Relaties
alle pijlers
Hoe relatie en sfeer thuis verbeteren?
dinsdag 16 april 2024 om 09:45
Hoi allemaal,
Man en ik zitten in een dip. Al bijna een jaar. We hebben allebei de wens om er samen uit te komen, maar het lukt ons niet (goed) om nader tot elkaar te komen. We hebben therapie om ons te helpen met communicatie en er is verbetering, maar het gaat tergend langzaam. De sfeer thuis is het beste te omschrijven als zakelijk. We hebben twee kinderen in de basisschoolleeftijd, dus we verdelen de taken, overleggen goed en doen wat we moeten doen. Ik merk dat vooral onze oudste last heeft van onze dip. Oudste is een gevoelig kind, is ineens prikkelbaar, slaapt slecht en stelt vragen als 'Mama, hou jij wel van papa?' Of 'waarom knuffel jij papa nooit?' Ik word hier erg verdrietig van, tegelijkertijd voel ik heel veel weerstand om dan maar 'te doen alsof...'
Op initiatief van de therapeut hebben we 1x in de twee weken date night (thuis of uit) maar we lijken elkaar kwijt, wat er voor zorgt dat we het op date night toch al snel over de kinderen hebben, of: discussie krijgen om iets onbenulligs.
Hoe ga ik hiermee om? En heeft iemand concrete tips om in ieder geval de sfeer te verbeteren? Ik wil gewoon graag dat mijn kinderen thuiskomen in een warm, liefdevol nest en dat is het nu niet
Man en ik zitten in een dip. Al bijna een jaar. We hebben allebei de wens om er samen uit te komen, maar het lukt ons niet (goed) om nader tot elkaar te komen. We hebben therapie om ons te helpen met communicatie en er is verbetering, maar het gaat tergend langzaam. De sfeer thuis is het beste te omschrijven als zakelijk. We hebben twee kinderen in de basisschoolleeftijd, dus we verdelen de taken, overleggen goed en doen wat we moeten doen. Ik merk dat vooral onze oudste last heeft van onze dip. Oudste is een gevoelig kind, is ineens prikkelbaar, slaapt slecht en stelt vragen als 'Mama, hou jij wel van papa?' Of 'waarom knuffel jij papa nooit?' Ik word hier erg verdrietig van, tegelijkertijd voel ik heel veel weerstand om dan maar 'te doen alsof...'
Op initiatief van de therapeut hebben we 1x in de twee weken date night (thuis of uit) maar we lijken elkaar kwijt, wat er voor zorgt dat we het op date night toch al snel over de kinderen hebben, of: discussie krijgen om iets onbenulligs.
Hoe ga ik hiermee om? En heeft iemand concrete tips om in ieder geval de sfeer te verbeteren? Ik wil gewoon graag dat mijn kinderen thuiskomen in een warm, liefdevol nest en dat is het nu niet
bietenwrap wijzigde dit bericht op 16-04-2024 09:47
Reden: Tikfoutje
Reden: Tikfoutje
0.04% gewijzigd
Voorheen actief als cakepop, nu wat gezonder!
vrijdag 19 april 2024 om 09:37
Iemand heeft de bom eronder gelegd, dat was niet TO maar zij mag nu wel alle moeite doen om man te laten meebewegen?
Echt dikke fuck you.
vrijdag 19 april 2024 om 09:44
vrijdag 19 april 2024 om 09:53
Klopt, want daar is niet veel over geschreven, anders dan hier en daar wat aannames en frustraties van anderen. Misschien even deze post erbij halen, laten we focussen op de kern van het probleem.
Bietenwrap schreef: ↑17-04-2024 12:03En als ik het allemaal teruglees klinkt hij als een lul de behanger, maar hij is absoluut ook een fijne man. Hij is bijv. echt heel zorgzaam. Hij kookt altijd en vaak ook dingen waarvan hij weet dat ik het heel lekker vind. Hij kwam voor dit alles regelmatig thuis met iets lekkers voor mij of een bosje bloemen. Hij heeft vrij recent voor mijn verjaardag (kroonjaar) een etentje georganiseerd met familie en vrienden, zonder dat ik daar vanaf wist en hield toen een hele liefdevolle speech over hoe hij niet de makkelijkste is en ik desondanks altijd 'zijn rug heb'. Hij heeft op eigen initiatief de zolder opgeknapt en een fatsoenlijke thuiswerkplek ingericht omdat ik altijd aan de keukentafel zat. En zo zijn er nog veel meer positieve dingen. Dat is ook de voornaamste reden dat ik nog niet de handdoek in de ring heb gegooid: het is niet alleen een eikel, maar het lukt mij niet om vooral te focussen op de goede dingen, zolang dit nog tussen ons in staat...
