Relaties
alle pijlers
Iemand ruimte en tijd geven, hoe? ~ deel 2!
zaterdag 31 maart 2007 om 18:30
Hai Felicity,
Nee, mijn kinderen hebben hem maar 1 keer gezien in dat jaar dat ik hem nu ken. We hadden, in tegenstelling tot jou, geen officiele relatie. We hadden een vriendschap plus.... of hoe noemen ze dat ??
Dat probleem heb ik gelukkig dus niet. Hij kwam als de kinderen op bed lagen of als ze bij hun vader waren.
Inderdaag zoooo ontzettend vreemd, alles is plotseling weg, van de ene op de andere dag.... Hij heeft nog wel in het verleden gezegd dat vriendschappen voor hem eeuwig duren... .nou merk ik tegenwoordig weinig van.
Zou hij nou echt denken dat ik hem voor eeuwig knuffel, kus, intiem ben, met hem praat, uit de put haal, troost, met hem feest......zomaar zonder dat er iets meer groeit ??
Ging hij er echt vanuit dat dit allemaal wel zo zou blijven, zonder verplichtingen, zonder "hetmeervoelenvoor" ?
Ik snap er niks van.
Wat doe/ deed jij Felicity ? Hoe nam jij afstand, hoe reageerde hij hierop....?
Weet je tegenwoordig heb ik er niet eens meer zin in. Heel gek: ik mis hem als een gek, maar wil hem nu niet zien.
Als ik hem nu zou zien dan zou ik ontploffen: wat denkt hij wel niet wat hij is... zo kan hij me niet behandelen... dit heb ik niet verdiend !!
Net als bij jou kost het me steeds minder moeite om de mobiele telefoon aan de kant te leggen, om niks te laten horen.....
Van de andere kant ook wel weer spannend... ooit moet hij toch iets laten horen en dan ben ik degene die niet hoeft te antwoorden, dan ben ik degene die kan negeren.
Ik vind dit een heel flauw spel, maar kennelijk werkt het voor mannen zo. Als je te makkelijk bent, als je iets voelt en je verheugd op ieder contact dan haken ze af. Ben je onbereikbaar dan rennen ze je achterna, doen ze er alles aan om je pc te mogen repareren.
Voor vandaag kan hij lekker de pot op, ik ga mijn gang, straks met een vriendin stappen en morgen lekker uitslapen... joehoeee !!
Liefs
Zij
Nee, mijn kinderen hebben hem maar 1 keer gezien in dat jaar dat ik hem nu ken. We hadden, in tegenstelling tot jou, geen officiele relatie. We hadden een vriendschap plus.... of hoe noemen ze dat ??
Dat probleem heb ik gelukkig dus niet. Hij kwam als de kinderen op bed lagen of als ze bij hun vader waren.
Inderdaag zoooo ontzettend vreemd, alles is plotseling weg, van de ene op de andere dag.... Hij heeft nog wel in het verleden gezegd dat vriendschappen voor hem eeuwig duren... .nou merk ik tegenwoordig weinig van.
Zou hij nou echt denken dat ik hem voor eeuwig knuffel, kus, intiem ben, met hem praat, uit de put haal, troost, met hem feest......zomaar zonder dat er iets meer groeit ??
Ging hij er echt vanuit dat dit allemaal wel zo zou blijven, zonder verplichtingen, zonder "hetmeervoelenvoor" ?
Ik snap er niks van.
Wat doe/ deed jij Felicity ? Hoe nam jij afstand, hoe reageerde hij hierop....?
Weet je tegenwoordig heb ik er niet eens meer zin in. Heel gek: ik mis hem als een gek, maar wil hem nu niet zien.
Als ik hem nu zou zien dan zou ik ontploffen: wat denkt hij wel niet wat hij is... zo kan hij me niet behandelen... dit heb ik niet verdiend !!
Net als bij jou kost het me steeds minder moeite om de mobiele telefoon aan de kant te leggen, om niks te laten horen.....
Van de andere kant ook wel weer spannend... ooit moet hij toch iets laten horen en dan ben ik degene die niet hoeft te antwoorden, dan ben ik degene die kan negeren.
