Relaties
alle pijlers
Ik weet het niet meer
dinsdag 2 januari 2024 om 15:24
Proberen om een duidelijke OP te schrijven zonder teveel details.
Bijna 4 jaar samen, kind van bijna 2.
Partner en ik komen uit een hele andere leefwereld. Hij heeft een verslavingsverleden (jaren clean), blowt nog wel (is zonder geen leuk persoon) en heeft een antisociale diagnose. Heeft nu (mede voor mij) leven totaal op de rit.
Relatie is snel gegaan. Wat tot diep tot se kern komen leek in het begin, lijkt nu meer op verliefdheid. Ik merk dat ik al 2 jaar niet gelukkig ben. Ik zal meer schrijven als er vragen gesteld worden die ik eventueel later weg kan halen ivm herkenbaarheid.
Ik wil eigenlijk niet meer. Ik wil alleen met kind. Naar een fijn, overzichtelijke 2 slaapkamer appartement waar ik zelf in kan groeien. Ik ben financieel onafhankelijk. Behalve de woningnood is verhuizen geen probleem. Ik heb een netwerk.
Partner heeft niemand hier, alleen een stabiele baan. Geen netwerk. Gaat deze maand starten aan een saneringskrediet om zijn schulden af te lossen. Gebaseerd op onze huidige situatie.. ik ben bang dat hij terugvalt, de afgrond in. Kind is gek op papa. Ik wil geen leven voor mijn kind waarin papa niet dagelijks in zijn leven is. Hij is een lieve vader maar op dit moment kan ik hem alleen nog maar zo zien. Hoe partner eindigt na een relatiebreuk.. het voelt alsof ik een onmogelijke keuze moet maken.
Er is geen sprake van geweld oid maar ik voel gewoon dat deze partner niet het beste uit mij gaat halen. Ik ben nog geen dertig, hij loopt tegen de 40 aan. Ik heb altijd gezegd dat ik niet als mijn moeder wilde eindigen, met een relatiebreuk en een jong kind. Maar ik voel aan alles dat we zeker geen jaren meer samen zullen zijn.
Nog een paar jaar aankijken en zien of we elkaar weer vinden? Of de knoop doorhakken en beginnen met bouwen voor mezelf. Ik weet het echt niet.
Bijna 4 jaar samen, kind van bijna 2.
Partner en ik komen uit een hele andere leefwereld. Hij heeft een verslavingsverleden (jaren clean), blowt nog wel (is zonder geen leuk persoon) en heeft een antisociale diagnose. Heeft nu (mede voor mij) leven totaal op de rit.
Relatie is snel gegaan. Wat tot diep tot se kern komen leek in het begin, lijkt nu meer op verliefdheid. Ik merk dat ik al 2 jaar niet gelukkig ben. Ik zal meer schrijven als er vragen gesteld worden die ik eventueel later weg kan halen ivm herkenbaarheid.
Ik wil eigenlijk niet meer. Ik wil alleen met kind. Naar een fijn, overzichtelijke 2 slaapkamer appartement waar ik zelf in kan groeien. Ik ben financieel onafhankelijk. Behalve de woningnood is verhuizen geen probleem. Ik heb een netwerk.
Partner heeft niemand hier, alleen een stabiele baan. Geen netwerk. Gaat deze maand starten aan een saneringskrediet om zijn schulden af te lossen. Gebaseerd op onze huidige situatie.. ik ben bang dat hij terugvalt, de afgrond in. Kind is gek op papa. Ik wil geen leven voor mijn kind waarin papa niet dagelijks in zijn leven is. Hij is een lieve vader maar op dit moment kan ik hem alleen nog maar zo zien. Hoe partner eindigt na een relatiebreuk.. het voelt alsof ik een onmogelijke keuze moet maken.
Er is geen sprake van geweld oid maar ik voel gewoon dat deze partner niet het beste uit mij gaat halen. Ik ben nog geen dertig, hij loopt tegen de 40 aan. Ik heb altijd gezegd dat ik niet als mijn moeder wilde eindigen, met een relatiebreuk en een jong kind. Maar ik voel aan alles dat we zeker geen jaren meer samen zullen zijn.
Nog een paar jaar aankijken en zien of we elkaar weer vinden? Of de knoop doorhakken en beginnen met bouwen voor mezelf. Ik weet het echt niet.
dinsdag 2 januari 2024 om 18:18
Toen TO en die man besloten aan een kind te beginnen hebben ze al een heel rottige toekomst uitgetekend. Tijd om daar nog van te redden wat er te redden valt.Lila-Linda schreef: ↑02-01-2024 16:49Pa heeft rechten
Pa heeft plichten
kind van 2 zal pa wellicht snel 'vergeten', maar krijgt later last van het idee dat zijn vader hem snel vergeten was
en dat doet iets met een kind
Tel daarbij op, dat To en de vader vh kind allebei niet lekker gehecht zijn, en je tekent een hele rottige toekomst uit voor het kind
dinsdag 2 januari 2024 om 18:18
Dat wist ze echt al wel, ze spreekt zelf al van het "redderssyndroom".Flipflop schreef: ↑02-01-2024 17:43Met iemand die een antisociale persoonlijkheid heeft? Lijkt me behoorlijk kansloos allemaal
Ik weet niet hoe lang TO dit al weet, maar alleen dat is al reden genoeg om de relatie te verbreken.
