Relaties
alle pijlers
Ik wil ook zo graag stoppen met de pil en er voor gaaaan!
vrijdag 6 juli 2007 om 22:47
Maar ik vind dit wel een lastig onderwerp om te bespreken met lief.. Hoewel het heel belangrijk is..
Om me heen raakt iedereen zwanger,ik werk met kinderen, ik heb er een mooie leeftijd voor.. ik ben er gewoon klaar voor!!
Maar lief heeft ee stressvolle baan en is nog niet zo erg enthousiast.. Dat maakt het moeilijk..
En sowieso.. wanneer en hoe bespreek je dit? Zeg je gewoon 'nou, zullen we er voor gaan?' Ik ben daar niet in thuis en wil wel graag advies en tips!
ik heb het express niet op de mama-pijler gezet,omdat iedereen er al daadwerkelijk mee bezig is..
xx
Om me heen raakt iedereen zwanger,ik werk met kinderen, ik heb er een mooie leeftijd voor.. ik ben er gewoon klaar voor!!
Maar lief heeft ee stressvolle baan en is nog niet zo erg enthousiast.. Dat maakt het moeilijk..
En sowieso.. wanneer en hoe bespreek je dit? Zeg je gewoon 'nou, zullen we er voor gaan?' Ik ben daar niet in thuis en wil wel graag advies en tips!
ik heb het express niet op de mama-pijler gezet,omdat iedereen er al daadwerkelijk mee bezig is..
xx
zaterdag 7 juli 2007 om 00:25
welnee volgens mij is Rose gewoon slijter ;)
Maar wat TO betreft, volgens mij is niemand expert wat betreft"wanneer praat je erover, want t is voor iedereen de eerste keer he.
maar een gezellig sfeertje wil misschien wel helpen, en n klein glaasje misschien ook wel, als t eenmaal zover is mag je dat niet meer
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 7 juli 2007 om 00:27
Ach, Desert post normaliter niet zo "spammig", zal wel iets niet lekker zitten neem ik aan. Als morgen de kater komt "spamt" ze wel anders.:)
Voor TO: je zult dit toch goed moeten overleggen met je vriend, alleen kan je de beslissing niet nemen. Misschien een moment kiezen als hij niet zo stressig is, maar het er "door duwen" werkt natuurlijk niet.
Voor TO: je zult dit toch goed moeten overleggen met je vriend, alleen kan je de beslissing niet nemen. Misschien een moment kiezen als hij niet zo stressig is, maar het er "door duwen" werkt natuurlijk niet.
zaterdag 7 juli 2007 om 01:14
Hoi Elliemelie (?)
Ik zit in een enigszins vergelijkbare situatie. Ik ben nog niet gestopt met de pil maar heb ook dat gevoel van 'ja ik wil'. Ik heb mijn vriend voorgesteld te stoppen met de pil (ruime termijn genoemd) waardoor het voor hem én concreet werd én hij nog wel alle tijd en ruimte had om te bedenken of hij er wel aan toe is.
Ik wist wel voor ik er over begon dat we zowiezo weten van elkaar dat we dat graag willen. Weet jij al hoe je vriend er in staat? Anders misschien een gesprek beginnen dat niet zozeer gaat over jouw wens maar heb eens vragen, wil hij kinderen, hoeveel, hoe, wanneer, belangrijke dingen die hij wil meegeven, angsten etc.. Zou ik niet allemaal in een gesprek proppen maar probeer een beeld te vormen van zijn wensen.
Ik zit in een enigszins vergelijkbare situatie. Ik ben nog niet gestopt met de pil maar heb ook dat gevoel van 'ja ik wil'. Ik heb mijn vriend voorgesteld te stoppen met de pil (ruime termijn genoemd) waardoor het voor hem én concreet werd én hij nog wel alle tijd en ruimte had om te bedenken of hij er wel aan toe is.
