Ik ben bang

23-09-2022 00:57 194 berichten
Na jaren ge-jojo is het nu eindelijk zo ver.
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?
Bellinis schreef:
24-09-2022 07:35
Zoals ik het lees, vraagt dus zelfs je eigen moeder aan je of je zijn gedrag niet gewoon kan laten voor wat het is? Wil ze dat je dat negatievere stukje door de vingers ziet en gewoon geniet van de goede dingen die er zijn. Terwijl ik hier wel teruglees dat zijn gedrag jou dusdanig opbreekt dat je niet meer bij hem wil zijn.
Dat ligt eraan … wij weten niet precies waar het om gaat want dat vertelt TO niet. ( dat is je goed recht verder TO)

Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat TO eist dat hij stopt met roken of stopt met 3x per week langs de Macdonalds rijden en dat hij beterschap beloofd en ja en amen knikt, maar dat ze hem telkens betrapt op het roken van tóch weer die ene peuk of dat ze weer een doosje van een big mac in de auto vindt. Dat haar man dan gaat liegen ; ja, nee, dat was van een collega die rookt/ langs de Mac wilde etc etc.

Als het gaat om zo iets futiels (mijn mening, ik vind het een futiliteit) dan snap ik het advies van haar moeder wel. Het is nogal wat om een huwelijk op te breken terwijl je wél van elkaar houdt en er verder niets scheef zit. TO en haar man schaden in dat geval hun kinderen eigenlijk om niets : Omdat zij haar zin niet krijgt en omdat hij te zwak is om voor zichzelf op te komen.

Ik zeg niet dat het in het geval van TO zo in elkaar zit hè ?! Maar het is een mogelijkheid. Nogmaals, wij weten het niet.

Verder staat het natuurlijk iedereen vrij om om welke reden dan ook te willen scheiden.
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
25-09-2022 14:21
Nee, nog niet. Ik zie graag dat eerst één van ons andere woonruimte heeft, zodat het niet verwarrend is voor de kinderen.

Net kwam hij naar me toe met een warrig verhaal wat begon met: kunnen we echt niks meer doen, ik hou zoveel van je en wil je niet kwijt. Vervolgens was het: ik hou niet meer van je zoals jij graag wil maar jij bent mijn beste vriendin en ik wil dit alles niet kwijt. Toen was het weer: ik hou wel nog van je, ik hoop dat we vrienden kunnen blijven...
Ik snap er niks meer van en weet niet meer wat waar is en wat niet 😭
Liegen zou verboden moeten worden.
He TO, ik heb met je te doen.
Onthoud: alles komt uiteindelijk wel goed.
Misschien zeg ik iets heel raars, maar een verstandshuwelijk, is dat een idee?
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
25-09-2022 14:21
Nee, nog niet. Ik zie graag dat eerst één van ons andere woonruimte heeft, zodat het niet verwarrend is voor de kinderen.

Net kwam hij naar me toe met een warrig verhaal wat begon met: kunnen we echt niks meer doen, ik hou zoveel van je en wil je niet kwijt. Vervolgens was het: ik hou niet meer van je zoals jij graag wil maar jij bent mijn beste vriendin en ik wil dit alles niet kwijt. Toen was het weer: ik hou wel nog van je, ik hoop dat we vrienden kunnen blijven...
Ik snap er niks meer van en weet niet meer wat waar is en wat niet 😭
Liegen zou verboden moeten worden.
Alle andere keren ben je ook niet gegaan dus waarom zou hij het hem nu niet weer lukken om je overtuigen te blijven? Hij weet dat je nog van hem houdt dus met wat nieuwe beloften is het net als alle andere keren, weer zo gepiept om je weer over te halen.

Wat hij nu zegt is wat hij al jaren zegt, ik hou niet van je maar ik wil wel alles hebben. Hij wil alles houden en jij zou eigenlijk niet zo moeilijk moeten doen, hij houdt niet van je maar als vriendin en moeder , kunnen jullie toch gewoon doorgaan als gezin? Jouw behoefte als mens/vrouw/partner, zijn daar ondergeschikt aan.

Als je partner zegt dat hij/zij niet meer van je houdt, dan kun je er vanuit gaan dat het gevoel ook echt weg is en dat het niet meer terugkomt.
Schrijf je doelen en taken op en hou je focus daar, schrijf misschien ook nog in een dagboek zodat je kan teruglezen wat hij met zijn gedrag, met jouw gevoelens en leven doet. Hij zal je dwarszitten omdat dit nog het enige is wat hij kan doen om je tegen te houden, hij wil de zekerheid van jullie gezin niet kwijt en jouw gevoelens zijn niet belangrijk, hij wil gewoon wat hij wil.

Het is niet eerlijk dat hij je nu ook nog dwingt om je rug recht te houden en de scheiding door te zetten, maar het is ook meteen de reden om het wel te doen, dit is nog steeds de man die jouw leven niet makkelijker wil maken. :hug:
DingDong schreef:
25-09-2022 14:54
Alle andere keren ben je ook niet gegaan dus waarom zou hij het hem nu niet weer lukken om je overtuigen te blijven? Hij weet dat je nog van hem houdt dus met wat nieuwe beloften is het net als alle andere keren, weer zo gepiept om je weer over te halen.

Wat hij nu zegt is wat hij al jaren zegt, ik hou niet van je maar ik wil wel alles hebben. Hij wil alles houden en jij zou eigenlijk niet zo moeilijk moeten doen, hij houdt niet van je maar als vriendin en moeder , kunnen jullie toch gewoon doorgaan als gezin? Jouw behoefte als mens/vrouw/partner, zijn daar ondergeschikt aan.

Als je partner zegt dat hij/zij niet meer van je houdt, dan kun je er vanuit gaan dat het gevoel ook echt weg is en dat het niet meer terugkomt.
Schrijf je doelen en taken op en hou je focus daar, schrijf misschien ook nog in een dagboek zodat je kan teruglezen wat hij met zijn gedrag, met jouw gevoelens en leven doet. Hij zal je dwarszitten omdat dit nog het enige is wat hij kan doen om je tegen te houden, hij wil de zekerheid van jullie gezin niet kwijt en jouw gevoelens zijn niet belangrijk, hij wil gewoon wat hij wil.

Het is niet eerlijk dat hij je nu ook nog dwingt om je rug recht te houden en de scheiding door te zetten, maar het is ook meteen de reden om het wel te doen, dit is nog steeds de man die jouw leven niet makkelijker wil maken. :hug:
Dat denk ik eerlijk gezegd ook. Maar er zit een stemmetje in mijn hoofd dat zegt: wat als hij het dit keer wél meent?
Maar ik denk inderdaad dat de enige manier om deze cirkel te breken, is door eruit te stappen.
Beschuitmetjam schreef:
25-09-2022 14:52
He TO, ik heb met je te doen.
Onthoud: alles komt uiteindelijk wel goed.
Misschien zeg ik iets heel raars, maar een verstandshuwelijk, is dat een idee?
Wat bedoel je daar precies mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
25-09-2022 17:19
Wat bedoel je daar precies mee?
Dat er dan misschien geen liefde meer is, maar dat je uit financiële en praktische overwegingen bij elkaar blijft.
Dan zou je dus wel moeten accepteren dat hij op bepaalde vlakken niet eerlijk is.
Maar misschien is dat makkelijker te accepteren als er geen sprake meer is van 'houden van'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elleke schreef:
25-09-2022 14:44
Dat ligt eraan … wij weten niet precies waar het om gaat want dat vertelt TO niet. ( dat is je goed recht verder TO)



Als het gaat om zo iets futiels (mijn mening, ik vind het een futiliteit) dan snap ik het advies van haar moeder wel. Het is nogal wat om een huwelijk op te breken terwijl je wél van elkaar houdt en er verder niets scheef zit. TO en haar man schaden in dat geval hun kinderen eigenlijk om niets : Omdat zij haar zin niet krijgt en omdat hij te zwak is om voor zichzelf op te komen.


Hou me ten goede, ik zit zelf niet in zo'n situatie en heb misschien makkelijk praten. Ik ben het eens met bovenstaande, over het algemeen vind ik dat een scheiding een uiterst middel moet zijn, zeker als er kinderen bij betrokken zijn.

Een groot taboe is dat er een behoorlijk aantal spijt heeft van een scheiding.

https://www.ze.nl/artikel/210296-opvall ... tscheiding
wekkerradio wijzigde dit bericht op 26-09-2022 13:24
Reden: Spelfouten
0.41% gewijzigd
Zorgen om morgen ontneemt je de kracht van vandaag.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het ligt er natuurlijk heel erg aan hoe ontwrichtend het gedrag van de man is. Als het gaat over bijv teveel snoepen of roken is dat overkomelijk. Runt hij een drugslab of heeft hij al het gezamenlijke spaargeld erdoor heen gejaagd in het casino, is een scheiding logisch. Maar TO moet het zelf weten, iedereen heeft een andere grens van wat je tolereert
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
25-09-2022 17:19
Dat denk ik eerlijk gezegd ook. Maar er zit een stemmetje in mijn hoofd dat zegt: wat als hij het dit keer wél meent?
Maar ik denk inderdaad dat de enige manier om deze cirkel te breken, is door eruit te stappen.
En stel hè, stel dat jullie wel scheiden en hij/jullie relatie verandert in een positieve richting, omdat er gewerkt wordt aan de issues/er toch liefde is van beiden kanten. Dan kun je het altijd weer proberen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valkyrie schreef:
26-09-2022 13:43
Het ligt er natuurlijk heel erg aan hoe ontwrichtend het gedrag van de man is. Als het gaat over bijv teveel snoepen of roken is dat overkomelijk. Runt hij een drugslab of heeft hij al het gezamenlijke spaargeld erdoor heen gejaagd in het casino, is een scheiding logisch. Maar TO moet het zelf weten, iedereen heeft een andere grens van wat je tolereert
Roken zou voor mij niet overkomelijk zijn.
Man heeft jaren geleden zwaar infarct gehad als hij weer zou ga roken zou ik om mijzelf te beschermen bij hem weg gaan.
Zo maakt natuurlijk iedereen zijn eigen afwegingen
In a world where you can be anything, be kind. Banksy
Alle reacties Link kopieren Quote
To, mijn ex-man besefte na een week ook dat het menens was met de scheiding en heeft toen huilend gevraagd of we het toch niet weer konden proberen. Het hielp mij dat ik heel duidelijk had voor mezelf (na jaren van aanklooien) dat ik beter af was zonder hem dan met hem.

Ik heb daar de kinderen geen factor in laten zijn, alleen in zoverre dat ik een betere moeder voor de kinderen ben als ik gelukkig (er) ben.
martje55 wijzigde dit bericht op 26-09-2022 15:51
Reden: Aanvulling
20.82% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst TO: :hug: heel veel sterkte! Je gaat onzekere tijden tegemoet en zult in een achtbaan van emoties zitten en nog wel even blijven zitten. Heb dit jaar zelf een scheiding achter de rug na 20 jaar samen en heb hele zwarte momenten gekend. Maar het wordt beter, echt. Langzaam krijgt alles een plekje, zowel letterlijk als figuurlijk. Het is heel veel regelen, waar je soms krankjorum van wordt, door de bomen het bos niet meer zien, alleen nog maar willen slapen of verdwijnen, weg van alles, maar je moet erdoorheen. Zware tijden, maar er is licht aan het einde van de tunnel! Echt!

Misschien helpt je als je eens wat opzoekt over de fases van rouw. Want daar zul je hoe dan ook doorheen gaan. Niet per se in een bepaalde volgorde, meer van de een naar de ander en weer terug. Uiteindelijk doorloop je ze allemaal. Soms heeft het mij geholpen te begrijpen waar ik doorheen ging (en nog ga), dat ik niet gek ben, dat het erbij hoort. Ook je man gaat daar doorheen: niet per se in hetzelfde tempo of dezelfde volgorde, maar ook die wetenschap kan soms helpen begrip op te brengen voor de (re)acties van de ander.

Heel veel sterkte en spui vooral hier als dat je helpt!
Je redt het wel, echt waar!
Alle reacties Link kopieren Quote
O, en de twijfels, "doen we hier wel goed aan?", "moet ik niet toch...?", "wat nou als...?", etc. Ook dat hoort erbij. En wat iemand hierboven al terecht aangaf: mocht blijken dat dit niet de juiste weg is, dan kun je altijd nog terug. Maar als dit de enige manier is om het te doorbreken, dan betekent dat niet doen dat het blijft zoals het is. En daar word je, als ik je goed lees, niet gelukkig van. En dan dus je man en kinderen ook niet.
Onze scheiding was niet mijn keuze en ik heb er alles aan gedaan om het te voorkomen, maar nu ik aan het landen ben, besef ik steeds meer dat dit voor ons allebei het beste was. Waarmee ik niet wil zeggen dat dat voor jullie ook geldt: die overweging kan alleen jij (jullie) maken, maar ratio en gevoel kunnen heel tegenstrijdig zijn... Volg je hart: als je ernaar luistert klopt het.

Sterkte! :hug:
Vannelle schreef:
26-09-2022 16:44
O, en de twijfels, "doen we hier wel goed aan?", "moet ik niet toch...?", "wat nou als...?", etc. Ook dat hoort erbij. En wat iemand hierboven al terecht aangaf: mocht blijken dat dit niet de juiste weg is, dan kun je altijd nog terug. Maar als dit de enige manier is om het te doorbreken, dan betekent dat niet doen dat het blijft zoals het is. En daar word je, als ik je goed lees, niet gelukkig van. En dan dus je man en kinderen ook niet.
Onze scheiding was niet mijn keuze en ik heb er alles aan gedaan om het te voorkomen, maar nu ik aan het landen ben, besef ik steeds meer dat dit voor ons allebei het beste was. Waarmee ik niet wil zeggen dat dat voor jullie ook geldt: die overweging kan alleen jij (jullie) maken, maar ratio en gevoel kunnen heel tegenstrijdig zijn... Volg je hart: als je ernaar luistert klopt het.

Sterkte! :hug:
Mijn hart zegt dat ik van hem hou en met hem oud wil worden. Mijn verstand zegt dat we nooit uit deze cirkel komen als ik er niet zelf uitstap.

Vannacht nog stuurde hij me een ellenlang bericht waarin hij zei zo'n spijt te hebben, zich te realiseren wat hij kwijt raakt en vraagt een nieuw huis te bouwen op de fundering die we hebben. En als dat dan écht niet mogelijk is, dat hij alles is in zijn macht zal doen om te zorgen dat de kinderen en ik hier zo goed mogelijk uitkomen.
Vanochtend was het gesprek met de mediator die had berekend dat hij met zijn salaris in het huis kan blijven, maar die kwam met een, naar mijn mening, totaal oneerlijke verdeling (in man zijn voordeel), maar man vond het allemaal wel een heel prima voorstel zo en zag het al helemaal zitten (hij een kleine 100 per maand meer betalen en dan is hij van het gezeik (mij dus) af en kan hij lekker in het huis blijven zitten en ik mag het me met een klein zakje geld uit gaan zoeken in deze geschifte woningmarkt).
Zijn mooie woorden worden telkens tegengesproken door zijn acties. Nog niet één keer heb ik, anders dan dmv mooie woordjes, gemerkt dat hij het überhaupt erg vindt dat hij me kwijtraakt. Hij maakt zich enkel en alleen maar druk om hoe hij hier zelf uitkomt.
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
26-09-2022 18:34
Mijn hart zegt dat ik van hem hou en met hem oud wil worden. Mijn verstand zegt dat we nooit uit deze cirkel komen als ik er niet zelf uitstap.

Vannacht nog stuurde hij me een ellenlang bericht waarin hij zei zo'n spijt te hebben, zich te realiseren wat hij kwijt raakt en vraagt een nieuw huis te bouwen op de fundering die we hebben. En als dat dan écht niet mogelijk is, dat hij alles is in zijn macht zal doen om te zorgen dat de kinderen en ik hier zo goed mogelijk uitkomen.
Vanochtend was het gesprek met de mediator die had berekend dat hij met zijn salaris in het huis kan blijven, maar die kwam met een, naar mijn mening, totaal oneerlijke verdeling (in man zijn voordeel), maar man vond het allemaal wel een heel prima voorstel zo en zag het al helemaal zitten (hij een kleine 100 per maand meer betalen en dan is hij van het gezeik (mij dus) af en kan hij lekker in het huis blijven zitten en ik mag het me met een klein zakje geld uit gaan zoeken in deze geschifte woningmarkt).
Zijn mooie woorden worden telkens tegengesproken door zijn acties. Nog niet één keer heb ik, anders dan dmv mooie woordjes, gemerkt dat hij het überhaupt erg vindt dat hij me kwijtraakt. Hij maakt zich enkel en alleen maar druk om hoe hij hier zelf uitkomt.
Herkenbaar en ergens begrijpelijk. Het is nu ieder voor zich, tenminste dat werd mij verteld. Zelf was ik vooral aan het kijken hoe hij er goed vanaf zou komen omdat de scheiding mijn keuze was. Achteraf een domme zet van me. De mediator kijkt niet naar jou of hem, die wil alleen afspraken op papier hebben staan. Ik hoop dat je sterk genoeg in je schoenen staat om te vechten voor wat jij redelijkerwijs nodig hebt en recht op hebt. De mediator en je ex gaan het in ieder geval niet voor je doen.
MRES schreef:
26-09-2022 18:34
Mijn hart zegt dat ik van hem hou en met hem oud wil worden. Mijn verstand zegt dat we nooit uit deze cirkel komen als ik er niet zelf uitstap.

Vannacht nog stuurde hij me een ellenlang bericht waarin hij zei zo'n spijt te hebben, zich te realiseren wat hij kwijt raakt en vraagt een nieuw huis te bouwen op de fundering die we hebben. En als dat dan écht niet mogelijk is, dat hij alles is in zijn macht zal doen om te zorgen dat de kinderen en ik hier zo goed mogelijk uitkomen.
Vanochtend was het gesprek met de mediator die had berekend dat hij met zijn salaris in het huis kan blijven, maar die kwam met een, naar mijn mening, totaal oneerlijke verdeling (in man zijn voordeel), maar man vond het allemaal wel een heel prima voorstel zo en zag het al helemaal zitten (hij een kleine 100 per maand meer betalen en dan is hij van het gezeik (mij dus) af en kan hij lekker in het huis blijven zitten en ik mag het me met een klein zakje geld uit gaan zoeken in deze geschifte woningmarkt).
Zijn mooie woorden worden telkens tegengesproken door zijn acties. Nog niet één keer heb ik, anders dan dmv mooie woordjes, gemerkt dat hij het überhaupt erg vindt dat hij me kwijtraakt. Hij maakt zich enkel en alleen maar druk om hoe hij hier zelf uitkomt.
Dat laatste, dat zie je volgens mij heel goed. Maar ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat jouw hart zegt dat je van hem houdt en oud met hem wil worden. Je hart wil iemand die écht van jou houdt, eerlijk is en een man van zijn woord is, en dat je dat in alles bij diegene terugziet en voelt. En vice versa natuurlijk. Ik denk dat je best heel goed van iemand kunt houden, ook iemand die niet het leukste karakter heeft. Maar je moet er niet je leven lang mee willen en hoeven samenleven, dan doe je jezelf zoveel te kort.

Ik zou een advocaat inschakelen verder. En kijken wat je opties zijn. Want wat de mediator bedacht heeft.. dat moet toch beter en eerlijker kunnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn hart leek ook heel lang te schreeuwen dat ik door wilde samen, dat ik niet kwijt wilde wat we hadden samen, dat we bij elkaar hoorden, dat het goed kon komen als we maar zouden knokken!
Maar mijn hart zei, achteraf gezien, heel wat anders. En ook al best lang. Alleen wilde ik niet naar mijn hart luisteren, omdat al die angsten die jij ook beschrijft achter die vreselijke waarheid hingen: al die onzekerheid, al die pijn, al dat niet weten, het lijden voor beiden: ik wilde daar niet aan, ik durfde daar niet aan, ik kon daar niet aan. Tot ik wel moest, omdat ik niet degene was die de stekker eruit trok. En gelukkig dat die stekker eruit is, want het is echt beter zo...
Alle reacties Link kopieren Quote
En overigens ook hier slechte ervaring met mediator: klonk bij de intake fantastisch, zij zou alles wel regelen! Maar in de praktijk moesten we alles zelf verzinnen, werden de kaders niet eens gegeven en moest je zelfs berekeningen zelf maken. Ze zijn echt volledig onpartijdig en kunnen/willen daarom niks inhoudelijks zeggen. Je moet dus echt samen het beste voor elkaar willen om er met een mediator uit te kunnen komen. En ook zelf informatie inwinnen bij een adviseur of waar ook om erachter te komen of wat je afspreekt ook echt reëel is en recht doet aan jullie situatie.
Heel veel gedoe, maar echt even nodig om het voor allebei én vooral ook de kinderen zo goed mogelijk te regelen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze mediator was tevens advocaat en gespecialiseerd in scheidingen. Ik heb daar hele prettige ervaringen mee. Ze gaf duidelijke kaders en deed ook zelf voorstellen voor een verdeling. Het scheelde wel dat mijn ex en ik op een vrijwel gelijk inkomens niveau zaten. En geen kinderen. Maar zodra de casus ingewikkelder wordt, lijkt het mij geen overbodige luxe om zelf een advocaat in te schakelen.

Is het een koophuis op jullie beider naam? Dan lijkt het me dat jou man je ook moet uitkopen, toch? Dan zou je met deze woningmarkt toch wel met iets beters kunnen starten dan een kleine zak met geld.

En ik ben wel benieuwd of je man nog lieve berichten heeft gestuurd nu hij heeft gehoord dat hij er misschien redelijk makkelijk vanaf komt?
Alle reacties Link kopieren Quote
MRES schreef:
26-09-2022 18:34
Mijn hart zegt dat ik van hem hou en met hem oud wil worden. Mijn verstand zegt dat we nooit uit deze cirkel komen als ik er niet zelf uitstap.

Vannacht nog stuurde hij me een ellenlang bericht waarin hij zei zo'n spijt te hebben, zich te realiseren wat hij kwijt raakt en vraagt een nieuw huis te bouwen op de fundering die we hebben. En als dat dan écht niet mogelijk is, dat hij alles is in zijn macht zal doen om te zorgen dat de kinderen en ik hier zo goed mogelijk uitkomen.
Vanochtend was het gesprek met de mediator die had berekend dat hij met zijn salaris in het huis kan blijven, maar die kwam met een, naar mijn mening, totaal oneerlijke verdeling (in man zijn voordeel), maar man vond het allemaal wel een heel prima voorstel zo en zag het al helemaal zitten (hij een kleine 100 per maand meer betalen en dan is hij van het gezeik (mij dus) af en kan hij lekker in het huis blijven zitten en ik mag het me met een klein zakje geld uit gaan zoeken in deze geschifte woningmarkt).
Zijn mooie woorden worden telkens tegengesproken door zijn acties. Nog niet één keer heb ik, anders dan dmv mooie woordjes, gemerkt dat hij het überhaupt erg vindt dat hij me kwijtraakt. Hij maakt zich enkel en alleen maar druk om hoe hij hier zelf uitkomt.
Zegt je hart dat werkelijk? Ook als zijn liefde voor jou niet klopt? Ik vermoed dat er iets gaande is met een verslaving met betrekking tot gokken/porno of iets in die richting. Dat kan op zich los staan van zijn liefde voor jou. Maar daar kan ik verder weinig over zeggen.

Bij ons is het wel anders. Wij zijn meer een soort broer-zus geworden. Vriendschap is er wel. Weinig conflicten. Maar ik kan zo niet nog veertig jaar door. En ik vind mezelf een ellendig mens omdat ik mijn kinderen dit dan aan zou doen terwijl hij eigenlijk een prima man is, maar bij elkaar blijven is uitstel van executie. En een verstandshuwelijk zou wat mij betreft kunnen, maar dat is voor mijn man geen optie. In ieder geval niet als ik dan intimiteit buiten de deur zou zoeken. Maar...een leven zonder intimiteit...dan ben je toch eigenijk al half dood?

Een praktische vraag aan al gescheiden mensen:
Klopt het dat je ook na een scheiding gewoon samen eigenaar van een huis kan blijven? Mijn man kan mij misschien wel uitkopen, maar misschien ook niet. Met de huidige prijzen is ook de waarde van ons huis bizar gestegen.
ookmaareenmening wijzigde dit bericht op 28-09-2022 08:52
Reden: typo
0.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ookmaareenmening schreef:
27-09-2022 18:22


Een praktische vraag aan al gescheiden mensen:
Klopt het dat je ook na een scheiding gewoon samen eigenaar van een huis kan blijven? Mijn man kan mij misschien wel uitkopen, maar misschien ook niet. Met de huidige prijzen is ook de waarde van ons huis bizar gestegen.
Ik denk dat samen eigenaar blijven lastig is in verband met hypotheek rente aftrek. Volgens mij moet je daarvoor ook in het huis wonen. Anders gaat je huis van box 1 naar box 3 als je niet de bewoner bent.

Ik heb wel gehoord van mensen die elkaar matsen met de waardebepaling voor uitkoop. Woningprijzen zijn natuurlijk behoorlijk gestegen, dus vaak komt een ex partner ook wel uit als ze niet de volledige waardestijging cashen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ookmaareenmening schreef:
27-09-2022 18:22
Een praktische vraag aan al gescheiden mensen:
Klopt het dat je ook na een scheiding gewoon samen eigenaar van een huis kan blijven? Mijn man kan mij misschien wel uitkopen, maar misschien ook niet. Met de huidige prijzen is ook de waarde van ons huis bizar gestegen.
Jij ook veel sterkte! Vervelend! :hug:

Het klopt dat je samen eigenaar kunt blijven, maar daar zitten wel wat haken en ogen aan. Zo vervalt de hypotheekrenteaftrek als je er niet samen woont of om beurten woont. Je kunt ook samen bijvoorbeeld een hypotheek erbij nemen. Je blijft dan wel financieel aan elkaar verbonden, maar als je kinderen hebt zit je sowieso nog aan elkaar vast, dus wellicht is dat geen probleem. En vergeet ook niet dat die hogere huizenprijs van jullie huidige huis betekent dat iets anders kopen ook duurder is... Laat je a.u.b. goed adviseren! Sowieso, want ook met uitkoop is er meer mogelijk dan soms beweerd wordt.

Zorg dat je een goede financieel adviseur hebt, liefst iemand die in loondienst is en dus sowieso het salaris wel ontvangt, ongeacht de uitkomst van 'het dossier' (want dat ben je anders al gauw). Maakte voor mij het verschil tussen moeten verkopen en kunnen uitkopen. Drie adviseurs versleten en heel veel slapeloze nachten gehad....
Ookmaareenmening schreef:
27-09-2022 18:22
Zegt je hart dat werkelijk? Ook als zijn liefde voor jou niet klopt? Ik vermoed dat er iets gaande is met een verslaving met betrekking tot gokken/porno of iets in die richting. Dat kan op zich los staan van zijn liefde voor jou. Maar daar kan ik verder weinig over zeggen.

Bij ons is het wel anders. Wij zijn meer een soort broer-zus geworden. Vriednschap is er wel. Weinig conflicten. Maar ik kan zo niet nog veertig jaar door. En ik vind mezelf een ellendig mens omdat ik mijn kinderen dit dan aan zou doen terwijl hij eigenlijk een prima man is, maar bij elkaar blijven is uitstel van executie. En een verstandshuwelijk zou wat mijn betreft kunnen, maar dat is voor mijn man geen optie. In ieder geval niet als ik dan intimiteit buiten de deur zou zoeken. Maar...een leven zonder intimiteit...dan ben je toch eigenijk al half dood?

Een praktische vraag aan al gescheiden mensen:
Klopt het dat je ook na een scheiding gewoon samen eigenaar van een huis kan blijven? Mijn man kan mij misschien wel uitkopen, maar misschien ook niet. Met de huidige prijzen is ook de waarde van ons huis bizar gestegen.

Hè jakkes, dat is helemaal een rotsituatie. Dikke knuffel voor jou!

Wij hebben het, nav een forumster die het hier noemde, vandaag gehad over een verstandshuwelijk.
Ik denk dat de emoties hier eerst nog wat verder moeren zakken.
Op het moment voelt het bij alles wat we bespreken, alsof ik een liter water bij de wijn moet doen en hij achterover leunt en het zich laat welgevallen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je. Jij ook een knuffel. Dit zijn gewoon altijd rot situaties.

Hoe zou jij een verstandshuwelijk voor je zien?

Ik vind het heel lastig omdat ik het vooral zo rot vind voor de kinderen. Wij hebben overigens nog geen knoop doorgehakt. Of beter gezegd: ik. Mijn man zal het niet zo snel doen. Hij wil bij elkaar blijven, ook als broer en zus.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vannelle schreef:
27-09-2022 18:47
Jij ook veel sterkte! Vervelend! :hug:

Het klopt dat je samen eigenaar kunt blijven, maar daar zitten wel wat haken en ogen aan. Zo vervalt de hypotheekrenteaftrek als je er niet samen woont of om beurten woont. Je kunt ook samen bijvoorbeeld een hypotheek erbij nemen. Je blijft dan wel financieel aan elkaar verbonden, maar als je kinderen hebt zit je sowieso nog aan elkaar vast, dus wellicht is dat geen probleem. En vergeet ook niet dat die hogere huizenprijs van jullie huidige huis betekent dat iets anders kopen ook duurder is... Laat je a.u.b. goed adviseren! Sowieso, want ook met uitkoop is er meer mogelijk dan soms beweerd wordt.

Zorg dat je een goede financieel adviseur hebt, liefst iemand die in loondienst is en dus sowieso het salaris wel ontvangt, ongeacht de uitkomst van 'het dossier' (want dat ben je anders al gauw). Maakte voor mij het verschil tussen moeten verkopen en kunnen uitkopen. Drie adviseurs versleten en heel veel slapeloze nachten gehad....
Je moet het huis bij uitkopen altijd laten taxeren toch? Of kun je ook iets met elkaar afspreken zonder taxateur? Ik vind het niet erg om mijn man wat te matsen, als dat betekent dat de kinderen hier (deels) kunnen blijven wonen. De overwaarde is enorm op het moment.

En ga je dan dus eerst scheiden op papier en regel je dit soort dingen pas later?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven