Hoever schuift je privéleven voor je kinderen?

26-02-2025 12:21 446 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was net een ander topic aan het lezen over een vrouw die stappen wilde nemen met haar vriend maar nog inwonende oudere kinderen heeft.
Ik vroeg mij af hoever schuift je privéleven?
Ik heb een vergelijkbare situatie alleen ben ik single. Kinderen, beide volwassen, beide 100% bij mij inwonend.
Beide geen ambities op korte termijn zelfstandig te wonen.
Hoever hou je bij daten en relatie nog rekening met volwassen kinderen? Hoe snel kun je een man mee naar huis nemen? Welke vrijheid kun je nemen?
En hoe snel kun je stappen nemen in een relatie ?

Ik vind dit best een lastige. Soms denk ik wel eens ga maar op kamers. Ik ben zelf ook toe aan wat vrijheid en privé maar tegenwoordig is het allemaal niet zo makkelijk.
Dus ja, hoe doen andere dit, niet perse op mijn verhaald sluitend maar ik vraag me wel af hoeveel je nog je volwassen kinderen je leven laat beïnvloeden
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
01-03-2025 08:57
Ik vind geloof ik die hele situatie ontzettend ongemakkelijk. Kostgeld vragen, helemaal niks laten betalen. Het voelt in alle gevallen gewoon raar. Collega van me had lange tijd hun 2 volwassen zoons thuiswonen en ik weet dat die kostgeld moesten betalen. Voormalige buren met 2 volwassen kinderen hadden vier auto's voor hun deur, allemaal werkende mensen. In onze familie studeren 2 thuiswonende nichtjes (hbo) vanuit huis. Hoewel ik dit dus genoeg om me heen zie vind ik het nog steeds heel erg bevreemdend dat dus heel "gewoon is zoals het gaat" en alle partijen daar ook happy mee zijn.

Ik kan me er ook zo weinig bij voorstellen: tijdens de studie: oké, kan ik nog inkomen. Maar daarna? Mijn kinderen en ik hebben slaapkamertjes van nog geen 9m2 en we hebben 1 kleine badkamer. Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat we als zij werkende twintigers zijn nog steeds happy zijn met het samenwonen op die manier. Ik denk altijd dat de mensen met thuiswonende volwassen kinderen vast heel grote huizen hebben, maar dat is vast niet altijd zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
smorre schreef:
01-03-2025 08:20
Maar ze zijn toch al volwassen toch? Krijg je dan nog steeds alimentatie?
Dat wist ik niet, wat gek. Als je ouders niet gescheiden zijn, hoeft je vader (of moeder) toch ook geen geld te betalen?
De ouder waar de volwassen, studerende kinderen bij leven heeft toch veel kosten aan die kinderen? De andere niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
01-03-2025 09:05
Meer nog, ik kreeg als alleenstaande ouder een studiebeurs toen 'kind' aan hogere studies begon waar ik het inschrijfgeld, een laptop en de boeken kon van betalen, de volgende jaren een lager bedrag maar ik kon er nog steeds inschrijfgeld en boeken van betalen. Je kan gewoon geen 'andere dingen' met dat geld doen want je kind moet studeren om na 18 kindergeld te blijven krijgen en dat moet hoe dan ook betaald worden.
Doen onze jongvolwassenen het slechter dan die in NL dan omdat ze niet van in hun studententijd met schulden zitten?

