Relaties
alle pijlers
Hoe reageren?
zondag 3 maart 2024 om 18:29
Dag allen, misschien iets kleins maar toch zit ik ermee. Ik vraag me af hoe ik mijn zusje het beste duidelijk kan maken zonder ruzie te krijgen dat ik een bepaalde actie van haar niet zo leuk vond.
Mijn zus (en haar gezin) en ouders op leeftijd hebben nl, zonder dit met ons (mij en mijn man) te overleggen, een vakantie geboekt naar Frankrijk. Mijn zus wilde een weekje kamperen in de meivakantie, had het erover met mijn ouders, en hen leek t leuk mee te gaan. Omdat ze zelf niet durven rijden, hebben ze een busje gehuurd. Heel leuk, alleen wat ik jammer vind is dat ze ons niet hebben meegevraagd aangezien wij ook wilden kamperen in de meivakantie (en ouders zijn al oud, niet zo goed qua gezondheid, dus leuk om nog herinneringen te maken). Nu belde mijn moeder op om te zeggen dat zij op vakantie gaan met elkaar. Toen ik vroeg of wij mee zouden mogen, zij ze ja natuurlijk. Alleen wat me dwars zit is dat ze niet direct aan ons dachten en gewoon in de familie app dit idee hadden geopperd en ons hadden mee gevráágd ipv als mededeling zeggen dat zij met elkaar gaan. Ik appte mijn zusje dat het heel leuk is dat ze dit doen, alleen dat ik het fijn had gevonden als ze ook direct aan ons hadden gedacht en besproken. Mijn zusje begreep dit niet en reageerde erg in de verdediging. Mijn moeder had tenslotte toch gebeld om te zeggen dat ze op vakantie gaan? Ik liet er er maar bij zitten daarna.
Vandaag vroeg ik in de familie app of ze ook de tweede week van de meivakantie konden gaan, zodat wij misschien mee kunnen want de eerste week kunnen we niet. Daarop appte ze:
“Wij kunnen wel, maar gaat ook om dat het huisje al geboekt en betaald is. Dat moet dan omgezet worden. En we gaan naar een naturistencamping he.”
Ik weet echt niet hoe ik hier op moet reageren. Ik vind het snibbig klinken en ook niet echt uit uitnodigend, zo van goh leuk als jullie ook mee kunnen en daar gaan we moeite voor doen. Als ze het eerder hadden gezegd, was het huisje bv nog niet geboekt en hadden we kunnen overleggen over de datum. En we kunnen zelf beslissen of we mee gaan ivm de naturisten camping, en bv een andere camping in de buurt zoeken als we daar niet heen zouden willen. Maar dat hoeven zij niet voor ons in te vullen. Wat denken jullie en hoe zal ik reageren?
Mijn zus (en haar gezin) en ouders op leeftijd hebben nl, zonder dit met ons (mij en mijn man) te overleggen, een vakantie geboekt naar Frankrijk. Mijn zus wilde een weekje kamperen in de meivakantie, had het erover met mijn ouders, en hen leek t leuk mee te gaan. Omdat ze zelf niet durven rijden, hebben ze een busje gehuurd. Heel leuk, alleen wat ik jammer vind is dat ze ons niet hebben meegevraagd aangezien wij ook wilden kamperen in de meivakantie (en ouders zijn al oud, niet zo goed qua gezondheid, dus leuk om nog herinneringen te maken). Nu belde mijn moeder op om te zeggen dat zij op vakantie gaan met elkaar. Toen ik vroeg of wij mee zouden mogen, zij ze ja natuurlijk. Alleen wat me dwars zit is dat ze niet direct aan ons dachten en gewoon in de familie app dit idee hadden geopperd en ons hadden mee gevráágd ipv als mededeling zeggen dat zij met elkaar gaan. Ik appte mijn zusje dat het heel leuk is dat ze dit doen, alleen dat ik het fijn had gevonden als ze ook direct aan ons hadden gedacht en besproken. Mijn zusje begreep dit niet en reageerde erg in de verdediging. Mijn moeder had tenslotte toch gebeld om te zeggen dat ze op vakantie gaan? Ik liet er er maar bij zitten daarna.
