voor.
Vreemdgaan kan een reden zijn om te scheiden. Maar vind je zelf ook niet dat een man die zijn vrouw zo liefdeloos behandeld heeft, kennelijk omdat hij niet van haar houdt en haar niet respecteert, een nog veel grotere en een terecht reden is om te scheiden? Want het gaat toch om de LIEFDE in een huwelijk? Overspel is (soms) alleen maar het materiële teken dat de liefde over is, daarom denk ik dat overspel door veel christenen als een reden tot scheiden wordt gezien, terwijl volgens mij in het christendom eigenlijk bedoeld wordt dat je 'mag' scheiden als je man niet (meer ) van je houdt.
Als ik lees wat hij allemaal tegen jou gezegd heeft, ben ik verdrietig in jouw plaats. Ik hou het ook voor onmogelijk dat hij zoveel lelijke dingen tegen jou gezegd heeft en dat hij daar nu opeens anders over zou denken.
Daarnaast komt jouw man op mij over als iemand die het christendom alleen maar met het woord beoefent: hij liegt, hij is materialistisch, hij kwetst jou, hij hecht belang aan grote borsten, enz...
Ik hoop dat ik je niet te veel verdriet doe met mijn woorden, maar ik bespeur helemaal geen liefde voor jou in zijn houding.
Ik vind hem eerlijk gezegd (sorry...) een liefdeloze botterik.
Ik ben heel lange tijd getrouwd geweest met een man die me aan de jouwe doet denken en ik heb ook kinderen met hem. Ik was ook net zo'n 'trouwe hond' als jij. Nu, achteraf, kan ik niet meer begrijpen wat me toen bezield heeft om zo lang bij hem te blijven. Ik klampte me vast aan allerlei dingetjes waaruit ik afleidde dat hij eigenlijk toch nog wel van me hield, ik hield mezelf een blinddoek voor.
Vreemdgaan kan een reden zijn om te scheiden. Maar vind je zelf ook niet dat een man die zijn vrouw zo liefdeloos behandeld heeft, kennelijk omdat hij niet van haar houdt en haar niet respecteert, een nog veel grotere en een terecht reden is om te scheiden? Want het gaat toch om de LIEFDE in een huwelijk? Overspel is (soms) alleen maar het materiële teken dat de liefde over is, daarom denk ik dat overspel door veel christenen als een reden tot scheiden wordt gezien, terwijl volgens mij in het christendom eigenlijk bedoeld wordt dat je 'mag' scheiden als je man niet (meer ) van je houdt.
dinsdag 11 december 2007 om 16:39
quote:marinatje schreef op 11 december 2007 @ 16:30:
[...]
Dat bedoelde ik. Begrijp wel dat het moeilijk is om nadat je iets hebt opgebouwd en er je 'thuis' van maakt, afstand van te moeten doen. Maar als je 'thuis' je pijn doet zou ik verhuizen Dat begrijp ik natuurlijk. Uit elkaar gaan en alle dromen die je had voor de toekomst opgeven is ontzettend moeilijk. De meeste mensen doen daar volgens mij jaren over.
[...]
Dat bedoelde ik. Begrijp wel dat het moeilijk is om nadat je iets hebt opgebouwd en er je 'thuis' van maakt, afstand van te moeten doen. Maar als je 'thuis' je pijn doet zou ik verhuizen Dat begrijp ik natuurlijk. Uit elkaar gaan en alle dromen die je had voor de toekomst opgeven is ontzettend moeilijk. De meeste mensen doen daar volgens mij jaren over.
