Relaties
alle pijlers
Hoe relatie en sfeer thuis verbeteren?
dinsdag 16 april 2024 om 09:45
Hoi allemaal,
Man en ik zitten in een dip. Al bijna een jaar. We hebben allebei de wens om er samen uit te komen, maar het lukt ons niet (goed) om nader tot elkaar te komen. We hebben therapie om ons te helpen met communicatie en er is verbetering, maar het gaat tergend langzaam. De sfeer thuis is het beste te omschrijven als zakelijk. We hebben twee kinderen in de basisschoolleeftijd, dus we verdelen de taken, overleggen goed en doen wat we moeten doen. Ik merk dat vooral onze oudste last heeft van onze dip. Oudste is een gevoelig kind, is ineens prikkelbaar, slaapt slecht en stelt vragen als 'Mama, hou jij wel van papa?' Of 'waarom knuffel jij papa nooit?' Ik word hier erg verdrietig van, tegelijkertijd voel ik heel veel weerstand om dan maar 'te doen alsof...'
Op initiatief van de therapeut hebben we 1x in de twee weken date night (thuis of uit) maar we lijken elkaar kwijt, wat er voor zorgt dat we het op date night toch al snel over de kinderen hebben, of: discussie krijgen om iets onbenulligs.
Hoe ga ik hiermee om? En heeft iemand concrete tips om in ieder geval de sfeer te verbeteren? Ik wil gewoon graag dat mijn kinderen thuiskomen in een warm, liefdevol nest en dat is het nu niet
Man en ik zitten in een dip. Al bijna een jaar. We hebben allebei de wens om er samen uit te komen, maar het lukt ons niet (goed) om nader tot elkaar te komen. We hebben therapie om ons te helpen met communicatie en er is verbetering, maar het gaat tergend langzaam. De sfeer thuis is het beste te omschrijven als zakelijk. We hebben twee kinderen in de basisschoolleeftijd, dus we verdelen de taken, overleggen goed en doen wat we moeten doen. Ik merk dat vooral onze oudste last heeft van onze dip. Oudste is een gevoelig kind, is ineens prikkelbaar, slaapt slecht en stelt vragen als 'Mama, hou jij wel van papa?' Of 'waarom knuffel jij papa nooit?' Ik word hier erg verdrietig van, tegelijkertijd voel ik heel veel weerstand om dan maar 'te doen alsof...'
Op initiatief van de therapeut hebben we 1x in de twee weken date night (thuis of uit) maar we lijken elkaar kwijt, wat er voor zorgt dat we het op date night toch al snel over de kinderen hebben, of: discussie krijgen om iets onbenulligs.
Hoe ga ik hiermee om? En heeft iemand concrete tips om in ieder geval de sfeer te verbeteren? Ik wil gewoon graag dat mijn kinderen thuiskomen in een warm, liefdevol nest en dat is het nu niet
bietenwrap wijzigde dit bericht op 16-04-2024 09:47
Reden: Tikfoutje
Reden: Tikfoutje
0.04% gewijzigd
Voorheen actief als cakepop, nu wat gezonder!
donderdag 18 april 2024 om 16:21
Eens. Standje ramkoers zoals de laatste post van OP, ik weet niet of dát de oplossing is. Hij zal zich alleen maar aangevallen voelen en dan ben je weer drie weekenden verder voordat een constructief gesprek mogelijk is. Het gaat er om dat hij er echt bewust van wordt van het feit dat de verdeling scheef is gegroeid na het aannemen van zijn droombaan.Browniedoc schreef: ↑18-04-2024 16:12Ik denk dat je ook even je man de tijd moet geven om in het gesprek te komen en hem ook even de tijd moet geven om erover na te kunnen denken, dat heb jij nu natuurlijk al "voor" op hem als je dat gesprek ingaat met je lijst. Jij hebt over de inhoud na kunnen denken, die gelegenheid moet hij misschien ook krijgen?
Zou het een idee zijn om het los te koppelen van de baan? Want eigenlijk staat het daar ook los van toch. Je bent boos omdat hij je niet geconsulteerd heeft én je bent boos over de huidige verdeling (die daar wel uit voortvloeit, maar da's misschien olie op het vuur).
Het zijn twee verschillende gesprekken die je moet voeren, het één gaat over vertrouwen en het ander gaat over belasting. Het eerste thema lijkt me geschikter om met de therapeut erbij aan te vliegen?