Vandaag vroeg ik in de familie app of ze ook de tweede week van de meivakantie konden gaan, zodat wij misschien mee kunnen want de eerste week kunnen we niet. Daarop appte ze:
“Wij kunnen wel, maar gaat ook om dat het huisje al geboekt en betaald is. Dat moet dan omgezet worden. En we gaan naar een naturistencamping he.”
Ik weet echt niet hoe ik hier op moet reageren. Ik vind het snibbig klinken en ook niet echt uit uitnodigend, zo van goh leuk als jullie ook mee kunnen en daar gaan we moeite voor doen. Als ze het eerder hadden gezegd, was het huisje bv nog niet geboekt en hadden we kunnen overleggen over de datum. En we kunnen zelf beslissen of we mee gaan ivm de naturisten camping, en bv een andere camping in de buurt zoeken als we daar niet heen zouden willen. Maar dat hoeven zij niet voor ons in te vullen. Wat denken jullie en hoe zal ik reageren?
zondag 3 maart 2024 om 21:10
Doordat je zo vasthoudt aan dat je zus een fout heeft gemaakt door iets achter te houden/niet eerlijk te zijn, komt het op mij over alsof je probeert zo je jaloezie/verdriet/teleurstelling te verantwoorden. Jij mag het ook gewoon een nare situatie vinden zonder dat je zus iets fout heeft gedaan hè.appelientjex schreef: ↑03-03-2024 20:51Ze heeft wel iets weggelaten. Want eerder hadden we app contact over de meivakantie en naar welke campings we zouden gaan (in het kader van tips uitwisselen over leuke campings), en toen appte zei: wij hebben in de meivakantie geboekt voor die en die camping. En ik appte terug dat wij ook in de meivakantie wilde kamperen, maar dat we nog niet wisten waarheen, dat we nog wel zouden zien. Wie weet ook wel die camping.
Later belde mijn moeder dat zij dus met hun op vakantie zouden gaan naar die camping. Toen dacht ik wel; waarom appte je dat niet gelijk? Vond ik een beetje gek. Dat had voor mij wel een verschil gemaakt.
zondag 3 maart 2024 om 21:11
Haha jahoor! Het maakt hem niet zoveel uit.blijfgewoonbianca schreef: ↑03-03-2024 20:50Zit je man eigenlijk wel te wachten op een vakantie met jouw zus, zwager en jouw ouders ?
zondag 3 maart 2024 om 21:14
Nou dat is meer omdat ik bang ben mijn vader te verliezen en ik dus heel graag nog met hem op vakantie wil. Dus dat bedoel ik met herinneringen maken. Maar dat is lastig omdat hij niet meer kan rijden en mijn moeder niet durft te rijden.
zondag 3 maart 2024 om 21:18
En herinneringen maken kan alleen maar op vakanties?appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:14Nou dat is meer omdat ik bang ben mijn vader te verliezen en ik dus heel graag nog met hem op vakantie wil. Dus dat bedoel ik met herinneringen maken. Maar dat is lastig omdat hij niet meer kan rijden en mijn moeder niet durft te rijden.
Geen dagjes uit? Geen bezoeken aan huis?
Geen ophalen en langs alle plekken van vroeger rijden?
Niet samen uitwaaien aan zee / naar het bos / naar het meer / bootje varen / wat dan ook?
Nee, het MOET de naturistencamping in Frankrijk zijn in de meivakantie?
En denk je er ook om dat je zus het nodig vond om met je moeder samen na te denken hoe ze het nieuws aan je zouden gaan brengen? Ook dat soort dynamieken komt niet zomaar uit de lucht vallen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
zondag 3 maart 2024 om 21:19
We zijn absoluut geen Siamese tweeling hoor haha. We doen helemaal niet veel samen.BlaBla schreef: ↑03-03-2024 20:52Wil jij wel naar een naturistencamping?
Kan het zijn dat je zus liever niet door andere bekenden dan haar ouders in haar evakostuum gezien wil worden. Of dat ze liever niet wil dat haar wederhelft jou of jouw wederhelft haar puur natuur ziet?
