Relaties
alle pijlers
Iemand ruimte en tijd geven, hoe? ~ deel 2!
vrijdag 9 maart 2007 om 12:12
Bericht van Elise :
@Boedha777: Hmmmm.. het lijkt mijn ex wel.. ook van die tegenstrijdige berichten.. maar ook wel weer duidelijk aan de andere kant.. Houden van is soms loslaten inderdaad, maar dat is volgens mij een heel proces. Overigens: dat jij hem smst.. ook herkenbaar en zo te lezen hou jij het ook nog netjes binnen de perken. Logisch dat je het af en toe heel moeilijk hebt. Heb je een beetje afleiding? Kun je het al een beetje loslaten en accepteren of is het nog steeds sterk aanwezig?
Hey lieve sterke Elise, ha ha, ja ik had dat vaak bij jouw postings, dat ik dacht, het lijkt mijn ex wel...! Tja, aan de ene kant is het zo duidelijk als ik weet niet wat en moet je gewoon je conclusie trekken, maar aan de andere kant is het allemaal zo tegenstrijdig en zitten er zoveel haken en ogen aan zo'n hele situatie...! Ik houd het zeker binnen de perken mbt contact zoeken, maar afentoe dan neemt het de overhand en tja, dan stuur ik dus toch een smsje...! Ik ga zo beginnen aan een brief voor hem en daarmee ga ik proberen het af te sluiten. Heb er genoeg van om me zo te blijven voelen..., wat dat betreft blijf ik echt hangen in het gevoel wat ik dacht dat we hadden. Het ene moment kan ik het wel los laten en accepteren en gaat het ook best goed met me en het andere moment dan overheerst het gevoel van dat we bij elkaar horen en dat ik echt gewoon niet begrijp waar het mis is gegaan. Dan voel ik me zo verdrietig en kwaad, echt ongelofelijk!
Heb verder best afleiding en vermaak me ook wel, maar zit zelfs na 3 maanden nog steeds 24x7 met hem in mijn hoofd..! Ga wat dat betreft nog steeds met hem naar bed en sta met hem op...:D! Toch verdient hij dit niet, op een of andere manier betrek je dit zo opjezelf. En van dat gevoel wil ik echt af..., ha ha, ik ben er dus nog niet, maar wat jij ookal zei ; het is een proces..!
Nou meiden, het weer werkt ook niet mee, maar fijn weekend alvast toegewenst! Keep your heads up! Wij komen er wel..., ookal is het afentoe verschrikkelijk moeilijk...! x
@Boedha777: Hmmmm.. het lijkt mijn ex wel.. ook van die tegenstrijdige berichten.. maar ook wel weer duidelijk aan de andere kant.. Houden van is soms loslaten inderdaad, maar dat is volgens mij een heel proces. Overigens: dat jij hem smst.. ook herkenbaar en zo te lezen hou jij het ook nog netjes binnen de perken. Logisch dat je het af en toe heel moeilijk hebt. Heb je een beetje afleiding? Kun je het al een beetje loslaten en accepteren of is het nog steeds sterk aanwezig?
Hey lieve sterke Elise, ha ha, ja ik had dat vaak bij jouw postings, dat ik dacht, het lijkt mijn ex wel...! Tja, aan de ene kant is het zo duidelijk als ik weet niet wat en moet je gewoon je conclusie trekken, maar aan de andere kant is het allemaal zo tegenstrijdig en zitten er zoveel haken en ogen aan zo'n hele situatie...! Ik houd het zeker binnen de perken mbt contact zoeken, maar afentoe dan neemt het de overhand en tja, dan stuur ik dus toch een smsje...! Ik ga zo beginnen aan een brief voor hem en daarmee ga ik proberen het af te sluiten. Heb er genoeg van om me zo te blijven voelen..., wat dat betreft blijf ik echt hangen in het gevoel wat ik dacht dat we hadden. Het ene moment kan ik het wel los laten en accepteren en gaat het ook best goed met me en het andere moment dan overheerst het gevoel van dat we bij elkaar horen en dat ik echt gewoon niet begrijp waar het mis is gegaan. Dan voel ik me zo verdrietig en kwaad, echt ongelofelijk!
Heb verder best afleiding en vermaak me ook wel, maar zit zelfs na 3 maanden nog steeds 24x7 met hem in mijn hoofd..! Ga wat dat betreft nog steeds met hem naar bed en sta met hem op...:D! Toch verdient hij dit niet, op een of andere manier betrek je dit zo opjezelf. En van dat gevoel wil ik echt af..., ha ha, ik ben er dus nog niet, maar wat jij ookal zei ; het is een proces..!
Nou meiden, het weer werkt ook niet mee, maar fijn weekend alvast toegewenst! Keep your heads up! Wij komen er wel..., ookal is het afentoe verschrikkelijk moeilijk...! x
vrijdag 9 maart 2007 om 12:23
Wauw, Delicious, wat herken ik me ook in dit stukje qua gevoel. Echt helemaal..! Vooral ook die laatste zin, dat mogen we echt niet toelaten! Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ja..., het is gewoon zo! Ik hoop echt dat je gebroken hart en die van alle andere en die van mij heel snel mogen genezen...! Sterkte iniedergeval...*;*;*;!!
Mbt die stomme mannen die er niet tegen kunnen om met hun gevoel geconfronteerd te werden en daardoor niet meer in verhouding kunnen reageren heb ik trouwens ook echt genoeg van. Hoe stom ook, maar uiteindelijk zegt dat alles over hun en is dat gewoon hun probleem, ze komen er nog wel achter...!
Have fun en take care....!
zondag 11 maart 2007 om 17:09
Ik ben de afgelopen dagen hondsberoerd geweest,echt niet normaal meer.gelukkig alweer aan de beterende hand want actief op het Viva forum :P .
De update : de laatste keer dat ik hier schreef zat ik eigelik op een beetje van hem te wachten.
Hij belde een dag later maar toen was ik al ziek.
Gisteravond wilde hij even langs komen,ik wilde eigenlijk niet,hij kwam toch ( heeft nog steeds sleutel ) en kwam prompt naast me op bed liggen,wel op het dekbed ,dat wel maar ik wilde helemaal niet dat hij nog in de intimiteit van mijn slaapkamer kwam,maar ik was volledig overrompeld.En natuurlijk nog niet helemaal ok.
Hij drukte me op het hart hem zeker te bellen als er iets zou zijn.Ik weet het niet,het is net of ik weer een stukje losser van hem kom.
Ik heb hem vanochtend gebeld dat ie me niet moest bellen ,dat ik zelf wel kontakt op zou nemen ( als ik dat nodig vond ) Hij was helemaal overdonderd,en ik hing ook als eerste op.
Ik weet zelf eigenlijk niet wat dit te betekenen heeft,zou ik nu echt loskomen van hem.
Gewoon het feit dat ie zomaar plompverloren mijn slaapkamer instapte vond ik zo raar !
Een tijdje geleden zou ik er blij mee zijn,maar nu.Net of hij zijn rechten (?)heeft verspeeld.
Ik weet het even niet meer !
Felicity
De update : de laatste keer dat ik hier schreef zat ik eigelik op een beetje van hem te wachten.
Hij belde een dag later maar toen was ik al ziek.
