Relaties
alle pijlers
Heropend: Partner geweld huidige partner in het verleden
maandag 29 augustus 2022 om 22:36
Ik wil graag verder praten over Partner geweld huidige partner in het verleden.
dinsdag 30 augustus 2022 om 17:05
maar tja, dat wil hij dan weer niet
dinsdag 30 augustus 2022 om 17:10
Nu weg gaan voelt voor jou dus als afhaken bij de vierdaagse van Nijmegen na 39 kilometer. Afhaken in het zicht van de eindstreep. Nog even doorzetten en hij houdt er echt mee op. Het gebeurd al minder Hij geeft toe dat het niet had mogen gebeuren. Nog een jaar misschien 2 en dan hebben Julie het perfected huwelijk en dan ben jij blij dat je niet naar de viva forummers hebt geluisterd en niet bent weg gegaan.Juliette2908 schreef: ↑30-08-2022 16:12Ik denk wel dat we in al die jaren van onze relatie het dichtst bij een oplossing zijn. Omdat hij wel toegeeft als er iets is voorgevallen dat hij het zo niet wil en dat het ook niet zou mogen gebeuren.
NEWSFLASH Hij gaat niet veranderen. Hij zegt alleen maar dat het niet had moeten gebeuren omdat hij niet wil dat jij weg gaat. Niet omdat hij van je houdt ,als dat zo was sloeg hij je niet .
Nee hij wil ook niet alleen op een flatje zitten. Hij wil ook de gezelligheid van een gezin en de kinderen om zich heen. Hij vindt het fijn als jij voor hem zorgt. Hij vindt het fijn dat er altijd iemand is op wie hij zich kan af reageren.
Hij is ook al een weuwigheif met jou samen. Het onbekende van uit elkaar gaan is voor hem ook eng.
Denk jij nou echt dat jouw man na jarenlang zijn wie hij is nog gaat veranderen?
En waarom zou hij? Jij accepteerd dit toch.
Dus jouw leven gaat niet beter worden. Dit is wat het is. En als de kinderen het huis uit zijn en niet meer als buffer fungeren kan het alleen maar slechter worden
Dus kies voor je zelf.
dinsdag 30 augustus 2022 om 17:17
Ik kopieer hem even.Velvetlady schreef: ↑30-08-2022 17:10Nu weg gaan voelt voor jou dus als afhaken bij de vierdaagse van Nijmegen na 39 kilometer. Afhaken in het zicht van de eindstreep. Nog even doorzetten en hij houdt er echt mee op. Het gebeurd al minder Hij geeft toe dat het niet had mogen gebeuren. Nog een jaar misschien 2 en dan hebben Julie het perfected huwelijk en dan ben jij blij dat je niet naar de viva forummers hebt geluisterd en niet bent weg gegaan.
NEWSFLASH Hij gaat niet veranderen. Hij zegt alleen maar dat het niet had moeten gebeuren omdat hij niet wil dat jij weg gaat. Niet omdat hij van je houdt ,als dat zo was sloeg hij je niet .
Nee hij wil ook niet alleen op een flatje zitten. Hij wil ook de gezelligheid van een gezin en de kinderen om zich heen. Hij vindt het fijn als jij voor hem zorgt. Hij vindt het fijn dat er altijd iemand is op wie hij zich kan af reageren.
Hij is ook al een weuwigheif met jou samen. Het onbekende van uit elkaar gaan is voor hem ook eng.
Denk jij nou echt dat jouw man na jarenlang zijn wie hij is nog gaat veranderen?
En waarom zou hij? Jij accepteerd dit toch.
Dus jouw leven gaat niet beter worden. Dit is wat het is. En als de kinderen het huis uit zijn en niet meer als buffer fungeren kan het alleen maar slechter worden
Dus kies voor je zelf.
Want DIT is echt zo.
Hij hoeft niet te veranderen. Zolang jij zonder morren de klappen opvangt, zolang blijft hij het doen.
En je faalt niet als je erbij weg loopt.
Een ander gaat er niet vandoor met jouw harde zware werk.
Hij zal nooit anders zijn of worden.
Jij hebt wel het vermogen om hier bovenuit te stijgen. Daarom is hij ook bij je en daarom pik je dit. Omdat je zo sterk bent.
Maar je mag nu stoppen met jezelf geweld aan te doen.
Je hebt toestemming om uit te ademen, je schouders te ontspannen en de muur af te breken. Om weer te mogen voelen in je lijf hoe je ervoor staat.
Het mag.
Het is tijd.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 30 augustus 2022 om 18:00
Dit idd TO en stel, stel dat hij een manier vindt en wil veranderen. De kans is klein na al die jaren.... maar toch. Stel dat dit gaat gebeuren, je niet op je tenen meer hoeft te looen, jezelf weer kan zijn, dan kan het verwerken van alle jaren mishandeling gaan beginnen. Denk je dat je hem ooit nog kan vertrouwen?Velvetlady schreef: ↑30-08-2022 17:10Nu weg gaan voelt voor jou dus als afhaken bij de vierdaagse van Nijmegen na 39 kilometer. Afhaken in het zicht van de eindstreep. Nog even doorzetten en hij houdt er echt mee op. Het gebeurd al minder Hij geeft toe dat het niet had mogen gebeuren. Nog een jaar misschien 2 en dan hebben Julie het perfected huwelijk en dan ben jij blij dat je niet naar de viva forummers hebt geluisterd en niet bent weg gegaan.
NEWSFLASH Hij gaat niet veranderen. Hij zegt alleen maar dat het niet had moeten gebeuren omdat hij niet wil dat jij weg gaat. Niet omdat hij van je houdt ,als dat zo was sloeg hij je niet .
Nee hij wil ook niet alleen op een flatje zitten. Hij wil ook de gezelligheid van een gezin en de kinderen om zich heen. Hij vindt het fijn als jij voor hem zorgt. Hij vindt het fijn dat er altijd iemand is op wie hij zich kan af reageren.
Hij is ook al een weuwigheif met jou samen. Het onbekende van uit elkaar gaan is voor hem ook eng.
Denk jij nou echt dat jouw man na jarenlang zijn wie hij is nog gaat veranderen?
En waarom zou hij? Jij accepteerd dit toch.
Dus jouw leven gaat niet beter worden. Dit is wat het is. En als de kinderen het huis uit zijn en niet meer als buffer fungeren kan het alleen maar slechter worden
Dus kies voor je zelf.
dinsdag 30 augustus 2022 om 18:40
Dankjewel om het duidelijk te bevestigen lieve TO.Juliette2908 schreef: ↑30-08-2022 15:02ja dus. Hoewel ik eigenlijk van alles er bij wilde halen; niet vaak, niet hard, niet alleen slaan; eerder duwen of juist dreigen. Maar eerlijk moet het antwoord dus ja zijn.
Ik heb de reacties van hierna nog niet gelezen dus excuses als het al eerder geschreven is, maar mijn advies zou zijn om als je man rustig is, relatietherapie voor te stellen. Als hij behalve die dreigingen en fysieke aanvallen tóch voor jou een aangename echtgenoot is dan lijkt me het echt de moeite waard om samen in relatietherapie te gaan, maar ook afzonderlijk. Jij om jezelf weerbaarder te maken en hij om agressiebeheersing te doen.
En sterkte
dinsdag 30 augustus 2022 om 19:02
TO, ook ik heb heel lang (18 jaar) en achteraf veel te lang in een vergelijkbare situatie gezeten en ik denk dat degenen die ook in deze situatie hebben gezeten de beste raadgevers zijn.
Wat ik heel erg lees in je reacties is dat je geen tijd wilt maken om het probleem op te gaan lossen. Heel herkenbaar. Je energie gaat continu op aan het lezen van je partner en ervoor zorgen dat er geen reden is voor escalaties. Dit vreet zoveel energie dat het gewoon niet te doen is.
Ik heb lang gehoopt dat er ook maar iemand zou zijn die mij zou helpen, zonder dat ik het uit hoefde te leggen en zonder dat ik de schaamte door zou hoeven. Ook van alles en nog wat geprobeerd om het “op te lossen”, want scheiden wilde ik echt niet.
Het vervelende is, dat gebeurt niet, je moet het zelf doen. Stapje voor stapje. Doe alsjeblieft je ogen open.
Neem afstand van je man, en bekijk de situatie dan eens rustig. Denk niet gelijk in “wat als”, en in onmogelijkheden.
Begin klein, heel klein. Denk daar maar over na als je in je bed ligt.
Ik zat in zo’n relatie waarvan de buitenwereld nooit zou hebben gedacht dat het er bij ons zo aan toe ging. Voor de buitenwereld hadden wij het goed voor elkaar. Maar de werkelijkheid was zo anders!
Uiteindelijk ben ik gescheiden, mijn kinderen zijn beschadigd, ikzelf ben beschadigd. Ik heb alles op alles gezet om mijn kinderen de juiste hulp te laten krijgen en dat werpt eindelijk zijn vruchten af.
Hulpverlening voor mij wordt nu opgezet en ik heb er goede hoop op dat de herbeleving zal gaan stoppen.
Inmiddels heb ik een nieuwe partner, en in de 4 jaar dat wij nu met elkaar omgaan ben ik meer richting mn eigen ik gekomen. Hij heeft geduld, wij discussieren, we kunnen het oneens zijn met elkaar om tot de conclusie te komen dat we compromissen kunnen sluiten. Hij zal nooit maar dan ook nooit een dreigende houding of een dreigende beweging maken. Het kost me nu al 4 jaar om hierin te geloven, maar het bestaat echt.
Maar ook…. Ik zal nooit maar dan ook nooit meer mijn eigen plek opgeven. Ik wil altijd een weg uit hebben, ik wil een plek hebben waar ik veilig ben, en deze plek is ook de veilige haven voor mijn kinderen.
Mijn ex blijft een enorme invloed houden, en ik zal dankbaar zijn als de jongste volwassen is en ik niet meer met hem hoef te communiceren.
Je hoeft niet perse met je billen bloot voor de buitenwereld. Ik heb ervoor gekozen om het aan zo min mogelijk mensen te vertellen. Niet uit schaamte, maar vooral omdat het zo moeilijk is om uit te leggen waarom je je jaren lang als stuk vuil hebt laten behandelen. Daarnaast is je partner ook ziek, hij heeft de hulp van mensen die dichtbij jullie staan hard nodig.
Het oordeel van mensen die niet in de situatie hebben gezeten is hard, het onbegrip is groot, de invloed van je partner op jou is veel te groot. Zoals jouw leven nu is hoort het niet te zijn.
Nogmaals, denk na, stapje voor stapje. Bedenk eens wat je het liefste zou willen, en denk dan in kleine stapjes hoe je daar kunt komen.
Wat ik heel erg lees in je reacties is dat je geen tijd wilt maken om het probleem op te gaan lossen. Heel herkenbaar. Je energie gaat continu op aan het lezen van je partner en ervoor zorgen dat er geen reden is voor escalaties. Dit vreet zoveel energie dat het gewoon niet te doen is.
Ik heb lang gehoopt dat er ook maar iemand zou zijn die mij zou helpen, zonder dat ik het uit hoefde te leggen en zonder dat ik de schaamte door zou hoeven. Ook van alles en nog wat geprobeerd om het “op te lossen”, want scheiden wilde ik echt niet.
Het vervelende is, dat gebeurt niet, je moet het zelf doen. Stapje voor stapje. Doe alsjeblieft je ogen open.
Neem afstand van je man, en bekijk de situatie dan eens rustig. Denk niet gelijk in “wat als”, en in onmogelijkheden.
Begin klein, heel klein. Denk daar maar over na als je in je bed ligt.
