ik heb moeite om direct contact te leggen

Ik heb grote moeite om direct contact met iemand te leggen. Het is niet dat ik verlegen ben, ik juist reuze assertief, maar het is een angst om te worden afgewezen. Ik ben nu 5 single en heb sinds het einde van mijn relatie geen relatie meer gehad. Zelfs geen vriendje voor even. Het lukt mij gewoonweg niet om contacten te leggen als ik een leuk iemand tegenkom. Wat ik wel doe is idioot gedrag vertonen. Ik zal mijn verhaal vertellen: Ik kom twee á drie keer per week op de sportschool en daar kwam ik een hele leuke man tegen. Althans, hij ziet er leuk uit, of-tie ook leuk is weet ik niet want ik heb nog niet echt met hem durven spreken. Een paar maanden geleden stond naast me tijdens de bodypump les, nooit eerder gezien en ik dacht mmmm leuk. Niets durven zeggen, ook niet aankijken. Toevallig een paar dagen later, tijdens spinning zit hij een plekje voor me. Dus ben ik gaan uitzoeken of hij regelmatig op vaste tijden naar de sportschool gaat. Niet durven vragen "Goh. kom jij hier vaker?" maar sneaky ik ben twee weken lang alle keren naar spinning en bodypumplessen geweest. Zo ontdekte ik zijn vaste  sportschooldagen. Zo ben ik verder gaan onderzoeken. Ik ontdekte ik toevallig dat we bij dezelfde werkgever werken (een hele grote organisatie en een totaal andere divisie). Urenlang in smoelenboeken op intranet gezocht naar z'n foto en z'n naam. Na lang zoeken gevonden gevonden. Ik het telefoonboek z'n huisadres opgezocht. Quasi nonchalant een paar keer langs z'n huis gefietst en gelopen en naar binnen gekeken. Geen, driewielertjes, zandbakken of schommels, dus heeft hij waarschijnlijk geen kinderen. Alléén zijn naam bij de voordeur (geen partner??????). Kortom na enig speurwerk weet ik hoe hij heet, z'n e-mail waar hij werkt en woont. Vanochtend in de sportschool heb ik voor het eerst wat tegen hem gezegd. "Ook toevallig, elke keer dat ik er ben, ben jij er ook." Ik hoorde het mezelf zeggen, het klonk zo stom en overtuigd niet spontaan. Het is ook niet waar, want ik kwam hem niet toevallig tegen. Ik werd rood, en nog voor het spinnen begon liep het zweet al over m'n rug. Ik durf gewoon geen contact te leggen, of ook maar een gewoon gesprek aan te knopen. Er spoken allerlei gedachten door m'n hoofd misschien heeft-ie al een relatie, misschien vind-ie me niet leuk. Een vriendin heeft mij een kaartje gegeven met de tekst "Ik loop liever een blauwtje dan met eelt op m'n ziel". Maar ik mis gewoon de spontaniteit om het naar hem op te sturen.

Allebei, ik ben bang voor de afwijzing. En ik ben een behoorlijke controlfreak dus ik doe eigelijk nooit iets spontaan, intuitief of ondoordacht. Ik wou dat ik dat kon zucht......

Rory,



Het is helemaal zoals jij het beschrijft. Ik noem het ook een soort contactgestoordheid. Misschien komt het ook dat ik er zelf te veel druk op leg. Laten we er niet om heen draaien ik vind het een leuke vent en stiekum droom ik van een fantastische relatie en eeuwigdurend geluk. Maar als ik een relatie krijg dan moet het ook meteen goed lukken (de controlfreak in mij). Ik wil alle factoren die daar negatief op kunnen werken uitsluiten. Misschien heeft het ook met m'n leeftijd te maken. Mijn biologische klok is geen klokje meer maar een alarmbel geworden.

Gelukkig ben ik er van de week ingeslaagd een normaal gesprek aan te knopen, en heb zelfs met hem na het sporten nog wat gedronken met dank aan een vriendin die het initiatief nam: "Zullen we nog even gezellig wat drinken...."  (ik had nog bijna nee gezegd omdat ik wel erg moe was).

Morgen zie ik 'm weer