dinsdag 11 december 2007 om 19:13
Elvie ga gewoon eerst in gesprek met je man. Trek nog niet al te snel conclusies, rotdingen zijn makkelijk gezegd en alleen te plaatsen in een bepaalde context. Ik begrijp dat hij deze zaken 1 keer tegen je gezegd heeft en in een periode dat hij verliefd was op een ander? Dat vindt ik nog wel wat anders dan wanneer hij structureel tegen jou zou zeggen dat hij niet van je houdt. Hij heeft voor jou gekozen en jullie zijn bezig met babies te maken, dat betekent voor hem ook wel iets neem ik aan. Zo nee, dan moet je je biezen pakken, maar eerst in gesprek lijkt me
dinsdag 11 december 2007 om 19:48
Ik vind de schijn wel heel erg tegen hem, dus het zou me niets verbazen als hij minimaal ook met haar afgesproken heeft. Of hij op die momenten dan ook vreemd gegaan is... tja, ik weet het niet, maar de woorden die hij spreekt zijn wel heel erg hard, dus dan zou het me niets verbazen als hij tot meer in staat is.
En het lijkt me persoonlijk ook twijfelachtig dat een God zal vinden dat je "geestelijke mishandeling" moet accepteren of dat je de rest van je leven eventueel ongelukkig zou moeten blijven alleen maar omdat je bij één en dezelfde man moet blijven. Wel denk ik dat in zo'n geval je niet zomaar conclusies moet trekken en je relatie zomaar opgeven zonder dat je een serieuse poging doet om ervoor te vechten. Aangezien jullie niet echt lijken te praten, denk ik ook niet dat er al een serieuse poging geweest is. Ga desnoods in relatietherapie als het jullie zo niet lukt om alles open en bloot op tafel te krijgen en weer verder te gaan.
En maak daarna de beslissing die gewoon goed is voor je relatie: scheiden of doorgaan, maar ga er dan ook gewoon vol voor.
En het lijkt me persoonlijk ook twijfelachtig dat een God zal vinden dat je "geestelijke mishandeling" moet accepteren of dat je de rest van je leven eventueel ongelukkig zou moeten blijven alleen maar omdat je bij één en dezelfde man moet blijven. Wel denk ik dat in zo'n geval je niet zomaar conclusies moet trekken en je relatie zomaar opgeven zonder dat je een serieuse poging doet om ervoor te vechten. Aangezien jullie niet echt lijken te praten, denk ik ook niet dat er al een serieuse poging geweest is. Ga desnoods in relatietherapie als het jullie zo niet lukt om alles open en bloot op tafel te krijgen en weer verder te gaan.
En maak daarna de beslissing die gewoon goed is voor je relatie: scheiden of doorgaan, maar ga er dan ook gewoon vol voor.
dinsdag 11 december 2007 om 19:55
Als we toch die vergelijking maken.
Jij geloofd in god. Je hebt geen 100% bewijs dat god bestaat, maar je left alsof je dat bewijs wel hebt. Want Je "weet".
Mss wertkt dat ook zo met dat vreemdgaan? Dat je nooi bewijs zult krijgen, en dus moet afgaan op wat je "weet".
Hoogstwaarschijnlijk zul je nooit 100% zeker weten dat je man niet liegt. Want als ie niet toegeeft, komt dat dan niet gewoon omdat ie zo goed kan liegen? Ga jij ooit geloven dat mer niets gebeurd is? of blijf je je altijd afvragen of ie niet tegen je liegt? Als je niet in je mans trouw gelooft, is je relatie over.
Jij geloofd in god. Je hebt geen 100% bewijs dat god bestaat, maar je left alsof je dat bewijs wel hebt. Want Je "weet".
Mss wertkt dat ook zo met dat vreemdgaan? Dat je nooi bewijs zult krijgen, en dus moet afgaan op wat je "weet".
Hoogstwaarschijnlijk zul je nooit 100% zeker weten dat je man niet liegt. Want als ie niet toegeeft, komt dat dan niet gewoon omdat ie zo goed kan liegen? Ga jij ooit geloven dat mer niets gebeurd is? of blijf je je altijd afvragen of ie niet tegen je liegt? Als je niet in je mans trouw gelooft, is je relatie over.
anoniem_63d7e10aaaad5 wijzigde dit bericht op 11-12-2007 19:56
Reden: met een t
Reden: met een t
% gewijzigd
dinsdag 11 december 2007 om 23:11
quote:Krengiserweer schreef op 11 december 2007 @ 19:55:
Als we toch die vergelijking maken.