Daarnaast….jullie zijn geen Siamese tweeling. Dingen los van elkaar doen is heel gezond. Wij doen dit soort dingen hier niet samen. De interesses en behoeftes lopen daarin uiteen.
zondag 3 maart 2024 om 21:27
Dit viel mij ook op, ik vind dat wel veelzeggend.Doreia* schreef: ↑03-03-2024 21:18En herinneringen maken kan alleen maar op vakanties?
Geen dagjes uit? Geen bezoeken aan huis?
Geen ophalen en langs alle plekken van vroeger rijden?
Niet samen uitwaaien aan zee / naar het bos / naar het meer / bootje varen / wat dan ook?
Nee, het MOET de naturistencamping in Frankrijk zijn in de meivakantie?
En denk je er ook om dat je zus het nodig vond om met je moeder samen na te denken hoe ze het nieuws aan je zouden gaan brengen? Ook dat soort dynamieken komt niet zomaar uit de lucht vallen.
zondag 3 maart 2024 om 21:28
appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:19We zijn absoluut geen Siamese tweeling hoor haha. We doen helemaal niet veel samen.
Is een gezamenlijke vakantie dan wel een goed idee? Of wordt dat voor één van de koppels een weekje op eieren lopen.
Wij gingen vroeger ook wel weekendjes weg met ouders en drie zussen met aanhang. Tot ik aan mezelf (en mijn ene zus) kon toegeven dat het steeds op eieren lopen iets was dat ik niet nog vaker wilde. Mijn andere zus heeft niet eens door dat sommigen enorm hun best moeten doen om het gezellig te houden. En zodra ik niet enorm mijn best doe, en eens voor mezelf opkomen, krijg ik een standje van mijn ouders.
Eén van de drie kinderen ligt niet zo lekker in de groep en haar man al helemaal niet. Zij dragen weinig bij aan het geheel maar nemen wel veel ruimte in.
kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 03-03-2024 21:29
0.06% gewijzigd
zondag 3 maart 2024 om 21:28
Zou het kunnen dat je zusje misschien doorheeft dat je haar vanuit jullie verleden nog steeds een beetje als concurrentie omtrent de aandacht/waardering van je ouders beschouwd, en vindt ze het wellicht ook wat lastig met je onzekerheid om te gaan en een bepaalde ongemakkelijke sfeer liever niet heeft tijdens een vakantie? Dat ze daarom de boot wat afhoudt?
Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat jij fout zit met je gevoelens. Het lijkt me ook gewoon enorm pijnlijk om te moeten horen dat je pa het alleen maar over je zus gehad heeft tegenover z'n collega's en jou nog nooit genoemd heeft in al die jaren. Echt heel lullig. Zo raar als ouders dat doen.
Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat jij fout zit met je gevoelens. Het lijkt me ook gewoon enorm pijnlijk om te moeten horen dat je pa het alleen maar over je zus gehad heeft tegenover z'n collega's en jou nog nooit genoemd heeft in al die jaren. Echt heel lullig. Zo raar als ouders dat doen.
zondag 3 maart 2024 om 21:30
Je bent boos op je zus (of oké, boos is misschien wat groot maar geïrriteerd) omdat jij een verwachting hebt (waar je zus niets van weet want het is jouw verwachting) en je zus daar niet in volgt..
Je bent niet fair. En dat je zus dit ook lastig vindt om te bespreken geeft een beetje aan hoe de dynamiek in de algemeenheid is. Jouw zus wist al dat dit problemen op ging leveren.. jij uit je jaloersig en daar heeft je zus geen zin in.
Je bent niet fair. En dat je zus dit ook lastig vindt om te bespreken geeft een beetje aan hoe de dynamiek in de algemeenheid is. Jouw zus wist al dat dit problemen op ging leveren.. jij uit je jaloersig en daar heeft je zus geen zin in.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
zondag 3 maart 2024 om 21:30
Nee natuurlijk kan dat op andere manieren.Doreia* schreef: ↑03-03-2024 21:18En herinneringen maken kan alleen maar op vakanties?
Geen dagjes uit? Geen bezoeken aan huis?
Geen ophalen en langs alle plekken van vroeger rijden?
Niet samen uitwaaien aan zee / naar het bos / naar het meer / bootje varen / wat dan ook?