Succes TO.. hopelijk stuit je op begrip.
donderdag 18 april 2024 om 16:39
Ik zou het gesprek denk ik ook beginnen met zeggen dat je de discussie over het veranderen van baan achter je wil laten. Dat je daarover gezegd hebt wat je er van vond en dat je daar eventueel in de toekomst nog wel met therapeut over wil spreken, maar dat het je nu met name gaat over de gevolgen van die beslissing. Dat je het nu een aantal weken hebt aangezien maar dat de gevolgen voor jou je te zwaar vallen. En dan vanuit daar het gesprek aangaan over een evenwichtigere verdeling.
donderdag 18 april 2024 om 16:54
Je boosheid moet eruit, dat is duidelijk. Anders vreet je jezelf op en dat is ook niet gezond.
Is je uiteindelijke doel samenwerken? Benoem dat dan ook. Dat helpt ook om het gezamenlijke doel (het functioneren als partners en gezin) voor ogen te houden.
Gaat een lastig gesprek worden. Ik hoop dat je man aanspreekbaar is op zijn deel. Het helpt als jij ook aanspreekbaar bent maar om het samen te kunnen oplossen moet je beiden bereid zijn om samen te werken en te voegen. Dat is ook het moeilijke, je weet niet of je man daar bereid toe is. Ben jij er eigenlijk bereid toe? Of moet eerst de woede eruit?
Ga er ook vanuit dat het niet in 1x opgelost is. Dit soort dingen heeft tijd nodig.
Is je uiteindelijke doel samenwerken? Benoem dat dan ook. Dat helpt ook om het gezamenlijke doel (het functioneren als partners en gezin) voor ogen te houden.
Gaat een lastig gesprek worden. Ik hoop dat je man aanspreekbaar is op zijn deel. Het helpt als jij ook aanspreekbaar bent maar om het samen te kunnen oplossen moet je beiden bereid zijn om samen te werken en te voegen. Dat is ook het moeilijke, je weet niet of je man daar bereid toe is. Ben jij er eigenlijk bereid toe? Of moet eerst de woede eruit?
Ga er ook vanuit dat het niet in 1x opgelost is. Dit soort dingen heeft tijd nodig.
donderdag 18 april 2024 om 16:57
Fairway: erg hè. Als ik mijzelf teruglees zie ik ook dat het van het scherm spat. In het dagelijks leven parkeer ik dat allemaal hoor, dus ik ben niet een lopende stormram 
.
En dank voor de tips hoe het gesprek aan te vliegen. Ik had zelf al bedacht dat ik het zou aankondigen met de boodschap dat ik geen ruzie wil maken over de baan o.i.d. maar het puur wil hebben over hoe we de koude oorlog kunnen beëindigen. En dat dat voor mij betekent dat ik graag naar een evenwichtiger verdeling wil. 50/50 is niet haalbaar, maar hij kan zeker 's ochtends voor vertrek alles klaarzetten en tassen inpakken bijvoorbeeld. Dan staat ie maar een kwartiertje eerder op.
Misschien moet ik het gesprek aankondigen? Dat ik bijv. vandaag zeg dat ik zaterdagavond als de kinderen naar bed zijn graag met hem om tafel wil over onze relatie. Dan kan hij ook alvast nadenken over wat hij kwijt wil?
.En dank voor de tips hoe het gesprek aan te vliegen. Ik had zelf al bedacht dat ik het zou aankondigen met de boodschap dat ik geen ruzie wil maken over de baan o.i.d. maar het puur wil hebben over hoe we de koude oorlog kunnen beëindigen. En dat dat voor mij betekent dat ik graag naar een evenwichtiger verdeling wil. 50/50 is niet haalbaar, maar hij kan zeker 's ochtends voor vertrek alles klaarzetten en tassen inpakken bijvoorbeeld. Dan staat ie maar een kwartiertje eerder op.
Misschien moet ik het gesprek aankondigen? Dat ik bijv. vandaag zeg dat ik zaterdagavond als de kinderen naar bed zijn graag met hem om tafel wil over onze relatie. Dan kan hij ook alvast nadenken over wat hij kwijt wil?
Voorheen actief als cakepop, nu wat gezonder!
donderdag 18 april 2024 om 17:04
Dit.Bbubbels schreef: ↑18-04-2024 16:39Ik zou het gesprek denk ik ook beginnen met zeggen dat je de discussie over het veranderen van baan achter je wil laten. Dat je daarover gezegd hebt wat je er van vond en dat je daar eventueel in de toekomst nog wel met therapeut over wil spreken, maar dat het je nu met name gaat over de gevolgen van die beslissing. Dat je het nu een aantal weken hebt aangezien maar dat de gevolgen voor jou je te zwaar vallen. En dan vanuit daar het gesprek aangaan over een evenwichtigere verdeling.
