Ik haat het om een crush te hebben

viamia vrijdag 24 januari 2025 om 19:15

Over het algemeen ben ik een heel rationeel persoon, relaxt en emotioneel heel stabiel. Behalve, wanneer ik iemand echt leuk vind. Dat gebeurt zo ééns in de zoveel jaar, dus niet heel vaak. Maar als het gebeurt, vind ik het echt vreselijk. Ik heb iemand ontmoet nu, ik merk dat hij door mijn hoofd spookt, dat ik hoop dat hij me ook leuk vindt, maar ik weet het allemaal niet zo goed. Er is wel gezoend en geknuffeld, maar het is ook nog erg pril en we moeten maar kijken of het echt allemaal zo goed bij elkaar past. Dat weet je natuurlijk nog niet in het begin. Maar jeetje wat word ik hier wiebelig van, echt vreselijk. In de zevende hemel als hij me een spraakberichtje stuurt, in lichte stress als het wat langer duurt voordat ik een reactie heb.

Ik kan hier gewoon erg slecht tegen. Hij is net weg, op wintersport, dus die is helemaal niet met zijn telefoon/mij bezig verwacht ik. En dan moet ik maar gewoon zien hoe het is als hij er over een paar weken weer is. "Geniet er lekker van", wordt mij gezegd, maar ik vind het echt zwaar irritant dat ik zo weinig controle heb over mijn eigen gedachten en gevoelens en dat ik zwaar onder de hormonen lijk te staan. Ik heb de neiging om regelmatig naar zijn whatsapp profielfoto te kijken en ik moet dat echt een beetje onderdrukken, omdat ik mezelf alleen maar gekker maak anders. Ik lijk wel een puber, wtf.

Hoe is dat voor jullie, verliefd zijn/gevoelens hebben? Hoe krijg ik mezelf weer een beetje in het gareel?

Torn zondag 26 januari 2025 om 12:50

Ik hou van het gevoel van verliefd zijn en mis het. Het is idd leuk als het wederzijds is. Ook weleens gehad dat dat niet zo was en dan is er de teleurstelling.

Ik ben nu alweer een aantal jaren in een relatie. En dan krijg ik het gevoel van is dit het en ik denk zelfs omdat ik verliefdheidsgevoelens mis.

Ik zou er dus echt van genieten want voor je het weet zijn deze gevoelens weg en komen er andere, minder leuke gevoelens voor terug.

viamia zondag 26 januari 2025 om 20:51

bijtie schreef: ↑
24-01-2025 20:32
Hetzelfde, psychotisch ontregeld en zwaar vertyfd, ontoerekeningsvatbaar, hartkloppingen, knikkende knietjes.

Zoals ik 2x in mijn leven griep heb gehad ben ik ook maar een enkele keer ziek van verliefdheid geweest. Al jaren terug inmiddels maar ik ben niet meer de oude geworden.

Ik ben helemaal voor de liefde maar liever geen verliefdheden meer.

Waar heb je dit opgelopen? Was je op zoek?

Ah wat rot he! Ik word er ook helemaal akelig van.

Ik was niet heel nadrukkelijk op zoek. Ik had dating apps al opgegeven, te veel gedoe, hoewel een relatie wel heel welkom is eigenlijk. Ik ga dit misschien verwijderen want het is nogal specifiek en (ongelooflijk cheesy).. ik was namelijk tijdens de feestdagen in het dorp van mijn ouders op bezoek, hij komt daar blijkbaar ook vandaan en we zijn elkaar tegen het lijf gelopen toen ik mijn hond uitliet. Was een leuk gesprek, en zo is het begonnen. Hij is iets jonger en we zijn elkaar grappig genoeg vroeger nooit tegengekomen.

viamia wijzigde dit bericht op 26-01-2025 21:00

0.72% gewijzigd

viamia zondag 26 januari 2025 om 20:56

CarpeDiem schreef: ↑
25-01-2025 05:19
Klinkt heel normaal hoor. Geen idee hoe oud je bent, maar is heel menselijk om te voelen wat jij nu voelt.

