Relaties
alle pijlers
Het “leed” dat vakantie vrienden heet
maandag 23 mei 2022 om 08:07
Voor Augustus hebben we eindelijk een vakantie geboekt. Toen ik dat terloops aan een andere nursery moeder vertelde, vroeg ze wanneer en waarheen. Onze dochter speelt geregeld met haar zoon. Ik kreeg zaterdag alleen wel een beetje een onaangename verassing. De moeder heeft aangegeven dat ze bewust de tweede week van onze vakantie hetzelfde hotel hebben geboekt. Is een all inclusive resort dus we komen elkaar absoluut tegen.
Laat ik voorop stellen dat het voor de kinderen in beginsel leuk is, maar ik had dat wel graag van te voren geweten. Ze zijn ontzettend gastvrije en lieve mensen voor een avondje of twee maximaal, maar echt niet om daar je vakantie mee door te brengen. Ze zijn nogal intens en ook heel anders in de opvoeding. Bovendien spreekt de moeder slecht Engels (ze is Turkse) en hoewel ze ongetwijfeld goede bedoelingen had, vind ik dit vrijpostig en eigenlijk gewoon raar. Is het onredelijk dat ik hier wat gepiekerd over ben?
Zij gaat er immers ook gewoon vanuit dat we de hele vakantie met elkaar op trekken. En zelfs al zouden wij daarover afspraken maken, dan vrees ik dat onze dochter per se met haar zoon wil spelen (de hele dag) en bij wijze van spreken bij het opstaan al vraagt waar L. is. Wij staan dus voor een verdrongen feit en ik weet niet hoe ik dit zo goed mogelijk kan aanpakken. Mijn man probeert deze ouders ook al een tijd te ontlopen, om redenen die ik best begrijp, maar de kinderen spelen wel samen en dat vind ik helemaal prima.
Geen zin in een wat nukkige echtgenoot, geen zin in een discussie met mijn 4-jarige dochter hoe vaak ze L. kan zien gedurende vakantie en zelf ook geen zin om ze de hele week om mij heen te hebben. Dat gezegd hebbende: ben ook niet uit op ruzie met de ouders van mijn dochter’s vriendje. Ik weet echt niet hoe ik dit het beste kan aanpakken…
Laat ik voorop stellen dat het voor de kinderen in beginsel leuk is, maar ik had dat wel graag van te voren geweten. Ze zijn ontzettend gastvrije en lieve mensen voor een avondje of twee maximaal, maar echt niet om daar je vakantie mee door te brengen. Ze zijn nogal intens en ook heel anders in de opvoeding. Bovendien spreekt de moeder slecht Engels (ze is Turkse) en hoewel ze ongetwijfeld goede bedoelingen had, vind ik dit vrijpostig en eigenlijk gewoon raar. Is het onredelijk dat ik hier wat gepiekerd over ben?
Zij gaat er immers ook gewoon vanuit dat we de hele vakantie met elkaar op trekken. En zelfs al zouden wij daarover afspraken maken, dan vrees ik dat onze dochter per se met haar zoon wil spelen (de hele dag) en bij wijze van spreken bij het opstaan al vraagt waar L. is. Wij staan dus voor een verdrongen feit en ik weet niet hoe ik dit zo goed mogelijk kan aanpakken. Mijn man probeert deze ouders ook al een tijd te ontlopen, om redenen die ik best begrijp, maar de kinderen spelen wel samen en dat vind ik helemaal prima.