vrijdag 19 april 2024 om 09:56
Da's gewoon niet waar. Het gaat om de disbalans. Da's iets anders. Het gaat er niet om dat hij niks doet, het gaat er om dat hij de taakjes heeft gekozen die hem schikken en de rest mag TO oppakken. En dat is meer dan zijn helft, maar vooral dus zijn het de dingen die hem niet schikken. Hij kiest wat taken van de lijst en de rest is voor haar. Hij bepaalt, zij heeft zich maar te schikken, want droombaan enzo.
Maar het meest irritant lijkt het mij dat haar man TO behandelt als oproepkracht die zijn taakjes wel even overneemt als hij daarover belt. En dan kan ze nog een sneer toe krijgen ook.
vrijdag 19 april 2024 om 10:02
Tsja, dat is weer zo zwart wit gekarakteriseerd, ze sneren over en weer. Dat lijkt me meer een gevolg van deze hele ruzie dan de oorzaak, denk je niet? Je kunt prima uit de posts van TO zien hoe de zaken scheef zijn gegroeid en dan helpt het niet mee dat ze zich beiden in hebben gegraven.Gemberthee schreef: ↑19-04-2024 09:56
Maar het meest irritant lijkt het mij dat haar man TO behandelt als oproepkracht die zijn taakjes wel even overneemt als hij daarover belt. En dan kan ze nog een sneer toe krijgen ook.
vrijdag 19 april 2024 om 10:05
Juist, dank jeGemberthee schreef: ↑19-04-2024 09:56Da's gewoon niet waar. Het gaat om de disbalans. Da's iets anders. Het gaat er niet om dat hij niks doet, het gaat er om dat hij de taakjes heeft gekozen die hem schikken en de rest mag TO oppakken. En dat is meer dan zijn helft, maar vooral dus zijn het de dingen die hem niet schikken. Hij kiest wat taken van de lijst en de rest is voor haar. Hij bepaalt, zij heeft zich maar te schikken, want droombaan enzo.
Maar het meest irritant lijkt het mij dat haar man TO behandelt als oproepkracht die zijn taakjes wel even overneemt als hij daarover belt. En dan kan ze nog een sneer toe krijgen ook.
vrijdag 19 april 2024 om 10:09
De oorzaak is dat hij ervoor heeft gekozen een nieuwe prioriteit te kiezen en TO op te zadelen met de consequenties. Een andere oorzaak is dat hij nu meer onzekerheid heeft over zijn reistijd en ervoor kiest die onzekerheid af te schuiven op TO. Hij zou ook vroeger kunnen vertrekken, zodat hij bij file op tijd is en zonder file aan de vroege kant. Allemaal keuzes. Maar hij behandelt haar liever als zijn achtervang / oproepkracht. Alsof hij en zijn baan het centrum zijn van het gezin en de rest daar omheen moet cirkelen.Fairway schreef: ↑19-04-2024 10:02Tsja, dat is weer zo zwart wit gekarakteriseerd, ze sneren over en weer. Dat lijkt me meer een gevolg van deze hele ruzie dan de oorzaak, denk je niet? Je kunt prima uit de posts van TO zien hoe de zaken scheef zijn gegroeid en dan helpt het niet mee dat ze zich beiden in hebben gegraven.
vrijdag 19 april 2024 om 10:39
vrijdag 19 april 2024 om 10:39
vrijdag 19 april 2024 om 11:12
Persoonlijk zou ik toch echt proberen over boosheid en "wie begon" heen te stappen. Je zit met z'n tweeën nu eenmaal in een dynamiek. Die is niet door één persoon ontstaan. Met continu kijken en wijzen naar de ander, zoals ook in veel reacties wordt gedaan, kom je over het algemeen niet ver. En al helemaal niet op een constructieve, blijvende manier. Zoals ik het al sinds het begin lees, lijkt het er ook wel op dat TO makkelijk inschikt. Misschien vanuit een dynamiek waarbij de één al veel langer op voorhand alle mogelijk te ontstane gaten dichtloopt, of een dynamiek waarbij de één onbewust vindt dat hij veel moet dragen of weet ik veel wat erachter zit in deze relatie. Als je dat soort dingen van jezelf niet ziet of weet, dan is het lastig naar je eigen aandeel te kijken. Want nogmaals, TO schrijft óók dat zij hem niet wil opzadelen met lange avondshifts, ze lost de fileproblemen op ipv dat ze de bal teruglegt, gaat er op zaterdagochtend ook weer vroeg uit en skipt haar sportles. Dat klinkt alsof zij iedere keer direct naar die handschoen rent die iemand moet oppakken. En zolang je 'eigen aandeel' ziet als '(mede)schuld' en om die reden weigert dieper te kijken ("hallo, hoezo moet ik nou ineens naar mezelf kijken, híj komt toch met dit onzalige plan!") dan blijf je in die situatie zoals ie nu is. Dus fijn dat er een gesprek aan komt.