Nee, het MOET de naturistencamping in Frankrijk zijn in de meivakantie?
En denk je er ook om dat je zus het nodig vond om met je moeder samen na te denken hoe ze het nieuws aan je zouden gaan brengen? Ook dat soort dynamieken komt niet zomaar uit de lucht vallen.
Alleen had ik het zélf heel leuk gevonden, nog een keer met mijn vader in Frankrijk. Daar liggen onze herinneringen ook van vroeger, onze kampeer vakanties waren heel belangrijk. Daar heb ik het vaker met hem over gehad, en vond het zo sneu voor hem dat het niet meer kon de laatste jaren.
Mijn vader zei ook nog tegen me dat ie het heel jammer vond dat wij niet mee konden. Dat vond ik wel lief van hem.
Als mijn moeder en zus echt zouden nadenken hoe ze het nieuws aan me zouden brengen, dan zou me dat wel kwetsen, dan voelt dat wel als afwijzing. Alsof ze geen zin in me hebben. Maar kan me dat ook weer niet echt voorstellen, dat het zo ver gaat.
Maar goed, heb al op haar app gereageerd met dat het prima is en wij een andere keer wel met mijn ouders gaan. Hoop alleen dat dat nog lukt volgend jaar, dat ie dan nog goed genoeg is. Dus dat speelt ook een grote rol, nu ik erover nadenk. Als ze nog mega gezond zouden zijn, zou het ook anders voelen. Denk ik.
zondag 3 maart 2024 om 21:31
appelientjex schreef: ↑03-03-2024 20:10Ja het kwetst me idd, dat klopt. En voel me idd buitengesloten. Denk dat het idd met pijn van vroeger te maken heeft. Dat mijn zus en vader bv altijd samen gingen sporten en het daar altijd over ging thuis, dat collega’s van mijn vader niet eens wisten dat ie 2 dochters had kwam ik achter op zijn pensioen afscheidsfeest (omdat ie het alleen over zijn sport dochter had), dat ze nu bv vlakbij elkaar wonen en elkaar vaak zien terwijl ik verder weg woon en ze niet zo vaak zie. En zo wat van dat soort dingen.
Daarom post ik het hier ook omdat ik onzeker ben over mijn gevoel, of ik het terecht voel of niet. Ik vind het vervelend van mezelf dat ik het niet los kan laten en me ergens tekort gedaan voel.
Ik zou je ouders op een andere vakantie uitnodigen. Zo te lezen gaat dat je veel meer brengen dan nu met hen weg. Want elke keer als je vader en zus samen iets doen of bespreken, ga jij die oude pijn weer voelen. Maak samen met hen nieuwe herinneringen.
Wat ik zou doen is bellen of een appje sturen dat je wat te snel gereageerd hebt, en dat je hen van harte hun vakantie gunt. En niet meegaat.
Regel je graag iets, omdat je denkt dat je anders buiten de boot valt?
zondag 3 maart 2024 om 21:33
Ik denk eerder dat ze dat dan gedaan hebben omdat ze verwachtten dat je onredelijk zou reageren - wat ook zo is.appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:30
Als mijn moeder en zus echt zouden nadenken hoe ze het nieuws aan me zouden brengen, dan zou me dat wel kwetsen, dan voelt dat wel als afwijzing. Alsof ze geen zin in me hebben. Maar kan me dat ook weer niet echt voorstellen, dat het zo ver gaat.
zondag 3 maart 2024 om 21:33
Dan regel je zelf een vakantie of weekje weg met je ouders en jouw gezin? Waarom wachten tot volgend jaar? Je kunt toch ook in de zomer of in de meivakantie?appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:14Nou dat is meer omdat ik bang ben mijn vader te verliezen en ik dus heel graag nog met hem op vakantie wil. Dus dat bedoel ik met herinneringen maken. Maar dat is lastig omdat hij niet meer kan rijden en mijn moeder niet durft te rijden.
