Ik ben bang

Anoniem_63a8a7d3a1580 vrijdag 23 september 2022 om 00:57

Na jaren ge-jojo is het nu eindelijk zo ver.
Wij gaan scheiden. En dat is echt beter, mijn man houdt niet van mij.
Maar kan ik dit wel? Wat nu? Ik ben zó bang. We zijn zo lang samen geweest, ik ben nooit alleen geweest. Ik heb geen échte vrienden, geen hechte familiebanden. Ik sta er alleen voor met de kinderen. Hoe ga ik er mee om de kinderen de helft van de tijd te missen? Of zet ik niet in op co-ouderschap maar moet ik proberen dat ze enkel om het weekend naar papa gaan? Waar ga ik wonen? Hoe ga ik dat allemaal betalen? Hoe ga ik de avonden alleen doorkomen? Tegen wie vertel ik nu wat allemaal heb meegemaakt? Ik weet het allemaal niet meer en ben bang. Maar ik blijf al jaren bij hem, door deze angst, omdat ik bang ben alleen te zijn. Dat kan toch ook niet voor altijd zo doorgaan?
Wie helpt mij?

Naomir woensdag 28 september 2022 om 09:26

Ookmaareenmening schreef: ↑
28-09-2022 08:55
Je moet het huis bij uitkopen altijd laten taxeren toch? Of kun je ook iets met elkaar afspreken zonder taxateur? Ik vind het niet erg om mijn man wat te matsen, als dat betekent dat de kinderen hier (deels) kunnen blijven wonen. De overwaarde is enorm op het moment.

En ga je dan dus eerst scheiden op papier en regel je dit soort dingen pas later?

Dat is niet verplicht. Je mag bij scheiding onderling een eigen waarde afspreken. Wel zal een notaris checken dat deze niet al te veel afwijkt van de economische waarde. Hierbij zal een notaris vragen om een taxatierapport of WOZ waarde. Geluk is dat de meeste WOZ waardes nog laag zijn tov taxatiewaarde. Een geldverstrekker zal meestal ook een taxatie vragen bij het regelen van een hypotheek.

De vraag is alleen of je dit moet willen. Ik heb vaak genoeg in de praktijk meegemaakt dat deze constructie werd gekozen, want dan kon de achterblijvende partij daar blijven wonen met de kinderen en alles ging in harmonie. Eigenlijk blijft altijd alles goed tot er een nieuwe partner is. Want opeens woont er een andere man in het huis wat de ex zijn exvrouw heeft gegund. Of er is een nieuwe partner die ex erop wijst dat hij veel meer had kunnen krijgen vanuit de overwaarde van de woning.

Soms komt het zo ver dat ze dan het convenant gaan aanvechten. Mijn advies zou altijd zijn, kies samen een taxateur die je allebei vertrouwd. En als je dat niet vertrouwd, doe dan allebei een taxateur en kies het gemiddelde. Dan heb je een objectieve waarde en heb je nooit gedoe achteraf.

Kinderen kunnen trouwens meer aan dan je denkt, mijn ouders zijn altijd bij elkaar gebleven voor de kinderen. Maar bij ons was elke dag de sfeer voelbaar. Vaak onderhuidse steken en opmerkingen, vaak ruzies. Tot ze een keer vertelden dat ze uit elkaar ging, ik was toen 16 ofzo. Ik dacht wel wat gaat er gebeuren, maar ik was voornamelijk ook opgelucht. Met hulp zijn ze toch bij elkaar gebleven, en nu nog steeds, ze zijn inmiddels 70 jaar. Maar nog steeds als ik ze zie, voel ik nog steeds die sfeer (maar op een gegeven moment was het ook, ik ben nu 70 jaar, ik ga niet meer scheiden). Ik had ze beiden een gelukkigere leven gewenst.

Anoniem_63a8a7d3a1580 woensdag 28 september 2022 om 10:29

Ookmaareenmening schreef: ↑
28-09-2022 08:51
Dank je. Jij ook een knuffel. Dit zijn gewoon altijd rot situaties.

Hoe zou jij een verstandshuwelijk voor je zien?