Ik zat in zo’n relatie waarvan de buitenwereld nooit zou hebben gedacht dat het er bij ons zo aan toe ging. Voor de buitenwereld hadden wij het goed voor elkaar. Maar de werkelijkheid was zo anders!
Uiteindelijk ben ik gescheiden, mijn kinderen zijn beschadigd, ikzelf ben beschadigd. Ik heb alles op alles gezet om mijn kinderen de juiste hulp te laten krijgen en dat werpt eindelijk zijn vruchten af.
Hulpverlening voor mij wordt nu opgezet en ik heb er goede hoop op dat de herbeleving zal gaan stoppen.
Inmiddels heb ik een nieuwe partner, en in de 4 jaar dat wij nu met elkaar omgaan ben ik meer richting mn eigen ik gekomen. Hij heeft geduld, wij discussieren, we kunnen het oneens zijn met elkaar om tot de conclusie te komen dat we compromissen kunnen sluiten. Hij zal nooit maar dan ook nooit een dreigende houding of een dreigende beweging maken. Het kost me nu al 4 jaar om hierin te geloven, maar het bestaat echt.
Maar ook…. Ik zal nooit maar dan ook nooit meer mijn eigen plek opgeven. Ik wil altijd een weg uit hebben, ik wil een plek hebben waar ik veilig ben, en deze plek is ook de veilige haven voor mijn kinderen.
Mijn ex blijft een enorme invloed houden, en ik zal dankbaar zijn als de jongste volwassen is en ik niet meer met hem hoef te communiceren.
Je hoeft niet perse met je billen bloot voor de buitenwereld. Ik heb ervoor gekozen om het aan zo min mogelijk mensen te vertellen. Niet uit schaamte, maar vooral omdat het zo moeilijk is om uit te leggen waarom je je jaren lang als stuk vuil hebt laten behandelen. Daarnaast is je partner ook ziek, hij heeft de hulp van mensen die dichtbij jullie staan hard nodig.
Het oordeel van mensen die niet in de situatie hebben gezeten is hard, het onbegrip is groot, de invloed van je partner op jou is veel te groot. Zoals jouw leven nu is hoort het niet te zijn.
Nogmaals, denk na, stapje voor stapje. Bedenk eens wat je het liefste zou willen, en denk dan in kleine stapjes hoe je daar kunt komen.
dinsdag 30 augustus 2022 om 22:41
Je zegt dat je al bijna bij de oplossing bent omdat je jezelf er geweldig in hebt getraind om je aan te passen, zodat zijn boze buien niet escaleren.
Dat hij zegt dat hij het niet zo wil zou een eerste stap zijn, als hij begrijpt hoe erg dit is en er echt hulp voor wil gaan zoeken. Maar dat lees ik nergens….
Dat hij zegt dat hij het niet zo wil zou een eerste stap zijn, als hij begrijpt hoe erg dit is en er echt hulp voor wil gaan zoeken. Maar dat lees ik nergens….
dinsdag 30 augustus 2022 om 23:10
Ik zit in een vergelijkbare situatie hoewel minder lang en het fysieke geweld en intimidatie zijn hier (nav therapie) wel gestopt. Geestelijk en emotioneel gaat het gewoon door en zal het niet ophouden ben ik gaan inzien. Ik stap eruit en kies voor een leven, gewoon een simpel maar een echt leven, voor mij en de kinderen. En ik ben ook geen zielig hoopje, goede baan, financieel onafhankelijk, assertief (vecht mee en terug maar lig ook geregeld met hartkloppingen in bed) weinig zouden dan ook verwachten dat dit mij zou overkomen. Ws was dat zonder kinderen trouwens ook niet gebeurd maar wilde de hoop te lang niet opgeven. Verschil is wellicht dat ik weet wie ik was voor dit alles. Jij zit er al zolang in en was zo jong dat je jezelf mssn niet eens gekend hebt als volwassen vrouw, ik ken mezelf niet meer terug iig. Ik kijk nu uit naar een nieuw leven, maar ben eerst nog bang, de bom moet nog vallen nl, maar ik ben vastbesloten en hou vast aan een nieuwe toekomst!