meisje85 wijzigde dit bericht op 19-04-2024 11:57
1.41% gewijzigd
vrijdag 19 april 2024 om 11:17
Dat komt toch neer op een constructief gesprek voeren en openlijk elkaar vertellen wat hen dwars zit. Anders worden ze niet een team/gezin en blijft het elkaar opzadelen met taken en (stille) verwijten. Ik heb er alleen maar respect voor dat TO die eerste stap wil zetten, wat absoluut niet betekent dat zij iets hoeft te bedenken wat oplossingen betreft.
vrijdag 19 april 2024 om 11:59
Hee ja, dit vind ik mooi gezegd. Probleemoplossing met zachte landing gaat er vanuit dat er een basisvertrouwen in elkaar is dat je het goed met elkaar voorhebt. Dat vertrouwen is er nu niet en als iets wil oplossen zul je dat eerst weer op moeten bouwen met elkaar. En daarvoor is kwetsbaarheid nodig.bijtie schreef: ↑19-04-2024 08:48Het is vooral onduidelijke taal, voor iemand die nog niet weet wat de diepere pijn er achter is. Daar worden mensen defensief van. Beter open kaart spelen en kwetsbaar opstellen voordat je naar oplossingen gaat kijken, hoe verleidelijk dat ook is.
Geef man ook de gelegenheid om het binnen te laten komen in zijn tempo. Waarschijnlijk heeft hij tot op heden alleen maar verwijten gehoord, hij zal het als verwijten hebben ervaren althans. En dan sluit men zich af.
Eigenlijk had de therapeut dit gesprek moeten begeleiden vind ik. Dacht eigenlijk dat de meeste therapeuten met de methode van Sue Johnson werken.
Of je het gesprek met therapeut moet voeren hangt er denk ik vanaf in hoeverre je nog met respect voor elkaar ruzie kunt maken / kunt botsen.
Als je denkt dat het enorm gaat ploffen en beiden zich gaan terugtrekken in het eigen gelijk is een therapeut een goed idee.
Als je denkt dat jullie naar elkaars woede, verdriet en angst kunnen luisteren, kan je het ook zelf proberen.
vrijdag 19 april 2024 om 12:01
Hij initieert niks en wordt ook nog eens boos, waardoor TO op eieren moet lopen om een gesprek te forcerenbijtie schreef: ↑19-04-2024 11:17Dat komt toch neer op een constructief gesprek voeren en openlijk elkaar vertellen wat hen dwars zit. Anders worden ze niet een team/gezin en blijft het elkaar opzadelen met taken en (stille) verwijten. Ik heb er alleen maar respect voor dat TO die eerste stap wil zetten, wat absoluut niet betekent dat zij iets hoeft te bedenken wat oplossingen betreft.
Dat zou voor mij een probleem zijn,
De eerste stap nemen is feitelijk een verlengde van die handschoen die ze steeds maar oppakt. (ze houdt het in de hand, dus dat is eigenlijk ook al haar schuld, Nee. hij zit fout).
vrijdag 19 april 2024 om 12:24
Je hebt gelijk hoor, het zou voor mij ook een probleem zijn. Zoals je zegt hij deed dikke fuck you en TO mag de scherven oprapen.Maysa schreef: ↑19-04-2024 12:01Hij initieert niks en wordt ook nog eens boos, waardoor TO op eieren moet lopen om een gesprek te forceren
Dat zou voor mij een probleem zijn,
De eerste stap nemen is feitelijk een verlengde van die handschoen die ze steeds maar oppakt. (ze houdt het in de hand, dus dat is eigenlijk ook al haar schuld, Nee. hij zit fout).