Ik wist wel voor ik er over begon dat we zowiezo weten van elkaar dat we dat graag willen. Weet jij al hoe je vriend er in staat? Anders misschien een gesprek beginnen dat niet zozeer gaat over jouw wens maar heb eens vragen, wil hij kinderen, hoeveel, hoe, wanneer, belangrijke dingen die hij wil meegeven, angsten etc.. Zou ik niet allemaal in een gesprek proppen maar probeer een beeld te vormen van zijn wensen.
zaterdag 7 juli 2007 om 10:43
Bedankt voor de reacties!
Lief is een beetje wispelturig hierin.. de ene keer wil hij alleen maar de negatieve dingen zien (duur,vrijheid kwijt blabla) en de andere keer kijkt ie bijna vertederd naar een kindje.. Hij weet zelf niet goed wat hij wil, maar wel dat ik het echt graag wil!
Ik denk dat we in de vakantie, als we lekker aan het relaxen zijn, er over moeten gaan praten. Hij wist bijv voor dat we wat kregen al, dat ik graag kinderen wil, anders zou ik er niet met zoveel plezier mee werken!
Ook werkt onze woning niet erg mee, hij is te klein.. We zijn wel bezig met wat anders, maar dat kan zo nog een tijd duren.
Gister waren we bij de sleutelmaker, en daar verkopen ze van die lieve leren slofjes, daar zaten we samen naar te kijken en om te lachen (oh wat schattig), en kreeg ik weer een beetje hoop..
Ook heb ik m al lang en breed uitgelegd dat ik het echt niet erg zou vinden als hij naar de kroeg wil gaan als er kids zijn.. Ik ben absoluut geen moeilijk mens,misschien wel een beetje te makkelijk soms zelfs.. Maar dat meen ik gewoon ook! Voor hem is dat zijn ontspanning,ik heb er zelf weinig behoefte aan, dus waarom zou ik hem zoiets ontnemen?
Hiermee bedoel ik dus dat hij zijn vrijheid niet kwijt wil..
Lief is een beetje wispelturig hierin.. de ene keer wil hij alleen maar de negatieve dingen zien (duur,vrijheid kwijt blabla) en de andere keer kijkt ie bijna vertederd naar een kindje.. Hij weet zelf niet goed wat hij wil, maar wel dat ik het echt graag wil!
Ik denk dat we in de vakantie, als we lekker aan het relaxen zijn, er over moeten gaan praten. Hij wist bijv voor dat we wat kregen al, dat ik graag kinderen wil, anders zou ik er niet met zoveel plezier mee werken!
Ook werkt onze woning niet erg mee, hij is te klein.. We zijn wel bezig met wat anders, maar dat kan zo nog een tijd duren.
Gister waren we bij de sleutelmaker, en daar verkopen ze van die lieve leren slofjes, daar zaten we samen naar te kijken en om te lachen (oh wat schattig), en kreeg ik weer een beetje hoop..
Ook heb ik m al lang en breed uitgelegd dat ik het echt niet erg zou vinden als hij naar de kroeg wil gaan als er kids zijn.. Ik ben absoluut geen moeilijk mens,misschien wel een beetje te makkelijk soms zelfs.. Maar dat meen ik gewoon ook! Voor hem is dat zijn ontspanning,ik heb er zelf weinig behoefte aan, dus waarom zou ik hem zoiets ontnemen?
Hiermee bedoel ik dus dat hij zijn vrijheid niet kwijt wil..
zaterdag 7 juli 2007 om 20:24
Hij is 33 en ik 26, dus qua leeftijd zijn we niet te jong ofzo..
Zelf wil ik ook graag rond deze leeftijd kinderen, want hoe 'jonger' je zelf nog bent, des te langer maak je ze mee! -als het goed is-
Ik wil ook meer uit het leven halen dan alleen maar werken en de andere 'vrijwillig verplichte' dingen, zoals op visite, boodschappen e.d.
xx
Zelf wil ik ook graag rond deze leeftijd kinderen, want hoe 'jonger' je zelf nog bent, des te langer maak je ze mee! -als het goed is-
Ik wil ook meer uit het leven halen dan alleen maar werken en de andere 'vrijwillig verplichte' dingen, zoals op visite, boodschappen e.d.