dinsdag 30 augustus 2022 om 23:18
Heel veel succes Daisy! Je bericht straalt een hoop kracht van uit, het gaat lukken om er uit te komen, en een mooie nieuwe toekomst gaat snel komen!Daisy schreef: ↑30-08-2022 23:10Ik zit in een vergelijkbare situatie hoewel minder lang en het fysieke geweld en intimidatie zijn hier (nav therapie) wel gestopt. Geestelijk en emotioneel gaat het gewoon door en zal het niet ophouden ben ik gaan inzien. Ik stap eruit en kies voor een leven, gewoon een simpel maar een echt leven, voor mij en de kinderen. En ik ben ook geen zielig hoopje, goede baan, financieel onafhankelijk, assertief (vecht mee en terug maar lig ook geregeld met hartkloppingen in bed) weinig zouden dan ook verwachten dat dit mij zou overkomen. Ws was dat zonder kinderen trouwens ook niet gebeurd maar wilde de hoop te lang niet opgeven. Verschil is wellicht dat ik weet wie ik was voor dit alles. Jij zit er al zolang in en was zo jong dat je jezelf mssn niet eens gekend hebt als volwassen vrouw, ik ken mezelf niet meer terug iig. Ik kijk nu uit naar een nieuw leven, maar ben eerst nog bang, de bom moet nog vallen nl, maar ik ben vastbesloten en hou vast aan een nieuwe toekomst!
Als je af en toe een schouder nodig hebt, kun je een pb sturen!
woensdag 31 augustus 2022 om 09:06
Doreia, off topic maar telkens wanneer ik jou lees bij verhalen over huiselijk geweld krijg ik rillingen.. het is net of je mijn verhaal vertelt.. TO, lees haar aub goed, alle adviezen die ze geeft.. neem je tijd, veranderen lukt pas wanneer je er aan toe bent en misschien dat door hulp van hier je sneller de kracht hebt
woensdag 31 augustus 2022 om 09:46
Hoe kan je dit nu een plekje geven als hij jou nog steeds mishandeld en bedreigd?Juliette2908 schreef: ↑30-08-2022 16:12Kinderen wonen thuis. De situatie is echt leefbaar hoor. Het openen van het topic; eigenlijk toch mijn ei kwijt kunnen. En misschien hetzelfde als met het oproepen van de beelden, het doorleven en een plekje kunnen geven. Ik denk wel dat we in al die jaren van onze relatie het dichtst bij een oplossing zijn. Omdat hij wel toegeeft als er iets is voorgevallen dat hij het zo niet wil en dat het ook niet zou mogen gebeuren.
Echt het is alsof ik mijn zusje lees, die gelukkig wel langzaam aan het wakker worden is.
Dat je dit topic opent is omdat je diep van binnen weet dat het echt niet oke is.
Jij hebt dadelijk een leven achter de rug die alleen gekenmerkt is door terreur van een bullebak die niet tegen het echte leven op kan dus zijn vrouw maar de vernieling in mept uit frustratie.
TO jij denkt dit een plaatsje te kunnen geven? Uiteindelijk gaan ze jou een plaatsje geven in een kist onder de grond omdat deze bullebak je een keer te hard of verkeerd geslagen heeft of jij ten onder gaat aan de stress.
En ik kan dit weten want zo heb ik een vriendin verloren, die dacht na jaren ook dat het allemaal wel mee viel omdat hij haar niet meer zo hard sloeg dat ze naar de dokter of ziekenhuis hoefde.
Tot het een keer echt uit de hand liep. Nu leg ik bloemen op haar graf.
zaterdag 3 september 2022 om 10:12
TO ik hoop dat je begrijpt dat die beelden die je hebt een onderdeel van een trauma is. Ik kom uit een geweldadige gezinssituatie waarbij mijn moeder werd mishandeld en ik janmer genoeg toch alles meegekregen puntje bij paaltje ik heb ook trauma's en veel flashbacks gehad mijn moeder had ook weg moeten gaan achter af en is te lang gebleven. Denk goed na dit gaat niet stoppen het stopt pas als jij besluit hier uit te stappen en hulp te zoeken.
maandag 6 maart 2023 om 23:16
De stap zetten is kapot eng.
