Relaties
alle pijlers
ik wil kids, hij niet - doorgaan?
vrijdag 22 februari 2008 om 16:46
Ik ben nu al bijna 6 jaar met M.
Gedurende onze hele relatie heeft hij gezegd dat hij wel wilde trouwen en ook uiteindelijk kinderen wilde. Deze week (woensdag) kwam het hoge woord eruit:
1- trouwen hoeft van hem niet, maar als ik dat echt graag wil, doet hij het voor mij.
2- kinderen: voorlopig niet en hij weet niet of hij ze ooit wil.
Onze relatie is hartstikke goed geweest, behalve de afgelopen 2 maanden. Hij heeft het heel erg druk gehad met zijn werk en ik heb me daaraan aangepast. Daarnaast is hij de laatste tijd vaak uit geweest met vrouwelijke collega's. Ik vertrouwde hem altijd blindelings, maar nu begin ik te twijfelen... is hij altijd trouw geweest?
wat moet ik nu?? Ik wil graag op korte termijn hierover discussieren, we gaan dit weekend nl weg om eens goed te praten? Iemand tips? Welke vragen moet ik stellen?
Ik ben zelf nog helemaal in shock.
En: weet iemand anders een goed zelfhulpboek om te achterhalen waarom ik wil wat ik wil? Ik wil wel kinderen, het is een gevoel, maar eigenlijk weet ik niet zo goed WAAROM ik ze wil....
Gedurende onze hele relatie heeft hij gezegd dat hij wel wilde trouwen en ook uiteindelijk kinderen wilde. Deze week (woensdag) kwam het hoge woord eruit:
1- trouwen hoeft van hem niet, maar als ik dat echt graag wil, doet hij het voor mij.
2- kinderen: voorlopig niet en hij weet niet of hij ze ooit wil.
Onze relatie is hartstikke goed geweest, behalve de afgelopen 2 maanden. Hij heeft het heel erg druk gehad met zijn werk en ik heb me daaraan aangepast. Daarnaast is hij de laatste tijd vaak uit geweest met vrouwelijke collega's. Ik vertrouwde hem altijd blindelings, maar nu begin ik te twijfelen... is hij altijd trouw geweest?
wat moet ik nu?? Ik wil graag op korte termijn hierover discussieren, we gaan dit weekend nl weg om eens goed te praten? Iemand tips? Welke vragen moet ik stellen?
Ik ben zelf nog helemaal in shock.
En: weet iemand anders een goed zelfhulpboek om te achterhalen waarom ik wil wat ik wil? Ik wil wel kinderen, het is een gevoel, maar eigenlijk weet ik niet zo goed WAAROM ik ze wil....
vrijdag 22 februari 2008 om 16:55
Mijn moeder wou ook nooit kinderen. Totdat ze verliefd werd op mijn vader en gewoon iets samen met hem wou.
Als ik het zo hoor zou ik eerst uberhaupt over je relatie nadenken voor je over kinderen begint.
waarom vraag je niet wat hij dan graag zou willen? als hij geen kinderen wil, hoe ziet hij het leven dan over 10, 20 jaar?
Als ik het zo hoor zou ik eerst uberhaupt over je relatie nadenken voor je over kinderen begint.
waarom vraag je niet wat hij dan graag zou willen? als hij geen kinderen wil, hoe ziet hij het leven dan over 10, 20 jaar?
vrijdag 22 februari 2008 om 16:56
Hoe oud zijn jullie? Als jullie rond de 25 zijn kan het goed zijn dat die kinderwens van hem nog komt, en heb je ook nog even 'geduld' (tenzij je ze echt nú wil?) maar als jullie 35 zijn...
Ik heb ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wil, maar nu ik ouder ben begint dat langzaam te veranderen. Kan voor hem ook zo zijn.
En dat trouwen, tsjah.. daar zou ik me toch niet zo druk om maken. Blijkbaar heeft hij er niet iets op tegen, maar zou het voor hem niet perse hoeven. Daar is niets mis mee toch?