Ik vind dit een heel flauw spel, maar kennelijk werkt het voor mannen zo. Als je te makkelijk bent, als je iets voelt en je verheugd op ieder contact dan haken ze af. Ben je onbereikbaar dan rennen ze je achterna, doen ze er alles aan om je pc te mogen repareren.
Voor vandaag kan hij lekker de pot op, ik ga mijn gang, straks met een vriendin stappen en morgen lekker uitslapen... joehoeee !!
Liefs
Zij
zaterdag 31 maart 2007 om 18:34
Ja Ana, je hebt helemaal gelijk.......
Een paar maanden geleden was hij er nog helemaal, riep dat hij er altijd zou zijn voor je, wat er ook gebeuren zou !!
Heel vreemd dat gevoel nu te moeten missen.... komt dat misschien omdat ik weer op mezelf wordt teruggegooid ??
Het was echt fijn, voelde goed, vertrouwd, geborgen... ik voelde me veilig...
Tja... en waar is hij nu ?? Ik zou het niet weten... wil het vandaag ook niet weten...
Zal morgen wel weer anders zijn ben ik bang. Soms gaat het dagen achtereen goed hier, kan ik inderdaad gewoon doorgaan met mijn leven..
maar soms he... dan duren de avonden zo ontzettend lang, zijn de herinneringen zo pijnlijk omdat het zo mooi was...
Op die dagen kan ik de hele avond zitten huilen, als mijnkids op bed liggen....
Inderdaad Ana, gewoon doorgaan allemaal, doorademen en vooral doorgaan met ons leven. Eigenlijk is het best fijn..... we hoeven ook met niemand rekening te houden....:P
Een paar maanden geleden was hij er nog helemaal, riep dat hij er altijd zou zijn voor je, wat er ook gebeuren zou !!
Heel vreemd dat gevoel nu te moeten missen.... komt dat misschien omdat ik weer op mezelf wordt teruggegooid ??
Het was echt fijn, voelde goed, vertrouwd, geborgen... ik voelde me veilig...
Tja... en waar is hij nu ?? Ik zou het niet weten... wil het vandaag ook niet weten...
Zal morgen wel weer anders zijn ben ik bang. Soms gaat het dagen achtereen goed hier, kan ik inderdaad gewoon doorgaan met mijn leven..
maar soms he... dan duren de avonden zo ontzettend lang, zijn de herinneringen zo pijnlijk omdat het zo mooi was...
Op die dagen kan ik de hele avond zitten huilen, als mijnkids op bed liggen....
Inderdaad Ana, gewoon doorgaan allemaal, doorademen en vooral doorgaan met ons leven. Eigenlijk is het best fijn..... we hoeven ook met niemand rekening te houden....:P
zondag 1 april 2007 om 11:40
Iemand ruimte en tijd geven...
Mijn vriend heeft het druk met werk, studie, nasleep van zijn vorige relatie (onzeker, geen vertrouwen), familie, vrienden, ik die aandacht vragen, zijn sport.
Het is hem allemaal teveel op 't moment en 2 weken terug heeft hij het uitgemaakt.
We hebben nog wel zo nu en dan contact en hopen beide dat het weer goed komt tussen ons...maar dat is natuurlijk maar afwachten.
Ik vind het moeilijk om met deze situatie om te gaan...hem tijd en rust geven, weer tot zichzelf laten komen, alles op een rijtje zetten.
Geen idee wat het beste is om te doen, even een tijd helemaal geen contact of toch wel zo nu en dan....
Wat is jullie ervaring hiermee? (sorry, heb niet alle reacties gelezen)
Mijn vriend heeft het druk met werk, studie, nasleep van zijn vorige relatie (onzeker, geen vertrouwen), familie, vrienden, ik die aandacht vragen, zijn sport.
Het is hem allemaal teveel op 't moment en 2 weken terug heeft hij het uitgemaakt.
We hebben nog wel zo nu en dan contact en hopen beide dat het weer goed komt tussen ons...maar dat is natuurlijk maar afwachten.
Ik vind het moeilijk om met deze situatie om te gaan...hem tijd en rust geven, weer tot zichzelf laten komen, alles op een rijtje zetten.
Geen idee wat het beste is om te doen, even een tijd helemaal geen contact of toch wel zo nu en dan....
Wat is jullie ervaring hiermee? (sorry, heb niet alle reacties gelezen)
vrijdag 6 april 2007 om 10:20
Goedemorgen,Lang geleden dat ik heb gereageerd! Heb het enorm druk met mijn werk (werk veel over, maak weken van ruim 50 uur) en ben ’s avonds bekaf. Vooral sinds de laatste week: ik sta moe op en heb geen energie. Gelukkig vandaag een halve dag en dan een lang weekend vrij, heerlijk! Wij gaan vannacht in een hotel slapen, een nachtje weg! Heb er enorm veel zin in. We hebben tevens nu vrij genomen voor over twee maanden, voor ons weekendje weg. Deze hopen we ook één dezer dagen in te plannen. Hij heeft me ook meegevraagd naar een bruiloft (van één van zijn beste vrienden). Weet nog niet of ik het doe, maar het feit dat hij het vraagt is positief toch? Gisteren had ik even een ‘dipje’ en verviel in mijn oude patroon (deed l*llig tegen hem). Hij ging er gewoon niet op in en deed heel normaal. Toen was voor mij de ‘lol’ er ook snel af. Maar voor de rest gaat het beter dan ooit. Veel relaxter en stabieler dan voorheen. Gaan jullie nog iets leuks doen dit weekend?@Felicity: Hoe gaat het nu met je? Inmiddels al iets meer opgeknapt? Fijn dat je nu een meer berustend gevoel hebt, want niet wegneemt dat het nog heel moeilijk kan zijn. Maar als je je erbij hebt neergelegd wordt het misschien wel makkelijker om het een plekje te geven. Vragen je kinderen nog heel veel naar hem dan?@Zij65: Relatie gaat inderdaad bergop en met mijzelf ook. Heb nog wel therapie, want die heb ik nog steeds hard nodig, maar voel me een stuk beter dan eerst (ook beter dan toen het nog aan was, de eerste keer.). Hoe gaat het nu met jou? Vind je een beetje afleiding in andere dingen?@Anna: Hoe gaat het nu met je? Ben je een beetje uit je dip van de laatste weken?@Karen: Ja, inderdaad het is goed gekomen. En hoe: beter dan voorheen!@Malibucoco: Ik zou hem wel met rust laten, geef hem die ruimte, dan is de kans groter dat hij terug komt dan wanneer je achter hem aan blijft lopen. Dat is wel heel moeilijk, ik kon het namelijk niet. Maar het is wel het beste denk ik. Sterkte ermee.Iedereen fijn weekend, hopelijk schrijven jullie binnenkort ook weer eens! Liefs,Elise
vrijdag 6 april 2007 om 11:14
Hai Felicity
Wat goed allemaal voor je !!! Ben oprecht blij voor je. Hou de situatie in eigen hand, blijf de regisseur van je eigen leven !
Hoe het hier gaat ? Ach bergop en bergaf. Soms goed, soms helemaal niet. Zal wel bekend klinken.
Ik heb afgelopen week een laatste mail gestuurd, met daarin een hele lange brief. Alle gevoel op tafel gelegd, niks onbesproken gelaten.
Ik kreeg daarop een lieve mail terug, een hele lieve. Maar er stond natuurlijk niet in wat ik zo graag zou lezen.
Hij zei dat hij niet goed wist hoe met mijn gevoel voor hem om te gaan. Dat hij me geen pijn wilde doen bla bla bla
Een vriend als ik heeft hij nog nooit gehad....
Ach.. allemaal heel leuk allemaal, en hopen doe ik ook zeker nog. Hij is en blijft een goede vriend.
Maar het is nu bijna 5 weken dat ik hem voor het laatst zag.
Tuurlijk doe ik hier mijn ding, ik ga gewoon door met ademhalen. Maar soms is het zo ontzettend moeilijk om niet te lopen piekeren en denken.
Hoe neem ik in godsnaam afstand van mijn gevoel voor hem. Zal wel moeten slijten denk ik... maar ik ben heel bang dat dat maanden gaat duren.
Ik kan heerlijk dippen tegenwoordig, zoals nu. Gister ging het stukken beter. Toen wist ik gewoon dat alles goed zou komen, dat het linksom of rechtsom allemaal weer recht zou trekken.
Ik laat hem maar gewoon. De gevoelens die we hadden waren/ zijn wederzijds. Volgens mij durft hij dat alleen niet toe te geven. En dan sta je schaakmat, dan kun je niks meer.
Wie weet gaat hij me missen als ik geen contact meer opneem, als ik mijn eigen ding blijf doen....
Op dit moment weet ik het ff helemaal niet meer, das lastig....
Hoe nam jij afstand felicity ?? hoe deed je dat ?? Niks laten horen ??
Liefs
Zij
Wat goed allemaal voor je !!! Ben oprecht blij voor je. Hou de situatie in eigen hand, blijf de regisseur van je eigen leven !
Hoe het hier gaat ? Ach bergop en bergaf. Soms goed, soms helemaal niet. Zal wel bekend klinken.
Ik heb afgelopen week een laatste mail gestuurd, met daarin een hele lange brief. Alle gevoel op tafel gelegd, niks onbesproken gelaten.
Ik kreeg daarop een lieve mail terug, een hele lieve. Maar er stond natuurlijk niet in wat ik zo graag zou lezen.
Hij zei dat hij niet goed wist hoe met mijn gevoel voor hem om te gaan. Dat hij me geen pijn wilde doen bla bla bla
Een vriend als ik heeft hij nog nooit gehad....
Ach.. allemaal heel leuk allemaal, en hopen doe ik ook zeker nog. Hij is en blijft een goede vriend.
Maar het is nu bijna 5 weken dat ik hem voor het laatst zag.
Tuurlijk doe ik hier mijn ding, ik ga gewoon door met ademhalen. Maar soms is het zo ontzettend moeilijk om niet te lopen piekeren en denken.
Hoe neem ik in godsnaam afstand van mijn gevoel voor hem. Zal wel moeten slijten denk ik... maar ik ben heel bang dat dat maanden gaat duren.
Ik kan heerlijk dippen tegenwoordig, zoals nu. Gister ging het stukken beter. Toen wist ik gewoon dat alles goed zou komen, dat het linksom of rechtsom allemaal weer recht zou trekken.
Ik laat hem maar gewoon. De gevoelens die we hadden waren/ zijn wederzijds. Volgens mij durft hij dat alleen niet toe te geven. En dan sta je schaakmat, dan kun je niks meer.
Wie weet gaat hij me missen als ik geen contact meer opneem, als ik mijn eigen ding blijf doen....
Op dit moment weet ik het ff helemaal niet meer, das lastig....
Hoe nam jij afstand felicity ?? hoe deed je dat ?? Niks laten horen ??
Liefs
Zij
zondag 13 mei 2007 om 19:32
Ja hoor. We communiceren nu nog beter en hij geeft duidelijk zijn grenzen aan. Verder leer ik in therapie om anders in bepaalde situaties te reageren. En soms dan doe ik het nog wel ''fout'', maar het gaat al veel beter. Omdat we nu veel minder ruzie hebben is het nu nog fijner dan voorheen. Voorheen was het of extreem goed of volop ruzie. Nu is het vaak extreem goed en soms een meningsverschil.
dinsdag 15 mei 2007 om 18:03
Hoi Elise,
Ik vroeg me de laatste tijd nog wel eens af hoe het me je ging,gezien het feit dat je hier niet meer regelmatig postte ging ik er maar vanuit dat het goed met je gaat,en dat is gelukkig ook ook zo!
Merk je nu dat er daadwerkelijk echt iets is veranderd met je toen ( ex ) vriend? Want dat zou natuurlijk een hele stap vooruit zijn.Denk je ook dat je baat hebt gehad aan je therapie,die volg je toch nog steeds ?
Bij mij heeft mijn ex steeds meer toenadering gezocht,net zoals de vorige keer. Ik ben echter niet meer van plan erin te trappen.
Kwam ook met leuke uitjes voor de dag,die mijn kinderen dan leuk zouden vinden.
Vind ik wel sneu voor de jongens maar nee,liever toch niet meer.Ik heb momenteel mijn draai wel weer gevonden,ben gewoon weer tevreden met het leven zoals het nu is,alleenstaand en met 2 kinderen,net zoals 2 jaar geleden.
Wel zou ik weer eens een keer lekker verliefd willen worden,en ach wie weet het mooie weer komt er aan en dan zien we wel weer.
Leuk dat je nog even op je topic terugkwam,ik wilde al eerder reageren maar had even niet de tijd.
Ik hoop dat jullie samen nog leuke tijden zullen beleven,maar dat zal vast wel goed gaan komen !
Groetjes,
Felicity :D
Ik vroeg me de laatste tijd nog wel eens af hoe het me je ging,gezien het feit dat je hier niet meer regelmatig postte ging ik er maar vanuit dat het goed met je gaat,en dat is gelukkig ook ook zo!
Merk je nu dat er daadwerkelijk echt iets is veranderd met je toen ( ex ) vriend? Want dat zou natuurlijk een hele stap vooruit zijn.Denk je ook dat je baat hebt gehad aan je therapie,die volg je toch nog steeds ?
Bij mij heeft mijn ex steeds meer toenadering gezocht,net zoals de vorige keer. Ik ben echter niet meer van plan erin te trappen.
Kwam ook met leuke uitjes voor de dag,die mijn kinderen dan leuk zouden vinden.
Vind ik wel sneu voor de jongens maar nee,liever toch niet meer.Ik heb momenteel mijn draai wel weer gevonden,ben gewoon weer tevreden met het leven zoals het nu is,alleenstaand en met 2 kinderen,net zoals 2 jaar geleden.
Wel zou ik weer eens een keer lekker verliefd willen worden,en ach wie weet het mooie weer komt er aan en dan zien we wel weer.
Leuk dat je nog even op je topic terugkwam,ik wilde al eerder reageren maar had even niet de tijd.
Ik hoop dat jullie samen nog leuke tijden zullen beleven,maar dat zal vast wel goed gaan komen !
Groetjes,
Felicity :D
vrijdag 18 mei 2007 om 12:07
Hallo Iedereen,
Ik zit ook in een situatie dat ik de ander los moet laten, eignelijk heb ik er zelf voor gekozen maar dat is een heel verhaal. Het is heel moeilijk want ik weet als we elkaar in een andere situatie tegen waren gekomen het heel anders was gelopen.
Ik leerde hem kennen een GM( ja dan vraag je om problemen). Na 5 maanden een geheime relatie is hij weg gegaan bij zijn vrouw voor mij. De maanden die daarna volgede waren heel moeilijk. In de eerste twee maanden dat hij bij haar weg was is nog twee keer met zijn vrouw naar bed geweest en daarnaast heeft hij een maand geleden nog met haar gezoend ) hij zegt dat dat door al het verdriet kwam). Na dat zoenen stond hij huilend op mijn stoep dat hij er veel spijt van had en niet begreep waarom hij het heeft gedaan.
Zo zijn we een tijdje doorgegaan. Ik die heel veel gaf en hij die me elke keer pijn deed. De ene week was ik alles en deed hij alles voor me en een week later had hij nog veel verdriet om de scheiding en het missen van de kinderen. Dan zette hij mij een beetje aan de kant en was ik teveel.
Ik voelde me op een gegeven moment zo vaak rot. Na 7 maanden rot voelen moest er iets gebeuren. Ik moet gewoon voor mezelf kiezen . Ik moet ruimte hebben en hij moet eindelijk alles eens op een rijtje krijgen.
Ik denk dat ik moet accepteren dat het voorbij is. Want hoe kan ik hem ooit nog vertrouwen. Hele dagen gaat er door mijn hoofd: stel dat hij terug gaat naar haar!!! Ik heb hem genoeg ruimte en vrijheid gegeven alleen hij heeft er nooit gebruik van gemaakt om echt over alles na te denken. Stel dat hij realiseert dat hij toch terug wil naar haar. Zou ik helemaal kwaad zijn, misschien zou het ook beter zijn,kan ik echt verder met mijn leven!
Ik zit ook in een situatie dat ik de ander los moet laten, eignelijk heb ik er zelf voor gekozen maar dat is een heel verhaal. Het is heel moeilijk want ik weet als we elkaar in een andere situatie tegen waren gekomen het heel anders was gelopen.
Ik leerde hem kennen een GM( ja dan vraag je om problemen). Na 5 maanden een geheime relatie is hij weg gegaan bij zijn vrouw voor mij. De maanden die daarna volgede waren heel moeilijk. In de eerste twee maanden dat hij bij haar weg was is nog twee keer met zijn vrouw naar bed geweest en daarnaast heeft hij een maand geleden nog met haar gezoend ) hij zegt dat dat door al het verdriet kwam). Na dat zoenen stond hij huilend op mijn stoep dat hij er veel spijt van had en niet begreep waarom hij het heeft gedaan.
Zo zijn we een tijdje doorgegaan. Ik die heel veel gaf en hij die me elke keer pijn deed. De ene week was ik alles en deed hij alles voor me en een week later had hij nog veel verdriet om de scheiding en het missen van de kinderen. Dan zette hij mij een beetje aan de kant en was ik teveel.
Ik voelde me op een gegeven moment zo vaak rot. Na 7 maanden rot voelen moest er iets gebeuren. Ik moet gewoon voor mezelf kiezen . Ik moet ruimte hebben en hij moet eindelijk alles eens op een rijtje krijgen.
Ik denk dat ik moet accepteren dat het voorbij is. Want hoe kan ik hem ooit nog vertrouwen. Hele dagen gaat er door mijn hoofd: stel dat hij terug gaat naar haar!!! Ik heb hem genoeg ruimte en vrijheid gegeven alleen hij heeft er nooit gebruik van gemaakt om echt over alles na te denken. Stel dat hij realiseert dat hij toch terug wil naar haar. Zou ik helemaal kwaad zijn, misschien zou het ook beter zijn,kan ik echt verder met mijn leven!
maandag 21 mei 2007 om 14:37
star, jeetje, wat naar allemaal, ja, soms vraag ik mij af hoe of het zou gaan als mijn nr2 en ik echt voor elkaar zouden gaan, zou hij dan ook na paar maanden of jaartje terug gaan naar moeder de vrouw???? daarom lijkt het mij ook beter eerst elk jaar apart te gaan wonen, om vorige relatie te verwerken, gewoon dat je wil stoppen met je huidige partner, en dan na een jaar kijken of je nog van elkaar houdt en dan verdergaan, maar ja,
fien, ik ben blij voor je dat het zo goed heeft uitgepakt allemaal,
weet je nog dat ik zo'n verdriet had, nu mijn nr2 had mij helemaal niet 'gedumpt', hij wou echt even pauze, en we zien elkaar heel af en toe zelfs weer, ben zelf nog wel voorzichtig, ben zo bang weer gekwetst te worden maar hij zegt echt van mij te houden en wil mij niet kwijt,
groetjes Anna
fien, ik ben blij voor je dat het zo goed heeft uitgepakt allemaal,
weet je nog dat ik zo'n verdriet had, nu mijn nr2 had mij helemaal niet 'gedumpt', hij wou echt even pauze, en we zien elkaar heel af en toe zelfs weer, ben zelf nog wel voorzichtig, ben zo bang weer gekwetst te worden maar hij zegt echt van mij te houden en wil mij niet kwijt,
groetjes Anna
maandag 21 mei 2007 om 15:26
Ja ik weet het nog
Mijn nr 2 heeft me helemaal laten vallen, die heb ik nu bijna 4 maanden niet meer gehoord. Gisteren zouden we 2 jaar samen geweest zijn. En hoewel ik al die tijd ervan overtuigd was dat we het goed zouden hebben samen, denk ik dat ik het nu beter heb. Het is wennen aan mijn nieuw leventje, en sommige dingen neem ik helemaal verkeerd op, maar het komt allemaal goed. Voel me super bij mijn vriendje en dat is het belangrijkste toch? O+ Hij draagt goed zorg voor me hoor, ben al 6kg bijgekomen hehe :P ;)Heb je dan geen schrik dat je nr2 je toch volledig zal laten vallen? Want dan zal de pijn 2x zo groot zijn, je bent terug beginnen hopen... Ik ben blij dat ik mijn nr 2 niet meer hoor, ik zou het er veel moeilijker mee gehad hebben. Er zijn nog momenten hoor dat ik hem verschrikkelijk mis, maar dan krijg ik een dikke knuffel van mijn vriendje en besef ik dat ik gelukkig moet zijn met wat ik heb, en niet blijven treuren om wat ik niet heb. mijn leven is er zoveel eenvoudiger op geworden, je hebt er geen idee van. Een zware last is van mijn schouders gevallen, geen stiekem of geheimzinnig gedoe meer... zalig.
Hopelijk voel je je goed bij de situatie, hier alvast een hele dikke *; want ik heb jullie gemist :D
maandag 21 mei 2007 om 15:34
Soms denk ik dat het bij mij ook zo zou afgelopen zijn. De liefde voor mijn nr 2 zijn vrouw is dan wel niet meer wat ze geweest is, is meer vriendschappelijk, maar de liefde voor zijn kinderen is enorm groot. Dat is ook de reden waarom het bij ons niet doorgegaan is. Alles was eigenlijk al 'geregeld', zijn vrouw was 'ingelicht' enz... tot zijn kleine van 5j zei dat ze geen andere mama wou, dan hoefde het voor hem niet meer... Ik kan begrijpen dat hij voor zijn kinderen gekozen heeft, dat heb ik hem nooit willen afnemen. Vandaar dat ik denk dat het bij ons net hetzelfde zou geweest zijn. Ik ben gelukkig met mijn leventje nu. Heb er enorm van afgezien maar ben eigenlijk wel blij dat het zo gelopen is. Ik denk niet dat we gelukkig zou geweest zijn...
maandag 20 augustus 2007 om 09:35
Hey Fien!
Dat is snel gegaan dan, dat je nu al samenwoont! Wel goed dat je echt afscheid hebt genomen van je GM.
Met mij alles goed. Het gaat nog steeds met ups en downs, maar nu niet zozeer in de relatie, meer alles er om heen (ben oa van baan gewisseld enz). Alhoewel de ups steeds vaker zijn en de downs minder diep. Heb nog steeds therapie en dat doet me erg goed. Met vriend en mij alles nu prima, nog steeds wel eens een botsing en nog steeds wel eens een terugval van mij, maar er is nu over te praten. Hij geeft ook duidelijk aan als hij iets niet leuk vindt. Dat werkt een stuk beter zo!
Ben benieuwd hoe het met de rest gaat. In ieder geval goed om te horen dat je het goed maakt!
Dat is snel gegaan dan, dat je nu al samenwoont! Wel goed dat je echt afscheid hebt genomen van je GM.
Met mij alles goed. Het gaat nog steeds met ups en downs, maar nu niet zozeer in de relatie, meer alles er om heen (ben oa van baan gewisseld enz). Alhoewel de ups steeds vaker zijn en de downs minder diep. Heb nog steeds therapie en dat doet me erg goed. Met vriend en mij alles nu prima, nog steeds wel eens een botsing en nog steeds wel eens een terugval van mij, maar er is nu over te praten. Hij geeft ook duidelijk aan als hij iets niet leuk vindt. Dat werkt een stuk beter zo!
Ben benieuwd hoe het met de rest gaat. In ieder geval goed om te horen dat je het goed maakt!
maandag 20 augustus 2007 om 09:48
Wij hebben ook onze 'probleempjes' gehad in het begin, omdat ik het niet durfde zeggen als er iets op mijn lever lag, maar daar zijn we ondertussen ook voor het grootste deel over. Goed dat het steeds beter gaat met jou. Het is inderdaad snel gegaan bij ons, maar ik was meer bij hem dan thuis, dus waarom mijn huurhuisje nog houden, we woonden toch al practisch samen. Nu zijn we volop bezig met verbouwingen aan de zolder bij hem, zodat er kasten komen en mijn spulletjes daar kunnen staan, en ik ben alles aan het verhuizen. Het gaat super tussen ons, ik ben echt blij dat het allemaal zo gelopen is. Want nu kan ik ook eindelijk aan een eigen gezinnetje denken...