Maar wat heb je aan volharden in je gelijk, met risico dat het verder escaleert en de relatie nog meer beschadigt. Soms heb je veel geprobeerd, maar wel steeds op dezelfde manier die niet werkte. Iets nieuws proberen vergt dan veel moed, helemaal als het vertrouwen al weg is en je je pijn moet laten zien, maar het kan wel iets helpen doorbreken. En dat is wel wat TO graag wil.
vrijdag 19 april 2024 om 13:24
Dat is ook zo, natuurlijk is het aan TO om zeker te weten dat ze er alles aan heeft gedaan, ik hoop oprecht dat het zal werken voor haar en haar gezin.bijtie schreef: ↑19-04-2024 12:24Je hebt gelijk hoor, het zou voor mij ook een probleem zijn. Zoals je zegt hij deed dikke fuck you en TO mag de scherven oprapen.
Maar wat heb je aan volharden in je gelijk, met risico dat het verder escaleert en de relatie nog meer beschadigt. Soms heb je veel geprobeerd, maar wel steeds op dezelfde manier die niet werkte. Iets nieuws proberen vergt dan veel moed, helemaal als het vertrouwen al weg is en je je pijn moet laten zien, maar het kan wel iets helpen doorbreken. En dat is wel wat TO graag wil.
vrijdag 19 april 2024 om 14:33
Dat is dus maar de vraag. Man is met deze beslissing veel en veel te ver gegaan en over de grenzen van TO heen. Maar ik denk dat je niet stellig kunt zeggen: "Hij begon."Lila-Linda schreef: ↑19-04-2024 09:44nee, dat is zij gaan doen. Maar dat hoeft natuurlijk niet
Ze kunnen echt beiden dingen beter doen
(en JA, hij begon)
Lijkt me iets voor de therapeut, om het te hebben over grenzen aangeven, belangen uitspreken, opgekropte frustraties.
Het komt allemaal over of alleen híj zijn eigenbelang nastreeft (en zoals TO erover spreekt lijkt dat inderdaad het geval te zijn, maar kan goed zijn dat hij in gesprek met TO of bij de therapeut ook met dingen komt waarin hij zich juist misschien al jarenlang gepasseerd heeft gevoeld.)
vrijdag 19 april 2024 om 16:32
Verkeerde topicOlea schreef: ↑19-04-2024 14:33Dat is dus maar de vraag. Man is met deze beslissing veel en veel te ver gegaan en over de grenzen van TO heen. Maar ik denk dat je niet stellig kunt zeggen: "Hij begon."
Lijkt me iets voor de therapeut, om het te hebben over grenzen aangeven, belangen uitspreken, opgekropte frustraties.
Het komt allemaal over of alleen híj zijn eigenbelang nastreeft (en zoals TO erover spreekt lijkt dat inderdaad het geval te zijn, maar kan goed zijn dat hij in gesprek met TO of bij de therapeut ook met dingen komt waarin hij zich juist misschien al jarenlang gepasseerd heeft gevoeld.)
vrijdag 19 april 2024 om 16:54
Kan. Maar als we dan toch gaan speculeren ken ik uit mijn omgeving ook nog wel een voorbeeld waar de man het onverteerbaar lastig vindt dat zijn vrouw na dezelfde studie een betere carrière en een hoger salaris heeft. In plaats van trots te zijn, is hij vooral jaloers.
vrijdag 19 april 2024 om 19:24
Heb je ook aan andere oplossingen gedacht zoals bijvoorbeeld een oppas die in de randen van de dag kan bijspringen? Zodat jullie wat lucht krijgen in de dagelijkse planning en daardoor kan je misschien met wat meer afstand naar jullie problemen kijken. Want als je meer rust en ruimte hebt dan neemt de boosheid misschien ook wat af.
vrijdag 19 april 2024 om 20:01
TO als je toe wil naar een constructief gesprek zou ik het erg bij jezelf houden. Dat je moe bent, op eieren loopt, voelt dat je afstevent op een 'crash' en dat je graag samen wil bekijken hoe dat anders kan.
Zeggen dat je 'dit niet nog 40 jaar trekt en dan liever alleen...' is olie op het vuur want een giga verwijt naar hem. Dan gooi je hem gewoon WEER voor de voeten dat je wil scheiden. En is dat nog de enige boodschap die hij dan hoort volgens mij. Terwijl hij duidelijk heeft gemaakt dat die uitspraak van jou hem tot op het bot gekwetst heeft.