Ik heb ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wil, maar nu ik ouder ben begint dat langzaam te veranderen. Kan voor hem ook zo zijn.
En dat trouwen, tsjah.. daar zou ik me toch niet zo druk om maken. Blijkbaar heeft hij er niet iets op tegen, maar zou het voor hem niet perse hoeven. Daar is niets mis mee toch?
vrijdag 22 februari 2008 om 16:58
Praat met elkaar. Vraag ook waarom hij van mening is verandert over trouwen en kinderen.
Ben op dit moment misschien wel niet degene die je deze vragen moet stellen, kreeg drie weken geleden definitief te horen dat hij wil scheiden. Ook hij heeft heel lang niets gezegd en ineens gemeld dat hij er een punt achter wil zetten.
Wat ik hem het meeste kwalijk neem is dat hij niet heeft gepraat over zijn gevoelens. Ik denk dus dat het goed is om inderdaad het weekend weg te gaan en goed te praten. Laat je ook niet bang maken doordat hij nu ineens met vrouwelijke collega's is wezen stappen. Ga je niet nu ineens van alles in je hoofd halen. Je kan niet voor hem denken. Dus vraag hem gewoon waarom hij van mening is verandert en zorg dat hij met goede argumenten komt en niet met van die vage antwoorden maar dat je eruit op kunt maken dat hij er echt over nagedacht heeft en van gedachten verandert is dat kan. Wellicht dat die vrouwelijke collegas hebben lopen zeuren over wat ze alllemaal niet meer kunnen omdat ze kinderen hebben of iets dergelijks.
PRAAT MET ELKAAR EN NIET TEGEN ELKAAR voorkomt echt een heleboel problemen en daarmee leer je elkaars standpunt begrijpen.
Ben op dit moment misschien wel niet degene die je deze vragen moet stellen, kreeg drie weken geleden definitief te horen dat hij wil scheiden. Ook hij heeft heel lang niets gezegd en ineens gemeld dat hij er een punt achter wil zetten.
Wat ik hem het meeste kwalijk neem is dat hij niet heeft gepraat over zijn gevoelens. Ik denk dus dat het goed is om inderdaad het weekend weg te gaan en goed te praten. Laat je ook niet bang maken doordat hij nu ineens met vrouwelijke collega's is wezen stappen. Ga je niet nu ineens van alles in je hoofd halen. Je kan niet voor hem denken. Dus vraag hem gewoon waarom hij van mening is verandert en zorg dat hij met goede argumenten komt en niet met van die vage antwoorden maar dat je eruit op kunt maken dat hij er echt over nagedacht heeft en van gedachten verandert is dat kan. Wellicht dat die vrouwelijke collegas hebben lopen zeuren over wat ze alllemaal niet meer kunnen omdat ze kinderen hebben of iets dergelijks.
PRAAT MET ELKAAR EN NIET TEGEN ELKAAR voorkomt echt een heleboel problemen en daarmee leer je elkaars standpunt begrijpen.
vrijdag 22 februari 2008 om 17:01
Ik wil zelf ook geen kinderen, maar ben daar wel altijd eerlijk over geweest. Wat ik dus zou willen weten is waarom hij altijd anders beweerd heeft. Wel trouwen en voorlopig nog geen kinderen... maar eigenlijk bedoelen, dat het allebei niet hoeft.
En als hij zo standvastig is in zijn geen kinderen-idee zoals veel bewust kinderlozen, dan zou je goed moeten nadenken of jij zonder kinderen kunt. Of dat je ze per se wel wilt en de relatie daarmee dus beeindigd.
En als hij zo standvastig is in zijn geen kinderen-idee zoals veel bewust kinderlozen, dan zou je goed moeten nadenken of jij zonder kinderen kunt. Of dat je ze per se wel wilt en de relatie daarmee dus beeindigd.
vrijdag 22 februari 2008 om 17:05
vrijdag 22 februari 2008 om 17:07
Spammie, sommige mensen kunnen van gedachten veranderen. Eerst geen kinderwens hebben, maar dat dat toch ineens begint te komen naarmate je ouder wordt. Dat hoeft geen kwestie te zijn van niet eerlijk zijn.
