Ik kan hem niet krijgen....of toch wel??

Gisteren heeft me weer helemaal in verwarring gebracht, weer...elke keer als ik hem zie, komt dat gevoel weer terug. Vorig jaar 5 maanden iets met hem gehad. Ik was vanaf het eerste moment superverliefd op hem, nooit eerder zo gehad. Ik heb het uiteindelijk stopgezet omdat hij mij geen duidelijkheid gaf (met hulp aan Vivaforum). Hij wilde wel verder met mij, maar op de manier zoals we dat al deden, gewoon elkaar af en toe zien, wat sms-en, afspreken als hij niks anders leuks had staan (zo leek het tenminste). Vanaf die tijd elkaar zo af en toe gezien, een periode weer wat meer contact gehad, maar ook dat is niks geworden, want de situatie bleef hetzelfde, weinig initiatieven van zijn kant tot afspreken. Weer een paar maanden verstreken, soms zagen we elkaar tijdens het stappen, dan vroeg hij naar mij bij mijn vriendinnen, stonden we ook lang bij elkaar, kusjes in mijn nek, vragen of ik wilde blijven etc. Daar ging ik dan niet op in, ook nooit sms-jes of belletjes van hem na zo'n weekend dat we elkaar gezien hadden. Gisteren kwam ik hem dus weer tegen, weer de hele tijd contact zoeken vanuit zijn kant, weer die spanning en tja dan ben ik weer compleet de weg kwijt (want echt ondanks die 'vaagheid', is het een heel eerlijke en fijne jongen met wie ik het heel goed kan vinden). Hij weet dat niet, in ieder geval ik laat het niet blijken (maar hij zou het ook kunnen voelen, net als ik), maar telkens weer gebeurt het. Ik heb al genoeg initiatieven genomen, heb hem eerder echt wel duidelijk gemaakt dat ik hem heel leuk vind. Hij reageert daar niet op, ja wel telkens als we elkaar zien, maar nooit tussendoor. Hij wil niks, ik weet het, maar toch geeft hij me telkens hoop, zijn signalen zijn niet duidelijk. En tja was dat niet de reden dat ik het al eerder verbroken heb. Wat ik wil weten is of er meer mensen zijn die iets soortgelijks meemaken. Het valt me zwaar, het doet echt pijn als degene met wie je eigenlijk oud wilt worden (want zo voelt het), dat niet met jou lijkt te willen. En wat ik ook wilde, was het op deze manier een beetje van me afschrijven. Ja en ik laat het rusten dat probeer ik al heel lang (kom ook zeker niet wanhopig op hem over), lukt me ook wel, maar op zulke momenten komt alles weer naar boven.....

Bedankt allemaal voor de reacties...daar hebben jullie een punt, ik denk dat ik mezelf ook hoop geef door de dingen die hij doet en interpreteer als zijnde meer.... Ik denk ook echt dat hij me heel leuk vindt, maar niet leuk genoeg, dat blijkt wel.

Daarentegen vestig ik ook echt niet al mijn hoop op hem hoor. Ik ga ook gewoon op date met andere mannen heb al meerdere relatietjes gehad na hem. Er zijn ook weken dat ik amper aan hem denk. Maar dan komen we elkaar weer tegen (in ons geval onvermijdelijk) en dan merk ik toch weer dat ik hem nog steeds heel erg leuk vindt en dat drukt je dan weer even met de neus op de feiten. En dat wil je dan even van je afschrijven....