Zeggen dat je 'dit niet nog 40 jaar trekt en dan liever alleen...' is olie op het vuur want een giga verwijt naar hem. Dan gooi je hem gewoon WEER voor de voeten dat je wil scheiden. En is dat nog de enige boodschap die hij dan hoort volgens mij. Terwijl hij duidelijk heeft gemaakt dat die uitspraak van jou hem tot op het bot gekwetst heeft.
maandag 22 april 2024 om 16:51
Hoe ging het gesprek van het weekend TO? Goed dat je een overzichtje had gemaakt en ik hoop heel erg voor je dat jullie wat meer tot elkaar komen hierin.Bietenwrap schreef: ↑18-04-2024 15:56Nou, ik heb alle gevolgen van z'n nieuwe baan op een rijtje gezet, zodat ik hem van het weekend kan laten zien wat dit nou eigenlijk voor mij betekent. Ga dan ook gelijk vertellen dat ik de verdeling anders wil en hij het maar moet regelen.
Ik vind het heel moeilijk, want ik voel een fikse ruzie aankomen, maar goed: misschien komt de boodschap aan.
Ik heb ook besloten dit bespreekbaar te maken bij de therapeut, dat zijn vrijheid de mijne beperkt en dat ik niet langer in een koude oorlog wil zitten thuis en dat ik graag hoor wat daar de oplossing voor is, zonder mijzelf geweld aan te doen. Want inderdaad: ik loop al maanden op eieren, doe het leeuwendeel van de opvoeding, ben nog steeds boos: ik ben niet alleen doodmoe, maar het ook écht zat. En de gedachte dat dit nog 40 jaar zo door moet gaan stemt mij somber, dan ben ik inderdaad liever alleen.
Dus: wens mij succes met het gesprek aangaan. Ik zal jullie updaten!
dinsdag 23 april 2024 om 07:26
Dit. En dat TO daar kwaad over is, begrijp ik heel goed. En de manier waarop hij dit eenzijdig besloten heeft. In hoeverre ziet hij in dat dit niet oké is/was, TO? Ik zou ook boos en vooral teleurgesteld zijn in jouw geval. En idd: aangeven dat jij moe bent zonder met zwaar geschut te komen over een mogelijke scheiding die je eigenlijk ook (nog) niet wil.Sjaantje37 schreef: ↑19-04-2024 10:39Het gaat hier natuurlijk niet alleen om de zorg voor de kinderen maar ook dat TO haar sportavond met een clubje heeft moeten opgeven waar ze heel veel plezier uithaalde. Dus ook de dingen die haar ontspannen gaan aan zijn werk ten onder.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 23 april 2024 om 09:32
Ja dit inderdaad. Dus ik snap de frustratie bij TO daarover zeker wel. En hoewel het geen 'wedstrijd' zou moeten zijn, wie het het zwaarste heeft, ontstaat zo'n wedstrijd wel heel makkelijk in dit soort situaties.Gemberthee schreef: ↑19-04-2024 10:09De oorzaak is dat hij ervoor heeft gekozen een nieuwe prioriteit te kiezen en TO op te zadelen met de consequenties. Een andere oorzaak is dat hij nu meer onzekerheid heeft over zijn reistijd en ervoor kiest die onzekerheid af te schuiven op TO. Hij zou ook vroeger kunnen vertrekken, zodat hij bij file op tijd is en zonder file aan de vroege kant. Allemaal keuzes. Maar hij behandelt haar liever als zijn achtervang / oproepkracht. Alsof hij en zijn baan het centrum zijn van het gezin en de rest daar omheen moet cirkelen.
Hoe is jullie gesprek gegaan, @TO?
woensdag 24 april 2024 om 08:54
Jullie zullen beiden moeten leren met elkaar te praten over verwachtingen en verlangens. En je niet aangevallen voelen als de wens, verlangen van een ander niet strookt met jouw ideeën. Dan is het zoeken naar of een compromis of iemand geeft iets op ten gunste van de ander maar dan wel uit liefde en in het vertrouwen dat de ander dit op een ander punt ook zal doen voor jou. Het gaat om balans tussen geven en nemen, je gehoord en geliefd voelen. Dan kan je weer zacht worden naar elkaar.
Een goede therapeut lijkt me van belang en eens in de twee weken een datenight terwijl er zoveel pijn zit veel te vroeg.
Een goede therapeut lijkt me van belang en eens in de twee weken een datenight terwijl er zoveel pijn zit veel te vroeg.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
