Ik ben zo dom geweest...

Hoi ik ben nieuw hier op dit forum, en ben ingelogd omdat ik ergens heel erg mee zit. Ik hoop dat jullie me advies kunnen geven.

Ik ben altijd erg onzeker geweest over mijn uiterlijk. Inmiddels ben ik wat ouder en krijg heel vaak complimentjes, zo ook een tijdje terug. Ik werd aangesproken door een fotograaf; m'n ego werd gestreeld. Ik besloot een fotosessie te doen; die fotograaf wilde zijn portfolio opbouwen en mij leek het wel spannend om voor de camera te staan. Op zich was hij heel aardig, maar onder het mom van 'niemand is te vertrouwen' heb ik een vriendin meegenomen naar de fotosessie. Zij is uiteindelijk ook op de foto gegaan.

Het ging heel goed en het was erg gezellig. Hij liet wat van zijn werk zien, waaronder ook naaktfoto's. Op een artistieke manier, dus niet ranzig, genomen. Hij vroeg of wij dat ook wilden, maar dat ging me wat te snel en mijn vriend is heel conventioneel in die dingen. Wel had ik de avond ervoor een programma gezien waarin mensen die onzeker over hun lichaam waren, toch naakt op de foto gingen en dat gaf hele mooie beelden. 

Uiteindelijk besloten we om samen halfnaakt op de foto te gaan; als vriendinnen met z'n tweeen. Later hebben we ook nog wat foto's apart gemaakt.

In de eerste instantie wilde ik het niet, vooral omdat mijn vriend iemand is van 'jouw lichaam behoort aan niemand toe dan aan mij'. Hij is daar heel consequent in. Maar ik liet me meeslepen door het moment. Nu heb ik het tegen hem verteld en hij vindt het heel erg; hij ziet het als vreemdgaan. Hij vindt mij niet meer te vertrouwen, vooral omdat hij het sowieso al niet zag zitten om die foto's te maken. Hij zei al vantevoren dat het gewoon een 'geile' fotograaf was etc.

Ik heb er heel veel spijt van, ik had het gewoon niet moeten doen! Ik heb mijn vriend erg gekwetst. Hij vindt het dom en sletterig. Ik had het eerst moeten overleggen met hem, maar op dat moment zag ik het als 'kunst' en was het gewoon leuk om te doen. Nu haat ik mezelf erom. Wat moet ik nu doen?

Inderdaad Wanda. Het is niet zo dat mijn vriend mij vanalles verbiedt! Juist niet, hij laat me erg vrij. Hij is alleen bang dat anderen misbruik maken van mijn 'naiviteit'. Ik doe uiteindelijk toch wel wat ik zelf wil, maar voel me schuldig tov hem omdat ik zijn vertrouwen heb beschaamd. Hij zag die fotosessie sowieso al niet zo zitten en vond het niet leuk dat ik ook nog eens, zomaar, zonder er geld voor te vragen, zonder de consequenties ervan in te zien, zonder overleg, me halfnaakt heb laten fotograferen. Desondanks heb ik geen spijt van de foto's, wel van de manier waarop het gebeurd is. Ik ga het inderdaad goed met de fotograaf overleggen, mijn gevoel zegt dat hij wel te vertrouwen is.

Ik durf de meest onthullende foto's niet aan hem te laten zien :S. Ik hou ze liever voor mezelf. Ben ik dan wel eerlijk?