Maar laat je daar niet door tegen houden.
Maak een plan :
- documenten, polissen, bankpassen bij je
- uitloggen uit alle apparaten
- dierbare spullen veilig
Een veilige plek.
Iemand die pal voor je gaat staan om je uit de wind te houden voor het machtsgeweld wat op je af gaat komen om je weer terug te krijgen in de macht.
Iemand die de communicatie kan doen namens jou met hem, omdat jij daar op dat moment niet tegenop bent gewassen, wat helemaal niet geeft, want dat komt vanzelf weer.
Een tarantula die uit zijn omhulsel moet omdat hij te klein is geworden, is ook even kwetsbaar tot zijn nieuwe laag weer hard is geworden. Zo mag jij jezelf nu zien. Bescherm jezelf tot je stevig in je nieuwe leven zit.
Sterkte, succes en er zijn veel die je voor gegaan zijn. En niemand heeft er een slechter leven door gekregen. Integendeel vaak zelfs.
Maar laat je daar niet door tegen houden.
Maak een plan :
- documenten, polissen, bankpassen bij je
- uitloggen uit alle apparaten
- dierbare spullen veilig
Een veilige plek.
Iemand die pal voor je gaat staan om je uit de wind te houden voor het machtsgeweld wat op je af gaat komen om je weer terug te krijgen in de macht.
Iemand die de communicatie kan doen namens jou met hem, omdat jij daar op dat moment niet tegenop bent gewassen, wat helemaal niet geeft, want dat komt vanzelf weer.
Een tarantula die uit zijn omhulsel moet omdat hij te klein is geworden, is ook even kwetsbaar tot zijn nieuwe laag weer hard is geworden. Zo mag jij jezelf nu zien. Bescherm jezelf tot je stevig in je nieuwe leven zit.
Sterkte, succes en er zijn veel die je voor gegaan zijn. En niemand heeft er een slechter leven door gekregen. Integendeel vaak zelfs.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 6 maart 2023 om 23:28
Hi Doreia, fijn weer, jouw reactie. Ik ben niet zo zeer bang dat het uit de hand loopt, of dat ik niet zelf mijn zegje kan doen. Ik denk dat hij t wel gaat accepteren. We hebben zoveel onenigheid, waarvan ik vind dat het bij hem begint, hij vindt het uiteraard andersom. Maar goed, ik wil zo niet verder, zo onrustig. Maar alle praktische zaken, brrr, daar zie ik zo tegenop. Ik moet echt heel veel anders gaan doen, van het opgeven van mijn eigen onderneming en weer in loondienst gaan werken ( voor de zekerheden) tot aan het vinden van een andere woning ( eigenlijk niet te doen momenteel).
maandag 6 maart 2023 om 23:49
Waarom moet je je onderneming stoppen? Haal je hier voldoende inkomen uit?Juliette2908 schreef: ↑06-03-2023 23:28Hi Doreia, fijn weer, jouw reactie. Ik ben niet zo zeer bang dat het uit de hand loopt, of dat ik niet zelf mijn zegje kan doen. Ik denk dat hij t wel gaat accepteren. We hebben zoveel onenigheid, waarvan ik vind dat het bij hem begint, hij vindt het uiteraard andersom. Maar goed, ik wil zo niet verder, zo onrustig. Maar alle praktische zaken, brrr, daar zie ik zo tegenop. Ik moet echt heel veel anders gaan doen, van het opgeven van mijn eigen onderneming en weer in loondienst gaan werken ( voor de zekerheden) tot aan het vinden van een andere woning ( eigenlijk niet te doen momenteel).