Heel veel mensen zijn niet zo standvastig van: ik wil absoluut geen kinderen, maar veel zijn juist van: zeg nooit nooit, wie weet komt het nog...
Zo zijn mijn vriend en ik ook allebei.
Ben het wel met je eens dat TO goed moet nadenken of ze zich een leven zonder kinderen kan voorstellen.
Heel veel mensen zijn niet zo standvastig van: ik wil absoluut geen kinderen, maar veel zijn juist van: zeg nooit nooit, wie weet komt het nog...
Zo zijn mijn vriend en ik ook allebei.
Ben het wel met je eens dat TO goed moet nadenken of ze zich een leven zonder kinderen kan voorstellen.
vrijdag 22 februari 2008 om 17:23
O ik weet wel hoe jij verder moet! Jij moet lekker tegen die lafaard van een kerel zeggen dat ie de pot op kan. Er zijn 100 wachtenden voor hem die jou wel willen hoor. Hij vindt jou dus niet goed genoeg om een verbintenis mee aan te gaan en kinderen te krijgen. Nou, wees maar blij dat je dat nu weet en niet later. Je staat in de bloei van je leven en ik zou echt geen tijd meer verspillen aan die man. Wat een lafaard zeg, je zo aan het lijntje te houden. Ik zou lekker overnieuw beginnen en zorgen dat ik open sta voor een nieuwe man die mij wel geeft wat ik wil, dat waar ik recht op heb! die komt vanzelf wel aanwaaien, daarvoor hoef je niet als een gek in de eerst volgende relatie te springen. Kom natuurlijk eerst even bij van alles.
1 Schade opmaken
2 Hoofd legen
3 Op eigen benen staan
4 Toekomst vizier scherpstellen
Succes!
1 Schade opmaken
2 Hoofd legen
3 Op eigen benen staan
4 Toekomst vizier scherpstellen
Succes!
vrijdag 22 februari 2008 om 17:57
Nounou NoYo, iemand mag en kan toch van een mening veranderen?
Het krijgen van kinderen is een enorme verbintenis, en hij is toch alleen maar eerlijk als hij zegt 'voorlopig niet en misschien helemaal niet'?
Dat is toch beter dan TO het idee geven dat het er nog wel van gaat komen, en dan op het moment supreme, als het echt bij haar gaat kriebelen zeggen 'nah... toch maar niet'.
Het krijgen van kinderen is een enorme verbintenis, en hij is toch alleen maar eerlijk als hij zegt 'voorlopig niet en misschien helemaal niet'?
Dat is toch beter dan TO het idee geven dat het er nog wel van gaat komen, en dan op het moment supreme, als het echt bij haar gaat kriebelen zeggen 'nah... toch maar niet'.
vrijdag 22 februari 2008 om 18:10
quote:lindy80 schreef op 22 februari 2008 @ 17:07:
Spammie, sommige mensen kunnen van gedachten veranderen. Eerst geen kinderwens hebben, maar dat dat toch ineens begint te komen naarmate je ouder wordt. Dat hoeft geen kwestie te zijn van niet eerlijk zijn. Maar het is wel zo handig om als je merkt dat je in zoiets van gedachten verandert, daarover zo snel mogelijk met je partner te praten.