Wat eten we vanavond?
zondag 3 maart 2024 om 21:37
zondag 3 maart 2024 om 21:44
Tijdens eerdere vakanties met de gezinnen gaan we juist wel gewoon ons eigen gang, er wordt dan veel gesport (wielrennen), en onze kinderen vinden elkaar heel leuk en spelen met elkaar, we doen ‘s avonds een spelletje samen. En is er geen ruzie of spanningen of moeilijk gedoe. Ook de zwagers kunnen goed met elkaar overweg.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑03-03-2024 21:28Is een gezamenlijke vakantie dan wel een goed idee? Of wordt dat voor één van de koppels een weekje op eieren lopen.
Wij gingen vroeger ook wel weekendjes weg met ouders en drie zussen met aanhang. Tot ik aan mezelf (en mijn ene zus) kon toegeven dat het steeds op eieren lopen iets was dat ik niet nog vaker wilde. Mijn andere zus heeft niet eens door dat sommigen enorm hun best moeten doen om het gezellig te houden. En zodra ik niet enorm mijn best doe, en eens voor mezelf opkomen, krijg ik een standje van mijn ouders.
Eén van de drie kinderen ligt niet zo lekker in de groep en haar man al helemaal niet. Zij dragen weinig bij aan het geheel maar nemen wel veel ruimte in.
In de zomer hebben heeft mijn zus ook op dezelfde camping als wij iets geboekt Het is echt niet zo dat wij niet met elkaar op kunnen schieten, we hebben deels dezelfde vrienden en doen wel vaker dingen samen. Ook al zijn we allebei wel heel verschillend en begrijpen we elkaar niet altijd. En zijn er ook weleens irritaties over en weer, dus beste vriendinnen zullen we ook weer niet worden, dat is idd ook wel weer zo.
zondag 3 maart 2024 om 21:48
Meivakantie kan niet meer, dat willen mijn ouders niet, die gaan nu al een week met zus en langer zou teveel voor ze zijn.
In de zomervakantie hebben we al andere plannen.
Ik was zelf niet op het idee gekomen om een bus te huren waar je met zijn allen in kan, dus dacht eerlijk gezegd niet dat het er nog in zat om ooit naar Frankrijk te gaan met ze. Dus dit was heel slim bedacht van mijn zus.
zondag 3 maart 2024 om 21:56
Ja daar zit toch wel wat oude pijn, ik was toen hoogzwanger en hij had niet eens vertelt dat hij opa werd. Hij snapte trouwens wel dat dit niet leuk was voor mij, zei hij daarna. Want hij kreeg dus van zijn collega’s als afscheidscadeau een uitvergrote, ingelijste sportfoto van mijn zus. Ook pijnlijk voor zijn collega’s, die toen zagen dat er nóg een dochter was waar ze geen foto van hadden ingelijst. Waardoor ik bevestigd werd in mijn buitengesloten gevoel, omdat het vroeger ook alleen maar over sport ging wat ik zelf niet deed. Zelfs mijn man, die zelf een sportliefhebber is, viel het op dat het daar altijd over ging. Dus nee ik heb me niet altijd gezien en gehoord gevoeld vroeger.Wojak schreef: ↑03-03-2024 21:28Zou het kunnen dat je zusje misschien doorheeft dat je haar vanuit jullie verleden nog steeds een beetje als concurrentie omtrent de aandacht/waardering van je ouders beschouwd, en vindt ze het wellicht ook wat lastig met je onzekerheid om te gaan en een bepaalde ongemakkelijke sfeer liever niet heeft tijdens een vakantie? Dat ze daarom de boot wat afhoudt?
Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat jij fout zit met je gevoelens. Het lijkt me ook gewoon enorm pijnlijk om te moeten horen dat je pa het alleen maar over je zus gehad heeft tegenover z'n collega's en jou nog nooit genoemd heeft in al die jaren. Echt heel lullig. Zo raar als ouders dat doen.
Over het eerste wat je schrijft: ik heb geen idee, ik zou dat echt niet weten eerlijk gezegd.
zondag 3 maart 2024 om 21:59
Dankje. Ja wie weet, thanks voor de tip.Butterfly_fly schreef: ↑03-03-2024 20:49Gezien je andere reacties zit er meer achter dan alleen deze situatie.
Begrijpelijk dat het je pijn doet. Dit lijkt op hoe het vroeger ook was, alsof je niet voor 100% meetelt in het gezin.