De focus op 'hoe nu verder?' ipv 'waarom heb je dit zo aangepakt?'
En ja, lijkt me nogal logisch om dit aan te kondigen. Of begin je als de kinderen naar bed zijn lukraak een gesprek en leg je die brief onder z'n neus?
donderdag 18 april 2024 om 17:04
Ja, hier ben ik het ook mee eens. Het praktische gedeelte kunnen jullie vast samen uitkomen.Browniedoc schreef: ↑18-04-2024 16:12Ik denk dat je ook even je man de tijd moet geven om in het gesprek te komen en hem ook even de tijd moet geven om erover na te kunnen denken, dat heb jij nu natuurlijk al "voor" op hem als je dat gesprek ingaat met je lijst. Jij hebt over de inhoud na kunnen denken, die gelegenheid moet hij misschien ook krijgen?
Zou het een idee zijn om het los te koppelen van de baan? Want eigenlijk staat het daar ook los van toch. Je bent boos omdat hij je niet geconsulteerd heeft én je bent boos over de huidige verdeling (die daar wel uit voortvloeit, maar da's misschien olie op het vuur).
Het zijn twee verschillende gesprekken die je moet voeren, het één gaat over vertrouwen en het ander gaat over belasting. Het eerste thema lijkt me geschikter om met de therapeut erbij aan te vliegen?
Succes TO.. hopelijk stuit je op begrip.
Maar er zit ook een diepere laag onder. Waarschijnlijk zijn jullie allebei in oude pijn geraakt waardoor de ander niet meer veilig voelt. Dat kun je het beste blootleggen/uitpraten bij de relatietherapeut.
donderdag 18 april 2024 om 17:05
Ga voor een zachte landing.
Zeg tegen je man dat je graag met hem samen wil gaan zitten om nog eens naar de verdeling van taken in jullie huis te kijken.
Met het oog op de meivakantie is dat een natuurlijk moment.
Meld dat je niet van je boosheid af komt omdat je telkens de consequenties voelt van de grote verandering binnen jullie huis. En dat je van zowel de boosheid als de te hoge draaglast af wilt.
Of hij samen met jou wil kijken waar jij ontlast kunt worden. En dan is de vraag wat zijn reactie gaat zijn. Wacht op zijn reactie.
Als hij dat wil en meteen gemotiveerd is, dat zou de beste uitkomst zijn. Dat lost al veel op voor jou.
Als hij zegt dat hij erover na wil denken, zeg je dat je daarmee akkoord bent en graag dan volgende week wil weten waar je aan toe bent.
Als hij in de aanval of verdediging of beschuldigingen schiet, meld je dat je dit op de eerstvolgende sessie met de therapeut wil aankaarten.
Nergens dus ruzie maken.
Eerst de boodschap brengen.
Een zachte landing. Je wil verandering, dan moet je het stap voor stap aanpakken.
Zeg tegen je man dat je graag met hem samen wil gaan zitten om nog eens naar de verdeling van taken in jullie huis te kijken.
Met het oog op de meivakantie is dat een natuurlijk moment.
Meld dat je niet van je boosheid af komt omdat je telkens de consequenties voelt van de grote verandering binnen jullie huis. En dat je van zowel de boosheid als de te hoge draaglast af wilt.
Of hij samen met jou wil kijken waar jij ontlast kunt worden. En dan is de vraag wat zijn reactie gaat zijn. Wacht op zijn reactie.
Als hij dat wil en meteen gemotiveerd is, dat zou de beste uitkomst zijn. Dat lost al veel op voor jou.
Als hij zegt dat hij erover na wil denken, zeg je dat je daarmee akkoord bent en graag dan volgende week wil weten waar je aan toe bent.
Als hij in de aanval of verdediging of beschuldigingen schiet, meld je dat je dit op de eerstvolgende sessie met de therapeut wil aankaarten.
Nergens dus ruzie maken.
Eerst de boodschap brengen.
Een zachte landing. Je wil verandering, dan moet je het stap voor stap aanpakken.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
donderdag 18 april 2024 om 17:06
Ik weet niet of je het gesprek moet aankondigen, maar dat je hem de tijd gunt om op jou te reageren (en dat hij niet binnen een half uur alles opgelost hoeft te hebben).
