Hoe kom ik over vreemdgaan heen?

Jeetje wat erg om daar achter te komen, ik weet uit ervaring dat dat enorm veel pijn doet.



Zelf heb ik toen nog een tijdje geprobeerd maar het werkte voor mij niet meer. Ik vertrouwde hem niet meer.



Ik zou toch proberen uit te vinden waarom hij dit heeft gedaan, dit om uit te kunnen zoeken of therapie nog een optie is.



heel veel sterkte

He Dopey..



Stel je eigen grenzen en ga daar niet, voor niemand, overheen.



Vertrouw op jezelf en je eigen gevoel. Je eigen gevoel verteld je meer dan de mensen op het viva forum of je vriend of anderen om je heen. Dat is de enige tip die ik je kan geven.



Sterkte!

allereerst een knuffel, wat vervelend om daar achter te komen.



Als je het gevoel hebt vertrouwen te verliezen is dat een rot gevoel, maar het hoeft niet het einde van een relatie te betekenen.



Dat het alleen maar zoenen was, maakt niet uit, het gaat om het vertrouwen.

Dat moet ie goed weten.

communiceren en goed laten merken dat ie je pijn hiermee doet.

Ik zou hem voorstellen en confronteren dat dit jouw gemoedsrust ernstig schaad en dat je samen met hem met een onafhankelijk persoon wilt praten.



ga naar de dokter , die verwijst je wel.

dopey155 schreef op 25 september 2007 @ 14:52:

Het waarom weet ik. Spanning, als je zelf 6,5 jaar een relatie hebt wordt het spannende ingewisseld naar intiem. Hij zegt dat er geen gevoelens in het spel zijn. Ik vind het moeilijk om alles te geloven wat ie zegt. Ik heb al 2 jaar het idee dat ie het met haar of doet of heeft gedaan en het hem ook een paar keer op de man af gevraagd maar altijd ontkend. Daar komt oook nog eens bij dat het een collegaatje van hem is en dat ze fotomodel is. heel goed voor je eigen dunk kan ik zeggen

lust, ja mannen kunnen dat scheiden geloof ik.

maar wat mot je ermee, jij wil die lust met hem en niet met haar ertussen toch



wat een dooddoener.



Investeren in je eigen relatie lijkt me wat normaler.

Als ie zoveel moeite doet om dat stiekem te doen, kan ie ook de moeite nemen een oppas te vinden en jou een nachtelijk avontuur ergens elders aanbieden met een bad met rozen en champagne.



ik zou het niet pikken, dit soort dooddoeners.



Lust gebruik je op je eigen vrouw en niet op een ander.

Ik weet niet hoe het bij jou werkt maar meestal klopt mijn gevoel wel.

Het is denk ik aan jou wat je er verder mee wil doen. Kun je er mee leven dat hij tegen je liegt óf tegen je gelogen heeft?

Verder snap ik het wel dat de spanning afneemt na 6,5 jaar maar dat is geen excuus om het dan maar buiten de deur te zoeken. Hij ook had samen met jou iets kunnen verzinnen om de spanning er weer in te krijgen.

Jeetje meid, wat een rotmanier om erachter te komen, vooral omdat je het gevoel al had, het gevraagd hebt en dan via zijn mail....



Tja het blijft moeilijk, denk je dat je hem ooit weer zou kunnen vertrouwen, zo niet wil je dan zo verder met hem. Zou je niet, elke keer dat hij te werk gaat, denken: Als hij maar niet...



Relatietherapie is een goeie optie maar dan moeten jullie wel allebei willen en voor elkaar gaan, anders heeft de therapie weinig zin.