Zou een familieopstelling iets voor je zijn? Om de dynamiek helder te krijgen voor jezelf zodat je leert er beter mee om te gaan?
zondag 3 maart 2024 om 22:02
Ah veel dank voor de tip, heb t boek gelijk opgezocht.Doreia* schreef: ↑03-03-2024 20:48Ik denk dat hier nog heel veel te winnen valt voor je.
Jij denkt te moeten opboksen tegen je zus. Dat je zus het lievelingetje is van je ouders. Je noemt voorbeelden uit je jeugd waarom je dat denkt.
Inmiddels allemaal meer dan ruim volwassen met eigen gezinnen en prompt ben je weer het kleine kind zodra je hoort dat ze zonder jou ergens naartoe gaan. En reageer je bokkig, opstandig en niet meer als een volwassen vrouw.
Lees anders eens het boek 'ongezien opgegroeid'. Het heeft mij ontzettend veel inzichten opgeleverd.
zondag 3 maart 2024 om 22:06
Maar je zus appt dus dat ze een camping geboekt heeft.
Dus dat wist je.
Blijkbaar hebben je ouders op gegeven moment aangegeven dat ze wel mee zouden willen.
Das niet raar toch?
En zus heeft daar een oplossing voor bedacht.
Dan zou het toch raar zijn om ineens die camping te annuleren omdat jij niet in het overleg zit?
Nee, zus ging al. Plaats en datum stonden vast.
En je ouders willen graag mee.
Dan is het geen grondrecht dat ze jou ook vragen he?
Maar, blijkbaar hebben ze er wel over nagedacht dat je dat wsl leuk zou vinden. En belt je moeder om te vertellen dat ze gaan, en dat je mee kan als je wilt.
Hoe aardig.
Ze hebben aan je gedacht, en willen niet dat je je buitengesloten voelt, dus geven op tijd aan dat je ook kan komen.
Persoonlijk, als ik in jouw situatie zat had ik eerst al gevraagd of ze daar wel op zitten te wachten.
Of, als ze het alleen mededelen zonder je mee te vragen, voorzichtig polsen hoe ze het zouden vinden als ik meeging.
IK kan alles wel leuk vinden, maar niet iedereen zit altijd op mij te wachten.
En er vanzelfsprekend vanuit gaan dat je welkom bent vind ik eigenlijk best bijzonder.
Wij bespreken vaak met familie en vrienden wat we gaan doen in de vakantie.
Gaan ook wel met familie of vrienden.
Maar zou toch echt heel raar staan te kijken als ze zouden eisen ook welkom te zijn.
Daarentegen hebben we wel eens een situatie gehad waarin gezin 3 riep 'oh, dat lijkt me zo leuk! Zouden we aan kunnen haken? Ja, als jullie dat leuk vinden hoor...' En juist daardoor was het prima.
Dus dat wist je.
Blijkbaar hebben je ouders op gegeven moment aangegeven dat ze wel mee zouden willen.
Das niet raar toch?
En zus heeft daar een oplossing voor bedacht.
Dan zou het toch raar zijn om ineens die camping te annuleren omdat jij niet in het overleg zit?
Nee, zus ging al. Plaats en datum stonden vast.
En je ouders willen graag mee.
Dan is het geen grondrecht dat ze jou ook vragen he?
Maar, blijkbaar hebben ze er wel over nagedacht dat je dat wsl leuk zou vinden. En belt je moeder om te vertellen dat ze gaan, en dat je mee kan als je wilt.
Hoe aardig.
Ze hebben aan je gedacht, en willen niet dat je je buitengesloten voelt, dus geven op tijd aan dat je ook kan komen.
Persoonlijk, als ik in jouw situatie zat had ik eerst al gevraagd of ze daar wel op zitten te wachten.
Of, als ze het alleen mededelen zonder je mee te vragen, voorzichtig polsen hoe ze het zouden vinden als ik meeging.
IK kan alles wel leuk vinden, maar niet iedereen zit altijd op mij te wachten.
En er vanzelfsprekend vanuit gaan dat je welkom bent vind ik eigenlijk best bijzonder.
Wij bespreken vaak met familie en vrienden wat we gaan doen in de vakantie.
Gaan ook wel met familie of vrienden.