Geen zin in een wat nukkige echtgenoot, geen zin in een discussie met mijn 4-jarige dochter hoe vaak ze L. kan zien gedurende vakantie en zelf ook geen zin om ze de hele week om mij heen te hebben. Dat gezegd hebbende: ben ook niet uit op ruzie met de ouders van mijn dochter’s vriendje. Ik weet echt niet hoe ik dit het beste kan aanpakken…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 27 mei 2022 om 20:34
Maar als je deze mensen niet per se ziet als vrienden dan kan je toch best iets harder zijn? Hoe lief ze het ook bedoelt, deze vrouw heeft zich aan jou opgedrongen, en het is nu (helaas) aan jou om je grens aan te geven. Je vindt de playdates leuk voor de kids en je vindt ze aardig, maar je brengt vakantie door met je gezin en je gaat dus niks met hen ondernemen. Wellicht kan je het tegen de man van die moeder vertellen als het niet aankomt? Ik zou echt even hard zijn, anders loop je de hele vakantie op eieren.
vrijdag 27 mei 2022 om 23:07
Ik denk dat die vader het zo zag dat zijn kinderen konden zwemmen en er dus in zijn ogen niet echt een verantwoordelijkheid was. Ik denk dat ze ook al alleen op het park mochten rondlopen enz. Maar de kleinste was toch nog maar 7 à 8 jaar. Mijn ouders zagen het dus wel zo dat er een verantwoordelijkheid was.
vrijdag 27 mei 2022 om 23:11
Maar toch vind ik dat een collega of wie dan ook best wel hetzelfde resort mag boeken. Je hebt geen alleenrecht op dat resort in die periode. Maar dan natuurlijk wel zonder ook maar 1 verwachting om dingen samen te doen. Of hoogstens een "ik wil je zeker tot niks verplichten, ik begrijp dat je hier met je gezin bent, maar als je zin zou hebben kunnen we misschien een keertje samen eten."LuciFee2022 schreef: ↑27-05-2022 19:37
Maar zelfs met dat in je achterhoofd..... Het is echt niet normaal gedrag van die dame om dan vakanties te gaan boeken zonder overleg. En te denken dat je van alles gezellig samen gaat doen daar.
zaterdag 28 mei 2022 om 10:37
Herkenbaar. Vooral mijn oudste had nogal wat vriendinnen op de basisschool en ik heb wat dagen doorgebracht met moeders die ik buiten dat echt niet perse hoef te zien, maar op dat moment super gezellig.Baggal schreef: ↑27-05-2022 19:09Precies dit. Man komt zelden mee. Ik rij geen auto in de UK dus soms komt hij ons halen - ze wonen op loopafstand, maar toch een goede 15-20 minuten).
Even over de wisselende signalen: Ik gedraag mij naar deze familie niet anders dan naar de andere nursery moeders. Ik ga ook geregeld met andere kinderen en hun ouders naar London voor de O2 kabelbaan of naar soft play (monkey town equivalent). Zo’n dag is leuk en gezellig. Dat betekent echter niet dat wij meteen goede vrienden zijn of samen op vakantie moeten. We zien elkaar vanwege de kinderen en we hebben goed contact, voornamelijk vanwege de kinderen. Ik ben eerlijk gezegd zelf vrij terughoudend met iemand “een vriendin” noemen.
@Wester: he bah - wat jammer!
Dat waren trouwens vaak moeders met oudere kinderen die wat meer geroutineerd waren in 'kinderactiviteiten' leuk voor zichzelf maken. Een leuke volwassene erbij maakt het voor jezelf ook leuker, net zoals met meer wat oudere kinderen zwemmen voor jezelf ook relaxter is bijvoorbeeld.
Gewoon een soort opportunisme.
Laatst zat ik in mijn eentje, slecht gepland, met een paar jongetjes in een gamecafe, als een eenzame oude Karen tussen de hipsters en jongetjes in mijn eentje hippe drankjes te drinken en dansspelletjes te doen, toen dacht ik ook: hmmm dit kan voor mezelf leuker.
Gelijk de herhaling ingepland met eigenlijk een random moeder die ook enthousiast was na mijn casual gegeven tip.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:19
Zelfs zonder kinderen doe ik sociale dingen met mensen die ik verder niet echt als vrienden beschouw. Je vrienden willen niet altijd hetzelfde doen als jij, dus ik ga ook weleens naar concerten, specifieke festivals of een hardloopwedstrijd met mensen uit mijn bredere kennissenkring. Gewoon omdat je dat dan toevallig samen kunt doen. Ik heb niet het idee daar mixed signals mee uit te zenden. Vaak zit de andere kant er precies zo in. Hier in dit topic toevallig net even niet.