Neem in je overzicht ook op: alle dingen die je al hebt aangepast voor zijn werk, ook als je over dat stukje niet boos bent.
En als je er niet uitkomt: zoek een andere relatietherapeut die echt op zoek gaat naar jullie pijnpunten en de balans tussen jullie weer rechttrekt.
Neem in je overzicht ook op: alle dingen die je al hebt aangepast voor zijn werk, ook als je over dat stukje niet boos bent.
En als je er niet uitkomt: zoek een andere relatietherapeut die echt op zoek gaat naar jullie pijnpunten en de balans tussen jullie weer rechttrekt.
donderdag 18 april 2024 om 17:29
Als ik de man van TO was zou ik hier woest van worden. Je stelt je namelijk superieur op met een uitgedacht plan als verandermanager. Ik zou dat voelen als "je bent al uitgecheckt " en onverschilligheid. Leuk voor je zakenrelatie, niet voor je levenspartner.Doreia* schreef: ↑18-04-2024 17:05Ga voor een zachte landing.
Zeg tegen je man dat je graag met hem samen wil gaan zitten om nog eens naar de verdeling van taken in jullie huis te kijken.
Met het oog op de meivakantie is dat een natuurlijk moment.
Meld dat je niet van je boosheid af komt omdat je telkens de consequenties voelt van de grote verandering binnen jullie huis. En dat je van zowel de boosheid als de te hoge draaglast af wilt.
Of hij samen met jou wil kijken waar jij ontlast kunt worden. En dan is de vraag wat zijn reactie gaat zijn. Wacht op zijn reactie.
Als hij dat wil en meteen gemotiveerd is, dat zou de beste uitkomst zijn. Dat lost al veel op voor jou.
Als hij zegt dat hij erover na wil denken, zeg je dat je daarmee akkoord bent en graag dan volgende week wil weten waar je aan toe bent.
Als hij in de aanval of verdediging of beschuldigingen schiet, meld je dat je dit op de eerstvolgende sessie met de therapeut wil aankaarten.
Nergens dus ruzie maken.
Eerst de boodschap brengen.
Een zachte landing. Je wil verandering, dan moet je het stap voor stap aanpakken.
Ik hecht zelf aan af en toe flink ruziemaken. Dan is het maar even niet leuk.
Maar goed, zoveel mensen, zoveel wensen. We weten niet wat voor type de man van TO is dus wie weet werkt het wel voor hen.
donderdag 18 april 2024 om 17:31
Hij weet zelf vast zo op te noemen wat hem stoort, hoorBietenwrap schreef: ↑18-04-2024 16:57
Misschien moet ik het gesprek aankondigen? Dat ik bijv. vandaag zeg dat ik zaterdagavond als de kinderen naar bed zijn graag met hem om tafel wil over onze relatie. Dan kan hij ook alvast nadenken over wat hij kwijt wil?
Door een vooraankondiging te doen maak je het heel beladen.
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 18-04-2024 17:58
0.24% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 18 april 2024 om 17:37
Ik zou het dan wel weer een fijne aanpak vinden.Mepal schreef: ↑18-04-2024 17:29Als ik de man van TO was zou ik hier woest van worden. Je stelt je namelijk superieur op met een uitgedacht plan als verandermanager. Ik zou dat voelen als "je bent al uitgecheckt " en onverschilligheid. Leuk voor je zakenrelatie, niet voor je levenspartner.
Ik hecht zelf aan af en toe flink ruziemaken. Dan is het maar even niet leuk.
Maar goed, zoveel mensen, zoveel wensen. We weten niet wat voor type de man van TO is dus wie weet werkt het wel voor hen.
Flinke ruzies hebben ze denk ik al wel genoeg gehad...
donderdag 18 april 2024 om 17:42
Goed dat je al meer woorden aan je gevoel kan geven naast boos en verraden. Je bent ook moe en loopt op eieren en er klinkt iets van wanhoop in door.
Alvast succes met het gesprek TO, je kan het.
En al gaat het fout en vliegen jullie uit de bocht, dan is er niets verloren. Dan was het een goede eerste poging om het anders te doen.
Alvast succes met het gesprek TO, je kan het.
En al gaat het fout en vliegen jullie uit de bocht, dan is er niets verloren. Dan was het een goede eerste poging om het anders te doen.
donderdag 18 april 2024 om 18:24
Goed bezig bietenwrap!Bietenwrap schreef: ↑18-04-2024 15:56Nou, ik heb alle gevolgen van z'n nieuwe baan op een rijtje gezet, zodat ik hem van het weekend kan laten zien wat dit nou eigenlijk voor mij betekent. Ga dan ook gelijk vertellen dat ik de verdeling anders wil en hij het maar moet regelen.