Heel veel sterkte ermee

Ik ken het ook uit ervaring. Het hoeft niet het einde van je relatie te betekenen maar het is wel byzonder pijnlijk. Daar moet je vriend erg van doordrongen raken. je gevoel van vertrouwen en veiligheid is aangetast. Je zelfbeeld is aangetast, het raakt je in je diepste alleen omdat hij een stukje spanning zocht. dat moet hij heel goed voelen. Je zal het ook je leven niet meer kunnen vergeten misschien op den duur wel vergeven. ga geen overhaaste stappen nemen.Probeer bij jezelf te denken wat goed voor jou is. Als je overwegt je relatie te beeindigen, dan kan dat ook over een maand of een half jaar. Handel niet in het eerste moment van verdriet en boosheid.

Dopey, ga ervoor, het hoeft niet het einde te betekenen.



Uiteindelijk willen jullie elkaar niet kwijt.

Dat is belangrijker dan een misstap.



Maak er wat van, heel veel sterkte, ik vind het heel positief dat ie wil meewerken, want ja , je begint zoiets in een opwelling zonder de consequenties te overzien, als ie nou wil meewerken , gun en geef hem die kans.

En jezelf uiteraard.

Als eerste heel veel stekte dopey!



Ik heb zelf geen vreemdgaan meegemaakt, maar wel een situatie waarin mijn vertrouwen dusdanig werd beschaamd dat mijn eigenwaarde een flinke deuk heeft opgelopen.



Het belangrijkste is dat je je eigen gevoel voorop moet stellen en moet doen waar jij je goed bij voelt, pech voor hem, als hij voor jou wil gaan moet hij daar maar in mee gaan, hij heeft jou deze ellende aangedaan. Vraag hem alles wat je wil weten, anders blijft de onzekerheid of het misschien niet toch anders is gegaan knagen. Als jij denkt dat een relatietherapeut kan helpen bij jullie communicatie zou ik het zeker proberen.



Maar ga daarbij niet over je eigen grenzen heen!! Jou gevoel is wel belangrijk en als jou stukjes zo lees is je vriend je in ieder geval heel wat schuldig; ervan uitgaande dat dit vreemdgaan niet al twee jaar aan de gang is (zoals jou gevoel je al die tijd zei) vind ik het wel bijzonder lomp van hem als het echt alleen maar lust om de sleur van 6,5 jaar is, uitgerekend dat met haar te doen...



nogmaals heel veel sterkte



oja volgens mij zei iemand anders het ook al: als je nu besluit om ervoor te gaan wil dat niet zeggen dat je over een jaar niet toch de relatie kunt beeindigen om dit vreemdgaan. Jij weet toch ook niet wat dit met je gaat doen?

Hi,



Zo'n man hoef ik niet... dat de spanning weg is, is logisch na een tijdje! maar ik vind het gewoon goor om je dan in een ander te verwikkelen, Ik weet dat ik het niet aan zou kunnen.........maar jullie hebben een dochtertje, dat wil niet zeggen dat het om wille van je dochtertje moet werken. Maar mischien is idd een relatietherapeut een idee, heb je het hem gevraagd? en wat zegt hij hierop?



Moeilijk allemaal.......een relatie bestaat namelijk grotendeels uit vertrouwen!



We horen wel hoe het gegaan is....



X

Wat rot voor je! Zoiets kan zo ongelooflijk veel pijn doen...



Ik heb het zelf ook meegemaakt met mijn huidige vriend en heb het toen meteen uitgemaakt. Daar kreeg ik echter spijt van en binnen 2 maanden was het ook weer aan. Inmiddels wonen we samen en zijn we heel happy met elkaar.

Dat betekent niet dat dat makkelijk is gegaan. Het heeft mij heel erg veel tijd gekost om hem weer te vertrouwen en nog steeds is het blinde vertrouwen dat ik eerst in hem had niet echt meer aanwezig. We hebben er een aantal hele serieuze gesprekken over gehad wat ervoor zorgde dat het langzaamaan weer beter werd en waarin hij me ervan heeft overtuigd dat hij alleen met mij verder wilde.

Het belangrijkste was echter voor mij dat ik meer waarde hechtte aan onze relatie dan aan het vreemdgaan. Ook al was het moeilijk, het is uiteindelijk gelukt. Maar geef het tijd. En vooral: besluit voor jezelf of JIJ ook voor hem wilt vechten, want het vechten voor je relatie na zo'n gebeurtenis moet helaas niet alleen van hem komen.... al lijkt dat nog zo oneerlijk.