Gisteravond wilde hij even langs komen,ik wilde eigenlijk niet,hij kwam toch ( heeft nog steeds sleutel ) en kwam prompt naast me op bed liggen,wel op het dekbed ,dat wel maar ik wilde helemaal niet dat hij nog in de intimiteit van mijn slaapkamer kwam,maar ik was volledig overrompeld.En natuurlijk nog niet helemaal ok.
Hij drukte me op het hart hem zeker te bellen als er iets zou zijn.Ik weet het niet,het is net of ik weer een stukje losser van hem kom.
Ik heb hem vanochtend gebeld dat ie me niet moest bellen ,dat ik zelf wel kontakt op zou nemen ( als ik dat nodig vond ) Hij was helemaal overdonderd,en ik hing ook als eerste op.
Ik weet zelf eigenlijk niet wat dit te betekenen heeft,zou ik nu echt loskomen van hem.
Gewoon het feit dat ie zomaar plompverloren mijn slaapkamer instapte vond ik zo raar !
Een tijdje geleden zou ik er blij mee zijn,maar nu.Net of hij zijn rechten (?)heeft verspeeld.
Ik weet het even niet meer !
Felicity
dinsdag 13 maart 2007 om 10:18
Goedemorgen,Even een hele korte up-date, zit namelijk op mijn werk, heb nu eventjes pauze, morgenavond ben ik weer online (thuis). Kan geen lange verhalen typen nu.@Delicious69: Moedige beslissing hoor! Moeilijk, maar je hebt wel voor jezelf gekozen. Ik vind het knap. En ik hoop van harte dat jij je snel weer wat beter gaat voelen. Sterkte ermee!@Boedha777: Ik vind jou ook sterk overkomen hoor. Jij beperkt het contact zoeken echt enorm. Ik kon dat niet! Jij ook veel sterkte.@Felicity: Vervelend dat je zo beroerd was meid. Gelukkig voel je je nu iets beter! Waarom vraag je de sleutel niet terug?@Hbvideo: Hoi, lang niet ‘gezien’ hier, hoe is het met jou?Mijn stand van zaken: vrijdag zijn we samen naar de sauna geweest en daarna luxe uit eten. We hebben een heerlijke dag gehad! Zaterdag ook samen, op gegeven moment winkelen en we zagen zo’n Peugeot peper/zout stel. Ik zei: zo’n typisch huwelijkscadeau. Hij: die wil ik echt wel als ik ga trouwen. Ik: denk je nou echt dat ik op jouw bruiloft kom. Hij: ja, dat denk ik wel, want op dit moment ben jij de meest geschikte huwelijkskandidaat. Zondag ook samen: toen gaf hij meerdere keren aan dat hij met me verder wil, niet letterlijk, maar wel in de dingen die hij zei. Ineens wel toekomst gericht. Ik had ook wat problemen met mijn huurbaas en hij zei: mocht het verkeerd aflopen, dan mag je bij mij komen wonen. Dan gaan we samenwonen. Volgens mij hebben we wel weer iets, alleen het is nog steeds niet uitgesproken. En ik weet niet of ik het moet vragen of aankaarten. Ik twijfel. Durf niet. Geniet nu van hem.. maar wil ook niet opnieuw dat proces van verdriet door. Dus ik zeg er maar niet te veel van.. Wie weet raad? (PS: Ik ga volgende week op vakantie, dan zien we elkaar een tijdje niet..)
woensdag 14 maart 2007 om 00:25
Toch hier maar weer even "inbreken"
Ik moet toch ergens even mijn ei kwijt.
Wat een herkenning hier, echt ongelooflijk !!
Ik zit ook in zo'n situatie. Het gaat over een uit de hand gelopen vriendschap.
Het begon heel leuk, speels, uitdagen, op visite gaan en komen bij mekaar.
Het ging steeds verder, knuffel als de ander niet lekker zat, kus als we weggaan, lekker tegen mekaar aanhangen op de bank.
Het goed voelen bij mekaar, het vertrouwde.... dat deed 't hem op een gegeven moment.
Hij zei: Jij bent de enige die alles van me weet, die me kent en die me begrijpt. Volgens hem ben ik intelligent, mooi van binnen en van buiten, hij voelt zich thuis, heeft nog nooit met iemand zo lekker gekust, ga geweldig met het leven om, ga super met mijn kinderen om, ben hartstikke goed in mijn werk....
Wat wil je nog meer....
Van het een kwam het ander, van de gezellige avonden kwam een nachtje slapen, gewoon naast mekaar liggen zonder dat er iets gebeurde.
Volgende keer, boel veel plezier in bed, lachen gieren brullen, in mekaars haren wriemelen, vingers in mekaar verstrengeld...
Jemig wat voelde dat goed !!
En nog gingen we verder.... we zijn inderdaad ook heel intiem geweest, voelde super.
In de tussentijd hadden we bijna dagelijks contact, telefoon urenlang, sms..
En toen kwam de tijd dat ik hem ging missen als hij er niet was, dat het pijn deed als hij zich een dag niet meldde, dat ik begon te twijfelen over wat hij in zijn dagelijkse leven allemaal deed...
Heb ik heel eerlijk naar gevraagd: nee hij deelde met niemand anders wat hij met mij had, ik was wel erg bijzonder voor hem, ik stond bovenaan in zijn lijstje !
Maar ik voelde de afstand groeien en mijn vertwijfelde gevoel ook. Waar is hij, wat doet hij, wat voelt en denkt hij.....
en dat terwijl ik het allemaal wel wist, ik wist wel dat hij het druk had, dat er geen ander was zoals ik.
Maanden verstreken en mijn gevoel werd heviger, pijnlijker.
Vorige week was hij weer gezellig op bezoek. Hij vertelde van een andere vrouw die bij hem op bezoek was en een toenaderingspoging deed. Hij vertelde hoe hij haar de deur had uitgewerkt, hoe hij nee had gezegd.
Maar hij vertelde ook hoe hij tegen die ander had gezegd: ik ben niet verliefd, maar wil best kijken of we bij mekaar passen.......
Mijn maag draaide zowat om zijn as. Ik was helemaal ondersteboven. Hij bleef slapen, viel meteen in slaap en er was geen enkele intimiteit.
Ik heb de hele nacht wakker gelegen, gepiekerd en gedacht: vertel ik van mijn gevoel, weet hij dat dan nog niet ? durf ik wel te vertellen....
Ik heb doorgezet, op het moment dat hij weg wilde gaan 's morgens vroeg ik wanneer ik hem weer zag: Niet meer deze week........
Ik vraag dit omdat ik je ECHT mis, heb hem verteld dat mijn maag in een knoop ging toen hij vertelde over die andere vrouw, dat ik meer voor hem voel.......
Hij ging zitten, had dit totaal niet verwacht (hoe naief zijn mannen eigenlijk??)
Daar moesten we over nadenken, wat we hiermee moesten doen, zodat ik geen pijn zou krijgen. Ik kreeg, zoals gewoon, een kus en hij vertrok naar zijn werk.
Sindsdien nog maar nauwelijks contact. Ik weet het nu even allemaal niet meer.
zit hele dagen te piekeren: denkt hij aan me, wat denkt hij, wat gaat hij zeggen, wanneer gaat hij het zeggen..... kan hij mijn gevoel wel beantwoorden, misschien ook niet.