Spammie, sommige mensen kunnen van gedachten veranderen. Eerst geen kinderwens hebben, maar dat dat toch ineens begint te komen naarmate je ouder wordt. Dat hoeft geen kwestie te zijn van niet eerlijk zijn. Maar het is wel zo handig om als je merkt dat je in zoiets van gedachten verandert, daarover zo snel mogelijk met je partner te praten.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
vrijdag 22 februari 2008 om 18:21
Natuurlijk mag iemand van mening veranderen. Ik ben alleen persoonlijk van mening dat hij haar aan het lijntje heeft gehouden. Het is niet de eerste vent die dit soort zaken "in het midden laat" terwijl ze het eigenlijk allang al weten. Kinderen krijgen en trouwen zijn naar mijn mening dingen die je goed van te voren moet bespreken, dan weet je meteen waar je aan toe bent. Mensen zijn in het begin allemaal dwaas van verliefdheid, heel leuk voor een tijdje, maar op een gegeven moment moet je als je bepaalde serieuze dingen wilt zoals bovengenoemde, toch echt een knoop door gaan hakken. Wij hebben in tegenstelling tot mannen niet de rijkdom tot in den eeuwigheid kinderen te kunnen maken, en mannen vergeten dat wel eens. Vrouwen moeten eens wat meer voor zichzelf opkomen en voor datgeen wat ze willen. Niet? Nou, dan niet maar ik blijf niet op je wachten toedeloe. Dat is wat ik zou zeggen, maar wie ben ik.
vrijdag 22 februari 2008 om 18:27
Ik neem aan dat de topicopenster geen bochel heeft of een sleepvoet. Enzo wel, dan past er op ieder potje een dekseltje. Hij mag God op zijn bloten knieen danken dat ie zo'n griet heeft/had, die notabene kinderen met HEM wilt/de, en zich aan hem wilde binden. Ze zal zich wel verschrikkelijk teleurgesteld zijn, maar ja, het was volgens mij niet geheel onverwacht. Dat hij dit niet wilt is zijn goed recht, het is alleen een bittere pil voor haar dat zij wel geinvesteerd heeft in hem op een andere manier, namelijk een toekomst. Hij wilt wel een toekomst maar op zijn voorwaarden. Daar komt het straks op neer, of helemaal niet. Liefde doet geen pijn, en als dat wel het geval is moet je maken dat je wegkomt.
vrijdag 22 februari 2008 om 20:34
Dit zijn wel signalen die hij afgeeft. En ik zou echt serieus met hem praten. Vraag hem gewoon of hij met jou verder wil en een toekomst met je wil opbouwen. Hoe ziet hij zichzelf over vijf jaar en hoe over tien jaar? Met jou?
Mij is nl precies hetzelfde overkomen. Hij wist niet of hij ooit wel wilde trouwen en kinderen wilde hij eigenlijk ook niet. Maar toen bleek dat hij twijfelde over een toekomst met mij. Ik kwam er achter dat hij vreemd ging en heb hem het huis uit geschopt. We hadden een relatie van acht jaar.
Het feit dat jouw vriend met andere vrouwen omgaat, is naar mijn mening, verkennen van de markt. Dus praat met hem. Echt, echt praten.
Sterkte!
Mij is nl precies hetzelfde overkomen. Hij wist niet of hij ooit wel wilde trouwen en kinderen wilde hij eigenlijk ook niet. Maar toen bleek dat hij twijfelde over een toekomst met mij. Ik kwam er achter dat hij vreemd ging en heb hem het huis uit geschopt. We hadden een relatie van acht jaar.
Het feit dat jouw vriend met andere vrouwen omgaat, is naar mijn mening, verkennen van de markt. Dus praat met hem. Echt, echt praten.
Sterkte!
vrijdag 22 februari 2008 om 21:12
Dank voor al jullie reacties.
Weer wat reacties van mijn kant: ik ben vanaf dag 1 eerlijk geweest over mijn wensen en verwachtingen en hij heeft altijd wel gezeg "ja , maar beslist voorlopig niet". Ook wel logisch, want we hadden onze carrieres nog niet zo goed op de baan en nog geen huis, maar een appartement. Nou was het plan om volgend jaar een huis te gaan kopen. Daarom is ook de discussie trouwen/kinderen weer actiever geworden. En nog zei hij dat hij het wel wilde maar nog niet...tot afgelopen woensdag.