Ik ben ook weleens uitgenodigd op een verjaardag van een collega waar ik voor mijn gevoel geen speciale band mee heb. Ik dacht dat er meer collega’s gevraagd waren, maar ik bleek de enige te zijn. Het was echt met haar vrienden en familie en ik. Daar keek ik ook wel even van op en pas daarna viel het me op dat ze inderdaad erg naar me toe trok en echt hechter contact zocht. Daar ben ik nadien wel wat voorzichtig mee omgegaan.
Ik ben ook weleens uitgenodigd op een verjaardag van een collega waar ik voor mijn gevoel geen speciale band mee heb. Ik dacht dat er meer collega’s gevraagd waren, maar ik bleek de enige te zijn. Het was echt met haar vrienden en familie en ik. Daar keek ik ook wel even van op en pas daarna viel het me op dat ze inderdaad erg naar me toe trok en echt hechter contact zocht. Daar ben ik nadien wel wat voorzichtig mee omgegaan.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:22
Er staat geen boete op nee.Rosanna1985 schreef: ↑27-05-2022 23:11Maar toch vind ik dat een collega of wie dan ook best wel hetzelfde resort mag boeken. Je hebt geen alleenrecht op dat resort in die periode. Maar dan natuurlijk wel zonder ook maar 1 verwachting om dingen samen te doen. Of hoogstens een "ik wil je zeker tot niks verplichten, ik begrijp dat je hier met je gezin bent, maar als je zin zou hebben kunnen we misschien een keertje samen eten."
Maar verwachten dat de ander dat leuk vind en dingen met je wil gaan doen... bizar.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:22
Haha! Ik zie je al zitten in dat game café.Surebaby schreef: ↑28-05-2022 10:37Herkenbaar. Vooral mijn oudste had nogal wat vriendinnen op de basisschool en ik heb wat dagen doorgebracht met moeders die ik buiten dat echt niet perse hoef te zien, maar op dat moment super gezellig.
<…>
Laatst zat ik in mijn eentje, slecht gepland, met een paar jongetjes in een gamecafe, als een eenzame oude Karen tussen de hipsters en jongetjes in mijn eentje hippe drankjes te drinken en dansspelletjes te doen, toen dacht ik ook: hmmm dit kan voor mezelf leuker.
Gelijk de herhaling ingepland met eigenlijk een random moeder die ook enthousiast was na mijn casual gegeven tip.
Zullen mensen hier wel weer zeggen dat zulke voorbeelden heel anders zijn dan thuis bij iemand wat eten, maar ik snap het helemaal.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:23
Oh jee, dit hebben wij ook ooit meegemaakt: een moeder van school (onze dochters waren bevriend) mailde mij dat ze twee weken in ‘ons’ vakantiedorp (wij hebben een huis in het buitenland) had geboekt en hoe leuk dat was voor onze dochters. Dat was waar, maar mijn man en ik waren wat minder gecharmeerd van deze ouders, en nu verwachtten ze een soort gezamenlijke vakantie.
Ze hadden een appartement bij ons om de hoek gehuurd en de eerste vraag was of hun dochter bij ons mocht logeren. Prima natuurlijk, wij nemen vaak vriendjes/vriendinnetjes van onze kinderen mee, maar in de praktijk kwam het er ditmaal op neer dat die ouders elke ochtend langskwamen voor koffie (“Even onze dochter gedag zeggen, en eh… wat gaan jullie vandaag doen?!”)
Heel irritant! Dit waren mensen die zichzelf niet konden vermaken (en die bovendien op het punt van scheiden stonden, maar dat wisten we toen nog niet). Hun dochter heeft twee volle weken bij ons gelogeerd, wat echt best lang is, en de ouders hebben we zoveel mogelijk aan hun lot overgelaten, wij gingen gewoon onze eigen gang en maakten ook duidelijk dat we graag met ons eigen gezin waren.