In Nederland maken zeker niet alle studenten schulden en heel veel ouders betalen natuurlijk de studie. Er zijn ook heel veel studenten die werken. In België gaan ze er dus vanuit dat alle ouders zo lief zijn daadwerkelijk de studie te betalen, terwijl ze natuurlijk ook prima kunnen zeggen: hee, je bent 18, ga maar werken voor je geld. Maar iets zegt me dat werken naast je studie ook niet zo gebruikelijk is in België. De meeste Nederlandse kinderen hebben vanaf 15/16 jaar bijbanen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat als je nog met het 'originele' gezin woont inwonende oudere kinderen vaak gewoon zo gaat en alle partijen daar wel happy mee kunnen zijn. Het gaat pas wringen als je uit elkaar bent en eigenlijk ook wel eens stappen wil gaan maken in je eigen liefdesleven.
In mijn geval van latten naar samenwonen of in ieder geval elkaar meer zien. Mijn kinderen zijn nu nog tieners. Ik lat nu met mijn nieuwe partner. Dat vind ik in deze levensfase van de kinderen het fijnst. Maar in de toekomst zou ik toch graag met hem willen samenwonen.
In geval van ouders die hun kinderen zo goed als 100% van de tijd thuis hebben is zelfs de eerste date fase al een uitdaging. Geen idee hoe ik dat aan zou pakken. Nu was ik al een jaar samen voordat ik hem aan mijn kinderen voorstelde, maar als je nooit alleen tijd hebt, dan kan het bijna niet anders dan dat je kinderen al veel sneller op de hoogte zijn.
Charlotta schreef:
01-03-2025 08:56
Ik wist ook niet dat het dan nog alimentatie heette. Ik vind dat ook een raar woord voor iets heel logisch: de bijdrage van een ouder aan het levensonderhoud van zijn studerende kind. Het woord alimentatie legt de nadruk nog steeds op de scheiding terwijl het principe voor alle ouders van studerende kinderen toch hetzelfde is, ongeacht of de ouders nog bij elkaar zijn en of het kind thuis woont of niet.
Maar goed, een woord is maar een woord natuurlijk. Net als kostgeld. Uiteindelijk gaat het allemaal over hetzelfde: hoe ga je om met de verdeling van de financiën met je meerderjarige kinderen.

Het is heel mooi dat het nog steeds alimentatie heet dan. Dan blijft het via het lbio invorderbaar. Mijn collega werkte al fulltime toen vader eindelijk over de brug kwam met de centen. Daardoor kon ze haar studieschuld aflossen. Een schuld die ze nooit had hoeven maken als pa gewoon betaald had.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
01-03-2025 09:08
Ik kan me er ook zo weinig bij voorstellen: tijdens de studie: oké, kan ik nog inkomen. Maar daarna? Mijn kinderen en ik hebben slaapkamertjes van nog geen 9m2 en we hebben 1 kleine badkamer. Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat we als zij werkende twintigers zijn nog steeds happy zijn met het samenwonen op die manier. Ik denk altijd dat de mensen met thuiswonende volwassen kinderen vast heel grote huizen hebben, maar dat is vast niet altijd zo.
Nee, volgens mij hoeft dat echt niet. Zijn het er ook genoeg in hele gemiddelde rijtjeshuizen, twee onder een kap huizen. Nier per se piepklein, maar gemiddeld. Drie slaapkamers en één badkamer. Ik vind dat huizen voor gezinnen met (jonge) kinderen. En zodra die vlag met rugzak wappert is het zwaaien maar. :mrgreen:
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
01-03-2025 09:11
In Nederland maken zeker niet alle studenten schulden en heel veel ouders betalen natuurlijk de studie. Er zijn ook heel veel studenten die werken. In België gaan ze er dus vanuit dat alle ouders zo lief zijn daadwerkelijk de studie te betalen, terwijl ze natuurlijk ook prima kunnen zeggen: hee, je bent 18, ga maar werken voor je geld. Maar iets zegt me dat werken naast je studie ook niet zo gebruikelijk is in België. De meeste Nederlandse kinderen hebben vanaf 15/16 jaar bijbanen.
Op dat vlak is er gewoon een groot verschil tussen B en NL. Ook hier zijn er heel veel jobstudenten maar in de meeste gevallen is dat voor eigen gebruik, zakgeld. Kind kreeg een autootje op 18 en had een studentenjob om zelf de kosten daarvan te dragen.
Vriends studerende kinderen hebben ook en bijbaan maar dat is ook gewoon voor zichzelf. Ook kleren kopen de meeste B kinderen niet zelf zo lang ze studeren. Het gaat gewoon zo hier. Ik zie niet echt dat dit verstrekkende gevolgen heeft, dat onze (jong) volwassenen het daardoor slechter doen eens ze op zichzelf wonen dan de NL zoals sommigen hier beweren.
Alle reacties Link kopieren Quote
24seven schreef:
01-03-2025 09:15
Ik denk dat als je nog met het 'originele' gezin woont inwonende oudere kinderen vaak gewoon zo gaat en alle partijen daar wel happy mee kunnen zijn.
Zelfs daar kan ik mij niks mee voorstellen. En de één kijkt er misschien met 14 al reikhalzend naar uit, de ander vindt het met 18 leuk maar ook spannend om een nieuwe stap te zetten en een derde die wil (of kan) pas na de studie vertrekken, ongeacht wat ze/hij eigenlijk echt wil.