In die week tijd van piekeren ben ik, onbewust, afstand gaan nemen. Maar moet ik dat wel doen. Ik sms niet meer, stuur geen mail meer en zeg ook niet meer dat ik hem mis.
Vanmiddag kreeg ik nog een sms: wat ben je toch een mooi mens.....
Nou wat moet ik daar dan mee ??
Als jullie dit hele verhaal al hebben afgelezen, mijn wanhoop zien, misschien kunnen jullie dan ook nog vertellen wat jullie zouden doen.
Afstand houden ? Hem laten komen ? Vooral niet smssen of .....
gewoon doen, alsof er niks aan de hand is.
Please help !! ik weet het echt niet meer, ik voel me net zo'n puber nu...
Ik moet toch ergens even mijn ei kwijt.
Wat een herkenning hier, echt ongelooflijk !!
Ik zit ook in zo'n situatie. Het gaat over een uit de hand gelopen vriendschap.
Het begon heel leuk, speels, uitdagen, op visite gaan en komen bij mekaar.
Het ging steeds verder, knuffel als de ander niet lekker zat, kus als we weggaan, lekker tegen mekaar aanhangen op de bank.
Het goed voelen bij mekaar, het vertrouwde.... dat deed 't hem op een gegeven moment.
Hij zei: Jij bent de enige die alles van me weet, die me kent en die me begrijpt. Volgens hem ben ik intelligent, mooi van binnen en van buiten, hij voelt zich thuis, heeft nog nooit met iemand zo lekker gekust, ga geweldig met het leven om, ga super met mijn kinderen om, ben hartstikke goed in mijn werk....
Wat wil je nog meer....
Van het een kwam het ander, van de gezellige avonden kwam een nachtje slapen, gewoon naast mekaar liggen zonder dat er iets gebeurde.
Volgende keer, boel veel plezier in bed, lachen gieren brullen, in mekaars haren wriemelen, vingers in mekaar verstrengeld...
Jemig wat voelde dat goed !!
En nog gingen we verder.... we zijn inderdaad ook heel intiem geweest, voelde super.
In de tussentijd hadden we bijna dagelijks contact, telefoon urenlang, sms..
En toen kwam de tijd dat ik hem ging missen als hij er niet was, dat het pijn deed als hij zich een dag niet meldde, dat ik begon te twijfelen over wat hij in zijn dagelijkse leven allemaal deed...
Heb ik heel eerlijk naar gevraagd: nee hij deelde met niemand anders wat hij met mij had, ik was wel erg bijzonder voor hem, ik stond bovenaan in zijn lijstje !
Maar ik voelde de afstand groeien en mijn vertwijfelde gevoel ook. Waar is hij, wat doet hij, wat voelt en denkt hij.....
en dat terwijl ik het allemaal wel wist, ik wist wel dat hij het druk had, dat er geen ander was zoals ik.
Maanden verstreken en mijn gevoel werd heviger, pijnlijker.
Vorige week was hij weer gezellig op bezoek. Hij vertelde van een andere vrouw die bij hem op bezoek was en een toenaderingspoging deed. Hij vertelde hoe hij haar de deur had uitgewerkt, hoe hij nee had gezegd.
Maar hij vertelde ook hoe hij tegen die ander had gezegd: ik ben niet verliefd, maar wil best kijken of we bij mekaar passen.......
Mijn maag draaide zowat om zijn as. Ik was helemaal ondersteboven. Hij bleef slapen, viel meteen in slaap en er was geen enkele intimiteit.
Ik heb de hele nacht wakker gelegen, gepiekerd en gedacht: vertel ik van mijn gevoel, weet hij dat dan nog niet ? durf ik wel te vertellen....
Ik heb doorgezet, op het moment dat hij weg wilde gaan 's morgens vroeg ik wanneer ik hem weer zag: Niet meer deze week........
Ik vraag dit omdat ik je ECHT mis, heb hem verteld dat mijn maag in een knoop ging toen hij vertelde over die andere vrouw, dat ik meer voor hem voel.......
Hij ging zitten, had dit totaal niet verwacht (hoe naief zijn mannen eigenlijk??)
Daar moesten we over nadenken, wat we hiermee moesten doen, zodat ik geen pijn zou krijgen. Ik kreeg, zoals gewoon, een kus en hij vertrok naar zijn werk.
Sindsdien nog maar nauwelijks contact. Ik weet het nu even allemaal niet meer.
zit hele dagen te piekeren: denkt hij aan me, wat denkt hij, wat gaat hij zeggen, wanneer gaat hij het zeggen..... kan hij mijn gevoel wel beantwoorden, misschien ook niet.
In die week tijd van piekeren ben ik, onbewust, afstand gaan nemen. Maar moet ik dat wel doen. Ik sms niet meer, stuur geen mail meer en zeg ook niet meer dat ik hem mis.
Vanmiddag kreeg ik nog een sms: wat ben je toch een mooi mens.....
Nou wat moet ik daar dan mee ??
Als jullie dit hele verhaal al hebben afgelezen, mijn wanhoop zien, misschien kunnen jullie dan ook nog vertellen wat jullie zouden doen.
Afstand houden ? Hem laten komen ? Vooral niet smssen of .....
gewoon doen, alsof er niks aan de hand is.
Please help !! ik weet het echt niet meer, ik voel me net zo'n puber nu...
woensdag 14 maart 2007 om 04:45
nu is de chaos kompleet !!
Gister wat heen en weer gesmst, over zakelijke dingen. Niks emotie, niks gevoel. Gisteravond floepte meneer online, sprak me niet aan. Ik hem maar aangesproken dus, kreeg nauwelijks antwoord. Hij was kennelijk bezig, had ik alleen te laat in de gaten.
Ja hoor hij wilde wel chatten zei hij vrolijk, maar het was al te laat. Het kwaad was gescheid.
Ik hoef niet meer, doei en trusten.
Het enige wat hij nog schreef was: chagrijn !!
Toen waren de rapen gaar. Hoe krijgt iemand het in zijn hoofd om zo weinig respect voor mij en mijn gevoel te tonen.
Heb ik hem ook gesmst.
Hij had geen zin in mijn nukken en wilde door mij normaal behandeld worden was zijn antwoord.
Nog wat onvriendelijkheden heen en weer gevlogen......
Hij kende me als geen ander zei hij nog.
DUS NIET !!
Nou, als jij dat vindt, dan niet. Trusten.
Was zijn laatste sms.
Ik ben boos, zo ontzettend boos.
Hij was steeds degene die riep dat ik mezelf moest laten zien. Tja, daar is deze rotkant ook bij. Ik pieker al maanden wat te doen, hoe het beste te reageren, ik loop op eieren en nog is het niet goed. Als ik dan al een stukje van mezelf laat zien lijkt het erop dat ik word afgerekend.
Ik heb hier geen zin meer in, beter gezegd totaal geen energie meer voor. Ik ben doodmoe en kan niet slapen, gedachten rennen in mijn hoofd rond en ik kan geen kant meer op. Ik zit helemaal vast.
Net in bed liggen piekeren, wat moet ik doen, definitief afstand nemen, hem laten gaan voor wat hij is ??? Lijkt me op dit moment wel het beste.
Ik loop weer heel hard van stapel nu, hij meldt zich wel weer, maar dan...... hoe ga ik reageren, wat ga ik allemaal zeggen. Ben hartstikke gefrustreerd door alle dingen die gebeuren afgelopen jaar.... ik sta niet meer voor mezelf in. Mijn heldere verstand is foetsie. Alles is een brok emotie en alles komt er heel emotioneel uit.