Ik vind het heel lastig omdat ik het vooral zo rot vind voor de kinderen. Wij hebben overigens nog geen knoop doorgehakt. Of beter gezegd: ik. Mijn man zal het niet zo snel doen. Hij wil bij elkaar blijven, ook als broer en zus.

Poeh, exacte details heb ik niet over nagedacht.
Wat ik weet is dat mijn man en ik een goed team zijn. We vullen elkaar top aan. Wat ik niet kan/durf/wil/leuk vindt, hij wel en andersom. Ook voor de kinderen. We zijn zelden tegelijk moe/chagrijnig/whatever en weer wat ik niet kan/wil/durf/leuk vindt, hij wel.
En als we niet praten over issues, gaat het top tussen ons. We lachen, gieren, brullen wat af. We hebben het dan echt leuk samen. Of althans, ik met hem. Ik hoop echt dat hij dat ook zo beleefd.
Eigenlijk doodzonde om dat allemaal op te geven.
Dus hoe zie ik een verstandshuwelijk voor me?
Dat we sex, aandacht en liefde buiten de deur mogen zoeken maar bij elkaar blijven als topteam en topouders?
Zolang 'team gezin' maar op 1 blijft staan? We snachts gewoon naar huis komen en bij elkaar in bed stappen?
Want we geven echt wel om elkaar, ik geloof hij ook echt wel om mij. Alleen hij zal zijn eigen ego en welbevinden altijd net een beetje belangrijker vinden dan mijn gevoelens.

Dahlia74 woensdag 28 september 2022 om 10:35

MRES schreef: ↑
28-09-2022 10:29

Want we geven echt wel om elkaar, ik geloof hij ook echt wel om mij. Alleen hij zal zijn eigen ego en welbevinden altijd net een beetje belangrijker vinden dan mijn gevoelens.

Dan gaat een verstandshuwelijk denk ik echt niet werken bij jullie. Dan moet je je ego wel op zij kunnen zetten.

Je zegt, welke elke bij elkaar in bed en seks buiten de deur. Nu hoeft seks natuurlijk niet 's avonds, maar denk je echt dat dat gaat werken? En kan jij er tegen als hij een scharrel heeft en jij vervolgens naast hem moet liggen?

Of het verstandig is voor de kinderen weet ik ook niet, ligt vooral ook aan de sfeer en liefde in huis.

Kies je voor een verstandshuwelijk uit angst voor scheiding of omdat je er echt in geloofd?

Ookmaareenmening woensdag 28 september 2022 om 13:22

MRES schreef: ↑
28-09-2022 10:29
Poeh, exacte details heb ik niet over nagedacht.
Wat ik weet is dat mijn man en ik een goed team zijn. We vullen elkaar top aan. Wat ik niet kan/durf/wil/leuk vindt, hij wel en andersom. Ook voor de kinderen. We zijn zelden tegelijk moe/chagrijnig/whatever en weer wat ik niet kan/wil/durf/leuk vindt, hij wel.
En als we niet praten over issues, gaat het top tussen ons. We lachen, gieren, brullen wat af. We hebben het dan echt leuk samen. Of althans, ik met hem. Ik hoop echt dat hij dat ook zo beleefd.
Eigenlijk doodzonde om dat allemaal op te geven.
Dus hoe zie ik een verstandshuwelijk voor me?
Dat we sex, aandacht en liefde buiten de deur mogen zoeken maar bij elkaar blijven als topteam en topouders?
Zolang 'team gezin' maar op 1 blijft staan? We snachts gewoon naar huis komen en bij elkaar in bed stappen?
Want we geven echt wel om elkaar, ik geloof hij ook echt wel om mij. Alleen hij zal zijn eigen ego en welbevinden altijd net een beetje belangrijker vinden dan mijn gevoelens.

Ik begrijp je overwegingen wel en ik herken het ook. Wij zijn ook zo'n team dat elkaar heel goed aanvult. Het loopt thuis allemaal op rolletjes en de taakverdeling is goed. Ook met de kinderen zijn we het bijna altijd eens. Zowel bij jullie als bij ons spelen de problemen eigenlijk vooral op het gebied van intimiteit.

martje55 woensdag 28 september 2022 om 18:02

Ookmaareenmening schreef: ↑
28-09-2022 08:55
Je moet het huis bij uitkopen altijd laten taxeren toch? Of kun je ook iets met elkaar afspreken zonder taxateur? Ik vind het niet erg om mijn man wat te matsen, als dat betekent dat de kinderen hier (deels) kunnen blijven wonen. De overwaarde is enorm op het moment.