Hij zegt wel dat hij heel veel van mij houdt en dat hij het liefst met mij door wil gaan. Hij geeft 2 opties: samen blijven zonder trouwen en kind, samen blijven zonder kind, maar getrouwd als ik dat perse wil. Wellicht zegt hij wil hij over een paar jaar wel kinderen wil, maar hij kan dat nu gewoon niet beloven. En hij wil dat ik weet hoe hij erover denkt. Maar denk ik dan weer, wat zijn de kansen dat hij weer van gedachten verandert en over 3/4/5 jaar wel een kind wil?
Het weekendje weg is mijn idee, want ik wil met hem praten zonder afleidingen, zonder computer en telefoons. Die laten we dus thuis!
Ik voel alsof hij mijn hart uit mijn lijf heeft gehaald, het 'per ongeluk'heeft gebroken en vervolgens heeft geprobeert het te lijmen, maar een paar stukjes zitten niet op de goede plek...
Weer wat reacties van mijn kant: ik ben vanaf dag 1 eerlijk geweest over mijn wensen en verwachtingen en hij heeft altijd wel gezeg "ja , maar beslist voorlopig niet". Ook wel logisch, want we hadden onze carrieres nog niet zo goed op de baan en nog geen huis, maar een appartement. Nou was het plan om volgend jaar een huis te gaan kopen. Daarom is ook de discussie trouwen/kinderen weer actiever geworden. En nog zei hij dat hij het wel wilde maar nog niet...tot afgelopen woensdag.
Hij zegt wel dat hij heel veel van mij houdt en dat hij het liefst met mij door wil gaan. Hij geeft 2 opties: samen blijven zonder trouwen en kind, samen blijven zonder kind, maar getrouwd als ik dat perse wil. Wellicht zegt hij wil hij over een paar jaar wel kinderen wil, maar hij kan dat nu gewoon niet beloven. En hij wil dat ik weet hoe hij erover denkt. Maar denk ik dan weer, wat zijn de kansen dat hij weer van gedachten verandert en over 3/4/5 jaar wel een kind wil?
Het weekendje weg is mijn idee, want ik wil met hem praten zonder afleidingen, zonder computer en telefoons. Die laten we dus thuis!
Ik voel alsof hij mijn hart uit mijn lijf heeft gehaald, het 'per ongeluk'heeft gebroken en vervolgens heeft geprobeert het te lijmen, maar een paar stukjes zitten niet op de goede plek...
zaterdag 23 februari 2008 om 09:55
Gezien jullie leeftijd denk ik dat nu het moment is gekomen om beslissingen te nemen. Tuurlijk kun je het nog een aantal jaar aanzien en als hij dan wel wilt, geen probleem, qua leeftijd kan het nog.
Maar wat als hij dan ook niet wilt? Kan jij daar me leven? Zo niet, je bent rond de 35, dan zou toch eerst een nieuwe relatie aan moeten gaan, dan nog proberen zwanger te worden, daar gaat ook zo een aantal jaar overheen. Met geluk ben je dan voor je 40ste moeder, met pech ben je te laat.
Ik denk dus dat nu de afspraken gemaakt moet worden, wil hij geen kinderen dat is het aan jou of je daar mee akkoord ga en anders de consequenties er aan verbinden.
***Zegt zij, zoals wel vaker van beschuldigd, vanaf de zijlijn...***
Maar wat als hij dan ook niet wilt? Kan jij daar me leven? Zo niet, je bent rond de 35, dan zou toch eerst een nieuwe relatie aan moeten gaan, dan nog proberen zwanger te worden, daar gaat ook zo een aantal jaar overheen. Met geluk ben je dan voor je 40ste moeder, met pech ben je te laat.
Ik denk dus dat nu de afspraken gemaakt moet worden, wil hij geen kinderen dat is het aan jou of je daar mee akkoord ga en anders de consequenties er aan verbinden.
***Zegt zij, zoals wel vaker van beschuldigd, vanaf de zijlijn...***
zaterdag 23 februari 2008 om 11:56
30 / 31 is idd wel een leeftijd om serieus over die dingen na te denken en een beslissingen te maken.
