Relaties
alle pijlers
ik heb iets dat mensen niet aantrekt
zaterdag 6 oktober 2007 om 01:30
Hier ben ik vanavond op uitgekomen, hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen:
Oke ik ben een heel normaal meisje van 20, studeer, heb leuke vriendinnen, ik hoef niet persee te klagen over hoe ik er uit zie, zit bij een studentenvereniging....alles leuk&gezellig alleen:
Op de een of andere manier is er iets aan mij wat mensen (voornamelijk jongens, heb dan ook nog nooit een serieus vriendje gehad) niet aantrekt en ik weet niet zo goed wat.
Als ik uitga met vriendinnen krijg ik standaard minder aandacht dan zij. Bij uitgaan is alles qua flirten meestal best wel oppervlakkig en zelfs vriendinnen die er in principe minder "leuk" uitzien dan ik krijgen meer aandacht. Ik ben niet verlegen ofzo en ben aan het tobben waarom dit nou precies is.
Ik merk het ook soms bij mensen gewoon...voorbeeld: bij mn vereniging worden veel mensen voor comissies gevraagd en op een of andere manier val ik daar ook weer buiten de boot..
En nu denken jullie vast: Oh dat is zo'n meisje die echt strontvervelend is of dodelijk saai en die iedereen echt heel irritant vindt (en dat heeft ze zelf niet door), maar dat is dus niet zo.
Ik kan echt wel goed met mensen omgaan, krijg ook nergens het idee dat mensen het vervelend vinden om met mij om te gaan![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
, ik heb veel voor andere mensen over. Ik ben over het algemeen wel een vlotte praatster (niet te vlot want ja: dat zijn idd ook irritante mensen) ben nooit heel onzeker geweest en krijg ook vaak te horen dat ik goede humor heb
Je hoort/ziet wel eens dat sommige mensen heel veel aandacht krijgen en geliefd zijn bij iedereen, ookal zijn ze bijv. niet moeders mooiste. Dat zijn vaak mensen die dan echt ontzettende uitstraling hebben...
Heb ik dan geen uitstraling?geen aantrekkingskracht? heb ik "het" gewoon niet? Of ben ik gewoon een pechvogel...
Ik weet namelijk echt niet wat het kan zijn. Ik begin er de laatste tijd nu toch wel een beetje onzeker door te worden en dat vind ik echt heel arelaxed!
Ik weet niet of jullie hier uberhaubt iets met deze gedachtenspinsel van mij kunnen, of enige idee wat ik hier mee/aan kan doen?
Oke ik ben een heel normaal meisje van 20, studeer, heb leuke vriendinnen, ik hoef niet persee te klagen over hoe ik er uit zie, zit bij een studentenvereniging....alles leuk&gezellig alleen:
Op de een of andere manier is er iets aan mij wat mensen (voornamelijk jongens, heb dan ook nog nooit een serieus vriendje gehad) niet aantrekt en ik weet niet zo goed wat.
Als ik uitga met vriendinnen krijg ik standaard minder aandacht dan zij. Bij uitgaan is alles qua flirten meestal best wel oppervlakkig en zelfs vriendinnen die er in principe minder "leuk" uitzien dan ik krijgen meer aandacht. Ik ben niet verlegen ofzo en ben aan het tobben waarom dit nou precies is.
Ik merk het ook soms bij mensen gewoon...voorbeeld: bij mn vereniging worden veel mensen voor comissies gevraagd en op een of andere manier val ik daar ook weer buiten de boot..
En nu denken jullie vast: Oh dat is zo'n meisje die echt strontvervelend is of dodelijk saai en die iedereen echt heel irritant vindt (en dat heeft ze zelf niet door), maar dat is dus niet zo.
Ik kan echt wel goed met mensen omgaan, krijg ook nergens het idee dat mensen het vervelend vinden om met mij om te gaan
, ik heb veel voor andere mensen over. Ik ben over het algemeen wel een vlotte praatster (niet te vlot want ja: dat zijn idd ook irritante mensen) ben nooit heel onzeker geweest en krijg ook vaak te horen dat ik goede humor hebJe hoort/ziet wel eens dat sommige mensen heel veel aandacht krijgen en geliefd zijn bij iedereen, ookal zijn ze bijv. niet moeders mooiste. Dat zijn vaak mensen die dan echt ontzettende uitstraling hebben...
Heb ik dan geen uitstraling?geen aantrekkingskracht? heb ik "het" gewoon niet? Of ben ik gewoon een pechvogel...
Ik weet namelijk echt niet wat het kan zijn. Ik begin er de laatste tijd nu toch wel een beetje onzeker door te worden en dat vind ik echt heel arelaxed!
Ik weet niet of jullie hier uberhaubt iets met deze gedachtenspinsel van mij kunnen, of enige idee wat ik hier mee/aan kan doen?
zaterdag 6 oktober 2007 om 06:10
Wat grappig, TO, jij lijkt mij wel. Ik ben precies hetzelfde. Mensen vinden mij ook pas op het 2de gezicht leuk. Heel gek, want volgens mij ben ik onwijs leuk. En grappig, en openhartig, en noem maar op. 
Grappig om es te lezen dat iemand met hetzelfde "probleem" kampt. Ik was ook lid van de studentenvereniging en herken precies je verhaal.
Wij zijn kennelijk allebei niet van die popiejopies die gelijk de lach aan heur kont hebben hangen, maar toch ook weer niet van die oersaaie types. Ikzelf kwam bijv. als vreselijk gemiddeld uit een psychologische persoonlijkheidstest die ik laatst deed.
Zou dat het zijn? Je bent misschien gewoon een heel gemiddeld mens. Nou, wees er maar blij mee, het kan veel erger.
Ik ben iets ouder dan jij (38) en vind het inmiddels wel prima. al met al heb ik veel vrienden en mensen die mij waarderen. Ze rennen alleen niet op het eerste gezicht op me af, ik ben altijd degene die de eerste stap(pen) moet zetten. Ach ja, waddeffer....
Grappig om es te lezen dat iemand met hetzelfde "probleem" kampt. Ik was ook lid van de studentenvereniging en herken precies je verhaal.
Wij zijn kennelijk allebei niet van die popiejopies die gelijk de lach aan heur kont hebben hangen, maar toch ook weer niet van die oersaaie types. Ikzelf kwam bijv. als vreselijk gemiddeld uit een psychologische persoonlijkheidstest die ik laatst deed.
Zou dat het zijn? Je bent misschien gewoon een heel gemiddeld mens. Nou, wees er maar blij mee, het kan veel erger.
Ik ben iets ouder dan jij (38) en vind het inmiddels wel prima. al met al heb ik veel vrienden en mensen die mij waarderen. Ze rennen alleen niet op het eerste gezicht op me af, ik ben altijd degene die de eerste stap(pen) moet zetten. Ach ja, waddeffer....
zaterdag 6 oktober 2007 om 06:15
zaterdag 6 oktober 2007 om 10:17
Hmm activiteiten enzo doe ik in pincipe genoeg, ik ben niet echt een type dat thuis weg loop te kwijnen ofzo...
Ik merk ook dat het de ene keer erger is dan de andere keer
Misschien is inderdaad de onzekerheid toch ergens aan af te lezen...en dat dat mensen afschrikt.
Of ik een heel normaal mens ben weet ik eigenlijk niet...ik hou namelijk wel van gek doen en flauwe grappen (die ik en mn vriendinnen natuurlijk wel heeeeeeel grappig vinden) uithalen... maar misschien heb je gelijk nijntje, grappig trouwens dat jij hetzelfde hebt!
Ik merk ook dat het de ene keer erger is dan de andere keer
Misschien is inderdaad de onzekerheid toch ergens aan af te lezen...en dat dat mensen afschrikt.
Of ik een heel normaal mens ben weet ik eigenlijk niet...ik hou namelijk wel van gek doen en flauwe grappen (die ik en mn vriendinnen natuurlijk wel heeeeeeel grappig vinden) uithalen... maar misschien heb je gelijk nijntje, grappig trouwens dat jij hetzelfde hebt!
zaterdag 6 oktober 2007 om 10:22
hoi, ik heb niet helelemaal hetzelfde "probleem" maar misschien herken je er wat in: Ik heb vaak dat ik in gesprekken met een groep over het hoofd wordt gezien. bv als ik 1 op 1 met iemand aan het praten ben is het allemaal heel gezellig maar als er dan meerdere mensen bij komen staan kijken ze mij niet meer aan. Alsof ik er niet meer ben. Ik heb dan ook regelmatig dat ik met iemand sta te praten en er komt een derde persoon bij, die persoon en de derde dan gaan praten terwijl ik er voor spek en bonen bij sta.
Ook voor commissies e.d. wordt ik nooit gevraagd. Ik heb vaak het gevoel dat men mij 'vergeet'.
Ik ben ook echt niet dodelijk saai of dom. Ook ben ik iemand die goed kan luisteren en zich goed in een ander kan inleven.
Ik zie er ook gewoon leuk uit. Ik krijg overigens wel genoeg aandacht van mannen maar dat zeg ik niet om arrogant over te komen. Vaak gaat dus 1 op 1 wel goed en kom ik veel meer uit de verf. Als ik met 1 vriendin afspreek is het ook reuze gezellig.
Ik ben niet verlegen en heb niet echt een groepsangst ofzo maar wordt wel onzeker hiervan. Het geeft vaak zo'n buitengesloten rot gevoel. Alsof ik er niet toe doe. Vraag me ook wel eens af wat dat dan met mij is want mensen niet aantrekt...
Ook voor commissies e.d. wordt ik nooit gevraagd. Ik heb vaak het gevoel dat men mij 'vergeet'.
Ik ben ook echt niet dodelijk saai of dom. Ook ben ik iemand die goed kan luisteren en zich goed in een ander kan inleven.
Ik zie er ook gewoon leuk uit. Ik krijg overigens wel genoeg aandacht van mannen maar dat zeg ik niet om arrogant over te komen. Vaak gaat dus 1 op 1 wel goed en kom ik veel meer uit de verf. Als ik met 1 vriendin afspreek is het ook reuze gezellig.
Ik ben niet verlegen en heb niet echt een groepsangst ofzo maar wordt wel onzeker hiervan. Het geeft vaak zo'n buitengesloten rot gevoel. Alsof ik er niet toe doe. Vraag me ook wel eens af wat dat dan met mij is want mensen niet aantrekt...
zaterdag 6 oktober 2007 om 10:49
Hmm, het kan natuurlijk ook zijn dat je dat je zelfverzekerd overkomt. Hierdoor mensen in zeker zin "afschrikt". Een jongen die wil flirten wil ook niet het risico van een "blauwtje" lopen.
Zelfde bij vereniging e.d. Voor dit soort dingen (evenals haastklusjes op het werk) worden meestal mensen gevraagd van wie men weet dat ze nooit NEE zeggen. Jij ziet er misschien uit als iemand die wel NEE zegt als het je echt niet uitkomt.
Wat je hier nu mee moet? Ik denk niet veel, ik zou je aanraden vooral jezelf te blijven en jezelf geen onzekerheid aan te praten.
Je zou hooguit kunnen proberen minder afwachtend te zijn, b.v. zelf eens te flirten als je uitgaat; of als je eens in een commissie wilt zitten, kenbaar maken bij het bestuur dat je wel degelijk interesse hebt.
Zelfde bij vereniging e.d. Voor dit soort dingen (evenals haastklusjes op het werk) worden meestal mensen gevraagd van wie men weet dat ze nooit NEE zeggen. Jij ziet er misschien uit als iemand die wel NEE zegt als het je echt niet uitkomt.
Wat je hier nu mee moet? Ik denk niet veel, ik zou je aanraden vooral jezelf te blijven en jezelf geen onzekerheid aan te praten.
Je zou hooguit kunnen proberen minder afwachtend te zijn, b.v. zelf eens te flirten als je uitgaat; of als je eens in een commissie wilt zitten, kenbaar maken bij het bestuur dat je wel degelijk interesse hebt.
zaterdag 6 oktober 2007 om 11:28
Ja, herkenbaar verhaal.
Ik heb het eens aan een vriend van mij gevraagd en toen kreeg ik te horen dat ik in de stad afstandelijk overkom en dat dat de reden is dat er geen mannen op mij af komen. Mannen willen namelijk ook liever geen blauwtje lopen!
Op één of andere manier gaat het vaak niet zo goed met mij en de mannen. Wel als vrienden, maar als relatie kunnen ze niet uitleggen wát er nu mist bij mij ("je bent zo leeuuuk, ik begrijp het zelf óók niet) maar ergens mist iets.
Sja, shit happens, ik ga er vooralsnog vanuit dat er wel iemand komt die daar doorheen kijkt :-). Verder heb ik ook leuke vrienden dus dat is allemaal in orde.
Maar ja, ook ik voel me niet altijd op mijn gemak in groepen en ook ik sta er wel eens als 'stille derde' bij, terwijl ik één op één wel leuk contact heb. Bij mij is het nu zover dat ik me in groepen ook gewoonweg niet meer zo op mijn gemak voel, wat het allemaal niet makkelijker maakt.
Ook ik word als 'sociaal' omschreven, als 'makkelijk in de omgang' (als ze éénmaal met me in gesprek zijn geraakt) en als iemand die 'goed kan luisteren'. Misschien is dát het, denken ze dat je omdat je zo goed kan luisteren het ook niet erg vindt om in een groep de luisterende partij te zijn .
Ik heb het eens aan een vriend van mij gevraagd en toen kreeg ik te horen dat ik in de stad afstandelijk overkom en dat dat de reden is dat er geen mannen op mij af komen. Mannen willen namelijk ook liever geen blauwtje lopen!
Op één of andere manier gaat het vaak niet zo goed met mij en de mannen. Wel als vrienden, maar als relatie kunnen ze niet uitleggen wát er nu mist bij mij ("je bent zo leeuuuk, ik begrijp het zelf óók niet) maar ergens mist iets.
Sja, shit happens, ik ga er vooralsnog vanuit dat er wel iemand komt die daar doorheen kijkt :-). Verder heb ik ook leuke vrienden dus dat is allemaal in orde.
Maar ja, ook ik voel me niet altijd op mijn gemak in groepen en ook ik sta er wel eens als 'stille derde' bij, terwijl ik één op één wel leuk contact heb. Bij mij is het nu zover dat ik me in groepen ook gewoonweg niet meer zo op mijn gemak voel, wat het allemaal niet makkelijker maakt.
Ook ik word als 'sociaal' omschreven, als 'makkelijk in de omgang' (als ze éénmaal met me in gesprek zijn geraakt
) en als iemand die 'goed kan luisteren'. Misschien is dát het, denken ze dat je omdat je zo goed kan luisteren het ook niet erg vindt om in een groep de luisterende partij te zijn .
zaterdag 6 oktober 2007 om 11:59
Misschien moet je zelf meer investeren. Als je voor een commissie gevraagd wil worden moet je dat wel ergens subtiel laten vallen. En misschien duurt het dan nog even voor het lukt.
Als je een leuke jongen ziet moet je wel proberen oogcontact te zoeken.
Het komt niet vanzelf naar je toe, je moet er wel wat voor doen.
Als je een leuke jongen ziet moet je wel proberen oogcontact te zoeken.
Het komt niet vanzelf naar je toe, je moet er wel wat voor doen.
zaterdag 6 oktober 2007 om 12:49
Hoi Soof
Vraag eens aan je vriendinnen hoe zij tegen je aan kijken en of zij het herkennen. Je hebt het wel over verschillende dingen Niet gevraagd worden voor een commissie is iets totaal anders dan niet zoveel flirten! Dus ik zou daar ook echt niet de conclusie uit trekken dat ' je iets hebt wat mensen niet aantrekt'. Want dan betrek je het op je totale persoonlijkheid in negatieve zin terwijl je ook zegt dat je wel leuke vriendinnen hebt en van alles onderneemt.
Wat die commisies betreft, het is al eerder gezegd moet je misschien duidelijker maken dat je daar ook interesse in hebt. Of eens navragen bij mensen die daarover gaan of er bepaalde dingen zijn die ze in jou missen waardoor je niet gevraagd wordt. En flirten? Het kan best zijn dat je een beetje afstandelijke uitstraling hebt.
Dus daarom zou ik proberen wat meer helderheid te krijgen hoe je overkomt. Dan kun je kijken of je daar wat aan kunt of wilt doen of dat je gewoon accepteert hoe je bent.
En trouwens, mensen die heel veel aandacht krijgen en geliefd zijn bij iedereen zoals je dat beschrijft die zijn er echt niet zoveel! Daar moet je je niet teveel aan spiegelen.
Dus nogmaals probeer feedback te vragen, het niet op je totale persoon te betrekken. Ik denk niet je een 'pechvogel' bent, vaak zit er toch wel iets in je houding als je bv steeds wordt overgeslagen voor iets. En als je beter weet wat dat is kun je er iets mee.
Vraag eens aan je vriendinnen hoe zij tegen je aan kijken en of zij het herkennen. Je hebt het wel over verschillende dingen Niet gevraagd worden voor een commissie is iets totaal anders dan niet zoveel flirten! Dus ik zou daar ook echt niet de conclusie uit trekken dat ' je iets hebt wat mensen niet aantrekt'. Want dan betrek je het op je totale persoonlijkheid in negatieve zin terwijl je ook zegt dat je wel leuke vriendinnen hebt en van alles onderneemt.
Wat die commisies betreft, het is al eerder gezegd moet je misschien duidelijker maken dat je daar ook interesse in hebt. Of eens navragen bij mensen die daarover gaan of er bepaalde dingen zijn die ze in jou missen waardoor je niet gevraagd wordt. En flirten? Het kan best zijn dat je een beetje afstandelijke uitstraling hebt.
Dus daarom zou ik proberen wat meer helderheid te krijgen hoe je overkomt. Dan kun je kijken of je daar wat aan kunt of wilt doen of dat je gewoon accepteert hoe je bent.
En trouwens, mensen die heel veel aandacht krijgen en geliefd zijn bij iedereen zoals je dat beschrijft die zijn er echt niet zoveel! Daar moet je je niet teveel aan spiegelen.
Dus nogmaals probeer feedback te vragen, het niet op je totale persoon te betrekken. Ik denk niet je een 'pechvogel' bent, vaak zit er toch wel iets in je houding als je bv steeds wordt overgeslagen voor iets. En als je beter weet wat dat is kun je er iets mee.
zaterdag 6 oktober 2007 om 14:52
Heey heey Soof,
Ik denk dat je een heel leuk meisje bent.
Maar doordat je misschien "gemiddeld" bent je toch buiten de boot valt.
Je hoeft niet te veranderen als persoon, maar laat af en toe merken dat je er ook bent. Anders krijg je dat mensen denken dat je het al hebt of iets niet zou willen.
Brutalen hebben de wereld zeggen ze weleens. Laat af en toe een steekje vallen als je ook voor iets gevraagd zou willen worden. En als dat niet werkt gewoon een beetje brutaal zijn!!
Ik denk dat je een heel leuk meisje bent.
Maar doordat je misschien "gemiddeld" bent je toch buiten de boot valt.
Je hoeft niet te veranderen als persoon, maar laat af en toe merken dat je er ook bent. Anders krijg je dat mensen denken dat je het al hebt of iets niet zou willen.
Brutalen hebben de wereld zeggen ze weleens. Laat af en toe een steekje vallen als je ook voor iets gevraagd zou willen worden. En als dat niet werkt gewoon een beetje brutaal zijn!!
zaterdag 6 oktober 2007 om 18:31
Ha!
Heel herkenbaar, hier nog iemand die (iemand anders verwoordde het ook al zo) pas op het 2e gezicht leuk/interessant/heel erg grappig gevonden wordt. Ik kom eigenlijk pas tot mijn recht na een tijdje bij mensen. Dan zie ik gewoon dat ze echt verwonderd zijn, hadden ze denk ik niet verwacht. Heb het ook al eens letterlijk gehoord van een vriendin: je bent echt een pakketje dat je langzaam moet uitpakken. Ik zie er -als ik anderen mag geloven- erg mooi uit, (dat is een mening he, geen feit van mezelf) en wordt waarschijnlijk vrijwel meteen weggezet als: leuk, maar oppervlakkig. Totdat mensen me leren kennen (als ze daar de moeite voor nemen) en dan verbaasd zijn dat ik qua innerlijk enorm verschil dan wat ik op het eerste gezicht uitstraal.
Tja, wat doe je eraan? Niet zo veel, denk ik. Ik niet in ieder geval, ik weet dit van mezelf en ik begin het minder vervelend te vinden. Ben nu 32, maar toen ik nog studeerde en veel op stap ging, kregen vriendinnen veel meer aandacht. Maar ik hou ook helemaal niet van geflirt, dus er kwam ook niemand op me af. Vond ik wel oke, vaak. Ik werd ook nooit gevraagd voor dingen bij de studentenvereniging, maar als ik echt zelf iets wilde ging ik daar op af. Gewoon blijven wie je bent, en af en toe jezelf op de voorgrond plaatsen als jij dat wilt. Brutalen hebben inderdaad de halve wereld, maar ik leer steeds meer dat beleefden de andere helft hebben... Succes en niet te druk maken, als mensen de moeite nemen jou te leren kennen, heb je daar uiteindelijk veel meer aan!
Heel herkenbaar, hier nog iemand die (iemand anders verwoordde het ook al zo) pas op het 2e gezicht leuk/interessant/heel erg grappig gevonden wordt. Ik kom eigenlijk pas tot mijn recht na een tijdje bij mensen. Dan zie ik gewoon dat ze echt verwonderd zijn, hadden ze denk ik niet verwacht. Heb het ook al eens letterlijk gehoord van een vriendin: je bent echt een pakketje dat je langzaam moet uitpakken. Ik zie er -als ik anderen mag geloven- erg mooi uit, (dat is een mening he, geen feit van mezelf) en wordt waarschijnlijk vrijwel meteen weggezet als: leuk, maar oppervlakkig. Totdat mensen me leren kennen (als ze daar de moeite voor nemen) en dan verbaasd zijn dat ik qua innerlijk enorm verschil dan wat ik op het eerste gezicht uitstraal.
Tja, wat doe je eraan? Niet zo veel, denk ik. Ik niet in ieder geval, ik weet dit van mezelf en ik begin het minder vervelend te vinden. Ben nu 32, maar toen ik nog studeerde en veel op stap ging, kregen vriendinnen veel meer aandacht. Maar ik hou ook helemaal niet van geflirt, dus er kwam ook niemand op me af. Vond ik wel oke, vaak. Ik werd ook nooit gevraagd voor dingen bij de studentenvereniging, maar als ik echt zelf iets wilde ging ik daar op af. Gewoon blijven wie je bent, en af en toe jezelf op de voorgrond plaatsen als jij dat wilt. Brutalen hebben inderdaad de halve wereld, maar ik leer steeds meer dat beleefden de andere helft hebben... Succes en niet te druk maken, als mensen de moeite nemen jou te leren kennen, heb je daar uiteindelijk veel meer aan!
zaterdag 6 oktober 2007 om 19:40
Niet om lullig te doen , maar als je dit nou altijd hebt....op verenigingen , bij de bakker , op school , op vakantie......... zou het dan aan die 100.00 mensen liggen of ligt het dan aan jou ?
En ik geloof zomaar dat het niet iets is wat je bewust verkeerd doet, of dat het iets negatiefs is , maar ALS je dan iemand de schuld wilt geven.....toch niet ALLE mensen waar je mee in aanraking komt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 6 oktober 2007 om 21:44
He shit een heel verhaal getypt en dat is nu weg, nou ja maar even een beknopte versie.
@ Lizett: jouw verhaal komt me heel bekend voor, ik heb in groepen ook altijd het gevoel dat men mij niet aankijkt, of ik niet helemaal volwaardig ben of zo. Dit is vooral bij mensen die ik minder goed ken trouwens. Met vriendinnen of mensen die ik goed ken heb ik hier veel minder last van.
Dit ligt denk ik dat ik door een aantal oorzaken onzeker ben geworden in situaties met mensen die ik niet goed ken. Dit voelen mensen vaak aan, het trekt hen niet aan en daardoor maken ze onder andere ook minder oogcontact. Een vicieuze cirkel, en het is heel moeilijk om die door te breken. Maar omdat ik weet dat ik weinig reden heb om onzeker te zijn ben ik hard bezig om zekerder van mezelf te worden.
@ Lizett: jouw verhaal komt me heel bekend voor, ik heb in groepen ook altijd het gevoel dat men mij niet aankijkt, of ik niet helemaal volwaardig ben of zo. Dit is vooral bij mensen die ik minder goed ken trouwens. Met vriendinnen of mensen die ik goed ken heb ik hier veel minder last van.
Dit ligt denk ik dat ik door een aantal oorzaken onzeker ben geworden in situaties met mensen die ik niet goed ken. Dit voelen mensen vaak aan, het trekt hen niet aan en daardoor maken ze onder andere ook minder oogcontact. Een vicieuze cirkel, en het is heel moeilijk om die door te breken. Maar omdat ik weet dat ik weinig reden heb om onzeker te zijn ben ik hard bezig om zekerder van mezelf te worden.
zaterdag 6 oktober 2007 om 21:56
Ik ken je niet dus ik kan dit denk ik veilig zeggen.
Check (eventueel bij anderen) of je geen nare lichaamsgeurtjes
hebt. Ik weet van vroeger (puberteit) dat een vriendinnetje van me
die er erg leuk uitzag, spontaan was en vrolijk vaak als we uitgingen
een lichaamsgeur had die niet prettig was. Niet aan het begin van de
avond maar na een tijdje dansen of gewoon warm hebben begon het.
Na een tijd moet verzamelen heb ik het haar gezegd (vind dat heel lastig en na 1 keer zeg je dat niet zo snel) heel voorzichtig.
Ze had er zelf geen idee van maar was blij het te horen en ging wat variëren met deo's wat gelukkig hielp.
Ik bedoel hiermee te zeggen, ze had zelf echt géén idee en rook zichzelf echt niet. Dus voordat je nee zegt, check bij een lieve en eerlijke vriendin ff of je lekker fris ruikt.
Check (eventueel bij anderen) of je geen nare lichaamsgeurtjes
hebt. Ik weet van vroeger (puberteit) dat een vriendinnetje van me
die er erg leuk uitzag, spontaan was en vrolijk vaak als we uitgingen
een lichaamsgeur had die niet prettig was. Niet aan het begin van de
avond maar na een tijdje dansen of gewoon warm hebben begon het.
Na een tijd moet verzamelen heb ik het haar gezegd (vind dat heel lastig en na 1 keer zeg je dat niet zo snel) heel voorzichtig.
Ze had er zelf geen idee van maar was blij het te horen en ging wat variëren met deo's wat gelukkig hielp.
Ik bedoel hiermee te zeggen, ze had zelf echt géén idee en rook zichzelf echt niet. Dus voordat je nee zegt, check bij een lieve en eerlijke vriendin ff of je lekker fris ruikt.
zondag 7 oktober 2007 om 00:12
Misschien kom ik inderdaad een beetje afstandelijk over. daar had ik nog nooit eerder over na gedacht.
Ik zal dat eens proberen te veranderen bij uitgaan etc. ben ook wel heel kritisch wat betreft jongens als ik eerlijk moet zijn.
Overigens is het niet zo dat er noooit iemand op me af komt hoor, maar wel beduidend minder terwijl ik dus echt geen afschrikkend uiterlijk heb.
Dat ik zou stinken kan ik me haast niet voorstellen. Stel je voor zeg8-. !
Ik vind het ook wel een beetje weird om dat te gaan vragen terwijl daar echt 0 indicatie voor is..
Het is overigens niet zo dat ik altijd overal (bij de bakker wat al genoemd werd) er last van heb.
En wat comissies betreft. Ik ben ook niet op mijn mondje gevallen, maar misschien moet ik inderdaad maar eens een hint geven ofzo (dat doen andere mensen idd ook) Volgens mij denken mensen vaak dat dat voor mij niet zo hoeft terwijl ik dat juist toch wel stiekem leuk vind.
Ik moet gewoon proberen om hierdoor niet onzeker te worden en proberen die viceuze cirkel (@missireen) door te breken.
wel een eye opener dit trouwens, zo ga je nog eens nadenken over je eigen gedrag. Terwijl ik in eerst instantie dacht dat het iets vaags/onverklaarbaars was dat over mij heen "hing" ofzo. (wat ik nog steeds een mogelijkheid acht btw...)
Wel grappig dat er meer mensen zijn die dit ervaren.Ik ben blijkbaar niet de enige.
Ik zal dat eens proberen te veranderen bij uitgaan etc. ben ook wel heel kritisch wat betreft jongens als ik eerlijk moet zijn.
Overigens is het niet zo dat er noooit iemand op me af komt hoor, maar wel beduidend minder terwijl ik dus echt geen afschrikkend uiterlijk heb.
Dat ik zou stinken kan ik me haast niet voorstellen. Stel je voor zeg8-. !
Ik vind het ook wel een beetje weird om dat te gaan vragen terwijl daar echt 0 indicatie voor is..
Het is overigens niet zo dat ik altijd overal (bij de bakker wat al genoemd werd) er last van heb.
En wat comissies betreft. Ik ben ook niet op mijn mondje gevallen, maar misschien moet ik inderdaad maar eens een hint geven ofzo (dat doen andere mensen idd ook) Volgens mij denken mensen vaak dat dat voor mij niet zo hoeft terwijl ik dat juist toch wel stiekem leuk vind.
Ik moet gewoon proberen om hierdoor niet onzeker te worden en proberen die viceuze cirkel (@missireen) door te breken.
wel een eye opener dit trouwens, zo ga je nog eens nadenken over je eigen gedrag. Terwijl ik in eerst instantie dacht dat het iets vaags/onverklaarbaars was dat over mij heen "hing" ofzo. (wat ik nog steeds een mogelijkheid acht btw...)
Wel grappig dat er meer mensen zijn die dit ervaren.Ik ben blijkbaar niet de enige.
zondag 7 oktober 2007 om 00:20
Je hoeft geen afschrikwekkend uiterlijk te hebben om afschrikwekkend over te komen , hoor
Het kan je houding zijn , of je blik ........
http://www.lichaamstaal.com/
http://lichaamstaal.startpagina.nl/
http://lichaamstaal.web-log.nl/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 oktober 2007 om 00:59
Ha, herkenbaar zeg. Ik ben er inmiddels wel uit dat ik geloof ik best wel een afstandelijke uitstraling heb, hoewel ik ook best spontaan uit de hoek kan komen als ik me goed voel, of het idee heb bij "vreemden" dat het wel klikt. Dat afstandelijke kan mss ook uitgelegd worden als arrogantie, maar is gewoon onzekerheid. Zeker bij goedgebekte types heb ik snel het gevoel dat mijn mening er niet toe doet.
Heb er gelukkig nu niet zo'n last meer van (ben 38), heb me er gewoon bij neergelegd dat ik in het begin een kat-uit-de-boom-kijk type ben. Niks mis mee toch eigenlijk? Zo snap ik ook bijvoorgeeld eigenlijk mensen niet die meteen een uur nadat ze je kennen je naam gaan afkorten ofzo. Dat vind ik dingen voor als je elkaar al langer kent,
En om nog even iets aan te halen wat iemand anders hier zei geloof ik; als je met 10 man aan tafel zit, en ik heb een gerecht gekozen dat 4 andere mensen ook hebben... ik krijg geheid als laatste geserveerd, en als het ff tegenzit is mijn gerecht nog vergeten ook, haha. Het is een running gag in m'n vriendenkring.
En verder mss ook nog, ik ben enig kind, en heb in die zin dus nooit thuis geleerd om tussen leeftijdsgenoten voor mezelf op te komen. Iig niet zoals je tussen broers en zussen slaande ruzie kunt hebben en dat het dan toch weer goed komt omdat je broers/zussen bent. Met vriendinnetjes was dat toch anders.
Zo, lekker ego verhaal zeg, hahaha. Heb dus niet echt tips voor je, maar herkenning is wrs ook al fijn om te lezen. En wat anderen ook al zeggen, ga jezelf niet verloochenen, dat word je echt niet blijer van.
En Nijn, ik heb al eens eerder zoiets van je gelezen, en ik vind het echt zo typisch, want ik heb zo'n ander beeld van jou; gezellige, positieve, kletsgrage Nijn . Ik vind je een topwijf, al vanaf het eerste moment dat ik je zag ![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Heb er gelukkig nu niet zo'n last meer van (ben 38), heb me er gewoon bij neergelegd dat ik in het begin een kat-uit-de-boom-kijk type ben. Niks mis mee toch eigenlijk? Zo snap ik ook bijvoorgeeld eigenlijk mensen niet die meteen een uur nadat ze je kennen je naam gaan afkorten ofzo. Dat vind ik dingen voor als je elkaar al langer kent,
En om nog even iets aan te halen wat iemand anders hier zei geloof ik; als je met 10 man aan tafel zit, en ik heb een gerecht gekozen dat 4 andere mensen ook hebben... ik krijg geheid als laatste geserveerd, en als het ff tegenzit is mijn gerecht nog vergeten ook, haha. Het is een running gag in m'n vriendenkring.
En verder mss ook nog, ik ben enig kind, en heb in die zin dus nooit thuis geleerd om tussen leeftijdsgenoten voor mezelf op te komen. Iig niet zoals je tussen broers en zussen slaande ruzie kunt hebben en dat het dan toch weer goed komt omdat je broers/zussen bent. Met vriendinnetjes was dat toch anders.
Zo, lekker ego verhaal zeg, hahaha. Heb dus niet echt tips voor je, maar herkenning is wrs ook al fijn om te lezen. En wat anderen ook al zeggen, ga jezelf niet verloochenen, dat word je echt niet blijer van.
En Nijn, ik heb al eens eerder zoiets van je gelezen, en ik vind het echt zo typisch, want ik heb zo'n ander beeld van jou; gezellige, positieve, kletsgrage Nijn
. Ik vind je een topwijf, al vanaf het eerste moment dat ik je zag
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
zondag 7 oktober 2007 om 11:32
Hier nog zo iemand die het herkent. Ik heb ook nogal eens het gevoel dat mensen mij in eerste instantie over het hoofd zien. Terwijl ik eigenlijk best een krachtige persoonlijkheid ben, vind ik zelf. Maar tegenwoordig moet het allemaal maar snel snel en moet je ook vooral hard schreeuwen om op te vallen. En dat ben ik helemaal niet gewend. Ik ben ook enig kind, en thuis kreeg ik als vanzelf alle aandacht. Daar hoefde ik niks voor te doen, niet voor te vechten en niet voor te schreeuwen. Nu vind ik dat wel eens een nadeel, al weet ik niet of het daar aan ligt. Misschien zit ik ook gewoon zo in elkaar. Ik baal er soms wel van dat mensen mij volgens mij anders inschatten. Dat ze denken dat ik oppervlakkig ben. Omdat ze niet verder kijken dan de eerste afstandelijk laag. Of omdat ik soms niet zo'n zin heb om ze verder te laten kijken. Nou ja, het is denk ik niet in z'n geheel af te schuiven op het gedrag van anderen of dat van jezelf. Lijkt mij een samenspel. Feit is dat het gedrag van anderen niet of bijna niet te veranderen is. Dus de manier om het aan te pakken, als je dat wil, is om je eigen kijk of gedrag te veranderen.
zondag 7 oktober 2007 om 12:27
Als je steeds het gevoel hebt dat je over het hoofd wordt gezien, dan moet je zelf iets doen om het te veranderen. Als je namelijk denkt dat je iets kunt veranderen door niets te doen heb je het mis want alles blijft zoals het is, je kunt gelukkig je omgeving positief beïnvloeden door zelf te veranderen en dat kun je bereiken door een aantal dingen net iets anders te doen dan je al deed.
Bijvoorbeeld: Stel veel vragen aan je gesprekspartner(s), laat ze vooral veel over zichzelf vertellen, dat vinden mensen doorgaans heel fijn en ze vinden je al snel aardig. Wat ook goed werkt is mensen complimenteren. Het is echt niet moeilijk, er is altijd wel iets leuks of aardigs over iemand te vertellen, en het leuke is dat je het nog meent ook. Je kunt er vandaag mee beginnen, te beginnen met de groenteboer . Als je dat veelvuldig doet val je al snel op een positieve manier op. Door je op deze manier actief en positief op te stellen verandert er ook iets in jezelf waardoor je toch echt makkelijker contacten kunt leggen, maar nu ben jij degene die het initiatief neemt. Dus niet wachten op de prins op het witte paard, maar kijk om je heen wie je nu weer kunt opbeuren. Zie het eerst als een spelletje, en als je het langer doet wordt het een serieus onderdeel van jezelf.Mensen die zo met anderen omgaan zijn doorgaans net magneten, men wil graag in hun buurt zijn omdat het zo goed voelt. Misschien helpen deze tips. Veel succes ermee!
Bijvoorbeeld: Stel veel vragen aan je gesprekspartner(s), laat ze vooral veel over zichzelf vertellen, dat vinden mensen doorgaans heel fijn en ze vinden je al snel aardig. Wat ook goed werkt is mensen complimenteren. Het is echt niet moeilijk, er is altijd wel iets leuks of aardigs over iemand te vertellen, en het leuke is dat je het nog meent ook. Je kunt er vandaag mee beginnen, te beginnen met de groenteboer . Als je dat veelvuldig doet val je al snel op een positieve manier op. Door je op deze manier actief en positief op te stellen verandert er ook iets in jezelf waardoor je toch echt makkelijker contacten kunt leggen, maar nu ben jij degene die het initiatief neemt. Dus niet wachten op de prins op het witte paard, maar kijk om je heen wie je nu weer kunt opbeuren. Zie het eerst als een spelletje, en als je het langer doet wordt het een serieus onderdeel van jezelf.Mensen die zo met anderen omgaan zijn doorgaans net magneten, men wil graag in hun buurt zijn omdat het zo goed voelt. Misschien helpen deze tips. Veel succes ermee!
zondag 7 oktober 2007 om 12:42
iedereen zegt acepteer het... als je zo verder wilt gaan is dat wat je moet doen idd.. maar als het je stoort, of in de weg zit of wat dan ook, is er maar 1 die er wat aan kán doen.
probeer idd te ondekken wat het dan zou kunnen zijn. het klinkt her en der er afwachtend. je wordt niet gevraagd er komt niemand op je af, onderneem idd zelf wat meer actie. en verder krijg je terug wat je geeft. probeer maar eens voor de gein n hele dag heel flauw/saai/leeg te reageren, en n dag later juist heel uitgelaten en vrolijk, open en enthousiast. je zult en wereld van verschil merken in hoe men op jóu reageert!
als ik dan bijv het vehaal van lizett lees, laat je je aan de kant duwen? nee toch!!! je gaat toch niet áfwachten of je alsjeblieft nog mee mag praten?! kom op! zéker als je al in n gesprek verwikkeld was, de ander komt erbij. heel gezellig! dat ze bij een gesprek erbij komen waar jij al midden inzat! ze willen blijkbaar horen wat je te vertellen hebt! maar vertel dan door!!
probeer idd te ondekken wat het dan zou kunnen zijn. het klinkt her en der er afwachtend. je wordt niet gevraagd er komt niemand op je af, onderneem idd zelf wat meer actie. en verder krijg je terug wat je geeft. probeer maar eens voor de gein n hele dag heel flauw/saai/leeg te reageren, en n dag later juist heel uitgelaten en vrolijk, open en enthousiast. je zult en wereld van verschil merken in hoe men op jóu reageert!
als ik dan bijv het vehaal van lizett lees, laat je je aan de kant duwen? nee toch!!! je gaat toch niet áfwachten of je alsjeblieft nog mee mag praten?! kom op! zéker als je al in n gesprek verwikkeld was, de ander komt erbij. heel gezellig! dat ze bij een gesprek erbij komen waar jij al midden inzat! ze willen blijkbaar horen wat je te vertellen hebt! maar vertel dan door!!
zondag 7 oktober 2007 om 14:53
Hai Soof01,
Op dit moment lees ik het boek The Secret. Nou is dit boek wel erg spiritueel en daar moet je min of meer voor openstaan. Zelf ben ik niet een heel spiritueel typje maar wat er in dat boek staat heeft mij wel aan het denken gezet. Het boek zegt dat ieder mens uit aantrekkingskracht bestaat. Deze aantrekkingskracht die iedereen bezit wordt veroorzaakt door gedachten. Het schijnt dat we wel 6000 gedachten op een dag hebben. In de psychologie beweerd men dat je gedachten de oorzaak van het gevoel is en het gevoel men doet handelen. Om handelen te veranderen moet dus onderzocht worden welke gedachten hier aan vooraf gingen.
To the point: het boek (en in de psychologie) beweerd men dus dat jouw aantrekkingskracht hetgeen is wat je denkt. Dus als jij denkt ik ben oninteressant jij die aantrekkingskracht bezit. Probeer je gedachten te veranderen in ''ik ben interessant, aantrekkelijk, geweldig van mijn part'' en handel hierna. Probeer het; baat het niet dan schaad het niet toch!
Succes!
Nicknaampje
Op dit moment lees ik het boek The Secret. Nou is dit boek wel erg spiritueel en daar moet je min of meer voor openstaan. Zelf ben ik niet een heel spiritueel typje maar wat er in dat boek staat heeft mij wel aan het denken gezet. Het boek zegt dat ieder mens uit aantrekkingskracht bestaat. Deze aantrekkingskracht die iedereen bezit wordt veroorzaakt door gedachten. Het schijnt dat we wel 6000 gedachten op een dag hebben. In de psychologie beweerd men dat je gedachten de oorzaak van het gevoel is en het gevoel men doet handelen. Om handelen te veranderen moet dus onderzocht worden welke gedachten hier aan vooraf gingen.
To the point: het boek (en in de psychologie) beweerd men dus dat jouw aantrekkingskracht hetgeen is wat je denkt. Dus als jij denkt ik ben oninteressant jij die aantrekkingskracht bezit. Probeer je gedachten te veranderen in ''ik ben interessant, aantrekkelijk, geweldig van mijn part'' en handel hierna. Probeer het; baat het niet dan schaad het niet toch!
Succes!
Nicknaampje
zondag 7 oktober 2007 om 16:08
Demo, wat leuk dat jij een medekatuitdeboomkijker bent. Dat viel me de eerste keer wel op, nu je het zegt, maar de laatste keer in het bootje in U absoluut niet meer, dus dat van 2de indruk klopt wel, haha. Voor mij ben jij juist ook een hele gezellige meid *knuffel*
Ik denk dat ik ook een beetje een afstandelijke uitstraling heb, ondanks dat ik dat helemaal niet wil hebben. Gek he? En dan is het idd een kwestie van zelf als eerste uit je schulp kruipen, en mensen aanspreken en vragen stellen, zoals iemand hier suggereerde. Gisteravond nog, op een avond waar we allemaal nieuwe mensen gingen ontmoeten (we zijn net verhuisd naar een nieuw land). Dan weet ik gewoon dat ze niet op mij zullen afstappen en dat ik het zelf moet doen, dat doe ik dan dus ook.
Misschien is het ook wel waar dat als je in je jeugd nooit met de ellebogen hebt hoeven werken (enig kind, of zoals ik; enige meisje tussen 2 jongens), je gewoon minder competitie hebt leren voeren. Ikzelf ben bijv. absoluut niet competetief. Als er een discussie is en iedereen voert het hoogste woord en er wordt door elkaar heen gepraat, dan tune ik al snel uit. Laat die anderen het maar uitvechten, denk ik dan.
Niet dat ik discussie uit de weg ga, maar ik hoef gewoon niet zo nodig gelijk te krijgen. Ook vandeweek op de school van de kinderen; oudercommissie. Allemaal moeders die om het hardst zitten te kakelen van wat er allemaal moet gaan gebeuren. Dan ga ik me juist een beetje op de vlakte houden,tenzij er echt iets slims gezegd moet worden uiteraard.
Ik denk dat ik ook een beetje een afstandelijke uitstraling heb, ondanks dat ik dat helemaal niet wil hebben. Gek he? En dan is het idd een kwestie van zelf als eerste uit je schulp kruipen, en mensen aanspreken en vragen stellen, zoals iemand hier suggereerde. Gisteravond nog, op een avond waar we allemaal nieuwe mensen gingen ontmoeten (we zijn net verhuisd naar een nieuw land). Dan weet ik gewoon dat ze niet op mij zullen afstappen en dat ik het zelf moet doen, dat doe ik dan dus ook.
Misschien is het ook wel waar dat als je in je jeugd nooit met de ellebogen hebt hoeven werken (enig kind, of zoals ik; enige meisje tussen 2 jongens), je gewoon minder competitie hebt leren voeren. Ikzelf ben bijv. absoluut niet competetief. Als er een discussie is en iedereen voert het hoogste woord en er wordt door elkaar heen gepraat, dan tune ik al snel uit. Laat die anderen het maar uitvechten, denk ik dan.
Niet dat ik discussie uit de weg ga, maar ik hoef gewoon niet zo nodig gelijk te krijgen. Ook vandeweek op de school van de kinderen; oudercommissie. Allemaal moeders die om het hardst zitten te kakelen van wat er allemaal moet gaan gebeuren. Dan ga ik me juist een beetje op de vlakte houden,tenzij er echt iets slims gezegd moet worden uiteraard.