Maar zou toch echt heel raar staan te kijken als ze zouden eisen ook welkom te zijn.
Daarentegen hebben we wel eens een situatie gehad waarin gezin 3 riep 'oh, dat lijkt me zo leuk! Zouden we aan kunnen haken? Ja, als jullie dat leuk vinden hoor...' En juist daardoor was het prima.
zondag 3 maart 2024 om 22:12
Ik snap je nu wat beter. Niet leuk voor je.appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:56Ja daar zit toch wel wat oude pijn, ik was toen hoogzwanger en hij had niet eens vertelt dat hij opa werd. Hij snapte trouwens wel dat dit niet leuk was voor mij, zei hij daarna. Want hij kreeg dus van zijn collega’s als afscheidscadeau een uitvergrote, ingelijste sportfoto van mijn zus. Ook pijnlijk voor zijn collega’s, die toen zagen dat er nóg een dochter was waar ze geen foto van hadden ingelijst. Waardoor ik bevestigd werd in mijn buitengesloten gevoel, omdat het vroeger ook alleen maar over sport ging wat ik zelf niet deed. Zelfs mijn man, die zelf een sportliefhebber is, viel het op dat het daar altijd over ging. Dus nee ik heb me niet altijd gezien en gehoord gevoeld vroeger.
Over het eerste wat je schrijft: ik heb geen idee, ik zou dat echt niet weten eerlijk gezegd.
Maar ik denk dat je meer gaat halen uit een aparte activiteit met jouw gezin en je ouders.
zondag 3 maart 2024 om 22:18
Wat ontzettend pijnlijk.appelientjex schreef: ↑03-03-2024 21:56Ja daar zit toch wel wat oude pijn, ik was toen hoogzwanger en hij had niet eens vertelt dat hij opa werd. Hij snapte trouwens wel dat dit niet leuk was voor mij, zei hij daarna. Want hij kreeg dus van zijn collega’s als afscheidscadeau een uitvergrote, ingelijste sportfoto van mijn zus. Ook pijnlijk voor zijn collega’s, die toen zagen dat er nóg een dochter was waar ze geen foto van hadden ingelijst. Waardoor ik bevestigd werd in mijn buitengesloten gevoel, omdat het vroeger ook alleen maar over sport ging wat ik zelf niet deed. Zelfs mijn man, die zelf een sportliefhebber is, viel het op dat het daar altijd over ging. Dus nee ik heb me niet altijd gezien en gehoord gevoeld vroeger.
Over het eerste wat je schrijft: ik heb geen idee, ik zou dat echt niet weten eerlijk gezegd.
Doe jezelf een plezier en ga ermee aan de slag dit pijnlijke gevoel te verwerken. Anders blijft het doorzweren en dat verdien je niet. Daarnaast blijft het ook het heden overschaduwen zoals nu met de vakantie. Dat kun je echt beter oplossen, vooral voor jezelf. Zoals hierboven ook al ergens omschreven, kan therapie met familieopstelling daarbij helpen.
Vanuit je zus bekeken snap ik het dat ze nu niet alles om gaat gooien. Waarom zou ze? Ze heeft het prima geregeld. Dat ze al open stond voor een extra gezin erbij, siert haar. Zelf zou ik mijn vakantie echt niet zomaar omgooien. Ik heb ook een zus die zich soms onzeker voelt vanwege het verleden. Ik ben ermee opgehouden haar daarin tegemoet te blijven komen, continu op eieren te lopen vanwege haar gevoelens vanuit haar/onze jeugd. Ik vind dat ze haar pijnlijke plekken onder ogen moet zien en aan moet pakken als het haar in het nu nog zoveel doet, maar niet kan verwachten dat de familie maar steeds om haar heen danst zodat zij niet in haar gevoel geprikt wordt. En al helemaal niet met zoiets groots als een vakantie. Ik wil met alle liefde rekening houden met haar gevoelens, maar niet als háár probleem niet door haarzelf aangepakt wordt maar er wel verwacht wordt dat ik me aan moet passen. Haar gevoelens liggen in eerste instantie bij haar. Zoals ook voor jou geldt: jouw pijn is niet een verplichting voor je zus om zich aan te moeten passen. En al helemaal niet als je zelf niets doet (maar weet niet of dat in jouw geval zo is? Ik hoop voor je dat je hulp krijgt of zoekt voor je jeugdpijn) om die pijn te verlichten.
