Relaties
alle pijlers
Ik weet het even niet meer
dinsdag 7 januari 2025 om 22:21
Hallo, ik ben nieuw op dit forum. Ik heb heel erg de behoefte om even van me af te schrijven over mijn situatie met partner. Ik merk dat ik het allemaal even niet meer weet en het helpt om op te schrijven en wellicht wat reacties te lezen. Bedankt alvast 
De situatie is als volgt. Mijn partner (33) en ik (37) hebben elkaar ooit op reis ontmoet. Hij komt uit het buitenland (buiten europa) en na een lange afstandsrelatie van een paar jaar is hij nu sinds iets meer dan 1,5 jaar in Nederland met een tijdelijke verblijfsvergunning, op basis van onze relatie. Sinds hij hier woont is het moeizaam. Dat had ik wel bedacht, want het is natuurlijk best heftig en een grote stap om opeens van lange afstand contact samen te wonen en voor hem ook nog eens in een ander land waar hij de taal niet spreekt en alles anders is. Overigens is hij wel “Westers” (om t maar even zo te noemen) en spreekt hij vloeiend Engels.
De laatste maanden twijfel ik heel erg over onze relatie en toekomst. Ik zal proberen samen te vatten waar dit mee te maken heeft :
-hij werkt parttime, 12 uur pw. daarbuiten doet hij vrijwel niets dan gamen , slapen en hij rookt veel weed (ben ik achter gekomen, wist wel dat hij soms blowt maar nu blijkt dagelijks en soms meerdere joints per dag)
-hij zegt vaak dat hij dingen gaat doen/oppakken maar komt er bijna nooit toe. Bijvoorbeeld Nederlands leren; hij zet hier nauwelijks stappen in terwijl dit wel moet (uiteindelijk ook voor inburgering);
- hij onderneemt weinig tot niets om zelf sociale contacten te leggen.
- in algemene zin neigt hij ernaar dingen te zeggen die hij zal doen maar doet deze vervolgens niet.
Deze dingen leiden bij mij tot steeds meer frustratie en onvrede en heeft negatieve impact op de relatie. We hebben steeds vaker ruzie en ik voel me niet gezien en begrepen. Ons seks leven is nagenoeg niet meer bestaand sinds vele maanden.
Wanneer ik probeer om hier met hem over te praten, dat probeer ik dan op een rustig moment , is zijn reactie patroon : boos op mij worden (ik maak overal een probleem van, ik ben een zeur, ik zie alles negatief ) en vervolgens niet meer willen communiceren. Hij luistert niet naar mij en sluit zich dan volledig af, ook letterlijk door bijvoorbeeld oortjes in te doen en te gaan gamen. Eerder maakte dit mij boos en gefrustreerd, de laatste tijd merk ik dat het me vooral leeg zuigt qua energie. Ik weet niet meer wat te doen en steeds vaker gaat door mijn hoofd het scenario om de relatie te verbreken.
Dit vind ik heel heftig want ik wil graag dat we er uit komen en we problemen (die vast ook bij mij liggen, ik merk bijvoorbeeld ook steeds vaker uit huis te gaan, eigen dingen te gaan doen) kunnen bespreken en constructief kunnen aanpakken.
Ik heb relatie gesprekken voorgesteld maar hij wordt boos als ik dat noem en wil dit niet. Ook therapie om zijn verslaving te tackelen (want hem zelf ondanks dat hij dat zegt, niet lijkt te lukken) wil hij niet . Of hij zegt ja ik zal eens kijken, maar doet er niets mee.
Zoals gezegd merk ik steeds vaker dat ik niet meer weet of dit nog levensvatbaar is
De relatie beëindigen is een hele grote en heftige stap. Betekent voor hem ook dat hij hier weg zal moeten.
Anderzijds voel ik steeds vaker dat ik moe ben en me somber voel over de relatie. Ik heb stress en slaap slecht .