Kon hij me maar begrijpen, wist hij het maar, ik hunker naar een knuffel van hem...... nog steeds.... ik lijk wel totaal gek
Gister wat heen en weer gesmst, over zakelijke dingen. Niks emotie, niks gevoel. Gisteravond floepte meneer online, sprak me niet aan. Ik hem maar aangesproken dus, kreeg nauwelijks antwoord. Hij was kennelijk bezig, had ik alleen te laat in de gaten.
Ja hoor hij wilde wel chatten zei hij vrolijk, maar het was al te laat. Het kwaad was gescheid.
Ik hoef niet meer, doei en trusten.
Het enige wat hij nog schreef was: chagrijn !!
Toen waren de rapen gaar. Hoe krijgt iemand het in zijn hoofd om zo weinig respect voor mij en mijn gevoel te tonen.
Heb ik hem ook gesmst.
Hij had geen zin in mijn nukken en wilde door mij normaal behandeld worden was zijn antwoord.
Nog wat onvriendelijkheden heen en weer gevlogen......
Hij kende me als geen ander zei hij nog.
DUS NIET !!
Nou, als jij dat vindt, dan niet. Trusten.
Was zijn laatste sms.
Ik ben boos, zo ontzettend boos.
Hij was steeds degene die riep dat ik mezelf moest laten zien. Tja, daar is deze rotkant ook bij. Ik pieker al maanden wat te doen, hoe het beste te reageren, ik loop op eieren en nog is het niet goed. Als ik dan al een stukje van mezelf laat zien lijkt het erop dat ik word afgerekend.
Ik heb hier geen zin meer in, beter gezegd totaal geen energie meer voor. Ik ben doodmoe en kan niet slapen, gedachten rennen in mijn hoofd rond en ik kan geen kant meer op. Ik zit helemaal vast.
Net in bed liggen piekeren, wat moet ik doen, definitief afstand nemen, hem laten gaan voor wat hij is ??? Lijkt me op dit moment wel het beste.
Ik loop weer heel hard van stapel nu, hij meldt zich wel weer, maar dan...... hoe ga ik reageren, wat ga ik allemaal zeggen. Ben hartstikke gefrustreerd door alle dingen die gebeuren afgelopen jaar.... ik sta niet meer voor mezelf in. Mijn heldere verstand is foetsie. Alles is een brok emotie en alles komt er heel emotioneel uit.
Kon hij me maar begrijpen, wist hij het maar, ik hunker naar een knuffel van hem...... nog steeds.... ik lijk wel totaal gek
donderdag 15 maart 2007 om 20:09
Volgens mij heb ik dit topic z'n nek omgedraaid....
sorry daarvoor, was niet mijn bedoeling om dit kapot te maken door
hier mijn verhaal en ellende te spuien.
als niemand wil reageren, negeer me dan maar, zal ik respecteren en weggaan (oftewel niet meer over mezelf kletsen hier)
Nogmaals mijn excuses
Zij
sorry daarvoor, was niet mijn bedoeling om dit kapot te maken door
hier mijn verhaal en ellende te spuien.
als niemand wil reageren, negeer me dan maar, zal ik respecteren en weggaan (oftewel niet meer over mezelf kletsen hier)
Nogmaals mijn excuses
Zij
vrijdag 16 maart 2007 om 08:16
Goedemorgen,Mijn laatste keer online voor mijn vakantie. Vannacht ga ik weg, heb er zin in, alhoewel ik een zware week achter de rug heb en ontzettend moe ben! Vannacht hebben we weer samen geslapen en we waren allebei continu wakker. Vanmorgen maakte hij een opmerking over de vakantie en ik, met mijn moeheid en korte lontje zei iets in de trant van: oh, je hebt het lekker rustig nu komende week, ben je lekker van me af of niet dan? Het kwam er heel l*llig uit. Hij gaf aan dat hij het niet leuk vindt dat ik zoiets zeg. Ik zei: maar begrijp je dan niet van mijn kant dat het veel makkelijker is om je te vertrouwen als ik weet dat je mijn vriend bent, dan wanneer ik niet weet wat we nou hebben? We hebben nu toch niks? Hij: we hebben wél wat. Ik voel meer voor je dan ooit, door de laatste weken, het is super, mijn gevoel voor jou groeit steeds meer en ik voel me ontzettend verbonden aan je. Geef ons nou een kans zonder het etiketje vriend-vriendin erop te plakken. Want we hebben feitelijk/praktisch wél wat! En ik hou van je! (Zei hij er nog achteraan..) Klinkt positief toch? Hij meende het wel.. Zij, het is helemaal niet erg dat je hier reageert. Maar ik ben niet zoveel online meer. Voorheen zat ik thuis, toen had ik alle tijd. Nu weer een drukke fulltime baan incl. reistijd, dus van internetten komt vaak niet meer. Maar als ik het goed begrijp heeft hij een ander op het oog? Ik zou zeggen: probeer los te laten.. het lijkt me zo pijnlijk om nog aan hem vast te houden.. terwijl hij gewoon verder gaat.. en jij moet toekijken.. misschien is het wel goed dat je boos bent? Misschien kun je daardoor makkelijker afstand nemen.. misschien ook niet hoor, ik weet het niet.. Ik weet alleen dat je goed voor jezelf moet zorgen en blijf vooral schrijven. Ik zit nu op mijn werk en kan niet zoveel typen, maar na mijn vakantie zal ik de posts bijlezen.. spui gerust! Sterkte meid en laat je niet gek maken, dat is het uiteindelijk niet waard!!En voor de rest wil ik iedereen een fijne week wensen en sterkte en keep me posted!Liefs,Elise
vrijdag 16 maart 2007 om 13:12
Hai
Wat lekker Elise.. vakantie.... lekker, geniet ervan, je hebt het verdiend als ik dit alles zo lees.
Nee hoor, hij heeft geen oogje op een ander. Hij zei ook nog heel onthutst toen ik hem daarop wees: ik heb je alleen verteld hoe ik haar de deur uitwerkte, hoe ze reageerde en dat het niks wordt.....
Dus nee, hij heeft geen ander, dat is zeker ....
Weet je, de rust is hier wedergekeerd, ik probeer er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn. Heb leuke dingen gepland met mijn vriendinnen en ga van mijn single leven genieten. Als hij wil praten sta ik daar zeker open voor, hij blijft per slot een goede vriend.
Sinds woensdagochtend niks meer gehoord en dat valt wel tegen. Maar ik weet dat er een dag komt dat hij er weer is.
Zit nu het boek van mannen van Mars en vrouwen van Venus te lezen.
Ik herken echt heel veel.... Mannen zijn net elastiekjes, kruipen in hun hol om te denken....
Nou, als hij uitgedacht is in zijn hol dan zie ik hem weer...... zeker weten.
Tot die tijd geniet ik lekker.
Wat lekker Elise.. vakantie.... lekker, geniet ervan, je hebt het verdiend als ik dit alles zo lees.
Nee hoor, hij heeft geen oogje op een ander. Hij zei ook nog heel onthutst toen ik hem daarop wees: ik heb je alleen verteld hoe ik haar de deur uitwerkte, hoe ze reageerde en dat het niks wordt.....