Ik vind het heel moeilijk, want ik voel een fikse ruzie aankomen, maar goed: misschien komt de boodschap aan.
Ik heb ook besloten dit bespreekbaar te maken bij de therapeut, dat zijn vrijheid de mijne beperkt en dat ik niet langer in een koude oorlog wil zitten thuis en dat ik graag hoor wat daar de oplossing voor is, zonder mijzelf geweld aan te doen. Want inderdaad: ik loop al maanden op eieren, doe het leeuwendeel van de opvoeding, ben nog steeds boos: ik ben niet alleen doodmoe, maar het ook écht zat. En de gedachte dat dit nog 40 jaar zo door moet gaan stemt mij somber, dan ben ik inderdaad liever alleen.
Dus: wens mij succes met het gesprek aangaan. Ik zal jullie updaten!
donderdag 18 april 2024 om 18:37
donderdag 18 april 2024 om 18:52
Ik las de aanpak van Doreia als het zachtjes dwingen naar mijn eigen zin. Daar ben ik allergisch voor. Ik deal liever met iemand die openlijk kwaad is. Dat is mijn voorkeur. En daar zal ik niet de enige in zijn.Gemberthee schreef: ↑18-04-2024 18:37Nou, jammer dan, zou ik denken als ik TO was. Zoals het nu gaat, gaat het niet en het is tijd om dat te bespreken en te veranderen. Of je dat nou leuk vindt of niet (als denkbeeldige man van).
Wat voor mij geldt hoeft niet voor TO en haar man te gelden. Dus TO zal iets verzinnen wat bij haar past. Als TO dit een goede aanpak vindt moet ze dat doen.
donderdag 18 april 2024 om 19:28
Ik lees hier dat je man ´s ochtend niet helpt. Jouw suggestie is dat hij eerder uit bed komt om alles klaar te zetten. Maar wat weerhoudt hem ervan om alles ´s avonds klaar te zetten? Hoeft hij niet eerder uit bed. Hoef jij geen extra werk te doen.
Ik ken bijvoorbeeld een vader die 's avonds alle boterhammen voor school smeert en de broodtrommels van de kinderen in de koelkast zet.
Ik ken bijvoorbeeld een vader die 's avonds alle boterhammen voor school smeert en de broodtrommels van de kinderen in de koelkast zet.
donderdag 18 april 2024 om 21:17
Een probleem lijkt me dat TO en haar man een eigen manier van conflicthantering toepassen. Haar man denkt dat alles met wat liefdevol geven en nemen goed komt. TO handelt, in ieder geval richting haar man, meer principieel.
vrijdag 19 april 2024 om 08:33
Het nemen zie ik wel, maar waar zit het geven in. En vooral: de balans tussen beide? Af en toe koken of één van de zes keer per week een kind naar sport rijden is iets geven, maar een boel meer nemen. Het probleem zit 'm volgens mij in de onbalans. Vooral als je als gevolg daarvan soms nog moet werken tot bedtijd om je uren in te halen, terwijl man nog even op de bank hangt.
Als ik het verhaal van TO goed begrijp is man druk met zijn baan en kijkt hij wel even wat hij er daarnaast nog bij kan oppakken. En alles wat overblijft is voor haar. Ik vind dat verre van liefdevol. Eerder parasitair.
vrijdag 19 april 2024 om 08:48
Het is vooral onduidelijke taal, voor iemand die nog niet weet wat de diepere pijn er achter is. Daar worden mensen defensief van. Beter open kaart spelen en kwetsbaar opstellen voordat je naar oplossingen gaat kijken, hoe verleidelijk dat ook is.
Geef man ook de gelegenheid om het binnen te laten komen in zijn tempo. Waarschijnlijk heeft hij tot op heden alleen maar verwijten gehoord, hij zal het als verwijten hebben ervaren althans. En dan sluit men zich af.
Eigenlijk had de therapeut dit gesprek moeten begeleiden vind ik. Dacht eigenlijk dat de meeste therapeuten met de methode van Sue Johnson werken.
vrijdag 19 april 2024 om 09:17
Sommigen doen hier net alsof de man van TO werkelijk geen poot uitsteekt, maar ik lees het, bijvoorbeeld hieronder, toch anders. En als TO vaak om half acht thuis is, zoals ze ook schreef omdat ze door het wegbrengen een uur later begint, dan heeft hij er neem ik aan dus op dat moment sowieso al wat tijd met de kinderen op zitten en misschien ook al met hen gegeten. Dat TO een disbalans ervaart is duidelijk, maar het is volgens mij echt niet zo dat alles op haar schouders rust en hij naar believen thuiskomt, aanschuift en op de bank ploft.