Goed, toen waren de twee weken voorbij en kondigden zij aan dat ze honderd kilometer verderop nog een week gingen wildkamperen. Prima. Ze kwamen hun dochter ophalen, en toen zei die vader: “Jullie hebben hier toch echt wel een enorm grote tuin, hè?”
Wij voelden al nattigheid, en jawel hoor, hij vervolgde: “Onze tent kan prima naast die appelboom staan, toch?”
We stonden aan de grond genageld! Gelukkig zei mijn man toen: “Nou jongens, wij gaan tennissen, héél veel plezier nog met kamperen en we zien elkaar na de vakantie weer.”
Ik schrik er ‘s nachts nog wel eens van wakker.
Ze hadden een appartement bij ons om de hoek gehuurd en de eerste vraag was of hun dochter bij ons mocht logeren. Prima natuurlijk, wij nemen vaak vriendjes/vriendinnetjes van onze kinderen mee, maar in de praktijk kwam het er ditmaal op neer dat die ouders elke ochtend langskwamen voor koffie (“Even onze dochter gedag zeggen, en eh… wat gaan jullie vandaag doen?!”)
Heel irritant! Dit waren mensen die zichzelf niet konden vermaken (en die bovendien op het punt van scheiden stonden, maar dat wisten we toen nog niet). Hun dochter heeft twee volle weken bij ons gelogeerd, wat echt best lang is, en de ouders hebben we zoveel mogelijk aan hun lot overgelaten, wij gingen gewoon onze eigen gang en maakten ook duidelijk dat we graag met ons eigen gezin waren.
Goed, toen waren de twee weken voorbij en kondigden zij aan dat ze honderd kilometer verderop nog een week gingen wildkamperen. Prima. Ze kwamen hun dochter ophalen, en toen zei die vader: “Jullie hebben hier toch echt wel een enorm grote tuin, hè?”
Wij voelden al nattigheid, en jawel hoor, hij vervolgde: “Onze tent kan prima naast die appelboom staan, toch?”
We stonden aan de grond genageld! Gelukkig zei mijn man toen: “Nou jongens, wij gaan tennissen, héél veel plezier nog met kamperen en we zien elkaar na de vakantie weer.”
Ik schrik er ‘s nachts nog wel eens van wakker.
zaterdag 28 mei 2022 om 11:28
Nou ja!!! Dat (dat kamperen in jullie tuin) is pas brutaliteit! En dan ook steeds bij jullie binnen douchen en naar de wc ofzo? Ongelofelijk, sommige mensen.samarinde schreef: ↑28-05-2022 11:23Oh jee, dit hebben wij ook ooit meegemaakt: een moeder van school (onze dochters waren bevriend) mailde mij dat ze twee weken in ‘ons’ vakantiedorp (wij hebben een huis in het buitenland) had geboekt en hoe leuk dat was voor onze dochters. Dat was waar, maar mijn man en ik waren wat minder gecharmeerd van deze ouders, en nu verwachtten ze een soort gezamenlijke vakantie.
Ze hadden een appartement bij ons om de hoek gehuurd en de eerste vraag was of hun dochter bij ons mocht logeren. Prima natuurlijk, wij nemen vaak vriendjes/vriendinnetjes van onze kinderen mee, maar in de praktijk kwam het er ditmaal op neer dat die ouders elke ochtend langskwamen voor koffie (“Even onze dochter gedag zeggen, en eh… wat gaan jullie vandaag doen?!”)
Heel irritant! Dit waren mensen die zichzelf niet konden vermaken (en die bovendien op het punt van scheiden stonden, maar dat wisten we toen nog niet). Hun dochter heeft twee volle weken bij ons gelogeerd, wat echt best lang is, en de ouders hebben we zoveel mogelijk aan hun lot overgelaten, wij gingen gewoon onze eigen gang en maakten ook duidelijk dat we graag met ons eigen gezin waren.