Dus nee, hij heeft geen ander, dat is zeker ....
Weet je, de rust is hier wedergekeerd, ik probeer er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn. Heb leuke dingen gepland met mijn vriendinnen en ga van mijn single leven genieten. Als hij wil praten sta ik daar zeker open voor, hij blijft per slot een goede vriend.
Sinds woensdagochtend niks meer gehoord en dat valt wel tegen. Maar ik weet dat er een dag komt dat hij er weer is.
Zit nu het boek van mannen van Mars en vrouwen van Venus te lezen.
Ik herken echt heel veel.... Mannen zijn net elastiekjes, kruipen in hun hol om te denken....
Nou, als hij uitgedacht is in zijn hol dan zie ik hem weer...... zeker weten.
Tot die tijd geniet ik lekker.
vrijdag 16 maart 2007 om 16:26
Hallo Elise,
Ik heb hier een tijd niet meer geschreven omdat het wat te dicht bij kwam wat je overkwam en hoe je ermee om ging. Herkenbaarheid rakelde wat pijn op. Maar ik ben wel zo afentoe blijven lezen hoe het met je gaat.
Toen jullie het een relatie noemde ging het niet goed. Ik kan me goed verplaatsen dat hij dat etiket er nog niet op wil plakken.
Bij ons is het na acht maanden ooit rustig zo weer begonnen, elkaar zien, het leuk hebben, goed praten over wat er beter kon. Dat is jaren geleden, de tweede start is de echte stad en we hebben er een hele sterke relatie aan over gehouden. Laat het even, ga lekker een weekje weg en genieten..
Ik heb hier een tijd niet meer geschreven omdat het wat te dicht bij kwam wat je overkwam en hoe je ermee om ging. Herkenbaarheid rakelde wat pijn op. Maar ik ben wel zo afentoe blijven lezen hoe het met je gaat.
Toen jullie het een relatie noemde ging het niet goed. Ik kan me goed verplaatsen dat hij dat etiket er nog niet op wil plakken.
Bij ons is het na acht maanden ooit rustig zo weer begonnen, elkaar zien, het leuk hebben, goed praten over wat er beter kon. Dat is jaren geleden, de tweede start is de echte stad en we hebben er een hele sterke relatie aan over gehouden. Laat het even, ga lekker een weekje weg en genieten..
vrijdag 16 maart 2007 om 16:28
Hai Elise, nog niet weg ??
Onze vriendschap zal niet kapotgaan, maar of er een relatie komt is nog maar de vraag.
Heb aangegeven dat ik meer voel dan vriendschap, daar heeft hij, tot nog toe, niet op gereageerd.
Ach joh... ben vanmiddag lekker naar de stad geweest, heb weer veel te veel geld uitgegeven, en dat voelde toch zo heerlijk....:P
Heel vreemd, ik zat totaal in de put, maar nu ben ik weer naar boven geklommen... wat komt dat komt, en ik zie het wel. ...
Ben nu heel gelaten, leef mijn eigen ding samen met de kids. Ook daar zal wel weer verandering in komen ben ik bang. Op het moment dat ik iets van hem hoor zal de onrust wel weer toeslaan......
Onze vriendschap zal niet kapotgaan, maar of er een relatie komt is nog maar de vraag.
Heb aangegeven dat ik meer voel dan vriendschap, daar heeft hij, tot nog toe, niet op gereageerd.
Ach joh... ben vanmiddag lekker naar de stad geweest, heb weer veel te veel geld uitgegeven, en dat voelde toch zo heerlijk....:P
Heel vreemd, ik zat totaal in de put, maar nu ben ik weer naar boven geklommen... wat komt dat komt, en ik zie het wel. ...
Ben nu heel gelaten, leef mijn eigen ding samen met de kids. Ook daar zal wel weer verandering in komen ben ik bang. Op het moment dat ik iets van hem hoor zal de onrust wel weer toeslaan......
dinsdag 27 maart 2007 om 17:15
Elise,
als je dit leest ben je vast terug van je vakantie, ik hoop dat je het erg fijn gehad hebt en ben blij te lezen dat het zo goed gaat tussen jullie,
Zij65, moeilijk he die mannen, bah,
klein update'tje van hoe het mij vergaat, nog steeds verdriet, hij vindt dat ik niet verdrietig moet zijn, dat hij heus van mij houdt, en 'later' met mij verderwil, maar waarom wil hij me dan niet zien??? Waarom eerst wel, en nu niet meer??? Ik blijf maar hangen in hoe hij tegen mij was, ik ging door het vuur voor hem en hij voor mij, heb vandaag weer een verschrikkelijke dag, en ben gewoon een beetje dood van binnen, ik doe mijn best, ben 5 maanden verder nu, maar ik mis hem zo, ik mis wat we hadden, ook de dagelijkse telefoongesprekken, en kan het hier echt niet meer vinden thuis, de ene dag denk ik ja dag, je heb mij lekker ook niet meer, maar de andere dag wordt ik zowat gek, denk erover om te gaan scheiden, maar wil dat de kids weer niet aandoen, het is geen onhoudbare situatie of zo, niemand kan wat aan mij merken, echt niet, het lijkt allemaal normaal, maar ik doe alsof, en ga er kapot aan, en gaat hij dan gewoon schijnheilig door thuis??? Ik weet het gewoon niet meer, groetjes Anna
als je dit leest ben je vast terug van je vakantie, ik hoop dat je het erg fijn gehad hebt en ben blij te lezen dat het zo goed gaat tussen jullie,
Zij65, moeilijk he die mannen, bah,
klein update'tje van hoe het mij vergaat, nog steeds verdriet, hij vindt dat ik niet verdrietig moet zijn, dat hij heus van mij houdt, en 'later' met mij verderwil, maar waarom wil hij me dan niet zien??? Waarom eerst wel, en nu niet meer??? Ik blijf maar hangen in hoe hij tegen mij was, ik ging door het vuur voor hem en hij voor mij, heb vandaag weer een verschrikkelijke dag, en ben gewoon een beetje dood van binnen, ik doe mijn best, ben 5 maanden verder nu, maar ik mis hem zo, ik mis wat we hadden, ook de dagelijkse telefoongesprekken, en kan het hier echt niet meer vinden thuis, de ene dag denk ik ja dag, je heb mij lekker ook niet meer, maar de andere dag wordt ik zowat gek, denk erover om te gaan scheiden, maar wil dat de kids weer niet aandoen, het is geen onhoudbare situatie of zo, niemand kan wat aan mij merken, echt niet, het lijkt allemaal normaal, maar ik doe alsof, en ga er kapot aan, en gaat hij dan gewoon schijnheilig door thuis??? Ik weet het gewoon niet meer, groetjes Anna
dinsdag 27 maart 2007 om 18:57
Hoi Elise !
Welkom terug op je topic !
Je hebt kunnen konstateren dat het topic een een beetje is stilgevallen.Maar bij deze zullen we wel weer meer actief zijn.
Ten eerste,heb je een fijne vakantie gehad,veel geskied en veel gelachen.Heb je je tijd ook goed kunnen gebruiken om alles eens lekker achter je te kunnen laten?
Het laatste wat ik van je gelezen heb,is dat het best wel goed tussen jou en je ex ging ( peper en zoutstelletje )
toen ik het las had ik echt het idee dat het helemaal goed gaat komen tussen jullie twee,of zie ik dat verkeerd ? Heb je hem alweer gezien na je vakantie ?