Gun jezelf de bevrijding van die pijn. Juist nu je ouders er nog zijn en je zonder dat gevoel nog herinneringen kunt maken. Je zult merken dat kleine herinneringen zoals samen koffie drinken dan nog waardevoller zijn dan wat nu een vakantie met ouders en zus&familie kan worden terwijl je die jeugdpijn nog met je meedraagt.
zondag 3 maart 2024 om 22:52
Ik heb nooit gezegd dat ze die camping moeten annuleren of dat ze alles moesten omgooien. Alleen snap ik niet dat ze niet zei dat ze de camping mét mijn ouders had geboekt (want ze hadden het dus samen geboekt). Daar kwam ik later achter. Ik had liever gehad dat ze ons ook me hadden genomen in de plannen, zodat we ook gelijk hadden kunnen zeggen dat ons de tweede week beter uit zou komen (Maar dat is, kom ik hier achter, onredelijk te wensen).Avocadeau schreef: ↑03-03-2024 22:06Maar je zus appt dus dat ze een camping geboekt heeft.
Dus dat wist je.
Blijkbaar hebben je ouders op gegeven moment aangegeven dat ze wel mee zouden willen.
Das niet raar toch?
En zus heeft daar een oplossing voor bedacht.
Dan zou het toch raar zijn om ineens die camping te annuleren omdat jij niet in het overleg zit?
Nee, zus ging al. Plaats en datum stonden vast.
En je ouders willen graag mee.
Dan is het geen grondrecht dat ze jou ook vragen he?
Maar, blijkbaar hebben ze er wel over nagedacht dat je dat wsl leuk zou vinden. En belt je moeder om te vertellen dat ze gaan, en dat je mee kan als je wilt.
Hoe aardig.
Ze hebben aan je gedacht, en willen niet dat je je buitengesloten voelt, dus geven op tijd aan dat je ook kan komen.
Persoonlijk, als ik in jouw situatie zat had ik eerst al gevraagd of ze daar wel op zitten te wachten.
Of, als ze het alleen mededelen zonder je mee te vragen, voorzichtig polsen hoe ze het zouden vinden als ik meeging.
IK kan alles wel leuk vinden, maar niet iedereen zit altijd op mij te wachten.
En er vanzelfsprekend vanuit gaan dat je welkom bent vind ik eigenlijk best bijzonder.
Wij bespreken vaak met familie en vrienden wat we gaan doen in de vakantie.
Gaan ook wel met familie of vrienden.
Maar zou toch echt heel raar staan te kijken als ze zouden eisen ook welkom te zijn.
Daarentegen hebben we wel eens een situatie gehad waarin gezin 3 riep 'oh, dat lijkt me zo leuk! Zouden we aan kunnen haken? Ja, als jullie dat leuk vinden hoor...' En juist daardoor was het prima.
En mijn vader had het trouwens wél leuk gevonden als we mee waren gegaan toen ik het er met hem over had. Hij vroeg zich af of het huisje nog verzet kon worden (wat vast makkelijk kan, geen hoogseizoen, en zus is gewoon vrij de hele meivakantie). Dus vandaar dat ik appte of het eventueel nog verzet kon worden. Maar heb dat niet eisend of dwingend gedaan.
Ook zitten we niet op elkaars lip, wij zouden gewoon in een tent zitten elders op de camping en ook ons eigen gang gaan. Daarom snap ik zelf niet waarom we niet mee zouden “mogen”.
Maar zoals gezegd ga ik er niks meer over zeggen. Ik wil me niet opdringen en heb ook zoiets van graag of niet. En is familie opstellingen wellicht een idee voor mijzelf. Want waarschijnlijk maak ik het te groot en zoek ik er teveel achter, trek ik het me te persoonlijk aan wat niet nodig is. Dus dit forum helpt me wel te relativeren, ook al zijn sommige reacties best hard/confronterend. Ik ben nu wel uit het nare/gekwetste gevoel gekomen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
