![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-relaties-01.png)
Ik ben totaal radeloos
dinsdag 27 juni 2023 om 10:14
Ik kan niet alle details geven, want dan is dit topic te herkenbaar, maar ik ben inmiddels aardig radeloos.
Vorig jaar gescheiden na lange relatie. Het eerste half jaar na aankondiging breuk ging alles redelijk met hier en daar wel wat meningsverschillen. Sinds een jaar is ex veranderd in een kille bullebak wat van kwaad tot erger ging de maanden erna.
Hij is dominant en wil graag alles naar zijn hand zetten. Ik vind het fijn om aan de afspraken te houden die we gemaakt hebben. Ik ben lange tijd in veel van zijn verzoeken meegegaan, maar ik heb het gevoel dat hier misbruik van gemaakt wordt en ik probeer dus duidelijker mijn grenzen aan te geven.
Dit verzand al weken, zo niet maanden, in ellenlange mails van hem vol verwijten die overigens niet kloppen, op een echt hele nare toon. Ik heb vorige week aangegeven dat ik zijn toon niet prettig vind en mijn advocaat dit met zijn advocaat verder afhandelt (deze zijn in beeld vanwege een verzoek vervangende toestemming aan rechtbank en inmiddels hoger beroep, ingezet door hem). Hij gaf als reactie dat zijn advocaat niet gaat reageren.
Mijn eerste reactie is nu dat ik zijn mails moet negeren, maar dat voelt gek en kinderachtig, maar ik weet ook dat mijn reacties niet aankomen, hij er toch niets mee doet en dat er altijd weer een mail terugkomt met een hoop ellende. Ik ben het continue stressgevoel zo spuugzat en voor mijn gevoel belemmerd al dit gezeik me om mijn leven vorm te geven en op te bouwen. Het is verzand in een (eenzijdige) vechtscheiding zonder dat ik daar voor mijn gevoel invloed op heb.
Ik weet dat ik zijn houding niet verander, dus moet aan de slag met mijn mind set hierin, maar hoe? Iemand (ervarings-)tips?
Vorig jaar gescheiden na lange relatie. Het eerste half jaar na aankondiging breuk ging alles redelijk met hier en daar wel wat meningsverschillen. Sinds een jaar is ex veranderd in een kille bullebak wat van kwaad tot erger ging de maanden erna.
Hij is dominant en wil graag alles naar zijn hand zetten. Ik vind het fijn om aan de afspraken te houden die we gemaakt hebben. Ik ben lange tijd in veel van zijn verzoeken meegegaan, maar ik heb het gevoel dat hier misbruik van gemaakt wordt en ik probeer dus duidelijker mijn grenzen aan te geven.
Dit verzand al weken, zo niet maanden, in ellenlange mails van hem vol verwijten die overigens niet kloppen, op een echt hele nare toon. Ik heb vorige week aangegeven dat ik zijn toon niet prettig vind en mijn advocaat dit met zijn advocaat verder afhandelt (deze zijn in beeld vanwege een verzoek vervangende toestemming aan rechtbank en inmiddels hoger beroep, ingezet door hem). Hij gaf als reactie dat zijn advocaat niet gaat reageren.
Mijn eerste reactie is nu dat ik zijn mails moet negeren, maar dat voelt gek en kinderachtig, maar ik weet ook dat mijn reacties niet aankomen, hij er toch niets mee doet en dat er altijd weer een mail terugkomt met een hoop ellende. Ik ben het continue stressgevoel zo spuugzat en voor mijn gevoel belemmerd al dit gezeik me om mijn leven vorm te geven en op te bouwen. Het is verzand in een (eenzijdige) vechtscheiding zonder dat ik daar voor mijn gevoel invloed op heb.
Ik weet dat ik zijn houding niet verander, dus moet aan de slag met mijn mind set hierin, maar hoe? Iemand (ervarings-)tips?
woensdag 28 juni 2023 om 11:11
Nog even een update. Reageren lukte gister niet meer na een heftige werkdag, sessie met de therapeut en 's avonds nog overleg met mijn advocaat.
Met twee laatsten afgesproken dat ik een apart emailadres aan ga maken voor ex. Het liefst met een wachtwoord wat een derde maakt en dat ik met deze persoon periodiek check op mails en samen beantwoord.
Iets wat een aantal van jullie ook al aangaven hier.
Denk dat dit veel rust gaat brengen, maar vind het ook lastig wie ik kan benaderen hiervoor, daar moet ik nog even over nadenken.