Hier is het allemaal wat minder,heb toch een terugval gehad en was wat langer thuis ( ziek ) dan de bedoeling was.
en met mijn ex ......ik weet het niet hoor.Ik heb het idee
dat hij al met iemand anders aan het rommelen is.
Geheimzinning gedoe met mobiel,sms-jes ( je weet wel waar hele topics hier over worden volgeschreven ) tja,en dan weet je het wel.Of mijn gevoel moet zich heel erg vergissen.
Hij heeft me vandaag nog gebeld ,toevallig,hoe het ging.Ik weet het niet meer hoor,het gevoel is bij mij nu ook overduidelijk weg.
En zoals vroeger wordt het toch niet meer.........
Ik ben er ook niet eens echt meer verdrietig over,meer berustend lijkt het wel.
Voel me weer zo onbestemd, jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel !
Liefs,Felicity
Welkom terug op je topic !
Je hebt kunnen konstateren dat het topic een een beetje is stilgevallen.Maar bij deze zullen we wel weer meer actief zijn.
Ten eerste,heb je een fijne vakantie gehad,veel geskied en veel gelachen.Heb je je tijd ook goed kunnen gebruiken om alles eens lekker achter je te kunnen laten?
Het laatste wat ik van je gelezen heb,is dat het best wel goed tussen jou en je ex ging ( peper en zoutstelletje )
toen ik het las had ik echt het idee dat het helemaal goed gaat komen tussen jullie twee,of zie ik dat verkeerd ? Heb je hem alweer gezien na je vakantie ?
Hier is het allemaal wat minder,heb toch een terugval gehad en was wat langer thuis ( ziek ) dan de bedoeling was.
en met mijn ex ......ik weet het niet hoor.Ik heb het idee
dat hij al met iemand anders aan het rommelen is.
Geheimzinning gedoe met mobiel,sms-jes ( je weet wel waar hele topics hier over worden volgeschreven ) tja,en dan weet je het wel.Of mijn gevoel moet zich heel erg vergissen.
Hij heeft me vandaag nog gebeld ,toevallig,hoe het ging.Ik weet het niet meer hoor,het gevoel is bij mij nu ook overduidelijk weg.
En zoals vroeger wordt het toch niet meer.........
Ik ben er ook niet eens echt meer verdrietig over,meer berustend lijkt het wel.
Voel me weer zo onbestemd, jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel !
Liefs,Felicity
woensdag 28 maart 2007 om 10:57
Goedemorgen!Ben inderdaad terug van vakantie. Lekker even helemaal weg! Heb het naar mijn zin gehad, lekker geskied, veel geslapen, uit eten geweest, weg uit het dagelijkse leven hier. Was lekker. Maar nu weer helemaal terug (qua drukte op het werk). Maar de zon schijnt, de dagen zijn langer (wbt licht) en ja, het gaat voor de rest eigenlijk prima met mij.@Anna: Hmmmm.. klinkt niet best meid. Het is geen goede zaak dat je hieraan onderdoor gaat. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, want ik heb geen idee wat het beste zou zijn om te doen. Veel sterkte in ieder geval en blijf lekker van je afschrijven.@Felicity: Hoe weet je dat hij geheimzinnig doet met zijn mobiel? Is hij weer langs geweest en deed hij toen vreemd? Of…? Begrijp je gevoel hoor, je wilt niet meer verder, maar toch zo’n onbestemd vaag gevoel. Had het met mijn ex hiervoor ook (we hadden ook een huis samen en dat maakte het voor mij wel extra moeilijk, ondanks dat ik zeker wist dat het de juiste beslissing was). Herkenbaar hoor! Ben je weer helemaal beter overigens?Tussen mij en ex (?) gaat het prima. We zijn happy samen, we zien elkaar meer dan voorheen, gaat goed. Geen ruzies meer, communiceren beter. Lijkt alsof we meer van elkaar zijn gaan houden. We noemen het nog steeds geen vriend-vriendin, maar hij zegt wel duidelijk tegen me: we hebben wel wat, ik ben niet vrij! Gaat gewoon beter dan voorheen. De band wordt sterker. We zijn erg gek op elkaar. Maar toch.. ik ben nog steeds wel bang en voorzichtig. Kan me wel voor 100% geven, maar hou wel in mijn achterhoofd dat het nog steeds een beetje wankel is (met mijn verstand gezien). Gevoelsmatig zijn we een sterker koppel dan in het begin.Nou, ga weer even aan het werk.Tot schrijfs!
woensdag 28 maart 2007 om 11:47
Elise, fijn dat je zo genoten hebt van je vakantie, en heerlijk dat het weer goed met je gaat!!! Wat goed dat je je weer voor 100% kan geven, denk dat ik dat zelf niet meer kan,
gisteren had ik echt weer zo'n dipdag, maar gaat nu gelukkig weer beter, en bij het topic minnaressen net gelezen hoe de Gm'n zich voelen en waarom ze bij hun vrouw blijven, eigenlijk waarom ik ook blijf hangen, en het is beter zo, beter dan dat dubbelleven, en als ik diep in mijn hart kijk weet ik heus wel dat onze liefde echt was, en dat moet ik gewoon gaan koesteren, de keuze maken om niet meer te zwelgen in om wat was, maar me verheugen op wat ooit nog kan gebeuren, zoiets,
echt, ben zo blij voor je, de vreugde straalt uit je bericht, beter dan die verdrietige periode eerst he, groetjes Anna
gisteren had ik echt weer zo'n dipdag, maar gaat nu gelukkig weer beter, en bij het topic minnaressen net gelezen hoe de Gm'n zich voelen en waarom ze bij hun vrouw blijven, eigenlijk waarom ik ook blijf hangen, en het is beter zo, beter dan dat dubbelleven, en als ik diep in mijn hart kijk weet ik heus wel dat onze liefde echt was, en dat moet ik gewoon gaan koesteren, de keuze maken om niet meer te zwelgen in om wat was, maar me verheugen op wat ooit nog kan gebeuren, zoiets,
echt, ben zo blij voor je, de vreugde straalt uit je bericht, beter dan die verdrietige periode eerst he, groetjes Anna
donderdag 29 maart 2007 om 15:32
Hoi,
Nee ik ben nog niet beter,ik heb een ingreep gehad en daar ben ik nog niet voldoende van hersteld.
Met dat sms-je was dus zo ( ik durf het er niet letterlijk neer te zetten ) hij had volgens mij per ongeluk een sms-je naar mijn mobiel gestuurd die niet voor mij bedoeld was,.........volgens mij ging het over mij.
Hij liet hem wel lezen maar wiste hem vervolgens,daarna ging het bij mij weer malen.
Heb hem expliciet gevraagd of ie aan het daten was,nee zei hij,want wat deed ie anders nog bij mij...........
en wel zoiets van : ja ik zeg niet alles,want als ik vriendschappelijk met een (andere) vrouw zou uitgaan zou jij het niet trekken.Maar dat is NIET het geval hoor.Ja,en wat moet IK dan met die informatie.....
Toen zei ik dat hij dat dan maar moest gaan doen,en wat hij hier dan nog deed.