Wat tips vanuit mij;

1. Probeer jezelf bezig te houden zodat je de focus verlegd naar dingen die je leuk vind en waar je positieve energie van krijgt. Sporten, hobby's, wat ondernemen met vriendinnen?

2. Beperk jezelf om de hele dag door zijn profielfoto te checken. Spreek met jezelf af dat je dit maar 1x per dag mag doen. Of nog beter; leg je telefoon weg en richt je op andere dingen

3. Praat erover met familie/vrienden zodat je jouw gevoelens en gedachtes krijgt kunt

4. Geniet vooral van deze periode en geef jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt. Is helemaal niet erg!

Hoop dat je hier iets aan hebt!

Jaa dankjewel! Ik ben weer wat meer aan het sporten en probeer lekker druk te zijn met werk en vrienden. Hij fietst dan af en toe door mijn hoofd heen. Ik ben vooral een beetje nerveus, de gedachten spoken maar: gaat hij niet afhaken, wil hij me nog wel zien als hij terug is van vakantie? Ik weet ook wel dat ik het niet moet willen als het niet zo zou zijn, maar jeeezus wat is het lang geleden (jaren) dat ik iemand zo leuk vond. En ik ken hem nog niet eens zo heel lang, dus misschien is het wel een enorme flapdrol, dat weet ik nu nog niet.. In ieder geval voelde het tot nu toe zo fijn en ik weet gewoon niet zo goed hoe hij erin staat. Vind het ook nog véél te vroeg om het daarover te hebben, ik wil het voor nu vooral leuk hebben met hem en hem leren kennen. Maar goed, ik moet geduld hebben.

Dank voor jullie lieve en leuke reacties!

care_ maandag 27 januari 2025 om 09:11

viamia schreef: ↑
26-01-2025 20:56
Jaa dankjewel! Ik ben weer wat meer aan het sporten en probeer lekker druk te zijn met werk en vrienden. Hij fietst dan af en toe door mijn hoofd heen. Ik ben vooral een beetje nerveus, de gedachten spoken maar: gaat hij niet afhaken, wil hij me nog wel zien als hij terug is van vakantie? Ik weet ook wel dat ik het niet moet willen als het niet zo zou zijn, maar jeeezus wat is het lang geleden (jaren) dat ik iemand zo leuk vond. En ik ken hem nog niet eens zo heel lang, dus misschien is het wel een enorme flapdrol, dat weet ik nu nog niet.. In ieder geval voelde het tot nu toe zo fijn en ik weet gewoon niet zo goed hoe hij erin staat. Vind het ook nog véél te vroeg om het daarover te hebben, ik wil het voor nu vooral leuk hebben met hem en hem leren kennen. Maar goed, ik moet geduld hebben.

Dank voor jullie lieve en leuke reacties!

Ik zit in precies dezelfde situatie als jij! Paar keer heel erg leuk gedate, maar nog net te pril om echt uit te spreken 'wat dit is'. Hij is nu op vakantie, en ik ga volgende week, wat betekent dat we elkaar 5 weken niet zien. De eerste week daarvan is nu voorbij. Ik voel me ook met vlagen nerveus, onrustig en ben veel met hem bezig. Heel irritant. Ik wil me gewoon kunnen concentreren op werk, ik doe genoeg leuke dingen (had voor hem ook een leuk vol leven dus nog steeds) en toch ben ik er de hele tijd mee bezig in mijn hoofd. Ik vind hem erg leuk, en ik had echt het gevoel dat er iets aan het opbloeien was tussen ons. Ik zou het zonde vinden als dat over gaat omdat we elkaar nu 5 weken niet zien. Ik herken zelfs het bekijken van de foto.

Er is wel whatsapp contact, maar niet heel veel. Wat logisch is, want hij is lekker vakantie aan het vieren en er is ook nog een flink tijdsverschil. Daarbij is het al geen enorme apper.

Ik probeer dus veel afleiding te zoeken. Soms uit ik het even bij vriendinnen. En verder denk ik dat het makkelijker wordt als ik volgende week zelf op vakantie ben, want dan heb ik genoeg afleiding. En verder vertel ik mezelf continu precies wat jij ook zegt: als het hierdoor overgaat, dan is het hem niet. Maar ik hoop zooo dat we het wel weer op kunnen pakken. Uiteindelijk is het een kwestie van blijven ademen, en de tijd gaat het ons leren.

bijtie maandag 27 januari 2025 om 09:45

Wat een romantische ontmoeting

Mooi hoe ondanks het "digitale tijdperk" mensen elkaar nog steeds gewoon tegen het lijf kunnen lopen.