Goed, toen waren de twee weken voorbij en kondigden zij aan dat ze honderd kilometer verderop nog een week gingen wildkamperen. Prima. Ze kwamen hun dochter ophalen, en toen zei die vader: “Jullie hebben hier toch echt wel een enorm grote tuin, hè?”
Wij voelden al nattigheid, en jawel hoor, hij vervolgde: “Onze tent kan prima naast die appelboom staan, toch?”
We stonden aan de grond genageld! Gelukkig zei mijn man toen: “Nou jongens, wij gaan tennissen, héél veel plezier nog met kamperen en we zien elkaar na de vakantie weer.”
Ik schrik er ‘s nachts nog wel eens van wakker.
zaterdag 28 mei 2022 om 12:40
Oh, ik heb nog een leuk verhaal, eigenlijk nog veel erger. Mijn ouders hadden vroeger ook een vakantiehuis in Spanje. Wij waren die zomer met het hele gezin bij vrienden in Italië langs geweest, en daarna zouden we nog twee weken in ons eigen vakantiehuis verblijven. Daar aangekomen, na een lange autotocht, zagen we licht in het huis branden. Raar! En eng, misschien waren het inbrekers?PizzaVreter schreef: ↑28-05-2022 12:22Ik zal je heel eerlijk zeggen ik smul van de verhalen hier, God allemachtig hoe durven mensen. En dat de rest zo beleefd blijft, bij mij komt vroeg of laat wel die botte bijl naar boven hoor.
Dus mijn vader ging in zijn eentje naar binnen, terwijl wij gespannen in de auto bleven wachten, en even later kwam hij naar buiten met in zijn kielzog... kennissen van mijn ouders uit Nederland! Ach ja, legden ze heel relaxed uit, ze waren zo benieuwd naar dat vakantiehuis van ons, ze waren er toevallig langs gereden en toen hadden ze even een kijkje genomen. De huissleutel lag toch onder de bloempot naast het schuurtje, dat hadden mijn ouders toch ooit verteld? Maar serieus: de bedden waren beslapen, ze hadden gewoon in dat huis gebivakkeerd! Hoe gênant! Hoe asociaal!
Ik weet niet meer precies hoe het is afgelopen, maar ik denk niet eens dat mijn ouders er echt een probleem van hebben gemaakt. Te absurd, of zo. En te pijnlijk. We maakten er later altijd grappen over als we erheen gingen: "Nou jongens, we zijn er bijna, hopelijk hebben de De Vriesjes onze bedden al opgemaakt en lekker voor ons gekookt."
zaterdag 28 mei 2022 om 13:42
samarinde schreef: ↑28-05-2022 12:40Oh, ik heb nog een leuk verhaal, eigenlijk nog veel erger. Mijn ouders hadden vroeger ook een vakantiehuis in Spanje. Wij waren die zomer met het hele gezin bij vrienden in Italië langs geweest, en daarna zouden we nog twee weken in ons eigen vakantiehuis verblijven. Daar aangekomen, na een lange autotocht, zagen we licht in het huis branden. Raar! En eng, misschien waren het inbrekers?
Dus mijn vader ging in zijn eentje naar binnen, terwijl wij gespannen in de auto bleven wachten, en even later kwam hij naar buiten met in zijn kielzog... kennissen van mijn ouders uit Nederland! Ach ja, legden ze heel relaxed uit, ze waren zo benieuwd naar dat vakantiehuis van ons, ze waren er toevallig langs gereden en toen hadden ze even een kijkje genomen. De huissleutel lag toch onder de bloempot naast het schuurtje, dat hadden mijn ouders toch ooit verteld? Maar serieus: de bedden waren beslapen, ze hadden gewoon in dat huis gebivakkeerd! Hoe gênant! Hoe asociaal!
Ik weet niet meer precies hoe het is afgelopen, maar ik denk niet eens dat mijn ouders er echt een probleem van hebben gemaakt. Te absurd, of zo. En te pijnlijk. We maakten er later altijd grappen over als we erheen gingen: "Nou jongens, we zijn er bijna, hopelijk hebben de De Vriesjes onze bedden al opgemaakt en lekker voor ons gekookt."
Mag ik deze actie nomineren voor de meest schaamteloze van de eeuw?!?
zaterdag 28 mei 2022 om 16:33
Ik lees mee in dit topic. Maar nu even een reactie...samarinde schreef: ↑28-05-2022 12:40Oh, ik heb nog een leuk verhaal, eigenlijk nog veel erger. Mijn ouders hadden vroeger ook een vakantiehuis in Spanje. Wij waren die zomer met het hele gezin bij vrienden in Italië langs geweest, en daarna zouden we nog twee weken in ons eigen vakantiehuis verblijven. Daar aangekomen, na een lange autotocht, zagen we licht in het huis branden. Raar! En eng, misschien waren het inbrekers?
Dus mijn vader ging in zijn eentje naar binnen, terwijl wij gespannen in de auto bleven wachten, en even later kwam hij naar buiten met in zijn kielzog... kennissen van mijn ouders uit Nederland! Ach ja, legden ze heel relaxed uit, ze waren zo benieuwd naar dat vakantiehuis van ons, ze waren er toevallig langs gereden en toen hadden ze even een kijkje genomen. De huissleutel lag toch onder de bloempot naast het schuurtje, dat hadden mijn ouders toch ooit verteld? Maar serieus: de bedden waren beslapen, ze hadden gewoon in dat huis gebivakkeerd! Hoe gênant! Hoe asociaal!
Ik weet niet meer precies hoe het is afgelopen, maar ik denk niet eens dat mijn ouders er echt een probleem van hebben gemaakt. Te absurd, of zo. En te pijnlijk. We maakten er later altijd grappen over als we erheen gingen: "Nou jongens, we zijn er bijna, hopelijk hebben de De Vriesjes onze bedden al opgemaakt en lekker voor ons gekookt."
Ecbt ik wist niet wat ik las. Dat dit in je hoofd op komt....
zaterdag 28 mei 2022 om 16:56
Dat je zo onverstelbaar onbeschoft kunt zijn.....samarinde schreef: ↑28-05-2022 12:40Oh, ik heb nog een leuk verhaal, eigenlijk nog veel erger. Mijn ouders hadden vroeger ook een vakantiehuis in Spanje. Wij waren die zomer met het hele gezin bij vrienden in Italië langs geweest, en daarna zouden we nog twee weken in ons eigen vakantiehuis verblijven. Daar aangekomen, na een lange autotocht, zagen we licht in het huis branden. Raar! En eng, misschien waren het inbrekers?
Dus mijn vader ging in zijn eentje naar binnen, terwijl wij gespannen in de auto bleven wachten, en even later kwam hij naar buiten met in zijn kielzog... kennissen van mijn ouders uit Nederland! Ach ja, legden ze heel relaxed uit, ze waren zo benieuwd naar dat vakantiehuis van ons, ze waren er toevallig langs gereden en toen hadden ze even een kijkje genomen. De huissleutel lag toch onder de bloempot naast het schuurtje, dat hadden mijn ouders toch ooit verteld? Maar serieus: de bedden waren beslapen, ze hadden gewoon in dat huis gebivakkeerd! Hoe gênant! Hoe asociaal!
Ik weet niet meer precies hoe het is afgelopen, maar ik denk niet eens dat mijn ouders er echt een probleem van hebben gemaakt. Te absurd, of zo. En te pijnlijk. We maakten er later altijd grappen over als we erheen gingen: "Nou jongens, we zijn er bijna, hopelijk hebben de De Vriesjes onze bedden al opgemaakt en lekker voor ons gekookt."
zaterdag 28 mei 2022 om 18:03
Ik zou me ook beginnen afvragen wie er het hele jaar door in dat huis logeerde.Metallover schreef: ↑28-05-2022 13:50…..Wellicht deden deze mensen het al járen!
Als ze voor vertrek maar de boel weer schoongemaakt hadden, lakens gewassen en weer op het bed…
Als ze zo rustig bleven bij zulk totaal geschift eikel-gedrag.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
