Relaties
alle pijlers
Hoe kan ik het leven weer leuk vinden?
donderdag 17 mei 2007 om 19:42
Hé!
Ik lees al een tijdje met op het viva forum en nu zie ik het allemaal niet meer zitten en wil ik gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik weet echt niet hoe ik mijn leven weer leuk moet krijgen en hoe ik gewoon verder moet...
Even bij het begin beginnen. Ongeveer drie maanden geleden kwam ik terug in Nederland na een 5 maanden in het buitenland op stage te zijn geweest. De tijd daar was echt fantastisch en ben daar heel goed bevriend geraakt een de jongen waarmee ik samen de opdracht deed.
Terug in Nederland moets ik weer even bij mijn ouders wonen omdat ik zelf geen eigen woonruimte meer had. Mijn kamer had ik opgezegd en ik moest ook nog een afstudeerstage elders regelen. De thuissituatie is behoorlijk onprettig. Ik heb een jonger broertje dat heel vee problemen heeft en ik miste mijn eigen vrijheid om te doen en laten wat ik wilde.
Gelukkig had ik vrij snel een afstudeerplaats gevonden en binnen een maand ook weer woonruimte. Alleen op kantoor zit iedereen op een andere golflengte (trouwen, babies etc) en in de stad waar ik nu woon ken ik helemaal niemand. Het is een nieuwe stad waar ik ook nooit naar school ben geweest.. Nu ben ik echt zo druk bezig met de afstudeeropracht dat ik doordeweeks echt geen tijd heb om een sociaal leven op te bouwen.
Meestal trek ik het allemaal net. Dan zoek ik in een weekend een keer een vriendin op ofzo. Maar die hebben ook niet altijd tijd voor mij. En ik kom er de laatste tijd achter dat ik jongen met wie ik op stage was ontzettend erg mis... en dat ik hem eigenlijk wel heel heel erg leuk vind. Alleen dat laatste doet echt zo ontzettend veel pijn en het maakt me ook verdrietig dat ik voor hem niets beteken. Het lukt hem wel om een nieuw leven in NL op te bouwen op een nieuwe plek. En hij heeft wel veel vrienden.
En ik had mezelf beloofd om nooit en dan ook nooit meer te gaan janken om een jongen. En dat doe ik nu toch. Ik heb het gevoel dat ik heb gebouwd op drijfzand.
Verder is de thuissituatie ook behoorlijk ge\escaleerd. Mijn moeder had drugs gevonden bij mijn broerjte...
Dit alles maakt dat ik me zo ontzettend alleen voel. Heb gewoon geen echt 'leven' meer en ik zie het gewoon niet zitten meer. Ik heb het gevoel dat mensen me alleen aardig vinden als ik wat voor ze kan doen. Als ik ze een bestand voor school kan geven ofzo iet, maar niet omdat ikg ewoon 'mezelf'' ben.
Kortom, ik heb het gevoel dat ik niets waard ben en dat ik ook geen leven of mensen om heen heb. En ik weet niet hoe ik dit meot veranderen en hoe ik mijn leven weer leuk moet maken.
Nou, ik ben blij om dit even kwijt te kunnen. Ik hoop dat iemand tips voor me heeft om door deze periode heen te komen..
Liefs,
Zonnentje
Ik lees al een tijdje met op het viva forum en nu zie ik het allemaal niet meer zitten en wil ik gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik weet echt niet hoe ik mijn leven weer leuk moet krijgen en hoe ik gewoon verder moet...
Even bij het begin beginnen. Ongeveer drie maanden geleden kwam ik terug in Nederland na een 5 maanden in het buitenland op stage te zijn geweest. De tijd daar was echt fantastisch en ben daar heel goed bevriend geraakt een de jongen waarmee ik samen de opdracht deed.
Terug in Nederland moets ik weer even bij mijn ouders wonen omdat ik zelf geen eigen woonruimte meer had. Mijn kamer had ik opgezegd en ik moest ook nog een afstudeerstage elders regelen. De thuissituatie is behoorlijk onprettig. Ik heb een jonger broertje dat heel vee problemen heeft en ik miste mijn eigen vrijheid om te doen en laten wat ik wilde.
Gelukkig had ik vrij snel een afstudeerplaats gevonden en binnen een maand ook weer woonruimte. Alleen op kantoor zit iedereen op een andere golflengte (trouwen, babies etc) en in de stad waar ik nu woon ken ik helemaal niemand. Het is een nieuwe stad waar ik ook nooit naar school ben geweest.. Nu ben ik echt zo druk bezig met de afstudeeropracht dat ik doordeweeks echt geen tijd heb om een sociaal leven op te bouwen.