Het van me afschrijven helpt al merk ik. Wat denken jullie van deze situatie ? Reacties zijn welkom,
De situatie is als volgt. Mijn partner (33) en ik (37) hebben elkaar ooit op reis ontmoet. Hij komt uit het buitenland (buiten europa) en na een lange afstandsrelatie van een paar jaar is hij nu sinds iets meer dan 1,5 jaar in Nederland met een tijdelijke verblijfsvergunning, op basis van onze relatie. Sinds hij hier woont is het moeizaam. Dat had ik wel bedacht, want het is natuurlijk best heftig en een grote stap om opeens van lange afstand contact samen te wonen en voor hem ook nog eens in een ander land waar hij de taal niet spreekt en alles anders is. Overigens is hij wel “Westers” (om t maar even zo te noemen) en spreekt hij vloeiend Engels.
De laatste maanden twijfel ik heel erg over onze relatie en toekomst. Ik zal proberen samen te vatten waar dit mee te maken heeft :
-hij werkt parttime, 12 uur pw. daarbuiten doet hij vrijwel niets dan gamen , slapen en hij rookt veel weed (ben ik achter gekomen, wist wel dat hij soms blowt maar nu blijkt dagelijks en soms meerdere joints per dag)
-hij zegt vaak dat hij dingen gaat doen/oppakken maar komt er bijna nooit toe. Bijvoorbeeld Nederlands leren; hij zet hier nauwelijks stappen in terwijl dit wel moet (uiteindelijk ook voor inburgering);
- hij onderneemt weinig tot niets om zelf sociale contacten te leggen.
- in algemene zin neigt hij ernaar dingen te zeggen die hij zal doen maar doet deze vervolgens niet.
Deze dingen leiden bij mij tot steeds meer frustratie en onvrede en heeft negatieve impact op de relatie. We hebben steeds vaker ruzie en ik voel me niet gezien en begrepen. Ons seks leven is nagenoeg niet meer bestaand sinds vele maanden.
Wanneer ik probeer om hier met hem over te praten, dat probeer ik dan op een rustig moment , is zijn reactie patroon : boos op mij worden (ik maak overal een probleem van, ik ben een zeur, ik zie alles negatief ) en vervolgens niet meer willen communiceren. Hij luistert niet naar mij en sluit zich dan volledig af, ook letterlijk door bijvoorbeeld oortjes in te doen en te gaan gamen. Eerder maakte dit mij boos en gefrustreerd, de laatste tijd merk ik dat het me vooral leeg zuigt qua energie. Ik weet niet meer wat te doen en steeds vaker gaat door mijn hoofd het scenario om de relatie te verbreken.
Dit vind ik heel heftig want ik wil graag dat we er uit komen en we problemen (die vast ook bij mij liggen, ik merk bijvoorbeeld ook steeds vaker uit huis te gaan, eigen dingen te gaan doen) kunnen bespreken en constructief kunnen aanpakken.
Ik heb relatie gesprekken voorgesteld maar hij wordt boos als ik dat noem en wil dit niet. Ook therapie om zijn verslaving te tackelen (want hem zelf ondanks dat hij dat zegt, niet lijkt te lukken) wil hij niet . Of hij zegt ja ik zal eens kijken, maar doet er niets mee.
Zoals gezegd merk ik steeds vaker dat ik niet meer weet of dit nog levensvatbaar is
De relatie beëindigen is een hele grote en heftige stap. Betekent voor hem ook dat hij hier weg zal moeten.
Anderzijds voel ik steeds vaker dat ik moe ben en me somber voel over de relatie. Ik heb stress en slaap slecht .
Het van me afschrijven helpt al merk ik. Wat denken jullie van deze situatie ? Reacties zijn welkom,
zondag 19 januari 2025 om 15:31
Ik vind het heel verdrietig voor je TO, maar ik denk dat je zelf ook wel weet dat je de beste beslissing maakt. Heel veel sterkte!
Nog even een tip; zorg ook dat hij zich uitschrijft van je adres voordat hij weg gaat en terug naar het buitenland. Je kan een ander zelf niet van je adres laten uitschrijven en dat kan vervelend uitpakken als je toeslagen wilt aanvragen. Als hij zich niet uitschrijft, dan moet de gemeente eerst een adresonderzoek gaan doen, en dat kan maanden duren.