Verder is mijn stresslevel te hoog en daar moet ik wat mee. Vooral de boosheid die aangewakkerd word. Merk dat ik nu een overassertief, zuur kreng aan het worden ben die snel uit haar slof schiet.
Ook moet ik nu een mail sturen, puur ter dossiervorming, en daarna is het voor mij wel klaar. Ben echt even toe aan een aantal dagen (of liever nog weken) rust.
Met twee laatsten afgesproken dat ik een apart emailadres aan ga maken voor ex. Het liefst met een wachtwoord wat een derde maakt en dat ik met deze persoon periodiek check op mails en samen beantwoord.
Iets wat een aantal van jullie ook al aangaven hier.
Denk dat dit veel rust gaat brengen, maar vind het ook lastig wie ik kan benaderen hiervoor, daar moet ik nog even over nadenken.
Verder is mijn stresslevel te hoog en daar moet ik wat mee. Vooral de boosheid die aangewakkerd word. Merk dat ik nu een overassertief, zuur kreng aan het worden ben die snel uit haar slof schiet.
Ook moet ik nu een mail sturen, puur ter dossiervorming, en daarna is het voor mij wel klaar. Ben echt even toe aan een aantal dagen (of liever nog weken) rust.
woensdag 28 juni 2023 om 11:26
Je bent op weg om rust te maken.
Want als je niet meer steeds die constante stroom van mails ziet komt er ook al een stuk rust over je heen.
Nu denk je steeds dat er Iets Heel Ergs gaat gebeuren, want hij is nog teveel in your face. Dat zwakt straks af. Echt waar. En niet omdat hij dan iets anders gaat doen, nee, hij blijft gewoon zijn eigen ik die hierin niet zal veranderen.
JIJ gaat het straks anders zien en daarmee anders beleven.
Heb jij een probleem?
Ja.
Nee.
Is er iets aan te doen?
Ja.
Nee.
Maak je dan geen zorgen.
Want als je niet meer steeds die constante stroom van mails ziet komt er ook al een stuk rust over je heen.
Nu denk je steeds dat er Iets Heel Ergs gaat gebeuren, want hij is nog teveel in your face. Dat zwakt straks af. Echt waar. En niet omdat hij dan iets anders gaat doen, nee, hij blijft gewoon zijn eigen ik die hierin niet zal veranderen.
JIJ gaat het straks anders zien en daarmee anders beleven.
Heb jij een probleem?
Ja.
Nee.
Is er iets aan te doen?
Ja.
Nee.
Maak je dan geen zorgen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
woensdag 28 juni 2023 om 18:33
Noekie-Noek schreef: ↑28-06-2023 10:10Ik heb vanuit de hulpverlening uiteindelijk de tip gekregen om hem als een narcist te behandelen en dit heeft enorm veel geholpen. Niet om jouw ex een stempel te geven maar ook zonder diagnose kan het zo behandelen helpen.
Totaal tegen je gevoel in en daardoor enorm lastig in het begin. Maar hem prijzen, wat een goed idee van jou, dat heb je goed gedaan enz. Kan hem juist in beweging zetten. Hij hoeft niet te weten dat je denk vent...zak in de stront!
Ik vind het wel echt ontzettend knap als je dit kunt. Toen je dat een tijdje aan het toepassen was, ging het toen een stuk makkelijker om deze manier in te zetten? Ging er ook een knop om/werd het een automatisme of moest je er altijd wel heel bewust van zijn?
woensdag 28 juni 2023 om 19:35
Ik heb eerst een maand moed moeten verzamelen. Hoe kon ik de man die mij in onze relatie zo klein maakte en mijn leven echt bewust kapot wilde maken na de scheiding nou complimenten geven. Bij het idee alleen al werd ik heel misselijk.
Dat gesprek heeft me wel aam het denken gezet. Als het waar is wat ze zeiden, als dit echt zou helpen zou ik het op zijn minst kunnen proberen. In de 9 jaar dat we uit elkaar waren, waren een hel slechter kon het niet worden toch?! Ik zag tijdens de gesprekken dat wanneer 1 van de hulpverleners hem zo benaderde hij rustig werd en mee ging in het proces. Tegelijk sterkte het mijn gevoel. Ze hebben hem dus door, het ligt niet aan mij en als het echt een narcist is, dan zal zijn gedrag niet veranderen als ik de manier van omgang niet verander. De eerste keer in een gesprek kostte het me moeite, nu lach ik erom. Bizarre is wel dat hij nu ineens wel overlegt, met respect tegen me praat en dat is echt in 9 jaar nog geen enkele keer gebeurd. Nu ik zie dat het helpt en ik het vaker doe, merk ik ook dat het steeds meer vanzelf gaat.
We zullen nooit vrienden worden, ik heb zo'n intense haat gekregen na de afgelopen jaren. Maar dit werkt wel en geeft een hoop rust em daar gaat het om.
woensdag 28 juni 2023 om 21:12
Noekie-Noek schreef: ↑28-06-2023 19:35Ik heb eerst een maand moed moeten verzamelen. Hoe kon ik de man die mij in onze relatie zo klein maakte en mijn leven echt bewust kapot wilde maken na de scheiding nou complimenten geven. Bij het idee alleen al werd ik heel misselijk.
Dat gesprek heeft me wel aam het denken gezet. Als het waar is wat ze zeiden, als dit echt zou helpen zou ik het op zijn minst kunnen proberen. In de 9 jaar dat we uit elkaar waren, waren een hel slechter kon het niet worden toch?! Ik zag tijdens de gesprekken dat wanneer 1 van de hulpverleners hem zo benaderde hij rustig werd en mee ging in het proces. Tegelijk sterkte het mijn gevoel. Ze hebben hem dus door, het ligt niet aan mij en als het echt een narcist is, dan zal zijn gedrag niet veranderen als ik de manier van omgang niet verander. De eerste keer in een gesprek kostte het me moeite, nu lach ik erom. Bizarre is wel dat hij nu ineens wel overlegt, met respect tegen me praat en dat is echt in 9 jaar nog geen enkele keer gebeurd. Nu ik zie dat het helpt en ik het vaker doe, merk ik ook dat het steeds meer vanzelf gaat.
We zullen nooit vrienden worden, ik heb zo'n intense haat gekregen na de afgelopen jaren. Maar dit werkt wel en geeft een hoop rust em daar gaat het om.
Bedankt voor je uitleg. Dat gevoel van misselijk worden bij het idee alleen al kan ik zo goed snappen, het gaat eigenlijk tegen al je gevoel in. Maar ja, je hebt samen kinderen en moet dus in contact blijven en als je dan ook nog live kunt aanschouwen dat hij er bij hulpverleners positief op reageert dan helpt dat wel om het te gaan toepassen. Fijn dat je er zelfs om kunt lachen inmiddels, als je de emotie eruit haalt is het ook lachwekkend natuurlijk want je bent hem eigenlijk als een kind aan het behandelen (wat doe je dat goed, wat een goed idee van jou...).
Ik iemand in mijn omgeving waar het vast ook bij zou helpen, maar ik heb niet het gevoel dat ik het op kan brengen. Dat had jij in eerste instantie ook niet natuurlijk, maar ik heb geen kinderen met die persoon en kan die persoon op flinke afstand houden. Ik kies voor die afstand, dat is ook wel een hele moeilijke weg geweest eigenlijk, maar ik haal niks positiefs uit het contact en heb de 'luxe' dat ik voor afstand en zelden contact kan kiezen.
s-groot wijzigde dit bericht op 29-06-2023 22:40
0.45% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 21:22
Ik had mijn ex idd ook liever verbannen. Het is dat we kinderen hebben en het niet gaat. De vlag gaat uit als de jongste 18 wordt.S-Groot schreef: ↑28-06-2023 21:12Bedankt voor je uitleg. Dat gevoel van misselijk worden bij het idee alleen al kan ik zo goed snappen, het gaat eigenlijk tegen al je gevoel in. Maar ja, je hebt samen kinderen en moet dus in contact blijven en als je dan ook nog live kunt aanschouwen dat hij er bij hulpverleners positief op reageert dan helpt dat wel om het te gaan toepassen. Fijn dat je er zelfs om kunt lachen inmiddels, als je de emotie eruit haalt is het ook lachwekkend natuurlijk want je bent hem eigenlijk als een kind aan het behandelen (wat doe je dat goed, wat een goed idee van jou...).
Ik iemand in mijn directe familie waar het vast ook bij zou helpen, maar ik heb niet het gevoel dat ik het op kan brengen. Dat had jij in eerste instantie ook niet natuurlijk, maar ik heb geen kinderen met die persoon en kan die persoon op flinke afstand houden. Ik kies voor die afstand, dat is ook wel een hele moeilijke weg geweest eigenlijk, maar ik haal niks positiefs uit het contact en heb de 'luxe' dat ik voor afstand en zelden contact kan kiezen.
Er is bij mij ergens een knop om gegaan, super fijn
donderdag 29 juni 2023 om 06:27
Noekie-Noek schreef: ↑28-06-2023 21:22Ik had mijn ex idd ook liever verbannen. Het is dat we kinderen hebben en het niet gaat. De vlag gaat uit als de jongste 18 wordt.
Er is bij mij ergens een knop om gegaan, super fijn
Ja, ondanks dat je nu een methode gevonden hebt die werkt blijft het hard werken denk ik. Ik kan me zo voorstellen dat je uitkijkt naar dat moment. Wel heel fijn dat die knop omgegaan is!
donderdag 29 juni 2023 om 20:36
Dat prijzen kan ook heel snel averechts werken, niet ieder mens trapt daar dus in en dan ben je de manipulerende heks.
Ik zou gaan voor eerst eens wat andere dingen proberen. Zoals ander wisselpunt, apart email adres/telefoonummer. En gewoon echt niet meer op zijn drama reageren idd.
Aangeven dat hij geen zin mag hebben om communicatie mbt omgang, geld veranderingen in ouderschapsplan wel via advocaat te gaan, maar jij wel en dat dan ook blijft doen.
Ik zou gaan voor eerst eens wat andere dingen proberen. Zoals ander wisselpunt, apart email adres/telefoonummer. En gewoon echt niet meer op zijn drama reageren idd.
Aangeven dat hij geen zin mag hebben om communicatie mbt omgang, geld veranderingen in ouderschapsplan wel via advocaat te gaan, maar jij wel en dat dan ook blijft doen.
Jaja.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:14
Ik merk inderdaad dat het afzwakt. Gisteravond nog een laatste mail verstuurd over het weekend en een nieuw verzoek van hem tot wijzigen van zorgregeling.Doreia* schreef: ↑28-06-2023 11:26Je bent op weg om rust te maken.
Want als je niet meer steeds die constante stroom van mails ziet komt er ook al een stuk rust over je heen.
Nu denk je steeds dat er Iets Heel Ergs gaat gebeuren, want hij is nog teveel in your face. Dat zwakt straks af. Echt waar. En niet omdat hij dan iets anders gaat doen, nee, hij blijft gewoon zijn eigen ik die hierin niet zal veranderen.
JIJ gaat het straks anders zien en daarmee anders beleven.
Heb jij een probleem?
Ja.
Nee.
Is er iets aan te doen?
Ja.
Nee.
Maak je dan geen zorgen.
Dit weekend iemand vragen die mij wil helpen met het beheren van een nieuw emailadres, dat hulp vragen vind ik best lastig.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:15
Voor nu voel ik dat prijzen nog even niet. Misschien na het hoger beroep ofzo, maar er komt een enorme blokkade als ik al aan prijzen denk. Maar wel een goede tip voor de toekomst.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:17
Ik vind dit heel herkenbaar!Noekie-Noek schreef: ↑28-06-2023 19:35Ik heb eerst een maand moed moeten verzamelen. Hoe kon ik de man die mij in onze relatie zo klein maakte en mijn leven echt bewust kapot wilde maken na de scheiding nou complimenten geven. Bij het idee alleen al werd ik heel misselijk.
Dat gesprek heeft me wel aam het denken gezet. Als het waar is wat ze zeiden, als dit echt zou helpen zou ik het op zijn minst kunnen proberen. In de 9 jaar dat we uit elkaar waren, waren een hel slechter kon het niet worden toch?! Ik zag tijdens de gesprekken dat wanneer 1 van de hulpverleners hem zo benaderde hij rustig werd en mee ging in het proces. Tegelijk sterkte het mijn gevoel. Ze hebben hem dus door, het ligt niet aan mij en als het echt een narcist is, dan zal zijn gedrag niet veranderen als ik de manier van omgang niet verander. De eerste keer in een gesprek kostte het me moeite, nu lach ik erom. Bizarre is wel dat hij nu ineens wel overlegt, met respect tegen me praat en dat is echt in 9 jaar nog geen enkele keer gebeurd. Nu ik zie dat het helpt en ik het vaker doe, merk ik ook dat het steeds meer vanzelf gaat.
We zullen nooit vrienden worden, ik heb zo'n intense haat gekregen na de afgelopen jaren. Maar dit werkt wel en geeft een hoop rust em daar gaat het om.
Hoe verweef je het prijzen dan met toch een wat zakelijke en emotieloze benadering? Dat vind ik namelijk wel een lastige combi,
Wel fijn dat het voor jou resultaat geeft, dat vind ik ergens wel hoopgevend.
vrijdag 30 juni 2023 om 12:18
Hahaha, herkenbaar. Aftelkalender en alles. Nog 13 jaar!Noekie-Noek schreef: ↑28-06-2023 21:22Ik had mijn ex idd ook liever verbannen. Het is dat we kinderen hebben en het niet gaat. De vlag gaat uit als de jongste 18 wordt.
Er is bij mij ergens een knop om gegaan, super fijn
vrijdag 30 juni 2023 om 12:23
Heb je een heel goed punt, want deze man is niet dom en elke punt en komma worden tegen mij gebruikt. Dat op mijn hoede moeten zijn vreet ook energie.LuciFee2023 schreef: ↑29-06-2023 20:36Dat prijzen kan ook heel snel averechts werken, niet ieder mens trapt daar dus in en dan ben je de manipulerende heks.
Ik zou gaan voor eerst eens wat andere dingen proberen. Zoals ander wisselpunt, apart email adres/telefoonummer. En gewoon echt niet meer op zijn drama reageren idd.
Aangeven dat hij geen zin mag hebben om communicatie mbt omgang, geld veranderingen in ouderschapsplan wel via advocaat te gaan, maar jij wel en dat dan ook blijft doen.
Ik denk dat ik voor nu ook in ga zetten op mijn eigen grenzen bewaken.
Gister dacht ik nog: ach, fuck dit, ik gun hem gewoon dat weekend, dan is er ook geen gezeik. Maar dat is niet de oplossing. Dus met een hoop buikpijn aangegeven dat ik duidelijk ben geweest, evenals de advocaat.
vrijdag 30 juni 2023 om 15:30
Ik vind je een Topper! Zelf 11 jaar geleden gescheiden van een narcistische man, vader van mijn drie kinderen. Tot op de dag van vandaag wil hij mijn leven beheersen, controleren en kapot maken. Hij heeft zelfs de kinderen tegen me opgezet en geprobeerd al mijn familie, vrienden en kennissen tegen me op te zetten. En waarom? Ik heb geen flauw idee. Hij is zelf hertrouwd met mijn toenmalige beste vriendin met wie hij al een tijd vreemd ging. Je zou denken, hij is gelukkig nu. Ik merk dat bepaalde berichten van hem nog steeds hard binnenkomen, die over mijn kinderen gaan. Ik hoor mijn kinderen ook zinnen zeggen, die niet van hunzelf zijn. Loslaten is het enige dat je kan doen, hoe moeilijk dat af en toe ook is. Zet je zelf een treetje hoger, dat verdien je. Ik groei steeds meer in dit proces en kan het gelukkig steeds beter loslaten. Ik ga nu voor mijn eigen geluk, leven en geniet van elke dag. Heel veel sterkte!
zaterdag 1 juli 2023 om 19:19
Het zakelijke stuk ging voor het prijzen. Ik ben inmiddels al 9 jaar verder. Ik reageerde alleen als er een vraag in een mail stond een dan kort en zakelijk. Dit werkte na een tijdje goed omdat hij besefte me niet met op de kast te kunnen krijgen. Wel had hij zijn momenten als hij ruzie had met zijn vriendin of gedoe op werk gaat oid. Dat reageerde hij op mij af met rare berichten waar ik dan niet op reageerde. Dwarsliggen deed hij ook nog steeds. Een keer een dag ruilen voor moederdag bijv .geen denken aan. Papieren tekenen voor de vak net op het laatste moment.Desperatechilli schreef: ↑30-06-2023 12:17Ik vind dit heel herkenbaar!
Hoe verweef je het prijzen dan met toch een wat zakelijke en emotieloze benadering? Dat vind ik namelijk wel een lastige combi,
Wel fijn dat het voor jou resultaat geeft, dat vind ik ergens wel hoopgevend.
Het prijzen die ik nu wel een dat geeft meer rust in de situatie. Wat leuk dat jullie naar de efteling zijn geweest ze hebben zo enorm naar hun zin gehad. Wat heb je probleem x fijn opgelost bedankt.
Sindsdien doet hij heel aardig. Maar ik blijf verder wel kort, duidelijk en zakelijk.
vrijdag 8 september 2023 om 10:14
Dag allen,
Een update.
Het ziet er naar uit dat de rechter gaat besluiten dat de zorgregeling gewijzigd gaat worden. De kans is groot dat de kinderen mij toebedeeld worden en dat vader een weekendregeling krijgt.
Hoewel dit een keuze is die gemaakt gaat worden in het belang van de kinderen (ik kan niet veel kwijt over de andere optie vanwege herkenbaarheid) en waarvan ik ook vind dat ik hem moet maken, slaat de stress over hoe ik dit allemaal moet bolwerken toe. Ik begin in oktober aan een nieuwe baan en deze uren zijn zo ingedeeld dat dit goed te combineren is met het co-ouderschapsplan wat we hebben. En dan ook mijn belastbaarheid, het lijkt me zo pittig om alles alleen te moeten doen en niet te kunnen bijtanken op de momenten dat ik normaal de kinderen niet heb. Begrijp me niet verkeerd, ik doe alles voor mijn knullen, maar het vliegt me zo aan.
Ik overzie totaal nu niet wat me te wachten zou kunnen staan. Zijn hier mensen met ervaring van wijziging van zorgregeling (van co-ouder naar volledig/weekendregeling)?
Een update.
Het ziet er naar uit dat de rechter gaat besluiten dat de zorgregeling gewijzigd gaat worden. De kans is groot dat de kinderen mij toebedeeld worden en dat vader een weekendregeling krijgt.
Hoewel dit een keuze is die gemaakt gaat worden in het belang van de kinderen (ik kan niet veel kwijt over de andere optie vanwege herkenbaarheid) en waarvan ik ook vind dat ik hem moet maken, slaat de stress over hoe ik dit allemaal moet bolwerken toe. Ik begin in oktober aan een nieuwe baan en deze uren zijn zo ingedeeld dat dit goed te combineren is met het co-ouderschapsplan wat we hebben. En dan ook mijn belastbaarheid, het lijkt me zo pittig om alles alleen te moeten doen en niet te kunnen bijtanken op de momenten dat ik normaal de kinderen niet heb. Begrijp me niet verkeerd, ik doe alles voor mijn knullen, maar het vliegt me zo aan.
Ik overzie totaal nu niet wat me te wachten zou kunnen staan. Zijn hier mensen met ervaring van wijziging van zorgregeling (van co-ouder naar volledig/weekendregeling)?
vrijdag 8 september 2023 om 10:19
Het komt goed!
Kun jij je nog herinneren hoe het was toen je nog maar 1 baby had en je zwanger was van de tweede? En je zorgen maakte over 'hoe moet dat dan allemaal?'
En toen de een op school zat en de ander nog helemaal thuis?
En toen je ze een hele week thuis had vanwege ziekte / Corona / vakantie?
Nou, dat heb je allemaal overleefd he?
Bij tanken doe je in de avond, als ze op bed liggen. Met je werk kom je er ook wel uit, nu je fulltime de kinderen bij je hebt.
Het gaat allemaal bijna vanzelf. Alleen moet het nu nog even gebeuren. Maar over een half jaar weet je niet eens meer beter en volgend jaar lees je dit terug en denk je: waarover zat ik nu zo in de stress?
Echt waar.
Kun jij je nog herinneren hoe het was toen je nog maar 1 baby had en je zwanger was van de tweede? En je zorgen maakte over 'hoe moet dat dan allemaal?'
En toen de een op school zat en de ander nog helemaal thuis?
En toen je ze een hele week thuis had vanwege ziekte / Corona / vakantie?
Nou, dat heb je allemaal overleefd he?
Bij tanken doe je in de avond, als ze op bed liggen. Met je werk kom je er ook wel uit, nu je fulltime de kinderen bij je hebt.
Het gaat allemaal bijna vanzelf. Alleen moet het nu nog even gebeuren. Maar over een half jaar weet je niet eens meer beter en volgend jaar lees je dit terug en denk je: waarover zat ik nu zo in de stress?
Echt waar.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
vrijdag 8 september 2023 om 10:34
Dank voor je lieve woorden Doreia, ze doen me, wederom, goed.Doreia* schreef: ↑08-09-2023 10:19Het komt goed!
Kun jij je nog herinneren hoe het was toen je nog maar 1 baby had en je zwanger was van de tweede? En je zorgen maakte over 'hoe moet dat dan allemaal?'
En toen de een op school zat en de ander nog helemaal thuis?
En toen je ze een hele week thuis had vanwege ziekte / Corona / vakantie?
Nou, dat heb je allemaal overleefd he?
Bij tanken doe je in de avond, als ze op bed liggen. Met je werk kom je er ook wel uit, nu je fulltime de kinderen bij je hebt.
Het gaat allemaal bijna vanzelf. Alleen moet het nu nog even gebeuren. Maar over een half jaar weet je niet eens meer beter en volgend jaar lees je dit terug en denk je: waarover zat ik nu zo in de stress?
Echt waar.
Ik vind het vooral lastig hoe ik het aan de jongens ga uitleggen dat ze hun vader veel minder gaan zien. Dat vinden ze nu al lastig. Ook wordt hen nu een droom voorgespiegeld waar ze geen of minder deel van uit gaan maken. Het is nu al zoveel "Ik mis Papa".
Ik voel me een enorme zeikerd die alleen maar beren ziet.
vrijdag 8 september 2023 om 10:46
De beren zijn straks van karton als je er dichterbij bent.
En je hoeft er niet veel over kwijt naar je jongens.
Je zegt dat jullie een nieuwe regeling hebben gemaakt, waarin ze bij jou zijn en af en toe naar papa gaan in het weekend. En dat als ze graag papa tussendoor even willen spreken, jij met hen en papa samen gaat kijken hoe je dat gaat vorm geven.
Je kunt ook een doos maken met zaken die ze aan papa willen laten zien als ze dat weekend bij hem zijn bijvoorbeeld. Dan kunnen ze dat meenemen.
Het kristalliseert zich wel uit met de tijd. Heb vertrouwen!
En je hoeft er niet veel over kwijt naar je jongens.
Je zegt dat jullie een nieuwe regeling hebben gemaakt, waarin ze bij jou zijn en af en toe naar papa gaan in het weekend. En dat als ze graag papa tussendoor even willen spreken, jij met hen en papa samen gaat kijken hoe je dat gaat vorm geven.
Je kunt ook een doos maken met zaken die ze aan papa willen laten zien als ze dat weekend bij hem zijn bijvoorbeeld. Dan kunnen ze dat meenemen.
Het kristalliseert zich wel uit met de tijd. Heb vertrouwen!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 8 september 2023 om 10:52
Wat vind ik dit een ontzettend lieve reactieDoreia* schreef: ↑08-09-2023 10:19Het komt goed!
Kun jij je nog herinneren hoe het was toen je nog maar 1 baby had en je zwanger was van de tweede? En je zorgen maakte over 'hoe moet dat dan allemaal?'
En toen de een op school zat en de ander nog helemaal thuis?
En toen je ze een hele week thuis had vanwege ziekte / Corona / vakantie?
Nou, dat heb je allemaal overleefd he?
Bij tanken doe je in de avond, als ze op bed liggen. Met je werk kom je er ook wel uit, nu je fulltime de kinderen bij je hebt.
Het gaat allemaal bijna vanzelf. Alleen moet het nu nog even gebeuren. Maar over een half jaar weet je niet eens meer beter en volgend jaar lees je dit terug en denk je: waarover zat ik nu zo in de stress?
Echt waar.
![Heart :heart:](./../../../../smilies/red_heart_face.gif)
Fijn mens ben jij!
vrijdag 8 september 2023 om 11:40
Dankjewel. Het is zo simpel, maar door alles wat er speelt, speelde en gebeurde kan ik gewoon niet meer zo simpel denken, haha.Doreia* schreef: ↑08-09-2023 10:46De beren zijn straks van karton als je er dichterbij bent.
En je hoeft er niet veel over kwijt naar je jongens.
Je zegt dat jullie een nieuwe regeling hebben gemaakt, waarin ze bij jou zijn en af en toe naar papa gaan in het weekend. En dat als ze graag papa tussendoor even willen spreken, jij met hen en papa samen gaat kijken hoe je dat gaat vorm geven.
Je kunt ook een doos maken met zaken die ze aan papa willen laten zien als ze dat weekend bij hem zijn bijvoorbeeld. Dan kunnen ze dat meenemen.
Het kristalliseert zich wel uit met de tijd. Heb vertrouwen!
vrijdag 8 september 2023 om 12:48
En let op dat bij een nieuwe zorgregeling ook een andere zorgkostenverdeling, of een minimale zorgkorting mbt de kinderalimentatie hoort. Wat zal betekenen dat hij meer zal moeten betalen, waarschijnlijk. Daar is dan extra bso van te betalen, wat wie weet niet heel snel zal kunnen ivm personeelsgebrek, maar aanvragen kan altijd.
En laat het nieuwe alimentatie bedrag maar ook via de rechtbank berekend worden, dan is het nog eventueel via het lbio te innen.
En laat het nieuwe alimentatie bedrag maar ook via de rechtbank berekend worden, dan is het nog eventueel via het lbio te innen.
vrijdag 8 september 2023 om 14:27
Dat vroeg ik me inderdaad al af. Waar wordt er specifiek naar gekeken bij deze herberekening? Vader krijgt hogere lasten, maar gaat ook samenwonen. Maakt dat verschil?Bloem1970 schreef: ↑08-09-2023 12:48En let op dat bij een nieuwe zorgregeling ook een andere zorgkostenverdeling, of een minimale zorgkorting mbt de kinderalimentatie hoort. Wat zal betekenen dat hij meer zal moeten betalen, waarschijnlijk. Daar is dan extra bso van te betalen, wat wie weet niet heel snel zal kunnen ivm personeelsgebrek, maar aanvragen kan altijd.
En laat het nieuwe alimentatie bedrag maar ook via de rechtbank berekend worden, dan is het nog eventueel via het lbio te innen.
vrijdag 8 september 2023 om 17:12
Eerst dacht ik: zeker wel, want zijn vrij besteedbaar inkomen wordt groter. Maar even nagezocht, dat gaat niet in alle gevallen op. Als nieuwe liefde bijv kinderen heeft is het anders, en ik moest direct denken aan de niet-zo-nieuwe liefde van mijn ex, die werkt niet. Dus dit gaat alleen op als de nieuwe liefde een baan heeft, en niet teveel eigen relevante financiële verplichtingen.
Anders kun je wat dat betreft beter geen slapende honden wakker maken.
Maar het verschil in zorgkorting van co-ouderschap naar weekendregeling is behoorlijk hoor! Co-ouderschap is bijv richting 50%, natuurlijk ook afhankelijk van de draagkracht van jullie beiden, en dat gaat naar 15,20 %.
Je kunt dit via alimentatiewijzer of zorgkortingberekenen heel goed uitzoeken.
Anders kun je wat dat betreft beter geen slapende honden wakker maken.
Maar het verschil in zorgkorting van co-ouderschap naar weekendregeling is behoorlijk hoor! Co-ouderschap is bijv richting 50%, natuurlijk ook afhankelijk van de draagkracht van jullie beiden, en dat gaat naar 15,20 %.
Je kunt dit via alimentatiewijzer of zorgkortingberekenen heel goed uitzoeken.
vrijdag 8 september 2023 om 22:30
Vergeet je ook niet hulp te vragen bij de mensen om je heen?
Eerder heb je al een aantal keer gezegd dat je hulp vragen heel lastig vindt.
Dit is zo concreet, van co-ouderen naar weekendregeling, dat iedereen volkomen zal begrijpen dat je ineens wel heel erg veel op je bordje hebt. Dus als je nu alleen maar hint op dat het wel fijn zo zijn als iemand jouw kind van en naar zwemles kan brengen, of ze een middagje bij hen laten spelen zodat jij even wat voor jezelf kunt doen, etc. etc., dan springen ze waarschijnlijk allemaal op om je te helpen. Echt doen hoor. Zeker voor die transitieperiode met ook nog een nieuwe baan. Sta mensen toe er voor je te zijn! Geef ze die kans.
Eerder heb je al een aantal keer gezegd dat je hulp vragen heel lastig vindt.
Dit is zo concreet, van co-ouderen naar weekendregeling, dat iedereen volkomen zal begrijpen dat je ineens wel heel erg veel op je bordje hebt. Dus als je nu alleen maar hint op dat het wel fijn zo zijn als iemand jouw kind van en naar zwemles kan brengen, of ze een middagje bij hen laten spelen zodat jij even wat voor jezelf kunt doen, etc. etc., dan springen ze waarschijnlijk allemaal op om je te helpen. Echt doen hoor. Zeker voor die transitieperiode met ook nog een nieuwe baan. Sta mensen toe er voor je te zijn! Geef ze die kans.
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in