Bietenwrap schreef: ↑16-04-2024 13:16Maar hij doet niet niets: Daar tegenover staat dat hij elke weekdag kookt en de kinderen ophaalt (behalve als hij in de file staat)
meisje85 wijzigde dit bericht op 19-04-2024 09:20
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
18.96% gewijzigd
vrijdag 19 april 2024 om 09:29
Maar dat is dus niet waar.Gemberthee schreef: ↑19-04-2024 08:33Het nemen zie ik wel, maar waar zit het geven in. En vooral: de balans tussen beide? Af en toe koken of één van de zes keer per week een kind naar sport rijden is iets geven, maar een boel meer nemen. Het probleem zit 'm volgens mij in de onbalans. Vooral als je als gevolg daarvan soms nog moet werken tot bedtijd om je uren in te halen, terwijl man nog even op de bank hangt.
Als ik het verhaal van TO goed begrijp is man druk met zijn baan en kijkt hij wel even wat hij er daarnaast nog bij kan oppakken. En alles wat overblijft is voor haar. Ik vind dat verre van liefdevol. Eerder parasitair.
Lees wat meisje85 schrijft, lees wat TO schrijft.
Sommige mensen hier proberen heel hard het beeld in stand te houden dat die man niets doet. Dat is niet waar. Voor de banenwissel was alles redelijk in balans. Nu is er door de extra reistijd wat druk op TO en dat moet worden gefixt. Maar het is niet alsof hij ineens niets doet. In tegendeel.
Hij kookt elke dag, hij haalt op, één middag per werkweet is hij er helemaal voor de kinderen etc.
Het zijn gewoon twee hele drukke mensen, zowel met werk als met het gezin.
vrijdag 19 april 2024 om 09:31
Ik zou ophouden met de fluwelen handschoentjes en zijn tere ziel als het op een gesprek aankomt.Bietenwrap schreef: ↑18-04-2024 16:57Fairway: erg hè. Als ik mijzelf teruglees zie ik ook dat het van het scherm spat. In het dagelijks leven parkeer ik dat allemaal hoor, dus ik ben niet een lopende stormram
En dank voor de tips hoe het gesprek aan te vliegen. Ik had zelf al bedacht dat ik het zou aankondigen met de boodschap dat ik geen ruzie wil maken over de baan o.i.d. maar het puur wil hebben over hoe we de koude oorlog kunnen beëindigen. En dat dat voor mij betekent dat ik graag naar een evenwichtiger verdeling wil. 50/50 is niet haalbaar, maar hij kan zeker 's ochtends voor vertrek alles klaarzetten en tassen inpakken bijvoorbeeld. Dan staat ie maar een kwartiertje eerder op.
Misschien moet ik het gesprek aankondigen? Dat ik bijv. vandaag zeg dat ik zaterdagavond als de kinderen naar bed zijn graag met hem om tafel wil over onze relatie. Dan kan hij ook alvast nadenken over wat hij kwijt wil?
Hij walst meedogeloos over jouw grenzen heen,
Waarom zou 50/50 niet haalbaar zijn? Omdat hij dan moeite moet doen of iets moet inleveren? Zoals hij constant wel van jou verwacht..
vrijdag 19 april 2024 om 09:36
Fairway schreef: ↑19-04-2024 09:29Maar dat is dus niet waar.
Lees wat meisje85 schrijft, lees wat TO schrijft.
Sommige mensen hier proberen heel hard het beeld in stand te houden dat die man niets doet. Dat is niet waar. Voor de banenwissel was alles redelijk in balans. Nu is er door de extra reistijd wat druk op TO en dat moet worden gefixt. Maar het is niet alsof hij ineens niets doet. In tegendeel.
Hij kookt elke dag, hij haalt op, één middag per werkweet is hij er helemaal voor de kinderen etc.
Het zijn gewoon twee hele drukke mensen, zowel met werk als met het gezin.
Applaus!!!! Er komt nog wel wat meer bij kijken hoor. We hebben het nog niet eens over de 3e shift gehad.
Er is nu vooral 1 druk mens met zowel werk als gezin.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