Jij geloofd in god. Je hebt geen 100% bewijs dat god bestaat, maar je left alsof je dat bewijs wel hebt. Want Je "weet".
Mss wertkt dat ook zo met dat vreemdgaan? Dat je nooi bewijs zult krijgen, en dus moet afgaan op wat je "weet".
Hoogstwaarschijnlijk zul je nooit 100% zeker weten dat je man niet liegt. Want als ie niet toegeeft, komt dat dan niet gewoon omdat ie zo goed kan liegen? Ga jij ooit geloven dat mer niets gebeurd is? of blijf je je altijd afvragen of ie niet tegen je liegt? Als je niet in je mans trouw gelooft, is je relatie over.Mooi verwoord zeg!!
Als we toch die vergelijking maken.
Jij geloofd in god. Je hebt geen 100% bewijs dat god bestaat, maar je left alsof je dat bewijs wel hebt. Want Je "weet".
Mss wertkt dat ook zo met dat vreemdgaan? Dat je nooi bewijs zult krijgen, en dus moet afgaan op wat je "weet".
Hoogstwaarschijnlijk zul je nooit 100% zeker weten dat je man niet liegt. Want als ie niet toegeeft, komt dat dan niet gewoon omdat ie zo goed kan liegen? Ga jij ooit geloven dat mer niets gebeurd is? of blijf je je altijd afvragen of ie niet tegen je liegt? Als je niet in je mans trouw gelooft, is je relatie over.Mooi verwoord zeg!!
dinsdag 11 december 2007 om 23:33
Eerlijkheid en openheid...daar gaat het om in een relatie naar mijn idee.
Je man liegt/heeft gelogen, maar heeft ook het contact met de ander afgekapt. Toch blijft het jou bezig houden. Het lijkt me jouw goed recht om er met hem over te praten, dat het je bezig houdt. Het is je goed recht om je gevoelns hierover uit te spreken, wellicht brengt het jullie weer dichter bij elkaar.
Maar om in deze situatie bezig te zijn met een baby? Probeer eerst samen in alle openheid te praten en dan samen te beslissen om voor een baby én elkaar te gaan.
Ik wens je heel veel sterkte
Je man liegt/heeft gelogen, maar heeft ook het contact met de ander afgekapt. Toch blijft het jou bezig houden. Het lijkt me jouw goed recht om er met hem over te praten, dat het je bezig houdt. Het is je goed recht om je gevoelns hierover uit te spreken, wellicht brengt het jullie weer dichter bij elkaar.
Maar om in deze situatie bezig te zijn met een baby? Probeer eerst samen in alle openheid te praten en dan samen te beslissen om voor een baby én elkaar te gaan.
Ik wens je heel veel sterkte
woensdag 12 december 2007 om 08:17
kon gister niet meer (mee) posten want ik moest weg..
eigenlijk kan ik heel boos op je worden, hoe kan je het zover laten gaan dat een ander je kleineerd en misbruik van je maakt. en jij het nog goed gaat praten ook!! je kan hier heel veel postings van vrouwen op het forum lezen over hoe vreselijk ze worden behandelt. kom op vrouwen, is het dan zo dat omdat wij een snee (ik hou het netjes) hebben een man het recht heeft om ons zo te behandelen!!
ik ben zelf ook zo'n muts geweest, dus ik praat niet zomaar.
en ik bleef het maar goed praten, en erbij zeggen dat ie zoveel van me hield. wanneer ik wakker werd was toen een oudere agent mij een klap gaf tijdens het verhoor. ik wilde de beste man aanvliegen en toen riep ie:
waarom pik je het van mij niet, maar van de man die naast je slaapt wel?!?