Heel veel succes ermee!



xxx

misslady schreef op 25 september 2007 @ 17:06:

Maar mischien is idd een relatietherapeut een idee, heb je het hem gevraagd? en wat zegt hij hierop?

X

Hij ging hier gelijk mee akkoord, schreef dopey hierboven al

Verder wil ik je heel veel sterkte wensen dopey! Ik weet uit ervaring hoe het voelt... En hoe je hier overheen kunt komen? Tijd, heel veel tijd en veel praten. En ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. Sterkte!

Hai Dopey,



De aarde zakt onder je weg op het moment dat het de waarheid blijkt te zijn he? Alsof de boel stilstaat. Alles draait door, behalve jij. Vreselijk voor je meid....



Ja en nu? Heel goed hoor, een therapeut, op zich niks mis mee. Hou alleen even in de gaten dat je vriend op dit moment alles zal doen om te zorgen dat jij niet bij hem weggaat. Net als dat jij op dit moment alles wil doen om te zorgen dat het allemaal weer 'goed' komt. Eerst de druk maar eens van de ketel en een paar weken afkoelen.



Onthou dat het al niet goed was als jij al twee jaar het idee hebt dat hij met zijn collega naar bed gaat. Ook al zegt hij heel vaak dat het niet zo is, ga er maar vanuit dat er in ieder geval 'iets' aan de hand was. Ga niet te veel op details zitten, ook al denk je met de waarheid veel op te schieten, het feit dat hij je besodemietert is al erg genoeg en al heavy genoeg om mee te dealen.



Ieder feitje over plaatsen, tijden, handelingen zal je alleen nog maar meer kapot maken. Hij heeft seks met haar gehad (sorry maar zoenen en een beetje voelen als jij al twee jaar denkt dat ze het met elkaar doen gaat er bij mij niet in) en je weet wat seks inhoudt, hij hoeft het je niet voor te spelen.



Doe vooral erg rustig aan. Nu zijn jullie allebei een grote open wond. De zenuwen van jullie allebei liggen aan de oppervlakte van je huid. Werkelijk álles heeft een dubbele betekenis nu en jullie kunnen elkaar makkelijk pijn doen met woorden. Trap niet in de valkuil. Denk goed na over wat jíj wil met hem. Hij zal ook over jou nadenken en over wat hij wil. Het zou zomaar kunnen dat jullie over een paar weken of maanden anders tegen elkaar aankijken.



Nu wil je dat alles weer is zoals het was voordat je hem ging wantrouwen en doe je aan damage control plus je wil dat hij diep voor je buigt en door het stof gaat. Misschien heb je over een paar maanden helemaal genoeg van hem en je relatie, kijk er niet van op, geef ook dat gevoel de ruimte als het de kop opsteekt.



Dit is een rouwproces waar je doorheen gaat en je zit nu nog in de fase waarin ongeloof en paniek de hoofdtoon voeren. Realisatie/boosheid, aanvaarding en berusting gaan nog volgen. Dat hele proces neemt veel tijd in beslag. Denk niet alles binnen een week of wat te hebben opgelost.



Hij kan niet heel lang een kruis gaan dragen meid, op een dag gaat hij weer 'gewoon' doen en misschien al eerder dan jij aan kunt. Hij zal je misschien wel zeggen dat hij wil dat je er over ophoudt. Dat hij er niet meer over wil praten en dat hij geen gezeur wil over het feit dat de vrouw waarmee hij je bedroog een collega is en hij dus met haar om zal moeten gaan, als collega's. Dat zal heel zwaar voor je zijn en daarom denk ik ook dat je moet proberen niet te veel grote besluiten te nemen op dit moment. Je bent nu zó gekwetst en zó in de war, dat moet eerst eens uitwoekeren voordat je uberhaupt na kunt denken over de toekomst.