Hebben jullie een koopwoning en sta jij en/of hij ook ingeschreven als woningzoekende bij een woningcorporatie?
dinsdag 7 maart 2023 om 00:11
Stap voor stap.Juliette2908 schreef: ↑06-03-2023 23:28Hi Doreia, fijn weer, jouw reactie. Ik ben niet zo zeer bang dat het uit de hand loopt, of dat ik niet zelf mijn zegje kan doen. Ik denk dat hij t wel gaat accepteren. We hebben zoveel onenigheid, waarvan ik vind dat het bij hem begint, hij vindt het uiteraard andersom. Maar goed, ik wil zo niet verder, zo onrustig. Maar alle praktische zaken, brrr, daar zie ik zo tegenop. Ik moet echt heel veel anders gaan doen, van het opgeven van mijn eigen onderneming en weer in loondienst gaan werken ( voor de zekerheden) tot aan het vinden van een andere woning ( eigenlijk niet te doen momenteel).
Anders overweldigd het veel te veel.
Nu eerst op het juiste moment erbij wegstappen.
Alle rest is van later zorg.
Denk niet dat je weet wat komen gaat, maar wees op alles voorbereid.
Hij kent je door en door. Hij heeft je helemaal gekneed zoals hij het graag ziet. Hij weet dus ook precies wat hij zeggen moet waardoor je zo weer bij hem door de deur wandelt, terug in de relatie.
Hij kan van alles gebruiken, hij heeft een serie kaarten om te trekken om te kijken waarvoor jij vatbaar bent.
De schuld kaart, de spijt kaart, de paai kaart, gouden bergen kaart, verander kaart, de boos kaart, chantage, dreigen, vuile was, anderen inzetten voor zijn belang....
Er zijn zoveel om uit te kiezen.
Maar je zonder slag of stoot laten gaan is daar niet een van. Reken daar niet op.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 7 maart 2023 om 01:44
Mijn ex zei dat hij van mij hield. Had nog net geen losse handjes, wel agressie. Ik zag het licht pas echt toen ik weg was. Dat was geen houden van, maar emotionele afhankelijkheid wat toen voelde als houden van.Juliette2908 schreef: ↑30-08-2022 00:12Ik snap je reactie wel, en toch houden we veel van elkaar. Hoe raar dat ook klinkt. Het een bestaat dus naast het ander.
dinsdag 7 maart 2023 om 02:01
Ik werk in de zorg. Ik hoor deze uitspraak ontzettend vaak. En ik hoop dat je de hulp mag vinden om in te zien dat je nergens schuldig aan bent. Mishandeling is nooit goed te praten, hoe deze persoon ook in elkaar steekt, wat voor verleden er ook bij komt kijken. Je bent gelijke en geen onderdanige. Dat betekent dat als je partner je mishandeld hij hulp moet zoeken. Doet hij dit niet, dan durf ik niet te zeggen dat het houden van is. In een relatie zorg je voor evenwicht en voor balans. Natuurlijk is er echt wel eens sprake van disbalans. Maar geweld is altijd een streep te ver. Ik herken jouw verhaal zo erg in de verhalen die ik aan hoor. Schuldgevoel, bagitaliseren, (anderen hebben het veel erger meegemaakt of het viel wel mee), herbelevingen, zelfverwijt, hoort erbij, etc.Juliette2908 schreef: ↑30-08-2022 15:37Ik voel meer eerder een beetje l*llig tegenover mijn man, dat ik dit achter zijn rug om zit te 'bespreken".
Dit zijn vastgeroeste overtuigingen, maar vaak hoor ik ook dat deze overtuigingen ervoor zorgen dat de gebeurtenissen niet echt voelen. Pas bij het erkennen worden de ware gevoelens geopend. Dat is heel erg moeilijk! Ook zij vertelden dat die mannen vaak helemaal niet zo slecht waren, liefdevol, begripvol, maar ze hadden soms losse handjes. En zodoende liepen zij vast en werden ze steeds onderdaniger. Zeg je vaak sorry? Tegen mensen om je heen of tegen je man?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