en dat was toen ik al een lange tijd geleefd had, zonder ook maar een klap te hebben gehad. (dus ik wil niet zeggen dat ie je ooit zou slaan, maar waar je inzit is helemaal niet oke)
ik ben nu samen met iemand die mij normaal behandelt, die me liefde geeft en met wie ik ook lekker kan bekvechten zonder dat ie me kleineerd etc.
en zo hoort het ook, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik dat soort onzin als hierboven jarenlang heb genomen en gedacht heb dat het zo hoorde.
misschien is weggaan voor jou moeilijk, maar ben er nu achter dat blijven veel moeilijker is.(en ik ben toen met 2 kleine kids vertrokken)
eigenlijk kan ik heel boos op je worden, hoe kan je het zover laten gaan dat een ander je kleineerd en misbruik van je maakt. en jij het nog goed gaat praten ook!! je kan hier heel veel postings van vrouwen op het forum lezen over hoe vreselijk ze worden behandelt. kom op vrouwen, is het dan zo dat omdat wij een snee (ik hou het netjes) hebben een man het recht heeft om ons zo te behandelen!!
ik ben zelf ook zo'n muts geweest, dus ik praat niet zomaar.
en ik bleef het maar goed praten, en erbij zeggen dat ie zoveel van me hield. wanneer ik wakker werd was toen een oudere agent mij een klap gaf tijdens het verhoor. ik wilde de beste man aanvliegen en toen riep ie:
waarom pik je het van mij niet, maar van de man die naast je slaapt wel?!?
en dat was toen ik al een lange tijd geleefd had, zonder ook maar een klap te hebben gehad. (dus ik wil niet zeggen dat ie je ooit zou slaan, maar waar je inzit is helemaal niet oke)
ik ben nu samen met iemand die mij normaal behandelt, die me liefde geeft en met wie ik ook lekker kan bekvechten zonder dat ie me kleineerd etc.
en zo hoort het ook, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik dat soort onzin als hierboven jarenlang heb genomen en gedacht heb dat het zo hoorde.
misschien is weggaan voor jou moeilijk, maar ben er nu achter dat blijven veel moeilijker is.(en ik ben toen met 2 kleine kids vertrokken)
vrijdag 21 december 2007 om 23:30
quote:elvie schreef op 11 december 2007 @ 14:54:
ps: nog meer reacties van mensen die dit zelf hebben meegemaakt als minnaar of als gedupeerde???
komt het echt voor dat mensen zoveel smsen en niet afpreken???????????Nee, ik vind de versie die jouw man je verteld hoogst ongeloofwaardig. En afgezien of het nou wél of niet waar is, zou ik in ieder geval geen kindje meer met hem "maken." En een relatie zou ik ook niet meer zien zitten als er geen vertrouwen is. (christen of geen christen!)
ps: nog meer reacties van mensen die dit zelf hebben meegemaakt als minnaar of als gedupeerde???
komt het echt voor dat mensen zoveel smsen en niet afpreken???????????Nee, ik vind de versie die jouw man je verteld hoogst ongeloofwaardig. En afgezien of het nou wél of niet waar is, zou ik in ieder geval geen kindje meer met hem "maken." En een relatie zou ik ook niet meer zien zitten als er geen vertrouwen is. (christen of geen christen!)
zaterdag 22 december 2007 om 08:39
Ik denk eigenlijk dat het wel verder gegaan is dan gesms. Ik vind het namelijk heel vreemd rijmen adt hij tot 12 uur sms't dan uren niet, terwijl zij weg is) en in de avond het weer verder gaat.In combinatie met van haar willen scheiden voor een verliefdheid dat niks voorstelt.
Daarnaast heeft hij al vaker gelogen over het feit of hij verliefd was op die vriendin.
Ik zou zelf heel goed nadenken over dat kindje maken, want je zegt zelf dat je niet wilt dat je kind zo' n vader krijgt. Is die gedachte omdat hij een slechte vader zou zijn of omdat jij je gekwetst voelt?
Daarnaast heeft hij al vaker gelogen over het feit of hij verliefd was op die vriendin.