Maar dat er mensen zijn die al vijf of tien jaar fulltime werken en echt al goed verdienen, geen startersbaantjes en het nog steeds het fijnst vinden in het ouderlijk nest te wonen, dagelijks met het kerngezin te eten. Snap ik niet.

Mensen die wel een eigen woning hebben maar elke avond na het werk naar hun ouders rijden om daar samen "mee te eten" snap ik ook niet goed. :confused:
Het heeft denk ik te maken met dat ik vind dat je teveel in elkaars sfeer blijft ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
01-03-2025 09:08
Ik kan me er ook zo weinig bij voorstellen: tijdens de studie: oké, kan ik nog inkomen. Maar daarna? Mijn kinderen en ik hebben slaapkamertjes van nog geen 9m2 en we hebben 1 kleine badkamer. Ik kan me er gewoon niets bij voorstellen dat we als zij werkende twintigers zijn nog steeds happy zijn met het samenwonen op die manier. Ik denk altijd dat de mensen met thuiswonende volwassen kinderen vast heel grote huizen hebben, maar dat is vast niet altijd zo.
Maar hebben niet Juist mensen met grote huizen het geld om hun kinderen een start te bieden op de huizenmarkt?
Alle reacties Link kopieren Quote
24seven schreef:
01-03-2025 09:15
Ik denk dat als je nog met het 'originele' gezin woont inwonende oudere kinderen vaak gewoon zo gaat en alle partijen daar wel happy mee kunnen zijn. Het gaat pas wringen als je uit elkaar bent en eigenlijk ook wel eens stappen wil gaan maken in je eigen liefdesleven.
In mijn geval van latten naar samenwonen of in ieder geval elkaar meer zien. Mijn kinderen zijn nu nog tieners. Ik lat nu met mijn nieuwe partner. Dat vind ik in deze levensfase van de kinderen het fijnst. Maar in de toekomst zou ik toch graag met hem willen samenwonen.
In geval van ouders die hun kinderen zo goed als 100% van de tijd thuis hebben is zelfs de eerste date fase al een uitdaging. Geen idee hoe ik dat aan zou pakken. Nu was ik al een jaar samen voordat ik hem aan mijn kinderen voorstelde, maar als je nooit alleen tijd hebt, dan kan het bijna niet anders dan dat je kinderen al veel sneller op de hoogte zijn.
Ik ben dus een ouder die de jong volwassenen 100% thuis heeft. Toen ik ging daten waren ze 15 en 17. Toen het meer was als daten zijn zij al heel snel voorgesteld aan elkaar inderdaad. Maar wel mijn huidige partner. Ik zou one night stands etc niet mee naar huis nemen met het risico ze daar mee te confronteren.
Ik lat ook en blijf dat voorlopig zeker doen. Maar kan ook wel verlangen naar dat ze het huis uit zijn. Niet omdat ik dan kan of wil gaan samenwonen, maar meer omdat ik een eigen plek fijn vind. Zij hebben soms een ander ritme, ik heb nog wel eens discussie over taken in huis versus de rommel die ze maken en vind ook dat ze gemakkelijk en te weinig zelfstandig zijn. Zal daar ongetwijfeld ook een rol in hebben, maar het lijkt me goed als ze op niet al te late leeftijd een eigen plek hebben en daar te leren van hun eigen fouten zonder dat ik alles zie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
01-03-2025 09:27
Maar hebben niet Juist mensen met grote huizen het geld om hun kinderen een start te bieden op de huizenmarkt?
Vaak wel. Mensen met een groter eigen vermogen, zeker als ze (universitair) gestudeerd hebben zullen hun kinderen dan misschien stimuleren op kamers te gaan en willen dat voor hen betalen. Terwijl de huizen op zich voldoende ruimte hebben om lang thuis te blijven wonen.
En aan de andere kant mensen in kleinere huizen die hun kind noodgedwongen thuis moeten houden omdat ze niet kunnen bijdragen in betalen van een woonruimte of startkapitaal.
Anderzijds ken ik ook wel voorbeelden van mensen die ruim wonen en dat bewust doen zodat de kinderen niet met 20 of 30 per se het huis uit hoeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
01-03-2025 09:09
De ouder waar de volwassen, studerende kinderen bij leven heeft toch veel kosten aan die kinderen? De andere niet.
Ja misschien is dat omdat ik dat niet ken. Al mijn gescheiden vriendinnen hadden co ouderschap dus om en om de kinderen (en dus de kosten).

Maar als je de alimentatie nodig hebt om van te leven met z’n drieën (wat ik begreep van TO) dan betekent dat je dus niet financieel zelfstandig bent als ouder, toch?

Anyway: daten lijkt me ook ingewikkeld. Maar met 18 en 21 kun je best wat uitleggen. Vind dat je dan ook wel je eigen leven mag gaan leiden zo langzamerhand
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
01-03-2025 09:27
Maar hebben niet Juist mensen met grote huizen het geld om hun kinderen een start te bieden op de huizenmarkt?
Niet per séwant die grote huizen zijn vaak gekocht in tijden dat die nog betaalbaar waren en je kan geen stukje van je grote huis verkopen om aan je kind te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
01-03-2025 09:27
Maar hebben niet Juist mensen met grote huizen het geld om hun kinderen een start te bieden op de huizenmarkt?

Niet altijd. Er zijn ook gebieden waar grote huizen niet zo duur zijn en waar je met een bescheiden inkomen 20 jaar geleden echt een kast van een huis kon kopen. Dat wil niet zeggen dat die mensen nu geld hebben om aan hun kinderen uit te delen.
Alle reacties Link kopieren Quote
smorre schreef:
01-03-2025 09:41
Ja misschien is dat omdat ik dat niet ken. Al mijn gescheiden vriendinnen hadden co ouderschap dus om en om de kinderen (en dus de kosten).

Maar als je de alimentatie nodig hebt om van te leven met z’n drieën (wat ik begreep van TO) dan betekent dat je dus niet financieel zelfstandig bent als ouder, toch?

Anyway: daten lijkt me ook ingewikkeld. Maar met 18 en 21 kun je best wat uitleggen. Vind dat je dan ook wel je eigen leven mag gaan leiden zo langzamerhand

Co-ouderschap houdt vaak wel op als de kinderen 18 zijn en dan is het natuurlijk wel redelijk als de ouder waar ze niet wonen toch wat mee blijft betalen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
01-03-2025 07:43
Ze dragen wel bij aan het huishouden, maar minimaal. Alleen de boodschappen en toch leren ze dat geld eindig is zonder dat ik extra afroom om het later weer terug te geven.
Natuurlijk leren ze ook zonder thuis bij te dragen dat geld eindig is. Je kunt maar zo vaak buiten de deur eten, kleren kopen en naar concerten gaan. Maar of ze daarmee leren sparen, leren dat het normale leven gewoon geld kost en dat de meeste volwassenen niet zo'n bron van bras inkomen hebben en dat daar veel en veel eerder een eind aankomt. Ze leren -lijkt mij- dat het leven thuis feest is, want ze hebben amper kosten en ik denk ook niet dat het ze leert dat hun ouders mensen zijn die ook moeite moeten doen om kosten en uitgaven in balans te brengen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
01-03-2025 07:56
Alles kopen wat je wil. Dure kleding, telefoon, auto met verzekering, wegenbelasting etc. Vakanties, uitgaan. En dan ontdekken dat 2000 per maand gewoon op kan een dus op gaat zonder dat je geld hebt gespaard.
Dan leren jouw kinderen dus dat het vrij normaal is om 2000 vrij te besteden te hebben. Heb jij als ouder 2000 vrij te besteden?
Alle reacties Link kopieren Quote
smorre schreef:
01-03-2025 09:41

Maar als je de alimentatie nodig hebt om van te leven met z’n drieën (wat ik begreep van TO) dan betekent dat je dus niet financieel zelfstandig bent als ouder, toch?
Beetje pijnlijk om te lezen voor alleenstaande ouders met 2 (jong) volwassen kinderen.
Besef je dat?
Is het niet gewoon normaal dat de andere ouder bijdraagt in het levensonderhoud van zijn/haar kinderen zonder te moeten stellen dat je 'afhankelijk' bent van alimentatie?
Alleen al qua eten kan een adolescent je een rib uit je lijf kosten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
01-03-2025 08:06
Kinderen hoeven hun ouders niet te onderhouden.
Nee, dat vind ik ook niet. Je hoeft als volwassen kind niet je ouders te onderhouden. Hoewel ik een andere kijk heb op wat jij onderhouden vindt. Kijk naar discussies hier over samenwonende volwassenen. Als je bij jouw vriend met huurwoning intrekt, is die huur dan volledig voor hem, omdat hij die uitgaven in zijn eentje ook zou hebben? Of betaal je dan de helft mee, omdat je zelf ook woonkosten zou hebben gehad? Deel je dan niet gewoon de kosten of noem je het dan het onderhouden van je vriend?
Draai het eens om: vind jij dat ouders een volwassen kind met eigen inkomen moeten onderhouden?
Alle reacties Link kopieren Quote
Attraverso schreef:
01-03-2025 09:55
Beetje pijnlijk om te lezen voor alleenstaande ouders met 2 (jong) volwassen kinderen.
Besef je dat?
Is het niet gewoon normaal dat de andere ouder bijdraagt in het levensonderhoud van zijn/haar kinderen zonder te moeten stellen dat je 'afhankelijk' bent van alimentatie?
Alleen al qua eten kan een adolescent je een rib uit je lijf kosten.
Ik denk inderdaad dat niemand afhankelijk is van alimentatie maar waarom zou de één van alles moeten betalen en de ander niks hoeven bij te dragen. Dus gewoon 50/50
NomenNesci0 schreef:
01-03-2025 09:53
Natuurlijk leren ze ook zonder thuis bij te dragen dat geld eindig is. Je kunt maar zo vaak buiten de deur eten, kleren kopen en naar concerten gaan. Maar of ze daarmee leren sparen, leren dat het normale leven gewoon geld kost en dat de meeste volwassenen niet zo'n bron van bras inkomen hebben en dat daar veel en veel eerder een eind aankomt. Ze leren -lijkt mij- dat het leven thuis feest is, want ze hebben amper kosten en ik denk ook niet dat het ze leert dat hun ouders mensen zijn die ook moeite moeten doen om kosten en uitgaven in balans te brengen.

Mijn kinderen hebben tijdens hun studie hard gewerkt in hun bijbanen. Wij konden ze laten studeren en thuis wonen maar veel zakgeld zat er dan niet meer in.

Nu vind ik het heerlijk dat ze ook even kunnen brassen zonder dat ze nog grote verplichtingen hebben. Hun sociale leven speelt zich bij gebrek aan eigen woonruimte vooral buitenshuis af en dat kost iets meer. Prima oplossing.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dala schreef:
01-03-2025 08:20

Want in mijn ogen wordt een student voor wie zijn kamer, collegegeld, leefgeld etc grotendeels door de ouders worden betaald nog veel meer ontzien.
Dat is zeker zo. Voor die bewuste student vast fijn, hoewel ik denk dat de meeste ouders dat echt niet kunnen ophoesten.
Alleen moeten we denk ik wel een onderscheid maken tussen werkende en studerende kinderen. Een student die thuiswoont zal waarschijnlijk ook weinig hoeven bij te dragen (tenzij alimentatie constructies en een ouder voor wie het leven met volwassen inwonende kinderen te duur is). Een studie brengt doorgaans niet veel geld in het laatje. Of het is een beetje uit een bijbaantje.

Maar zodra je kind werkt en inkomen heeft, geldt dat toch niet meer? Dan is er toch geen reden meer om als ouder het leven op kamers te betalen? De kamer, de auto of OV, de boodschappen, de gasrekening?
Alle reacties Link kopieren Quote
Speculaastaart schreef:
01-03-2025 10:01
Mijn kinderen hebben tijdens hun studie hard gewerkt in hun bijbanen. Wij konden ze laten studeren en thuis wonen maar veel zakgeld zat er dan niet meer in.

Nu vind ik het heerlijk dat ze ook even kunnen brassen zonder dat ze nog grote verplichtingen hebben. Hun sociale leven speelt zich bij gebrek aan eigen woonruimte vooral buitenshuis af en dat kost iets meer. Prima oplossing.
Ik zou dat ook fijn vinden. Lekker zonder al teveel verplichtingen door de middelbare school en studententijd heen. Maar bij onze vorige buren met hun 30+ kinderen met goede banen die in dure pakken en superluxe auto's iedere avond "thuiskomen" heb ik vaak gedacht: is dit nu hoe je het wil voor je volwassen kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
NomenNesci0 schreef:
01-03-2025 10:08
Dat is zeker zo. Voor die bewuste student vast fijn, hoewel ik denk dat de meeste ouders dat echt niet kunnen ophoesten.
Alleen moeten we denk ik wel een onderscheid maken tussen werkende en studerende kinderen. Een student die thuiswoont zal waarschijnlijk ook weinig hoeven bij te dragen (tenzij alimentatie constructies en een ouder voor wie het leven met volwassen inwonende kinderen te duur is). Een studie brengt doorgaans niet veel geld in het laatje. Of het is een beetje uit een bijbaantje.

Maar zodra je kind werkt en inkomen heeft, geldt dat toch niet meer? Dan is er toch geen reden meer om als ouder het leven op kamers te betalen? De kamer, de auto of OV, de boodschappen, de gasrekening?
Nee, lijkt me niet. Maar ik denk dat makkelijker en natuurlijker verloopt wanneer een kind uit huis gaat, studeert en daarna gaat werken dan hoe je het aanpakt als dat kind tijdens studie, startersbaan en later een beter betaalde baan "thuis" woont.
Ik vind dat eerste gevoelsmatig overzichtelijker.

Denk trouwens dat ik vanaf de middelbare school al maar vast begin met dat meer en meer betaald moet worden vanaf kind haar eigen rekening. Telefoon, sport, tijdschriften etc . Dat ze al jong zien dat er behalve zakgeld (wat ik overmaak) ook automatisch kosten vanaf gaan. Maar dat hoeft misschien niet al in de eerste. Hoe doen jullie dat?
Alle reacties Link kopieren Quote
Charlotta schreef:
01-03-2025 09:11
In Nederland maken zeker niet alle studenten schulden en heel veel ouders betalen natuurlijk de studie. Er zijn ook heel veel studenten die werken. In België gaan ze er dus vanuit dat alle ouders zo lief zijn daadwerkelijk de studie te betalen, terwijl ze natuurlijk ook prima kunnen zeggen: hee, je bent 18, ga maar werken voor je geld. Maar iets zegt me dat werken naast je studie ook niet zo gebruikelijk is in België. De meeste Nederlandse kinderen hebben vanaf 15/16 jaar bijbanen.
Volgens mij zijn (of waren) de Belgische studies wel een stuk serieuzer dan bepaalde Nederlandse studies. In Nederland heb je echt pittige studies, maar er zit (ik ken alleen HBO) soms een groot verschil in de zwaarte. Men noemt (noemde?) sommige studies niet voor niets pretstudies. Daar kan prima bij gewerkt worden.
Heb het idee dat Belgische studies praktisch altijd de serieuze variant zijn vd Nederlandse studies.

Maar krijg ook wel het beeld idd dat van Nederlandse kinderen wel meer financiele zelfstandigheid wordt verwacht. Zo geldt in Nederland dat je als ouder vanaf 18 in theorie niks meer te zeggen hebt over je kind en dat alle financiele stromen per direct ophouden. Als het 18 jarige kind dan iets wil (studeren), dan moet deze dat zelf aanvragen en regelen. Ouders blijven wel tot 21 financieel verplicht om bij te dragen en dat gebeurt op basis van inkomen vd ouders.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven