Relaties
alle pijlers
Ik ben bang
vrijdag 23 september 2022 om 00:57
Na jaren ge-jojo is het nu eindelijk zo ver.
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?
maandag 24 oktober 2022 om 09:28
Nou, ik denk dat verstand en hart nu wel op 1 lijn zitten.
Hij heeft me een paar dagen geleden via een whatsappje laten weten dat hij ging. In 1e instantie wilde hij het de kinderen geeneens vertellen, ik moest maar wat liegen als ze er naar vroegen.
Dat feest ging in ieder geval mooi niet door.
Nu ligt hij bij pappie op de bank en laat mij overal alleen voor opdraaien. Maar op de 3 dagen dat ik van huis werk komt hij wel de kinderen halen 'om wat leuks mee te gaan doen.' Ik draai, naast mijn werk, in mijn uppie op voor het complete huishouden en een halve dierentuin aan dieren waarvan ik de helft geeneens wilde, in een huis met een gigatuin en pony's die nogal een berg werk met zich meebrengen.
Ik hen hem gesmeekt te helpen met de dierverzorging, dat ik dit niet allemaal in mijn uppie kan, dat ik anders dieren met spoed weg moet doen, want ik kan dit niet allemaal alleen (detail: meneer zit ((onterecht)) in de ziektewet en bij pappie wordt zijn wasje gewassen en zijn kostje gekookt. Hij heeft alle tijd van de wereld hier de dieren mee te verzorgen, desnoods op momenten dat ik niet thuis ben als hij mij niet wil zien) Ik werd compleet genegeerd. Pony's te koop gezet, vanmiddag zouden er kijkers komen dus kinderen verteld. Groot verdriet natuurlijk. Oudste wilde papa bellen, zegt hij doodleuk dat, dat mijn beslissing is, het hem veel verdriet doet maar hij er niks aan kan doen en dat dochter maar met mij moest praten en zeggen dat zij wel 2x per dag de volledige verzorging op zich zou nemen en dan zou hij wel 1x per week de mest wegbrengen.
Ik heb de verkoop afgeblazen en ik doe het allemaal wel weer zelf, maar in godsnaam.. ik kan dit niet allemaal alleen
Hij heeft me een paar dagen geleden via een whatsappje laten weten dat hij ging. In 1e instantie wilde hij het de kinderen geeneens vertellen, ik moest maar wat liegen als ze er naar vroegen.
Dat feest ging in ieder geval mooi niet door.
Nu ligt hij bij pappie op de bank en laat mij overal alleen voor opdraaien. Maar op de 3 dagen dat ik van huis werk komt hij wel de kinderen halen 'om wat leuks mee te gaan doen.' Ik draai, naast mijn werk, in mijn uppie op voor het complete huishouden en een halve dierentuin aan dieren waarvan ik de helft geeneens wilde, in een huis met een gigatuin en pony's die nogal een berg werk met zich meebrengen.
Ik hen hem gesmeekt te helpen met de dierverzorging, dat ik dit niet allemaal in mijn uppie kan, dat ik anders dieren met spoed weg moet doen, want ik kan dit niet allemaal alleen (detail: meneer zit ((onterecht)) in de ziektewet en bij pappie wordt zijn wasje gewassen en zijn kostje gekookt. Hij heeft alle tijd van de wereld hier de dieren mee te verzorgen, desnoods op momenten dat ik niet thuis ben als hij mij niet wil zien) Ik werd compleet genegeerd. Pony's te koop gezet, vanmiddag zouden er kijkers komen dus kinderen verteld. Groot verdriet natuurlijk. Oudste wilde papa bellen, zegt hij doodleuk dat, dat mijn beslissing is, het hem veel verdriet doet maar hij er niks aan kan doen en dat dochter maar met mij moest praten en zeggen dat zij wel 2x per dag de volledige verzorging op zich zou nemen en dan zou hij wel 1x per week de mest wegbrengen.
Ik heb de verkoop afgeblazen en ik doe het allemaal wel weer zelf, maar in godsnaam.. ik kan dit niet allemaal alleen
maandag 24 oktober 2022 om 10:11
Hoezo allemaal wel weer zelf?MRES schreef: ↑24-10-2022 09:28Nu ligt hij bij pappie op de bank en laat mij overal alleen voor opdraaien. Maar op de 3 dagen dat ik van huis werk komt hij wel de kinderen halen 'om wat leuks mee te gaan doen.' Ik draai, naast mijn werk, in mijn uppie op voor het complete huishouden en een halve dierentuin aan dieren waarvan ik de helft geeneens wilde, in een huis met een gigatuin en pony's die nogal een berg werk met zich meebrengen.
Ik hen hem gesmeekt te helpen met de dierverzorging, dat ik dit niet allemaal in mijn uppie kan, dat ik anders dieren met spoed weg moet doen, want ik kan dit niet allemaal alleen (detail: meneer zit ((onterecht)) in de ziektewet en bij pappie wordt zijn wasje gewassen en zijn kostje gekookt. Hij heeft alle tijd van de wereld hier de dieren mee te verzorgen, desnoods op momenten dat ik niet thuis ben als hij mij niet wil zien) Ik werd compleet genegeerd. Pony's te koop gezet, vanmiddag zouden er kijkers komen dus kinderen verteld. Groot verdriet natuurlijk. Oudste wilde papa bellen, zegt hij doodleuk dat, dat mijn beslissing is, het hem veel verdriet doet maar hij er niks aan kan doen en dat dochter maar met mij moest praten en zeggen dat zij wel 2x per dag de volledige verzorging op zich zou nemen en dan zou hij wel 1x per week de mest wegbrengen.
Ik heb de verkoop afgeblazen en ik doe het allemaal wel weer zelf, maar in godsnaam.. ik kan dit niet allemaal alleen
Je werkt 3 dagen van huis en hebt 2 basisschoolkinderen, 1 onderbouw, 1 bovenbouw. Zij kunnen toch ook meehelpen met de verzorging van de dieren? Bijv. de pony’s verzorgen, de kinderen rijden daar toch ook op neem ik aan?
En plaats anders een advertentie in de lokale supermarkt voor het verzorgen van pony’s in ruil voor het rijden op de pony’s. Heel veel kinderen zijn op zoek naar een verzorgpony.
En wat doe je op de andere 4 dagen? Ik heb ooit ook 3 dagen gewerkt (ten tijde van mijn huwelijk) en werk nu (meer dan) fulltime. Als ik terugkijk dan waren die 3 dagen werken een enorme luxe. Maar ben ontzettend gelukkig met mijn zelfstandigheid. Scheiding was een topbesluit ondanks minder financiën en meer werken en meer huishoudelijke en klus-taken, en 100% zorg voor de kinderen (wel leeftijd begin middelbare school)
maandag 24 oktober 2022 om 10:12
Gaat het om de verzorging van die pony's?
Zou je van die schattige pony-meisjes kunnen vinden die dat klusje op zich nemen, in ruil voor rijden op de pony's? Zo'n soort verzorgpony-idee? Bij mij in de buurt heb je een vrijwilligerspunt die zo'n aanvraag kan koppelen naar mensen die dat als vrijwilligerswerk willen doen. Net als tuinonderhoud.
Ik snap dat het je over je schoenen loopt, zo leest je tekst, maar richt je niet op hoe hij het erbij laat hangen maar hoe jij het gaat regelen. Je hoeft het niet allemaal zelf te doen, regel hulp, schakel vrienden en familie in, bouw je netwerk en gooi de beuk erin.
Zou je van die schattige pony-meisjes kunnen vinden die dat klusje op zich nemen, in ruil voor rijden op de pony's? Zo'n soort verzorgpony-idee? Bij mij in de buurt heb je een vrijwilligerspunt die zo'n aanvraag kan koppelen naar mensen die dat als vrijwilligerswerk willen doen. Net als tuinonderhoud.
Ik snap dat het je over je schoenen loopt, zo leest je tekst, maar richt je niet op hoe hij het erbij laat hangen maar hoe jij het gaat regelen. Je hoeft het niet allemaal zelf te doen, regel hulp, schakel vrienden en familie in, bouw je netwerk en gooi de beuk erin.
Wat eten we vanavond?
maandag 24 oktober 2022 om 10:20
Dit lezende voel ik écht de behoefte je even een hart onder de riem te steken, maar ook een ‘schop onder je kont’MRES schreef: ↑16-10-2022 18:03Vanmiddag te horen gekregen dat, als we in dat riedeltje ontkennen-schuld overschuiven- enz zitten, dat wordt altijd gevolgd door een periode (uren/dagen) dat ik compleet wordt genegeerd (in die periode lig ik me dus enorm rot, alleen, waardeloos, verdrietig en wanhopig te voelen) hij dan 'geniet van de rust' en, in plaats van na te denken wat hij kan doen om eea te fixen of, nog beter, in de toekomst te voorkomen, 'rustig afwacht tot jij weer normaal gaat doen.'
Auw.
Besef dus dat deze man deze periodes niet gebruikt om enigszins te reflecteren of jou te missen.
Ik herken dit zo goed, ook hoe rot en eenzaam en vooral leeggezogen je je dan voelt in de hoop dat hij vol spijt weer toenadering zoekt.
Het gaat niet gebeuren!
Je zegt dat het heel erg zwaar is om alles te runnen in je eentje. Geloof mij dat met alles wat je opnoemt het nog veel erger en zwaarder kan. Anderen gingen jou daarmee voor en het lukt.
Nee het is niet makkelijk, maar weet je wat je er voor terug krijgt om te kiezen voor jezelf?
Dat de periodes van leeggezogen zijn, boos en genegeerd worden, wegvallen.
En daardoor ontstaat ruimte.
En die ruimte zal steeds meer nieuwe energie geven om de dingen aan te pakken alleen of andere hulp in te schakelen.
Je wordt nu steeds uit het veld geslagen wat jou steeds meer uitput.
Gun jezelf daaruit te stappen
maandag 24 oktober 2022 om 10:42
Moet je eens nagaan hoeveel energie je over gaat houden als je je niet meer bezig hoeft te houden met wat hij wil, wat hij doet en laat, wat hij zegt, hoe jij je laat voelen.
En die energie kun je dus gebruiken om al die dingen die je nu nog niet kunt of hebt - zoals een vriendenkring opbouwen - te regelen.
En die energie kun je dus gebruiken om al die dingen die je nu nog niet kunt of hebt - zoals een vriendenkring opbouwen - te regelen.
Wat eten we vanavond?
maandag 24 oktober 2022 om 10:42
Klaag klaag klaag. Stop met dat bezig zijn met hem en doe naast de pony's ook de andere dieren weg. Verhuis naar een kleiner huis zonder tuin en regel een fatsoenlijke omgangsregeling.MRES schreef: ↑24-10-2022 09:28Nou, ik denk dat verstand en hart nu wel op 1 lijn zitten.
Hij heeft me een paar dagen geleden via een whatsappje laten weten dat hij ging. In 1e instantie wilde hij het de kinderen geeneens vertellen, ik moest maar wat liegen als ze er naar vroegen.
Dat feest ging in ieder geval mooi niet door.
Nu ligt hij bij pappie op de bank en laat mij overal alleen voor opdraaien. Maar op de 3 dagen dat ik van huis werk komt hij wel de kinderen halen 'om wat leuks mee te gaan doen.' Ik draai, naast mijn werk, in mijn uppie op voor het complete huishouden en een halve dierentuin aan dieren waarvan ik de helft geeneens wilde, in een huis met een gigatuin en pony's die nogal een berg werk met zich meebrengen.