xx
zondag 8 juli 2007 om 11:28
hoi elliemellie,
ik ben nu 27 en zou als t aan mij alleen ligt nu stoppen met de pil. Mijn man is 5 jaar jonger, gevoelsmatig zijn we even oud, dus dat is voor ons geen probleem. Hij geeft aan er nog niet klaar voor te zijn, hij kan nu niet de vader zijn die ik/hij zou willen zijn. Dit vond ik een hele goede verantwoording waaropm ik geduld moet hebben. ik heb de keuze of ik dram door word moeder en hij is ongelukkig, een matige of slechte vader met alle gevolgen van dien, of ik geef m ruimte (hetzij met een grens uitraadt) en krijg tzt een liefdevollen blijde vader. Mijn man weet dat ik die sterke wens heb, over een jaar is ons nieuwe huis gebouwd en wel, dat zou voor mij een goede timing zijn en haalbaar. Ik denk als het langer duurt dat t te zwaar voor psychisch word voor mij. Dat weet hij en dus hopen we samen dat hij dan er klaar voor is, zo niet dan kijken we dan verder.
Soms heb ik het moeilijk, maar ik weet verstandelijk dat t nu niet goed zou zijn voor ons samen
succes veel liefs fener
ik ben nu 27 en zou als t aan mij alleen ligt nu stoppen met de pil. Mijn man is 5 jaar jonger, gevoelsmatig zijn we even oud, dus dat is voor ons geen probleem. Hij geeft aan er nog niet klaar voor te zijn, hij kan nu niet de vader zijn die ik/hij zou willen zijn. Dit vond ik een hele goede verantwoording waaropm ik geduld moet hebben. ik heb de keuze of ik dram door word moeder en hij is ongelukkig, een matige of slechte vader met alle gevolgen van dien, of ik geef m ruimte (hetzij met een grens uitraadt) en krijg tzt een liefdevollen blijde vader. Mijn man weet dat ik die sterke wens heb, over een jaar is ons nieuwe huis gebouwd en wel, dat zou voor mij een goede timing zijn en haalbaar. Ik denk als het langer duurt dat t te zwaar voor psychisch word voor mij. Dat weet hij en dus hopen we samen dat hij dan er klaar voor is, zo niet dan kijken we dan verder.
Soms heb ik het moeilijk, maar ik weet verstandelijk dat t nu niet goed zou zijn voor ons samen
succes veel liefs fener
dinsdag 10 juli 2007 om 20:18
Het is absoluut niet zo dat ik dram ofzo.. dat vind ik gewoon ook niet kunnen, helemaal bij zo'n beslissing als deze in je leven.!
Maar eigenlijjk kwam het van het weekend al een beetje ter sprake..; we willen nl eigenlijk niet perse weg uit deze woning, het bevalt op alle manieren gewoon te goed! Hij is wel erg klein, maar met 1 kindje zou het best kunnen. Dan erbij, als we wel een groter huis zouden krijgen, dan kost ons dat eerst weer zoveel geld -opknappen,inrichten enzo- dat we dan eerst weer flink zouden moeten sparen.. Dat zou nu niet perse hoeven, we zouden hooguit in onze huidige woningen wat gaan veranderen/opleuken.
Maar toch wil hij het liefst nog een jaartje,hooguit 2 wachten ivm zijn werk en daarbijkomende stress. Ik heb gezegd dat als het nu 'per ongeluk' of onverwacht wel ineens zou gebeuren, dat ik dat absoluut niet erg zou vinden. Hij vind dat we eerst nog even flink moeten sparen, lekker nog kunnen werken en ons ding doen, en dat hij het in elk geval wel wil!
Dit is echt belangrijk voor me om te weten, omdat hij vorig jaar nog bekend maakte, dat hij helemaal niet zeker wist of hij wel kinderen wilde!!!
(vorig jaar wel een topic over gehad). Dus dit is al een goede stap!!
Verder vind ik het heel moeilijk om zulke onderwerpen bij hem aan te snijden, ben altijd bang dat het op het verkeerde moment is, of hij een totaal andere mening heeft.. We hebben bijv. in het begin een flinke ruzie gehad over het onderwerp kinderen... Dat heeft mij, wb dit onderwrp, gewoon een beetje afwachtend gemaakt..
Hij wist al dat ik ze wil, ik wachtte af tot hij erover begon (wel of niet kids)
Heel verhaal weer..! Maar ik houd jullie op de hoogt van evt. ontwikkelingen!!
xx
Maar eigenlijjk kwam het van het weekend al een beetje ter sprake..; we willen nl eigenlijk niet perse weg uit deze woning, het bevalt op alle manieren gewoon te goed! Hij is wel erg klein, maar met 1 kindje zou het best kunnen. Dan erbij, als we wel een groter huis zouden krijgen, dan kost ons dat eerst weer zoveel geld -opknappen,inrichten enzo- dat we dan eerst weer flink zouden moeten sparen.. Dat zou nu niet perse hoeven, we zouden hooguit in onze huidige woningen wat gaan veranderen/opleuken.
Maar toch wil hij het liefst nog een jaartje,hooguit 2 wachten ivm zijn werk en daarbijkomende stress. Ik heb gezegd dat als het nu 'per ongeluk' of onverwacht wel ineens zou gebeuren, dat ik dat absoluut niet erg zou vinden. Hij vind dat we eerst nog even flink moeten sparen, lekker nog kunnen werken en ons ding doen, en dat hij het in elk geval wel wil!
Dit is echt belangrijk voor me om te weten, omdat hij vorig jaar nog bekend maakte, dat hij helemaal niet zeker wist of hij wel kinderen wilde!!!
(vorig jaar wel een topic over gehad). Dus dit is al een goede stap!!
Verder vind ik het heel moeilijk om zulke onderwerpen bij hem aan te snijden, ben altijd bang dat het op het verkeerde moment is, of hij een totaal andere mening heeft.. We hebben bijv. in het begin een flinke ruzie gehad over het onderwerp kinderen... Dat heeft mij, wb dit onderwrp, gewoon een beetje afwachtend gemaakt..
Hij wist al dat ik ze wil, ik wachtte af tot hij erover begon (wel of niet kids)
Heel verhaal weer..! Maar ik houd jullie op de hoogt van evt. ontwikkelingen!!
xx
woensdag 11 juli 2007 om 16:57
Hoi,
Ik had laatst een soortgelijk verhaal gepost bij mama's onder het topic: ik wil graag een kind, vriend (nog) niet.
Nu lees ik jouw topic en lees dus herkenbare dingen.
Ook ik vind mezelf een mooie leeftijd hebben voor 1e kind o.a. en wil onderhand iets meer dan werken en huishouden doen, weet niet, soort moedergevoelens die opborrelen ofzo. En ook mijn omgeving werkt aanstekelijk. Sommige trouwen en anderen zijn zwanger of hebben al kinderen.
Krijg steeds meer de gedachten: dat wil ik ook!
En mijn vriend wil wel kinderen, maar nu nog niet....
Hij is nog veel te veel bezig met zijn drukke werk en wil nog genieten van ons samen en zijn vrije tijd.
Ben het met hem eens dat we eerst nog volop moeten genieten van elkaar, maar toch....ik weet het, we hebben geen haast, en zo'n belangrijke beslissing neem je niet zomaar en idd altijd met zijn 2-en!
Ik wacht het dus geduldig af, kijk eerst de kunst bij vriendinnen af zeg maar hihi, en wie weet over een jaar denkt hij er anders over????
Ben iig bij het zoeken van een nieuwe baan al rekening mee aan het houden dat ik later daar minder kan werken, en dit heb ik eerlijk aangegeven aan mijn vriend.
Als ik erover praat met hem houd ik het luchtig, wil het niet zwaar maken ofzo, ik denk dat het juist tegendraads werkt als ik er heel veel over ga praten en er druk achter zet, dus nogmaals zit er niks anders op dan te wachten....
Jij succes met jouw vriend!
Ik had laatst een soortgelijk verhaal gepost bij mama's onder het topic: ik wil graag een kind, vriend (nog) niet.