Tja.Ik stond nog "bovenaan" de lijst,ik was hem zeer dierbaar.Pfffffff het zou wat,ik wil eerst echt voor mezelf de boel weer op regel krijgen,tevreden zijn met wat ik wel heb,hiervoor was ik ook single moeder,en heb dat nooit als iets naars ervaren.....dus,ik ga er maar weer voor.
eerst weer zelf gelukkig en tevreden met mezelf zijn !!!
Toen stapte hij op.Kijk ik ben een type,die "goed "uit elkaar wil gaan.Dat is bij hem denk ik niet mogelijk.
Kan ook zijn omdat ik nu aan huis gekluisterd ben,ik beren een leeuwen ga zien.Maar het voelt gewoon NIET goed!
Maar bij jou gaat alles volgens mij reuze naar jullie zin !
Heeft alles toch nog een goed kant voor he gehad.Ik heb ook zin om er tussen uit te gaan,maar ja,ik heb geen vrije dagen meer.
Moet toch maar wachten tot de zomervakantie !!
Groetjes
Felicity
Nee ik ben nog niet beter,ik heb een ingreep gehad en daar ben ik nog niet voldoende van hersteld.
Met dat sms-je was dus zo ( ik durf het er niet letterlijk neer te zetten ) hij had volgens mij per ongeluk een sms-je naar mijn mobiel gestuurd die niet voor mij bedoeld was,.........volgens mij ging het over mij.
Hij liet hem wel lezen maar wiste hem vervolgens,daarna ging het bij mij weer malen.
Heb hem expliciet gevraagd of ie aan het daten was,nee zei hij,want wat deed ie anders nog bij mij...........
en wel zoiets van : ja ik zeg niet alles,want als ik vriendschappelijk met een (andere) vrouw zou uitgaan zou jij het niet trekken.Maar dat is NIET het geval hoor.Ja,en wat moet IK dan met die informatie.....
Toen zei ik dat hij dat dan maar moest gaan doen,en wat hij hier dan nog deed.
Tja.Ik stond nog "bovenaan" de lijst,ik was hem zeer dierbaar.Pfffffff het zou wat,ik wil eerst echt voor mezelf de boel weer op regel krijgen,tevreden zijn met wat ik wel heb,hiervoor was ik ook single moeder,en heb dat nooit als iets naars ervaren.....dus,ik ga er maar weer voor.
eerst weer zelf gelukkig en tevreden met mezelf zijn !!!
Toen stapte hij op.Kijk ik ben een type,die "goed "uit elkaar wil gaan.Dat is bij hem denk ik niet mogelijk.
Kan ook zijn omdat ik nu aan huis gekluisterd ben,ik beren een leeuwen ga zien.Maar het voelt gewoon NIET goed!
Maar bij jou gaat alles volgens mij reuze naar jullie zin !
Heeft alles toch nog een goed kant voor he gehad.Ik heb ook zin om er tussen uit te gaan,maar ja,ik heb geen vrije dagen meer.
Moet toch maar wachten tot de zomervakantie !!
Groetjes
Felicity
vrijdag 30 maart 2007 om 14:23
Goedemiddag,Lekker weer hè! Beter dan die kou en regen. Heb woensdag lekker op een terrasje gezeten. In het zonnetje. Was heerlijk! @Anna: Ja, ik ben ook blij dat het weer beter met mij gaat. Ik blijf wel therapie volgen. Ben toevallig gisteren weer geweest. Het lijkt me verstandig om nog wel (hard) aan mezelf te blijven werken. Het is soms best confronterend, maar het doet me wel goed. Heb nu om de veertien dagen therapie. Vervelend, die dip-dagen. Ik zou graag willen dat ik je zou kunnen helpen. Maar ik zou niet weten hoe. Het is moeilijk om los te laten wat belangrijk voor je is. Maar als ik jouw berichten lees (ook uit het verleden) is jouw GM echt niet van plan weg te gaan bij vriendin. Hebben jullie nu nog wel contact of staat dat ook op een laag pitje?@Felicity: Wat voor ingreep heb je ondergaan? Is het wel te doe met de kids (of fysiek zwaar)? Werk je al wel weer of ook nog niet? Sterkte ermee! Was hij bij jou toen hij per ongeluk dat smsje verstuurde? Omdat je zegt dat hij hem wel liet lezen, maar daarna heeft gewist? Komt hij nog steeds veel (en ongevraagd) over de vloer? Kan me voorstellen dat het niet goed voelt. Ik moet zeggen dat jouw ex ook erg vaag is en volgens mij (dat heb ik al eens eerder gezegd) weet hij zelf niet wat hij wil. Enerzijds kan hij je niet loslaten, anderzijds durft hij blijkbaar geen relatie aan. Heel vaag!Wij zijn praktisch elke dag samen nu. Gisteren lagen we in bed te kletsen en te geinen en toen zei hij voor de grap: onze kinderen noemen we Dirk-Jan en Lulu (ofzo, uit de strip van de Dirk-Jan). Ik dacht: hé, je hebt het weer over de toekomst. Misschien wel indirect (peper&zout stel ? trouwen, namen kinderen), maar het is de toekomst. Die kleine dingen en opmerkingen doen me goed. We zijn echt happy nu samen en willen in juni een weekendje weggaan. Als dat goed gaat ook samen op vakantie in september. Communicatie verloopt nu veel beter en we hebben nauwelijks tot geen woordenwisselingen meer. Het is allemaal veel relaxter, stabieler en rustiger. Erg fijn! Ik hoop dat het zo blijft.Fijn weekend allemaal en tot schrijfs!
vrijdag 30 maart 2007 om 15:05
Lieve Elise,
Ik zit dus nog steeds thuis,durf er niet teveel over uit te wijden ( je weet niet wie er meeleest ;-) )
Was best wel zwaar,de kinderen worden gelukkig goed opgevangen door mijn ouders en hun vader,wat dat betreft is er niks aan de hand.
Ben nog wel heel erg moe !!
Bij jou spat het geluk van je posting af ! Ik vind het gewelidg voor jullie.Komt echt helemaal goed met jullie.
Dat weekend komt vast goed en dan nog samen op vakantie !!!
Heel veel geluk in de toekomst samen !
en voor dit weekend,heel veel plezier !
( je leest het,ikzelf ga ook niet bij de pakken neerzitten hoor !!)
Felicity
eveel over uit te wijden ( je weet maar nooit wie er mee leest !! ;- )
Ik zit dus nog steeds thuis,durf er niet teveel over uit te wijden ( je weet niet wie er meeleest ;-) )
Was best wel zwaar,de kinderen worden gelukkig goed opgevangen door mijn ouders en hun vader,wat dat betreft is er niks aan de hand.
Ben nog wel heel erg moe !!
Bij jou spat het geluk van je posting af ! Ik vind het gewelidg voor jullie.Komt echt helemaal goed met jullie.
Dat weekend komt vast goed en dan nog samen op vakantie !!!
Heel veel geluk in de toekomst samen !
en voor dit weekend,heel veel plezier !
( je leest het,ikzelf ga ook niet bij de pakken neerzitten hoor !!)
Felicity
eveel over uit te wijden ( je weet maar nooit wie er mee leest !! ;- )
vrijdag 30 maart 2007 om 22:10
Hallo allemaal,
Geweldig voor je Elise dat je een goede vakantie hebt gehad. Begrijp ik je nu goed als ik zeg dat het, met je relatie, weer bergop gaat...?? Hoop doet leven !