Ik hen hem gesmeekt te helpen met de dierverzorging, dat ik dit niet allemaal in mijn uppie kan, dat ik anders dieren met spoed weg moet doen, want ik kan dit niet allemaal alleen (detail: meneer zit ((onterecht)) in de ziektewet en bij pappie wordt zijn wasje gewassen en zijn kostje gekookt. Hij heeft alle tijd van de wereld hier de dieren mee te verzorgen, desnoods op momenten dat ik niet thuis ben als hij mij niet wil zien) Ik werd compleet genegeerd. Pony's te koop gezet, vanmiddag zouden er kijkers komen dus kinderen verteld. Groot verdriet natuurlijk. Oudste wilde papa bellen, zegt hij doodleuk dat, dat mijn beslissing is, het hem veel verdriet doet maar hij er niks aan kan doen en dat dochter maar met mij moest praten en zeggen dat zij wel 2x per dag de volledige verzorging op zich zou nemen en dan zou hij wel 1x per week de mest wegbrengen.
Ik heb de verkoop afgeblazen en ik doe het allemaal wel weer zelf, maar in godsnaam.. ik kan dit niet allemaal alleen
En sterkte nog trouwens.
maandag 24 oktober 2022 om 13:04
Ik heb een contract voor 32 uur, werk er in de praktijk 40+, maar ben daarvoor gemiddeld 3 dagen van huis. Maar dat ik deels thuis werk, betekent helaas niet dat ik niks hoef te doen.martinaa schreef: ↑24-10-2022 10:11Hoezo allemaal wel weer zelf?
Je werkt 3 dagen van huis en hebt 2 basisschoolkinderen, 1 onderbouw, 1 bovenbouw. Zij kunnen toch ook meehelpen met de verzorging van de dieren? Bijv. de pony’s verzorgen, de kinderen rijden daar toch ook op neem ik aan?
En plaats anders een advertentie in de lokale supermarkt voor het verzorgen van pony’s in ruil voor het rijden op de pony’s. Heel veel kinderen zijn op zoek naar een verzorgpony.
En wat doe je op de andere 4 dagen? Ik heb ooit ook 3 dagen gewerkt (ten tijde van mijn huwelijk) en werk nu (meer dan) fulltime. Als ik terugkijk dan waren die 3 dagen werken een enorme luxe. Maar ben ontzettend gelukkig met mijn zelfstandigheid. Scheiding was een topbesluit ondanks minder financiën en meer werken en meer huishoudelijke en klus-taken, en 100% zorg voor de kinderen (wel leeftijd begin middelbare school)
maandag 24 oktober 2022 om 18:08
maandag 24 oktober 2022 om 18:12
maandag 24 oktober 2022 om 18:22
Hoe komt het dat je 40+ uur werkt bij een contract van 32 uur? Is dat normaal in jouw tak en wordt dat gecompenseerd (in tijd of geld) of is het een geval van heel slecht begrenzen?
Ik lees dat je de helft van de veestapel niet wilde, kan natuurlijk heel goed zijn dat je binnen een relatie compromissen sluit of de ander iets gunt, maar het kan ook zijn dat je (ook hier?) slecht bent met grenzen.
Ga die man trouwens niet smeken. Ik zou hem op z'n verantwoordelijkheden wijzen of en/of het laten gaan. Maar smeken gaat je niets opleveren behalve dat je hem macht geeft.
En hoe zwaar het ook voor jezelf is, wees jij alsjeblieft een stabiele factor voor je kinderen. Vraag hulp waar je maar kan of wil maar ga niet zeggen dat de pony's verkocht worden en er die middag kopers komen om een paar uur later te zeggen dat ze toch maar blijven. Denk na, overleg, zoek klankborden/hulp etc., voorkom paniekvoetbal.
Over de pony's: vraag eens rond in je omgeving bij andere paardenmensen of zij opties zien. Misschien kennen ze wel iemand die mee wil helpen of kunnen de pony's tijdelijk ergens anders staan.
maandag 24 oktober 2022 om 18:25
Die pony's zullen op den duur toch moeten verhuizen waarschijnlijk als het huis verkocht moet worden. Om daar nou weer vanalles voor te gaan regelen... sommige dingen doen even pijn maar leveren een boel op qua energie. En ze leveren misschien geld op en dat is best handig in deze situatie.
Lorem Ipsum
maandag 24 oktober 2022 om 18:39
turquasi schreef: ↑24-10-2022 18:25Die pony's zullen op den duur toch moeten verhuizen waarschijnlijk als het huis verkocht moet worden. Om daar nou weer vanalles voor te gaan regelen... sommige dingen doen even pijn maar leveren een boel op qua energie. En ze leveren misschien geld op en dat is best handig in deze situatie.
Dat is heel goed mogelijk. Hoe dan ook is de situatie voor de kinderen al behoorlijk kut en zal dat nog wel een tijd zo blijven met alles wat ze emotioneel moeten gaan verstouwen. Dan is het ene moment 'er komen vanmiddag kopers' en het andere moment 'nou okee, ze blijven toch' (en dan later weer: 'ze worden toch verkocht') echt niet helpend voor ze.
Goed nadenken voor je dingen doet is dat wel en het kan zijn dat andere paardenmensen in de buurt goede ideeën hebben. Je kunt uiteraard ook dan gewoon uitkomen op verkopen maar voor een kind komt het natuurlijk vreselijk rauw op het dak als je ineens gaat zeggen dat er vanmiddag kopers komen. Bereid ze even voor. En denk dus goed na zodat je niet bij het minste of geringste toch het tegenovergestelde gaat doen.
maandag 24 oktober 2022 om 21:17
Klopt helemaal, de pony's te koop zetten was paniekvoetbal.
Het terugdraaien net zo zeer. Niet handig en absoluut een leermoment. Ik heb inmiddels iemand die heeft aangeboden in dit soort situaties eerst te bellen voordat ik reageer, zodat we samen even een stapje naar achter kunnen zetten, de situatie iets beter overzien en ik niet meer reageer vanuit emotie.
De dieren zijn wel echt een probleem. Man blijft niet bereid te helpen in de dagelijkse verzorging (hooguit wekelijks wat zwaar werk, maar echt, de dagelijkse verzorging is véél, zeker naast werk, huishouden enz) maar hij is wél degene die deze dieren wil aanhouden en die ze, na de scheiding ook overneemt. Maar hij heeft er nu geen plek voor en geen zin er dagelijks voor op en neer te komen en dus zit ik er nu mee. Maar het is me écht teveel.
Verzorgers zoeken lukt hier echt niet (ik blijf ondertussen proberen hoor), dit hebben we in de afgelopen jaren al heel vaak geprobeerd, omdat het eigenlijk met zijn tweeën al teveel werk was (ik zeg al, ik wilde ze al jaren weg, man wilde ze persé aanhouden) maar iedereen die hier paarden wil, heeft ze zelf want iedereen heeft hier plek genoeg.
Het terugdraaien net zo zeer. Niet handig en absoluut een leermoment. Ik heb inmiddels iemand die heeft aangeboden in dit soort situaties eerst te bellen voordat ik reageer, zodat we samen even een stapje naar achter kunnen zetten, de situatie iets beter overzien en ik niet meer reageer vanuit emotie.
De dieren zijn wel echt een probleem. Man blijft niet bereid te helpen in de dagelijkse verzorging (hooguit wekelijks wat zwaar werk, maar echt, de dagelijkse verzorging is véél, zeker naast werk, huishouden enz) maar hij is wél degene die deze dieren wil aanhouden en die ze, na de scheiding ook overneemt. Maar hij heeft er nu geen plek voor en geen zin er dagelijks voor op en neer te komen en dus zit ik er nu mee. Maar het is me écht teveel.
Verzorgers zoeken lukt hier echt niet (ik blijf ondertussen proberen hoor), dit hebben we in de afgelopen jaren al heel vaak geprobeerd, omdat het eigenlijk met zijn tweeën al teveel werk was (ik zeg al, ik wilde ze al jaren weg, man wilde ze persé aanhouden) maar iedereen die hier paarden wil, heeft ze zelf want iedereen heeft hier plek genoeg.
maandag 24 oktober 2022 om 21:23
Dit is inderdaad wel heel gebruikelijk in mijn functie en daar staat veel vrijheid tegenover. Zeker handig straks met de kinderen, ik kan er bijvoorbeeld zelf voor kiezen het weekend dat ze er niet zijn te gaan werken en dan de week daarop 1 of 2 dagen vrij te nemen. Dat is wel niet helemaal onbeperkt, want het werk in het weekend is anders dan doordeweeks, maar je snapt het idee.S-Groot schreef: ↑24-10-2022 18:22Hoe komt het dat je 40+ uur werkt bij een contract van 32 uur? Is dat normaal in jouw tak en wordt dat gecompenseerd (in tijd of geld) of is het een geval van heel slecht begrenzen?
Ik lees dat je de helft van de veestapel niet wilde, kan natuurlijk heel goed zijn dat je binnen een relatie compromissen sluit of de ander iets gunt, maar het kan ook zijn dat je (ook hier?) slecht bent met grenzen.
Ga die man trouwens niet smeken. Ik zou hem op z'n verantwoordelijkheden wijzen of en/of het laten gaan. Maar smeken gaat je niets opleveren behalve dat je hem macht geeft.
En hoe zwaar het ook voor jezelf is, wees jij alsjeblieft een stabiele factor voor je kinderen. Vraag hulp waar je maar kan of wil maar ga niet zeggen dat de pony's verkocht worden en er die middag kopers komen om een paar uur later te zeggen dat ze toch maar blijven. Denk na, overleg, zoek klankborden/hulp etc., voorkom paniekvoetbal.
Over de pony's: vraag eens rond in je omgeving bij andere paardenmensen of zij opties zien. Misschien kennen ze wel iemand die mee wil helpen of kunnen de pony's tijdelijk ergens anders staan.
maandag 24 oktober 2022 om 21:34
Snap hoe je je voelt.
Misschien fijn een positief verhaal te horen.
Hier wel gekozen voor co-ouderschap. Ik heb zoonlief de helft van de tijd. Vond ik in het begin heel lastig, maar heb het weten om te draaien naar iets positiefs. Ook veel vrijheid voor mijzelf en op de dagen dat zoon bij mij is, heb ik alle aandacht, tijd etc voor hem. En totaal opgeladen. Vader idem.
Hier gaat kind juist heel goed op 50-50 %. Wij doen week op, week af. Hij heeft “gewoon” 2 huizen.
Tuurlijk is het niet alleen rozengeur en maneschijn en soms veel gepuzzel, maar uiteindelijk kwam het hier (voor nu) goed.
Nu scheelt het, dat ik een fantastische ex heb. Wellicht maakt dat het makkelijker. Daardoor is veel overleg mogelijk en we helpen elkaar waar mogelijk (ziekte, klusjes, moeilijke momenten).
Is particulier huren een optie? Of huren in een dorpje elders? Grote studio?
Ps. Lees nu de laatste pagina ook. Misschien toch idee om een mediator in te zetten? Dat dingen niet escaleren en er teveel boosheid gaat komen?
Misschien fijn een positief verhaal te horen.
Hier wel gekozen voor co-ouderschap. Ik heb zoonlief de helft van de tijd. Vond ik in het begin heel lastig, maar heb het weten om te draaien naar iets positiefs. Ook veel vrijheid voor mijzelf en op de dagen dat zoon bij mij is, heb ik alle aandacht, tijd etc voor hem. En totaal opgeladen. Vader idem.
Hier gaat kind juist heel goed op 50-50 %. Wij doen week op, week af. Hij heeft “gewoon” 2 huizen.
Tuurlijk is het niet alleen rozengeur en maneschijn en soms veel gepuzzel, maar uiteindelijk kwam het hier (voor nu) goed.
Nu scheelt het, dat ik een fantastische ex heb. Wellicht maakt dat het makkelijker. Daardoor is veel overleg mogelijk en we helpen elkaar waar mogelijk (ziekte, klusjes, moeilijke momenten).
Is particulier huren een optie? Of huren in een dorpje elders? Grote studio?
Ps. Lees nu de laatste pagina ook. Misschien toch idee om een mediator in te zetten? Dat dingen niet escaleren en er teveel boosheid gaat komen?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
