Hoe relatie en sfeer thuis verbeteren?

Bietenwrap dinsdag 16 april 2024 om 09:45

Hoi allemaal,

Man en ik zitten in een dip. Al bijna een jaar. We hebben allebei de wens om er samen uit te komen, maar het lukt ons niet (goed) om nader tot elkaar te komen. We hebben therapie om ons te helpen met communicatie en er is verbetering, maar het gaat tergend langzaam. De sfeer thuis is het beste te omschrijven als zakelijk. We hebben twee kinderen in de basisschoolleeftijd, dus we verdelen de taken, overleggen goed en doen wat we moeten doen. Ik merk dat vooral onze oudste last heeft van onze dip. Oudste is een gevoelig kind, is ineens prikkelbaar, slaapt slecht en stelt vragen als 'Mama, hou jij wel van papa?' Of 'waarom knuffel jij papa nooit?' Ik word hier erg verdrietig van, tegelijkertijd voel ik heel veel weerstand om dan maar 'te doen alsof...'

Op initiatief van de therapeut hebben we 1x in de twee weken date night (thuis of uit) maar we lijken elkaar kwijt, wat er voor zorgt dat we het op date night toch al snel over de kinderen hebben, of: discussie krijgen om iets onbenulligs.

Hoe ga ik hiermee om? En heeft iemand concrete tips om in ieder geval de sfeer te verbeteren? Ik wil gewoon graag dat mijn kinderen thuiskomen in een warm, liefdevol nest en dat is het nu niet

bietenwrap wijzigde dit bericht op 16-04-2024 09:47
Reden: Tikfoutje

0.04% gewijzigd

Voorheen actief als cakepop, nu wat gezonder!

Lievelieve woensdag 17 april 2024 om 21:20

Maar ik wil je even sterkte wensen want het is klote, en die kleintjes merken zoveel op. Ik vind het bewonderingswaardig dat jullie er (nog) voor vechten. De mijne gaf gewoon op, midden in de kraamtijd dus ik neem mijn petje af als mensen kiezen om eraan te werken. Maar ik herken veel van de boosheid, woede en wrok en van een (ex) partner die die boosheid niet begrijpt en doet alsof jij gek bent.

Heb zelf therapie maar de woede zakt maar langzaam, heel heel langzaam.

Fairway woensdag 17 april 2024 om 21:42

lila01 schreef: ↑
17-04-2024 20:59
Ik denk dat hij wel meer doet.
Misschien helpt het om eens te kijken naar alle dingen die hij wel doet.
Helpt een takenlijst? Een rooster met wie wat doet? En dat dan ophangen in dd keuken of zo. Soort corvee

Inderdaad, want als je sommigen mag geloven is TO een soort single mom, terwijl hij gewoon een aardig deel van de taken voor zijn rekening neemt voor zover ik kan zien. Het is alleen niet erg efficiënt ingedeeld en hier en daar maken ze beiden wat vreemde keuzes. Doreia heeft hierboven een hele mooie lijst gemaakt van zaken die efficiënter aangepakt kunnen worden.

Wat ook speelt denk ik, is dat de taakverdeling vrij snel scheef kan groeien wanneer de ene partner flexibel is in diens werktijden en de ander niet. Voor je het weet ligt het zwaartepunt, met de beste intenties, bij de flexibele thuiswerker. Daar kun je op verschillende manieren naar kijken. Dus wat dat betreft verbaast het me niet dat TO hier tegen aanloopt. Maar met een beetje wederzijds begrip moet dat recht te trekken zijn. Desnoods met jouw corveelijst

Zwaluw1984 woensdag 17 april 2024 om 21:43

Ladara schreef: ↑
17-04-2024 17:17
Ik kies voor de best mogelijke jeugd voor mijn kinderen. En zoals ik al zei: ons dagelijks leven is gezellig, dat houdt het leefbaar.

Oh, omdat die vraag uiteraard gaat komen: ik verdien twee keer modaal in mijn eentje, dus nee, ik ben niet financieel afhankelijk.

Herkenbaar, ik doe ongeveer hetzelfde.

Browniedoc woensdag 17 april 2024 om 22:16

Fairway schreef: ↑
17-04-2024 21:42

Wat ook speelt denk ik, is dat de taakverdeling vrij snel scheef kan groeien wanneer de ene partner flexibel is in diens werktijden en de ander niet. Voor je het weet ligt het zwaartepunt, met de beste intenties, bij de flexibele thuiswerker. Daar kun je op verschillende manieren naar kijken. Dus wat dat betreft verbaast het me niet dat TO hier tegen aanloopt. Maar met een beetje wederzijds begrip moet dat recht te trekken zijn. Desnoods met jouw corveelijst

Dit speelt hier ook ja. Man Moet 07.45 op zijn werk zijn en bso gaat pas 07.30 open dus als hij werkt moet ik brengen. Punt.

Maar het gemak waarmee hij dan van werkdag wisselt naar een dag waarop geen BSO op school is, of de auto wilt pakken terwijl ik al later weg kan door dat brengen en daardoor mijn reistijd verdubbelt. “Ja ik moet gewoon werken Browniedoc, daar kan ik ook niks aan doen!!”. Tuuuurlijk. Jij beweegt en de wereld beweegt wel weer mee.

Ik heb echt met je te doen TO. Je moet je ergens overheen gaan zetten waar je dagelijks hinder van ondervindt en aan herinnerd wordt.. en met iemand die daar geen begrip voor heeft.

firstnamelastname woensdag 17 april 2024 om 23:39

Heb echt niet alles gelezen maar ik herken veel van wat TO schrijft. En het is zo lastig om daar iets zinnigs over te zeggen. Maar de allereerste reactie is wel heel erg belangrijk naar mijn idee. Die kleine dingetjes. Attent zijn voor elkaar. Misschien nog belangrijker, laat de ander merker dat je hem/haar ziet. Denk aan waarom je verliefd werd en zoek naar dat stukje.
Dat hebben wij niet gedaan, wel de standaard therapie dingen zoals date night. Ons is het helaas niet gelukt, door verschillende oorzaken. Éën er van zat bij mij, ik zat zonder dat ik het door had in een soort burn out. Dacht dat het zo hoorde dat ik me zo voelde en dat is heel ongemerkt gegaan. Geen waardering in mijn werk, geen lol in mijn werk. Solliciteren en nergens aangenomen worden. En dan elke avond horen hoe leuk het werk van mn partner was. Ik nam steeds meer afstand.

Nu zijn we gescheiden, heb ik rond die tijd ander werk gekregen en heeft mijn ex eens gezegd: Waarom ben je nu wel zo als ik je graag had gezien?
Iedereen neemt dingen mee van vroeger, de verantwoordelijkheid voor kinderen is niet niks en daarmee loop je gewoon het risico tot verwijdering van elkaar. Zeker als het met de kinderen of werk niet van een leien dakje gaat. Jullie veranderen allebei, misschien ook lichamelijk. "Vroeger was alles beter" is dan een makkelijke gedachte. Denk dat veel botsingen veroorzaakt worden door ongeuitte frustratie. Dus eigenlijk moet alles, maar dan ook alles er eens uit.

Bbubbels donderdag 18 april 2024 om 09:56

Browniedoc schreef: ↑
17-04-2024 22:16
Dit speelt hier ook ja. Man Moet 07.45 op zijn werk zijn en bso gaat pas 07.30 open dus als hij werkt moet ik brengen. Punt.

Maar het gemak waarmee hij dan van werkdag wisselt naar een dag waarop geen BSO op school is, of de auto wilt pakken terwijl ik al later weg kan door dat brengen en daardoor mijn reistijd verdubbelt. “Ja ik moet gewoon werken Browniedoc, daar kan ik ook niks aan doen!!”. Tuuuurlijk. Jij beweegt en de wereld beweegt wel weer mee.

Ik heb echt met je te doen TO. Je moet je ergens overheen gaan zetten waar je dagelijks hinder van ondervindt en aan herinnerd wordt.. en met iemand die daar geen begrip voor heeft.

Maar ze hoeft zich er niet overheen te zetten toch? Ze moet juist op haar strepen gaan staan. Dit moet NU veranderen, en man moet zijn verantwoordelijkheid gaan nemen in (op zijn minst) het halen en brengen van de kinderen. Je zit thuis nu al in een soort koude oorlog dus even goed ruzie maken daarover maakt het ook niet heel veel erger. Of wel, maar dan heb je ook meteen duidelijkheid. Als TO nu op haar tenen blijft lopen dan gaat het uiteindelijk ook klappen, maar dan waarschijnlijk op een veel extremere manier. Want dit houd je niet vol om dit constant te slikken.

Sjaantje37 donderdag 18 april 2024 om 10:27

Beetje bizar dat hij een andere baan accepteert en de gevolgen daarvan totaal aan TO overlaat.

Waarom brengt hij de kinderen niet naar hun sport op zaterdagmorgen, moet meneer dan uitslapen van zijn drukke werkweek.

En dan krijg je als advies leuke dingen met elkaar te doen? Denk dat TO doodop is van de taken die ze er extra bij heeft gekregen.

Ladara donderdag 18 april 2024 om 10:39

Lila-Linda schreef: ↑
17-04-2024 17:53
Maar eeuh... jouw man klinkt als geen leuke mens. Geen fijne partner. Geen goeie vader

Ja, dat maakt het ingewikkeld. Hij is in het dagelijks verkeer liefdevol, grappig en gelijkmatig. Hij is een fijne partner, behalve dat hij de zorg voor de kinderen mijn probleem vond. Dat zal hij nooit hardop zeggen, maar daar is het jarenlang op neer gekomen. Overigens zie ik exact hetzelfde patroon bij veel gezinnen om me heen, maar het merendeel van de mensen lijkt te doen alsof het geen probleem is. Of de vrouw werkt minder, waardoor het misschien minder scheef voelt omdat beiden dan onder de streep evenveel tijd overhouden.

Lila-Linda donderdag 18 april 2024 om 10:58

Ladara schreef: ↑
18-04-2024 10:39
Ja, dat maakt het ingewikkeld. Hij is in het dagelijks verkeer liefdevol, grappig en gelijkmatig. Hij is een fijne partner, behalve dat hij de zorg voor de kinderen mijn probleem vond. Dat zal hij nooit hardop zeggen, maar daar is het jarenlang op neer gekomen. Overigens zie ik exact hetzelfde patroon bij veel gezinnen om me heen, maar het merendeel van de mensen lijkt te doen alsof het geen probleem is. Of de vrouw werkt minder, waardoor het misschien minder scheef voelt omdat beiden dan onder de streep evenveel tijd overhouden.

misschien vinden veel gezinnen in jouw omgeving het ook geen probleem?

Maar wat andere gezinnen doen, gaat het niet om. Het gaat om jouw relatie. Een man die zijn vaderrol niet wil pakken. En niet wil zien, dat hij jou daarmee belast heeft en verraden

frettie donderdag 18 april 2024 om 12:56

Ik lees hier meerdere keren dat je elkaar als partners wat moet gunnen. Dat het toch te regelen moet zijn. Terwijl het punt volgens mij is. Je kunt elkaar de wereld gunnen. Maar als het gunnen van 1 komt dan houdt het op een gegeven moment op. Met een gezin en jonge kinderen heeft iedere keuze van de 1 (andere baan, meer reistijd, alleen op vakantie etc.) gevolgen voor de ander. Die moet het dan dichtlopen. En helaas vinden veel mannen (vaak onbewust) dat toch iets minder hun probleem dan dat van de moeder. Sommige reacties hier bevestigen dat ook wel. Partner van TO zou het misschien hebben gedaan omdat hij de druk voelde omdat zij ooit wou stoppen enzovoort. Terwijl je als je naar de feitelijke situatie kijkt (zij brengt meer binnen) het niet klopt. Heb je een gezin samen dan hoor je dit niet te doen zonder dat de ander erachter staat. Want eigenlijk gunt hij het haar niet dat zij rustig kan werken. Maar zo wordt het zelden gezien.

Maysa donderdag 18 april 2024 om 13:14

Ladara schreef: ↑
17-04-2024 17:36
Ik begrijp mijn man prima, hij wilde voor ons zorgen en verzoop zich in zijn werk om dat te kunnen doen. Hij dacht dat hij het goede deed en hij wil daar graag erkenning voor. Maar terwijl hij dat deed heeft hij de hele jeugd van onze kinderen gemist en mij in mijn eentje overal voor laten opdraaien, tot en met een burnout aan toe, waarin ik nog steeds alles deed. Ik voel de effecten daarvan nog, al is het inmiddels vijf jaar geleden. Ik heb hem jarenlang gesmeekt het anders te doen, ik heb uitgelegd hoe het was, dat ik het niet kon alleen, ik heb gehuild, geschreeuwd, ik ben liefdevol geweest en hij heeft alles genegeerd. Hij vindt dat nu vervelend, zegt hij, maar hij wil van mij horen dat het goed was wat hij deed. Dat hij een goede man en vader was. En dat kan ik niet zeggen, want dat was hij niet. En het feit dat hij dat wil, is onderdeel van mijn boosheid.

Djees, waar is jouw eigenbelang? Als je het voor je kinderen doet, dan krijgen ze dit mee als voorbeeld van een relatie.
Lijden en boos zijn in stilte is giftig hoor.

Maysa donderdag 18 april 2024 om 13:33

Zijn vrijheid is haar beperking.

Poeszie donderdag 18 april 2024 om 13:35

Lila-Linda schreef: ↑
16-04-2024 13:01
als je drugs nodig hebt om je relatie goed te houden, zit er iets niet goed hoor

Hoho, dat maak jij er van, flauw. Ik heb namelijk niet gezegd dat het nodig was om mijn relatie goed te houden, maar het bleek een ander effect te hebben dan verwacht. Dus misschien heeft iemand anders er ook wat aan.

Poeszie donderdag 18 april 2024 om 13:37

Maysa schreef: ↑
18-04-2024 13:33
Zijn vrijheid is haar beperking.

Precies, dat gaat hand in hand. Je mag in een relatie verwachten dat je daar op basis van compromissen uit komt, niet zoals de man van TO heeft gedaan

-April- donderdag 18 april 2024 om 15:30

Browniedoc schreef: ↑
17-04-2024 22:16
Dit speelt hier ook ja. Man Moet 07.45 op zijn werk zijn en bso gaat pas 07.30 open dus als hij werkt moet ik brengen. Punt.

Maar het gemak waarmee hij dan van werkdag wisselt naar een dag waarop geen BSO op school is, of de auto wilt pakken terwijl ik al later weg kan door dat brengen en daardoor mijn reistijd verdubbelt. “Ja ik moet gewoon werken Browniedoc, daar kan ik ook niks aan doen!!”. Tuuuurlijk. Jij beweegt en de wereld beweegt wel weer mee.

Ik heb echt met je te doen TO. Je moet je ergens overheen gaan zetten waar je dagelijks hinder van ondervindt en aan herinnerd wordt.. en met iemand die daar geen begrip voor heeft.

Zwaar irritant zeg

-April- donderdag 18 april 2024 om 15:35

Ladara schreef: ↑
17-04-2024 16:40
Waarom denk je dat ik niet boos mag zijn van mezelf? Dat ik mezelf niet wil kwijtraken slaat op het feit dat ik níet ga inschikken om mijn boosheid op te lossen, want dan zou ik mezelf kwijt raken. Mijn man heeft bijna al onze afspraken geschonden, behalve die van de huwelijkse trouw. Hij heeft zijn leven geleefd zonder overleg met mij, zonder na te denken over de gevolgen voor de kinderen en voor mij. Hij heeft daarmee mijn leven tot een jarenlang overleven gemaakt. Dat verraad dient hij te erkennen en er spijt voor te betuigen voor ik minder boos kan worden. Zolang hij dat niet doet, is dit de status quo. Het is leefbaar, we blijven samen zodat de kinderen veilig groot worden, maar hij heeft dit op zijn geweten en zo lang hij doet alsof het niets voorstelt blijft het dit. Zijn keus.

Wat verdrietig. Maar misschien blijven de kinderen tot hun 35e thuis wonen in de huidige maatschappij
Dat alleen al maakt dit geen goede oplossing toch?

-April- donderdag 18 april 2024 om 15:37

Lila-Linda schreef: ↑
17-04-2024 17:03
nee, uitpraten
hem uitleggen waarom en hoe hij je gekwetst heeft
en dat dat een bom legt onder jullie huwelijk en onder jouw gesteldheid
En elkaar willen begrijpen, en heel graag willen dat de ander niet rondloopt met een boos gevoel

Dat kan allemaal zonder schreeuwen, zonder schelden, en zonder dat de kinderen er onder lijden

Allemaal heel leuk maar bij sommige mannen blijft het dan bij praten. Geen actie.

-April- donderdag 18 april 2024 om 15:39

Bietenwrap schreef: ↑
17-04-2024 17:13
ik dubbelnick niet. Het topic van Zwaluw is echt van iemand anders. Wel vergelijkbaar overigens, maar ik ben het niet.

Wat betreft overleg nadat hij de baan had aangenomen: dat is er geweest, maar dat kwam even heel plat gezegd neer op 'met mijn nieuwe baan kan ik niks betekenen 's ochtends en jij bent flexibeler, dus ja, sorry, maar jij moet het doen. En zo is het dus gegaan.' En ja: hij zou de kinderen dan 's ochtends klaarmaken. Maar ja: moe van alle eerste indrukken en nieuwe werkzaamheden en het reizen, dus dat komt er ook zelden van. In de praktijk springt hij om 6:45 onder de douche, rent hij om 07:00 uur de deur uit en mag ik het uitzoeken 's ochtends. En op z'n thuiswerkdag begint hij vroeg, zodat hij vroeg klaar is, zodat hij 's middags alle tijd voor/met de kinderen heeft.

Iemand vroeg naar z'n salaris. Hij is er iets op vooruit gegaan, maar ik verdien meer dan hij. Ik denk dus ook niet persé dat hij de druk voelt van kostwinner zijn.

Hem het topic laten lezen durf ik niet. In deze situatie voelt dat als een brandende lont in een vat buskruit gooien. Maar wellicht is het wel een idee om eens voor hem uit te schrijven welke gevolgen zijn beslissing heeft (gehad) voor mij, om zo het gesprek over een herverdeling opnieuw te voeren.

Ik zou hem wel dit topic laten lezen
En to be honest: als ik ook nog eens meer zou verdienen zou ik eisen dat hij op tijd thuis is en zoniet, dan maar huisvader wordt om mij als kostwinner te ondersteunen

-April- donderdag 18 april 2024 om 15:41

Ladara schreef: ↑
17-04-2024 17:22
Natuurlijk weet hij wel dat ik nog boos ben. Hij weet verstandelijk ook zeker wel wat het probleem is, hij vindt het alleen zelf niet erg want hij begrijpt niet waarom ik het erg vond. En natuurlijk besef ik dat hij het weer doet, hij doet het nog steeds af en toe. Gelukkig zijn de kinderen inmiddels een stuk groter en is de impact op mij een stuk kleiner.

Wat ik me afvraag: heb je zelf in deze situatie gezeten of het is een kwestie van de beste stuurlui? Ik lees geen enkel advies dat werkt, behalve dan 'niet meer boos zijn'. Dat is vergelijkbaar met tegen iemand met een depressie zeggen dat hij maar gewoon weer blij moet doen. Zo werkt het niet.

Dit is niet meer op te lossen. Decennia lang is er een bepaalde situatie geweest. Daar valt niks meer aan te doen. In feite heb jij nu de touwtjes in handen want jij moet beslissen of je hiermee in het reine kan komen of liever met een schone lei begint

Bietenwrap donderdag 18 april 2024 om 15:56

Nou, ik heb alle gevolgen van z'n nieuwe baan op een rijtje gezet, zodat ik hem van het weekend kan laten zien wat dit nou eigenlijk voor mij betekent. Ga dan ook gelijk vertellen dat ik de verdeling anders wil en hij het maar moet regelen.

Ik vind het heel moeilijk, want ik voel een fikse ruzie aankomen, maar goed: misschien komt de boodschap aan.

Ik heb ook besloten dit bespreekbaar te maken bij de therapeut, dat zijn vrijheid de mijne beperkt en dat ik niet langer in een koude oorlog wil zitten thuis en dat ik graag hoor wat daar de oplossing voor is, zonder mijzelf geweld aan te doen. Want inderdaad: ik loop al maanden op eieren, doe het leeuwendeel van de opvoeding, ben nog steeds boos: ik ben niet alleen doodmoe, maar het ook écht zat. En de gedachte dat dit nog 40 jaar zo door moet gaan stemt mij somber, dan ben ik inderdaad liever alleen.

Dus: wens mij succes met het gesprek aangaan. Ik zal jullie updaten!