Attraverso maandag 27 januari 2025 om 10:12

Viamia ben benieuwd, houd hij een beetje contact tijdens zijn vakantie?
Je gevoel is heel herkenbaar en zoals je ziet voor velen! Je bent gewoon verliefd, heerlijk. En die beginperiode is gewoon zenuwslopend omdat je niet weet hoe het aan de andere kant zit. Heel normaal.
Mijn date vertelde me een paar dagen geleden dat hij af en toe naar mijn profielfoto kijkt op de app en we zijn 50+!

Egeltje maandag 27 januari 2025 om 10:24

Hoi Viamia

Heeeel herkenbaar !!! Ik ben hetzelfde als jij als ik iemand leuk vind, ik vind het ook vreselijk om verliefd te zijn.. Met name die onzekerheid, pfff….. Ik vind het niet fijn om uit balans te zijn en geen controle te hebben.
Jammer eigenlijk hè dat je er (nu) niet wat meer van kan genieten. Hopelijk komt dat nog !

Anoniem_67adfdf92c348 maandag 27 januari 2025 om 12:33

Ik heb dat ook helemaal nooit leuk gevonden, een crush of verliefdheid. Er worden of werden bij mij dan allemaal patronen geactiveerd die helemaal niet leuk of gezond zijn. Gelukkig kan ik het de laatste pakweg 15 jaar vrij gemakkelijk voorkomen. Ook zoiets raars eigenlijk, want mij lijkt dat het je in een normale of gezonde situatie ook kan overkomen zonder het bewust op te zoeken.

Tuingravin maandag 27 januari 2025 om 13:37

Oeh, ik herinner me nog goed hoe verpletterend verliefd ik was op mijn eerste vriendje. Echt ontregelend verliefd, niet kunnen slapen, er de hele dag mee bezig zijn en de euforie van in de gaten krijgen dat het wederzijds was.
Dat is me daarna nooit meer overkomen. We hadden ruim twee jaar verkering, en toen maakte hij het uit. Wat een hartzeer had ik toen! Dat zou me nooit weer overkomen dacht ik.
Met mijn huidige man (33 jaar getrouwd) begon het heel anders. We kennen elkaar al zowat ons hele leven en waren goede vrienden. Ik hield al van hem als vriend, maar zag hem toen niet als toekomstige partner. Tot hij mij de liefde verklaarde en ik daar totaal overdonderd door was. Zag het echt niet aankomen. Het duurde even, maar we kregen toch verkering. Totaal andere relatie met totaal andere gevoelens. Meer rationeel denk ik. We passen goed bij elkaar, willen in grote lijnen dezelfde dingen, al zijn we wel heel verschillend. Geen rollercoaster, maar wel een overtuiging dat we goed zijn samen. Veel meegemaakt, kinderen opgevoed, er voor elkaar gestaan letterlijk in voor-en tegenspoed.
Dus geen heftige kriebels, maar ook geen onzekerheid.

Een crush heb ik nog wel een keer gehad, toen was ik al getrouwd. Was een jonge man die ik op mijn werk regelmatig zag. Ik weet niet wat het was, maar ik ging van hem blozen. Dat gebeurt me niet snel, maar met deze kerel kon ik er niks aan doen, tot grote hilariteit van mijn collega’s die het direct in de gaten hadden. ‘Joehoe, daar issie weer…!’ Heb nooit geweten hoe hij heette, er is ook niks gebeurd. Hij had t zelf volgens mij ook wel in de gaten en gaf dan een klein knipoogje. Het zweet brak me dan uit, hahaha. Verteld aan mijn man, hij vond het uitermate grappig. ‘Was je vriendje er nog vandaag?’ Op een dag was hij verdwenen, heb m daarna ook nooit meer gezien. Het is al 30 jaar geleden en kan me zijn gezicht nog precies herinneren. Wel bijzonder.

Yakuzakiko maandag 27 januari 2025 om 13:59

Tuingravin schreef: ↑
27-01-2025 13:37
Een crush heb ik nog wel een keer gehad, toen was ik al getrouwd. Was een jonge man die ik op mijn werk regelmatig zag. Ik weet niet wat het was, maar ik ging van hem blozen. Dat gebeurt me niet snel, maar met deze kerel kon ik er niks aan doen, tot grote hilariteit van mijn collega’s die het direct in de gaten hadden. ‘Joehoe, daar issie weer…!’ Heb nooit geweten hoe hij heette, er is ook niks gebeurd. Hij had t zelf volgens mij ook wel in de gaten en gaf dan een klein knipoogje. Het zweet brak me dan uit, hahaha. Verteld aan mijn man, hij vond het uitermate grappig. ‘Was je vriendje er nog vandaag?’ Op een dag was hij verdwenen, heb m daarna ook nooit meer gezien. Het is al 30 jaar geleden en kan me zijn gezicht nog precies herinneren. Wel bijzonder.

Verschrikkelijk dit! En herkenbaar, ik had ook zo'n collega (niet Ashley) en hij kwam vaak een praatje met me maken of knipoogde in het voorbijgaan, en dan werd ik rood. Ik ging er tegenop zien om hem tegen te komen op de werkvloer.
Ik heb ook een hele periode gehad dat ik sowieso ging blozen als mannen tegen me praatten, terwijl ik die man dan helemaal niet leuk vond. En dan dacht ik 'shiit nou denkt hij dat ik hem leuk vind!'

Tuingravin maandag 27 januari 2025 om 14:16

Yakuzakiko schreef: ↑
27-01-2025 13:59
Verschrikkelijk dit! En herkenbaar, ik had ook zo'n collega (niet Ashley) en hij kwam vaak een praatje met me maken of knipoogde in het voorbijgaan, en dan werd ik rood. Ik ging er tegenop zien om hem tegen te komen op de werkvloer.
Ik heb ook een hele periode gehad dat ik sowieso ging blozen als mannen tegen me praatten, terwijl ik die man dan helemaal niet leuk vond. En dan dacht ik 'shiit nou denkt hij dat ik hem leuk vind!'

Hahaha, uhhhhh…. Het grappige bij mij is dus dat ik nooit op mijn mondje gevallen ben en stoïcijns de aandacht, knipoogjes of complimenten van mannen onderga. Ben niet rap onder de indruk of van mijn stuk, al helemaal niet waar het mannen of hun aandacht betreft. En dat weet ook iedereen van mij.
Daarom was ik ook zo ondersteboven van mijn reactie op deze man. Hij was echt keurig, maakte nooit een flirterige opmerking, ik heb nooit hele gesprekken met hem gehad (was geen collega maar een klant van de winkel waar ik toen werkte). Dus dat was afrekenen van hetgeen hij kocht, vragen of ik het in moest pakken als cadeautje, zulke gesprekjes. Normaliter kletste ik dan wel wat, maar met deze meneer stond ik met de mond vol tanden. Was hij filmsterrenknap? Of mijn type? Gek genoeg totaal niet, maar hij had iets ondefinieerbaars dat ik woest aantrekkelijk vond. Een bepaalde oogopslag, uitstraling, geen idee. Het sloeg nergens op!

bijtie maandag 27 januari 2025 om 14:43

Tuingravin schreef: ↑
27-01-2025 14:16
Het sloeg nergens op!

Mijn verliefdheden sloegen ook nergens op.

Maarja het is geen cognitief iets natuurlijk. Daarom geloof ik ook niet dat ik "een type" heb. Ik kan wel zo veel leuk vinden, maar mijn gevoel gaat volledig buiten mijn bewuste denken om.

In relaties ben ik pas gaandeweg de kriebels gaan voelen, na een jaar of langer. Ik vond dat de allerbeste verliefdheid, die kriebel als je je geliefde zijn auto de straat in ziet rijden, of als je samen ergens bent en ineens voel je het door je heen stromen en ben je de gelukkigste vrouw op aarde.

Mensen in het wild voor wie ik een kriebel heb vermijd ik als de pest. Er is er eentje op de sportschool, ik presteer het om hem maximaal 1x per jaar tegen te komen en dan moet ik daar weer een paar weken van bijkomen. Het stomme is dat iedereen het ook meteen aan je ziet.
Het was ook al uitgelekt zelfs, blijkbaar hebben we gedeelde kennissen.

Yakuzakiko maandag 27 januari 2025 om 14:51

Oja dat dichtklappen en dan supersaai overkomen. Of iets heel raars zeggen. Ik zag de collega een keer een zak in de prullak legen en zei toen 'ben je je zak aan het legen?' Ik weet echt niet waarom ik zoiets raars zei, schaamde me dood.

apppie maandag 27 januari 2025 om 15:04

Torn schreef: ↑
26-01-2025 12:50
Ik hou van het gevoel van verliefd zijn en mis het. Het is idd leuk als het wederzijds is. Ook weleens gehad dat dat niet zo was en dan is er de teleurstelling.

Ik ben nu alweer een aantal jaren in een relatie. En dan krijg ik het gevoel van is dit het en ik denk zelfs omdat ik verliefdheidsgevoelens mis.

Ik zou er dus echt van genieten want voor je het weet zijn deze gevoelens weg en komen er andere, minder leuke gevoelens voor terug.

Dit is wel een heel pessimistische benadering. Bij een leuke relatie komen er andere, maar ook heel fijne gevoelens voor die knallende verliefdheid in de plaats. Liefde, geborgenheid en vertrouwen enzo.

bijtie maandag 27 januari 2025 om 15:59

Yakuzakiko schreef: ↑
27-01-2025 14:51
Oja dat dichtklappen en dan supersaai overkomen. Of iets heel raars zeggen. Ik zag de collega een keer een zak in de prullak legen en zei toen 'ben je je zak aan het legen?'

bijtie maandag 27 januari 2025 om 16:00

Ik als ik probeer charmant te zijn:

Halloi

Tuingravin maandag 27 januari 2025 om 16:13

bijtie schreef: ↑
27-01-2025 14:43
Mijn verliefdheden sloegen ook nergens op.

Maarja het is geen cognitief iets natuurlijk. Daarom geloof ik ook niet dat ik "een type" heb. Ik kan wel zo veel leuk vinden, maar mijn gevoel gaat volledig buiten mijn bewuste denken om.

In relaties ben ik pas gaandeweg de kriebels gaan voelen, na een jaar of langer. Ik vond dat de allerbeste verliefdheid, die kriebel als je je geliefde zijn auto de straat in ziet rijden, of als je samen ergens bent en ineens voel je het door je heen stromen en ben je de gelukkigste vrouw op aarde.

Mensen in het wild voor wie ik een kriebel heb vermijd ik als de pest. Er is er eentje op de sportschool, ik presteer het om hem maximaal 1x per jaar tegen te komen en dan moet ik daar weer een paar weken van bijkomen. Het stomme is dat iedereen het ook meteen aan je ziet.
Het was ook al uitgelekt zelfs, blijkbaar hebben we gedeelde kennissen.

Daarin heb je natuurlijk gelijk, gevoel en gedachten werken kennelijk niet altijd even goed samen. Zal wel een bepaalde chemie zijn geweest, zeg het maar. Ik was niet verliefd want dat gebeurt me alleen als het hele ‘totaalpakketje’ klopt. Ik moet hem aantrekkelijk vinden, zowel qua karakter als qua uiterlijk en hij moet lekker ruiken

Nou, ik wist weinig van deze man, kwam niet dichtbij genoeg om aan hem te snuffelen, en of ik hem buiten zijn uiterlijk om leuk had gevonden als ik daar achter had kunnen komen weet ik ook niet. Dus rationeel gezien compleet flauwekul. Bovendien was ik al getrouwd en had ik sowieso geen belangstelling voor andere mannen. En dan toch zo als door de bliksem getroffen reageren als ie binnen kwam slenteren.
Wel een fascinerend fenomeen.

viamia dinsdag 28 januari 2025 om 20:57

care_ schreef: ↑
27-01-2025 09:11
Ik zit in precies dezelfde situatie als jij! Paar keer heel erg leuk gedate, maar nog net te pril om echt uit te spreken 'wat dit is'. Hij is nu op vakantie, en ik ga volgende week, wat betekent dat we elkaar 5 weken niet zien. De eerste week daarvan is nu voorbij. Ik voel me ook met vlagen nerveus, onrustig en ben veel met hem bezig. Heel irritant. Ik wil me gewoon kunnen concentreren op werk, ik doe genoeg leuke dingen (had voor hem ook een leuk vol leven dus nog steeds) en toch ben ik er de hele tijd mee bezig in mijn hoofd. Ik vind hem erg leuk, en ik had echt het gevoel dat er iets aan het opbloeien was tussen ons. Ik zou het zonde vinden als dat over gaat omdat we elkaar nu 5 weken niet zien. Ik herken zelfs het bekijken van de foto. Er is wel whatsapp contact, maar niet heel veel. Wat logisch is, want hij is lekker vakantie aan het vieren en er is ook nog een flink tijdsverschil. Daarbij is het al geen enorme apper.

Ik probeer dus veel afleiding te zoeken. Soms uit ik het even bij vriendinnen. En verder denk ik dat het makkelijker wordt als ik volgende week zelf op vakantie ben, want dan heb ik genoeg afleiding. En verder vertel ik mezelf continu precies wat jij ook zegt: als het hierdoor overgaat, dan is het hem niet. Maar ik hoop zooo dat we het wel weer op kunnen pakken. Uiteindelijk is het een kwestie van blijven ademen, en de tijd gaat het ons leren.

Ja dit is dus pre-cies hoe ik me ook voel. Nu is het bij ons maar een kleine 3 weken, maar toch. Het zal niet de eerste keer zijn bij mij dat de interesse vervaagt van mijn date. Maar goed, dan was de interesse ook niet sterk genoeg. En ik hoop dat die dat wel is, want ik vind bijna nooit iemand waarmee ik echt leuk klik. Ik ben gewoon geen allemansvriend en deze man vind ik toch wel erg interessant.

Ik denk dat het wel fijn is voor je dat je straks zelf op vakantie bent, dat gaat ook voor veel afleiding zorgen! En dan is hij hopelijk hier in Nederland jou aan het missen

viamia wijzigde dit bericht op 28-01-2025 21:02

1.46% gewijzigd

viamia dinsdag 28 januari 2025 om 20:58

apppie schreef: ↑
27-01-2025 15:04
Dit is wel een heel pessimistische benadering. Bij een leuke relatie komen er andere, maar ook heel fijne gevoelens voor die knallende verliefdheid in de plaats. Liefde, geborgenheid en vertrouwen enzo.

Dat zijn de dingen die ik veeeeel liever heb dan de onzekerheid van een beginnende verliefdheid

viamia dinsdag 28 januari 2025 om 21:01

Attraverso schreef: ↑
27-01-2025 10:12
Viamia ben benieuwd, houd hij een beetje contact tijdens zijn vakantie?
Je gevoel is heel herkenbaar en zoals je ziet voor velen! Je bent gewoon verliefd, heerlijk. En die beginperiode is gewoon zenuwslopend omdat je niet weet hoe het aan de andere kant zit. Heel normaal.
Mijn date vertelde me een paar dagen geleden dat hij af en toe naar mijn profielfoto kijkt op de app en we zijn 50+!

Ach wat lief van je date!

Mijn date appt wel, maar niet veel. Ik ben zelf ook geen grote apper hoor (wil hem ook niet te veel achterna lopen). Ik vrees dat ik het pas echt ga weten als hij terug is. Ik word er wel lichtelijk nerveus van merk ik, wat me echt irriteert. Maar inderdaad, hele normale gevoelens in deze fase geloof ik

care_ woensdag 29 januari 2025 om 10:02

viamia schreef: ↑
28-01-2025 20:57
Ja dit is dus pre-cies hoe ik me ook voel. Nu is het bij ons maar een kleine 3 weken, maar toch. Het zal niet de eerste keer zijn bij mij dat de interesse vervaagt van mijn date. Maar goed, dan was de interesse ook niet sterk genoeg. En ik hoop dat die dat wel is, want ik vind bijna nooit iemand waarmee ik echt leuk klik. Ik ben gewoon geen allemansvriend en deze man vind ik toch wel erg interessant.

Ik denk dat het wel fijn is voor je dat je straks zelf op vakantie bent, dat gaat ook voor veel afleiding zorgen! En dan is hij hopelijk hier in Nederland jou aan het missen

3 weken kunnen net zo lang voelen in deze situatie.

En ik herken helemaal wat je zegt dat je de ervaring van eerdere dates ook projecteert. Waar ook alles koek en ei leek, en de interesse opeens weg was. Die ervaringen heb ik ook en dat helpt me niet.

Voor hij op vakantie ging had ik aan alles het gevoel dat hij ook interesse had. Dat is zelfs min of meer uitgesproken, dat we dit verder willen onderzoeken. Het enige wat nu veranderd is, is dat er wat minder whatsapp contact is. Maar ja, moet je dan 5 weken elke dag appen terwijl je lekker op vakantie bent. Ik snap ook wel dat hij zn telefoon soms even in een hoek wilt gooien (hij is ook totaal niet zo met zn telefoon bezig als ik, thuis was hij soms ook zo een dag niet online, alleen dan kwam er altijd nog wel even een berichtje). Dus ik probeer mezelf maar te vertellen dat de klik echt niet in 2 weken weg is, en zelfs al zakt dat een beetje door de afstand, we dat ook weer op kunnen pakken na de vakantie-tijd.

Ik herken helemaal wat je zegt over zelden iemand leuk vinden. Dat heb ik dus ook, heb denk in jaren iemand niet zo leuk gevonden. Dat maakt het zo irritant. Maar als het echt klopt, dan moeten we dit ook overleven.

Wanneer komt hij terug bij jou?

En ik denk zeker dat mijn eigen vakantie gaat helpen qua afleiding. Ik ga wrs nog steeds het aantal whatsapp contact bijhouden

maar weet zeker dat het qua afleiding makkelijker is. Plus je stuurt wat makkelijker een fotootje oid.

Anoniem_67a86a78127a3 woensdag 29 januari 2025 om 13:40

Ik zie je topic nu pas, maar ik vind het herkenbaar hoor. Voor mij is het ook niet 'genieten'. Nou ja, bij vlagen kun je natuurlijk wel een rush krijgen van verliefd zijn. Maar het merendeel van de tijd is het meer een soort van pijnlijk en op het gênante af smachten naar iemand, en dat smachten vind ik persoonlijk helemaal niet fijn.

Er zijn al wat goede tips gegeven. Zoek afleiding in je werk, hobby's, vrienden, etc. Zorg dat je wat leuke dingen op de agenda hebt staan om je op te verheugen de komende tijd.

viamia woensdag 29 januari 2025 om 15:47

care_ schreef: ↑
29-01-2025 10:02
3 weken kunnen net zo lang voelen in deze situatie. En ik herken helemaal wat je zegt dat je de ervaring van eerdere dates ook projecteert. Waar ook alles koek en ei leek, en de interesse opeens weg was. Die ervaringen heb ik ook en dat helpt me niet. Voor hij op vakantie ging had ik aan alles het gevoel dat hij ook interesse had. Dat is zelfs min of meer uitgesproken, dat we dit verder willen onderzoeken. Het enige wat nu veranderd is, is dat er wat minder whatsapp contact is. Maar ja, moet je dan 5 weken elke dag appen terwijl je lekker op vakantie bent. Ik snap ook wel dat hij zn telefoon soms even in een hoek wilt gooien (hij is ook totaal niet zo met zn telefoon bezig als ik, thuis was hij soms ook zo een dag niet online, alleen dan kwam er altijd nog wel even een berichtje). Dus ik probeer mezelf maar te vertellen dat de klik echt niet in 2 weken weg is, en zelfs al zakt dat een beetje door de afstand, we dat ook weer op kunnen pakken na de vakantie-tijd.

Ik herken helemaal wat je zegt over zelden iemand leuk vinden. Dat heb ik dus ook, heb denk in jaren iemand niet zo leuk gevonden. Dat maakt het zo irritant. Maar als het echt klopt, dan moeten we dit ook overleven. Wanneer komt hij terug bij jou?

En ik denk zeker dat mijn eigen vakantie gaat helpen qua afleiding. Ik ga wrs nog steeds het aantal whatsapp contact bijhouden maar weet zeker dat het qua afleiding makkelijker is. Plus je stuurt wat makkelijker een fotootje oid.

Ik moet nog iets meer dan een week geduld hebben. Het contact vanuit zijn kant wordt wel steeds wat minder heb ik het idee en dat maakt me nerveus. Zo van, het zal toch zeker niet wéér... Maar aan de andere kant zeg ik tegen mezelf dat we elkaar pas net kennen en dat we het wel weer oppakken als hij terug is. Hij zit in de organisatie van de reis dus hij is ook mega druk, dus ik snap het ook wel weer. Het onduidelijke vind ik bij vlagen echt heel erg lastig. Ik bedacht me wel dat ik al 'over de helft' ben met wachten op hem, dus dat is al fijn.

En normaal gesproken ben ik helemaal niet zo van het appen, maar nu zit ik er wel heel erg op te wachten. Hij moet na de vakantie ook nog meteen op reis voor werk, maar hij benoemde wel dat hij evt op de terugweg van die reis bij mij langs kan komen. Dat zei die na onze vorige date, maar we hebben het ook nog niet concreet vastgelegd. Ik hoop zó dat het doorgaat.

Hoe ga jij ermee om?

care_ woensdag 29 januari 2025 om 16:03

Ja het kan ook wat minder worden omdat hoe langer je op vakantie bent, hoe meer 'los' je juist even bent van thuis. En daar kan dan ook het loslaten van de telefoon bij horen. Helemaal als je op die reis nog heel druk bent!

En misschien is hij nu ook wel even minder met jou bezig, maar dat hoeft ook niet erg te zijn. Hij is ook totaal uit zijn eigen omgeving, heeft andere bezigheden en vermaak. Maar dat wil niet zeggen dat hij het niet verder wil onderzoeken wanneer hij terug is en weer terug in zijn eigen leven. Nu kan hij er niet veel mee, dus parkeert hij het misschien ook even? Dat is voor jou lastiger want jij zit nog wel in je gewone leven.

Ik hoop dat ook en ik probeer erop te vertrouwen. Ik ga terug naar het gevoel dat ik had bij de laatste keer dat ik hem heb gezien, en dat was echt heel goed. Hij heeft eigenlijk altijd consistent signalen afgegeven dat hij mij ook leuk vindt en beter wil leren kennen. Dat hebben we ook uitgesproken. Dus ik 'dwing' mezelf daarop te vertrouwen. Tegelijkertijd vertel ik mezelf af en toe ook (uit zelfbescherming) dat de wereld niet vergaat als het niet zo is. En wat jij ook al zei, als hij zo omslaat als een blad aan een boom, moet ik het misschien ook niet willen.

Tja uiteindelijk is het toch een kwestie van uitzitten. Bij mij helpt het om afleiding te plannen. Sporten, leuke dingen doen. Mijn leven leven - dat heel leuk is - ook zonder hem.

Soms even mn ei kwijt bij vriendinnen. En ik probeer dat onzekere gevoel ook een beetje te accepteren en te omarmen, want dat hóórt ook gewoon bij deze fase van daten.

viamia woensdag 29 januari 2025 om 18:06

Ja precies Care, dat zeg ik ook allemaal tegen mezelf om het maar weer even te relativeren. En je hebt ook helemaal gelijk. Ik heb een try-out pakket gekocht van twee weken van de sportschool hier vlakbij, kan nu onbeperkt lessen uitproberen dus dat ben ik lekker aan het doen. Het helpt wel om de focus even te verleggen inderdaad. En mijn hond komt ook veel knuffelen, dat is in ieder geval een man in mijn leven waarvan ik weet dat ie altijd blij is om me te zien <3 Ik zeg ook regelmatig tegen mijzelf: twee maanden geleden kende je hem niet en toen was je ook blij en gelukkig.

Jij bent volgens mij ook gewoon super goed bezig in hoe je hiermee omgaat.

Actieve topics