Ook geen haar op mijn hoofd dat ik mijn kind bij iemand met een antisociale persoonlijkheid alleen zou laten.
Hij kan zich nu wel presenteren al goede vader, maar mensen met een antisociale persoonlijkheid staan nou niet bepaald bekend om hun stabiliteit.
dinsdag 2 januari 2024 om 18:21
dinsdag 2 januari 2024 om 18:21
Een relatiebreuk en een verhuizing zijn grote life-events die veel stress en triggers opleveren. Voor iedereen, dus ook voor jou. Je hebt een niet-behandelde pnd, en nog een paar andere hardnekkige patronen. De kans dat uit elkaar gaan dus BIJ JOU iets triggert en dat jij een terugval krijgt is ook heel voor de hand liggend.
Ik zou dus eerst voor jezelf hulp zoeken voordat je de relatie verbreekt, zodat je je jezelf -en vooral je kind!- ook een zachte landing geeft. Het is nu een aantrekkelijke gedachte dat al je problemen zich oplossen en je gelukkig gaat worden als je bij je partner weggaat. De realiteit is dat voordat je aan dat geluk toekomt, je eerst per definitie nog een paar nieuwe problemen creëert.
Ik zou dus eerst voor jezelf hulp zoeken voordat je de relatie verbreekt, zodat je je jezelf -en vooral je kind!- ook een zachte landing geeft. Het is nu een aantrekkelijke gedachte dat al je problemen zich oplossen en je gelukkig gaat worden als je bij je partner weggaat. De realiteit is dat voordat je aan dat geluk toekomt, je eerst per definitie nog een paar nieuwe problemen creëert.
dinsdag 2 januari 2024 om 18:29
Flipflop schreef: ↑02-01-2024 17:56De rechter kon mijn rug op.
Omgang eerst onder begeleiding. Meer niet.
De kans dat hij ontspoort na een relatie breuk is zeer aanwezig. De man van TO heeft een diagnose. De kenmerken van deze persoonlijkheidsstoornis zijn niet misselijk.
Kind eerst maar de dupe laten worden dan? Is dat de juiste weg?
Nou dat zal wel meevallen bij deze man, TO vond hem immers een uitstekend exemplaar voor haar kind.
dinsdag 2 januari 2024 om 18:40
dinsdag 2 januari 2024 om 18:44
Oh van die stoere praat. Nee, je kind het risico laten lopen op juridisch getouwtrek om hem/haar met alle mogelijke gevolgen van dien, dat is lekker.Flipflop schreef: ↑02-01-2024 17:56De rechter kon mijn rug op.
Omgang eerst onder begeleiding. Meer niet.
De kans dat hij ontspoort na een relatie breuk is zeer aanwezig. De man van TO heeft een diagnose. De kenmerken van deze persoonlijkheidsstoornis zijn niet misselijk.
Kind eerst maar de dupe laten worden dan? Is dat de juiste weg?
dinsdag 2 januari 2024 om 18:48
Dit valt me op: “Kijk. Ik zou prima nog 3 of 4 jaar kunnen kijken of de situatie uiteindelijk beter wordt.”
Hieruit blijkt dat je alle verantwoordelijkheid voor de relatie bij hem legt. Hij moet veranderen want waar wil je anders op gaan zitten wachten. Aan een relatie moet je werken, beide. Dat ben je op zijn minst aan je kind verplicht.
Hieruit blijkt dat je alle verantwoordelijkheid voor de relatie bij hem legt. Hij moet veranderen want waar wil je anders op gaan zitten wachten. Aan een relatie moet je werken, beide. Dat ben je op zijn minst aan je kind verplicht.
dinsdag 2 januari 2024 om 18:51
Je hebt zelf je therapie niet doorgezet, hoe kan je dan klagen over gebrek aan ruimte voor gevoel en erkenning. Als je dat jezelf al niet eens wilt geven?Bonny schreef: ↑02-01-2024 16:28Pnd heb ik me niet gesteund in gevoeld. Werd door hem weggecijferd als "hoort er nou eenmaal bij " en "Ik heb het ook lastig met de baby". Nu heb ik ook dat redelijk weten te verbloemen. Ik heb daar drie tot vier keer hulp voor willen zoeken maar iedere keer als ik na lang wikken en wegen wilde gaan, voelde ik me weer iets beter. Waardoor ik dat nooit heb doorgezet. Ik denk juist dat deze periode voor mij veel heeft duidelijk gemaakt. Partner probeerde alleen met praktische oplossingen te komen. Maar echt ruimte voor gevoel en erkenning is er niet. En ik realiseer me wel dat als het in zulke dieptepunten niet komt het wellicht nooit komt.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:03
Diezelfde vraag kan bij haar pnd gesteld worden.
Ik lees enkel 2 mensen met heel veel problemen die een kind op de wereld hebben gezet en daar beiden niet fatsoenlijk voor kunnen zorgen. Arm kind.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:06
Dat "clean" in combinatie met "is zonder geen leuk persoon" viel mij ook op. Naïef gedoe.Sjaantje37 schreef: ↑02-01-2024 19:00TO, jouw partner is nog steeds verslaafd nu aan de THC. Zeker als hij een vervelend persoon wordt als hij niet kan gebruiken.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:12
Dus dat! Er wordt opgeroepen om kind weg te houden bij vader met antisociale persoonlijkheidsstoornis, maar pnd kan ook risicovol zijn. Verder geeft het niet adequaat handelen op die pnd ook niet echt per se het beeld van iemand die verantwoordelijkheid neemt voor haar leven en dat van kind.debuurvrouw schreef: ↑02-01-2024 19:03Diezelfde vraag kan bij haar pnd gesteld worden.
Ik lees enkel 2 mensen met heel veel problemen die een kind op de wereld hebben gezet en daar beiden niet fatsoenlijk voor kunnen zorgen. Arm kind.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:16
En dat is zonder vader???Oude_Man_2 schreef: ↑02-01-2024 18:18Toen TO en die man besloten aan een kind te beginnen hebben ze al een heel rottige toekomst uitgetekend. Tijd om daar nog van te redden wat er te redden valt.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:17
Lekker vooroordeel weer. We zorgen beiden prima voor ons kind. Het is lastig om hier meer info te geven als het verdraaid wordt in die richting.debuurvrouw schreef: ↑02-01-2024 19:03Diezelfde vraag kan bij haar pnd gesteld worden.
Ik lees enkel 2 mensen met heel veel problemen die een kind op de wereld hebben gezet en daar beiden niet fatsoenlijk voor kunnen zorgen. Arm kind.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:18
dinsdag 2 januari 2024 om 19:20
Iemand die zeer chagrijnig word zonder zijn dagelijkse high, kan in mijn ogen niet prima voor een baby/dreumes/peuter zorgen.
Daarbij: jij bent zijn leven aan het managen. Niet hijzelf. Jij.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
dinsdag 2 januari 2024 om 19:24
dinsdag 2 januari 2024 om 19:30
Ik snap dat je dat zegt.andnowwedance schreef: ↑02-01-2024 18:44
Oh van die stoere praat. Nee, je kind het risico laten lopen op juridisch getouwtrek om hem/haar met alle mogelijke gevolgen van dien, dat is lekker.
Je kent mijn verhaal immers niet.
dinsdag 2 januari 2024 om 19:31
Ik wil er wel even bij vermelden dat mensen met een anti sociale stoornis (die ik overigens niet zelf heb gediagnosticeerd) ook best leuk in de omgang kunnen zijn en in het leven kunnen staan. Het is alleen wat eerder gezegd werd hier, je kan het tot een bepaald niveau maskeren maar uiteindelijk blijf je ergens steken. En de vraag is dan of je daar genoegen mee neemt. En het zal wellicht naïef zijn geweest maar ik had verwacht dat het op een leuker niveau zou blijven hangen. Het is niet dat onze relatie vreselijk is. Maar ik gun mezelf wel meer in een partner. Dat het onvoorspelbaar blijft of hij dit niveau zonder mij als factor in zijn keren kan aanhouden blijft een feit en maakt me ergens zenuwachtig. Dan blijf ik liever zelf in een niet gelukkige relatie dan dat ik dat veroorzaak. Want daar heeft iedereen last van. Ik wil helemaal geen leven waarin we kind moeten delen. Niet voor onszelf en niet voor kind.
Daarbij ben ik nu zelf stabiel qua pnd. Ik heb overigens wel wat gesprekken met de poh gehad. Maar in samenspraak nooit doorgezet naar een behandeling. Het zat hem vooral in het geen liefde voelen voor je kind in combinatie met een huilbaby die geen fysieke aanraking wilde van mij. Was erg pittig en heeft er wel voor gezorgd dat ik maar 1 kind wil. Maar ik ben nu hartstikke blij met mijn kind en ondanks dat ik de opvoeding soms zwaar vind (wat niet gek is) gaat het prima. Over partner kan ik naar kind toe echt geen slecht woord uitspreken.
Daarbij ben ik nu zelf stabiel qua pnd. Ik heb overigens wel wat gesprekken met de poh gehad. Maar in samenspraak nooit doorgezet naar een behandeling. Het zat hem vooral in het geen liefde voelen voor je kind in combinatie met een huilbaby die geen fysieke aanraking wilde van mij. Was erg pittig en heeft er wel voor gezorgd dat ik maar 1 kind wil. Maar ik ben nu hartstikke blij met mijn kind en ondanks dat ik de opvoeding soms zwaar vind (wat niet gek is) gaat het prima. Over partner kan ik naar kind toe echt geen slecht woord uitspreken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