Voorheen actief als cakepop, nu wat gezonder!

S-Groot donderdag 18 april 2024 om 16:02

Bietenwrap schreef: ↑
18-04-2024 15:56
Nou, ik heb alle gevolgen van z'n nieuwe baan op een rijtje gezet, zodat ik hem van het weekend kan laten zien wat dit nou eigenlijk voor mij betekent. Ga dan ook gelijk vertellen dat ik de verdeling anders wil en hij het maar moet regelen.

Ik vind het heel moeilijk, want ik voel een fikse ruzie aankomen, maar goed: misschien komt de boodschap aan.

Ik heb ook besloten dit bespreekbaar te maken bij de therapeut, dat zijn vrijheid de mijne beperkt en dat ik niet langer in een koude oorlog wil zitten thuis en dat ik graag hoor wat daar de oplossing voor is, zonder mijzelf geweld aan te doen. Want inderdaad: ik loop al maanden op eieren, doe het leeuwendeel van de opvoeding, ben nog steeds boos: ik ben niet alleen doodmoe, maar het ook écht zat. En de gedachte dat dit nog 40 jaar zo door moet gaan stemt mij somber, dan ben ik inderdaad liever alleen.

Dus: wens mij succes met het gesprek aangaan. Ik zal jullie updaten!

Volgens mij is dit de beste stap die je nu kunt zetten. Kun je nog iets met de lessen die je geleerd hebt in therapie, tav communicatie? Misschien is een fikse ruzie goed hoor, maar als jullie om de haverklap ruzie hebben lijkt me een andere vorm van communicatie beter. Een vorm waarbij je hem - zoals je al zegt - uitlegt hoe het nu voor jou is, het echt inzichtelijk maakt en dat je dan sámen wil kijken hoe jij ontlast kunt worden.

Misschien moet je het niet eens hebben over een meer 50/50 verdeling (dat wekt mogelijk alleen maar strijd op in jullie geval) maar gewoon echt over hoe het voor jou is. Dat dit voor jou te zwaar is en dat het belangrijk is dat jullie samen onderzoeken hoe jíj ontlast kunt worden? Dat je inzet dat jullie een team zijn ipv tegenstanders?

Heel veel succes.

Bbubbels donderdag 18 april 2024 om 16:05

Bedenk voor jezelf ook een scenario waar je wel tevreden mee zou zijn. Dus bijvoorbeeld; terug naar de verdeling van voor de wijziging van baan oid. Of 50/50. Houd dat in je achterhoofd in het gesprek. Ik heb het idee dat je man nogal (verbaal) over jou heen walst en voor je het weet heb je ruzie en heb je jezelf weer geschikt naar wat hij wil.

Fairway donderdag 18 april 2024 om 16:09

Succes TO. Ik hoop echt dat hij je woede een beetje weg kan nemen, het spat nu echt van het scherm. Gaat het?

Browniedoc donderdag 18 april 2024 om 16:12

Ik denk dat je ook even je man de tijd moet geven om in het gesprek te komen en hem ook even de tijd moet geven om erover na te kunnen denken, dat heb jij nu natuurlijk al "voor" op hem als je dat gesprek ingaat met je lijst. Jij hebt over de inhoud na kunnen denken, die gelegenheid moet hij misschien ook krijgen?

Zou het een idee zijn om het los te koppelen van de baan? Want eigenlijk staat het daar ook los van toch. Je bent boos omdat hij je niet geconsulteerd heeft én je bent boos over de huidige verdeling (die daar wel uit voortvloeit, maar da's misschien olie op het vuur).

Het zijn twee verschillende gesprekken die je moet voeren, het één gaat over vertrouwen en het ander gaat over belasting. Het eerste thema lijkt me geschikter om met de therapeut erbij aan te vliegen?

Succes TO.. hopelijk stuit je op begrip.

Rooss4.0 donderdag 18 april 2024 om 16:13

Browniedoc schreef: ↑
18-04-2024 16:12

Zou het een idee zijn om het los te koppelen van de baan? Want eigenlijk staat het daar ook los van toch.

Juist niet.
De baan en de manier waarop hij dit heeft aangepakt staat compleet symbool voor hoe hij met haar en hun gezin omgaat. De baan is juist een prima springplank naar hun werkelijke probleem.

.

Actieve topics