Felicity: wat een herkenning in jouw strijd. Gaat hier net zo. Voorheen iedere dag smssen, bellen. Een keer of 2 per week dat hij langskwam, voelde heel goed en vertrouwd.
Nu komt er nog een sms zo 1 keer per week en dan ook nog heel oppervlakkig. Hij is alweer een maand niet hiergeweest, we hebben mekaar een maand niet gesproken.
En ja, mijn reactie is dezelfde als die van jou: afstand houden, afstand nemen en voor jezelf en de kinderen zorgen. Rechtop blijven voor de kids, je werk doen en niet zanikken.
Maar het denken blijft, het doet niet meer zo'n pijn, maar het missen blijft, de herinnering is te mooi !
Wat zou hij doen, waar is hij nu, waar is hij mee bezig ? Denkt hij uberhaupt nog wel aan mij, dat ik tegen hem zei dat ik meer voor hem voelde, dat ik hem mis ........
Pfff... ik word er zo af en toe niet goed van, is heel frustrerend.
Ook ik doe "gezellige" dingen als de kinderen bij hun vader zijn, ik ga ook stappen met vriendinnen, koffie drinken bij buren, heb zelfs een andere man leren kennen ( heel leuk, maar niet voor een relatie)
Soms weet ik het allemaal niet meer, weet ik niet of ik moet doorgaan met afstand houden, of ik het aan hem moet overlaten, of ik niet toch weer moet smssen met de vraag wanneer ik hem nog eens zie......
Liefs
Zij
Geweldig voor je Elise dat je een goede vakantie hebt gehad. Begrijp ik je nu goed als ik zeg dat het, met je relatie, weer bergop gaat...?? Hoop doet leven !
Felicity: wat een herkenning in jouw strijd. Gaat hier net zo. Voorheen iedere dag smssen, bellen. Een keer of 2 per week dat hij langskwam, voelde heel goed en vertrouwd.
Nu komt er nog een sms zo 1 keer per week en dan ook nog heel oppervlakkig. Hij is alweer een maand niet hiergeweest, we hebben mekaar een maand niet gesproken.
En ja, mijn reactie is dezelfde als die van jou: afstand houden, afstand nemen en voor jezelf en de kinderen zorgen. Rechtop blijven voor de kids, je werk doen en niet zanikken.
Maar het denken blijft, het doet niet meer zo'n pijn, maar het missen blijft, de herinnering is te mooi !
Wat zou hij doen, waar is hij nu, waar is hij mee bezig ? Denkt hij uberhaupt nog wel aan mij, dat ik tegen hem zei dat ik meer voor hem voelde, dat ik hem mis ........
Pfff... ik word er zo af en toe niet goed van, is heel frustrerend.
Ook ik doe "gezellige" dingen als de kinderen bij hun vader zijn, ik ga ook stappen met vriendinnen, koffie drinken bij buren, heb zelfs een andere man leren kennen ( heel leuk, maar niet voor een relatie)
Soms weet ik het allemaal niet meer, weet ik niet of ik moet doorgaan met afstand houden, of ik het aan hem moet overlaten, of ik niet toch weer moet smssen met de vraag wanneer ik hem nog eens zie......
Liefs
Zij
zaterdag 31 maart 2007 om 12:33
Elise,
ja, we hebben nog minimaal contact, gister belde hij mij nog, en hij is ervan overtuigd dat we 'later' volledig voor elkaar gaan, en we sms'n nog elke dag, 2 ofzo, en willen elkaar ongeveer nog 2x per jaar ontmoeten, maar nu ik weet hoe het kan zijn weet ik ook wat ik mis, maar ja,
Zij65, ik begrijp precies wat je bedoelt, je gaat door, maar de sjeu is eraf, de zekerheid dat hij er voor je is, het gemis van de dagelijkse telefoontjes, de ontmoetingen, hoe mooi het allemaal was, nu, ik heb hem gevraagd heb jij dat dan niet, tuurlijk zegt ie, maar ik stop het gewoon weg, (!)
'nou ja, we blijven gewoon doorademen, succes en sterkte allemaal
groetjes Anna
ja, we hebben nog minimaal contact, gister belde hij mij nog, en hij is ervan overtuigd dat we 'later' volledig voor elkaar gaan, en we sms'n nog elke dag, 2 ofzo, en willen elkaar ongeveer nog 2x per jaar ontmoeten, maar nu ik weet hoe het kan zijn weet ik ook wat ik mis, maar ja,
Zij65, ik begrijp precies wat je bedoelt, je gaat door, maar de sjeu is eraf, de zekerheid dat hij er voor je is, het gemis van de dagelijkse telefoontjes, de ontmoetingen, hoe mooi het allemaal was, nu, ik heb hem gevraagd heb jij dat dan niet, tuurlijk zegt ie, maar ik stop het gewoon weg, (!)
'nou ja, we blijven gewoon doorademen, succes en sterkte allemaal
groetjes Anna
zaterdag 31 maart 2007 om 16:57
@ Zij :
Het is allemaal precies zoals jij het omschrijft ; voorheen heel veel contsct op wat voor een manier dan ook.
Jij hebt je ex al een maand niet meer gezien,ik de mijne een paar dagen geleden,ben momenteel aan huis gebonden.
Hij weet dat en komt dus langs,maar ik ben daar allang niet meer blij mee,zoals ik al eerder schreef,het goede gevoel is bij mij nu ook helemaal weg.
Teveel twijfel van zijn kant ( ik weet niet of ik oud met je wil worden....) en heel vaag gedoe,ik trek het allemaal niet meer,heb er nu de energie ook niet meer voor.
Ik las dat jij ook kinderen hebt,heb jij er geen last van dat ze naar hem vragen ( omdat het eerder zo vanzelfsprekend was dat hij er ook was )
Op het moment doet het me even niks meer, en ik ken het gevoel,heb ook met iemand anders afgesproken maar het was 3x niks,veel te geforceerd,ik moet eerst weer mijn eigen draai zien te vinden,en dan zie ik wel weer.
Ben nu echt moe,maar het wanhopige gevoel is weg,ben nu meer berustend.
Liefs Felicity :R
Het is allemaal precies zoals jij het omschrijft ; voorheen heel veel contsct op wat voor een manier dan ook.
Jij hebt je ex al een maand niet meer gezien,ik de mijne een paar dagen geleden,ben momenteel aan huis gebonden.
Hij weet dat en komt dus langs,maar ik ben daar allang niet meer blij mee,zoals ik al eerder schreef,het goede gevoel is bij mij nu ook helemaal weg.
Teveel twijfel van zijn kant ( ik weet niet of ik oud met je wil worden....) en heel vaag gedoe,ik trek het allemaal niet meer,heb er nu de energie ook niet meer voor.
Ik las dat jij ook kinderen hebt,heb jij er geen last van dat ze naar hem vragen ( omdat het eerder zo vanzelfsprekend was dat hij er ook was )
Op het moment doet het me even niks meer, en ik ken het gevoel,heb ook met iemand anders afgesproken maar het was 3x niks,veel te geforceerd,ik moet eerst weer mijn eigen draai zien te vinden,en dan zie ik wel weer.
Ben nu echt moe,maar het wanhopige gevoel is weg,ben nu meer berustend.
Liefs Felicity :R