Ik zou zelf heel goed nadenken over dat kindje maken, want je zegt zelf dat je niet wilt dat je kind zo' n vader krijgt. Is die gedachte omdat hij een slechte vader zou zijn of omdat jij je gekwetst voelt?
maandag 24 december 2007 om 15:09
tsja lastig zeg, we hebben wel goed gepraat laatst zoals mij aangeraden werd. en hij zei ik kan het niet bewijzen maar het is echt waar. het is nooit gebeurd en dat is de waarheid....
op zich gaat het nu wel beter maar het blijft diep van binnen knagen, dat heb ik hem ook gezegd. maarja, hij kan ook niet bewijzen dat het niet gebeurd is
op zich gaat het nu wel beter maar het blijft diep van binnen knagen, dat heb ik hem ook gezegd. maarja, hij kan ook niet bewijzen dat het niet gebeurd is
maandag 24 december 2007 om 16:18
Of hij nu wel of niet vreemd is gegaan, hou jíj na al die harde woorden, de tijden dat hij tegen je gelogen heeft, nog wel van hém? Wíl je je leven nog met hem delen? Als je dat diep in je hart níet wilt....
Ik snap dat het in sommige groepen héél moeilijk is om te scheiden. Je geloof zegt je dat je alleen mag scheiden als hij werkelijk is vreemdgegaan, misschien (dat weet ik niet zeker) hangen jouw vrienden en familie wel hetzelfde geloof aan. En misschien ben je wel heel bang dat je hun óók kwijtraakt door een scheiding...
Máár wat heb je op de lange termijn liever... getrouwd blijven en een leugen leven binnen jouw vertrouwde groepje, of een hele enge stap zetten die een tijdlang moeilijk voor je zal zijn en op de lange termijn wél gelukkig worden?
Hij is misschien wel, misschien niet fysiek vreemdgegaan... Maar wat denk je van mentaal? Hij 'hield' van een andere vrouw, heeft jou in je gezicht verteld dat ie je niet mooi genoeg vindt, dat ie niet van je houdt, nooit van je gehouden heeft... Kun jij hem dat vergeven of is het diep in je hart voor jou over?
Als het diep in je hart over is... ga bij hem weg.. misschien moet je andere vrienden zoeken, misschien een andere kerk, misschien snapt zelfs je familie je een tijdje niet. Maar je familie hou je op de lange termijn toch wel en je kunt nieuwe vrienden maken. Kies voor jezelf.
Als je diep in je hart nog wél van hem houdt en je leven wél met hem wil delen.. Vergeet dan maar wat ik geschreven heb.
Ik snap dat het in sommige groepen héél moeilijk is om te scheiden. Je geloof zegt je dat je alleen mag scheiden als hij werkelijk is vreemdgegaan, misschien (dat weet ik niet zeker) hangen jouw vrienden en familie wel hetzelfde geloof aan. En misschien ben je wel heel bang dat je hun óók kwijtraakt door een scheiding...
Máár wat heb je op de lange termijn liever... getrouwd blijven en een leugen leven binnen jouw vertrouwde groepje, of een hele enge stap zetten die een tijdlang moeilijk voor je zal zijn en op de lange termijn wél gelukkig worden?
Hij is misschien wel, misschien niet fysiek vreemdgegaan... Maar wat denk je van mentaal? Hij 'hield' van een andere vrouw, heeft jou in je gezicht verteld dat ie je niet mooi genoeg vindt, dat ie niet van je houdt, nooit van je gehouden heeft... Kun jij hem dat vergeven of is het diep in je hart voor jou over?
Als het diep in je hart over is... ga bij hem weg.. misschien moet je andere vrienden zoeken, misschien een andere kerk, misschien snapt zelfs je familie je een tijdje niet. Maar je familie hou je op de lange termijn toch wel en je kunt nieuwe vrienden maken. Kies voor jezelf.
Als je diep in je hart nog wél van hem houdt en je leven wél met hem wil delen.. Vergeet dan maar wat ik geschreven heb.