Nog even een tip; zorg ook dat hij zich uitschrijft van je adres voordat hij weg gaat en terug naar het buitenland. Je kan een ander zelf niet van je adres laten uitschrijven en dat kan vervelend uitpakken als je toeslagen wilt aanvragen. Als hij zich niet uitschrijft, dan moet de gemeente eerst een adresonderzoek gaan doen, en dat kan maanden duren.
zondag 19 januari 2025 om 17:46
Zeker niet je eigen huis uitgaan. Mocht hij blijven zitten, dan heb je een probleem. Omdat hij op het moment van het verbreken van de relatie daar woonachtig is, krijg je hem niet zomaar eruit. (Je kunt bijvoorbeeld niet de politie bellen).
Dus als hij uit zichzelf weggaat, dan is dat probleem al opgelost.
Wat je ook doet: zeker niet ergens anders gaan logeren. Misschien kun je juist iemand bij jou te logeren vragen. Je moeder misschien?
Dus als hij uit zichzelf weggaat, dan is dat probleem al opgelost.
Wat je ook doet: zeker niet ergens anders gaan logeren. Misschien kun je juist iemand bij jou te logeren vragen. Je moeder misschien?
donderdag 23 januari 2025 om 23:38
zondag 2 februari 2025 om 09:40
Sorry voor de late reactie. Het is uit sinds vorige week. Hij gaat alleen “op vakantie” (dus: terug). Dat is over iets meer dan 2 weken. Het moment van uitmaken was heel heftig, hij reageerde heel boos (niet fysiek wel verbaal ) gaf oa aan dat ik onze relatie en hem geen kans heb gegeven, hij voelde zich eenzaam en depressief (nu komt dat er dus wel uit), ik was er niet voor hem. Dat voelt heftig en verdrietig en misschien zit er ergens ook wel wat in. Maar voelt ook unfair.
Ik ben vorige week naar mijn ouders gegaan, paar dagen daar geslapen, hij is hier gebleven. Ik voelde / voel geen angst dat hij niet uit het huis zou willen.
Sinds gisteren ben ik weer hier en hij is nu vooral heel verdrietig en geeft aan dat hij er aan wil werken. Ik merk dat ik toch wel opnieuw twijfel, maar ook voel dat het te laat is en ik moet mezelf voor ogen houden dat als hij uit zichzelf niet in 2 jaar veranderde dat dit nu ook niet realistisch zal zijn.
Ik probeer nu vooral tot mezelf te komen, mn gevoelens gaan ook alle kanten op.
Hij slaapt nu op de bank.
Ik kijk even hoe het gaat deze week, misschien dat ik nog wel even een paar dagen weg ga.
Ik ben vorige week naar mijn ouders gegaan, paar dagen daar geslapen, hij is hier gebleven. Ik voelde / voel geen angst dat hij niet uit het huis zou willen.
Sinds gisteren ben ik weer hier en hij is nu vooral heel verdrietig en geeft aan dat hij er aan wil werken. Ik merk dat ik toch wel opnieuw twijfel, maar ook voel dat het te laat is en ik moet mezelf voor ogen houden dat als hij uit zichzelf niet in 2 jaar veranderde dat dit nu ook niet realistisch zal zijn.
Ik probeer nu vooral tot mezelf te komen, mn gevoelens gaan ook alle kanten op.
Hij slaapt nu op de bank.
Ik kijk even hoe het gaat deze week, misschien dat ik nog wel even een paar dagen weg ga.
zondag 2 februari 2025 om 09:56
Keepitsimple schreef: ↑02-02-2025 09:40Sorry voor de late reactie. Het is uit sinds vorige week. Hij gaat alleen “op vakantie” (dus: terug). Dat is over iets meer dan 2 weken. Het moment van uitmaken was heel heftig, hij reageerde heel boos (niet fysiek wel verbaal ) gaf oa aan dat ik onze relatie en hem geen kans heb gegeven, hij voelde zich eenzaam en depressief (nu komt dat er dus wel uit), ik was er niet voor hem. Dat voelt heftig en verdrietig en misschien zit er ergens ook wel wat in. Maar voelt ook unfair.
Ik ben vorige week naar mijn ouders gegaan, paar dagen daar geslapen, hij is hier gebleven. Ik voelde / voel geen angst dat hij niet uit het huis zou willen.
Sinds gisteren ben ik weer hier en hij is nu vooral heel verdrietig en geeft aan dat hij er aan wil werken. Ik merk dat ik toch wel opnieuw twijfel, maar ook voel dat het te laat is en ik moet mezelf voor ogen houden dat als hij uit zichzelf niet in 2 jaar veranderde dat dit nu ook niet realistisch zal zijn.
Ik probeer nu vooral tot mezelf te komen, mn gevoelens gaan ook alle kanten op.
Hij slaapt nu op de bank.
Ik kijk even hoe het gaat deze week, misschien dat ik nog wel even een paar dagen weg ga.
Wat heftig, maar het is goed dat het uitgesproken is. Het is heel normaal dat je gevoelens alle kanten uitgaan, en soms kan het lijken of is het 'makkelijker' om toch maar door te gaan. Maar je weet zelf ook al, dat is het niet.
Je hebt hem erg veel kansen gegeven, je hebt het lang geprobeerd, en dan had het ook binnen die 2 jaar verbeterd kunnen worden. En ook al zou hij depressief zijn, dan nog mag jij het uitmaken.
Ik denk dat hij zo reageert omdat hij nu voelt wat hij allemaal kwijt raakt, en dat hij straks zelf aan de bak moet, want in zijn thuisland zal dat ook moeten.
Je gaat je enorm opgelucht voelen als hij weg is. Laat je niets aanpraten door hem. Hij druk nu op schuldgevoel, maar trap niet weer in de val om door te gaan. Jij kan dit.
zondag 2 februari 2025 om 09:57
Heel normaal hoe jij je voelt, de twijfels,... maar zet door, echt. Nog een paar dagen weg gaan is een goed idee als je denkt dat hij je anders gaat kunnen overhalen om hem te laten terugkomen. Hij gaat alles uit de kast trekken nu. Hij heeft je de voorbije 2 jaar laten zien hoe hij is en nu is de uitgelezen kans om hier komaf mee te maken. Sterkte!
zondag 2 februari 2025 om 11:41
Ik snap dat je toch weer twijfelt hoor, het is heel moeilijk om zo’n knoop door te hakken en om vervolgens geconfronteerd te worden met zijn verdriet. Maar: zet door! Je hebt het moeilijkste achter de rug. Als je toch weer zwicht kan het zo weer een jaar (of langer) duren voordat zich weer een kans voordoet om hem uit huis te krijgen. Nú kan hij ergens heen, je hebt de timing mee dus zet door. En sterkte!
zondag 2 februari 2025 om 12:42
hij zal een maand of 2 max zijn best doen voor jou. Als hij echt wil veranderen had hij dat allang al gedaan, dat doe je namelijk vooral voor jezelf. Hij wil niet echt veranderen, hij wil vooral blijven. Maar een rol spelen die je niet bent hou je hooguit paar maandjes vol en dan is hij gewoon weer zoals hij altijd was. Na tig kansen is het nu wel klaar.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zondag 2 februari 2025 om 15:57
Heel veel sterkte en ja, het is normaal dat je twijfelt. De procedure om hem hier te krijgen is ook niet niks.
Heb je al melding gemaakt bij de IND vanwege verbroken relatie? En is je ex bereid om zich uit te schrijven van adres bij de gemeente waar jullie ingeschreven staan?
Mijn buitenlandse ex partner weigerde te vertrekken en had zich ook niet uitgeschreven nadat ik hem de deur uit heb kunnen zetten. Het adres onderzoek heeft 3 maanden geduurd, al die tijd stond ex dus nog bij mij ingeschreven. De IND was al langer op de hoogte, maar gaf verder geen informatie. Ben wel nog 1 jaar verantwoordelijk geweest voor ex.
Heb je al melding gemaakt bij de IND vanwege verbroken relatie? En is je ex bereid om zich uit te schrijven van adres bij de gemeente waar jullie ingeschreven staan?
Mijn buitenlandse ex partner weigerde te vertrekken en had zich ook niet uitgeschreven nadat ik hem de deur uit heb kunnen zetten. Het adres onderzoek heeft 3 maanden geduurd, al die tijd stond ex dus nog bij mij ingeschreven. De IND was al langer op de hoogte, maar gaf verder geen informatie. Ben wel nog 1 jaar verantwoordelijk geweest voor ex.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