Een therapeut kan helpen maar bij een therapeut komt er óók weer een heleboel naar boven wat je relatie nog extra onder druk kan zetten. Een therapeut is - mijns inziens - meer iets voor als je een paar maanden verder bent en de hevigste en acute pijn over is. Op dit moment is alles onduidelijk, rust is nu wat je nodig hebt. Rust om na te denken, om heel voorzichtig eens te gaan voelen of en hoe je verder wil met je vriend. Je houdt zielsveel van hem maar hij is wel de man die je belazerd heeft. Denk daar dus maar eerst eens over na.



Kalm aan dus voorlopig, therapie kan over een poosje ook nog wel.

Jeetje zeg! Weet uit ervaring hoe je je moet voelen.

Zoals Jaz zegt: het blinde vertrouwen is weg.



Vor mij betekende precies dat het einde van onze relatie.

Ik liep mezelf en hem gek te maken met mijn onzekerheid.



Ik vind het ook geen verschil wat er is gebeurd. Het feit dat het (zoals hij zegt) 3x is gebeurt betekend dat ze elkaar hebben opgezocht en allebei wetende dat het fout is het nogmaals hebben gedaan....



Heel heel heel veel sterkte en zoals iedereen al zegt: denk aan jezelf

En haar vriend en haar relatie, daar zou ik me niet mee bezighouden. Haar vriend inlichten maakt jouw relatie niet beter, geeft jouw geen vertrouwen terug.

Het kan goed voelen uit wraak, maar eigenlijk heb je met haar niks te maken. Je moet dit met je eigen virend oplossen. jullie hebben met zijn tweeen een relatie waarin je geen ruimte moet maken voor die derde. Zolang je ook met har bezig bent neemt ze een plek in tussen jullie, die moet je haar niet geven. Jouw vriend heeft jou belazerd, jouw vertrouwen kapot gemaakt, en je wilt en kunt hem vergeven of niet.

Ik zou de posting van Elenora uitpringen, want ik denk dat zij jou het beste advies heeft gegeven dat je kunt krijgen. Heel veel sterkte.

Hee Dopey,



Wat ontzettend k*t zeg! Hoe je hier over heen komt dat durf ik ook niet te zeggen. Ik denk dat dat voor iedereen anders is en na mijn eigen ervaring begin ik me ook af te vragen OF je er ooit overheen komt. 'Slijten' zal het altijd maar mijn ervaring is dat het een lange nasleep heeft. Misschien helpt het je in ieder geval, ook voor je eigenwaarde, dat het veel vaker gebeurt dan je denkt en dat het dus echt niet aan jou ligt. En als je dan ervaringen van anderen leest kan je met behulp daarvan misschien wat beter de zaak relativeren.



Mijn vriend is vorig jaar meerdere malen, all the way, vreemdgegaan met een collega. Ik heb hem toen twee keer soort van betrapt maar hij bleef keihard ontkennen, werd zelfs boos dat ik hem vals beschuldigde en hem niet geloofde. Mijn gevoel toen was heel sterk maar helaas heb ik er toen niet naar geluisterd. Pas maanden later toen we op een soort 'breekpunt' in de relatie stonden heeft hij het me verteld. Ik heb toen toch voor hem gekozen. Ik had het nog nooit eerder meegemaakt, we waren (door iets anders) net verliefder dan ooit en ik dacht dat het me niet zo veel deed. Nu bijna een jaar verder denk ik wel eens dat ik beter niet voor hem had kunnen kiezen. Niet omdat ik niet van hem hou, of omdat we het niet super hebben maar ondanks al zijn lieve woorden, onze gesprekken, zijn begrip, maar ook zeker zijn onbegrip en frustraties, blijft mijn gevoel knagen. Altijd als zijn telefoon gaat, zeker als hij een smsje krijgt, altijd als hij overwerkt of alleen gaat stappen staan al mijn voelsprieten aan. Dat resulteert niet altijd in spanningen maar soms kan ik ze niet bedwingen en maak ik mezelf belachelijk en daarmee alleen nog maar onzekerder. Het is gewoon heel moeilijk en dat gaat echt niet zomaar over. Ik durf nu ook niet met zekerheid te garanderen dat dit bij ons ooit overgaat maar zo als het nu gaat kan ik het niet voor eeuwig volhouden. Binnenkort begin ik met therapie (ivm iets anders) omdat mijn zelfbeeld al nooit goed was. Ik hoop dat dit bij het verwerkingsproces zal helpen en dat mijn angsten nu ook vanuit mij komen maar ik wil je hiermee alleen maar 'waarschuwen' voor heel veel pijn en verdriet.