Nu lees ik jouw topic en lees dus herkenbare dingen.
Ook ik vind mezelf een mooie leeftijd hebben voor 1e kind o.a. en wil onderhand iets meer dan werken en huishouden doen, weet niet, soort moedergevoelens die opborrelen ofzo. En ook mijn omgeving werkt aanstekelijk. Sommige trouwen en anderen zijn zwanger of hebben al kinderen.
Krijg steeds meer de gedachten: dat wil ik ook!
En mijn vriend wil wel kinderen, maar nu nog niet....
Hij is nog veel te veel bezig met zijn drukke werk en wil nog genieten van ons samen en zijn vrije tijd.
Ben het met hem eens dat we eerst nog volop moeten genieten van elkaar, maar toch....ik weet het, we hebben geen haast, en zo'n belangrijke beslissing neem je niet zomaar en idd altijd met zijn 2-en!
Ik wacht het dus geduldig af, kijk eerst de kunst bij vriendinnen af zeg maar hihi, en wie weet over een jaar denkt hij er anders over????
Ben iig bij het zoeken van een nieuwe baan al rekening mee aan het houden dat ik later daar minder kan werken, en dit heb ik eerlijk aangegeven aan mijn vriend.
Als ik erover praat met hem houd ik het luchtig, wil het niet zwaar maken ofzo, ik denk dat het juist tegendraads werkt als ik er heel veel over ga praten en er druk achter zet, dus nogmaals zit er niks anders op dan te wachten....
Jij succes met jouw vriend!
woensdag 11 juli 2007 om 17:11
Hoi Minameut (?)!! Hoe zijn jullie als ik vragen mag?
Ik ben 26, vriend wil ook liever nog een jaartje of 2 wachten, dan ben ik ook nog maar 28.. Maar hij is al 33! En het lijkt me gewoon ook zo super om samen een gezinnetje te worden.
Omdat we eigenlijk al besloten hebben hier wel te blijven wonen -wat een boel kosten spaart!-, is er ook zo een kans dat we er wel al snel aan beginnen!!
Ik hoor overigens vaker dat mannen langer willen wachten, ws om aan het idee te wennen. Mannen vinden het zo belangrijk dat ze hun vrijheid kunnen behouden, en hebben dat oer-gevoel volgens mij niet/ veel later dan vrouwen.
Ik baal er soms wel van dat ik op zijn beslissing moet 'wachten', omdat ik er klaar voor ben. Maar goed, we moeten er allebei klaar voor zijn en dat heb ik er dan wel weer voor over.
Tot die tijd blijven we gewoon lekker genieten,sparen en leuke dingen doen!
*weet je wat ik trouwens apart vind? Dat de mannen van nr1 naar nr2 verschuiven als het kindje geboren is.. Dan mag alles van de vrouw worden afgenomen incl. kind! Maar owee als ze aan je kind komen! Dit vind ik echt wel een beetje abnormaal, en zal er altijd voor blijven waken dat lief en kind op mijn nr 1 blijven staan!!
xx
Ik ben 26, vriend wil ook liever nog een jaartje of 2 wachten, dan ben ik ook nog maar 28.. Maar hij is al 33! En het lijkt me gewoon ook zo super om samen een gezinnetje te worden.
Omdat we eigenlijk al besloten hebben hier wel te blijven wonen -wat een boel kosten spaart!-, is er ook zo een kans dat we er wel al snel aan beginnen!!
Ik hoor overigens vaker dat mannen langer willen wachten, ws om aan het idee te wennen. Mannen vinden het zo belangrijk dat ze hun vrijheid kunnen behouden, en hebben dat oer-gevoel volgens mij niet/ veel later dan vrouwen.
Ik baal er soms wel van dat ik op zijn beslissing moet 'wachten', omdat ik er klaar voor ben. Maar goed, we moeten er allebei klaar voor zijn en dat heb ik er dan wel weer voor over.
Tot die tijd blijven we gewoon lekker genieten,sparen en leuke dingen doen!