@ Noyo: Als je niet wil trouwen, betekent dat niet automatisch dat je niet zeker bent van een toekomst hoor. Het kan ook dat je het onzin vindt om te trouwen omdat je er geen papiertje voor nodig hebt om altijd bij elkaar te blijven, ik noem maar wat.
De vriend van TO zegt toch ook dat hij het niet zeker weet, dat wil toch niet automatisch zeggen dat hij haar aan het lijntje houdt? Misschien weet hij het gewoon écht niet??
Ook die opmerking dat hij haar dan wel niet goed genoeg vindt om een verbintenis mee aan te gaan, wat een onzin zeg. Het ligt toch niet aan de partner of iemand kinderen wil? Kan toch ook aan (het ontbreken van) je eigen kinderwens liggen?
Je gaat echt steeds uit van de 'slechte' dingen, ben blij dat ik niet zo verbitterd ben als dat jij klinkt. Mijn vriend zou gillend wegrennen.
@ Noyo: Als je niet wil trouwen, betekent dat niet automatisch dat je niet zeker bent van een toekomst hoor. Het kan ook dat je het onzin vindt om te trouwen omdat je er geen papiertje voor nodig hebt om altijd bij elkaar te blijven, ik noem maar wat.
De vriend van TO zegt toch ook dat hij het niet zeker weet, dat wil toch niet automatisch zeggen dat hij haar aan het lijntje houdt? Misschien weet hij het gewoon écht niet??
Ook die opmerking dat hij haar dan wel niet goed genoeg vindt om een verbintenis mee aan te gaan, wat een onzin zeg. Het ligt toch niet aan de partner of iemand kinderen wil? Kan toch ook aan (het ontbreken van) je eigen kinderwens liggen?
Je gaat echt steeds uit van de 'slechte' dingen, ben blij dat ik niet zo verbitterd ben als dat jij klinkt. Mijn vriend zou gillend wegrennen.
zaterdag 23 februari 2008 om 11:58
En @ TO, in hoeverre kunnen wij jou hier mee helpen? Ik denk dat we alleen maar dingen zeggen die je zelf ook weet... Je moet voor jezelf nagaan of je, als je parnter nooit de kinderwens krijgt, een kinderloos leven voor je wil zien, óf je moet nu weggaan, want nu heb je nog wel de tijd (klinkt hard, maar is wel zo) om iemand anders tegen te komen die zeker wel kinderen wil.
zaterdag 23 februari 2008 om 12:45
zaterdag 23 februari 2008 om 13:19
Wat is nu precies je probleem?
Die vrouwelijke collega's en dat je hem niet ( meer) vertrouwt, of je kinderwens.
Denk dat je die dingen los van elkaar wilt zien. Of emand wel of niet toe is aan kinderen, kan los staan van de relatie. Soms is dt niet zo en betekent het fiet dat iemand met jou geen kinderen wil idd dat die persoon zich toch niet 100% zeker van je voelt. Soms wil/kan iemand gewoon de verantwoordelijkheid voor een kind niet dragen.
Mijn ex wilde ook geen kinderen. Die wilde vooral nergens aan vastzitten en altijd vrijheid blijheid. Dus ook nooit trouwen, want hij wilde iedere dag opnieuw in vrijheid voor me kunnen kiezen.
Toen we een relatie kregen waren we allebei nog nietv zeker van wat we wilden mbt kinderen. Bij mij werd het een "Ooit wil ik wel 1 kind"bij hem werd het "absoluut niet".
Ik weet zeker dat ie ontzettend veel van mij hield en nog steeds van mij houdt, maar ik wilde niet zo leven en ben dus bij hem weggegaan. Een van de moeilijkste beslissingen in mijn leven. Los van de verschillen in toekomst visie heb ik m altijd vertrouwd.
Overigens zou ik nooit aan kinderen beginnen met een partner die ik niet vertrouwde.
Die vrouwelijke collega's en dat je hem niet ( meer) vertrouwt, of je kinderwens.
Denk dat je die dingen los van elkaar wilt zien. Of emand wel of niet toe is aan kinderen, kan los staan van de relatie. Soms is dt niet zo en betekent het fiet dat iemand met jou geen kinderen wil idd dat die persoon zich toch niet 100% zeker van je voelt. Soms wil/kan iemand gewoon de verantwoordelijkheid voor een kind niet dragen.
Mijn ex wilde ook geen kinderen. Die wilde vooral nergens aan vastzitten en altijd vrijheid blijheid. Dus ook nooit trouwen, want hij wilde iedere dag opnieuw in vrijheid voor me kunnen kiezen.
Toen we een relatie kregen waren we allebei nog nietv zeker van wat we wilden mbt kinderen. Bij mij werd het een "Ooit wil ik wel 1 kind"bij hem werd het "absoluut niet".
Ik weet zeker dat ie ontzettend veel van mij hield en nog steeds van mij houdt, maar ik wilde niet zo leven en ben dus bij hem weggegaan. Een van de moeilijkste beslissingen in mijn leven. Los van de verschillen in toekomst visie heb ik m altijd vertrouwd.
Overigens zou ik nooit aan kinderen beginnen met een partner die ik niet vertrouwde.
maandag 25 februari 2008 om 09:50
Nou, ja, wat zal ik zeggen, waar zal ik beginnen...
Het blijkt dat er inderdaad 1 nieuwe collega is waar hij wel een soort klik mee voelt. Hij zegt absoluut niet te zijn vreemdgegaan. (het is een echte goedzak, dus geloof ik hem daarin wel), maar hij is zo geschrokken van het feit dat hij iemand anders zo leuk kan vinden. Hij snapt niet dat je in een goede relatie je aangetrokken kan voelen tot een ander en toch met de vaste partner nog door kunt gaan.
Ik kan hem een aantrekking tot een andere vrouw wel vergeven, zolang er inderdaad niets is gebeurd en hij inderdaad niet op die gevoelens in is gegaan.
Hij vind het niet eerlijk tegenover mij. Hij is vorige week dus helemaal in paniek geraakt en zag ineens helemaal geen toekomst meer voor zichzelf, voor ons en hoe dat verder moet.
Hij is binnenkort 3 weken vrij van zijn werk, dus zal hij haar niet zien. Hij hoopt dat hij in die 3 weken eea op een rijtje kan zetten. Hij kiest echt 100% voor mij en ik vooralsnog ook voor hem.
Ik denk dat hij eerst over deze schrik heen moet komen en weer moet bedenken wat hij wil in de toekomst, voordat we het uberhaupt nog kunnen hebben over trouwen en kinderen. Op de vraag waar hij zichzelf over 5 jaar ziet kan hij nu helemaal geen antwoord geven. Hij heeft geen idee wat hij met zichzelf aanmoet...
Het lijkt mij een goed idee als hij eens met een life coach ofzo gaat praten. Heeft iemand enig idee wat een llife coach doet en of dat wellicht zin zou hebben? Wat voor andere therapeut is er om iemand te helpen dingen helder te krijgen en nieuwe doelen voor de toekomst te stellen?
Het blijkt dat er inderdaad 1 nieuwe collega is waar hij wel een soort klik mee voelt. Hij zegt absoluut niet te zijn vreemdgegaan. (het is een echte goedzak, dus geloof ik hem daarin wel), maar hij is zo geschrokken van het feit dat hij iemand anders zo leuk kan vinden. Hij snapt niet dat je in een goede relatie je aangetrokken kan voelen tot een ander en toch met de vaste partner nog door kunt gaan.
Ik kan hem een aantrekking tot een andere vrouw wel vergeven, zolang er inderdaad niets is gebeurd en hij inderdaad niet op die gevoelens in is gegaan.
Hij vind het niet eerlijk tegenover mij. Hij is vorige week dus helemaal in paniek geraakt en zag ineens helemaal geen toekomst meer voor zichzelf, voor ons en hoe dat verder moet.