En ga je dan dus eerst scheiden op papier en regel je dit soort dingen pas later?

Met de disclaimer, dit was een paar jaar geleden.... Maar ja, wij hebben de waarde van het huis zelf bepaald. Gewoon op Funda naar huizen in de buurt gekeken.

En inderdaad je kan nog twee jaar hypotheekrenteaftrek krijgen nadat je niet meer in het huis woont. Daarna kun je nog wel eigenaar zijn van de woning, maar niet meer aftrekken. Dus dan wordt het een stuk duurder.

Vannelle donderdag 29 september 2022 om 00:26

@Ookmaareenmening
Je kunt met elkaar afspreken wat je wilt, maar voor o.a. de bank zijn er wel stukken nodig, wat eerder ook al werd aangegeven. Voor het echtscheidingsconvenant kan eigenlijk alles wel, maar je hebt ook te maken met fiscale regels, de bank etc. En die partijen kunnen onderliggende stukken eisen, zoals een taxatierapport. Want als je een overwaarde hebt van twee ton, maar afziet van jouw deel t.b.v.je kinderen, dan ziet de Belastingdienst dat als een schenking aan je ex, en daar zou je dan weer belasting over verschuldigd kunnen zijn. Het gaat er dus vooral om dat alles goed wordt vastgelegd... en ja, ook veel stukken verzamelen. Mijn bank vroeg voor het kunnen uitkopen heeeeeeeeeeeeeeel veel stukken... Om gek van te worden, maar het is wel gelukt, dus ach

Ookmaareenmening vrijdag 30 september 2022 om 14:33

Duidelijk, bedankt. Wij hebben al veel afbetaald en een lage rente, dus qua aftrek
valt het best mee. Daarentegen is onze overwaarde, mede doordat er al veel is afbetaald, wel enorm. Mijn man heeft ook een deel eigen geld in het huis gestopt, dat op de grote hoop is gegaan. Geen huwelijkse voorwaarden dus. Dus wat dat betreft zou het alleen maar fair zijn om hem te matsen. Het is ook absoluut niet mijn doel om hem te benadelen.

@mres, hoe staan jullie er nu in?

Vannelle vrijdag 30 september 2022 om 22:57

Als je geen huwelijkse voorwaarden hebt is het volgens het boekje fifty-fifty. Maar volgens mij kun je ook dan afspreken wat je wilt: als je het maar eens bent. Zou je er niet uitkomen, dan ga je terug naar de letter van de wet, en dat is dan 50/50. Het voornaamste is alles inzichtelijk krijgen, lieve vrede bewaren en dan samen kijken wat de beste oplossing is. Zodat je allebei verder kunt. Maar ja, dat is de theorie. Als het zonder vechten kan kun je altijd samen afspreken wat je wilt, als je het maar zo op laat schrijven dat ook banken, belastingdienst enzo er tevreden mee zijn. Kom je er niet uit of wordt het zelfs een strijd, dan val je terug op wat vastligt.

Paska zaterdag 1 oktober 2022 om 09:21

Dus eigenlijk willen jullie het allebei niet. Zijn jullie best een goed team en is er opening om samen te praten over hoe je je relatie vorm kan geven. Waarom dan nog steeds scheiden?

Ookmaareenmening maandag 3 oktober 2022 om 11:13

Paska schreef: ↑
01-10-2022 09:21
Dus eigenlijk willen jullie het allebei niet. Zijn jullie best een goed team en is er opening om samen te praten over hoe je je relatie vorm kan geven. Waarom dan nog steeds scheiden?

Dit inderdaad.

Als mijn man een meer open relatie zou willen, zou ik dit ook overwegen.

-April- maandag 3 oktober 2022 om 16:33

Hoe je de avonden doorkomt in je eentje:
- pluis Netflix uit. Er zijn zoveel bingewatchwaardige series
- haal veel boeken uit de bieb
- ga experimenteren in de keuken
- volg een schildercursus of zangles

Man, ik zou wel raad weten met avonden alleen…. je hebt alle tijd voor jezelf!

S-Groot vrijdag 14 oktober 2022 om 18:03

MRES schreef: ↑
28-09-2022 10:29
Poeh, exacte details heb ik niet over nagedacht.
Wat ik weet is dat mijn man en ik een goed team zijn. We vullen elkaar top aan. Wat ik niet kan/durf/wil/leuk vindt, hij wel en andersom. Ook voor de kinderen. We zijn zelden tegelijk moe/chagrijnig/whatever en weer wat ik niet kan/wil/durf/leuk vindt, hij wel.
En als we niet praten over issues, gaat het top tussen ons. We lachen, gieren, brullen wat af. We hebben het dan echt leuk samen. Of althans, ik met hem. Ik hoop echt dat hij dat ook zo beleefd.
Eigenlijk doodzonde om dat allemaal op te geven.
Dus hoe zie ik een verstandshuwelijk voor me?
Dat we sex, aandacht en liefde buiten de deur mogen zoeken maar bij elkaar blijven als topteam en topouders?
Zolang 'team gezin' maar op 1 blijft staan? We snachts gewoon naar huis komen en bij elkaar in bed stappen?
Want we geven echt wel om elkaar, ik geloof hij ook echt wel om mij. Alleen hij zal zijn eigen ego en welbevinden altijd net een beetje belangrijker vinden dan mijn gevoelens.

En vind je het dan wel prima als hij blijft doorgaan met wat hij doet en jij nu reden tot scheiden vindt?

Heb je nog met hem gesproken sinds je topic?

Anoniem_6625206c5dd25 vrijdag 14 oktober 2022 om 19:21

Ik ben ook wel benieuwd hoe het nu met je is TO..

Eerlijk gezegd denk ik dat een verstandshuwelijk zoals jij het voor je ziet een idee is waar je man niet warm voor zal gaan lopen. En ik denk dat het van jou uit vooral door angst wordt ingegeven.
Het is ook doodeng, maar ik denk echt dat je beter kunt doorzetten en een leven voor jezelf gaat beginnen en opbouwen. Zodat je echt gelukkig kunt gaan worden. Nogmaals dat is heel eng, maar zoveeeel mensen zijn jou voorgegaan bij wie dat gewoon gelukt is, het zou jou ook maar zo kunnen lukken. En vooral het gevoel dat het geeft als je voor het eerst dingen in je eentje voor elkaar hebt gekregen, dat geeft je zo'n blij en zelfverzekerd gevoel. Je zult dan zien dat je je man helemaal niet nodig meer hebt. Maar daar is eerst wel wat lef en doorzettingsvermogen voor nodig. Ik hoop dat je dat jezelf gaat gunnen.

Anoniem_64df35cce50ab vrijdag 14 oktober 2022 om 19:56

S-Groot schreef: ↑
14-10-2022 18:03
En vind je het dan wel prima als hij blijft doorgaan met wat hij doet en jij nu reden tot scheiden vindt?

Heb je nog met hem gesproken sinds je topic?

Ja dat dacht ik ook. Ik heb je postings doorgelezen TO, het is natuurlijk niet simpelweg nog bevriend zijn en geen geliefden meer zijn. Er zijn grotere problemen. Ga zelf eens alleen in relatietherapie om te ontdekken wat jij echt nodig hebt.

Anoniem_63a8a7d3a1580 zaterdag 15 oktober 2022 om 11:55

Hoe gaat het nu? Dramatisch. Er leken even goede afspraken gemaakt, het leek even weer de goede kant op te gaan (vandaar ook de stilte hier) en gisteren is het weer finaal misgelopen (vanochtend natuurlijk weer gevolgd door zogenaamde spijt en mooie woordjes in een whatsappje). Hij heeft wéér tegen me gelogen, dat weer ontkend, in mijn schoenen geschoven, gedaan alsof ik gek was en dat hele zelfde riedeltje weer. Toen hij uiteindelijk toegaf vond hij er maar wat van dat ik zo overstuur ben want: hij heeft toch een hele anderhalve week níét tegen me gelogen (lees: ik heb hem niet betrapt op liegen)? Dan heeft hij toch keihard geknokt voor dit huwelijk?
Punt is dat ik 2 weken geleden (oa met jullie steun) echt de moed bijelkaar had geraapt en écht voor een scheiding wilde gaan. Zelfs al voorzichtig wat voorbereidend verteld aan de kinderen en toen puntje bij paaltje kwam, kwam er zo'n oscarwaardig toneelstuk dat ik er tóch weer in ben getrapt. Ik weet het, zó stom!
Maar goed, de kinderen waren net weer een beetje tot rust en gerust, ik kan ze nu niet weer opnieuw van de kaart brengen. Hoe onveilig voelt dat voor ze!
Ik voel me onwijs gevangen, maar af en toe is er een soort berusting: het is nu eenmaal zo, zo slecht is het allemaal ook niet en wie weet treft hij binnenkort een ander en gaat hij dan of weet ik veel hoe de toekomst loopt.
En anders overleef ik dit ook wel tot mijn 80e. Een beetje dat. En hij vindt dat prachtig: lekker doen alsof er niets aan de hand is, prima wetende Hoe rot ik mij voel, maar zolang ik mijn mond houd, heeft hij daar toch geen last van?
Ik weet dat het super laf is, maar jongens, ik heb níémand om mij te helpen en nu gaan is misschien op termijn wel beter voor mij, maar nu een ramp voor de kinderen.
Het zij maar zo.

PamelaCourson1 zaterdag 15 oktober 2022 om 12:11

Wat een rotsituatie en wat erg dat hij nu toch weer tegen je gelogen heeft. Begrijp ik goed dat je de kinderen al had verteld dat jullie uit elkaar gingen en toen toch weer niet? Doe dan rustig aan, maar weet dat je niet tot je tachtigste bij hem hoeft te blijven. Bereid je voor, zodat je in ieder geval niet meer het gevoel hebt dat je wel bij hem móet blijven. Zorg dat je het financieel kunt redden, haal oude contacten op of zoek nieuwe mensen.

Ga in ieder geval niet wachten tot je iemand anders tegenkomt, in de eerste plaats omdat je dat ook helemaal niet moet willen voor de kinderen, maar ook niet voor jezelf. Iedere vrouw die ik ken die is gescheiden, is door een dal gegaan, dat zal ik niet ontkennen. Maar ze zijn er daarna zóveel sterker en gelukkiger uitgekomen! Jij kunt dat ook en je verdient dat. Dat je kinderen op de eerste plaats komen, begrijp ik, maar jij verdient het ook om gelukkig te zijn zonder een leugenachtige vent.

turquasi zaterdag 15 oktober 2022 om 12:59

Je doet het niet alleen jezelf aan hoor... voor die kids is dit niet het beste ofzo

Lorem Ipsum

SweetFirefly zaterdag 15 oktober 2022 om 13:04

MRES schreef: ↑
15-10-2022 11:55
Ik weet dat het super laf is, maar jongens, ik heb níémand om mij te helpen en nu gaan is misschien op termijn wel beter voor mij, maar nu een ramp voor de kinderen.
Het zij maar zo.

Dan doe je het alleen, weggaan met de kinderen. Als je kinderen door hem werden mishandeld zou je dan ook zo weinig assertief en actief zijn als nu? Want ‘je hebt niemand om je te helpen’?

Kom op, recht je rug, en pak de zaken praktisch aan, er worden hier op diverse topics adviezen gegeven hoe je een scheiding kunt voorbereiden. Jouw kinderen zijn beter af als deze situatie ophoudt. Ja het zal niet makkelijk zijn. En je zult door een diep dal moeten en toch zijn instanties waar je terecht kunt en die je in elk geval ook op weg kunnen helpen.

Als je minder wil moeten, moet je minder willen.

Dahlia74 zaterdag 15 oktober 2022 om 13:12

Ga naar de huisarts, doe daar je verhaal en zeg dat je hulp nodig hebt. Wees eerlijk! Er is echt hulp mogelijk, ook via bijvoorbeeld maatschappelijk werk.

Je bent geen goed voorbeeld voor de kinderen, en of zij zo beter af zijn is ook maar de vraag. Een liefdeloos huwelijk en een moeder die zich zo slecht laat behandelen kunnen heelveel invloed hebben op de psyche van het kind.

Anoniem_63a8a7d3a1580 zondag 16 oktober 2022 om 18:03

Vanmiddag te horen gekregen dat, als we in dat riedeltje ontkennen-schuld overschuiven- enz zitten, dat wordt altijd gevolgd door een periode (uren/dagen) dat ik compleet wordt genegeerd (in die periode lig ik me dus enorm rot, alleen, waardeloos, verdrietig en wanhopig te voelen) hij dan 'geniet van de rust' en, in plaats van na te denken wat hij kan doen om eea te fixen of, nog beter, in de toekomst te voorkomen, 'rustig afwacht tot jij weer normaal gaat doen.'
Auw.

Dahlia74 zondag 16 oktober 2022 om 19:58

En nog wil je blijven? Hij geeft geen ene sier om je.

De periodes dat jij genegeerd wordt hebben je kinderen dondersgoed door en beschadigd hun ook? Wil je hun dit als voorbeeld van een relatie meegeven?

Echt zoek hulp, doe eerst je verhaal bij de huisarts.

Anoniem_63a8a7d3a1580 zondag 16 oktober 2022 om 21:04

Dahlia74 schreef: ↑
16-10-2022 19:58
En nog wil je blijven? Hij geeft geen ene sier om je.

De periodes dat jij genegeerd wordt hebben je kinderen dondersgoed door en beschadigd hun ook? Wil je hun dit als voorbeeld van een relatie meegeven?

Echt zoek hulp, doe eerst je verhaal bij de huisarts.

Mijn verstand wist dat al wel (zie openingspost), ik denk dat mijn hart het inmiddels ook wel langzaam begint te begrijpen

SjaanRoeispaan zondag 16 oktober 2022 om 21:47

MRES schreef: ↑
16-10-2022 18:03
Vanmiddag te horen gekregen dat, als we in dat riedeltje ontkennen-schuld overschuiven- enz zitten, dat wordt altijd gevolgd door een periode (uren/dagen) dat ik compleet wordt genegeerd (in die periode lig ik me dus enorm rot, alleen, waardeloos, verdrietig en wanhopig te voelen) hij dan 'geniet van de rust' en, in plaats van na te denken wat hij kan doen om eea te fixen of, nog beter, in de toekomst te voorkomen, 'rustig afwacht tot jij weer normaal gaat doen.'
Auw.

Hoe heerlijk is de gedachte dat je hier straks van af bent?

martje55 woensdag 19 oktober 2022 om 10:58

MRES, ik denk dat je nu op het punt komt dat je voor jezelf zeker weet dat dit huwelijk moet stoppen. Onafhankelijk van wat hij daarvan vindt. Zet het voor jezelf op papier. Deel het hem mede. En als je twijfelt in de weken erna, (geheid dat je gaat twijfelen) kijk weer op dat papier waarom je zeker weet dat dit het beste is.

Succes en sterkte. Je kan dit!

Vannelle woensdag 19 oktober 2022 om 18:29

MRES, ik heb ontzettend hard en lang geknokt om mijn huwelijk te redden. Maar ik vocht alleen. Als jij de enige bent die hier energie instopt, dan trekt het je leeg. Om vervolgens alsnog daar te komen waar je op aan het afstevenen bent: uit elkaar gaan. Maar dan met een compleet lege tank.

Voor jezelf kiezen is niet tegen je kinderen kiezen. Sterker nog, je geeft hen het voorbeeld dat je grenzen moet stellen in hoe er met je wordt omgegaan. Je laat ze zien dat je voor jezelf op mag komen, je eigen pad mag kiezen, dat je niet je leven hoeft op te offeren voor… Ja, waarvoor eigenlijk?

En denk je niet dat je een veel leukere moeder voor ze bent als je gelukkig bent? Dat zij veel relaxter zijn als er géén stress in huis is?

Het is jouw afweging (allicht), wij kennen jouw situatie niet, maar neem die dingen wel mee in je overwegingen. En weet: angst is een slechte raadgever…

Actieve topics