Relaties
alle pijlers
Ik snap de grapjes van mijn vriend niet!!
maandag 31 december 2007 om 14:39
Dag lieve mensen.
Ik heb nu dik 3 jaar een relatie, waarvan we nu 1 jaar samen wonen.
Meer en meer maakt mijn vriend opmerkinngen die grappig bedoeld zijn achteraf maar op dat moment bij mij totaal tegenovergesteld overkomen.
Hij is net boos de deur uit gegaan en het ziet er niet goed uit...
Gisteren hadden we ook fixe ruzie en hij vroeg mij dan ook om te vertrekken.
Dames serieus..ik kan er niet meer tegen!
Hij maakt hele rare grapjes die dan sarcastisch bedoeld zijn. En op mij komen deze grapjes dan ook over als een serieus negatieve opmerking. Het kan te maken hebben met het feit dat hij Engels is en ik Nederlandse en dat er gewoon een verschil van humor is...
Het kan ook nog zo zijn dat hij me liever afkraakt en dan achteraf zegt dat het een grapje was om zich in te dekken...maar zo is hij normaal gesproken helemaal niet.
Ben ik nu gewoon erg paranoide bezig?? Het is toch niet normaal dat als hij een grap maakt die mij mij overkomt als een serieuze opmerking?! En het is nu ook niet zo dat ik totaal geen mensenkennis heb. In het begin hadden we hier totaal geen last van, het is sinds we samenwonen er een beetje ingeslopen.
Ik hoop dat iemand me raad kan geven of in ieder geval weer een beetje op een helder spoor kan zetten.
Alvast een fijne jaarwisseling!
Ik heb nu dik 3 jaar een relatie, waarvan we nu 1 jaar samen wonen.
Meer en meer maakt mijn vriend opmerkinngen die grappig bedoeld zijn achteraf maar op dat moment bij mij totaal tegenovergesteld overkomen.
Hij is net boos de deur uit gegaan en het ziet er niet goed uit...
Gisteren hadden we ook fixe ruzie en hij vroeg mij dan ook om te vertrekken.
Dames serieus..ik kan er niet meer tegen!
Hij maakt hele rare grapjes die dan sarcastisch bedoeld zijn. En op mij komen deze grapjes dan ook over als een serieus negatieve opmerking. Het kan te maken hebben met het feit dat hij Engels is en ik Nederlandse en dat er gewoon een verschil van humor is...
Het kan ook nog zo zijn dat hij me liever afkraakt en dan achteraf zegt dat het een grapje was om zich in te dekken...maar zo is hij normaal gesproken helemaal niet.
Ben ik nu gewoon erg paranoide bezig?? Het is toch niet normaal dat als hij een grap maakt die mij mij overkomt als een serieuze opmerking?! En het is nu ook niet zo dat ik totaal geen mensenkennis heb. In het begin hadden we hier totaal geen last van, het is sinds we samenwonen er een beetje ingeslopen.
Ik hoop dat iemand me raad kan geven of in ieder geval weer een beetje op een helder spoor kan zetten.
Alvast een fijne jaarwisseling!
maandag 31 december 2007 om 15:36
Dit is iets wat ik wel uit mijn (verbroken) relatie herken.
Mijn ex-man had hier ook een handje van, en ik was ook iemand die hier niet tegenkon.
"Grappig" bedoelde sarcastische opmerkingen, waardoor je je genegeerd en vernedert voelt, tenminste ik wel.
Bij ons was het meer dat hij zelf vond dat hij rotopmerkingen mocht plaatsen wanneer het hem uitkwam, en als er dan narigheid van kwam dan was het altijd mijn schuld omdat ik
a: zolangzamerhand toch wel wist hoe hij in elkaar zat
b: hij het niet zo bedoeld had
en c: ik nergens tegen kon.
Bijvoorbeeld: ik kom thuis na een aanrijding, ben van mijn fiets gevallen, heb eigenlijk nu pas door dat het allemaal niet zo meevalt als ik ter plekke aan de automobilist heb willen zeggen, sta dus met gescheurde jas en geschaafde handen, knikkende knieën voor hem, Hij-die-op-dat-moment-de-krant-leest.
Ik: "ik ben net gevallen met de fiets"
Hij (blijft achter de krant): Hm..
Ik had gehoopt dat hij op was gestaan, naar me toe zou zijn gekomen, hij heeft 't vast niet gehoord.
Ik doe nog een poging: "Mijn handen doen zeer en mijn jas is nog gescheurd ook....".
Hij: Ja.
Ik driftig wordend: "Hoor je niet wat ik zeg? Ik ben GVD van mijn fiets gereden, ik sta hier met een paar kapotte handen en een paar trillende knieën, en jij blijft gewoon doorgaan met je krant lezen?
Hij doet de krant omlaag en zegt met een soort van lachje: Ja, en wat wil jij nou dat ik doe?
Ik heb mezelf verbeten en alles zo goed en zo kwaad mogelijk gedaan om mijn handen te verzorgen en makkelijke kleren aan te trekken. Heb hem laten zitten met zijn krant.
De andere dag kon ik moeilijk lopen en zitten was ook geen pretje.
Toen ik 's avonds door de kamer strompelde maakte hij het grapje:
is het nog niet over? Dan ben je toch wel echt rot terecht gekomen hoor...
Ik ben toen uitgevaren tegen hem wie hij wel dacht dat hij was, of hij soms dacht dat ik voor de lol zo tegenover hem was gaan staan de avond ervoor, dat ik een beetje liefde en troost op dat moment eigenlijk hard nodig had gehad, etc. etc.
En dan komt het: het was maar een grápje...helemaal niet de bedoeling dat ik zo uit mijn dak zou gaan...
En ik twijfelde aan mezelf, liet ik me nou weer kennen?
Ben ik zo kinderachtig?
Doorzie ik dat nou nog niet?
Het is misschien niet helemaal zoals bij TO, ben je naam even kwijt, maar ik weet dat dit soort dingen je gevoel voor eigenwaarde erg kunnen ondermijnen, en dat is volgens mij waar het bij haar
wel om gaat.
Mijn ex-man had hier ook een handje van, en ik was ook iemand die hier niet tegenkon.
"Grappig" bedoelde sarcastische opmerkingen, waardoor je je genegeerd en vernedert voelt, tenminste ik wel.
Bij ons was het meer dat hij zelf vond dat hij rotopmerkingen mocht plaatsen wanneer het hem uitkwam, en als er dan narigheid van kwam dan was het altijd mijn schuld omdat ik
a: zolangzamerhand toch wel wist hoe hij in elkaar zat
b: hij het niet zo bedoeld had
en c: ik nergens tegen kon.
Bijvoorbeeld: ik kom thuis na een aanrijding, ben van mijn fiets gevallen, heb eigenlijk nu pas door dat het allemaal niet zo meevalt als ik ter plekke aan de automobilist heb willen zeggen, sta dus met gescheurde jas en geschaafde handen, knikkende knieën voor hem, Hij-die-op-dat-moment-de-krant-leest.
Ik: "ik ben net gevallen met de fiets"
Hij (blijft achter de krant): Hm..
Ik had gehoopt dat hij op was gestaan, naar me toe zou zijn gekomen, hij heeft 't vast niet gehoord.
Ik doe nog een poging: "Mijn handen doen zeer en mijn jas is nog gescheurd ook....".
Hij: Ja.
Ik driftig wordend: "Hoor je niet wat ik zeg? Ik ben GVD van mijn fiets gereden, ik sta hier met een paar kapotte handen en een paar trillende knieën, en jij blijft gewoon doorgaan met je krant lezen?
Hij doet de krant omlaag en zegt met een soort van lachje: Ja, en wat wil jij nou dat ik doe?
Ik heb mezelf verbeten en alles zo goed en zo kwaad mogelijk gedaan om mijn handen te verzorgen en makkelijke kleren aan te trekken. Heb hem laten zitten met zijn krant.
De andere dag kon ik moeilijk lopen en zitten was ook geen pretje.
Toen ik 's avonds door de kamer strompelde maakte hij het grapje:
is het nog niet over? Dan ben je toch wel echt rot terecht gekomen hoor...
Ik ben toen uitgevaren tegen hem wie hij wel dacht dat hij was, of hij soms dacht dat ik voor de lol zo tegenover hem was gaan staan de avond ervoor, dat ik een beetje liefde en troost op dat moment eigenlijk hard nodig had gehad, etc. etc.
En dan komt het: het was maar een grápje...helemaal niet de bedoeling dat ik zo uit mijn dak zou gaan...
En ik twijfelde aan mezelf, liet ik me nou weer kennen?
Ben ik zo kinderachtig?
Doorzie ik dat nou nog niet?
Het is misschien niet helemaal zoals bij TO, ben je naam even kwijt, maar ik weet dat dit soort dingen je gevoel voor eigenwaarde erg kunnen ondermijnen, en dat is volgens mij waar het bij haar
wel om gaat.
maandag 31 december 2007 om 15:41
Zo te lezen reageer jij op de impliciete boodschap "het is niet interessant wat jij zegt". Het kan zijn dat hij die boodschap echt geeft, maar het kan ook dat jij het alleen maar hoort omdat je een gebrek aan vertrouwen hebt (door je verleden?) In het eerste geval moet je eens stevig ruzie gaan maken, in het tweede geval kun je zelf hulp zoeken. Het kan natuurlijk ook een combinatie van het een en het ander zijn.
Mijn vriend kan af en toe een beetje neerbuigend over dit forum doen. En dan ook met van die opmerkingen langs zijn neus weg. Ik heb hem daar een paar keer heel serieus op aangesproken (nou ja, aangesproken, ik word dan wel heel boos ) dat ik het best vond als hij het niet boeiend vind, maar dat ik niet wil hebben dat hij mij kleineert, ook niet als grapje, ook niet onbedoeld.
Het kan best dat jouw vriend het totaal niet verkeerd bedoeld, maar dat het toch nodig is om ruimte voor jezelf te maken en hem duidelijk te maken dat je niet blij wordt van dit soort opmerkingen.
Mijn vriend kan af en toe een beetje neerbuigend over dit forum doen. En dan ook met van die opmerkingen langs zijn neus weg. Ik heb hem daar een paar keer heel serieus op aangesproken (nou ja, aangesproken, ik word dan wel heel boos ) dat ik het best vond als hij het niet boeiend vind, maar dat ik niet wil hebben dat hij mij kleineert, ook niet als grapje, ook niet onbedoeld.
Het kan best dat jouw vriend het totaal niet verkeerd bedoeld, maar dat het toch nodig is om ruimte voor jezelf te maken en hem duidelijk te maken dat je niet blij wordt van dit soort opmerkingen.
maandag 31 december 2007 om 15:48
@Perel, ik vind wat jij noemt wel wat anders dan sarcastisch, namelijk gewoon ontzettend ongeïnteresseerd. Ik vind het grapje van de vriend van TO eigenlijk wel grappig. Maar ik vind droge engelse humor wel leuk.
@girlinlove, ik denk dat je de grappen teveel op jezelf betrekt. Als je niet lekker in je vel zit, zie je dingen sneller als een persoonlijke aanval. Probeer aan de dingen te werken waar je nog mee zit vanuit je verleden en leg aan je vriend uit hoe het komt dat je je zo voelt.
@girlinlove, ik denk dat je de grappen teveel op jezelf betrekt. Als je niet lekker in je vel zit, zie je dingen sneller als een persoonlijke aanval. Probeer aan de dingen te werken waar je nog mee zit vanuit je verleden en leg aan je vriend uit hoe het komt dat je je zo voelt.
maandag 31 december 2007 om 15:58
Fille,
Ik had zelf al het gevoel dat dit voorbeeld de lading niet helemaal dekt, het grapje waar het hier om gaat was dan dat wat hij de day after eigenlijk zei.
Het gevoel hebben op scherp te staan en dan vanuit je frustratie (terecht of niet terecht) reageren, waarop de andere partij dit afdoet als "geintje", terwijl jij je eigenlijk helemaal "geeft".
De verhouding daarin is dan als het ware totaal zoek.
Je hebt dan het gevoel dat je jezelf vreselijk laat kennen. In een relatie waarin je je veilig voelt, is dat niet zo'n punt, en dan kun je er wss hartelijk om meelachen als je dit bij jezelf bemerkt.
Als dit niet het geval is, voelt dat als een enorme afstand, je voelt je echt zo eenzaam en onbegrepen dan.
Ik denk dat GIL dit voelt. En dát gevoel herken ik wel.
Ik had zelf al het gevoel dat dit voorbeeld de lading niet helemaal dekt, het grapje waar het hier om gaat was dan dat wat hij de day after eigenlijk zei.
Het gevoel hebben op scherp te staan en dan vanuit je frustratie (terecht of niet terecht) reageren, waarop de andere partij dit afdoet als "geintje", terwijl jij je eigenlijk helemaal "geeft".
De verhouding daarin is dan als het ware totaal zoek.
Je hebt dan het gevoel dat je jezelf vreselijk laat kennen. In een relatie waarin je je veilig voelt, is dat niet zo'n punt, en dan kun je er wss hartelijk om meelachen als je dit bij jezelf bemerkt.
Als dit niet het geval is, voelt dat als een enorme afstand, je voelt je echt zo eenzaam en onbegrepen dan.
Ik denk dat GIL dit voelt. En dát gevoel herken ik wel.
maandag 31 december 2007 om 16:00
GTo, VIPS en celebs boeien jouw vriend kennelijk voor geen meter en hij heeft er kennelijk zwaar genoeg van dat jij iedere keer met die boodschappen aankomt. dus mss moet je daar dan gewwoon eens mee ophouden?
Dat jij er lol aan hebt is prima, maar sommige mensen zal het echt aan hun reet roesten al had Oprah 10 tenen.
Dus mss moet jij aan de ene kant accepteren dt jouw vriend andere interesses heeft en dat dat helemaal geen provbleem hoeft te zijn, als je elkaar in waarde laat.
Daarnast denk ik idd dat jij zijn opmerkingen veels te persoonlijk opvat. Hij vind de informatie die jij op dat moment geeft niet boeiend, dat zegt niets over zijn gevoelens voor jou. Zie zo'n opmerking dan niet als een aanval op jouw persoontje. begin er geen ruzie over als hij weer zo'n opmerking maakt, maar maak gewoon een grapje terug en vraag hoeveel tenen zijn faovoriete voetballer heeft o.i.d.
Als je zo arelaxt met dit soort opmerkingen omgaat gaat er precies datgene gebeuren waar jij bang voor bent, dan is ie op een dag het zat dat ie zijn woorden op een goudschaaltje moet wegen en zoekt ie een vriendin die wel tegen dergelijke opmerkingen kan.
Dat jij er lol aan hebt is prima, maar sommige mensen zal het echt aan hun reet roesten al had Oprah 10 tenen.
Dus mss moet jij aan de ene kant accepteren dt jouw vriend andere interesses heeft en dat dat helemaal geen provbleem hoeft te zijn, als je elkaar in waarde laat.
Daarnast denk ik idd dat jij zijn opmerkingen veels te persoonlijk opvat. Hij vind de informatie die jij op dat moment geeft niet boeiend, dat zegt niets over zijn gevoelens voor jou. Zie zo'n opmerking dan niet als een aanval op jouw persoontje. begin er geen ruzie over als hij weer zo'n opmerking maakt, maar maak gewoon een grapje terug en vraag hoeveel tenen zijn faovoriete voetballer heeft o.i.d.
Als je zo arelaxt met dit soort opmerkingen omgaat gaat er precies datgene gebeuren waar jij bang voor bent, dan is ie op een dag het zat dat ie zijn woorden op een goudschaaltje moet wegen en zoekt ie een vriendin die wel tegen dergelijke opmerkingen kan.
maandag 31 december 2007 om 16:06
maandag 31 december 2007 om 16:25
Als iemand mij komt vertellen ghoeveel tenen Oprah heeft, en dan bovenop xekast zit als ik "LB"zeg, sja dan gerloof ik niet dat ik het daar 3 jaar mee zou volhouden.
En een beetje inbinden zou mss kunnen, maar als je de hele tijd op je woorden moet gaan leten omdat je vriendinnetje overgevoelig is, daar zit ook een grens aan. beiden moeten in de relatie zichzelf kunnen zijn. als dat niet kan, dan kun je beter besluiten dat je niet bijelkaar past. maar als je rationeel weet dat iemand een opmerking maakt gericht op de situatie en niet op jou, dan hoef je toch niet enorm door het lint te gaan? Dan kun je toch denken die tene van Oprah, idd LB, eigenlijk heeft ie nog gelijk ook.
Kijk dat fietsongeluk, dat is een ander verhaal. Ik kan me voorstellen dat je dan boos wordt. maar tribvia over VIPS, daar ga je toch geen ruzie om maken?
En een beetje inbinden zou mss kunnen, maar als je de hele tijd op je woorden moet gaan leten omdat je vriendinnetje overgevoelig is, daar zit ook een grens aan. beiden moeten in de relatie zichzelf kunnen zijn. als dat niet kan, dan kun je beter besluiten dat je niet bijelkaar past. maar als je rationeel weet dat iemand een opmerking maakt gericht op de situatie en niet op jou, dan hoef je toch niet enorm door het lint te gaan? Dan kun je toch denken die tene van Oprah, idd LB, eigenlijk heeft ie nog gelijk ook.
Kijk dat fietsongeluk, dat is een ander verhaal. Ik kan me voorstellen dat je dan boos wordt. maar tribvia over VIPS, daar ga je toch geen ruzie om maken?
maandag 31 december 2007 om 17:11
Perel, ik snap wel dat een grapje je dat gevoel kan geven, maar zoiets is ook afhankelijk van je eigen gevoel. Als iemand een sarcastische opmerking maakt en ik voel me kut, dan betrek ik dat op mezelf. Voel ik me prima, dan kaats ik de bal terug ofzo. Als je n.a.v. Oprah's tenen je meteen aangevallen voelt, dan is er meer aan de hand.
maandag 31 december 2007 om 17:20
Vraag hem eens of hij ergens mee zit. Er is waarschijnlijk iets aan de hand wat jij niet in de gaten heeft. Hij zit er mee en vindt andere dingen dan niet zo belangrij. Hij durft er zelf denk ik niet over te beginnen en denkt waarschijlijk dat jij het wel snapt zo. Een beetje een mis commnicatie tussen jullie op het moment........ dus gewoon vragen
maandag 31 december 2007 om 17:21
Ik weet niet of er nog andere dingen in je relatie niet goed zijn waardoor jij zo op zijn grapjes reageert, maar na het lezen van je voorbeeld had ik maar een gedachte: typisch engels!! Ik woon in engeland, en merk dat als je closer wordt met mensen de grapjes meer sarcastisch worden, precies zoals jij omschrijft. Dit is dan echt niet gemeen bedoeld! Als ik jou was zou ik gewoon proberen er zo min mogelijk van aan te trekken, als snap ik dat dat moeilijk kan zijn als je gewoon een lieve reactie wil.
maandag 31 december 2007 om 17:35
Fille,
Het is duidelijk dat hier idd meer achter zit.
Wanneer de communicatie altijd deze strekking heeft is de balans heel ver weg.
Dan krijg je ook dat zelfs het minste geringste zo zwaar opgenomen wordt.
Ik vraag me af of het altijd zo gaat, of dat hij in andere gevallen wel reageert op een manier waar GIL zich prettig bij voelt.
Het is duidelijk dat hier idd meer achter zit.
Wanneer de communicatie altijd deze strekking heeft is de balans heel ver weg.
Dan krijg je ook dat zelfs het minste geringste zo zwaar opgenomen wordt.
Ik vraag me af of het altijd zo gaat, of dat hij in andere gevallen wel reageert op een manier waar GIL zich prettig bij voelt.
woensdag 2 januari 2008 om 11:00
quote:GirlInLove schreef op 31 december 2007 @ 14:39:
Hij maakt hele rare grapjes die dan sarcastisch bedoeld zijn. En op mij komen deze grapjes dan ook over als een serieus negatieve opmerking.
Het kan ook nog zo zijn dat hij me liever afkraakt en dan achteraf zegt dat het een grapje was om zich in te dekken...maar zo is hij normaal gesproken helemaal niet.
Was je vriend aan het begin van de relatie ook al zo? Is het iets van de laatste jaren, maanden of weken?
Iemand bewust kwetsen en afkraken is geen grapje. Maakt je vriend echt een grapje of grijpt hij zulke gelegenheden aan om jou te vernederen?
Hij maakt hele rare grapjes die dan sarcastisch bedoeld zijn. En op mij komen deze grapjes dan ook over als een serieus negatieve opmerking.
Het kan ook nog zo zijn dat hij me liever afkraakt en dan achteraf zegt dat het een grapje was om zich in te dekken...maar zo is hij normaal gesproken helemaal niet.
Was je vriend aan het begin van de relatie ook al zo? Is het iets van de laatste jaren, maanden of weken?
Iemand bewust kwetsen en afkraken is geen grapje. Maakt je vriend echt een grapje of grijpt hij zulke gelegenheden aan om jou te vernederen?
woensdag 2 januari 2008 om 11:40
iK VIND DAT KRENG WEL ERG SNEL BESLUIT DAT MENSEN NIET BIJ ELKAAR PASSEN, EEN BEETJE BEGRIP VOOR ELKAAR , NIET IEDEREEN IS METEEN EEN PERFECT WERKEND MODEL EN IEDEREEN HEEFT ZO ZIJN ISSUES, MAAR OM DAN MAAR METEEN BANG TE MOETEN ZIJN DAT VRIENDLIEF WEGLOOPT OMDAT JE WELLICHT NIET GOED IN JE VEL ZIT VIND IK WEL ERG VROUWONVRIENDELIJK EN ER MANNELIJKPLEASEND GERICHT..
Sorry voor de hoofdletters......
Sorry voor de hoofdletters......
woensdag 2 januari 2008 om 11:40
als het grapje alleen over de tenen van oprah winfrey gaat kan ik alleen maar denken dat mijn vriendje hetzelfde zou zeggen. Lekker boeiend of iets anders in die trant. Gewoon omdat al dat soort gedoe hem niet intereseert.
Ik weet niet of hij nog andere grapjes maakt die misschien harder aankomen maar daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Ik snap dat je je soms "aangevallen" voelt. Ik ken het wel een beetje maar heb geleerd om bij mezelf na te gaan waarom ik het vervelend vond als iemand (niet vriendjelief overigens) zo een grapje maakte. Dat heb ok toen aan die persoon terug gekoppeld. Vanuit de ik boodschap. Ik voel me er niet prettig bij als jij dat doet want.......... Dat heeft toen wel geholpen
Perel jouw verhaal is heel anders. Dat vind ik ronduit bot als iemand zo iets doet
Ik weet niet of hij nog andere grapjes maakt die misschien harder aankomen maar daar ben ik dan wel benieuwd naar.
Ik snap dat je je soms "aangevallen" voelt. Ik ken het wel een beetje maar heb geleerd om bij mezelf na te gaan waarom ik het vervelend vond als iemand (niet vriendjelief overigens) zo een grapje maakte. Dat heb ok toen aan die persoon terug gekoppeld. Vanuit de ik boodschap. Ik voel me er niet prettig bij als jij dat doet want.......... Dat heeft toen wel geholpen
Perel jouw verhaal is heel anders. Dat vind ik ronduit bot als iemand zo iets doet
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
woensdag 2 januari 2008 om 11:44
Hmmm, lastige situatie hoor. Ik woon en werk met Britten en ze hebben inderdaad een andere vorm van communiceren. Ik weet dat dit misschien als 'over 1 kam scheren' klinkt, maar ik moet er toch vaak rekening mee houden dat dingen niet vaak direct worden uitgesproken maar altijd via omwegen en dubbele bodems (op het werk sta ik dan ook bekend als 'die directe Nederlandse' omdat ik er niet aan mee doe )
Ook denk ik dat elkaar afkraken een soort van vlijerij is, hoe aardiger men je vind, hoe meer 'banter' je over je heen krijgt. Nu verschilt het ook wel per persoon natuurlijk. Ik had een stel vrienden toen ik net in de UK kwam wonen (of meer 'potential friends' als je iemand nog niet zo lang kent) en toen vond ik alle sarcastische opmerkingen wel vervelend, omdat er nooit een iets werd gezegd dat wel aardig was. Eerst dacht ik van 'Oh, dit is typish Brits, komt wel goed'. Echter, toen er ooit es leuke dingen werdden gezegd heb ik toch meer afstand van ze genomen. Ik bedoel, je kan wel met alles zeggen 'dat het een grapje was', mar dat hoeft geen excuus te zijn om niet na te denken of iets wat je zegt ook kwetsend is. Met mijn huidige vriendengroep is het anders. We plagen elkaar enorm veel, maar we gaan nooit over de grens van iemand kwetsen, of scoren te koste van de ander en als ik echt serieus wil praten, dan kan dat ook.
Maar goed, wat heb jij hieraan.....ehm....ik zou denk ik toch proberen te achterhalen wat er achter dit gedrag zit en waarom je je het zo aantrekt. Misschien hebben jullie beide het idee dat je eigen manier van met elkaar omgaan de juiste is. En dan wordt het al gauw een strijd van: wie heeft gelijk? In plaats van je in de ander voor te stellen hoe hij of zij iets heeft bedoelt of opgevat kun je dan alleen nog maar denken hoe stom het is dat de ander niet begrijpt wat je bedoelt.
Succes ermee in ieder geval
Ook denk ik dat elkaar afkraken een soort van vlijerij is, hoe aardiger men je vind, hoe meer 'banter' je over je heen krijgt. Nu verschilt het ook wel per persoon natuurlijk. Ik had een stel vrienden toen ik net in de UK kwam wonen (of meer 'potential friends' als je iemand nog niet zo lang kent) en toen vond ik alle sarcastische opmerkingen wel vervelend, omdat er nooit een iets werd gezegd dat wel aardig was. Eerst dacht ik van 'Oh, dit is typish Brits, komt wel goed'. Echter, toen er ooit es leuke dingen werdden gezegd heb ik toch meer afstand van ze genomen. Ik bedoel, je kan wel met alles zeggen 'dat het een grapje was', mar dat hoeft geen excuus te zijn om niet na te denken of iets wat je zegt ook kwetsend is. Met mijn huidige vriendengroep is het anders. We plagen elkaar enorm veel, maar we gaan nooit over de grens van iemand kwetsen, of scoren te koste van de ander en als ik echt serieus wil praten, dan kan dat ook.
Maar goed, wat heb jij hieraan.....ehm....ik zou denk ik toch proberen te achterhalen wat er achter dit gedrag zit en waarom je je het zo aantrekt. Misschien hebben jullie beide het idee dat je eigen manier van met elkaar omgaan de juiste is. En dan wordt het al gauw een strijd van: wie heeft gelijk? In plaats van je in de ander voor te stellen hoe hij of zij iets heeft bedoelt of opgevat kun je dan alleen nog maar denken hoe stom het is dat de ander niet begrijpt wat je bedoelt.
Succes ermee in ieder geval
woensdag 2 januari 2008 om 14:23
quote:wolkje8 schreef op 02 januari 2008 @ 11:40:
iK VIND DAT KRENG WEL ERG SNEL BESLUIT DAT MENSEN NIET BIJ ELKAAR PASSEN, EEN BEETJE BEGRIP VOOR ELKAAR , NIET IEDEREEN IS METEEN EEN PERFECT WERKEND MODEL EN IEDEREEN HEEFT ZO ZIJN ISSUES, MAAR OM DAN MAAR METEEN BANG TE MOETEN ZIJN DAT VRIENDLIEF WEGLOOPT OMDAT JE WELLICHT NIET GOED IN JE VEL ZIT VIND IK WEL ERG VROUWONVRIENDELIJK EN ER MANNELIJKPLEASEND GERICHT..
Sorry voor de hoofdletters......
Waarom is het vrouwonvriendelijk en man-pleasend? Dat zie ik ff niet. Als je een keer niet lekkenr in je vel zit heb je een relatie om elkaar te steunen en als er issues zijn van vroeger, ja dan is het heel fijn als je begrip en steun bij je partner kunt vinden. En voor "grote"dingen hoop ik dat dat ook zo is. Dat stat m.i. ook los van geslacht. Maar als de ene partner enorm op de kast zit om elke sarcastischse onschuldige opmerkin van de ander, dan maak je elkaar doodongelukkig.
Ik kan af en toe ook vrij sarcastisch en cynisch uit de hoek komen. Dat is mijn gevoel voor humor. En ja als iemand daar niet zo goed tegen kan ben ik best bereid om iets in te binden of een keer mijn excuses te maken als iets echt helemaal verkeerd valt. Als ik echter niets meer kan zeggen omdat mijn partner direcht in de ruzie-modus schiet of gaat huilen en ik dus alleen maar bezig ben met opletten dat ik niet per ongeliuk iets grofs zeg over de neus van Britney of de kont van J-lo, dan zou ik daar persoonlijk heel snel klaar mee zijn. En dat heetft nik met vrouwonvriendelijk of man-pleasen te maken. In een relatie moet je NOOIT op eieren hoeven lopen. Moet dat wel, dan zit je m.i. niet in de goede relatie.
En ik denk niet dat hij het issue heeft, maar dat zij dat heeft. TIO, heb je ook een idee waarom je zo overgevoelig reageert en waarom die sarcastische opmerkingen je zo persoonlijk raken? En ligt daar niet een stukje van jouw verwerking, zodat je zijn botte grappen niet koppelt an jouw nare verleden?
iK VIND DAT KRENG WEL ERG SNEL BESLUIT DAT MENSEN NIET BIJ ELKAAR PASSEN, EEN BEETJE BEGRIP VOOR ELKAAR , NIET IEDEREEN IS METEEN EEN PERFECT WERKEND MODEL EN IEDEREEN HEEFT ZO ZIJN ISSUES, MAAR OM DAN MAAR METEEN BANG TE MOETEN ZIJN DAT VRIENDLIEF WEGLOOPT OMDAT JE WELLICHT NIET GOED IN JE VEL ZIT VIND IK WEL ERG VROUWONVRIENDELIJK EN ER MANNELIJKPLEASEND GERICHT..
Sorry voor de hoofdletters......
Waarom is het vrouwonvriendelijk en man-pleasend? Dat zie ik ff niet. Als je een keer niet lekkenr in je vel zit heb je een relatie om elkaar te steunen en als er issues zijn van vroeger, ja dan is het heel fijn als je begrip en steun bij je partner kunt vinden. En voor "grote"dingen hoop ik dat dat ook zo is. Dat stat m.i. ook los van geslacht. Maar als de ene partner enorm op de kast zit om elke sarcastischse onschuldige opmerkin van de ander, dan maak je elkaar doodongelukkig.
Ik kan af en toe ook vrij sarcastisch en cynisch uit de hoek komen. Dat is mijn gevoel voor humor. En ja als iemand daar niet zo goed tegen kan ben ik best bereid om iets in te binden of een keer mijn excuses te maken als iets echt helemaal verkeerd valt. Als ik echter niets meer kan zeggen omdat mijn partner direcht in de ruzie-modus schiet of gaat huilen en ik dus alleen maar bezig ben met opletten dat ik niet per ongeliuk iets grofs zeg over de neus van Britney of de kont van J-lo, dan zou ik daar persoonlijk heel snel klaar mee zijn. En dat heetft nik met vrouwonvriendelijk of man-pleasen te maken. In een relatie moet je NOOIT op eieren hoeven lopen. Moet dat wel, dan zit je m.i. niet in de goede relatie.
En ik denk niet dat hij het issue heeft, maar dat zij dat heeft. TIO, heb je ook een idee waarom je zo overgevoelig reageert en waarom die sarcastische opmerkingen je zo persoonlijk raken? En ligt daar niet een stukje van jouw verwerking, zodat je zijn botte grappen niet koppelt an jouw nare verleden?
woensdag 2 januari 2008 om 14:27
precies krengiserweer dat is wat ik bedoelde. Ik ben nadat ik me steeds ontzettend aangesproken voelde door sarcastische opmerkingen van een vriend van vriendjelief eens bij mezelf nagegaan waarom ik me er zo rot/verdrietig/boos over voelde. Dat heb ik terug gekoppeld. Nu kan ik veel beter omgaan met de sarcastische botte dingen die gezegd worden.
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