Meestal trek ik het allemaal net. Dan zoek ik in een weekend een keer een vriendin op ofzo. Maar die hebben ook niet altijd tijd voor mij. En ik kom er de laatste tijd achter dat ik jongen met wie ik op stage was ontzettend erg mis... en dat ik hem eigenlijk wel heel heel erg leuk vind. Alleen dat laatste doet echt zo ontzettend veel pijn en het maakt me ook verdrietig dat ik voor hem niets beteken. Het lukt hem wel om een nieuw leven in NL op te bouwen op een nieuwe plek. En hij heeft wel veel vrienden.
En ik had mezelf beloofd om nooit en dan ook nooit meer te gaan janken om een jongen. En dat doe ik nu toch. Ik heb het gevoel dat ik heb gebouwd op drijfzand.
Verder is de thuissituatie ook behoorlijk ge\escaleerd. Mijn moeder had drugs gevonden bij mijn broerjte...
Dit alles maakt dat ik me zo ontzettend alleen voel. Heb gewoon geen echt 'leven' meer en ik zie het gewoon niet zitten meer. Ik heb het gevoel dat mensen me alleen aardig vinden als ik wat voor ze kan doen. Als ik ze een bestand voor school kan geven ofzo iet, maar niet omdat ikg ewoon 'mezelf'' ben.
Kortom, ik heb het gevoel dat ik niets waard ben en dat ik ook geen leven of mensen om heen heb. En ik weet niet hoe ik dit meot veranderen en hoe ik mijn leven weer leuk moet maken.
Nou, ik ben blij om dit even kwijt te kunnen. Ik hoop dat iemand tips voor me heeft om door deze periode heen te komen..
Liefs,
Zonnentje
zondag 20 mei 2007 om 23:49
t@sto...jah.........ik heb het gezien en ik ben vol goede moed.....maar ik zit nu wel te huilen...ach sto..tis moeilijk.... die wirwar van gevoelens die in je op komen.....tis bij mij op dit moment jantje lacht en jantje huilt.....maar inderdaad ik ga wel voor mn huis.....dat ga ik ECHT gezellig maken.....liefs kika
maandag 21 mei 2007 om 11:00
Hoi! Thanx voor alle lieve en ondersteunende reacties 
Mijn verstand weet wel dat het goed komt, maar het gevoel is er nog even niet.. En het zonnetje schijnt ook even niet.. Het is gewoon zo moeiljik dat iedereen lekker doorgaat met zijn eigen leven of het opbouwen daarvan terwijl voor mij elke dag wel een gevecht lijkt, een gevecht met mezelf. Ook met het wennen aan Nederland. De mensen leven hier zo ontzettend asociaal, de mentaliteit draait erg om geld, macht en status....Tenminste, in de randstad... en zo voel ik het gewooon. Afgelopen weekend was niet zo heel erg leuk. Op vrijdagmiddag sprak ik een kennis op mns en zij vroeg of ik geen zin had om haar op te komen zoeken. Dus ik zaterdag op de trein.. en op zich was het oké maar ook net niet helemaal gezellig. Ik had haar al een jaar niet gezien en in dat jaar zijn we beiden behoorlijk veranderd en zitten we niet zo erg meer op dezelfde golflengte. Zij gaat samenwonen en ik wil graag verder studeren en weer op reis... en dat soort dingen is toch anders. Ieder zijn ding, prima. Maar ook daar werd ik niet zo vrolijk van..Gisteravond mijn stage maatje nog even gebeld en hij trekt het we om hier een Nl een nieuw leuk leven op te bouwen.. Voor hem harstikke mooi, alleen ik voel me nu wel zelf te kort schieten.. want waarom lukt mij het dan niet??? Hoe zijn jullie het weekend doorgekomen? Nu 'gelukkig' 5 dagen stage.. (hoewel dat ook niet alles is) voordat ik weer komt waar ik tegen op zie.. Sterkte!
Mijn verstand weet wel dat het goed komt, maar het gevoel is er nog even niet.. En het zonnetje schijnt ook even niet.. Het is gewoon zo moeiljik dat iedereen lekker doorgaat met zijn eigen leven of het opbouwen daarvan terwijl voor mij elke dag wel een gevecht lijkt, een gevecht met mezelf. Ook met het wennen aan Nederland. De mensen leven hier zo ontzettend asociaal, de mentaliteit draait erg om geld, macht en status....Tenminste, in de randstad... en zo voel ik het gewooon. Afgelopen weekend was niet zo heel erg leuk. Op vrijdagmiddag sprak ik een kennis op mns en zij vroeg of ik geen zin had om haar op te komen zoeken. Dus ik zaterdag op de trein.. en op zich was het oké maar ook net niet helemaal gezellig. Ik had haar al een jaar niet gezien en in dat jaar zijn we beiden behoorlijk veranderd en zitten we niet zo erg meer op dezelfde golflengte. Zij gaat samenwonen en ik wil graag verder studeren en weer op reis... en dat soort dingen is toch anders. Ieder zijn ding, prima. Maar ook daar werd ik niet zo vrolijk van..Gisteravond mijn stage maatje nog even gebeld en hij trekt het we om hier een Nl een nieuw leuk leven op te bouwen.. Voor hem harstikke mooi, alleen ik voel me nu wel zelf te kort schieten.. want waarom lukt mij het dan niet??? Hoe zijn jullie het weekend doorgekomen? Nu 'gelukkig' 5 dagen stage.. (hoewel dat ook niet alles is) voordat ik weer komt waar ik tegen op zie.. Sterkte!