Maar zoals ik al zei, verder zijn we wel heel erg gelukkig hoor. Soms komt het bij mij weer naar boven, meestal praten we er dan over en ben ik weer een tijdje gerustgesteld. Maar ideaal is dit zeker niet! Ik wil je hier ook niet mee afschikken ofzo, je hebt genoeg om voor te vechten lijkt me met zo'n kleine meid, dat maakt het allemaal niet makkelijker! Heel veel sterkte in ieder geval, en neem inderdaad eerst even rust en afstand en laat duidelijk zien dat hij over je grens heen gegaan is. Zorg daarmee er ook voor dat wanneer je hem een tweede kans geeft hij duidelijk weet dat nog zo'n foutje hem zijn relatie gaat kosten!! Heel veel succes meid!



Knuffel

sto schreef op 25 september 2007 @ 15:02:

[...]





lust, ja mannen kunnen dat scheiden geloof ik.

maar wat mot je ermee, jij wil die lust met hem en niet met haar ertussen toch



wat een dooddoener.



Investeren in je eigen relatie lijkt me wat normaler.

Als ie zoveel moeite doet om dat stiekem te doen, kan ie ook de moeite nemen een oppas te vinden en jou een nachtelijk avontuur ergens elders aanbieden met een bad met rozen en champagne.



ik zou het niet pikken, dit soort dooddoeners.



Lust gebruik je op je eigen vrouw en niet op een ander.

Wat een dooddoener, kom op zeg, je weet toch zelf ook wel dat hoeveel je ook van je partner (en gezin) houdt, een bad met rozen en champagne in een langdurige relatie niet te vergelijken is met die spanning en dat sensationele gevoel van seks met een relatief onbekend persoon (en dat het menselijk is dat je daar nu eenmaal wel eens zin in hebt) ........vraag is hoe je daar in relatie mee omgaat, wat je met elkaar daarover hebt afgesproken en wat er (met iemand of de relatie) aan de hand is als iemand zich niet aan die afspraak heeft gehouden......

Pff das ff klote zeg sterkte meid. Ik kan je niet echt zeggen wat je nu moet doen, maar wat denk je wat er gebeurd zou zijn als je er niet achter was gekomen? Was het dan bij zoenen gebleven of niet? En wat is de reden dat jij al eigenlijk al langer dacht dat er wat speelde tussen hun?

Knuffeltje, zoals jij het beschrijft is het heel herkenbaar voor mij.

Ik praat nog steeds af en toe met mijn vriend over wat er in het verleden gebeurd is en wat voor impact het soms nog heeft op mij. Niet om oude koeie uit de sloot te halen maar om hem te laten voelen hoe dat bij mij voelt, te laten snappen, inleven. laatst een film gezien die ging over vreemdgaan en ik had een brok in mijn keel en vroeg hoe mijn vriend naar de film keek. Hij vond hem saai, terwijl ik met ingehouden tranen zat te kijken. dat werd een aanleiding tot een lang gesprek. hij zal me soms wel een zeikerd vindne en ik heb het er echt niet iedere maand over maar af en toe komt het boven. Mocht hij ooit de prikkel voelen om weer zijn nieuwsgierigheid elders te laten bevredigen, kan hij nooit zeggen dat hij geen idee had dat de impact zo groot voor mij zou zijn.