*weet je wat ik trouwens apart vind? Dat de mannen van nr1 naar nr2 verschuiven als het kindje geboren is.. Dan mag alles van de vrouw worden afgenomen incl. kind! Maar owee als ze aan je kind komen! Dit vind ik echt wel een beetje abnormaal, en zal er altijd voor blijven waken dat lief en kind op mijn nr 1 blijven staan!!
xx
woensdag 11 juli 2007 om 17:20
Hoi, wij zijn beide 28.
Ja ik denk ook dat vrouwen er (over het algemeen) eerder klaar voor zijn dan de mannen.
Ik heb een vriendin die precies hetzelfde met haar vriend heeft.
We zaten een keer op een verjaardag waar ook een pasgeboren baby was. Zij en ik keken elkaar aan met de woorden: leuk he.....zucht....En de mannen keken elkaar aan: nee he.....niet leuk! Hahahahahahahaha.
Mijn vriend zegt o.a. dat hij met baby's niet veel heeft, als kinderen praten kun je er meer mee volgens hem....tja.....
Ook als ze ouder worden bekijkt hij het best negatief.....zegt dan: ze zeuren enkel en je bent voor je hele leven verantwoordelijk voor je kind (benauwd hem dat idee, stel er gebuerd wat...) en hij is bang dat het heel veel geld en vrije tijd kost (wat hij nu al amper heeft).
Toch...staat hij er wel open voor. En dat is een goed teken.
Laatst zeg ik een test op tv en daaruit bleek dat mannen gewoon anders reageren op babies dan vrouwen. In die test werden meerdere vrouwen in een kamer gelaten met allemaal babies. Zij pakten deze meteen op en begonnen ze te troosten en te knuffelen. De mannen stonden er maar.......keken elkaar aan van: wat moeten we hier nou mee? Er gebeurde werkelijk waar helemaal niks.......ze keken niet eens!
Dus ja mannen denken er anders over denk ik, vrouwen hebben misschien meer die oerdrang om te zorgen(?)
Ja ik denk ook dat vrouwen er (over het algemeen) eerder klaar voor zijn dan de mannen.
Ik heb een vriendin die precies hetzelfde met haar vriend heeft.
We zaten een keer op een verjaardag waar ook een pasgeboren baby was. Zij en ik keken elkaar aan met de woorden: leuk he.....zucht....En de mannen keken elkaar aan: nee he.....niet leuk! Hahahahahahahaha.
Mijn vriend zegt o.a. dat hij met baby's niet veel heeft, als kinderen praten kun je er meer mee volgens hem....tja.....
Ook als ze ouder worden bekijkt hij het best negatief.....zegt dan: ze zeuren enkel en je bent voor je hele leven verantwoordelijk voor je kind (benauwd hem dat idee, stel er gebuerd wat...) en hij is bang dat het heel veel geld en vrije tijd kost (wat hij nu al amper heeft).
Toch...staat hij er wel open voor. En dat is een goed teken.
Laatst zeg ik een test op tv en daaruit bleek dat mannen gewoon anders reageren op babies dan vrouwen. In die test werden meerdere vrouwen in een kamer gelaten met allemaal babies. Zij pakten deze meteen op en begonnen ze te troosten en te knuffelen. De mannen stonden er maar.......keken elkaar aan van: wat moeten we hier nou mee? Er gebeurde werkelijk waar helemaal niks.......ze keken niet eens!
Dus ja mannen denken er anders over denk ik, vrouwen hebben misschien meer die oerdrang om te zorgen(?)
woensdag 11 juli 2007 om 17:21
Ik ken dat geloof ik niet zo, dat alles mag worden afgenomen behalve het kind. De partner blijft echt nog wel belangrijk. Alleen draag je voor je kind wel een hele grote verantwoordelijkheid en dan moet je je kind dus eigenlijk boven alles kunnen zetten als het er écht op aankomt, dat wil dan dus niet zeggen dat je partner of je andere dierbaren je gestolen kunnen worden en het wil ook niet zeggen dat je kind altijd zijn zin zal krijgen.