Hij is binnenkort 3 weken vrij van zijn werk, dus zal hij haar niet zien. Hij hoopt dat hij in die 3 weken eea op een rijtje kan zetten. Hij kiest echt 100% voor mij en ik vooralsnog ook voor hem.
Ik denk dat hij eerst over deze schrik heen moet komen en weer moet bedenken wat hij wil in de toekomst, voordat we het uberhaupt nog kunnen hebben over trouwen en kinderen. Op de vraag waar hij zichzelf over 5 jaar ziet kan hij nu helemaal geen antwoord geven. Hij heeft geen idee wat hij met zichzelf aanmoet...
Het lijkt mij een goed idee als hij eens met een life coach ofzo gaat praten. Heeft iemand enig idee wat een llife coach doet en of dat wellicht zin zou hebben? Wat voor andere therapeut is er om iemand te helpen dingen helder te krijgen en nieuwe doelen voor de toekomst te stellen?
maandag 25 februari 2008 om 09:56
hyeeft ie zelf behoefte aan een therapeut? Of gewoon even aan een adempauze. Want jij kunt wel vinden dat ie een lifecoach nodig heeft, zolang hij zelf vind van niet heeft dat geen enkele zin.
het lijkt mij zinniger om eerst die drie weken af te wachten en de relatiecrisis die verliefd worden op een ander met zich meebrengt. verliefd worden op een ander is heel verwarrend en meestal komt het omdat je in je huidige relatie iets mist. Dat kan alleen spanning zijn, maar ook iets fundamenteels. Lijkt me zignniger om daar idd nu over te praten met zijn tweeen en dat trouwen en kinderen krijgen nu even op de lange baan te schuiven. want ik vind het alleen maar verstandig dat hij je nu geen beloftes wil doen, nu ie zelf zo verward is.
het lijkt mij zinniger om eerst die drie weken af te wachten en de relatiecrisis die verliefd worden op een ander met zich meebrengt. verliefd worden op een ander is heel verwarrend en meestal komt het omdat je in je huidige relatie iets mist. Dat kan alleen spanning zijn, maar ook iets fundamenteels. Lijkt me zignniger om daar idd nu over te praten met zijn tweeen en dat trouwen en kinderen krijgen nu even op de lange baan te schuiven. want ik vind het alleen maar verstandig dat hij je nu geen beloftes wil doen, nu ie zelf zo verward is.
maandag 25 februari 2008 om 10:40
Dat vind ik zelf dus ook.
Eerst moeten we kijken of hij over die 'verliefdheid' op haar kan komen en daarna kunnen we pas weer verder kijken.
(Het lifecoach idee kwam meer omdat hij het type is dat een planning moet hebben, dat werkt voor hem. Dat heeft in het verleden altijd gewerkt voor hem en nu is zijn planning op... Hij zegt zelf ook wel dat het ontbreken van doelstelllingen voor de komende jaren hem verward. )
Eerst moeten we kijken of hij over die 'verliefdheid' op haar kan komen en daarna kunnen we pas weer verder kijken.
(Het lifecoach idee kwam meer omdat hij het type is dat een planning moet hebben, dat werkt voor hem. Dat heeft in het verleden altijd gewerkt voor hem en nu is zijn planning op... Hij zegt zelf ook wel dat het ontbreken van doelstelllingen voor de komende jaren hem verward. )
maandag 25 februari 2008 om 11:06
Sandra, die verliefdheid kan een waarschuwingssignaal zijn, dat niet alles soepel gaat in jullie relatie. Is dat zo? Of het overvalt hem, omdat hij de ruimte tussen haar en hem kleiner gemaakt heeft.
Dan snap ik ook wel zijn twijfels over kinderen en zo. Lijkt me nu ex op het tweede plan, want behalve die wens, zal er ook wel stabiliteit meespelen in de relatie.
Groetjes kreeft.
Dan snap ik ook wel zijn twijfels over kinderen en zo. Lijkt me nu ex op het tweede plan, want behalve die wens, zal er ook wel stabiliteit meespelen in de relatie.
Groetjes kreeft.