maandag 21 mei 2007 om 11:12
*;*;*;
Toen ik zo een rot periode had, schreef ik in een boekje alles op, ik had een kolom, "dit vind ik niet leuk zoals het gaat"
een klom "dit vind ik wel fijn zoals het is en gaat"
en kolom "wat ga ik eraan doen en hoe ga ik ermee om"
dat heeft mij enorm geholpen en uiteindelijk ben ik eruit gekomen,helemaal zelf, sindsdien loopt alles gesmeerd.
Ik laat me iig nooit meer ongelukkig maken door externe invloeden op allerlei gebied en ook niet door mensen.
Er zijn maar een paar mensen die dat voorelkaar zouden kunnen krijgen bij mij en die doen dat niet, das mijn man en kinderen.
Hoe meer je je gevoel laat afhangen aan situaties en mensen hoe meer je de kans loopt pijn gedaan te worden.
Waardeer jezelf en je plannetjes en maak het idd gezellig in je huis en hou van jezelf, echt , de rest komt wel.
Harde les, maar wel 1 die werkt .
dikke knufffffffffffff!!
maandag 21 mei 2007 om 12:55
@sto....thanks!*;.......overdag gaat het wel maar s`avonds...pfffff.....dat boekje ga ik onthouden en gebruiken.....
@zonnetje.....tis wel waar wat je zegt....ranstad....je moet er zo flitsend zijn...... het weekend in het zuiden van het land geweest....je merkt en voelt dat de mentaliteit daar anders is....warme deken...nou liefs en sterkte!
@zonnetje.....tis wel waar wat je zegt....ranstad....je moet er zo flitsend zijn...... het weekend in het zuiden van het land geweest....je merkt en voelt dat de mentaliteit daar anders is....warme deken...nou liefs en sterkte!
donderdag 24 mei 2007 om 14:55
ik heb ooit een Allis' leuke dingen bord gemaakt. Mooi karton gehaald, leuke kleurtjes papier, en daarmee heb ik een collage gemaakt van allerlei dingen die IK leuk vond om te doen. Gewoon om dat weer eens voor ogen te hebben. Dingen als reizen en skien, maar ook dingen als een avond ongestoord een boek lezen met chocolade en wijn bij de hand. Iets moois van de tuin maken. Een lekker menu bedenken, en dan koken. Zeevissen. Gewoon allemaal leuke dingen die ik graag doen wilde, en die ik voor een deel ook alleen kon doen.
Af en toe, als ik het allemaal even niet meer wist, keek ik naar mijn bord. Soms ging ik dan iets doen van wat er op stond, soms niet. Maar het hielp me vooral om inzicht te krijgen in wat IK ook weer leuk vond.
Af en toe, als ik het allemaal even niet meer wist, keek ik naar mijn bord. Soms ging ik dan iets doen van wat er op stond, soms niet. Maar het hielp me vooral om inzicht te krijgen in wat IK ook weer leuk vond.
donderdag 24 mei 2007 om 17:36
@zonnetje....t gaat af en aan...weekend is voor mij niet anders als door de weeks....t blijft:(.......ik ga gelukkig snel even weg op vakantie dus ik hoop daar op een stukje rust......liefs kika
@allis....herkenbaar....grappig,ik maak geen bord ofzo...heb een tip gehad....boekje gemaakt....werkt ook wel:)......en van dat huis is waar....ik verheug me op de plannen die ik heb met mn huis en stort me daar dan ook op...heerlijk....maar tis en blijft een feit dat ik vooral s`avonds en s`nachts blijf piekeren en malen....maar goed....t gaat me lukken...groetjes kika
@allis....herkenbaar....grappig,ik maak geen bord ofzo...heb een tip gehad....boekje gemaakt....werkt ook wel:)......en van dat huis is waar....ik verheug me op de plannen die ik heb met mn huis en stort me daar dan ook op...heerlijk....maar tis en blijft een feit dat ik vooral s`avonds en s`nachts blijf piekeren en malen....maar goed....t gaat me lukken...groetjes kika
